Surprises waarvan
Hoe een gulzige Koning
zijn les leerde
ST.-MCOLAAS STAAT VOOR DE DEUR
Sint de primeur heeft
ZATERDAG 1 DECEMBER
WEKELIJKS BIJVOEGSEL
PAGINA 3
Goedlieiligman snuffelde in
Londen en Parijs
...hoogachtend*
Verhaal voor de kleintjes
Londen, november 1956
Zoals gebruikelijk heeft Sint ook dit jaar weer de primeur van alle
mogelijke nouveautés, die speciaal voor de feestdagen worden gelan
ceerd. Niet alleen in ons land, maar ook in het buitenland is dat zo.
En aangezien de Goedheiligman geen non-stopvaart van Spanje
naar Nederland ondernam, maar de Franse kust aandeed voor een
glaasje wijn en in Engeland stopte om te bunkeren, deed hij ook de
winkels in die landen aan om zijn zak met goede gaven te spekken.
En behalve de traditionele Franse parfums en de Engelse dranken,
diepte hij er allerlei nieuwtjes op, die de surprises van dit seizoen zijn.
(Of de Hollandse douane Sint mèt die nieuwtjes binnenliet, weten we
niet, maarde nouveaute's zijn er niet minder aardig, praktisch
of origineel om).
tig minuten in kokend water wordt
gedompeld en vijftien uur lang op
temperatuur blijft.
EEN IJSPAK TUSSEN LAKENS
Al heeft Engeland het dan ook niet
in kruikvernieuwing en systeemverbe
tering gezocht, aan warme behagelijk
heid (een zo schaars Brits comfort)
heeft het desniettemin zijn aandacht
gewijd. En als wapen tegen koude
lakens, als hulpje voor de kruik
legde het Sint iets voor. dat in het
domein der dameslingerie zijn oor
sprong vond. Dat ..iets" is een tricot
pyama met ingebreid. kleurig Fair Isle
motief, die uit een lange trui en een
pantalon van trainingbroek-snit be
staat; het geval is echter niet com
pleet zonder de bijbehorendesok
ken en de dito slaapmuts! (4). Alleen
Een kruik die niet kantelt,
een kruik die t« water gaat (en
niet barst) en
een kruik die een nacht lang
warm blijft
Engeland is het land van de kruiken.
Kruiken zijn er als thee: onmisbaar.
In menig Brits bed liggen er twee: één
voor de voeten, één voor de maag. En
lichtelijk verwonderlijk mag het dan
ook heten, dat Sint niet in Engeland,
maar in de meer warmbloedige Franse
samenleving praktische niet-standaard
modellen vond. in de trant van de
driehoekige rubberkruik (1) die niet
kantelt, de verchroomde elektrische
kruik (2). die tien minuten ingescha
keld wordt en dan een nachlang warm
blijft, en het kokervormige. eveneens
verschroomde model (3). speciaal be
stemd voor baby en kleuter, dat twin-
wanten ontbreken nog en ge zoudt het
geheel als ijstenue kunnen verslijten...
En. om nog even bij warmte en
ijzigheid te blijven, van het Britse
HAK IN DE TAS: REPARATIE
OP ZAK
In Parijs is Sint voor twee ver
nuftige surprise-nieuwtjes bezweken,
waarvoor elke pumpsdragende vrouw
nóg sneller zal bezwijken dan de goe
de grijsaard. Zij immers kent da
droefheden van het actuele dunne-
hakken-probleem: schoenmakersellen
de. hakjes, die in twee dagen scheef-
gelopen zijn. slecht gerepareerde
hakken, gespreten hakken, gebro-
flngez. Med.-Adv.)
niet openwaait die niet open kèn
waaien, aangezien het rokgedeelte
rondom dicht is (10). In Frankrijk
vond Sint een zodanige regenjas in
diverse modellen, met voorsluiting,
met zijsluiting, met een kraag zus of
zo. doch alle openen niet verder dan
de heup. Handig dus voor wandeling
en fiets.
Het tweede nieuwigheidje. dat even
eens al door velen werd geadopteerd,
is de wollen balletdansersbroek, die in
alle mogelijke felle kleuren jersey op
de internationale modemarkt is (11).
Die broek wordt onder een gezellige,
vlotte rok gedragen ofwel onder een
pantalon die alleen niet warm genoeg
is. Het geval heeft aangebreide sok
ken en is van teen tot taille één stuk.
Het is een heerlijke dracht voor het
niet al te goed verwarmde huis. voor
de ijsbaan en het sneeuwveld en voor
na het skiën.
J. V.
problemen op. maar stelt U meteen
voor een nieuw vraagstuk, namelijk
dat der keuze. Het betreft hier name
lijk een hooggehakte pump. die met
een of meerdere losse hakken geleverd
wordt, welke gemakkelijk zelf onder
de schoen te bevestigen zijn (9). Stel
bijvoorbeeld, dat U een effen rood
leren pump aardig vindt voor de
ochtend dan kiest ge er een paar
zwarte leren hakken bij voor de mid
dag. en misschien een paar goudleren
dito's voor het cocktailuur. plus nog
een paar strass-bezette hakjes voor
bij het galatoilet. Ge hebt de keus.
kleur, vorm en materiaal kunnen wis
selen met uw grillen.
ANTI-INWAAI
Tot slot nog twee nouveauté's. die
intussen al opgang maken en die de
nog oningewijden zeker zullen beko
ren, vooral als ze tot de kouwelijken
behoren. De eerste is de regenjas die
Er was eens een kabouterkoning,
die erg van lekker eten hield. En om
dat hij een koning was en dus veel
geld had. kon hij net zo veel lekkere
dingen kopen als hij wilde. Maar er
was in het hele kabouterkoninkrijk
niet één kok die naar zijn zin kon ko
ken. Hij nam, de één na de ander, alle
koks van het koninkrijk in dienst,
maar geen van hen kookte zoals hij
het wilde: de één gebruikte te veel
zout. de andere kon geen spekpanne-
koeken bakken en een derde liet alle
stoofkippen verbranden.
Nu woonde er in een naburig kabou
terkoninkrijk een koning die van deze
moeilijkheden hoorde en hij zei tegen
de koning die zo van lekker eten hield:
„Voor tienduizend gouden dukaten
mag je met mijn dochter trouwen, die
kan werkelijk koninklijk koken".
Dat zinde de konir.-. die zoveel van
lekker eten hield wel en daarom
vroeg de buurkoning z'n dochter op
proef te willen zenden. Dat gebeurde
en ja. het was waar: de koningsdoch
ter kookte, kooktehet was een
wonder! Overheerlijke spijzen maakte
ze klaar, de smulpaap-koning had nog
nooit zoiets geproefd!
Och. och, dat was me wat! De ko
ningin kreeg tranen in haar ogen:
„Daarom alleen?" vroeg ze.
„Natuurlijk" knikte de domme ka
bouterkoning. En weet je. wat de ka
bouterkoningin toen deed? Ze liep
weg. zo maar het koninkrijk van haar
man uit, terug naar dat van haar
vader. Maar die keek helemaal niet
blij. „Je moet teruggaan" beval hij
haar. Hij dacht: anders moet ik de
tienduizend gouden dukaten weer
teruggeven en daar heb ik niet veel
zin in. Zijn dochter op haar beurt,
had er geen zin in. om naar het land
van haar gulzige man terug te gaan.
Maar die nacht huilde ze de satijnen
lakens van haar lichtblauwe kabouter-
bed nat omdat ze zo ongelukkig was.
Want ze hield eigenlijk veel van haar
man. En die man, nee. die huilde niet,
hij had ook geen satijnen lakens en
geen lichtblauw bed. maar ongelukkig
was hij wel. Hij begreep nu. hoe dom
hij was geweest. Want hij besefte, dat
hij ook veel van z'n vrouw hield, hij
had alleen nooit tijd gehad om daar
over na te denken omdat hij altijd
lekker eten wou.
Maar nu had hij niets lekkers te
De koning at de lekkerste
en buikpijn ki
Uit dankbaarheid ging hij al spoedig
met de koningsdochter trouwen. Het
werd een prachtige bruiloft met een
feestmaaltijd, zó lekker, dat allen die
er van aten. een week lang buikpijn
hielden.
Sinds die dag at de koning de lek
kerste dingen uit het koninkrijk, op de
lekkerste wijze klaar gemaakt door de
koningin zelf en buikpijn kreeg hij
nooit.
Dat ging zo enkele maanden lang
door. totdat de nieuwe koningin er
genoeg van had: ze was tenslotte een
koningin en geen kokkin. Ze wou nu
ook wel eens op de troon zitten in
plaats van altijd in de keuken te
staan.
„Daar komt niets van in", zei haar
man. de lekkerbek. „Hoe moet dat dan
met mijn eten?"
„Er zijn toch wel koks. die dat kun
nen koken?" zei de koningin. De arnv
kaboutervorstin wist niet. dat haar
vader haar voor tienduizend gouden
dukaten verkocht had. ze dacht dat de
koning haar getrouwd had. omdat ie
van haar hield. Het was daarom een
grote schok voor haar. toen haar ko
ninklijke echtgenoot sprak: „Dat kun
nen ze juist niet. Daarom speciaal heb
ik jou getrouwd".
dingen uit het koninkrijk
eeg hij nooit
eten en hij merkte tot zijn eigen ver
bazing, dat hij zijn kabouterkoningin
meer miste dan zijn lekkere eten.
Dus stuurde hij de volgende dag een
koerier naar het naburige land met
een brief, waarin hij de koningin
vroeg om toch alsjeblieft terug te
komen. Ze zou, zo schreef hij. nooit
meer hoeven te koken.
Ach. wat was de koningin blij. Ze
kuste haar vader vaarwel en ging zo
snel mogelijk naar haar man. de
koning, terug.
Die had inmiddels een goede kok in
dienst genomen. Die kok kookte wel
niet zo goed als de koningin, maar
nu had de koningin veel meer tijd om
met de koning kabouterfabrieken te
bezichtigen. tentoonstellingen van
kabouterschilderijen. kabouterknutsel
clubs en van nog veel meer dingen te
openen. Zo was het eigenlijk veel ge
zelliger.
De koning had een goede les ge
leerd: dat wie het onderste uit de kan
wil hebben, het lid op de neus krijgt
en dat betekent zoveel als dat je riu
eenmaal niet alles kunt hebben zoals
ie het graag wilt, zelfs niet als je een
koning bent.
M. F. B.
eiland nam Sint ook een andere warm-
makende nouveauté mee: de gebreide
handschoenen (5). waarvan de gepa
troneerde kap tot aan of over de elle
boog reikt en die op winderige dagen
zelfs de wijdste en dunst gevoerde
mantelmouwen aanvaardbaar maken.
Het ei van Columbus!
Nog twee van die eitjes: de gebreide
plastrons met rolkraag (voor heren en
voor dames). die een najaarstrui in
een wintertrui veranderen (6). en het
damestruitje met ronde hals waarbij,
van dezelfde wol en dezelfde kleur, een
hoge boord kraag als losse accessoire
wordt verkocht (7).
ken hakken De eerste vernuftig
heid nu bewaart de moderne
vrouw voor veel van die ellende: de
pump met reserve reparatie (die er bij
geleverd wordt) stelt er paal en perk
aan. Die reserve-reparatie (die ge U
in één of x paren kunt aanschaffen)
is een leren hakje (8). dat op een
lange pin bevestigd is. De pin past
precies in de holte, welke speciaal
daarvoor in de schoenhak is aange
bracht. Op elk ogenblik van de dag,
zon- en feestdagen inbegrepen, kunt
ge dus zelf en in een handomdraai
uw schoenen repareren. Ook de
tweede schoennouveauté lost heel wat
HET kost moeite in deze
schokkende tijd te beden
ken. dat er voor de zoveel
ste keer een goedheilig man uit
Spanje de grens is over getrok
ken en nu weer met z'n Piet
geheimzinnig en - gezien de
wereldsituatie - bedremmeld
klaar staat, wat vriendelijkheid
rond te strooien.
Ik kan me bést indenken, dat
ze tot elkaar zeggen: „Wat
dóen we hier nu in de kou?..."
Het is prettig en gezellig de
daken op te gaan. als je overal
opgewekte gezichten om je heen
ziet en er de Sinterklaasstem
ming heerst van „nu gaan we
hem eens écht opzetten!"
Als ik rond me kijk en luis
ter naar wat de mensen zeggen,
is er van de opgewektheid,
waarmee andere jaren naar
Sints komst wordt uitgekeken,
niet veel te merken.
Met zóveel ellende om je heen
sinds de vierde november, met
zóveel onoplosbare politieke
puzzels voor de boeg en zóveel
angsten in het hart, is het voor
tallozen een hele toer. zich op
nieuw tot het „kind-zijn" in te
leven en poëtisch de maan tus
sen de bomen te zien schijnen.
HET „heerlijk avondje" hoort
eigenlijk in een andere
tijd thuis.
In een onbezorgde tijd.
Zoals we ons die uit de kin
derjaren herinneren.
Toen was er volop tijd en ge
legenheid om er, met enkele
luttele guldens op zak, op uit
te gaan en cadeautjes voor ie
dereen te kopen, thuis te ko
men. je op te sluiten en bij elk
pakje een geestig vers of een
zotte surprise te bedenken
Daar kon je het plezier en de
lust voor opbrengen, liever ge
zegd, je had er vanzélf plezier
en lust in.
Het liep allemaal op rolletjes.
EN nu?
Ach ja: we weten 't, ook
nu loopt 't wel.
Al is 't alleen maar om alle
lieve kindertjes, die zich weken
lang spitsen op de gulle, ouwe
baas uit Spanje.
Ze hebben allang hun schoen
tjes uitgezet, om de volgende
morgen te juichen, dat er héus
wat in zit.
Niemand wil hen immers te
leurstellen?
Voor ons ouderen is 't een
andere kwestie.
Er is iets gebroken, er is véél
gebroken.
We kunnen nu wel dóen als
of 't ons niet raakt, maar 't
raakt ons allemaal.
Er zit de schim van véél mi
sère. van véél vrees voor de toe
komst. van véél misdadig on
recht op de achtergrond van
al ons denken.
Dat legt een domper op ons
handelen.
Om dus gemoedereerd te zeg
gen: ..het wordt een ouderwetse
Sinterklaas", kan ik me niet in
denken.
(Foto Will Eiselin, Rijswijk)
Ik geloof, dat zélfs de witte
bisschop om wie 't hier gaat
moeite met zichzelf zal hebben.
De traditionele grappenmaker
zal heus nog wel een goeie mop
door de schoorsteen slingeren
En Piet zal grinniken en de
schimmel hinniken
Maar er zit een bittere bij
smaak aan. gelijk voor ons. die
aan de andere kant van de
schoorsteen dat alles opvan
gen
t E kunt niet tegen de stroom
I inroeien en doen alsof je
J neus bloedt
De kinderen hoeven onder dit
alles niet te lijden. Vandaar dat
dit mannetje blij uit z'n schoen
tje haalt, wat Sint er voor hem
heeft in gelegd
Waar zou het heengaan, als er
niet af en toe een straaltje
vreugde door de duisternis
glipt?
Zelfs wij ouderen mogen er
gerust af en toe nog iets van
opvangen.
Dan denken we misschien, dat
het van een échte, inplaats van
een „schijn"-zon komt.
„Echt" of „schijn": Sinter
klaas staat voor de deur.
En hij klopt.
Ieder make voor zich zelf uit,
hoe hij hem open doet!
Wee> wat hartelijk: de arme
man heeft 't al zwaai- genoeg.
FANTASIO
