KRACHT MOTORMONTEUR flatwoning Een orchidee voor Ann HET MODEHUIS JO VAN EYKEN Winkeljuffrouw DOUWE EGBERTS Koffie - Thee MAN of JONGEMAN BIJVERDIENSTE GEROUTINEERDE Tweedjassen, nieuwste dessins - Stnrka sportcolberts en pantalonsnieuwe Italiaanse dessins trollen vesten en pullovers Vergeet niet onze unieke collectie handschoenen HAARLEMMERSTRAAT 87 - LEIDEN WOLLEN DAMES- PULLOVERS INTERESSANTE LEZING CHEF-SLAGER Henk Pijpers CHAUFFEUR-MONTEUR Brieven op advertenties onder nummer VRIJDAG 2S NOVEMBER 1956 Ons kort verhaal Het was Nimkombo, die mij wakker schudde, toen ik in de warme Afri kaanse zon lag te slapen. Uit zijn ogen sprak angst. Kijk. B'Wana, riep hij ademloos, een aapbeest volgt de witte mees teres. Ik had liggen dutten op de veranda van de bungalow. Toen hij mij wak ker had gemaakt, sprong ik zó snel en woest op. dat ik bijna mijn nek ont wrichtte. Eén moment had ik, als ge volg van de felle zonneschijn in mijn ogen en de half-wakende toestand, waarin ik nog verkeerde, het vreemde gevoel, alsof ik een marionet was, die gedirigeerd werd door touwtjes. Aan één der touwtjes werd plotse ling hard getrokken. Ik was geschokt door wat ik zag! Uit een uitloper van de koper-kleu rige Westafrikaanse jungl kwam Ann aanlopen Ze liep recht op ons af met een koele, vreemde kalmte. Ze deed niet de minste poging om te hollen. Ze keek zelfs geen moment achterom naar dat lelijke, monsterachtige ding, dat niet meer dan enkele passen ach ter haar aan holde. In de trillende hitte van de middag hield ik dit wezen eerst voor menselijk een man. Een of ander soort man in ieder geval. Zelfs op die afstand deed dat wezen aan een nachtmerrie denken. Wat ik niet begreep, was ech ter de manier, waarop Ann liep. Toen ze dichterbij kwam. zag ik dat ze me strak aankeek zonder dat er echter angst of opwinding uit haar blik sprak. Dat leek mij nu juist zo raadselachtig, de manier, waarop ze keek. Ik gaf mijzelf echter niet veel tijd door Stephen Phillips om er over na te denken. Snel greep ik naar mijn geweer, dat tegen de omheining van de veranda stond. Toen hoorde ik Ann roepen: Nee, Alan, schiet hem niet neer Ze stond onderaan de treden, die naar de veranda leidden. De gorilla bleef enkele passen achter haar staan. Leg dat geweer neer. Alan. Waar om wil je hem trouwens doden? Haar woorden benamen nnj bijna de adem. Ze deden mij versteld staan. Ik begreep het nietAnn, mijn vrouw ze was volgens mij het lief- talligste wezen op de West-kust wist altijd heel goed wat zij deed. Wat moest haar hu dan bezielen? Had ze soms een zonnesteek opgelopen? Deze beesten zijn gevaarlijk. Ann! Je weet dat even goed als ik! Ik begon het geweer te richten. Het beest stond daar rustig in de blakende zon en toonde een bijkans menselijke nieuws gierigheid. Het scheen noch nijdig, noch bang te zijn. De lange armen bungelden langs het logge lichaam. Ik had die dieren vroeger al eens zien dansen en woedende kreten horen sla ken. waarbij zij zich op de grote harige borsten sloegen alsof zij op een drum beukten. Er was echter iets eigenaar digs aan dit dier. Het was anders Ja, ik voelde dat toen al aan. Daar om maak ik mij er nog steeds een verwijt van wat gebeurd is. Het was inderdaad alleen maar mijn fout. Ik plantte die afschuwelijke ideeën in Ann's hoofd. Soms voel ik mij een moordenaar U moet niet vergeten, dat ik nu weet wat hem op die maannacht naar ons huis dreef naar het raam van Ann's slaapkamer. Hoe kan ik Ann dit ooit vertellen, nu ik de waarheid weet? Mocht zij de waarheid horen, dan zou zij zichzelf nóóit vergeven, daar ben ik zeker van. Zij is zo'n type: zacht. vol liefde en erbarmenNee. na wat gebeurd is, kan ik het haar nimmer vertellen Die achternamiddag spaarde ik het dier. Zelfs nu weet ik nog niet precies waarom ik dat eigenlijk deed. Het was niet alleen terwille van Ann, terwille van haar eigenaardige blik. een bij kans smekende blikNee. dat was het niet. Het was iets anders. Ja. de uitdrukking in die bijna men selijke ogen van het dier Ik zou die blik nog één keer zien slechts één keer. En haar mijn hele leven niet meer vergeten Ik keek toe, hoe de gorilla in de uit loper van het oerwoud verdween. Hij heeft een poema weggejaagd, die me wilde bespringen, zei Ann. Ik voelde mij verward en werd nijdig. Ik begreep noch haar, noch mijzelf. —Je praat, alsof hij een mens is, zei ik nogal scherp. Wel. is hij dat dan nietbijna? Praat toch geen onzin, Ann! Ik zég niets onzinnigs! Haar ogen vlamden. Alhoewel ze vriendelijk en zacht van aard is, heeft ze toch ook haar stemmingen, precies zoals wij allemaal en vaak valt ze even fel uit. maar vergeet dat dan weer heel gauw. De volgende morgen knoopte ik een gesprek aan met Nimkombo. Heb je dat dier hier ooit eerder gezien? vroeg ik hem. Ja. B'Wana. Verschillende keren heb ik hem gezien. Waar, Nimkombo? Soms aan de rand van het oer woud. B'Wana. Soms bij het meer. Soms aan de andere oever, waar de oranje orchideeën bloeien. Ik kende die plek. Ik had haar toe vallig gevonden, kort nadat wij aan de oever van het meer Nyamvesl waren komen wonen. Het was een wildernis van kleur en schoonheid, en de lief lijkheid ervan had mij de adem beno men. Er pal achter vond ik de resten van een klein houten gebouwtje. Nim kombo vertelde mij er meer van. Enkele jaren geleden hadden een jonge missionaris en zijn vrouw daar hun intrek genomen. Het waren vrien delijke mensen, uitzonderlijk op elkaar gesteld, had Nimkombo verteld. Vaak, B'Wana, zei hij trok hij de jungle in en kwam dan met een arm vol bloemen voorde witte meeste res terug. Ze lachten vaak samen en kusten elkaar. B'Wana. Ik was toen nog een kleine jongen, maar ik her inner het mij nog precies. Het is het gorilla-gebied, zoals de B'Wana wel weet. Op een nacht kwamen de witte jagers. Ze zochten de man-beesten uit, maar ook de vrouw-beesten. Zelfs de kleine beesten, B'Wana, werden niet gespaard. Alle dieren, behalve één die werd de jagers afgenomen door de witte meesteres, want anders was deze ook gedood. Ik heb het al gezegd. B'Wana, ik was toen nog maar een jongen, maar vaak zag ik het jonge man-beest bij dat huis. Hij was niét geketend, noch in een hok opgesloten, maar mocht rondlopen waar hij wilde Toen op een nacht, toen hij al ouder was. verdween hij. Hij was terugge gaan naar zijn huis. B'Wana, de jungle. Mijn woede werd groter. Ik hield mij zelf voor. dat ik geen jonge dwaas van een missionaris was. Die dieren waren geboren doders. Is hij altijd alleen? vroeg ik. Of zijn er ook anderen bij hem? Hij is alleen, B'Wana. Waarom is mij dit nooit eerder verteld? vroeg ik nijdig. Nimkombo haalde slechts de schou ders op en grijnsde Hij doet geen kwaad, B'Wana. Jij hebt dus óók al een rare kron kel in je hersens, snauwde ik. Hij begon nu echter nog breder te grijnsen. Hij was halsstarrig, die Nim kombo. Het was precies een week later. Ik baande mij een weg door de jungle en naderde de punt van het meer Plot seling kwam ik op een open plek en bleef toen stokstijf staan. Daar zag ik Ann. blank en mooi in het zonlicht, juist uit het water stap pend. Ze had een handdoek omgesla gen en haar loshangend blonde haar glansde als een vlam. Ik balde de vuis ten. Ik had haar al zo vaak gezegd, dat ze weg moest blijven uit dit deel van de jungle! Het was daar niet vei lig. had ik gezegdwant ik wist. dat ze de gewoonte had daar te gaan baden. En toen zag ik een voorzichtige be weging in de dikke bladermuur niet ver weg van waar ik stond. Uit de jungle gluurde een gezicht het ge zicht van het schepsel, waarvan ik de naam niet kende, zo hij al een naam had. Ik greep naar het pistool in mijn riem, richtte het wapen en aarzelde toen voor de tweede keer. Het was de uitdrukking van het dier de blik in -die kleine, lelijke ogen. Een blik, die ik nooit !meer kan ver geten. omdat er een stille, sublieme aanbidding en bewondering in lag Ik moet een zwak geruis hebben ver oorzaakt. De bladermuur kwam weer bijeen. Het gezicht verdween. Het dier was weg Je ziet er geschrokken uit. liefste, zei Ann. toen ze zich begon aan te kle den. Scheelt er iets? Of er iets scheelt? sputterde ik. Heb je wel enig idee ervan, wat je hier eigenlijk doet? Je laat jezelf aan die duivelse gorilla zien! Allemachtig, zei ze verbaasd. Wat is dat voor een gekke opmerking! Ik heb je het al eerder gezegd: die dieren zijn gevaarlijk. Je schijnt het maar niet te willen begrijpen. Ze doden verminken niet altijd bij de eerste ontmoeting. Ze beiden hun tijd Ik zag dat het mededogen uit haar blik verdween. Ze werd plotseling doodsbleek. Ik.... het spijt me, Alan. Ik ben bang. dat ik het me niet goed reali seerde.... Wilde je zeggen, dat hij.... van mij is gaanhouden? Ze huiverde. Is het onlangs nog niet gebeurd, dat een gorilla een vrouw weggesleurd heeft? Ik had de eerste keer al een kogel door zijn hoofd moeten jagen, zei ik wreed. Hier. neem mijn revolver. Draag 'm altijd bij je. En mocht ik eens laat wegblijven, leg hem dan onder het hoofdkussen, voordat je gaat slapen Ze nam het pistool zwijgend aan. Haar lippen waren op elkaar geklemd. Twee avonden later, juist toen ik uit de jungle kwam. hoorde ik plotse ling het pistool blaffen en Ann's stem. die luidkeels gilde. Ik rende zo hard als ik kon naar huis. Daar zag ik al het licht. Ann stond voor het raam, het rokende wapen nog in haar hand. Vlak voor het venster lag een harige figuur, twee keer door het hoofd ge schoten. Ikik dacht dat hij door het raam naar binnen wilde komen, zei Ann zwakjes. Het pistool viel uit haar handen. Ik liep de veranda weer af. Nim kombo en de anderen stonden bijeen gegroept in het maanlicht. Kijk. B'Wana. zei Nimkombo en wees naar iets. In de hand van het dode dier zat een verkreukelde bloemeen orchi dee Toen ik naar het gezicht van de gorilla keek. was het alsof, zelfs in de dood. die blik van zuivere aanbid ding bewondering nog levend was Schichtig keek ik over mijn schou der. Ann stond niet meer bij het raam. Met de neus van mijn laars duwde ik de bloem onder het zand. Help me even, zei ik ruw om mijn emotie te verbergen. We pakten de gorilla op en droegen hem weg Fotograferen met te houden door de heer K. DE GROOT op 28 NOV. a.s. in de FOYER der Stadsgehoorzaal te Leiden. AANVANG 20 UUR. Grote serie fraaie lichtbeelden en tentoonstelling van bekroonde foto's Internationale Rolleiwedstrijd. Toegangsprijs 50 ct. Kaarten verkrijgbaar bij de Fotohandel en voorzover nog beschikbaar 's avonds aan de zaal. GEVRAAGD eventueel bekend met grondfrees-machines voor service- dienst, per motorrijwiel. A. E. v. d. VOET ZN., Leiden Melden schriftelijk of mondeling tot 5,30 uur Zoeter- woudseweg 11. Na 6 uur Morsweg 21A. TE KOOP in Oegstgeest moderne 3-kamer bevattende zit-, eet- en slaap kamer, br.z.keuken, douche cel en schuur. Direct leeg te aanvaarden en vestiging verzekerd. Nadere inlichtingen: BURGGRAVENLAAN 80, te Lelden, telefoon 32881. GEVR.AAGD voor kwekerij in Duitsland: volledig op de hoogte van de broeierij van tulpen, hya cinthen en narcissen. HOOG LOON. Prima vooruitzichten. Brieven aan het bureau van dit blad onder no. 4683. Modelslagerij D. EINDHOVEN te WASSENAAR, Kerkehout 20, telefoon 8666 heeft voor een prima allround vakman een aantrek kelijke werkkring. Vereisten zijn: volledige vervan ging van de patroon, o.a. slachten, worstkeuken, win- kelwerk. Woensdagmiddag vrij. Sollicitatie liefst na telef. afspbaak. Leeftijd boven 21 jaar. gèvraagd bij: ROOSEN - OPTIEK KORT GALGEWATER 1 LEIDEN Suiker, zowel uit Peruaans suiker riet als uit de Brabantse biet,blanke 6troop uit Groningen, maar ook uit Amerika, kostelijke zon-door- stoofde vruchten uit alle wind- I streken: dit alles wordt, dank zij de kennis van Paré's vaklieden, verwerkt tot de onovertroffen Paré producten. Bij elk album behoren 3 series kleurenfoto's a 75 punten per serie. JScder verschenen reeds: NAAR DE TROPEN, BALI IN KLEUREN, NAAR DE WEST. AUSTRALIA CAN ADA* Piet Bakker onthult U in dit nieuwe album iets van de achtergronden, die het leven en het landschap van deze merkwaardigste republiek in de wereld beheersen. Een land, waar wèl industrie is, maar geen industrieplaatsen waar eenheid heerst zonder landstaal... en waar het geluk begon, toen men zich terugtrok uit de wereldgeschiedenis. Vraag dit prachtige album bij Uw winkelier of bij Douwe Egberts, afd. Reclame, Postbus 2076, Utrecht. De waardepunten voor de interessante kleurenfoto's zijn verpakt bij C£23i Gevraagd voor het corrige ren van drukproeven een Alleen zij komen in aanmer king, die reeds correctiewerk zaamheden hebben verricht. Brieven aan het bureau van dit blad onder no. 4676. Herenkapperszaak vanaf maandag 26 november WEDEROM GEOPEND. MORSSTRAAT 38 B.z.a. voor ouderhoudswerk, goed vakman. Brieven aan het bureau van dit blad onder no. 4684. SEsD LEIDEN - BOTERMARKT 11 TELEF. 30566 Vermeldt het juiste nummer op de enveloppe! «agelijks ontvangen wij brieven op advertenties •vaarop het nummer van de betreffende adver tentie ontbreekt Dit geeft aanleiding tot veel vertraging en kan oorzaak zijn. dat de Inge zonden brief zijn bestemming te laat of In het geheel niet bereikt Men gelieve er dus voor zorg te dragen, dat het luiste nummer, dat ln de advertentie voorkomt duidelijk Links boven op de enveloppe wordt vermeld.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1956 | | pagina 15