WASHINGTON STAD VAN BOMEN .hoogachtend* Kritiek op Spaak en Van Acker wegens hun reis naar Rusland Zo'n anderhalf miljard mensen krijgt veel te weinig te eten Hongaarse ex-minnister moet zicli verantwoorden voor arrestaties PUROL ZATERDAG 13 OKTOBER 1956 (Van onze correspondent In de Amerikaanse hoofdstad) Een avond in Washintgon, vroeg in het najaar. Nog altijd is het warm genoeg om een drankje te drinken in de open lucht, op het dakterras van het beschaafde Washingtonhotel. Van bovenaf gezien lijken veel delen van de Amerikaanse hoofdstad op bossen waar hier en daar huizen in staan. En ik besef ineens waarom ik - in de zes jaren dat ik hier nu woon - zo bijzonder van deze stad ben gaan houden: omdat er zoveel bomen zijn. Weelderige grootse bomen die schaduw en rust geven. Die het leven in deze stad vrolijk maken en feestelijk. Als die bomen er niet waren zou Washington wel een monumentale stad zijn maar nogal hard van lijn. De klassicistische regeringsgebouwen met hun vele zuilen zijn zo massaal, dat ze wat verzachtende charme nodig hebben. Daar zorgen de bomen voor. In het duister zijn verscheidene officiële gebouwen door schijnwerpers verlicht: het departement van Financiën, het Witte Huis. Hoe goed dat die voluptueuze bomen hun donkere schaduwen werpen en dromerig maken wat zo koel monumentaal is geconstrueerd OEGSTGEESi Medische dienst Dokter Hugen- holtz sr. en jr.. tel. 20390 en dokter J. J. LanenBaron. tel. 21610. VOORSCHOTEN Zondagsdienst De dienst der dok toren wordt dit weekeinde waargenomen door dr. F. J. M. Tonino, Voorstraat 23, telef. 2493; voor wijkverpleegster Gezondheidscentrum, telef. 2177. WARMOND Medische Dienst Dokter Klep, J. P. Gouverneurlaan 40, tel. 7159, te Sassen- heim. (Ingez. Med.-Adv.) *Uw KIENZLE-wekkar wordt 'naar maat" voor U gomaakt. In volo vi hard» of lachte wektonen altijd de hoogite betrouwbaarheid' BIJ ALLE COEOE VAKZAKEN! ..de vorstelijke aanleg van Washington. De grasbaan in het midden is the mail", ter weerszijden daarvan ziet men musea. Op de achtergrond het Kapitool Centrum der wereld In de verte aan de andere kant van de brede Potomac gaat het dalen en stijgen der vliegtuigen onafgebroken door. Iedere minuut wordt hier een toestel binnengeloodst. Deze stad moge er dan uitzien als een rustig rijk, park, zij is niettemin het centrum van de moderne wereld. Vanhier vertrekken de Amerikaanse ambassadeurs naar alle delen der aarde. Hier landen de diplomaten uit alle windstreken. Zij weten dat dit hun belangrijkste post is. Amerikaanse zakenlieden komen naar de hoofdstad om contracten te sluiten met de regering, de Internationale Bank zendt missies uit om objecten te onderzoeken in Paraguay, Egypte of Zuid-Afrika. Journalisten komen en gaan. Sena toren beginnen van hier uit de wereld te verkennen of zij gaan terug naar hun eigen staat teneinde daar hun populariteit wat bij te spijkeren. Iede re minuut raakt een vliegtuig de erond. Voortdurend cirkelen de toe stellen met hun knipperlichten als grote sterren boven de stad. Tot laat in de avond wordt er ge werkt op het State Department: een crisis ergens in de wereld eist voort durende zorg. In het Pentagon, het enorme minis terie van Defensie - waar overdag 30 000 mensen werken! - zijn ook nog lichten en de grote persbureaus - As sociated Press, United Press en Inter national News Service - komen nooit tot rust. De persclub is dag en nacht geopend, zeven dagen en zeven nach ten per week. De Parkweg Als die bomen er niet warenIe dere dag rijden hier duizenden van en naar hun werk door een van de mooi ste parken ter wereld: van noord naar zuid doorsnijdt een beek deze stad. de Rock Creek. Het lange en soms vrij brede dal van deze beek is één groot park met voet- en ruiterpaden en bo vendien - langs het over rotsen rui sende water - een prachtige autoweg. Het bosachtige park, ter weerszijden van deze weg, is een heerlijk stuk natuur. Men kan nauwelijks geloven - wanneer men daar pic-nict en een vuur stookt in de speciale stookplaat sen - dat men daar in het hart is van de belangrijkste hoofdstad ter wereld. De stilte is er volmaakt. Toch kan men van die plaats in twintig minu ten het Witte Huis of het Kapitool bereiken Iedere dag rijden duizenden over deze Parkweg naar him huizen. Teer groen zijn de bomen in de lente. In de zomer is de bladerenweelde overweldi gend en weldadig kalmerend. Het na jaar komt met'steeds laaiender kleu ren en in de korte winter staan de takken scherp geëtst tegen de klare lucht. Welk een verademing dit park. iedere avond na een werkdag Prettige thuiskomst Wie het maar enigszins kan betalen, woont in een alleenstaand huis. in een van Washingtons „voordorpen". Het woord „voorstad" zou slecht passen, want in de omgeving van Washington zijn nog veel meer bomen dan in de hoofdstad zelf. Natuurlijk moet men een auto hebben wanneer men buiten af woont. Maar wie heeft die niet in Amerika? Men komt thuis om een uur of zes, als de schaduwen lang worden op het grasveld rond de woning. De hond en de kinderen zijn een paar minuten lang uitbundig. Een lieve vrouw heeft de drank al klaar gezet in de ijskast. Men zit op het grasveld met een orange-juice of een whisky-sour en men voelt hoe het buiten langzaam begint af te koelen. Binnen trouwens ook, dank zij het drankje Buiten eten? Waarom niet? Men heeft 's ochtends om half acht aJ buiten ontbeten en de avonden zijn 's zomers bijna nooit te koud om in de tuin of op het terrasje te bljjven. Heimwee naar Nederland? Nu en dan een beetje! Maar er is één goe de remedie tegen: het zomerse weerbericht uit een Hollandse krant: „Zwaar bewolkt tot betrokken, nu en dan enige regen, iets koeler". Daar begrijpen die donkere bomen van Washington niets van. Zij kennen alleen zonnige zomers met nu en dan een prachtig, zwaar onweer „Parlementair toerisme in België Kamers komen niet klaaromdat zij te laat beginnen en sommigen op reis gaan (Van onze Brusselse correspondent) Het schijnt nu vast te staan, dat de Belgische premier Van Acker en de minister van Buitenlandse Zaken, Spaak, eind oktober op uitnodiging van maarschalk Boelganin en Kroesjtsjef een bezoek aan de Sovjet-Unie zullen brengen. Zowel in kringen van de regeringsmeerderheid als van de oppositie-partij zijn er voor- en tegenstanders van wat tegenwoordig het „parlementair toerisme" wordt genoemd. Leden van de Tweede Kamer zyn enkele weken geleden, geleid door de 85-jarige voorzitter Kamiel Huysmans, naar Rood-China vertrokken, een delegatie van katholieke senatoren vloog naar Formosa om maarschalk Tsjang Kai-sjek de hand te drukken, en nu volgt dan weer dit bezoek aan Sovjet-Rusland. Regering laai1 na, goed voorbeeld te geven Over het algemeen hoort men niet veel lovend commentaar over die reizen. Nu is natuurlijk het grote publiek niet gauw geneigd om in de eerste plaats het con structieve karakter van dergeüjke vriend- schapsbezoeken naar voren te brengen. In vooraanstaande kringen hoort men dan ook een meer genuanceerd oordeel, maar veel wijkt men in zijn conclusie niet af van de mening van de man van de straat. Waarom, aldus luidt de vraag, gaan onze parlementsleden op reis, terwijl ieder jaar toch weer het bewijs word: geleverd, dat het parlement niet klaar komt met de bespreking van zijn begro tingen? Voedselprobleem is van allerhoogste orde Samenwerking van alle landen zal nodig zijn om honger in de toekomst te tv eren Wanneer men een enorme stap terug maakt in de geschiedenis zo'n tienduizend jaar dan ziet men, dat het zielental van de bevolking der aarde naar ruwe schatting vijf miljoen bedroeg. Bij het begin van onze jaar telling was dat al opgelopen tot een tweehonderd miljoen en momenteel leven er een vijfentwintighonderd miljoen mensen op onze aardbol. Een eeuw geleden was dat cijfer nog twaalfhonderd miljoen. De wereldbevolking neemt dus in snel tempo toe. En niets wijst er op, dat dit tempo lager zal worden. Deze grote bevolkingsaanwas brengt grote problemen met zich mee. Twee vragen werken zich dan naar voren. In de eerste plaats: Hebben alle men sen voldoende te eten?" En meteen daarop volgend: ,,Kan de aarde voor alle mensen voldoende voedsel opbrengen?" „Pesfdokter" wijst artsen de weg De beeltenis van dr. IJsbrand van Diemerbroek. de Nijmeegse „pestdokter" zal 800 Nederlandse artsen de weg wij zen naar het congres van de Kon. Ned. Mij. tot Bevordering der Geneeskunst, dat op 25, 26 en 27 oktober in Nijme gen zal worden gehouden. Dr. IJsbrand van Diemerbroek was arts te Nijmegen in 1635, het jaar waar in de pest 6000 slachtoffers maakte on der de inwoners der stad. Ter bestrijding van 't besmettingsgevaar droeg hij een eigenaardig kostuum van Levantijnsleer. Dit bestond uit een wijde dichte man tel en een kap. in de vorm van een vo gelkop. De snavel ervan, waardoor de dokter moest ademhalen, bevatte ver schillende kruiden en reukwerken. Zes collega's van de „pestdokter" overleef den de epidemie niet; hijzelf wel. Hij is later hoogleraar geworden aan de uni versiteit te Utrecht. Het beeld van dr. IJsbrand van Die merbroek zal het artsencongres als at tribuut dienen. In de stad zullen o.m. afbeeldingen worden geplaatst om als wegwijzers te dienen. Niet alleen probleem voor de wetenschap „Hebben alle mensen voldoende te eten?" Daarop moet helaas een ontken nend antwoord volgen. Als geheel geno men komt slechts één vijfde deel van de mensheid dagelijks aan zijn trek (3000 calorieën per dag). Deze „geze- genden" wonen in West-Europa, Austra lië, Nieuw-Zeeland, de Verenigde Staten en Canada. Een ander vijfde deel van de aardbevolking lijd: weliswaar geen honger, maar krijgt toch niet voldoende. Bij hen ligt het aantal calorieën tussen de 2300 en 2800 per dag. Deze vijfhon derd miljoen mensen wonen in Oost- Europa, Zuid-Oost Europa, Spanje, Ja pan, Brazilië en Argentinië. Uiteraard is het aantal individuele gevallen van ondervoeding in deze groep groter dan in de eerste. BLIJVENDE ONDERVOEDING Maar de ergste situatie treft men aan bij het resterende drie-vijfde deel der mensheid, dus maar liefst anderhalf miljard mensen. Zij moeten leven van gemiddeld minder dan 2000 calorieën per dag. Dit veroorzaakt een vrijwel Op een ogenblik dat vele Europese parlementen reeds lang aan het werk zijn. houden de Belgische politici hard nekkig vast aan hun tweede dinsdag van November en zij beseffen niet eens dat die late dag van hervatting van het wetgevend werk. een overblijfsel is uit een „reactionair" verleden. Twee twaalfden Vóór de eerste wereldoorlog immers was het parlement vrijwel uitsluitend samengesteld uit notabelen, die pas in november naar Brussel wilden komen om hun mandaat te vervullen, daar het toch ondenkbaar was, nietwaar, de jacht op reebok en fazant te laten passeren om in Brussel wetten te gaan maken Hot zo trage op gang komen van het Belgisch parlement heeft sedert 1944 en dat was ook vóór de oorlog het geval het klassieke gevolg, dat de regering gedwongen is aan de beide Kamers „voorlopige twaalfden" te vragen. Dit betekent, dat inderhaast een speciale wet wordt ingediend, welke de regering de macht geeft om te beschikken over twee of drie twaalfde delen van het totaal budget, daar een groot aantal departementale begrotingen niet tijdig worden goedgekeurd! Kon men, als in andere landen, in september of oktober beginnen met de openbare debatten over de begrotingen, dan zou natuurlijk de jaarlijkse, voor de regering en het parlement zo vernede rende komedie van de voorlopige twaalf den, worden vermeden. De reis van Van Acker en Spaak naar 1 Moskou wordt dus mede bekritiseerd, om dat hieruit blijkt dat de regering het goede voorbeeld niet geeft en mlegendeel j het parlementair toerisme goedkeurt en I het zelf actief gaat beoefenen! HET VOEDSELTEKORT IN ONZE WERELD blijVende ondervoeding in de landen, waar zij leven. In Zuid-Amerika (be halve Argentinië en Brazilië), in Azië (behalve Japan) en in Afrika. Natuur lijk wil dit niet zeggen, dat alle mensen dn deze delen der aarde aan ondervoe ding lijden, doch wel, dat hiervan sprake is in de brede massa van de be volking. VAN ALLEREERSTE ORDE Het is dus geen overdrijven te stel len, dat de produktie van meer voed sel een probleem is van de allereerste orde. „Kan de aarde voor alle men sen voldoende voedsel produceren?" is een vraag*, die uitsluitend door de mannen der wetenschap beantwoord kan worden. Doch hoe het antwoord ook zal luiden, stellig zal een eensge zinde samenwerking van alle naties op aarde nodig zijn om de honger in de komende tijden de baas te kunnen blijven. Een geograaf van naam noem de kort voor het uitbreken van de eerste wereldoorlog de voedselvoor ziening van de mensheid het hoofd probleem der wetenschap. Wij kunnen thans rustig zeggen, dat het niet slechts een wetenschappelijk probleem van wereldbetekenis is, doch tevens een politiek vraagstuk, waarvoor een oplossing gevonden móét worden. Imre Nagy zou weer in de partij zijn opgenomen De voormalige Hongaarse minister van Defensie, Mihaly Farkas, aan wie in juli j.l. zijn generaalsrang en zijn func ties in de communistische partij waren ontnomen, is gearresteerd op beschul diging van „schending van het socialis tische recht". Donderdag had Radio- Boedapest reeds meegedeeld, dat vier voormalige officieren van de staatsvei ligheidsdienst, onder wie Farkas' zoon Wladimir, binnenkort terecht zullen staan wegens „ernstige schendingen van het socialistische recht". Mihaly Farkas is niet alleen minister van Defensie geweest, maar ook secre taris van het centrale comité van de (communistische) „Verenigde Arbeiders partij". In 1953 verloor hij deze twee posten, doch hij werd een jaar later tot lid van het politieke bureau benoemd. In juli werd een partycommissie inge steld om zijn verantwoordelijkheid voor onwettige arrestaties en andere fouten van het communistische bewind in het verleden te onderzoeken. Het partyor gaan „Szabad Nep" waarschuwde vorige maand, dat een ieder, die zich verzet heeft tegen de actie om Farkas uit de partij te stoten, „ter verantwoording zal worden geroepen". De vroegere Hongaarse minister-pre sident Imre Nagy is weer in de commu nistische partij van Hongarije opgeno men. Zijn eerherstel zou heden in de Hongaarse pers bekend worden gemaakt. In dc Haagse Trèveszaal kwam het nieuwe Nederlandse Kabinet gistermiddag voor de eerste maal bijeen. Op de foto v.l.n.r. zittend: prof. dr. J. Zijlstra. Economische Zakenmej. dr. M. A. M. Klompê. Maatschappelijk Werkmr. J. M. A. H. LunsBuitenlandse Zaken; mr. A. A. M. Struycken. Binnenlandse Zaken; premier dr. W. Drees. Alge mene Zaken; prof. dr. 1. Samkalden. Justitie; mr. J. M. L. Th. Cals Onderwijs. Kunsten en Weten-1 schappen; staande v.l.n.r.: de heer H. J. Hofstra. Financiën; ir. H. B. i Witte. Wederopbouw en Volkshuis-* vesting; ir. C. StafOorlog en Marine; dr. S. L. Mansholt. Land bouw, Visserij en Voedselvoorzie ning; mr. J. Algera. Verkeer en Waterstaat; J. Suurhoff. Sociale Zaken en de secretaris van de Mi nisterraad, de heer J. Middelburg. Italiaanse kapitein lief redding pasagters voorgaan De Italiaanse kapitein Piero Calamai van dc in een botsing met dc „Stock holm" gezonken „Andrea Doria". heeft bij het gerechtelijk vooronderzoek voor een hof te New York, verklaard, dat hy gedurende korte tijd na de aan varing nog gepoogd heeft zijn schip op eigen kracht naar ondiep water te brengen, doch dat hij zijn poging, met het oog op de veiligheid der passagiers, spoedig heeft opgegeven. Haight (de advocaat der Zweedse redery): „Hoe ver weg was dat on diepe water?" Calamai: „Twintig of dertig mijl, dat kan ik niet precies zeggen, ik wilde naar de kust varen". Hij voegde hieraan toe de scheeps machines slechts „enkele ogenblikken te hebben laten doordraaien, daarna liet hy ze stoppen, opdat alles in het werk zou kunnen worden gesteld om de passa giers te redden. Daarop werd Calamai de vraag ge steld of het mogelijk zou zijn geweest de „Andrae Doria" na de aanvaring, op eigen kracht ondiep water te doen bereiken. Calamai: „Inderdaad, doch dan was het niet mogelijk geweest de redding der passagiers te organiseren". Nagy werd in april 1955 wegens „afwij kingen van de partijlijn" uit al zijn functies ontslagen en later uit de com munistische party gezet. Zyn politiek was gericht op uitbreiding van de pro duktie van consumptiegoederen ten koste van de zware industrie (Ingez. Med.-Adv.) Houdt de winter uit handen en voeten. Scholieren in Singapore deden aan „zelfkritiek" Bij een poging om de opstand van leerlingen van enkele middelbare scholen in Singapore de kop in te drukken, heeft de regering van 1ie i'sd vrijdag drie middelbar? seirnt-i, ti drirk laten sluiten en de leerlingen bevolen zich opnieuw in te la» >n schrijven ly him scholen als zij hun studies willen voortzetten. Sinds woensdagavond hou den ongeveer 5.000 Chinese leerlingen twee schoolgebouwen bezet uit protest tegen de opheffing van hun vereni ging. Deze leerlingen studeren dagelijks gezamenlijk en oefenen zich elke dag in „zelfkritiek". De minister van Onderwijs deed vrij dag, zowel in het Engels aals in het Hok kien een Chinees dialect via de radio een beroep op de ouders van de leerlingen om hun gezag uit te oefenen en hun kinderen zover te krijgen, dat zij de regering gehoorzamen. De minister hoopte, dat verdere drastische maatre gelen niet noodzakelijk zullen zijn, maar hij was bereid ze, indien nodig, te nemen. Minder doden in Hongkong In Hongkong is vrijdag officieel be kend gemaakt, dat bij de onlusten van woensdag en donderdag 26 personen om het leven zijn gekomen en 176 gewond. Volgens vroegere berichten waren er veel meer slachtorfers gevallen. De rust is vrijdag in het gebied van Kowloon weergekeerd, nadat zich nog slechts enkele op zichzelf staande incidenten hadden voorgedaan. De politie heeft vrijdag 460 mensen aangehouden bij een razzia in de stads wijk, waar zich 40.000 cluchtelingen uit Communistisch China gevestigd heb ben. Ook zün enige documenten buit gemaakt Toen de politie arriveerde, staken sommige vluchtelingen vuurwerk af als waarschuwing aan de anderen, doch na enige waarschuwingsschoten van de politie werd het weer rustig. Nederlanders zijn ongedeerd gebleven en Nederlandse eigendommen onbescha digd.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1956 | | pagina 5