FEESTELIJKE VIERING LEIDEN'S ONTZET Welgeslaagd van taptoe tot vuurwerk Gewijde zang klonk in het Van der Werf park Vier Rembrandts trokken door de Sleutelstad 95ste Jaargang Donderdag 4 oktober 1956 Tweede blad no. 28951 Pro Patrio was ook dit jaar weer in de voorhoede van de militaire parade. Het engeltje op de Stadhuistrap ziet het wat bedenkelijk aan. maar de stoere leeuw met het Leidse wapen betuigt alle eer aan de militante studenten. Herman Stenz dirigeerde met verve voor het eerst de koraalmuziek. terwijl de dirigent van zovele jaren in het verleden, Leo Mens, bij de genodigden toehoorde en toezag. „Juicht, aarde! Juicht alom den Heer!" Bij de koraalmuziek wijdingsvolle inzet van een dag vol feestvreugde was het ditmaal alles even anders. Allereerst misten wjj daar de vertrouwde, inspirerende figuur van Leo Mens, die zijn koor de nodige bezieling gaf. In deze vroege en schone herfstochtend stond hij tussen de autoriteiten, was hjj voor het eerst na zovele jaren toeschouwer. Zjjn plaats op de katheder werd ingeno men door Horman Stenz, een man, die op het terrein van de volkszang geen onbekende is en deze ochtend direct reeds „de slag te pakken had". Een tweede wijziging was de opstelling van het koor. dat ditmaal niet meer ge groepeerd stond vóór, doch naast het standbeeld van Van der Werf. Dit om een beter akoestisch effect te. bereiken, waarin men o.i. is geslaagd. Bovendien genoten de zangers (essen), die de repe tities hadden bijgewoohd voorrang bij de opstelling, waardoor werd bereikt, dat de dirigent kon beschikken over een koor, dat reeds ingezongen was. En in- derdaad.dit koor in het koor steunde de zang. Tenslotte was ook een wijziging in de samenstelling van de begeleiding gebracht. Thans waren het uitsluitend de koperblazers van de Chr. Muziekver eniging „Concordia" die de zang onder steunden. Het was niet zo massaal en dit kwam de zang ten goede. „Juicht, aarde! Juicht alom den Heer! Dient God met blijdschap, geeft Hem eer". Het zijn de eerste versregels van de honderdste Psalm, die deze koraal zang zulk een indrukwekkende en tege lijk ook dankende inzet geven. Er volgen dan nog meer geestelijke liederen, waar onder de altijd weer zo vol overtuiging gezongen hymne „Lof zij den helden, die in 't verleden, krachtig door eendracht sterk door gebeden, kloek in den oorlog, wijs in beleid, 't land onze vaadren heb ben bevrijd" Liederen, welke werden af gewisseld met °nkele vaderlandse zan gen. Ook dit jaar was er van de zangers weer een krans voor Leidens burgemees ter uit de bange dagen van 1574. De heer H. W. de Nie, die zovele jaren ach tereen deze krans namens de zangers aanbood en thans met het oog op zijn hoge leeftijd de tijd gekomen acht dit aan jongeren handen te moeten over laten belichtte ditmaal voor het laatst in een korte toespraak de dappere figuur van Pieter Adrzn van der Werf, om daarna nog even aandacht te schenken aan een eveneens groot Leidenaar: Rembrandt van Rijn. Aan het verzoek van de heer De Nie de krans aan het standbeeld te hechten, voldeed burge meester Van Kinschot uiteraard vlot en met zeer veel charme. Voor mevr. J. M. van Kinschot-Dorhout Mees waren er deze ochtend bloemen, haar aange boden door Truus Sira. OOK LEO MENS DIRIGEERDE Nog even nam Leo Mens deze och tend de dirigeerstok ter hand: twee coupletten van het Wilhelmus, waar mede de koraalzan> werd besloten, werden door hem gedirigeerd. Dat de zangers(essen) dit op pr'is stelden laat zich begrijpen. Met een langdu rig en spontaan applaus namen zij in dit vroege ochtenduur afscheid van de man, onder wiens leiding ze vele jaren prettig en enthousiast hebben gezongen. En inderdaad.... het was een verdiende hulde' Mens heeft deze zang in de loop der jaren gestalte ge geven. In Herman Stenz vond hij een waardig opvolger. Autoriteiten en vertegenwoordigers, die andere jaren deze zang bijwoonden, waren ook nu weer aanwezig, uitgezon derd het Collegium van het L.S.C. dat schitterde door afwezigheid. Hulde aan de plantsoendienst Een indrukwekkende in leiding van de viering van Leidens ontzet vormt steeds de koraalmuziek. die jaarlijks vele honder den naar het Van der Werfpark voert. In een iets andere opstelling dan voorgaande jaren, waar door Van der Werf niet meer in het midden van de aanwezigen stondhad ook dit jaar weer deze bijeenkomst plaats. Na 45 jaar weer haring en Ai, ai, dat waren spannende ogenblikken zo gister morgen tegen elf uur. De Leidse feestdag bij uitne mendheid was ingezet met stralend herfstweer en nie mand dacht vrijwel meer aan de weersvoorspelling van De Bilt, die néést opklaringen ook regenbuien had aan gekondigd. Totdat tegen I I uur de hemel uit het westen ging betrekkon en omstreeks halftwaalf een loodgrijze lucht de feestvierende Sleutelstad overkoepelde. Met zorg in het hart keken vooral de organisatoren van en deelnemers aan de optocht naar de hemel. Sombere visioenen van doorweekte feestgewaden, verregende praalwagens en verkleumde, kletsnatte deelneemsters en deelnemers zweefden voor hun geest. Doch ziet: voor de zoveelste maal waren de weergoden het 3 oktober feest gunstig gestemd, tegen het aanvangsuur van enen ging de lucht geleidelijk klaren en toen de stoet zich, prompt op het aangegeven uur, in beweging zette, schonk een vrolijk zonnetje aan het toch reeds kleurrijke schouwspel nog meer gloed en warmte. En zonder enig leedvermaak, maar met dankbaarheid in het hart, hebben we geconstateerd, dat de Biltse weerprofeten ditmaal géén gelijk kregen en dat de beloofde buitjes achterwege bleven. Wel kletterde er gisteravond omstreeks halfelf een flinke plensbui neer, maar die viel al weer buiten de periode, waar voor de weersvoorspelling van dinsdagmorgen gold. En bovendien viel die op een uitermate gunstig moment, want toen de eerste vuurpijlen van het vuurwerk de lucht ingingen, was het al weer droog. Neen, we mogen ten aanzien van het weer geen klacht over onze lippen laten komen en aangezien daar- 't Op de avond van de taptoe be gint de stemming „er al echt in te komen": de speciale 3 oktober-eta- lages zijn dan alle gereed, overal ruikt men de hutspot en in de stad is het een gezellige drukte. Bij de gemeentelijke plantsoendienst ech ter zit de 3-oktober-stemming er al enige dagen in, want bij deze dienst treft men al dagen van tevoren de nodige voorbereidingen. Ongeveer een week geleden is men de gehele route van de optocht eens langs ge reden om te zien of er geen voor zieningen getroffen moesten worden aan de bomen. Zijn er soms dode lakken, die af zouden kunnen bre ken bjj een flinke wind en die de paarden dan aan het schrikken zouden maken, zijn er misschien takken, die te laag hangen, zodat de praalwagens er hinder van zou den ondervinden? Kleinigheden, waar niemand aap denkt, maar waar de mensen van de plantsoen dienst wel op letten. Het gras in het Van der Werfpark, bü het standbeeld van Rembrandt aan het Noordeindsplein en bp het gedenk teken bij het Plantsoen moet keu rig geknipt zijn. Alle materiaal voor de afzetting van het Van der Werf park zowel voor de taptoe als voor de koraalmuziek moet geïnspec teerd worden. Op het laatste mo ment wordt dan op 2 oktober, het park nog even aangeharkt, zodat men tijdens de taptoe geen losse bladeren en papiertjes meer aan treft. Ditzelfde gebeurde in de vroege morgen van 3 oktober, toen werklieden van de plantsoendienst reeds om 6 uur paraat waren om de afzetting in orde te maken en hier en daar nog even wat rommel bij elkaar te harken en te verwijderen. Al deze voorbereidingen hebben heel wat tijd gevraagd, maar men heeft eer gehad van al dat werk, want alles zag er keurig uit. Hulde aan de mannen van de plantsoen dienst! Voor het laatst overhandigde de heer H. W. de Nie gisteren bij de koraalmuziek de krans voor het standbeeld van Van der Werf aan burgemeester Van Kinschot. voor ook in geen enkel ander opzicht enige aanleiding bestaat, mogen we spreken van een alleszins geslaagde feestviering 1956, die door geen enkele wanklank werd verstoord en waarop de organisatoren met trots en voldoening mogen terugzien. En we hebben zo het idee, dat de Leidse winkeliers, voorzover hun zaken althans geopend waren, en de spullebazen op en om het Schut tersveld ook alle reden hebben om deze 3 oktoberdag met dankbaarheid te gedenken, want er is gisteren enorm veel geld uitgegeven. We zouden alleen al wel eens willen weten, hoeveel gerookte paling er de gehele dag is geconsumeerd. Het leek warempel wel alsof de gehele Nederlandse voorraad gerookte paling gisteren op de Leidse markt werd aangeboden. Vooral in de omgeving van het Schuttersveld en op de Stationsweg was het al paling wat de klok sloeg. De straten waren er tegen het middernachtelijk uur bijna onbegaanbaar vanwege de glibberige paling vellen, maar dan is er na elke 3 oktoberdag telkens weer die bewonderenswaardige prestatie van onze Gemeen telijke Reinigingsdienst, die het klaar speelt die Leidse Augiasstal in enkele uren te zuiveren van al deze viezig heid en onze stad haar karakter van kraakzindelijke, Hollandse stad te hergeven. We hebben het nu al zovele malen meegemaakt, maar telkens opnieuw worden we door die prestatie met bewondering vervuld evenals voor het werk der politie, die op deze dag voor een uitzonderlijk zware taak wordt gesteld en deze met grote tact en opgewektheid verricht. Haar bijdrage tot het algemeen welslagen is zeker een belangrijke! wittebrood Vijf en veertig jaar geleden emigreerde de heer D. van Tilburg naar Zuid-Afrika. Hij vestigde zich toen in Johannesburg, doch dat wilde niet zeg gen, dat hij Nederland en zijn oude woon plaats Leiden, vergat. En wie in de vreemde aan Leiden denkt, denkt vanzelfsprekend ook aan het 3 oktoberfeest. De heer Van Til burg is thans met zijn zuster met verlof in Nederland en dus ook bij het Leidse 3 oktberfeest. De heer Von Tilburg heeft veel be grip voor de zinvolle traditie van het uitdelen van haring en witte brood en daarom had hij zich op gegeven. Gistermorgen te om streeks 9 uur heeft hij zijn portie afgehaald. Na 45 jaar kon hij weer tonen een goed Leidenaar te zijn! Illlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllli Foto's 3 oktober A. van Vliet Was alles even anders

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1956 | | pagina 3