is de shag!
„Populair" concert met een aparte
aantekening van goedkeuring
„Keizer Karei
glansrijk
Prior weer eens
verslagen!"
DemmeniE
Een keurige opvoering van
liet drama „Spoken"
Honderden studenten hielden in
Leiden hun gebedsdag
Rijkdom van de Groninger taal
S5ste jaargang
Maandag 18 februari 1957
Tweede blad no. 29065
Flipse dirigeerde Residentie-Orkest
(Ingez. Med.-Adv.)
Zigeuner Olof in een fonkelende Ravel!
Het Residentie-Orkest: ditmaal onder Eduard Flipse.
Een aparte ervaring omdat het altijd interessant is, te zien, hoe een orkest
reageert onder een andere dirigent. Welnu: deze „proefneming" is op het
„populair" concert van K. en O. in de Stadsgehoorzaal uitnemend geslaagd.
Over en weer bleek men met elkaar vertrouwd. Flipse oefent over de Hage
naars eenzelfde gezag uit als over zyn Rotterdammers!
Wij wezen er reeds eerder op, welk goed werk met „populaire" concerten als
deze verricht wordt. Een nieuw publiek gaat zich meer en meer voor muziek in
hogere zin interesseren, een publiek, dat naar geestelijke, in casu auditieve ont
plooiing zoekt en zich thans voor een nieuwe wereld geplaatst ziet: een wereld
welke een rükdom aan ware schoonheid inhoudt daarvan getuigt wel het ni
veau der programma's en waardoor de smaak voor het lagere, laten we
hopen voorgoed, gebannen wordt.
Triomfantelijk klonk het dan ook uit Flipse's mond, toen hij de stampvolle
zaal zag: „We hebben Keizer Karei Prior met z'n showboot weer een glansrijk
verslagen"!
Ja: zó was 't en zo moet het in steeds stijgende lijn gaan! Heeft men éénmaal
de goede smaak te pakken dan geeft men dat andere graag cadeau!
lancholie der eenzaamheid" neergelegd
Als nieuw element wees Flipse op de in
het boek „Der Himmel voller Geigen"
genoemde locomotief-impressie: Dvorak
was immers op locomotieven verzot.
Flipse dirigeerde geïnspireerd en met
onverwoestbare energie, zodat een sterk
geladen, warmbloedige vertolking met de
verrukkelijke finale tot besluit, tot stand
kwam.
Flipse had zijn keuze bepaald op ty
pische repertoire-stukken, die zijn voor
keur gemeten en hem bepaaldelijk liggen.
Allereerst Mendelssohn: diens drie
delige muziek-Ouverture, Nocturne en
Scherzo - by Shakespeare's „Midzomer -
nachtsdroom". Werk van een 17-jarige,
althans de Ouverture. Een geniale worp
van iemand, die met het sprookjesach
tige vergroeid was.
Deze Ouverture vormt het teder hoog
tepunt: 17 jaar later ontstonden de an-
derre delen: o.a. de betoverende Noc-
tune met de elegische hoornsolo en het
virtuose Scherzo: de grote theaterlief
hebber Koning Frederik IV was degeen,
die ei- de stoot toe gaf.
Vederlicht, transparant, fragiel en
volkomen in de onwezenlijke sfeer heeft
het R.-O. ons deze Mendelsohn voor
gespeeld; zelfs de moeilijke passages
voor de houtblazers in het Scherzo klon
ken in alle perfectie en accuratesse. Het
was een genot in deze vloeiende werve
ling op te gaan!
Mogelijke minachting voor Mendels
sohn verdwijnt als sneeuw voor de zon,
al dient toegegeven, dat hy in Shake
speare wel een van z'n gelukkigste zo
niet zyn gelukkigste! inspiraties vond.
Ook Dvoraks Vijfde Symfonie „Aus
der neuen Welt" van 1893, onlangs nog
door Van Otterloo gebracht, is een
„kolfje-naar-Flipse's-hand". Hij kon er
héél zijn stuwend élan, zijn enthousiaste
musiceerdrang zyn temperamentvol mu-
zikantenhart in uitleven, zoals dat ook
bij Dvorak zélf het geval geweest is.
Er is geen sprake van en dit heeft
Flipse ook in zijn toelichting uiteenge
zet dat de grote Tsjegische folklo-
ndt hier uitsluitend in Amerika opge
dane indrukken weergaf.
Daarvoor was zijn „eigen-aard" te
sterk. Wel heeft hy van het negeridioom
(negro spirituals) gebruik gemaakt in
het ontroerende Largo, daarin de „me-
ZONDAGSSCHOOL „DE 24 HUIZEN"
In april hoopt de Zondagsschool „De
24 Huizen" haar 80-jarig bestaan te
gedenken. Oud-leerlingen en oud
mede werkers (sters), die hiervoor be
langstelling hebben en hiervan blijk
willen geven, worden verzocht zich per
soonlijk aan te melden of schriftelijk
op te geven bij Mej. J. Sierat, Willem
straat 46, de heer J. H. Kret, Jan van
Houtkade 3 en J. C. Sleijser. Mors-
weg 111.
DS. H. HEULE BEROEPEN
Gisteravond is door de Geref. Kerk
alhier een beroep uitgebracht op ds. H.
Heule, geref. predikant te Deventer.
BIJNA f1200.— VOOR REVALIDATIE
INVALIDEN
De zaterdag gehouden straatcollecte
ten bate van de Alg. Ned. Invaliden
Bond en „St.-Liduina" heeft f 1182.
opgebracht.
SCHERVEN BRENGEN GELUK!
Indien het gezegde „scherven bren
gen geluk" op waarheid berust, dan
wacht de chauffeur van een vrachtauto
in de komende weken veel geluk. Bij
het nemen van de bocht in de Rijns-
burgerweg ter hoogte van het Schut
tersveld vielen zaterdagmiddag n.l. 21
kratten, met 700 ledige melkflessen, van
zijn auto. Er bleef niet één fles heel!
Een 8-jarig meisje, wonende in de
Gerrit Kasteinstraat. stak zaterdag
middag zonder op het verkeer te letten
de Apothekersdyk over. tengevolge
waarvan het kind door een wielrijdster
werd aangereden. Het meisje brak
hierbij haar rechteronderbeen.
Tot de juryleden afd. Muziek der
Interscholaire Ontmoeting 1957 in de
Stadsgehoorzaal behoorde niet de heer
Mizeé, gelijk abusievelijk gemeld, doch
de heer Zirkzee.
Leidse Schaakbond
Het ziet er naar uit, dat de wedstrijd
SPW 1—Voorschoten 2 op 6 maart a.s.
voor de 3e klasse A de beslissing zal
brengen voor het kampioenschap, want
Voorschoten 2 nam tegen VTL 2 geen
halve maatregelen en won met 8—2. De
mannen van de Touwfabrieken konden
slechts 7 spelers op de been brengen en
aangezien in de lagere tientallen (ook
buiten Leiden) veel spelers verstek laten
gaan. schijnt de belangstelling voor het
schaakspel tanende te zijn.
O.i. ligt hier voor de verenigingsbe
sturen de weg open. om door het uit
schrijven van kleine toernooien eil wed
strijden met attracties de animo bij deze
spelers weer op te wekken!
De uitslagen van de wedstrijd Voor
schoten 2VTL 2 luiden:
C. S. van der Kooyn.o. 10; M. G.
SegaarJ. v. d. Zon 10; L. Kuneke
n.o. 10; H. GroenenbergChr. de
Laaf 10; J. J. HeyerJ. J. Piket 01;
J. BoxmanA. Smit 10; N. Se
gaarJ. Bey 01; B. Maatn.o. 10;
N. v. d. Werf—P. Laporte 1—0; J. J. B.
Braggaarn.o. 10. Totaal 82.
Voorschoten 2 moet nog één wed
strijd spelen, SPW nog twee. Beide
tientallen hebben 6 punten.
Het R.-O. is met deze Dvorak sinds
lang vertrouwd, maar het stralende en
meeslepende spel, waarbij wij speciaal
de glanzende celli willen huldigen, droeg
ditmaal een bij uitstek grootse allure.
Theo Olof solieerde in Saint Saëns
(Havanaise) en Ravel (Tzigane), in om
gekeerde volgorde dus als in het pro
gramma aangegeven. Goed gezien, mede
met het oog op de climax.
Hij kon er zijn grandioos virtuoos kun
nen in demonstreren, met zijn niet grote,
maar fijnzinnige toon, waarbij de vir
tuoos de musicus niets toegaf.
Het gaat in beide werken charmant
en briljant toe, in de fonkelende Ravel
is de improviserende zigeuner van alle
banden vrij!
Er zit in deze eminent geïnstrumen
teerde muziek iets van Parijs, Spanje
en Hongarye tegelijk: er is mannelijke
heftigheid, naast vrouwelijke vleiing.
Er is, schoon de inhoud niet diep gaat,
alles wat tot een geestdriftig succes
kan leiden.
En Olof heeft, als een onzer beste
violisten, er zijn groot kunnen volledig
in gemanifesteerd, met Flipse en het
R.-O. als een voortreffelijke steun.
Opgetogen ovaties als logisch gevolg,
zoals dat ook het geval was na Men
delssohn en Dvorak, eveneens bewij
zen van groot onderling begrip.
Een „populair" concert met een
aparte aantekening van goedkeuring!
H.
(Ingez. Med.-Adv.)
KANTOORMEUBELEN
Haarlemmerstraat 219
Telef. 21400
Litteris herdacht Ibsen
Waren het vorige week de Leidse Studenten, die hier ter stede de Shaw-
herdenking verzorgden (en zijdelings ook Ibsen beroerden), nu heeft de K.V.
„Litteris Sacrum" voor hetzelfde gezorgd ten aanzien van Ibsen, wiens overlijden
vorig jaar is herdacht, doch waaraan Leiden geen aandeel had verkregen.
Zaterdagavond is de première gegaan van Ibsens „Spoken".
Ibsen, de grote Noor, levend van 1828
tot 1906, heeft ongetwijfeld de grootste
invloed gehad op de dramatiek van de
tweede helft der vorige eeuw. Fel realis
tisch en naturalistisch, maar toch niet
los van de romantiek. Hij keerde zich
hevig tegen alles, wat hij zag als ziek
ten der maatschappij en in de meest
heftige vorm heeft hij, geboren satirist,
deze kwalen gehekeld, zich niets aan
trekkend van de scherpe kritiek, die aan
vankelijk allerwege zijn deel werd. In
tegendeel, daarop krachtig reagerend.
Later volgde een rustiger tijd en dieper
inzicht (zijn Spoken (Gengangere. mis
schien beter vertaald door Geesten) be
hoort tot zijn strijdperiode en kwam na
„Nora" (1879) in 1881 en kan in zeker
opzicht als een vervolg daarop gelden.
De ontvangst? Het heette: een open
riool, een letterkundig kreng, beestach
tig cynisch en stinkend! Ibsen zelf werd
met drek gesmeten.
Maar hoe is dat oordeel gewijzigd en
hoe heeft de maatschappij toch de lessen
getrokken uit het vernietigend vonnis,
dat deze Noor durfde uit te spreken, al
noemde hij zich zelf alleen dichter, geen
hervormer.
„Spoken" zou men kunnen noemen
een noodlotstragedie van: de zonden der
vaderen wreken zich op de kinderen.
Hier is het Oswald Alving, die moet
boeten voor het losbandige leven van
zijn vroegtijdig overleden vader. Zijn
moeder heeft het leven van de vader
voor de zoon steeds verborgen gehou
den; zij, vrouw van plichten en nog eens
plichten, op de plichten zelfs gebonden
door ds. Manders, waarop zij als jong
meisje verliefd was, heeft juist alles in
het werk gesteld om de vader te ideali
seren, een streven, waarop een Alving-
gesticht zelfs de kroon zal zetten. Maar
het noodlot triumfeert. Even voor de
officiële opening gaat het gesticht in
vlammen op en Oswald wordt getroffen
door krankzinnigheid, zoals de dokter
Zo denkt de Engelse architect
Dartford zich een toekomstige heli
kopterhaven in het hartje van Lon
den. Ruim honderdvijftig meter
hoge torens met liften dragen plat
formen, waarop de toestellen lan
den kunnen De hoge gebouwen
daaronder bevatten kantoren, res
taurants, een hotelbedrijf, gara
ges, etc.
U rookt de lekkerste sigaret van
DOUWE EGBERTS ZILVER-SHAG
i - - De goud-gele
Virginia J
Geuriger
Zachter
U geniet er
méér van!
Christus' boodschap in de studentenwereld
Tot het houden van de jaarlijkse gebedsdag voor studenten is een oproep uit
gegaan van de Wereldfederatie van Christen-Studenten. Wat ons land betreft
vond deze bijeenkomst gedurende het afgelopen weekeinde te Leiden plaats. De
voorbereiding van dit weekeinde was in handen van de NCSV en de VCSB, ter
wijl ook de Perserikatan Keristen Indonesia - det vereniging van de in Nederland
studerende Indonesische Christen-studenten - medewerking verleende. De Wereld
federatie, die de Christen-studentenverenigingen uit 56 landen samenbrengt, heeft
sedert haar begin als doel voor ogen gehad te gehoorzamen aan Christus' op
dracht om Zijn Goede Boodschap te laten horen in de studentenwereld.
De initiatiefnemers van weleer heb
ben zich gerealiseerd, dat een en ander
moet leiden tot een persoonlijk luisteren
van de enkele student naar de bijbel.
Uit het gehele lar.waren zaterdag reeds
vele studenten naar Leiden gekomen om
te luisteren naar een lezing, die Maxwell
de Alwis uit Ceylon 's middags in het
Groot Auditorium van de Leidse Univer
siteit zou houden. De studenten, o.w.
zich bevonden de besturen van de Chris
ten Studentenraad, de Geref. Studen
tenvereniging S.S.R. en de R.-K. Stu
dentenvereniging „Sanctus Augustinus",
werden begroet door de rector magnifi
cus prof. dr. P. A. H. de Boer. Deze wees
er op, dat de groet een relatie met el
kaar veronderstelt en dat zij derhalve
wederzijds weerklank moet vinden. Hij
sprak de wens uit. dat men elkander
vooral in dit weekeinde zou weten te
verstaan.
De praeses van het CNAW. de heer L.
J. R. Ort, sprak vervolgens over de
Oecumene en de Katholica, welke be
grippen niet los van elkaar gedacht
kunnen worden. Katholica en Oecumene
zijn nog geen synoniemen, maar juist nu
zijn er tekenen, die op dit gebied hoop
vol stemmen. Spreker deed een beroep
op alle aanwezigen het essentiële van
deze massabijeenkomst niet uit het oog
te verliezen en vestigde nog eens met
nadruk de aandacht op het voornaam
ste doel hiervan n.l. het zich richten tot
God.
hem voorspelde. En de moeder, die hem
het leven gaf, zal hem dat na een af
geperste belofte weer moeten ontne
men
In ijzeren compositie heeft Ibsen deze
tragedie verwerkt en zijn schepping heeft
vrijwel alle beroemdheden uit het ver
leden tot proef van hun kunnen ge
diend. Ook Alexander Moissi had het op
zyn repertoire en bracht het ook in onze
Sleutelstad, al werd het een tegenvaller
in verhouding tot diens „Het levende
lyk" van Tolstoi.
Maar, zal men onwillekeur vragen, is
Ibsen, wiens felle aanklachten thans zo
weinig recht van bestaan meer hebben,
daar de maatschappij zo geheel anders
is geworden, nu nog actueel en te ge
nieten? Van al zijn werken zouden wij
dit niet gaarne volkomen willen be
amen, doch „Spoken", behandelend een
oer-vraagstuk, en wel eens het treurspel
van het naturalisme genoemd, overleeft
zeker nog de tijd, waarin wij leven. De
extra geladen tekst, nu en dan op zich
zelf ietwat verouderd, de als in een leg-
doos passende opzet en uitwerking, zy
weten de aandacht geboeid te houden
en zo groeit deze tragedie in tegenstel
ling tot veel van Ibsens andere werken,
al houden deze de waarde van een do
cumentaire van zijn tijd, uit boven de
vergankelijkheid van het verleden.
Het is zeker dan ook niet voor niets,
dat by de Ibsen-herdenking van vorig
jaar zowel de Haagse Comedie (met Fie
Carelsen en Max Croiset in de hoofd
rollen) als het Antwerpens Toneel op
„Spoken" teruggrepen!
EVENEMENT OP HET TERREIN
VAN HET AMATEURISME.
En nu heeft „Litteris" het aangedurfd
om „Spoken" te doen herrijzen uit het
verleden. Voor de regisseur, de heer B.
Hageman, was de concepte niet nieuw,
want onder zijn leiding had Litteris in
1921 ook reeds zich gewaagd aan dit
familiedrama van beklemmende opzet en
uitwerking. Toen speelde hy zelf de Os
wald, de zoon, die moet boeten voor de
fouten van zyn vader, terwijl mej. D.
Oostdyk de moeder uitbeeldde.
Onder zjjn bekwame regie heeft
„Litteris" „Spoken" ontegenzeggelyk
weten op te voeren tot een evenement
•Bhet terrein van het amateurisme en
dit weliswaar nog niet verouderde,
maar toch wel oude toneel volledig tot
leven gebracht. Zodanig, dat de volle
Schouwburg geheel onder de ban kwam
van het angstwekkende, dat zich daar
voor hun ogen en oren ontrolde. Men
kon, vooral in het laatste en beslis
sende bedrjjf, als het ware een speld
horen vallen en aan het eind, toen het
doek voor het laatst viel, duurde het
geruime tyd. voor aan applaus werd
gedacht, zo was men gegrepen. Maar
toen dit losbarstte, was het ook over
weldigend! Bloemen zetten dit luis
ter by.
Dit grote en welverdiende succes dankt
deze prinses onder de amateurvereni
gingen in de eerste plaats aan het bril-
liante spel van de heer J. Foudraine, die
van de ongelukkige zoon, de rol, waar
mee het stuk staat of valt, wel de crea
tie maakte van zyn toneelloopbaan, reeds
met succes bij het Studenten-Toneel be
gonnen. Voor „Litteris" betekent zyn
komst een geduchte aanwinst. Men voel
de de angst in hem, zag deze is zyn
ogen, groeiend en grreiend en hoe
prachtig het fatale ogenblik! Maar
naast hem dient direct gesteld de moe,
der (mevr. Alving) van mevr. Co Ha-
WIE IS MUN NAASTE?
Maxwell de Alwis, die een toespraak
zou houden over het onderwerp „Wie is
mijn naaste? - een beschouwing over
het leven in Azië en zijn betrekkingen
met het Westen" was door omstandighe
den verhinderd aanwezig te zijn. Zyn
rede werd echter uitgesproken door ds.
Gramberg, die thans met verlof in Ne
derland is.
Spreker gaf een uiteenzetting over de
invloed, welke de Westerse heerschappy
op de Aziaten heeft gehad en kwam tot
de conclusie, dat de toestand, zoals die
heden ten dage, is, beslissend is voor de
toekomst. Thafis is de situatie zo, dat
de strijd in Azië een strijd is tussen
Aziatisch kapitaal en Aziatisch proleta
riaat en niet zozeer tussen bruin of geel
en blank. Economisch staat Azië er niet
al te best voor. Meer dan 70 van de
bevolking leeft in de bitterste armoede
en de ene ramp volgt op de andere. Is
het wonder, dat het communisme zich in
het Oosten - Hongarije en Polen ten
spyt - steeds meer uitbreidt?
Azië bevindt zich midden in een so
ciale revolutie en dat heeft men aan
kunnen zien komen. De kerk evenwel
bleek er niet op voorbereid te zijn. De
Westerling is in Azië tekort geschoten in
zijn taak als Christen en de Aziaat twij
felt niet ten onrechte aan het nut van
naastenliefde zoals door Christus be
doeld. Maxwell de Alwis heeft niet ge
aarzeld te beweren, dat Engeland zelf
meer missionarissen nodig heeft dan het
tot nu toe over de wereld heeft uitgezon
den. De Christenen van Azië kijken naar
de kerk in het Westen en vandaar kan
ook voor Azië een ommekeer begonnen
worden, aldus ds. Gramberg.
WIJ ZOEKEN GOD
De dag van gisteren werd ingezet met
een kerkdienst in de Pieterskerk. Voor
deze godsdienstoefening, waarin de stu
dentenpredikant, dr. K. E. H. Oppenhei-
mer voorging, bestond grote belangstel
ling en werd mede bijgewoond door circa
400 studenten.
Dr. Oppenheimer. die als thema
boven zyn overdenkingswoord had ge
plaatst: „Wij zoeken God", ging daar
bij uit van een gedeelte uit het evan-
gele van Johannes 1, waarin Jezus een
eerste contact heeft met Zijn discipe
len en Hy hen de vraag voorlegt: Wat
zoekt gij? Aan deze tekstoverdenking
koppelde dr. Oppenheimer het tiende
vers uit Psalm 119: „Ik zoek U met
myn ganse hart, laat mij niet van uw
geboden afdwalen".
By de uitwerking van deze schriftge
deelten wees spreker er o.m. op, dat wy
mensen zoekend en tastend door dit
leven gaan en worstelend met de vele
problemen, welke zich aandienen. Wat
hebben wij en wat missen wy, is daarby
een telkens weerkerende vraag. Het kan
daarbij ook voorkomen, dat wy het zoe
ken naar een uitweg reeds hebben opge
geven. Veelal is „de boel stuk gepraat".
Vervolgens wees spreker er op, dat
zoeken niet 'n passief afwachten is. In
tegendeel, het is een scheppende activi
teit. Het zal daarbij niet gaan om de
onrust van het zoeken, doch om de vrede
van het vinden. Dr. Oppenheimer, die by
de verdere uitwerking van deze gedach
ten, teruggreep op het leven van de
jonge Kierkegaard en de kerkvader
Augustinus, zette uiteen, dat de
hartstocht van het zoeken een voor
waarde is voor het vinden. Het menszijn
zal een zoeken naar de eeuwigheid moe
ten zyn; een zoeken naar God. Helaas
komt het voor, dat het avontuur van het
leven voor velen fascinerender is, dan
het avontuur met God. Wie in het kruis
woordraadsel van het leven een fout
maakt, vindt echter nimmer een ant
woord. Wie God niet zoekt, aldus spre
ker, komt in de macht van de lagere
goden en geesten.
Dr. Oppenheimer, die tenslotte nog
aandacht schonk aan Jezus' vraag aan
Zijn discipelen: „Wat zoekt gy?", zeide
dat daarop ons antwoord zal moeten
zijn: Wij zoeken U met ons ganse hart.
Wij zoeken de vryheid, welke ons door
Ohristus is geschonken. Spreker bracht
de studenten onder het oog, dat zij soli
dair moeten zyn met hun mede chrsiten-
studenten in landen, die een stryd voe
ren tegen onrecht en geweld.
De dienst werd besloten me«t het ge-
meenschappelyk bidden van het Onze
Vader en het zingen van Gezang 218 4.
5 en 6.
In de middaguren kwam men bijeen
in „Den Burcht", waar het poppenspel
„Het groot abuis" van Guido van Deth
met grote aandaohit werd gevolgd.
's Avonds volgde tenslotte in de Lu
therse Kerk een gebedsdienst, welke
onder leiding stond van ds. M. H. F.
Witteveen.
V oordrachtenavond
In Den Burcht hebben de Leidse Gro
ningers zaterdag een echte Groninger
avond beleefd en genoten.
In zijn openingswoord, waarby de
voorzitter in het bijzonder de spreker,
de heer H. Zoutman uit de stad Gro
ningen. hartelyk welkom heette, deed
hy mededeling van de toetreding van
25 nieuwe ledën, een aanwinst, waar
mee het bestuur zeer in zyn nopjes was.
De heer Zoutman begon met een warm
pleidooi voor het behoud van de Gro
ninger taal. Duidelijk toonde hy aan,
dat de „platte taal" wat beters ver
dient, dan de minachting en onver
schilligheid. waarmede het dialect
eeuwenlang, vooral in intellectuele
kringen, beschouwd werd. Hy betoogde
en onderstreepte dat later nog eens
door zyn voordrachten, dat de volks
taal zeer zeker geen verminkte, geen
bedorven taal is. Voor hen, die zulks
nog niet wisten demonstreerde hy de
rykdom van uitdrukking, die het dia
lect heeft, de schat van spreuken en
spreekwoorden, de zuivere, gezonde hu
mor. die het dialect bevat. Scherp
hekelde hij het dwaze van sommige
gemanVerhagen. Met een hartverove-
rende kracht wist zy alle facetten van
deze uiterst zware rol naar voren te
brengen, zonder te vervallen in lar
moyante schyn-dramatiek, waartoe voor
amateurs deze figuur maar al te zeer
aanleiding kan geven. Hun samenspel
was in één woord machtig; hier was een
aanvoeling, zoals slechts zelden wordt
bereikt. Zij samen dragen het leeuwen
deel van het grote succes, dat „Litteris"
wist te behalen. Haar „Nora" van Ibsen
1931 heeft zy overtroffen.
De heer J. Dros had voor de ietwat
meewarige rol van ds. Manders, inder
daad een groot kind, zoals mevr. Alving
hem op een ogenblik noemt, zy het dan
tevens behept met een flinke dosis hy-
maar hy speelde hem stevig en sonoor,
pocrisie, zyn figuur niet geheel mede,
zoals we van hem gewend zyn. De heer
Hageman had zelf de loushe figuur van
Engstrand voor zyn rekening genomen
en hy speelde deze verdorven egoïst met
verve en fyne knepen. Hoewel niet val
lend buiten het kader en de sfeer, die
men zo scherp wist te scheppen, bleef
toch de Regine van mevr. E. BlokBok
ietwat achter; zy was te weinig canail-
leus.
„Litteris" heeft zich zelf in deze
herdenking van de grote Noor over
troffen en dat zegt wel iets!
Het plan is om met deze Ibsen deel
te nemen aan het komende Haarlemse
Landjuweel.
M.
Ons Griuinegerlaand
Groningers, die zich èn in Groningen
maar vooral ook daarbuiten, schamen
voor hun taal en dan dikwijls vervallen
in een soort „Hollands", waarvoor ieder
verstandig mens de neus optrekt.
Al spoedig ontpopte de spreker zich
als eén uitstekende conferencier en be
gaafd voordrachtkunstenaar, die zijn
gehoor drie maal drie kwartier, zonder
enig ander hulpmiddel dan zijn feno
menaal geheugen, van het begin tot het
einde wist te boeien met het voordra
gen van werk van de meest bekende
Groninger schrijvers. als mevr. De
Haas-Okken. Geert Teis, K. ter Laan.
Jan Boer, Keuning enz.
Als wel by uitstek geslaagd noemen
wy hier de vertolking van het gevoe
lige gedicht van Jan Boer „Moeke s
Handen", het aangrypende „Gebochel
de jongetje" van mevr. De Haas-Okken
en het tragische „Olie Hoeske van
Siert'* van Keuning.
De woorden van dank, die de voor
zitter de spreker bracht en het dave
rende applaus, dat telkens en telkens
weer opklonk waren ten volle verdiend.
Zowel voor degenen, die deze avond
niet aanwezig konden zyn, alsook voor
hen. die er wel waren, hopen wy. dat
de heer Zoutman nog eens terug komt.
De zeer geslaagde avond werd met
een geanimeerd bal besloten.
ACADEMISCHE EXAMENS
Geslaagd voor het kandidaatsexamen
Geneeskunde, de dames L. H. van Heus-
den (Voorburg), A. M. van Kesteren
(Den Haag), L. W. Wysman (Den Haag»
en de heren W. J. M. Beenakker (Rot
terdam); D. Flohr (Rotterdam), J. T.
Hoogeveen (Den Haag), J. J. van der
Meersch (Leiden), D. J. P. N. van der
Minne (Wassenaar), R. J Nikkels
(Heemstede) en P. R. Sleebos (Den
Haag)doctoraal examen Geneeskunde,
mej. C. ten Kate (Rotterdam) en de
heren F. P. Gotsis (Amsterdam). B. van
Leeuwen (Den Haag) en The Tjeng Ho
(Leiden): semi-arts-examen, mej. A. C.
Nauta (Overveen) en de heren T. Th. E.
Hoedt (Leiden), R. F. Roodenburg (Was
senaar) en J. Timers (Rijnsburg): arts
examen, mej. C. Benckhuvsen (Boskoop)
en de heer J. A. Römer (Oosterbeek).
BLINDENBOND JUBILEERT
Ter gelegenheid van het 30-jarig be
staan van de afdeling Leiden van de
Nederlandse Blindenbond wordt a.s.
zaterdagmiddag van 3—5 uur in de kan
tine van de Gemeentelijke Werkplaats
ln de Groenesteeg een receptie gehou
den.
