KWEKERS UIT RIJNSBURG EN OMGEVING
LEVEREN NEDERLAND KERST-TULPJES
Drukke dagen voor veiling „Flora"
Zes maal Kerstmis in Boedapest
In veertien dagen tijd worden
er ruim één miljoen geveild
Ulloï ut 27/111 achter
95ste jaargang
Maandag 24 december 1956
Vierde blad no. 29020
.55
(Van een onze redacteuren)
Behalve de tulpjes worden er in de weken voor Kerstmis ook nog grote hoeveel
heden hyacinten en snijtulpen verhandeld. Het getuigt van veel vakmanschap,
dat zo midden in de winter reeds grote hoeveelheden voorjaarsbloemen aan de
veiling worden gebracht. Heel Nederland kan profiteren van dit vakmanschap,
en talloos velen zullen er zijn, die er door deze bloemen aan herinnerd worden,
dat het tóch weer lente zal worden!
Deze grotere aanvoer op de veiling heeft
zijn voor- en nadelen. De kwekers heb
ben er een strop aan, omdat de prijzeïi
niet al te hoog zijn, terwijl de kopers
in de winkels er voordeel aan zullen
hebben omdat de prijzen niet al te veel
op zullen lopen.
Over de prijs kunnen wij eigenlijk
niet al te veel zeggen. Dagelijks ver
andert de prijs en bovendien is de
prijs, die op de veiling betaald wordt
nog lang niet de prijs, die men in de
winkel moet betalen: de grossier en
de winkelier moeten er ook nog wat
aan verdienen!
De hyacinten komen ook in behoor
lijken getale naar de veiling: vorig jaar
waren het er niet minder dan ongeveer
579.000. terwijl er vorig jaar ook nog
700.000 snijtulpen werden aangevoerd.
Bovendien worden er nog enkele karren
dennegroen aangevoerd, doch op het
grote geheel maakt dat niet veel uit.
Grote drukte
Dagomzetten van
f 50.000 a f 80.000
In enkele weken tijds worden er dui
tenden voorjaarsbloemen verhandeld in
jeiling Flora". De stille tijd, die duur-
ie van november tot begin december,
is plotseling voorbij. In het late najaar
ïorden er betrekkelijk weinig bloemen
rerhandeld in „Flora" en dan is er ook
veer goed te merken dat er drukke en
stille veilingdagen zijn. Tot de drukke
lagen behoren maandag, woensdag en
Vrijdag: de overige dagen wordt er be
trekkelijk weinig aangevoerd. In de
aatste twee weken voor Kerstmis ech
ter is er bijna geen verschil in stille en
Irukke veilingdagen en dat komt dan
•ooral door de duizenden kersttulpjes,
lie in enkele weken verhandeld wor-
len. In het voorjaar, wanneer men ook
reinig verschil merkt, is dit vooral te
anken aan de exRort. die een belang-
ijke plaats inneemt in het Rijnsburgse
lakenleven. Is het voorjaar weer achter
le rug. dan komt het verschil weer dui-
lelijker naar voren.
's Morgens vroeg
In de drukke dagen voor Kerstmis
begint de veiling om half acht 's mor
gens, en voor die tijd moeten de kwe
kers dus zorgen dat hun produkten
in de veilinghallen liggen opgetast.
Begrijpelijk dat het reeds 's morgens
vroeg een hele drukte is op het ter
rein van „Flora". De bloemen worden
door de kwekers op de zgn. karren
geplaatst, waarvan er in deze tijd 300
a 400 in gebruik zijn.
Iedere kweker neemt als hij met zijn
rodukten aan de veiling komt. een kar
fa legt daar zijn gehele aanvoer op.
Men kan dus naast elkaar zien liggen
[ossen chrysanten, bakjes kersttulpen
fa bakken met hyacinten: een kleurrijk
thouwspel. De karren komen op rijen
staan en voor het begin van de vei-
ing wordt door loting vastgesteld met
elke rij men zal beginnen.
Inmiddels hebben de kopers zich ver-
ameld in de veilingzaal: grossiers,
xporteurs en kleinhandelaren. Dan
aat de veilingklok draaien en worden
e prijzen ..gemaakt". Ongeveer 100
arren gaan zo per uur onder de klok
in letterlijke en figuurlijke zin
oor. Een klein rekensommetje leert,
at de veiling in deze dagen drie h vier
ur duurt!
Door het hele land
Buiten de hallen staan de bestel
auto's van de grossier te wachten: de
bekende bestelauto's met. de rolluiken,
die overal in Nederland bekend zjjn.
Heeft de grossier voldoende bloemen
gekocht, dan wordt de wagen vol ge
laden en begint de tocht door het
land. De bloemen die 's morgens vroeg
op de veiling zijn, kan men overal in
den lande 's avonds in de winkel
kopen.
Voor de export mag deze termijn iets
mger zijn, veel zal het echter niet
beien. want het gaat er natuurlijk om
ie bloemen zo snel mogelijk op de plaats
an bestemming te krijgen. Overigens
etekent de export bij de kersttulpjes
üet zoveel. Er gaan wel flinke partijen
aar België en ook wel enkele naar
witserland en Duitsland, maar de
ïeeste blijven toch in ons eigen land.
Honderdduizenden
De aantallen kersttulpjes, hyacinten
n snijtulpen van dit jaar zijn uiter-
ard nog niet bekend, maar vorig jaar
'erden er 1.000.000 tulpjes geveild en
e verwachting is dat er dit jaar een
aar honderd duizend meer zullen zijn.
Woensdagmorgen waren wij even in
de veiling, en er heerste een drukte van
belang. Bijna alle plaatsen in de vei
lingzaal waren bezet, en in één lange rij
passeerden de karren voor de toekom
stige kopers. Voor de leek gaat het alle
maal een beetje onbegrijpelijk toe: de
keurmeester roept iets over de kwaliteit
van de produkten. de veilingmeester
roept iets als men het niet gewend is
volkomen onverstaanbaar de klok
draait en de kopers drukken met onbe
wogen gezichten op het knopje bij hun
zitplaats. De veilingmeester noteert de
koper, rekent het bedrag meteen uit en
intussen is de volgende partij al weer
aan de beurt. Er heerst een grote be
drijvigheid, die voor de leek rommelig
aandoet, maar die dat natuurlijk hele
maal niet is. Niemand schijnt echter
oog te hebben voor de schoonheid van
de kleine rode kersttulpjes, die in vak
termen „starren" heten. En toch is het
een lust voor het oog. al die prachtige
jonge voorjaarsbloemen bij duizenden
Honderden karren met voorjaars
bloemen in de veilinghallen van
„Flora". Tulpen en hyacinten in
bonte mengeling dooreen.
(Foto L.D /Van Vliet)
te z.en passeren De hyacinten ruiken
verrukkelijk en de veilinghallen lijken
één groot lystoord.
Na drie, vier uur veilen is er voor
een bedrag van f. 50.000 tot f. 80.000
omgezet. Inderdaad is dit een behoor
lijk bedrag, doch het is niet het hoog
ste wat er in deze veiling wordt be
reikt. Dit jaar werd in de week voor
Moederdag bijv. een dagomzet van
f. 128.000 bereikt!
Tot nu toe hebben wij enkel iets ver
teld over de bloeiende tulpjes, die naar
de veiling komen, maar het is duidelijk
dat daar wel het een en ander aan
vooraf gaat. De kweker moet er voor
zorgen dat zijn bolletjes in bloei komen,
juist in de week voor Kerstmis, terwijl
hij toch ook nog wel eens iets over wil
houden voor de weken daarna.
Veertien dagen in de kas
Half september zijn de bollen de
grond in gegaan, gewoon in het open
veld. Dan volgt voor de kweker een tijd
van afwachten, want behalve het nor
male onderhoud van zijn velden is er
aan de bollen niets meer te doen.
De kersttulpjes, die woensdag aan
de veiling zijn gekomen werden op
3 december uit de grond gehaald. Ieder
bolletje was toen al tot leven geko
men en toonde flinke „pennen" de
vakterm voor de eerste ontwikkeling
van de bladeren. Buiten is het dan
natuurlijk te koud om de bollen snel
in bloei te hebben, en daarom wor
den de bollen, netjes in kistjes van
90 stuks, in de warme kas geplaatst.
De temperatuur moet voor de tulpjes
enige dagen 80 graden bedragen, om
daarna af te zakken tot 70 graden. Het
is verwonderlijk hoe in enkele dagen
tijd de bloemen reeds te voorschijn
kómen.
Zodra er bloemen goed zijn. worden
deze uit de kas gehaald en opnieuw in
bakjes geplaatst, waarna ze naar de
veiling gevoerd kunnen worden. Het is
een prachtig gezicht een kas vol met
deze prachtige kleine tulpen te zien.
Hetzelfde geldt voor de kassen met
hyacinten, die bovendien nog heerlijk
ruiken.
Zo heerst er bij alle kwekers, die
aangesloten zqn bjj veiling „Flora"
grote drukte in deze dagen, en ook
net personeel van de veiling zelf be
hoeft niet naar werk te zoeken. De
DE kleine Margitka is 1951 vijf jaar oud en
maakt nu voor het eerst volkomen bewust het Hon
gaarse kerstfeest mee. Kerstmis is in Hongarije het
grootste en mooiste feest van het gehele jaar. Vroeger
ging dat als volgt. Weken van tevoren vulde men ver
langlijstjes in en kort voor de kerstdagen ging de deur
van de achterkamer of van de salon onherroepelijk op
slot. Op kerstavond, de 24e, begon tegen zeven uur
opeens het kerstklokje te tingelen, de schuifdeuren van
de salon gingen open en dan zagen grote verwonderde
kinderogen een zilverig glinsterende kerstboom met
veel brandende kaarsjes, glazen ballen en daartussen
allerlei versnaperingen en verrassingen. Onder de
Kribbe lagen de cadeautjes, alles keurig verpakt in bont
kerstpapier en vastgebonden met gouddraad.
Zo hebben de ouders van Margitka hun kerstavonden
nog in herinnering, maar wat er in 1951 van al die
pracht is overgebleven, durven zij geen Kerstmis meer
te noemen. Margitka heeft echter geen betere dagen
gekend, zij weet niet wat welvaart betekent en pas later
hoorde zij, dat de speeldoos achterin het kribbetje met
de twee kerstmelodietjes nog afkomstig is uit het ouder
lijke huis van moeder.
Nu bewonen zij twee kamers in de
Üllöi-ut 27. drie hoog achter. De ge
meente heeft beslag gelegd op het zij
kamertje en daar woont nu juffrouw
Fekete. Die werkt overdag in een fa
briek. maar ze behoort bij de familie.
Ook in Boedapest 1951 begint het
kerstklokje te tingelen, en wanneer de
tussendeur opengaat, ziet Margitka een
kerstboom met brandende kaarsjes.
Daaronder liggen de cadeautjes: een
paar warme kousen, een pop uit lappen
met een beschilderde kop. een zakje no
ten. wat appels en een paar grof inge
pakte bonbons. Dat is alles, maar het is
warm in de kamer en Margitka voelt
zich gelukkig, omdat ook kleine dingen
schatten kunnen zijn. Ze kijkt naar
vader en moeder, die stil glimlachen,
maar ze weet niet dat vader een grote
teleurstelling wegslikt. Hij mag geen
zaken meer doen met het buitenland en
zoekt nu al wekenlang naar een nieuwe
betrekking. Dan gaan ze aan tafel, waar
de traditionele kerstgans niet ontbreekt,
want juffrouw Fekete heeft familie op
het platteland en Hongarije is rijk
Op de eerste kerstdag gaat Margitka
met haar ouders op bezoek bij haar
grootmoeder op het Elizabeth-plein.
Daar staat in de kamer ook een kerst
boom en ze ontdekt er weer een paar
geschenken: dezelfde grof ingepakte
bonbons als thuis.
EEN JAAR LATER. Hongarije is geen
rijk land meer. De kerstgans ont
breekt. Het land bezit wel rijkdom
men. maar niet voor het volk. Een kin
derverstand begrijpt dat niet.
Margitka bewondert weer de kerst
boom in de achterkamer met kaarsjes
en wat minder cadeautjes dan het vorig
jaar. Er ligt weer een zelfgemaakte pop
onder de boom, verder wat chocolade
wafels en ze hoort haar vader zeggen:
„Slecht, maar duur. Alles volgens Rus
sisch recept". Ook dat begrijpt ze niet.
Ze kijkt naar de brandende kaarsjes en
luistert naar de twee melodietjes van de
speeldoos. Toch is ze niet gelukkig, want
ze kan grootmoeder niet bezoeken. Die
moest haar woning op het Elizabeth-
plein ontruimen en woont nu ergens bij
boeren op het platteland.
Een van de vele kassen met
kersttulpjes, die er in Rijnsburg en
omgeving zijn te vinden. In deze I ken, keurig gerangschikt in kistjes
kas staan 40.000 tulpjes te pron-\van 90 stuks.
(Foto LD./Van Vliet)
DE KERSTBOOM VAN 1953 is wat
kleiner dan vorige jaren. Dat ziet
Margitka dadelijk, wanneer de
tussendeur opengaat. Ook mist zij de
chocolade, en daarom vraagt zij aan
moeder, hoe dat komt. Ze hoort dat de
tijden veranderd zijn en dat Kerstmis
niet meer zo mooi is als vroeger, veel
vroeger. Toen lagen er sinaasappels,
mandarijntjes en bananen onder de
boom en nog veel heerlijker dingen, die
Margitka niet kent. Maar het is een
mooi verhaal, een sprookje uit een on
bekende wereld en in de glans van
de povere kaarsjes op het kale boompje
ziet zij een grote sprookjesachtige kerst-
Daags daarop kan ze grootmoeder be-
boom. Misschien volgend jaar
zoeken, want die is weer teruggekomen.
Dat is het gevolg van een verandering
in de regering, zegt vader. Maar groot
moeder woont niet meer aan het Elisa-
beth-plein, doch op een klein kamertje
ergens in het oude stadsgedeelte Ofen.
Ja, er is veel veranderd.
Margitka is nu acht jaar.
Weer viert men Kerstmis, maar
de betovering is verdwenen. Moe
der werkt op een bureau en heeft op
kerstavond in allerijl een paar kaarsjes
rond het kribbetje aangestoken. Er is
geen kerstboom meer. Aan tafel bemerkt
Margitka niet. dat vader weinig eet en
ook niet. dat hij tobt over zijn nieuwe
betrekking. Hij is vertegenwoordiger
van een verzekeringsmaatschappij en
moet mensen trachten over te halen een
verzekering af te sluiten voor deze on-
zkere tijd. Maar Margitka luistert naar
de speeldoos en zingt mee, omdat ze de
tekst nu kent:
„Szent Csendese" (Stille nacht)
en dan
„Mennyböl az Angijal"
(De Engel uit de hemel).
HET JAAR DAAROP is er wéér een
nieuwe regering, maar die heeft
het kerstfeest afgeschaft. Zij vie
ren het thuis tóch, maar er zijn maar
weinig geschenkjes. Dat is evenwel het
ergste niet, Margitka voelt zich name
lijk diep ongelukkig omdat de speeldoos
kapot is gegaan. Alles is hier trouwens
kapot: de stalen veren steken uit de
crapauds. aan een van de stoelen ont
breekt een poot en niemand heeft zin
of tijd om iets te repareren. Het meren
deel van het trotse Hongaarse volk is
weliswaar geen proletariër, maar wel
een pauper geworden. Allen zijn nu ge
lijk geworden, gelijk in de afgedragen
kleren, het onverzorgde uiterlijk en de
magere gezichten met een harde trek
om de mond. Margitka gaat met haar
ouders naar de nachtmis en daar in de
overvolle kerk want Hongarije heeft
het geloof niet verloren hoort zij het
bekende kerstlied zingen van de speel
doos: „Mennijböl az Angyal". Dan komt
er opeens een verrassing, een paar da
gen later, want de post functioneert niet
te best. zoals alles hier met de grootste
moeilijkheden gepaard gaat. Voor Mar
gitka is er een wonder gebeurd in de
vorm van een pakje uit Holland, ge
stuurd door een zuster van vader. Zij
bewondert de dikke repen chocolade, de
flikken, koekjes en vooral de fijne,
prachtig verpakte bonbons. Er is ook
koffie en thee bij voor vader en moe
der en een mooie warme pullover voor
Margitka zelf. Vader moet voor dit pakje
met een gedeclareerde waarde van 20
gulden echter meer dan tweehonderd
forint aan invoerbelasting betalen. Dat
is bijna een vierde van zijn maandelijks
inkomen en daarom moet hij naar Hol
land schrijven, dat het beter is geen
pakjes meer te sturen.
Kerstmis 1956. De unöi-ut ligt
aan de voorkant geheel in puin.
Heel die lange en mooie straat met
de degelijke huizen is één ruïne gewor
den. Duizenden mensen zijn nu dakloos
en wonen ergens bij familie, anderen
zijn weer samengeperst in een achter
kamer of in een kelder. Margitka en
haar ouders wonen gelukkig achter,
waar de ramen nog heel zijn. Zij heeft
het koud, want er zijn geen kolen, en
zij heeft het gevoel, dat dit het treu
rigste kerstfeest is. dat ze heeft meege
maakt. Ze denkt terug aan de gevech
ten in de laatste week van oktober, aan
haar angst in de kelder, waar zij dagen
en nachten heeft doorgebracht, aan het
ratelen van de tanks en het schieten
van de kanonnen. Een van haar vrien
dinnetjes is hierbij om het leven geko
men.
Ze is nu al wekenlang niet op school
geweest. Ze denkt alleen aan eten en
ze bemerkt opeens, dat haar vader er
slecht uitziet. Arme apuci arm vader
tje denkt ze. Ook is er nu geen pakje
uit Holland gekomen. Gelukkig staan ze
op de lijst van het Rode Kruis, doch
van het Kerstkind verwacht Margitka
nu geen cadeautje meer.
O» KERSTAVOND blijft er dan plot-
;eling een buitenlandse auto met
sen CD-nummerplaat voor hun
huis staan. Er wordt een groot pakket
voor hen afgegeven: voor hen en voor
allen, die het nodig hebben. En zo wordt
de kerstavond toch een klein feest In
hun al te kleine woning, want alle bu
ren daar op de derde verdieping worden
uitgenodigd en vader verdeelt wat een
onbekende gever uit het buitenland aan
geschenken heeft gebracht: versterken
de middelen, vlees en vis in blik. mar
garine, dekens, suiker, rijst en vooral:
melk voor de kinderen en bróód voorde
volwassenen.
Wie spreekt hier nog van klassen- of
standsverschil? Zij allen zijn hier arme,
gekwelde en gemartelde mensen, vader
en moeder evengoed als juffrouw Fekete
of de fabrieksarbeider Nemec twee deu
ren verder en de oude professor in zijn
versleten jasje op het eind van de gang.
Vrijheid, gelijkheid en broederschap,
dat ideaal is hier werkelijkheid ge
worden: de vrijheid in het Hongaarse
hart, onderdrukt door terreur en ge
smoord ln bloed en tranen, de gelijk
heid in de volslagen armoede van allen,
en de broederschap bloeit rondom de
éne kribbe bij de verdeling van wat
melk en brood
Slagboom in stukken
een dode, een gewonde
Gistermorgen is een motorrijder met
duopassagier bij het grenskantoor Bil-
serbaan in Limburg met grote snelheid
tegen een neergelaten douaneslagboom
gereden. De dienstdoende douanebe
ambte zag tot zijn ontsteltenis de mo
tor zonder bestuurder en duopassagier
nog ongeveer 100 meter doorrijden, al
vorens deze in een greppel langs de weg
tot stilstand kwam De bestuurder van
de Belgische motor, de 22-jarige Briers
uit Genk werd bij dit ongeval ernstig
gewond en overleed na aankomst in het
ziekenhuis te Maastricht. De duopassa
gier werd met een lichte hersenschud
ding in hetzelfde ziekenhuis opgenomen
Beide mannen waren op weg naar
hun woonplaats Genk. Vermoed wordt
dat zy een verkeerde weg hebben inge
slagen naar Maastricht en niet wisten
dat zich op deze weg een douanepost
met slagboom bevond Door de bevige
botsing brak deze -slagboom -in- twee
stukken
f 2500 uit pak gestolen
Een onbekende heeft kans gezien een
woning aan de Hilleweg te Rotterdam
binnen te komen en een bedrag van
f. 2500.weg te nemen. De bewoners, 'n
kruidenier met zijn gezin, waren naar
de kerk, toen de inbreker zijn slag sloeg.
Uit de zakken van een pak ,dat ergens
hing Jieeft hij een portefeuille inhou
dende f 2500— gehaald. Verder wordt
er niets vermist.
HALVE VRIJE DAG VAN WINKEL
PERSONEEL IN KERSTWEEK
De Staatssecretaris van Sociale Za
ken heeft toestemming verleend om in
de kerstweek arbeid te laten verrichten
op de voor de halve vrije dag bestemde
dag onder voorwaarde, dat in de maand
januari een halve vrije dag ter compen
satie wordt gegeven
Meer nog dan andere feestdagen is het kerstfeest
een feest van huiselijkheid en gezelligheid, leder tracht
met Kerstmis thuis te zijn om gezamenlijk dit feest te
vieren. De woningen zijn in zulke dagen extra gezellig
gemaakt en aan de maaltijden wordt bijzondere zorg
besteed. Op allerlei wijzen tracht men de kerstsfeer in
de huizen te brengen. De een doet dit door middel van
een kerstboom, de ander brengt in verschillende hoeken
van de kamer takken dennegroen aan; er komen kaar
sen op het dressoir en de schoorsteen, en voor het
raam en op de tafel komt een kerststukje" te staan,
met vroege voorjaarsbloemen er in. In zulk een bakje
ontbreken nagenoeg nooit de kleine rode tulpjes met
bol, die het zo aardig doen temidden van wat takjes
dennegroen en hulst.
Overal in Nederland, tot in het kleinste plaatsje en
zelfs in het buitenland, kan men deze kleine kersttulpjes
vinden. Het grootste deel van deze tulpjes komt uit
Rijnsburg en omgeving, en duizenden en nog eens
duizenden worden er verhandeld in veiling „Flora" te
Rijnsburg. Vorig jaar werden er rond één miljoen stuks
verhandeld en dit jaar zal het aantal nog wel groter
zijn. Als men bedenkt dat al deze tulpjes in enkele
dagen tijds worden verhandeld, dan kan men begrijpen,
dat het in de weken vóór Kerstmis zeer druk is in
„Flora".
Een détailopname van een van de
vele bakjes met hyacinten.
(Foto L.D./Van Vliet)
kersttulpjes, de hyacinten, de snijtul
pen en de chrysanten trekken zich
van al die drukte niets aan en sprei
den onder alle omstandigheden hun
pracht ten toon. Zij brengen een
stukje voorjaar-in-de-winter in de
huizen en helpen de sfeer rond de
kerstdagen verhogen.
2927-2928 - Dat zijn ze! dacht Oepoetie. Ik ga direct waarschuwen!
Snel liet hij zich van Zn hoge tak zakken en daalde hij uit de boom.
Toen holde hij gauw naar de hut.
- jongens, past op! schreeuwde hij waarschuwend. Daar komen
ze aan!
Rick en Bunkie keken 'n beetje verschrikt.
- Waar? vroeg Bunkie.
■- Van die kant komen ze. wees Oepoetie. Ze zijn met 'n hele troep
en ze hebben stokken bij zich!
- Zie je welik dacht het we!, zei Bunkie. Nou krijgen we last!
- De helden! zei Rick nijdig. Alleen kunnen ze 't niet af. maar met
'n heleboel durven ze wel!
Ze hoorden nu duidelijk het joelen en schreeuwen van de naderende
vijanden; die maakten genoeg herrie, want ze voelden zich blijkbaar
erg flink en moedig, zo met Zn allen.
- Wat moeten we doen? zei Bunkie.
- In de hut gaan. alle drie, en de deur stevig sluiten! vond Oepoetie.
Dan kunnen ze er niet in!
Dat deden ze. En toen ze binnen waren, sloot Bunkie de deur
