Vijf halve toiletjes geven zes hele
ONS MENU
IEDER ZIJN MEUG
ZATERDAG 4 MEI
WEKELIJKS BIJVOEGSEL
PAGINA 3
Met de stof voor tivee
Ons kort verhaal
Het portret van de moordenaar
door Hugh Maxwell Lowe
VAN DE WEEK
Spiegeltje, spiegeltje aan de wand
Parijs» mei '57.
Vijf maal een half geeft zes maal een heel.Ja, lezeressen, weer
een rekensommetje. Want rekensommetjes, betreffende de garderobe,
zijn nog steeds actueel en blijven praktisch. Vooral waar het de
zomeruitzet betreft, die maar zo kort doch vrij intens gedragen
wordt. Daarom vandaag vijf halve tenues, die, onderling gecom
bineerd, zes hele tenues opleveren. Ja, ze geven zelfs een veel grotere
uitkomst en de toiletjes van die uitkomst zijn onderling zeer gevarieerd
van stijl. Kijkt u maar.
De vijf halve tenues waarvan we
uitgaan en die tezamen niet meel
stof vergen dan twee wijdgerokte zo-
merjaponnen! zijn hierbij in schets
gebracht. Het zijn een rechte, mouw
loze blouses (Al), een rechte rok (A2)
en een wijde, geplisseerde rok (A 3), die
alle gemaakt zijn van een soepele, het
zij zijden, hetzij katoenen imprlmé. Het
vierde en het vijfde stuk zijn een ge
tailleerde blouse met korte mouwen en
boothals (BI) en een rechte rok (B2),
welke beide van effen stof (wol of lin
nen) zijn gemaakt. De imprimé en de
effen stof zijn zo gekozen, dat ze een
harmonische kleurencombinatie vor
men.
En hier zijn de tenues, die ge met
die vijf simpele stukken kunt samen
stellen. In figuur I werden de bedrukte
rok (A 2) en de effen blouse (B 1) ge
combineerd, terwijl een brede, lange
taillesjerp van de inprimé het tenue
voltooit. De blouse kan ter variatie
echter ook over de rok worden gedra
gen, al dan niet met een ceintuur,
waardoor een geheel ander effect
wordt verkregen.
In figuur II ziet ge de effen blouse
(BI) gepaard aan de effen rechte rok
(B 2)Resultaat: een hyper moderne
deux-pièces. waarbij een collier de fi
nishing touch is. Wordt de blouse ech
ter in de rok gedragen en een ceintuur
om de taille gelegd, dan verkrijgt ge
met de twee effen stukken het effect
van een echte japon, die met een witte
biaiskraag of een wit schoudervestje
een geheel andere allure krijgt dan de
afgebeelde deux-pièces.
In figuur III werden de bedrukte,
kraagloze blouse (Al) en de wijde, be
drukte rok (A3) gekoppeld. Resultaat
een moderne chemisier-japon, waarbij
een fel contrasterende effen ceintuur
en een mutsje in de kleur van die
ceintuur de toebehoren zijn.
In figuur IV werden de effen blouses
(BI) en de wijde imprimérok (A3)
bijeengevoegd. Op de blouse werd een
biaiskraag van de bedrukte stof met
drukknopen vastgezet. Het effect is dat
van een jeugdig, vlot zomer- of dans-
toiletje. Met dezelfde stukken kunt ge
een heel ander toiletje samenstellen
door de blouse in de rok te dragen en
Broderick Haigh, de notaris, haalde
mij vair het station af. Hij was lange
jaren met mijn vader bevriend ge
weest. Mijn vader was overleden en
ik zat daarover nogal in de put. want
hij had zichzelf het leven benomen.
Ik was dan ook zo gauw mogelijk naar
huis teruggekeerd.
U moet mij alles vertellen, zei ik.
We zaten in zijn kantoor. Hij was
kort van bouw, had donker haar, in
telligente ogen. Aan de manier, waar
op hij mij aankeek, kon ik zien, dat
hij mij niet met een kluitje in het
riet zou sturen.
Je vader, zei hij rustig, werd
de dood in gedreven. Hij werd gechan
teerd!
De eerste ogenblikken kon ik geen
woord uitbrengen. Ik dacht aan mijn
vader. Wat hij gedaan zou kunnen
hebben, wist ik niet. Het interesseerde
mij ook niet. In mijn vingertoppen
tintelde echter een merkwaardig ge
voel, een gevoel, als zou ik tot doden
in staat zijnMoordlust!
Zonder het zelf te weten, had je
vader een of andere export-regeling
overtreden. Hij meende dat het véél
ernstiger was dan in werkelijkheid.
Iemand trok daar zijn voordeel uit.
Wie was dat?
Alléén
Alleen d&ér had ik belangstelling
voor.
Een zekere Russ-Hillard.
Ik voelde mij opgelucht. Ik kon nu
tenminste iets doen, iets onaange
naams voor mijnheer Russ-Hillard.
En dat deed ik ook. Hij bewoonde
een huis even buiten de stad. Ik moest
een week geduld oefenen, voordat hij
alleen was. Maar dat duurde niet
lang. want ik kwam via de tuin zijn
kamer binnen door de openslaande
deuren.
Als regel geloof ik er niet aan. dat
iedere burger het recht in eigen hand
mag nemen, maar ik maakte een uit
zondering voor Russ-Hillard. Niet dat
ik het recht liet zegevierenniet
genoeg tenminste. Hij was groot en
zwaar gebouwd en viel met een dreu
nende slag, toen ik hem raakte. Ik
was blij. toen ik hem weer op zag
staan. Hij wist zelfs enkele keren
overeind te krabbelen. Tenslotte bleef
hij liggen. Hij was echter niet dood...
Ik voelde mij bepaald opgelucht,
ondanks mijn geschaafde knokkels,
maar ik kreeg een schok, daar juist
op dat moment de deur openging en
iemand de kamer binnenkwameen
meisje. Ik herkende haar zelfs; ze
had vroeger op het kantoor van mijn
vader gewerkt. Ze was kennelijk bang.
toen ze mij en Russ-Hillard zag.
't Is wel in orde, zei ik kalm,
hij is niet zwaar gewond. Hij komt
dadelijk wel weer bij!
Ik greep haar bij de arm, trok haar
de gang op en sloot de deur.
U werkte vroeger toch voor mijn
vader?
Dat doe ik nog steeds, antwoordde
ze, ik bedoel natuurlijk totdat
Uw vader heeft 't mij verteld en ik
ben bij Russ-Hillard gaan werken om
te zien of ik misschien iets zou kun
nen ontdekken, dat hem zou kunnen
helpen. Ik ben bang, dat ik te laat
ben geweest, Het spijt mij
Mijn gevoelens voor haar verander
den op slag.
Dat was erg opofferend van U.
Ik was blij, dat ze aan mijn zijde
stond. Ze was bovendien een erg aan
trekkelijk meisje.
U bent er zeker van, dat hij
nietdood is?
Ze was kennelijk bang.
Ga zelf maar kijken!
Ze opende de deur en keek de ka
mer binnen. Toen gaf ze een gil.
Ik rende naar haar toe. Ze was
doodsbleek geworden en beefde. Maar
ook ik begon te beven toen ik zag wat
zij had gezien. Russ-Hillard lag nog
steeds op de grond, middenin de ka
mer, precies zoals ik hem achter had
gelaten althans bijna zo. Er stak
nu een mes in zijn rug!
Ik zag een man!, riep Stella. Ze
gilde het uit
Hij holde de tuin in.
Met énkele grote stappen stond ik
bij de tuindeuren. Ze stonden wagen
wijd open. Buiten was het aardedon
ker. Het zou nutteloos zijn achter
schimmen aan te jagen. Ik liep naar
Stella terug, die nog stond te beven.
Kende U hem?
Nee.
Maar zou U hem herkennen?
Jaja, dat is wel waarschijn
lijk. Ze huiverde
We zaten in een lelijk parket. Ik
begreep maar al te goed, dat we diep
de twee delen te scheiden met behulp
van een ceintuur (de sjerp van be
drukte stof uit figuur I ofwel een leren
ceintuur).
De vijfde tekening geeft het resul
taat weer, dat ge bereikt indien de be
drukte, mouwloze blouse (Al) en de
rechte, bedrukte rok (A2) worden ge
combineerd. De rechte chemisierjapon,
die aldus ontstaat, wordt voorzien van
een kraagje van de bedrukte stof (dat
met drukkers wordt bevestigd) en
voorts gegarneerd met een lange strop
das van contrasterende kleur en met
een leren ceintuur. Het hoofddeksel,
dat het geheel completeert, heeft de
kleur van de stropdas. Ook een effen
wit kraagje zal het nodige effect
geven; inplaats van een leren ceintuur
kan een stoffen ceintuur worden ge
bruikt. Een geheel ander resultaat
krijgt ge met dezelfde blouse en de
zelfde rok, indien de blouse over de rok
wordt gedragen en al dan niet van een
smal, stoffen ceintuurtje wordt voor
zien, dat losjes wordt geknoopt. In dit
laatste geval wordt de stropdas ach
terwege gelaten.
Figuur VI laat tenslotte zien wat met
de bedrukte blouse (A 1) en de rechte,
effen rok (B2) te doen is. De blouse
valt hier over de rok, maar kan na
tuurlijk ook in de rok worden gedra
gen en met een leren ceintuur gegar
neerd, waardoor het effect van geheel
andere allure zal zijn.
U ziet het: met de vijf stukken
waarvan we zijn uitgegaan, is een
respectabel aantal tenues op te bou
wen. Ook U kunt met behulp van vijf
halve japonnen bijna een dozijn com
plete toiletjes van verschillend aspect
hebben en nog wel met niet meer
dan de stofhoeveelheid, die ge normaal
voor twee wijde zomerjurkjes nodig
hebt! Er is maar één voorwaarde aan
verbonden, namelijk dat de twee stof
jes. wat kleur aangaat met elkaar har
moniëren. En die voorwaarde is alles
zins overkomelijk!
Voor het geval dat ge de proef op de
som wilt nemen en peinst over een
mogelijke kleurencombinatie, laten we
hier onder nog drie aardige suggesties
desbetreffend volgen. De mogelijkheden
zijn echter legio.
Houdt ge van bescheidenheid en een
kleur die „afkleedt", combineer dan
effen marineblauwe stof (licht) met
een blauw genuanceerde imprimé. In
tenue I kunnen de handschoenen dan
Wanneer men bedenkt hoe gezond en voedzaam vis wel is, zou men
beslist wensen, dat vis in ieder gezin toch minstens éénmaal per week op tafel
kwam. Gaat dat vervelen? In 't geheel niet, wanneer men maar voldoende
variatie in de bereidingswijze aanbrengt. Niet steeds weer een gebakken of gekookt
visje! Ook visschotels, goulash van vis, viskoekjes, visragout en niet te vergeten:
gestoofde vis, doen het uitstekend en geven aan de maaltijd steeds weer de zo
gewenste verrassende noot.
ZONDAG schelp met garnalenragout, hard gekookte eieren, roomboter-
saus, slierasperges, aardappelen, fruitsla.
MAANDAG aspergesoep, gebakken aardappelen met uien en kaas, ge
mengde sla.
DINSDAG gehakt, andijvie, aardappelen, rabarber.
WOENSDAG omelet met tomaten, spinazie, aardappelkoekjes, caramelvla.
DONDERDAG spinaziesoep, blokjes rtier met rookspek en uitjes, sla, aard
appelen.
VRIJDAG gestoofde vis, aardappelpurée, postelein, griesmeelpudding
met bessesapsaus.
ZATERDAG kerrierijst, fruit.
wit of blauw zijn. Bij tenue II kunt ge
een sautoir (het lange collier) van
oranje, gele en witte kralen voegen.
Tenue III vult ge aan met een gele
suède ceintuur en een geel mutsje. De
stropdas van tenue V kan van witte
piqué zijn, evenals het bijbehorende
hoofddeksel, terwijl de ceintuur van
effen blauw leer is. Witte handschoen
tjes zijn het juiste complement bij
tenue VI.
in de misère zaten. De politie zou
ongetwijfeld aannemen, dat ik Russ-
Hillard had vermoord, terwijl zijn
werkelijke moordenaar niet zou rusten
voordat hij Stella het zwijgen zou
hebben opgelegd. We zaten er lelijk
tussen! Met een instinctief gebaar
legde ik mijn arm om Stella's schou
ders. Ik wist niet wat te doen.
Laten we gaan. zei ik.
Ik had tijd nodig om na te denken.
En daar kon ik dat niet doen. niet
vlak bij de plaats, waar Russ-Hillard
lag en waarschijnlijk de moordenaar
zou rondsluipen, op zoek naar Stella.
We renden het huis uit, sprongen in
mijn wagen en waren enkele ogen
blikken later weg.
Stella begreep de toestand direct.
Ze wist evengoed als ik. dat ik verlo
ren zou zijn als ze naar de politie
zou gaan. Maar als ze niét zou gaan,
zou ze zélf in dodelijk gevaar ver
keren.
Geef mij een half uur, zei ik.
Ik breng U bij mij thuis. Daar bent
U veilig.
Wat gaat U doen?, vroeg ze.
Ik heb advies nodig. Ik ga Bro
derick Haigh opzoeken. Hij zal wel een
oplossing weten.
We naderden de stad. Gelukkig
werden we niet gevolgd. Ik stopte voor
een groot huis. dat van mijn vader.
Mijn zuster was thuis. Ik legde haar
niets uit. Dat zou Stella wel doen.
Toen reed ik verder, naar het an
dere einde van de stad. waar Broderick
Haigh woonde. Ik had geluk. Hij was
thuis. Hij opende zelfs zelf de deur.
Ik zit in de ellende, zei ik.
Kom binnen en drink iets.
Ik vertelde hem alles. Ook alles
over Stella.
Je had haar nooit alleen moeten
laten! Ze is in gevaar! Wie ook Russ-
Hillard vermoord mag hebben, hij
hoeft haar maar te vermoorden om
veilig te zijn. Misschien zal op dit
moment
Paniek overviel mij. Ik vloog naar
de telefoon en draaide zenuwachtig
het nummer.
Zeg haar dat ik haar met de auto
kom halen, zei Broderick Haigh. Jij
kunt beter hier blijven.
Ik herademde toen ik Stella's stem
hoorde.
Stella, ik ben bij Broderick Haigh.
Hij komt je halen. Hij gaat
Ze viel mij in de rede.
Ik kom wel met een taxi, nu
direct.
Ze verbrak de verbinding.
Ze is al onderweg, zei ik, met
een taxi.
Haigh schonk mij en zichzelf nog
eens in. Ik voelde mij niet op mijn
gemak en maakte me zorgen om
Stella. Gelukkig hoefden we niet lang
te wachten. De voordeurbel rinkelde.
Wil jij opendoen?, vroeg Brode
rick Haigh.
Toen ik met Stella in de kamer
terugkwam, stond hij bij het buffet
en schonk de glazen nog eens vol.
Zijn rug was naar ons toegedraaid.
Toen keerde hij zich om. Er lag een
eigenaardige blik in zijn ogen toen
hij naar Stella keek. Ze stond plotse
ling als aan de grond genageld.
Hem heb ik gezien!, riep ze met
overslaande stem. Ze wees naar Bro
derick Haigh.
Ik kon mijn oren niet geloven. Maar
ik moest dat even later wel, want hij
haalde een revolver te voorschijn.
Ik dank U wel voor Uw komst,
juffrouw Peters, zei hij. Dat heeft
mij tenminste de moeite om U te zoe
ken bespaard.
Als je Stella ook maar een haar
krenkt, riep ik, dan zal ik
Je zult niets doen behalve han
gen voor de moord op Russ-Hillard!,
snauwde hij terug. Je moet weten,
dat ik, evenals je vader, één van zijn
slachtoffers was. Gelukkig heb je mij
de gelegenheid geboden hem uit de
weg te ruimen. Jammer echter voor
juffrouw Peters, dat ze op het ver
keerde moment de kamer binnen
kwam. Maar eind goed, al goed.
Hij sloeg de spijker op zijn kop
want precies op dat moment was de
kamer plotseling vol politiemannen.
Een seconde later was hij geboeid.
Het is goed afgelopen, juffrouw
Peters, zei inspecteur Bane. En nog
wel bedankt voor Uw hulp!
Ik sloeg mijn armen om Stella heen.
Ik begrijp het niet, zei ik. Heb
je de politie meegebracht?
Ze knikte en glimlachte flauwtjes.
Toen ik bij U thuis was. zag ik
een portret op de schoorsteenmantel.
Ik herkende direct de man. die Russ-
Hillard had vermoord. Uw zuster ver
telde mij, dat het Broderick Haigh
was
Recept: Omelet met tomaten.
4 eieren, 4 lepels melk. 2 tomaten,
1 uitje, 30 g. roomboter, zout,
peper.
De fijn gesnipperde ui en de in
plakjes gesneden tomaat in de room
boter fruiten. De eieren met de melk
loskloppen, wat zout en peper er by
doen en de eimassa over de tomaat
gieten. De omelet nu op een klein
vuur gaar en lichtbruin laten worden.
Recept: Gestoofde vis.
500 g. vis, iets citroensap, 50 g.
roomboter.
De roomboter in een vuurvaste schaal
laten smelten. De vismoten zouten en
in de schotel leggen, wat citroensap er
over sprenkelen en de vis 10 min. in
de oven of op 't fornuis zachtjes laten
stoven, de moten daarna keren en ver
der gaar laten worden in nog eens 10
min. De schotel garneren met uitge-
tande schijfjes citroen.
Houdt ge van een aparte en moderne
kleurencombinatie, paar dan een witte
imprimé met bronsgroen motief met
effen gele stof. Kies het collier bij toi
let II van oranje, gele en witte kralen
of voeg bij de gele deux-pièces een ef
fen zwart of een effen wit halssnoer.
Completeer combinatie III met een
bronsgroene suède ceintuur en een
oranje mutsje, alsmede witte hand
schoenen en zwart, wit of zo mogelijk
oranje schoeisel. De handschoenen bij
toilet IV kunnen wit zijn. Voor de
stropdas in figuur V kunt ge geel,
oranje of zachtbruin materiaal kiezen,
terwijl de ceintuur bronsgroen is (of
wel van de imprimé stof wordt ge
maakt). Bij de laatste blouse-rok-com-
binatie witte handschoenen.
Prefereert ge een vlotte, fleurige en
jeugdige kleurencombinatie, voeg dan
effen rode stof bij een wit en zwarte
imprimé. Bij tenue I, IV en VI kunt
ge dan met witte of zwarte accessoires
volstaan. Bij de tenues III en V kunt
ge toebehoren kiezen in een fel con
trasterende kleur, rood, oranje, groen
en vele andere, terwyl ook pasteltin
ten het zullen doen. Met zwarte of
zachtbruine toebehoren oogst ge een in
getogen, gedistingeerd effect.
LLE jammerlijke perspec-
A tieven voor een propvolle
4S- Randstad Holland kunnen
niet verhinderen, dat er hier en
daar nog streken zijn, waar het
goed wandelen of fietsen is.
Dat mag dan ouderwets klin
ken, maar er zijn nog wel men
sen, die er niet van houden langs
de wegen te vliegen. Juist in
een tijd als deze hebben zij een
dringend heimwee naar de eeuw
van de diligence en de trek
schuit.
Helemaal voor vol worden ze
Intussen niet aangezien
Ontspanning zoeken zit hem
heus niet in een jagend tempo
met de gedachte aan het „zo
vèr mogelijk als het maar kan".
Veeleer in een rustig tot be
zinning komen, liefst daar, waar
het voor een paar uur best uit te
houden is.
TOEN iedereeen er op tweede
paasdag als onder een
dwangneurose op uit trok
rustig thuis blijven zou
krankzinnig zijn! en liefst
met de hele familie (Oma en
kleinkindertjes incluis) in vol-
gestampte autootjes, waarin je
door het dak vlak boven je
hoofd geen spat zon en hemel
kon zien, juist toen waren er
ook nog enkele wijze mannen,
die zeiden „je kunt het me
doen".
Zij zochten het rustiger-op: ze
sliepen een gat in de dag om
,bij" te komen, ze bleven in hun
tuintje bakken in de zon, ze
zochten ergens een stil plekje of
lieten zich zo maar drijven in
een bootje.
Allemaal goed tegen verkal
king of zenuwen
Ze dachten: laat ze jakkeren,
die honderdduizenden, niemand
kan ons opheuen, we doen er
eenvoudig niet meer aan.
VREEMD: met Pasen vliegen
bij iedere uitspanning de
mensen als bijen op de
honing af. Ze strijken als
zwermen wriemelende muskieten
neer en zijn niet tevreden voor
ze de consumptie te pakken heb
ben. De ober, die niet gauw ge
noeg opschiet, krijgt nog een
boos woord toe.... De onrust
heeft ze bij de kraag!
Vooral de jongeren hebben er
een aardig handje van die on
rust te vergroten. Wars van
iedere bestedingsbeperking als
ze zijn ze krijgen immers
later tóch hun A.O.W. rate
len ze op hun brommers of
scooters de speeltuinen dier uit
spanningen binnen en als ze dan
bij een schetterend bandje nog
wat rock and roll-capriolen
kunnen plegen, zijn ze de hemel,
die ze niet boven zich weten, te
rijk.
Ik heb ze op tweede paasdag
waargenomen: als verhitte klit
ten hingen ze gekleefd aan el
kaar in een door verpeste geuren
bezwangerd danszaaltje waar de
benauwenis onder de schemer
lampjes als een dikke walm op
steeg terwyl buiten de zon over
de jonge, tere bloesems speelde.
IEDER zijn meug", dacht ik
en was blij ook anderen te
zien. Daar moet je voor op
het water zijn, daar reilen en
zeilen de gezonden van geest en
lichaam, die er niet tegen op
kijken eerst hun scheepje te
tuigen en dan voor de wind te
gaan.
Ze ademen eindelijk weer met
diepe teugen de frisse lucht in,
ze worden bruin geblakerd, ze
vinden op de meren een gezond-
heidsbad, dat niet voor de poes
is.
Het laat de hele week zijn
sporen na, zodat ze die week
weer dóór kunnen komen, omdat
iets in hun longen drong, dat
niets te maken had het het pe
netrante zweetluchtje in dat
enge danszaaltje van daar
straks en dat een mens al mis
selijk maakte als ie even zijn
neus naar binnen stak.
En buiten straalden de bloe
sems in het licht.
C-^ EK: zó zocht ieder het
zijne. Ze moeten het zélf
maar weten.
Ieder buite zijn tijd uit.
Zestien uur is, wel beschouwd,
niet veel als je die tot iedere
seconde toe wil uitbenen.
De dag erna is het een hard
gelag, als je weer in de snel
trein der dagelijkse gebeurte
nissen wordt meegesleurd en de
machine van het maatschappe-
lyk leven opnieuw beslag op je
legt.
Even waren de teugels gevierd.
Toen galoppeerde het paard
als vanouds van stal, de wereld
in, om 's avonds die stal weer
te ruiken en amechtig binnen te
draven.
De haver was weer verdiend!
Eén dag respijt: wie er niet
uithaalde wat er in zat, was
geen knip voor de neus waard.
't Is immers niet alledag
tweede paasdag?
FANTASIO
Foto Will Eiselin.
