IRAK KAN NOG BELANGRIJKE
ROL IN LONDEN SPELEN....
Radar wordt hulp 0111 gevaarlijke
Scheveningse haven binnen te lopen
Noeri Said is een verstandig
staatsmandie met zijn beide
benen stevig op de grond staat
„Een radiobaken zou even goed
zijn zeggen ervaren zeelui
95ste jaargang
Vrijdag 17 augustus 1956
Derde blad no. 28911
Achtergrond van Suezkanaal-conferentie
Ir. P. de Gruyter te Oegstgeest schrijft ons:
Ofschoon de aanvankelijke berichten over „bemiddeling" van Irak inzake de
Suezkanaal-kwestie later zijn tegengesproken een woordvoerder van het
Britse departement van Buitenlandse Zaken verklaarde bijv., dat Engeland
van Irak geen aanbod om te bemiddelen heeft ontvangen ziet het er toch
naar uit, dat Irak, dat het meest-Westersgezinde land van de Arabische staten
Is, achter de schermen een belangrijke rol ten gunste van een bevredigende
regeling zal spelen. Zoals men weet is Irak het enige land in het Midden-
Oosten. dat deel uitmaakt van het Verdrag van Bagdad (de ZOAVO, schakel
tussen NAVO in het westen en ZOAVO In het oosten). De andere bij dit ver
drag aangesloten landen zijn Groot-Brittannië, Turkije, Perzië en Pakistan.
De „architect" van deze politiek is de huidige premier van Irak: Noeri Said,
een man van grote bekwaamheid en tevens een uiterst verstandig politicus,
die zich niet Iaat meeslepen op het hellend pad van nationalistische aanma
tiging.
aangewend om Nasser tot andere in
zichten te brengen en hij heeft, toen
hij hierin slaagde. Nasser de eer van
het initiatief gelaten. Zo'n gang van
zaken ligt geheel in de lijn van Noeri's
karakter. Zijn grootste invloed wordt
achter de schermen uitgeoefend.
Bekwaam en betrouwbaar
Noeri's macht en populariteit berust
niet op demagogische redevoeringen,
doch uitsluitend op zijn bekwaamheid
en betrouwbaarheid. Betrouwbaarheid
komt in het Midden-Oosten minder
voor dan bij ons, maar de verstandige
Arabieren weten deze eigenschap te
waarderen. Noeri belooft niet, wat hij
weet niet te kunnen geven. Wat hij
zegt komt hij na. Typisch is ook. dat
in liet algemeen de Irakees meer ge
zond verstand heeft en minder fana
tisme bezit dan de andere Arabieren en
Moslems. In zoverre is hij een ware
vertegenwoordiger van de Irakese be
volking.
Een feit. dat ook van belang is bij de
bemiddeling, is dat Noeri de Britten een
warm hart toedraagt. Er zijn in het
Midden-Oosten pro-Britten. pro-Ame
rikanen en anti-Westerlingen. Deze
laatsten komen in Irak het minst voor.
Men kan er overal gaan en zich veilig
Grote oliewinsten
bevorderden sterk
welvaart des lands
Om de huidige positie van Irak in
het kader van de politiek van het Mid
den-Oosten te begrijpen en daarmee
de mogelijke rol van „bemiddelaar" of
„verzoener" tussen het Westen en het
Midden-Oosten dient men even terug
te gaan tot de tijd. toen de zojuist weer
vrijgelaten oud-premier van Perzië.
Mossadeq, de Anglo Iranian Oil Cy
nationaliseerde. In die periode begon
nen ook in Irak de „supernationallsti-
sche" elementen (om de woorden van
minister Luns te gebruiken) zich te
roeren. Ook in Irak wordt namelijk veel
olie gewonnen.
De ..Iraq Petroleum Co" in het noor
den en de ..Basra Petroleum Co" in het
zuiden produceren thans 33 miljoen ton
Jaarlijks. Deze olie gaat via enige pijp
leidingen door Syrië en de Libanon
naar Middellandse Zee-havens en in
tankers door de Perzische Golf en het
Suezkanaal naar West-Europa.
De man die toen. in 1950. en thans
weer sinds 1954 premier van Irak was,
Noeri Said, heeft de roep om nationali
satie van deze oliemaatschappijen in de
kiem gesmoord. Hij deed het anders. Hij
greep de uiterst geschikte gelegenheid
aan om met de oliemaatschappijen te
gaan praten. En nieuwe, voor Irak zeer
voordelige overeenkomsten werden hier
uit geboren. De I.P.C. en haar zuster
maatschappijen zouden gaandeweg de
olieproduktie belangrijk uitbreiden, ter
wijl 50% van de winsten aan de regering
van Irak zou worden uitgekeerd.
Het gevolg van een en ander was. dat
de regering van Irak. die voordien
aldoor te kampen had met gebrek aan
geldmiddelen (zelfs voor het noodzake
lijke onderhoud van haar openbare
werken) plotseling over' grote en steeds
groeiende inkomsten is gaan beschikken.
Bij wet no. 23 van 1950 is er een
„Development Board" (Raad voor de
ontwikkeling van het land) opgericht,
staande naast en ten dele zelfs boven
de andere ministeries.
Nederlandse hulp
Deze „Board" krijgt wettelijk 70
van de olierevenuen als inkomsten
en is verplicht dit geld te besteden aan
de aanleg van grote openbare werken,
waarvan de financiering de krachten
van de ministeries te boven gaat en
waarvan blijvende ontwikkeling en
welvaartsvermeerdering van het land
I verwacht mogen worden. De Board
beschikt thans over inkomsten van 4
a 500 miljoen gulden per jaar en is
druk bezig aan de uitvoering van zijn
groots programma. Verscheidene Ne
derlandse deskundigen zijn in dienst
van de Development Board en werken
aldus mede aan de ontwikkeling van
Irak. Grote kansen liggen daar voor
Nederland op velerlei gebied.
Dit alles is het werk laten we
Zeggen: grotendeels het werk van
Noeri Said. En het is knap werk.
Noeri. zoals men hem daar noemt, is
dè grote man in Irak. Hij heeft daar al
Jaren lang de leiding, hetzij direct als
premier, hetzij indirect. Zelfs wanneer
hij in een ziekenhuis in Londen ligt.
wordt hij over de belangrijkste Staats
taken geraadpleegd.
Het is juist Noeri Saids karakter
to anders dan dat van de meeste andere
Vooraanstaande Arabieren dat grote
betekenis geeft aan eventuele bemidde
ling in Londen. Wij zouden durven
leggen: Noeri is misschien de enige
toan. die capabel is om te bemiddelen
«n zijn kansen achten wij niet gering
vooral ook omdat hij sterk het nut van
tamenwerking inziet.
Het lijkt ons overigens onwaarschijn
lijk, dat president Nasser zich tot Noeri
Said zou hebben gewend met het ver-
toek om te bemiddelen. Dit lijkt niet in
de lijn van de verhoudingen tussen de
Arabische staten onderling, waar
Egypte toch (nog altijd) toonaangevend
ls. Veeleer heeft Noert Said zijn invloed
voelen. Irak moet ook niets hebben van
het communisme en het pact van Bag
dad is hier getuigenis van. Zolang
Noeri Said leeft zal Irak nooit Rusland
tegen het Westen uitspelen.
Sympathie voer Britten
In Irak heeft men voornamelijk pro-
Britten en pro-Amerikanen. Laatstge
noemden hebben de laatste jaren wel
de overhand gekregen. Noeri's macht en
sympathie voor de Britten is niet lang
geleden nog gebleken. Het Amerikaanse
lid van de Development Board is in
april j.l. heengegaan. Misschien moeten
we zeggen: werd gedwongen heen te
gaan. Hij en zijn echtgenote waren zéér
sympathieke en hoogstaande mensen.
Hun enige fout was dat zij tè Ameri
kaans waren. Er wordt gezegd dat men
van Engelse en Franse zijde verontwaar
digd was. dat het lid in kwestie zou
hebben gezegd: een werk van zulk een
omvang kan alleen door ingenieurs en
aannemers uit de V.S. tot stand worden
gebracht. Misschien was dit de druppel
die de emmer deed overlopen, maar de
pro-Britten zagen met lede ogen de
invloed en populariteit van dat Ameri
kaanse echtpaar toenemen.
In Londen weet men dat Noeri Said
een vriend der Britten is. Men weet ook
dat hij gematigd is, bezadigd en be
kwaam. Deze man beseft, wat het Suez
kanaal voor zovele landen betekent. Hij
beseft ook dat men huiverig is voor
Nassers impulsieve daden en bewerin
gen. Hij beseft tenslotte ook dat als
Nasser met het Suezkanaal succes zou
hebben, de nationalisatie van de olie
winningen en de pijpleidingen wel niet
zou zijn tegen te houden! En dit zou
voor Arabische landen en vooral voor
Irak, waarvan de thans zo goed op gang
zijnde ontwikkeling geheel afhankelijk
is van de olie-opbrengsten, economisch
ruïneus zijn. Om dus zijn eigen land en
zijn Arabische nabuurstaten voor ach
teruitgang en chaos te behoeden, tracht
Noerj Said een voor alle partijen aan
nemelijke oplossing te vinden.
Ongetwijfeld zal Noeri als bemidde
laar voor Engeland aanvaardbaar zijn
Dat hij dat óók is voor Nasser mag wei
aangenomen worden. En dit is al een
groot succes voor de oude Irakese
staatsman.
Ons inziens is de wending, die er naar
het schijnt nu in het moeilijke Suez-
kanaal-probleem is gekomen, van grote
betekenis. De kans, dat men niet tot
een oplossing door overleg zal komen,
lijkt veel kleiner geworden.
(Ingez. Med.-Adv.)
Uitsluitend verkriisbur bil H.H. Apothekers, drogisten, kappers en de speciaalbranchg.
Afrikareiziger waarschuwt
Europeaan moet hart en ziel
van de neger willen ontdekken
Het probleem van de „zwarte apartheid
(Van onze Haagse redactie)
De Europese mens heeft tot dusver in Afrika nagelaten te trachten dat te
ontdekken wat zijn inwoners beweegt. Dat wij hart en ziel van de neger niet
kennen brengt de blanke steeds opnieuw in moeilijkheden. De Europeaan, die
naar het zwarte werelddeel trekt doet dat maar al te vaak met het oogmerk
in korte tijd veel geld te verdienen. Als wij in onze houding niet snel verande
ren zal Afrika, zoals Azie, voor Europa verloren gaan. In januari werd de
tweede onafhankelijke negerrepubliek, de Soedan, geboren, Marokko en Tunesië
kregen enige maanden later hun onafhankelijkheid en dit proces zal zich ook
verder snel ontwikkelen. Nu al doet zich in enige landen het probleem van de
„zwart apartheid" voor. Blanken zijn niet gewenst en wellicht heel spoedig zal
het reizen er voor een Europeaan een onmogelijkheid blijken.
Tegen apartheidsleer
Deze waarschuwende woorden sprak
gisteren de Duits-Nederlandse auteur
Rolf Italiaander op een persconferentie
naar aanleiding van tentoonstellingen,
die in het begin van het volgend jaar
in Rotterdam. Den Haag en waarschijn
lijk Amsterdam gehouden zullen wor
den. Op die exposities zal men een uit
voerig beeld kunnen krijgen van de mo
derne negerkunst, waarvan Italiaander
een van de belangrijkste collecties be
zit.
Deze auteur, die met recht „Euro
peaan" genoemd mag worden zijn va
der was Nederlander, zyn moeder Duit
se en zijn grootvader Engelsman, ter
wijl hy in vijf landen studeerde heeft
een zwak voor Afrika en is een over
tuigd tegenstander van de apartheids-
leer. President Malan heeft hem daar
om de toegang tot Zuid-Afrika gewei
gerd en ook zijn boeken zijn in dat
land verboden.
Italiaander is na negen reizen dwars
door Afrika een kenner van dit wereld
deel als weinigen. In 1933 trok hij op de
fiets de woestijn in. Het was een vreem
de verschijning, zo zelfs, dat de bedoui-
nen, die er in het zand zaten, hals over
kop wegvluchtten voor deze combinatie.
In latere jaren is Italiaander op een
motorfiets met zijspan overgegaan. Voor
bedouinen misschien minder afschrik-
Haagse Raad zal binnenkort beslissen
(Van onze Haagse redactie)
Binnen niet al te lange tijd hoopt men in Scheveningen te beschikken over een
radarinstallatie, waarmee men bij mist of slecht zicht de vissersboten kan helpen
de beruchte Scheveningse haven binnen te lopen.
Het radar-proefstation te Noordwijk aan Zee heeft de Scheveningse haven
autoriteiten aangeboden de installatie voorlopig gratis op proef in gebruik
te geven. Het aanbod is in principe al geaccepteerd, doch de Haagise gemeenteraad
zal uiteindelijk moeten beslissen over de plaatsing.
Verscheidene Scheveningse scheepvaartmensen-uit-de-practjjk hebben wjj naar
hun mening gevraagd. De opvattingen over het nut van een radarpost op de
semaphore, aan de kop van de haven, verschillen. „Een goed radio-baken, dat
continu werkt, zou evengoed voldoen", zo meenden verscheidene schippers.
Schipper blijft
verantwoordelijk
De radar mag slechts worden gezien
als een nuttig en daarom welkom
hulpmiddel: de schepen zullen niet kun
nen „blindvaren", met andere woorden,
de loggers en kustvaarders zullen bij
dichte mist niet de haven kunnen bin
nenvaren uitsluitend op aanwijzingen
van de radaroperateur. De schippers
krijgen via de radio-telefoon slechts in
lichtingen over hun positie ten opzichte
van de „as" van de haven; adviezen of
aanwijzingen zullen niet worden gege
ven, zodat de schipper zelf ten volle ver
antwoordelijk blijft voor zijn verrich
tingen.
Dit systeem is het gebruikelijke: geen
enkele schipper zou het trouwens anders
willen, zo heeft men ons verzekerd. Mede
gezien deze verantwoordelijkheidskwestie
zou het ideaal zijn, indien de schepen
zelf radar aan boord hadden. Maar dat
zal de meeste reders veel te duur wor
den.
Een goed radio-baken zou overigens
eveneens een uitstekende oplossing voor
navigatieproblemen zijn, zo werd ons
verteld. Een radiobaken is een voortdu
rend in actie zijnde kortegolfzender. Alle
loggers zijn tegenwoordig uitgerust met
radio-ontvangers en een zogenaamde
richtingzoeker, waarmee men precies kan
bepalen of men zich links of rechts van
een radiobaken bevindt.
De Scheveningse vissers gebruiken
meestal de zendmasten van Radio Sche
veningen als radiobaken. Het bezwaar is,
dat Radio Scheveningen niet altijd in de
lucht is. Bovendien staan de zendmasten
even ten zuiden van het Verversings
kanaal: een radiobaken dat in het ver
lengde van de as van de haven uitzendt
is natuurlijk veel nuttiger. Daarenboven
bestaan er zoals bekend plannen
om de zendinstallatie van Radio Scheve
ningen te verplaatsen naar IJmuiden.
De behoefte aan een Schevenings radio
baken of aan radar zal tegen die
tijd acuut worden. Een radiobaken zou
eventueel ook nog dienst kunnen bewij
zen voor het doen van kruispeilingen,
waarmee men precies zijn positie op zee
kan bepalen. Thans doet men peilingen
op de radiobakens van IJmuiden en
Hoek van Holland.
Een continu-werkend radiobaken aan
de Scheveningse haven zou by mist
voor thuisvarende loggers die daar
bij het moderne echolood kunnen ge
bruiken om de diepte van het vaar
water tot op een paar decimeter
nauwkeurig te bepalen van onschat
bare waarde kunnen zijn. Maar bijna
zouden we een reeds lang bestaande,
heel eenvoudige, doch zeer betrouw
bare vissersleidsman vergeten te noe
men:
Misthoorn: betrouwbare gids
Op het ogenblik bewijst de oude en
beproefde misthoorn in de practijk nog
de beste diensten aan schippers, die
met slecht zicht willen binnenlopen.
Dank zij de misthoorn komt het maar
zelden voor, dat loggers bij mist bui
tengaats moeten wachten op verbete
ring van het zicht.
Een paar leden van de bemanning
staan op de voorplecht van de logger te
luisteren. Men vaart in de richting,
waarin men het geluid hoort, er daarbij
voor zorgend, dat de geluidsbron zich
links-voor de boeg blijft bevinden, want
de misthoorn staat op het noordelijke
havenhoofd. Als men dicht genoeg ge
naderd is. worden de havenlichten zicht
baar en zo vaart men vaak rakelings
langs het Noorderhavenhoofd, om de
zichtbaar geworden gids niet uit het oog
te verliezen de buitenhaven binnen.
Een nogal riskant karwei, maar de schip
pers zijn met de Scheveningse haven
„opgegroeid" ener bevindt zich een
kostbare en aan bederf onderhevige
lading aan boord, die men graag zo
spoedig mogelijk gelost wil hebben.
De aanschaf van radar, of anders
van een minder kostbaar, maar uiter
aard ook minder modern, radiobaken,
zal voor de Scheveningse haven onge
twijfeld een grote vooruitgang beteke
nen. Ook het steeds toenemende ver
keer van kustvaarders zal er zijn voor
deel mee kunnen doen. In IJmuiden
kent men de radar, als hulpmiddel
voor het binnenloodsen van schepen,
reeds lang.
Prof. dr. Th. C. Vriezen
hoogleraar te Utrecht
Tot gewoon hoogleraar in de faculteit
der godgeleerdheid aan de Rijksuniver
siteit te Utrecht is benoemd, om on
derwijs te geven in de wetenschap van
het oude testament en de geschiedenis
van de Israëlitische godsdienst prof. dr.
Th. C. Vriezen, thans gewoon hoogleraar
aan de Rijksuniversiteit te Groningen.
wekkend, maar voor olifanten des te
meer.
Op een van de wegen stuitte hij op
een kudde. Een vrouwtjesolifant
raakte bij de aanblik van het ronkend
geval zó ontdaan, dat een a.s. „blijde
gebeurtenis" niet meer op zich liet
wachten. De andere slurfdieren vorm
den rond de gelukkige moeder een
brede muur. En al die tijd diende het
verkeer op deze weg te wachten op
deze kraamkliniek. Enfin, wie veel
reist, kan veel verhalen! De schrijver
zal dit in enkele boeken wel tot uit
drukking brengen.
Opmerkelijke kunst
Een daarvan zal zich o.a. richten te
gen de domme manier, waarop wij Euro
peanen de Afrikaanse wildstand aan het
ondermijnen zijn. De kunst, die in ons
land na een succesvolle expositie in
Hamburg zal worden getoond, is voor
het grootste deel afkomstig uit de Franse
en Belgische Congo. Met wat moderner
(Westerse) middelen zetten de negers
hun opmerkelijke eigen kunst voort. Er
spreekt een zeer origineel vormgevoel
uit, maar vooral een verfijnd kleurgevoel
valt in de tekeningen op. Ook de tech
niek van het etsen blijkt bij de inheemse
negers al niet meer onbekend te zijn
Italiaander wordt ingeleid door Ben van
Eyselsteijn, die hem tekende als iemand
zonder rust. ernaar strevend een brug te
slaan tussen Europa en Afrika. Daar
naast mogen zijn kwaliteiten wat be
treft het leggen van Duits-Nederlandse
contacten niet veronachtzaamd worden
Op letterkundig gebied heeft hij er
voor gezorgd, dat een grote reeks Ne
derlandse schrijvers uit zijn „vader"taal
Tijdens een plechtigheid in
Amersfoort is gisteren het ceremo
nieel tenue voor het trompetters-
korps der cavalerie aan de militaire
autoriteiten overgedragen. De trom
petters in hun nieuwe kledij tijdens
een concert, dat na de overdracht
gegeven werd.
Meisje in zwembad
verdronken
De 10-jarige Jeanette van Speijk uit
Vlaardingen is in het grote bassin van
het Kolpabad aldaar gevallen en ver
dronken. Het meisje dat de zwemkunst
niet machtig was. was met haar 9-jarig
zusje aan de rand van het grote bassin
gaan staan. Door onbekende oorzaak is
zij hierin gevallen en in de diepte ver
dwenen. Terstond werd zij door de bad
meester naar de kant gebracht, doch het
toepassen van kunstmatige ademhaling
mocht niet meer baten.
Vakantietoeslag landbouw
afgewezen
Het bestuur van het Landbouwschap
verkreeg in juli geen goedkeuring van
de minister van Landbouw op zijn be
sluit om een loonsverbetering in de se
cundaire sector voor landarbeiders door
te voeren. Het betrof hier een verho
ging van de vakantietoeslag van 2 op
47c. welke tot prijsverhoging zou kun
nen leiden. Nadien is een verzoek tot
Rijksbemiddelaars gericht, om deze ver
betering bij tussentijdse wijziging inde
collectieve arbeidsovereenkomst van de
landbouw in te voeren.
Rijksbemiddelaars bleken overwegende
bezwaren tegen dit voorstel te hebben.
Het bestuur van het Landbouwschap
kreeg ten antwoord, dat deze verbete
ring gevolgen zou hebben ten aanzien
van doorberekening in de garantieprijzen
van diverse produkten. Deze doorbere-
ning is, aldus het College, in strijd met
de beslissing van de regering van
september 1955 inzake het doorbereke
nen van loonsverbeteringen in de secun
daire sector.
(Ingez. Med.-Adv.)
Wandelwagens
C.H. LENS Co
NIEUWE RIJN 39-40
in zijn „moeder"taal werden vertaald.
Op het ogenblik werkt Italiaander hard
aan een Duitse versie van het boek „Tien
jaar wederopbouw Rotterdam".
Rapport N.S.R.
Studentenliiiisvestmgsprobleem
slechts door speciale tehuizen
oplosbaar geacht
Financiering nog een open vraagstuk
Vandaag is aan de leden van de Staten Generaal, de president-curatoren en
rectoren van universiteiten en hogescholen, de betrokken gemeentebesturen
en de leden van de Hoger Onderwijsraad een rapport aangeboden van de
Nederlandse Studenten Raad inzake het probleem van de studentenhuisvesting.
Na vroegere acties waarbij aandacht gevracht werd voor de nood op het
gebied van de studentenhuisvesting is dit rapport een positieve bijdrage tot
leniging van die nood, aangezien hierin richtlijnen worden gegeven voor de
bouw en inrichting van studentenhuizen als enig mogelijke vorm waarin het
probleem tot een oplossing kan worden gebracht.
Indertijd hebben wij over dit huis
vestingsprobleem uitvoerig geschreven
Het probleem is ontstaan door een ge
leidelijke toeneming van het aantal
studenten (nu 28.000 en in 1970 waar
schijnlijk rond 55.000) tegenover een
vermindering van het aantal beschik
bare kamers als gevolg van stijgende
welvaart, niet voor inwoning geschikte
nieuwbouw, de algemene woningnood en
de onttrekking van grote panden in de
centra der steden aan de woonruimte
ten behoeve van kantoren en industrie
Op h t ogenblik bestaat er in Leiden.
Utrecht. Delft en Amsterdam een onge
dekte behoefte aan ongeveer 400 stu
dentenkamers per stad. Elders liggen de
zaken iets gunstiger, maar ook daar
dreigen moeilijkheden in de toekomst.
Thans kan alleen een oplossing ge
vonden worden in het bouwen van
speciale studentenhuizen. Deze moeten,
willen zij aan hun doel beantwoorden
en geen schadelijke invloed uitoefenen
op studie, persoonlijke vrijheid en alge
mene vorming in de gehele studenten
gemeenschap, aan bepaalde eisen vol
doen. Zij moeten opgebouwd zijn uit
kleinere eenheden, zij moeten betrokken
kunnen worden door alle studenten, dus
niet voor speciale groepen, zij moeten
onder beheer staan van b.v. een stich
ting waarin grote studentenmedezeg-
genschap bestaat en zij moeten waai
enigszins mogelijk in de centra der
steden een plaats vinden teneinde het
contact met Universiteit en sociëteiten
e.d. zo krachtig mogelijk te houden.
Over deze en aanverwante problemen
geeft het rapport richtlijnen.
Een der belangrijkste aangelegenhe
den is uiteraard de financiering van
de bouw en (niet rendabele) exploita
tie. Deze objecten zijn bepaald niet
geschikt voor beleggingen door grote
maatschappijen. De bouw en exploi
tatie zal mogelijk moeten worden
gemaakt door overheidssubsidies, ge
meentelijke medewerking en particu
liere bijdragen, zo werd gistermiddag
tijdens een te Amsterdam gehouden
persconferentie uiteengezet.
Men denkt eraan bij de oprichting
van deze onderkomens gemeenten die
rond een universiteitsstad liggen te in
teresseren. Dit in analogie met Dene
marken. waar een dergelijke werkwijzo
reeds jarenlang wordt toegepast. Men
hoopt van de zijde van de Nederlands©
Studenten Raad in dit verband een be
roep te doen op de Vereniging van
Nederlandse Gemeenten.
In de boezem van de N.S.R. is men
de overtuiging toegedaan dat het zojuist
verschenen rapport in overeenstemming
is met het rapport-Rutten inzake
de sociale positie van de student
dat dit jaar waarschijnlijk zal ver
schijnen.
