ONS MENU
Hebt ge nog bont, doet dan mee!
ZATERDAG 8 SEPTEMBER
WEKELIJKS BIJVOEGSEL
pagina 3
malle gevallen
Spiegeltje, spiegeltje aan de wand
Ook het kleinste velletje is bruikbaar
ACTEUR BARRAULT ZOEKT
IN PARIJS NAAR THEATER
VAN DE WEEK
Bij Fath tenslotte deden we nog een
ander aardig ideetje op voor een ef
fectrijke garnering: de tussengezette
„ballon" van bont, in een zevenachtste
mouw. Zowel in tailleur als japon is
die garnering zeer aantrekkelijk;
breitschwanz, maar ook persianer,
bever, nutria kunnen ervoor dienen
(V.). Hebt ge van uw bontweelde dan
nog een stukje over, misschien zint U
dan de bonthoes voor Uw lange
paraplu
J. V.
Geen blauwe kaartjes meer voor de
Newyorkse ondergrondse. Die zijn
vervangen door andere. Waarom?
De kaartjes waren gemaakt van pre
cies dezelfde kwaliteit en kleur als
de taartedozen van één der grote
bakkerijen. Behalve lekker eten
van het gebak, maakten de kopers
van de dozen kaartjes voor de „un
derground".
De Amerikaan Farel R. Jones stond
met zijn wagen achter een brand
weerauto en een politieauto bij de
plaats waar een grote brand woedde.
Jones kreeg bevel zijn voertuig er
gens anders neer te zetten, maar hij
weigerde. ,Ik wacht tot het rode licht
op groen springt", zei hij. Dat was
aanleiding voor de sterke arm de
chauffeur in de kraag te grijpen.
Het rode licht zat boven op de poli-
tie-auto.
Mevrouw Wilma Kargard in Chicago
heeft besloten haar eis tot echt
scheiding in te trekken, nadat haar
man had toegestemd om een maand
lang ..boete" te doen. In die dertig
dagen moet meneer koken, de bed
den opmaken, de (vette) vaat was
sen en de voorjaarsschoonmaak
doen. Verder heeft hij op zich geno
men de schutting in de achtertuin
te herstellen en de struiken te
snoeien. Mevrouw zal al die tijd in
een gemakkelijke stoel zitten toe
kijken.
Een buiten nissige kip met neus, tan
den en kin trekt thans vele bezoe
kers naar Benguela. Het dier heeft
nog nooit een ei gelegd en heeft een
sterke minachting voor hanen. Zij
heeft drie scherpe boventanden en
weigert het gebruikelijke voedsel
voor pluimvee tot zich te nemen. De
eigenwijze lust alleen maar eten, dat
haar eigenaar gebruikt.
Op maat geschreven
Hoe dat zij, Fresnay is tot dusverre
in elk geval de enige directeur, die voor
het aanstaande seizoen het weric van
een onbekend toneelschrijver naar vo
ren brengt en wel „Le Vbyage k Turin"
van de criticus André Lang. dat'voor
hem en zyn vrouw, Yvonne Prin temps,
op maat geschreven werd en die de
vraag te berde brengt of een echtpaar
op het vijftigste jaar nog dezelfde lief
de op kan brengen als in de aanvang
op twintigjarige leeftijd.
Vier k vijf auteurs met klinkende
namen zullen eveneens weer op de
markt verschijnen. Armand Salacrou
annonceert maar liefst twee nieuwe
titels: „Le Miroir" en „Une femme trop
honnête".
Jean Anouilh heeft ook weer een werk
afgeleverd, een persiflage op de Franse
politiek, die „Bilos ou le diner des
tétes" is geheten. De niet minder suc
cesvolle auteur en acteur André Rous-
sin voltooide het blijspel „Le bel An
tonio" over een jonggehuwde echtge
noot. die zijn taak niet aankan en
waarin de Roemeense actrice Elvire
Popesco de vrouwelijke hoofdrol zal
vervullen. Marcel Pagnol die met zijn
.Judas" vorig Jaar een weinig fortuin
lijke rentree op de planken maakte, zal
mogelijk revanche nemen met een lief
desspel dat „La belle amour" tot titel
draagt.
Tussen variété en toneel
Marcel Achar, een andere geliefde
boulevard-auteur heeft een stuk over
de haat geschreven, dat „La Patate" is
geheten en de Jonge Belg Felicien
Marceau kondigt zijn tweede stuk aan
onder de naam „l'Oeuf", het ei. Ook
in de zone tussen toneel en variété is
al enige activiteit te melden. De onge
ëvenaarde frères Jacques gaan hun
geluk in een nieuwe operette „La belle
Arabelle" beproeven, een voorbeeld, dat
door de „Compagnons de la chanson"
wordt gevolgd met „Minnie Mous
tache", alsmede in zekere zin door de
jonge choreograaf Roland Petit, die nu
eindelijk zijn lang verbeide plannen
voor een Parjjse Broadway-revue tot
uitvoering zal brengen.
Projecten dus in overvloed!
Het wachten is nu op de drie hamer
slagen, die het startsein vormen voor
het eerste bedrijf.
Noodgedwongen verlegt hij arbeidsterrein
naar het buitenland Toneelvrienden
vorig jaar niet verwend met nieuws
(Van onze correspondent in Parijs)
Het Parijse toneelseizoen komt eerst in september op gang en in
oktober op toeren, maar tijdens de fase van de voorbereiding waarin
we nu verkeren, zijn toch al wel zoveel plannen bekend gemaakt, dat
we thans al een blik in de naaste toekomst kunnen werpen. Intussen
hangt er ook al een schaduw over dat aanstaande seizoen, veroor
zaakt door het feit, dat een der drie vaste groepen, waarover Parijs
beschikt (de Compagnie Jean-Louis Barrault-Madeleine Renaud) nog
altijd geen onderdak gevonden heeft. De directrice van het Marigny-
theater bij de Champs-Elysées, waar Barrault jaren heeft gespeeld,
besloot einde vorig seizoen n.l. het contract niet meer te vernieuwen
en wel om haar zaal aan buitenlandse en ambulante troepen ter
beschikking te kunnen stellen.
Barrault zoekt nu al maanden tevergeefs naar een geschikt
theater en heeft dan ook besloten van de nood een deugd te maken
door zijn arbeidsveld naar het buitenland te verleggen. Zo komt hij
in december met zijn troep ook naar Nederland en vóór zijn komst
hopen we U over de betekenis van deze grote kunstenaar nog iets te
vertellen.
Maar het wordt, de gigantische kos
ten van een montering in aanmerking
genomen, wel steeds bezwaarlijker hun
activiteiten naar Fresnays beginselen
te richten, en hijzelf heeft tenminste
het geluk, dat hij met de opbrengst van
zijn filmrollen de risico's van een mis
greep voor de theaterdirecteur kan op
vangen! In welk opzicht hij overigens
de voetsporen drukt van Jouvet en
Charles Dullin, die hun begrotingen als
toneelleiders eveneens in evenwicht
wisten te houden of te brengen dank
zü hun persoonlijke gages in de film
studio's.
ACH. wat hébben we er op
afgegeven
Sinds 1714 is er niet zö'n
koud. nat, miserabel zomertje
geweest.
Nu is 't afgelopen. Het regent
door. Met stralen, met emmers
kletst het water, althans nu ik
dit schrijf.
Komt er dan nooit een eind
aan dat gutsen?
Vitamineloos, rillerig, grauw,
melancholiek drensen de men
sen september in.
Zelfs mijn optimistisch „sep-
tembermannetje" ziet er geen
heil meer in
TöCH is de zon soms U
móet me geloven! om
de hoek komen kijken.
Een collega van mij kwam
bruin als koffie uit Katwijk.
..Kerel, waar heb jij dat op
gedaan?"
„Hèèl eenvoudig", juichte hij.
„Ik heb de zon achterna gelo
pen. Telkens als ze even uit
schoot. zat ik er onder en door
al die beetjes bij mekaar liep
ik die roestige kleur op. Een
kunstzon is er heus" niet aan
te pas gekomen".
Zo zie je: je moet de zon
„opzoeken", dèn valt 't mee....
DIE arme zon
Ze had 't kwaad te verdu
ren.
Een explosie gelijk aan die
van een miljard atoombommen
over een gebied dat vijf maal
zo groot was als de aarde
heeft U t ook gelezen? is
niet voor de poes.
De gevolgen hebben we nog
niet eens gemerkt. Dat komt
wel en is misschien voor onze
kinds-kinderen bestemd (denk
aan de lichtjaren!). Ook zón
der explosie al zó veel regen.
Waar moet dat heen?
Ik zou willen weten, wie hier
de hand in 't spel heeft.
Experts worden wild als je
ze zegt, dat misschien de
atoombomproeven er achter
zitten. Ik wèèt 't nog zo net
niet
Met dat al: we zitten ermee.
En er is niemand, zelfs de
hooggeleerden van de Sterre-
wacht niet, die raad kan schaf
fen.
NU is 't dus ook met de
grap op Katwijk en Noord-
wijk uit
De boel wordt maar opge
ruimd
De laatste brokstukken van
de strandtenten, die door de
gierende wind telkens op in
storten stonden, gingen de
bergplaats in, juist toen de zon
even kiekeboe speelde.
Ze deden hun plicht, al was
*t deze zomer een halve plicht,
want meestal bleven de men
sen achter het raam mistroos
tig naar de wild razende gol
ven koekeloeren.
Natuurlijk: ook d&t was
mooi. Maar niet bepaald, waar
om je naar een badplaats gaat.
Een lekker ..badje" is er zel
den aan te pas gekomen
STRAKS ligt het strand
verlaten
Een enkeling vindt nog de
moed tot wandelen.
Misschien kan een late
herfstzon nog iéts van het zo
merse gemis vergoeden.
Zielig staar ik naar buiten.
De Boulevard is zo nat
De lucht zo grijs. Nog éven en
er valt de zoveelste plensbui....
De koffie smaakt me niet....
„Geef mij maar iets pittigs!"
zeg ik tot een trieste kelner in
z'n hoek.
„Het had zo mooi kunnen
zijn", peins ik bij de begrafe
nis der badstoelen
Tóch ziet m'n collega bruin.
Als de koffie
Hoe is 't mogelijk!
FANTASIO.
Vaak moet film de kasten van
het toneel dekken
Voor Parijs is deze gedwongen emi
gratie van Barrault en de zynen in
middels wel wat beschamend en in de
gemeenteraad zijn er al stemmen op
gegaan om hem, hoe dan ook, tenmin
ste voor een deel van het seizoen toch
voor Parijs te bewaren.
Parijs bezit een dertigtal toneel-
tJhea'ters en er worden ieder seizoen
zo'n 150 stukken opgevoerd, voor een
overgroot deel natuurlijk reprises. Hoe
noodzakelijk het ook moge zijn, dat
voor de opvoering van de klassieke
meesterwerken de toneeltraditie in
stand wordt gehouden, toch zijn het
de nieuwe scheppingen, waardoor het
belang van een seizoen wordt bepaald.
Vorig jaar werden de Parijse toneel
vrienden op dat stuk niet zeer venvend
en daarom is het een verheugend teken,
dat nu al verschillende nieuwe titels
bekend werden gemaakt.
De vermaarde toneelspeler, Pierre
Fresnay, die men in Nederland vooral
van de film kent (Monsieur Vincent,
Le Défroque) heeft onlangs een boekje
gepubliceerd waarin hij de opvatting
verdedigt, dat een werkelijk toneelkun
stenaar die naam slechts waardig is in
dien hij zich in de eerste plaats in
in dienst stelt van onbekende auteurs
en stukken.
Ik speel liever een klein rolletje in
een stuk, dat desnoods helemaal geen
meesterwerk is, zo schrijft Fresnay, dan
een klassieke solo, die al door genera
ties van acteurs tot het been is afge
kloven.
zeker een apart effect, indien het de
lange, slanke steel van een elegant
parapluutje omhult, en een klep van
bever, seal of andere pels staat aller
aardigst op een eenvoudige, suède of
stoffen enveloppe-tas
Luxe bont, zoals nertz of breit
schwanz, zijn geheel in stijl met mode
1956'57. Een smal, recht sjaaltje van
nertz is „je van het", wanneer het,
over elkaar geslagen, de kleine hals
opening van tailleur of japon opvult.
Minder kostbaar kan het echter ook:
bever, seal, ocelot, persianer, bibrette
en zelfs fluweel en zijde hebben dezelf
de functie en zijn even modern.
Zo oud als de weg naar Rome en te
gelijkertijd zo nieuw als dit najaar is
het met bont omlegde geklede decol
leté (IV). Hoog aan de voorkant, laag
op de rug, en afgezet met nertz bete
kent gegarandeerd effect. Onnodig te
zeggen echter dat ook andere decol
leté-vormen en andere bontsoorten
(kort- of langharig) hun attractie
kunnen hebben, of ze nu detail zijn
van een fluwelen, een wollen of een
zijden japon.
De maandag staat voor velen zowel in het teken van „de was" als van „rest-
verwerking"! De maaltijd moet op die dag niet te gecompliceerd zijn en de
mogelijkheid bieden op smakelijke wijze de restanten van de vorige dag onder te
brengen. Heerlijk zijn vleeskoekjes, ge maakt van vleesresten, oud brood, krui
den en wat melk, maar ook het brood schoteltje (b.v. met appelmoes) is een
uitkomst wanneer er veel brood van het weekeinde over is.
ZONDAG Kopje bouillon met kaasrotjes; rollade, prinsessenbonen, rauw
gebakken aardappelen; coupe vruchten met eiwitschuim.
MAANDAG Vleeskoekjes (van rest vlees), andijvie, aardappelen; brood -
schotelje met appelen.
DINSDAG I Rolpens met appelmoes en aardappelpurée; flensjes.
WOENSDAG t Hutspot van rauwe groenten, krabbetjes, pruimencompote.
DONDERDAG Slakropjes gevuld met gehakt, aardappelen; sinaasappelvla.
VRIJDAG Bakbokking met roerei, rode kool sla, aardappelpurée; appel.
ZATERDAG
Aardappelsla met kaas; yoghurt.
Recept: Coupe vruchten met eiwit
schuim.
1 kopje suiker, Vi kopje water, 2 ei
witten, sap van 1 citroen, IV2—2 kop
jes verse vruchten, 3 dl. room.
Suiker en water tot een stroop koken.
Het eiwit stijf kloppen en er steeds
kloppend, de suikerstroop doormen
gen. Daarna de in kleine stukje ver
deelde vruchten en het citroensap er
aan toevoegen. Dan de stijfgeslagen
room er luchtig doormengen en het
mengsel in coupes overbrengen. Gar
neren met een paar vruchtjes.
Recept: Bakbokking met roerei.
4 bakbokkingen, 2 eieren, 2 lepels
water of bouillon, 20 g. boter, 1 thee
lepel fijngehakte peterselie, iets zout.
De schoongemaakte bokkingen van de
huid ontdoen en in dobbelsteentjes
verdelen. Deze in de koekepan even
laten bakken. De eieren met het wa
ter en het zout loskloppen en by de
bokking doen. Van het geheel op de
gewone wijze roerei maken, opdoen en
bestrooien met fijngehakte peterselie.
staat bijzonder chic op een eenvoudige
tweed manteljapon, alsook op alle an
dere simpele japonnen van moderne
en ietwat elegante allure. Jacques
Heim, de Parijse ontwerper die dit na
jaar een zeer mooie en elegante collec
tie op het tapijt bracht, doet U deze
tip aan de hand.
Bezit ge van het zwarte lamsbout
voldoende voor een moderne, hoge
hoed, (genre pot- of kozakkenmuts),
dan bent ge ook met zo'n geval hyper
modern en de mode als het ware voor
uit, of ge nu het hele hoofddeksel of
van de modellen die Fath liet zien
(II). De bovenste helft van de jas is
van mooie wollen stof in welke kleur
dan ook; zelfs de felste, als ge daar
van houdt, kunnen dienen en ge kunt
zonder schromen gentiaanblauw met
bruine bever of koraalrood met zwarte
seal combineren. Het omgekeerde
gaat natuurlijk ook, en zonder twijfel
zult ge zelfs nog genoeg geslaagde
combinaties kunen bedenken. Soorten
als seal, bever, nutria, bibrette, ocelot
en andere kortharige zijn het meest
geschikt voor een dergelijke mantel.
Een restantje kan altijd dienen voor
de bol van een hoge stoffen of vilten
hoed.
Met weinig bont kunt ge op diverse
manieren een mouw garneren (III).
Een smal (persianer) randje om een
driekwart mouw waaronder een
ondermouw zichtbaar is, doet het
maar wat aardig in tailleur en man
teljapon. Twee randen bever, seal of
ander niet-langharig bont, die door
een stoffen band met knoopsluiting
gescheiden zijn, vormen een even mo
derne als aparte en flatteuze garne
ring op een negentiende mantelmouw.
Een restje kortharig bont veroorzaakt
Parijs, september 1956
Hebt ge nog bont, doet dan aan de nieuwe wintermode mee.
Want bont is in die mode niet alleen een weelde en een hobby, maar
bovendien is het aansprakelijk voor het aantrekkelijke aspect van heel
wat modellen. Als ik U was, zou ik dus meteen alle nog bruikbare
pels, waarover ge maar beschikt, voor de dag halen en mobiliseren -
zelfs het kleinste stukje, en ook het bontjasje dat dit jaar «toch eigen
lijk niet meer mee kan". Laat het niet liggen voor de mot, want zelf
hebt ge er oneindig meer aan. Beschikt ge over:
Mooi, soepel bont - persianer (of
bever of seal of een andere kortharige
soort), laat er dan bijvoorbeeld een
smalle schoudersjaal van maken (I).
Zo'n nog hoogst moderne accessoire
slechts een gedeelte daarvan uit
vacht laat maken.
Veel bont of weinig, in beide geval
len is er royaal keus. Met veel (bijkans
de helft van een niet meer zo mooi
maar nog wel bruikbaar bontjasje)
maakt ge fluks de onderste helft van
een nieuwe winterjas - zo in de trant
