VAN NELLE
Oranjeploeg versloeg Luxemburg in
zelden boeiende wedstrijd: 4—1
Bram Appel totaal uit vorm!
Een ereplaatje in de
krant voor
zware shag
Alleen Appel was opgewekt en
wilde champagne drinken
DONDERDAG 21 MAART 1957
Tivee treffers van Cor v. d. Gijp
(Van onze sportredacteur)
Het Nederlands elftal heeft gistermiddag in
het (lang niet uitverkochte) Feyenoord-stadion de
eerste, bescheiden stap gezet op de weg, die
héél misschien leidt naar de „laatste zestien"
van het eindtoernooi om het wereldkampioenschap
voetbal 1958 in Zweden. Hoewel Luxemburg met
41 werd verslagen, bleef het spel van Wiersma
c.s. ook ditmaal weer aan de matige kant. Slechts
sporadisch verkreeg het enige allure. Het was dan
ook een sfeerloze wedstrijd, die de toeschouwers
slechts bleef boeien dank zij het feit, dat de elf
dappere voetballers uit het Groothertogdom er in
slaagden de score tot twintig minuten voor het
einde op 2 1 te houden. Tot dat moment bleef er
voor de Nederlanders steeds de kwade kans, dat
de Luxemburgers alsnog met hen op gelijke voet
zouden komen. Toen echter Coen Dillen in de
25ste min. van de 2de helft met een typisch „Dil-
len"-doelpunt ineens op de schoen ook aan
die mogelijkheid een einde maakte, werd het een
algemeen verlangen naar het eindsignaal van de
Duitse arbiter Treichel.
Is het ojstellen van de ADO-speler Schuurman op de midvoorplaats in de
oefenwedstrijd tegen Duisburger SV een misgreep geweest van de keuze-commissie,
van de Fortuna-aanvalsleider Bram Appel hebben de heren Hoolboom c.s. gister
middag evenmin vreugde beleefd.
De in zijn club toch altijd schotvaardige Appel - daarbij nog geteld zijn grote
ervaring op het punt van interlandwedstrijden - was in deze strijd tegen de
Luxemburgers op een haast onbegrijpelijke wijze uit vorm. Slechts éénmaal kre
gen we van zijn zijde iets te zien, dat aan „vroeger" herinnerde. Dat gebeurde kort
na de hervatting, toen hij uit een voorzet van Dillen het leer prachtig inkopte
helaas voor Appel, die een stimulerend succesje best had kunnen gebruiken, tegen
de lat
de Nederlanders en in de eerste helft
trokken zij ook meermalen leuk combi
nerend ten aanval. Maar hun ploeg had
geen inhoud, hun aanval, die gedragen
werd door de spaarzaam in ziin haren
zittende, maar zeer hard sjouwende
midvoor Letsch, kwam zelden tot een
schot en kon slechts gevaarlijk worden
indien een van de Nederlandse verdedi
gers een steek liet vallen.
En dat gebeurde in de eerste helft
nogal eens. Aanvoerder Roel Wiersma
greep verscheidene malen mis - blijk
baar had hij veel last van de zon - en
tenslotte maakte stopper Cor. v. d. Hart
een blunder, waardoor de Luxemburgers
hun achterstand konden verkleinen tot
21. Bij het wegwerken van een onge
vaarlijke bal ging v. d. Hart zó noncha
lant te werk. dat rechtsbuiten Halsdorf
zich van het leer meester kon maken.
De Munck was uit zijn doel gekomen,
omdat hij een terugspeelbal van v. d.
Hart verwachtte, gleed van schrik uit,
toen hij zag, dat de zaak misging en
toen was het voor de Luxemburgse
rechtsbuiten nog maar een koud kunstje
om de roos te raken.
Verder wist de rood-witte aanval kor
te perioden druk uit te oefenen op de
Nederlandse verdediging, forceerde zij
een aantal corners en bleef zij de atten
tie vragen van v. d. Hart c.s. En er
schoot bij het publiek ook wel eens een
applausje over voor de Luxemburgers,
als zij een aardige combinatie op touw
zetten.
Tegen het einde van de eerste helft
werd het spel van de Nederlandse aan
val iets duidelijker, vlotte het wat beter
en zagen wij felle schoten van Brusse-
lers, Bosselaar en Cor. v. d. Gijp. waar
mee doelman Michaux de handen vol
had. Kort voor rust kreeg ook Halsdorf
nog eenmaal een goede scoringskans,
maar op het kritieke moment zette de
kleine Notermans hem met een behoor
lijk stevige sliding van de bal.
Te laag tempo
Ijverig was Appel wel. maar er ging
niet de minste kracht van hem uit en in
de tweede helft vooral liep hij er totaal
verloren bij.
De dood-gemakkelijke kans. die hij
vlak voor het einde onbenut liet. door
het leer onbeheerst hoog over het door
keeper Michaux verlaten doel te knal
len. illustreerde op wel heel duidelijke
wijze zijn uit-vorm-zijn. Het hoongefluit
van de toeschouwers, die deze middag
meerdere malen op deze weinig sportie
ve wijze hun ontstemming onderstreep
ten. moet Appel wel heel bitter in de
oren hebben geklonken
Trouwens, over het algemeen is het
optreden van deze Nederlandse voor
hoede zeer teleurstellend geweest. Want
niet alleen Appel faalde, ook het spel
van rechtsbinnen Brusselers viel tegen.
Weliswaar scoorde de PSV-er een doel
punt en verrichtte hij ook dikwijls nut
tig werk, maar met zijn vrij gebrekkige
lichaamsbeheersing en het zelden vlot
afspelen van de bal, werkte hij meer
malen als een rem op het Nederlandse
aanvalsspel. En het was juist dit tekort
aan tempo, waaraan de Oranjeploeg in
deze ontmoeting zo mank ging en dat
ook de strijd zo weinig aantrekkelijk
maakte.
Het heeft dan ook vrij lang geduurd
voor de Oranje-aanval op gang kwam.
Soms waren de combinaties wel aardig
en ging men er eens recht voor zitten,
maar even dikwijls mislukten zij weer.
hetzij door een onzuivere afwerking, het
zij door het een remmend in de breedte
ontplooien.
Kansen
Niettemin werden de Nederlandse
aanvallers van meet af met redelijke
scoringskansen geconfronteerd, want
hoewel de Luxemburgers een consequen
te dekking toepasten, het „timen" van
de rood-witte verdedigers was beslist
niet altijd even gelukkig.
Een hele rits kansen konden we in de
eerste twintig minuten noteren: Appel
vrij voor doel, Dillen een prachtige
schietkans. Brusselers oog-in-oog met
Michaux. Appel vrij. toen spil Morid zich
verkeek op een pass van Brusselers en
een schot van Bosselaar na een handige
aanval van de Oranje-voorhoede. Maar
doelpunten waren er niet bij. Of de
schoten waren te slap. óf zij hadden niet
de goede richting. En hier en daar hoor
de men al weer onder het publiek het
gebruikelijke ..Abe. Abe"-geroep.
De teleurstelling van de toeschouwers
over dit slanpe Oran.ie-aanvalsspel werd
ta-stbaar en het ontlaadde zich in een
wild fluitconcert, toen ook Bosselaar
een prachtige kans om zeep bracht, door
het leer hoog over te schieten. Volko
men vreemd, dat de woede zich juist
richtte tegen de Snarta-linksbinnen, die
met Cor v. d. Gijp de beste man ran
onze voorhoede was. De combinaties
tussen Bosselaar en v. d. Gijp lukten
niet alle. maar als dat wel het geval
was. ontstonden er bijzonder gevaarlijke
situaties voor het Luxemburgse doel.
Doelpunten
Beide Nederlandse doelpunten In de
eerste helft - beide gescoord door Cor
v. d. Gijp - ontstonden uit listige pass-
jes van de kleine, handige Bosselaar.
Het eerste kwam in de 25ste minuut ter
wereld (het rook een tikje naar bui
tenspel) en het tweede volgde vijf mi
nuten later, toen na een combinatie tus
sen Dillen en Appel over rechts, het leer
bij Bosselaar kwam. die het precies op
maat voor de schotvaardige schoen van
Cor. v. d. Gijp tikte. En dat betekende
2—0.
Over het algemeen viel het spel van
de Luxemburgers, gezien hun uiterst be
scheiden plaats op de internationale
voetbal markt, niet tegen. Dikwijls was
hun positiespel beslist beter dan dat van
Een Luxemburgse aanval op het
Nederlandse doel. v.l.n.r. Cirelli.
Cor v.d. Hart. midvoor Letsch. Roel
Wiersma (op de grond liggenden
geheel rechts Toon Brusselers.
Tweede helft
De tweede helft was vrijwel geheel
voor de Oranjeploeg. In het begin zagen
we af en toe nog wel eens een uitval van
de Luxemburgers en kreeg midvoor
Letsch zelfs nog een prachtige kans,
toen Cor v. d. Hart zich verkeerd had
opgesteld - De Munck stopte evenwel
zijn kogel - maar verder had de Oran
je-defensie met de weinig overtuigende
speldeprikjes van de roodwitte aanval
hoegenaamd geen moeite meer.
Maar hoe groot ook het overwicht van
Oranje was, het duurde o zo lang voor
de doelpunten kwamen. Eerst in de 25ste
minuut kon Coen Dillen triomfantelijk
de armen boven het hoofd heffen. Het
was een typisch „Dillen"-doelpunt, zo
als wij in'de aanhef reeds zeiden. Het
PSV-kanon nam een terugspringende
bal ineens op zijn schoen en toen was er
voor de dappere, voortreffelijk keepende
Michaux geen houden meer aan: 31.
Daarmee brak de spanning, want de
mogelijkheid, die er natuurlijk altijd
nog was. dat de enthousiast spelende
Luxemburgers nog bij verrassing de ge
lijkmaker zouden scoren, was hiermede
verdwenen.
Enkele minuten later bracht een keu
rige pass van Notermans. Brusselers vrij
voor Michaux en kon de man aan het
scorebord de ..vier" aan Nederlandse
zijde hijsen.
Notermans prima
Voor we het vergeten: deze Notermans
speelde een voortreffelijke wedstrijd,
was een kracht van betekenis op het
middenveld en stak (evenals Bosselaar
en Cor v. d. Gijp) met hoofd en schou
ders boven de middelmatigheid van deze
middag uit. Bosselaar gaf het laatste
kwartier van de wedstrijd nog enige
glans met enkele felle schoten, die óf
rakelings over de lat suisden óf 'met
moeite) door Michaux werden gestopt..
Er kon toen zelfs een applausje af bij
het publiek
Na het slotsignaal veroverde Kuys de
bal, maar blijkbaar wil hij niet zijn le
ven lang herinnerd worden aan deze
ontmoeting, want hij stond het leer
royaal af aan arbiter Treichel. die er
dolgelukkig mee naar de kleedkamers
marcheerde. Deze Duitse fluitist had een
rustige middag. Zijn leiding was overi
gens niet vlekkeloos en vlak na het be
gin van de tweede helft liet hij een lelij
ke steek vallen, toen hij over het hoofd
zag (en het was toch zo heel duidelijk
tezien) dat Bosselaar bij een Nederland
se aanval het leer met de hand mee
nam. Cor v. d. Gijp scoorde toen een
doelpunt, dat aanvankelijk door de heer
Treichel werd goedgekeurd. Een van de
grensrechters moest er aan te pas ko
men. om de arbiter opmerkzaam te ma
ken op de ongerechtigheid, welke begaan
was en toen herriep de Duitser zijn be
slissing.
Rijnsburgse Damclub dient
protest in bij L.D.D.B.
Het bestuur van de Rijnsburgse Dam
club heeft geprotesteerd bij het bestuur
van de Leidse Districts Dam Bond tegen
het feit, dat de Katwijkse dammer P.
van Duyvenvoorde is afgevaardigd naar
het toernooi om het jeugdkampioen
schap dammen van Zuid-Holland. Dit
toernooi is reeds begonnen.
De wedstrijden om het jeugdkam
pioenschap van de LDDB zyn evenwél
nog niet beëindigd en het bestuur van
de Rijnsburgse Damclub meent, dat ook
de Rijnsburgse speler G. van Zuylen, die
nog tegen Duyvenvoorde moet spelen,
nog een kans heeft. Bovendien is het
RDC-bestuur ontstemd over het feit, dat
het in de krant heeft moeten lezen, dat
het toernooi om het Zuidhollands jeugd
kampioenschap reeds een aanvang heeft
genomen.
Leidse Schaakbond
Voor de 2e klasse A speelde Leithen 1
gisteravond zijn laatste wedstrijd tegen
Bodegraven 2. De mannen van Clos en
Leembruggen verloren met 46 en
degraderen naar de derde klasse.
De uitslagen waren:
H. Boekkooi (Leithen 1)M. Scheer
(Bodegraven 2) 1—0; J. Kroon—D. J.
Boef 1—0. P. J PlanjerW. Koning
V»Vz', J. A. F. PlanjerH. A. van Dam
0—1: A. Monteba—P. J. G. IJdo 1—0;
L. BatenburgD. de Jong (res.) Vz—Vz\
M. Schouten—J. P. M. Bos (res.) 01;
M. de BockW. J. Hommel (res.) 0—1;
A. Ruigrok—C. van Muiswinkel (res.)
01; J. v. Kempen—J. C. Nottelman
man (res.) 0—1. Totaal: 4—6.
De wedstrijd L.S.G. 3—Alphen 1 ein
digde niet. zoals abusievelijk vermeld in
een 3'/26%. doch in een 4Ï45!/2 over
winning voor Alphen. De uitslag van
de partij C. Elzenga—W. v. d. Roest
was 10.
Het eerste Nederlandse doelpunt,
gescoord door Cor v.d. Gijp, links
op de foto.
Sportsplintcrs
Het Nederlands Jeugdelftal heeft
gisteravond in het Utrechtse stadion een
32 zege behaald op een bondsamateur-
team. Bij rust stonden de amateurs mét
20 voor.
De Vierdaagse Wandeltochten van
de N.W.B. zullen dit jaar van 23 t/m.
26 juli in de omgeving van Apeldoorn
worden gehouden.
Voor de eerste divisie van de En
gelse league werden gisteren de vol
gende wedstrijden gespeeld: Luton
Town—Portsmouth 1—0, Manchester
CityArsenal 2—3.
(Ingez. Med.-Adv.)
1 V'':
In de kleedkamers
„Jongens, we hebben champagne verdiendDe opgewekte kreet van
Bram Appel breed grijnzend op de massagebank doorbrak de spanning, die
men na afloop van de wedstrijd in de Nederlandse kleedkamers van de ge
zichten van de spelers en officials kon aflezen. „Ja jongens, champagne
de toegezegde beloning voor een overwinning met forse cijfers.
De kreet was de enige uiting van opgewektheid. Want de spelers waren
kennelijk niet voldaan over hun prestaties. Schuchter fluisterend en met
strakke gezichten werden de gesprekken gevoerd, en met gedempte stem
commentaar geleverd.
week al gezegd, dat er nog veel moet
worden gedaan", aldus de Engelsman.
..en zelfs al zouden wij vandaag met
100 hebben gewonnen, dan zou mijn
mening nog niet zijn gewijzigd. Het
teamverband moet nog worden verbe
terd. Maar gelukkig is de conditie van
de spelers zeer goed. Dat was de be
slissende factor in deze wedstrijd".
„Niets is zo moeilijk dan in het veld
te stappen met de opdracht om met
groot verschil te winnen", was de me
ning van aanvoerder Wiersma. Doelman
De Munck klaagde over de wind, die
grillige effecten aan de bal meegaf en
spil Van der Hart begreep nog niet hoe
hij die fout. die tot liet enige Luxem
burgse doelpunt leidde, had kunnen
maken. „Ik schrok toen ik die mid
voor ineens naast mij zag. En weifel
detja
In de kleedkamer der Luxemburgers
was de stemming uiteraard evenmin
opgewekt. De spelers toonden duide
lijk tekenen van vermoeidheid.
De spelers vonden over het algemeen
het scoreverschil te groot. „Nederland
wacht een moeilijke wedstrijd t-gen
Oostenrijk", voorspelden zij. ..Er is
nog een duidelijk verschil in tech
niek".
HONGAARSE IDEALIST
De enige, die zich werkelijk opwond,
was de trainer van de Luxemburgse
ploeg. Nandor Lengyel Hongaar van
geboorte. „Het is een schande, dat
Nederland maar met 4—1 van ons won",
zei hij met stemverheffing, „want. be
grijpt U, wij zijn maar amateurs en
zij krijgen er geld voor. Wij spelen het
spel voor ons plezier, wij zijn idealisten,
begrijpt U mijnheer?--
Wij begrepen het. Maar durfden
tegenover hem onze heimelijke gedach
ten. dat men met idealisme alléén niet
ver komt in een toernooi om het wereld
kampioenschap, niet uit te spreken.
Sepp Herberger, de trainer van de
Duitse ploeg die de wedstrijd had ge
volgd. kwam hen troosten. „Zo'n strijd
is geen maatstaf. Ik weet hoe moeilijk
het is om tegen een ploeg als die van
Luxemburg te spelen, nietwaar, een
elftal dat zelf niet veel kan heeft niets
te verliezen. Maar voor de tegenstander,
in dit geval het Nederlands elftal, wordt
het dan zeer lastig om tot goed spel te
komen. En dat heeft de Nederlandse
ploeg nu ondervonden".
Het commentaar van de heer Pelli-
kaan, lid van de keuze commissie, kwam
met dat van Herberger overeen. Het
spel was onbevredigend, maar de over
winning verdiend. Ik ben blij. dat het
experiment met de linkervleugel volko
men is geslaagd".
De heer Kruyver, voorzitter van de
technische commissie, had een andere
verklaring voor het teleurstellende spel.
„Het elftal is sinds de in september j.l.
gespeelde wedstrijd tegen Denemarken
zijn zekerheid kwijt. Ten dele komt dat
door verandering van trainer bijna
elk duel werd door een andere oefen-
meester voorbereid ten dele ook door
de verjonging van de Nederlandse ploeg.
Wij moeten meer oefenwedstrijden hou
den. opdat de jongens, vooral de voor-
waartsen. beter op elkaar raken inge
speeld". De heer Kruyver achtte het
een positief feit. dat er veel was ge
schoten. ..Meer en beter dan vorige
week in de oefenwedstrijd tegen Duis
burger Spielverein", zei de T.C.-voor-
zitter.
HARDWICK: NOG VEEL
TE DOEN
Allerminst tevreden was de bonds
coach George Hardwick. „Ik heb vorige
Worosjilof niet of wil naar
Indonesië?
Het Indonesische ministerie van Bui
tenlandse Zaken heeft gisteren ont
kend, dat het het aanstaande bezoek
van de Russische president, Worosjilof
„officieel" heeft bekendgemaakt.
De woordvoerder van het ministerie
Soewito Koesoemowidagdo verklaarde,
dat een onderzoek wordt ingesteld naar
het „lek'- over de aankondiging van het
Russische bezoek.
Koesoemowidagdo zeide. dat de be
vestiging van' Worosjilofs reis naar In
donesië in een gezamenlijke verklaring
van Moskou en Djakarta dient te wor
den gegeven.
Hij kon nog niet zeggen wanneer deze
verklaring zou worden uitgegeven.
Sepp Herberger (rechts), de sa
mensteller van het Duitse elftal,
volgde in het Feijenoord-stadion de
strijd tussen Nederland en Luxem
burg. Na afloop sprak hij bemoedi
gende troostwoorden in de kleed
kamer
Volleyhal-competitie
OYC gaf Sleutelring geen kans
O.V.C. heeft op eigen terrein de uit
stekende vorm, waarin het momenteel
verkeert, tegen Sleutelring nog eens
duidelijk gedemonstreerd. Met uitzon
dering van de eerste set. waarin het
nog niet zó gesmeerd liep, is O.V.C.
heer en meester in het veld geweest.
De game-standen geven dat ook wel
duidelijk aan, n.l. 1315, 154, 157,
15—4.
Dat Sleutelring de 1ste set won, was
in hoofdzaak te danken aan het uitste
kende serveren van Buma. <de laatste
tijd in Sleutelring toch wel erg op de
voorgrond tredende) dat de Hagenaars
geen kans bood gevaarlijke aanvallen op
te zetten. In de 2de set echter kwam het
sterke spel van O.V.C. goed los. De pas
ses uit het achterveld waren prima ver
zorgd, zodat Sleutelring op praktisch
elke pass een tweeslag-aanval kon ver
wachten. Blokkeren werd hierdoor uiterst
moeilijk. Werd n.l. de links- of rechts
voor geblokt, dan ging de bal met een
sprong- set up hetzij naar de midden
man, hetzij over de „hule" naar de
andere buitenman, die dan een éénmans
blok tegenover zich vonden. En daar het
smashen bij O.V.C. een onderdeel bleek
dat alle spelers zéér goed beheersten, was
een dergelijk blok volkomen nutteloos.
Sleutelring kwam meer en meer onder
de indruk van dit werkelijk gave spel
letje en de tegenstand, die onze stadge
noten boden, verslapte dan ook zien
derogen. In de 2de set was eigenlijk de
strijd al bekeken. Zo goed als de toe
schouwers dit voelden, voelde ook O.V.C.
het. De smashes op de tweeslag-set ups
werden nog harder! Even dreigde in de
3de set dit overmoedige spelletje fout te
lopen Van 9—2 achter, kwam Sleutel
ring op 97. Verder kwam het niet.
O.V.C. zag het gevaar, concentreerde zich
en dat betekende voor Sleutelring het
einde. In één ruk gingen de Hagenaars
van 9—7 naar 157. De 4de set was een
formaliteit.
