Bekende Italiaanse burgemeesters in de strijd voor herverkiezing ,.r,,druk d',po°i heert na,uur- Wisselvallige kansen van n „witte"1 communist en 'n echte, 'n ingenieur en 'n dictator Verkouden..? Doetinchemse dubbelmoord nu in hoger beroep behandeld Het vermogen van de Prysky's door Gerald Kersh 95ste jaargang Zaterdag 31 maart 1956 Zesde blad no. 28795 6% in metaalnijverheid Zesjarige redt broertje (Va® onze Romeinse correspondent) Wanneer de Italianen zo in mei of juni ter stembus zullen gaan voor de gemeenteraadsverkiezingen, dan zullen we in de eerste plaats kunnen zien en dat is van groot internationaal belang of de Nenni-socialisten terrein gewonnen hebben ten koste van de Communisten, hetgeen algemeen wordt ver wacht. Maar daarnaast zal het /an gro ot belang zijn te zien wie er burge meester wordt in de volgende fel-omstreden steden: Bologna. Florenec, Rome en Napels. In Italië worden de burgemeesters namelijk uit de gemeenteraden gekozen. Doorgaans is het de kandidaat van de meerderheidspartij, die het meeste voorkeursstemmen krijgt. Zal La Pira, de overal in de wereld bekend geworden burgemeester un Florence, worden herkozen? Laat ons eens zien. Florence is de hoofdstad van Toscane, een der meest communistische gewesten van Italië. Vrijwel a'le gemeenten hebben daar een communistisch bestuur en La Pira's voorganger was ook een communist. La Pira werd destijds gekozen, doordat de (ijst van de toen samenwerkende vier democratische partijen juist een ietsje meer stem men kreeg dan die van Communisten en Nenni-socialisten tezamen, riet was echt met de hakken over de sloot. La Pira is een van de weinige Cbristcn- Democraten, die de Communisten terrein kan doen verliezen, doordat by, met geheel andere methoden, iets dééd van wat zij voorlopig alleen maar fc« loven! La Pira (Florense) kiest zonder bedenken partij voor zwakke tegen sterke Van La Pira is bekend, dat hij. zon der zich aan iemand of iets te storen, altijd de partij kiest van de zwakke tegen de sterke. Wanneer een fabrikant vindt dat zijn zaken niet genoeg winst afwerpen en dat hij de fabriek beter kan sluiten, dan geeft La Pira het beheer over de fabriek aan de arbeiders in han den en bepaalt erbij, want hij is allerminst een communist dat zij verplicht zijn de eigenaar een redelijke som per maand als dividend uit ve ke ren. Wanneer rijke families vier, vijf huizen bezitten, die ze onbewoond laten staan een gewoon verschijnsel in Ita lië! vordert hij die huizen op voor dakloze gezinnen. Zelfs van regerings- bureaux duldt hij niet, dat ze onnodig ruim behuisd zijn. Al deze dingen ma ken dat „de heilige burgemeester" door een groot deel van het volk op handen wordt gedragen. weten zijn vrienden op gemeentekosten te hebben bevoordeeld. En zijn verdedi ging was niet sterk. Er is meer kans, dat de tegenwoordige loco-burgemeester, ad vocaat Andreoli, die sedert vele jaren onberispelijk de overigens zeer nega tieve gemeentelijke financiën beheert, burgervader zal worden. Als geboren Trasteverijn heeft hij bij de echte Ro ten de Engelsen hem in een concentra tie kamp. Toen hy daar na een goed jaar uitkwam, begon hy met zijn sche pen te doen lichten en verdiende in een tijd, toen Italië bijna geen handelsvloot had, grof geld. o.a. met massavervoer van emigranten naar Zuid-Amerika en Australië. Na enkele tijd ging hij in de politiek en. geboren demagoog, maakte hij een grote indruk op de eenvoudige zielen. Hü liet in de arme wyken ijverig ma caroni uitdelen en bestelde duizenden paren schoenen, waarvan hy de linker schoen vooruit weggaf met de belofte, dat de rechter zou volgen, als hij geko zen werd!! Hij werd gekozen en werd burgemeester. Als alle dictators begon I hij direct met bouwplannen. Alle hoofd straten van Napels zijn tegelijk open gebroken Overal komen doorbraken en vernieuwingen. j Een van zijn laatste daden is. dat hü I midden in de nacht de directeur van parken en plantsoenen bij zich liet ko- I men en bevel gaf onmiddellijk, diezelfde nacht nog, de ruim tweehonderd mooie steeneiken van het grote plein tussen het stadhuis en de zee te doen omhakken, wat prompt gebeurde. In één nacht was Napels zijn enige schaduwvrije goedbe- plante plein kwijt! Het College van RUkebemlddelaara heeft zich, in afwachting van een door de Stichting van de Arbeid uit te bren gen advies, voorlopig kunnen verenigen met de op 30 maart door de Vakraad voor de metaalindustrie gedane gewij zigde voorstellen met betrekking tot een nieuw C.A.O. in de metaalindustrie. Deze voorstellen houden in. dat de loon schalen der op 31 maart aflopende C.A.O. met 6% worden verhoogd, met dien verstande echter, dat door het sy steem der afrondingen, dat ditmaal zal worden toegepast, het percentage van zes niet ten volle wordt bereikt. Vrüdag heeft een zes-jarig meisje in Clermont Ferrand (Midden-Frankrük) haar veertien maanden oude broertje en de spaargelden van haar ouders gered. De ouders van de kinderen waren niet thuis en het meisje was boven in haar kamer. Plotseling zag zü dikke rook binnendringen. Zü greep haar broertje en een doos, waarin haar ouders hun spaargleden bewaarden en snelde ae trap af en naar buiten Er bleek brand uitgebroken te zün en ondanks de in spanning van de brandweer brandae het huis geheel uit. (Ingez. Med.-Adv.) Neem tijdig Marathonzitting van tien uur Feest naar hartelust Er volgde protest, maar Lauro be loofde, dat op het plein een aantal fon teinen zouden komen en een trottoir uit meinen beslist een AW* wordt J» ook gesproken van een kandidatuur van Fanfani, de zeer eerzuchtige partijsecre taris der Christen-Democraten. Geboren demagoog En dan is er het vraagstuk Napels. Bij de laatste verkiezingen heeft Napels een burgemeester gekregen, zoals die al leen in Zuid-Italië denkbaar is. een soort plaatselijke dictator, die zich aan de gemeenteraad niets gelegen laat lig gen. Heel de stad beeft voor hem deze zaak heeft hem stellig sympathie aekost. Daar staat tegenover dat hij voor honderd miljoen lire per stuk twee ver maarde voetbalspelers, een Zweed en een Braziliaan, voor het Napolitaanse elftal heeft gekocht. Bij de voetbalwed strijden ontbreekt hij nooit en als Napels wint, dan wandelt burgemeester Lauro een ererondje, alsof hij de doelpunten heeft gemaakt! Verder zorgt hü er voor. dat het volk naar hartelust feest kan vieren met veel toch heeft hij een enorme aanhang, vooral onder de allerarmsten en meest 1 vuurw"erk en grote illuminaties. „feesten, galgen en tarwebloem". l,Jk alIe democratische partijen tegen fcH Burgemeester Lauro is begonnen als zich. Hij steunt op de fascisten en de fnnS Sie,nn Of hü *0 za' fascistische tijd opgewerkt tot een der worden» ,s tamelyk onzeker, hoewel men rijkste reders niet alleen van Italië, bedenken moet, dat de democratie in maar van de "Vereld Napels verre in de minderheid is en in Tydens de oorlog verloor hij büna al i de klem zit tussen de extremisten van zijn schepen en na de bevrüding stop- j links en vooral van rechts! van de dag of de nacht gereed. Maar hij heeft natuurlijk ook veel tegenstan ders. De uiterst linkse partüen, die, zoals gezegd, in Florence büzonder sterk zün, hebben wel sympathie voor hem, maar zullen hem bestrüden. Fascisten en Conservatieven (en daartoe Dehoren ook de Liberalen in Italië) verafschu wen hem. De links-liberale Radicalen verwijten hem overigens niet ten on rechte, zijn gebrek aan economisch in zicht. Maar zijn meest gevaarlijke vij anden heeft hij in zijn eigen partij! De gehele rechtervleugel der Christen democraten ziet in de „witte commu nist", zoals zij hem noemen, een gevaar voor de bestaande orde en stellig zal er door de „confindustrie" (de werkge versbonden) het nodige worden gedaan om te trachten aan een ander, meer rechts-geori6nteerd Christen-democraat meer voorkeursstemmen te bezorgen dan aan La Pira. Zijn terugkeer is dus wel waarschijnlük, maar niet zeker. De stad kan weer communistisch worden, of een ander katholiek kan het heft in han den krijgen. „De pastoor in de kerk" In Bologna, daar zal de stryd worden gevoerd tussen de huidige communistische burgemeester Dozza en de theoreticus van de meest linkse groep der Christen-Democraten (een groot vriend van La Pira) Dossetti. Bologna en heel het by behorend ge west, de Emilia, is vuurrood, maar op een zeer gemoedelyke manier. Na Dozza, een dik olijk mannetje, is daarover bestaat geen twijfel een man die op voorbeeldige wijze nu al zes jaar lang de rijke stad, na Milaan de meest wel varende van geheel Italië, heeft be stuurd. Dat Bolognese communisme Is, al thans onder het volk (de leiding «s er niet minder fel-dogmatisch dan overal elders) niet veel meer dan een behoefte om te protesteren, om tegen iets te z ij n. En dat wil dan vooral zeggen tegen het elericalisme. Bologna heeft eeuwen lang deel uitgemaakt van de Kerkelijke staat en, zoals overal waar priesters het bewind in handen hebben gehad, is dc bevolking uitgesproken j anti-clericaal. Zij zijn goede Rooms- Katholieken, maar „de pastoor in de kerk" is hun devies. Het deel van Ita lië, dat vroeger de Kerkelüke staat vormde, en daarvan vooral „het heilige Umbrië**, en Emilia, heeft een groter percentage communisten dan enige an dere streek. Het anti-clericalisme is daar niet vreemd aan (de stad Rome is een uitzondering, maar niet één tiende van de bevolking is geboren uit Romeinse ouders. Het is een stad van ambtenaren zonder locaal karakter). Nu is Dossetti een soort apostel, een ascetische figuur, die niet rookt, niet drinkt, een zwakke maag heeft en dus geen eer bewijst aan de onvolprezen, maar zeer zware Bolognese keuken. Dat is geen man voor de Bolognezen. Die houden van eten en drinken en zijn vrolijk van aard. Bovendien is Dos setti geen Bolognees, al is hij wel uit hetzelfde gewest geboortig. Iemand die niet hun dialect spreekt, er mager en j lijdend uitziet? Wij geven Dossetti geen schijn van kans. Zwakke verdediging Rome is een ander geval. In Rome zijn de Christen-Democraten sterk. De geestelijkheid heeft er grote invloed en de ambtenaren met hun gezinnen stem men veelal zoals de regering het wil. Maar of burgemeester Rebecchini terug komt, is de vraag. Onlangs is hij in dc pers sterk aanbevallen wpn-pnc zing van bouwterrein (hij is bouwkun dig ingenieur). Hem werd openlijk ver- WIJZIGING MILITAIRE PENSIOENWETTEN Minister Staf heeft de Tweede Ka mer zijn memorie van antwoord gezon- den over de wijziging van de militaire 1 pensioenwetten De Minister stelt er prijs op. alvorens een oordeel uit te spreken over de re delijkheid van de bepalingen t.a.v. de cumulatiebeperking af te wachten, wel ke beschouwingen de Staatscommissie voor de Pensioenwetgeving aan de on- derwerpelijke materie zal wijden. (Ingez. Med.-Adv.) Nergens bent U zó echt met vacantte als in ZWITSERLAND Kijk uit het venster von Uw hotel kamer en U ziet: kleine witte bootjes op een rimpelloos watervlak vriendelijk glooiende hellingen.... maiestueuze gebergten Dat is vacantie in Zwitserland. het land van de blauwe meren Feest in Zwitserland 50 jaar Simplon-tunnel 150 jaar Simplon-pasweg Inlichtingen, prospectussen en vacantiekrani ..noarZwltserland". b'j de erkende reisbureaus en hel NATIONAAL ZWITSERS VERKEERSBUREAU Koningsplein 11. Amsterdam, Tel. 31400 Uitstel voor onbepaalde tijd j In hoger beroep heeft donderdag voor het Arnhemse Gerechtshof terecht I gestaan een 38-jarige archivaris uit Den Haag. die ervan werd verdacht op 19 januari vorig jaar doodslag te hebben gepleegd op zijn oom. een 73-jarige ge pensioneerde rentmeester en diens 66- jarige huishoudster te Doetinchem. De rechtbank had de Hagenaar op 29 no vember j.l. tot levenslange gevangenis straf veroordeeld. Verdachte beriep er zich nu op, dat hij buitenrechterlijk een bekentenis had afgelegd voor de rech ter-commissaris in een overspannen toestand. Hij zeide. dat hij na de lange kruis verhoren geen weerstand meer had ge had. Hij kon er op den duur niet meer tegen, dat hem steeds werd gezegd: ..Beken maar. beken maar". Tenslotte zou hij er daardoor zelf van overtuigd I zijn geraakt de misdaad te hebben ge pleegd. De president, mr J. Kronenberg, bracht verdachte onder de aandacht, dat hij in oktober pas was begonnen te ontkennen, steunend op verklaringen van een zekere Joop die de doodslag wel zou hebben gepleegd. Maar deze Joop zat op de dag van de moord in arrest. ..Daarna bent U steeds weer met ande re verhalen aangekomen. Uw bekente nis wordt echter steeds meer geloof waardiger door de details die U over de omstandigheden over en rond het dra ma had verteld, details, die alleen aan de dader bekend konden zijn", aldus de president. Verdachte bestreed nu allerlei vroe gere verklaringen van getuigen en van zichzelf. Iedere getuige werd door hem over stelpt met een reeks van vragen, waar door deze zitting praktisch een Mara thonkarakter kreeg, die duurde van 's morgens tien tot 's avonds half twaalf. Veel nieuws kwam er echter niet meer uit. JONGSTE HOOGLERAAR IN KERNPHYSICA De 33-jarige dr. A. H. Wapstra uit Amsterdam is benoemd tot buitenge woon hoogleraar in de experimentele kernphysicte aan de technische hoge school te Delft. De nieuwe hoogleraar is de jongste hoogleraar in de kernphy- sica in ons land. Een normale baby heeft nu niet zo heel veel te vertellen, al heeft ..hare majesteit de babywel dik wijls het hoogste woord. Maar als je een olifantenbaby bent. dan ligt de zaak iets anders. Het formaat doet ook wat. nietwaar. En als je dan zo'n voortreffelijke snuit hebt om overal in te steken en dan nog Eva heet bovendien, wel. dan mag de telefooncel wat klein zijn maar die snuit moet er bij Tenslotte besliste het gerechtshof, dat de verdachte nog een psychiatrisch on derzoek zal moeten ondergaan van pro fessor Baan. Verdachte zei hierop: ..Ik weet. dat ik onschuldig ben en ik ben er niet tegen dat ik op de normale wijze psychiatrisch word onderzocht'. De zaak werd daarna voor onbepaalde tijd aangehouden. KEELTABLETTEN Sterk desinfecterend PHILIP SfW/ffi ROXANE Ons kort verhaal In de winter van het jaar 1809 kroop Jan Prysky, een eerbiedwaardige dikke bakker, weg achter een deeg trog en loerde naar zijn leerjongen, een kleine, magere knaap. Wladislaw was zijn naam. De knaap lummelde wat rond bij een stapel broodjes. Jan Prysky hield zijn adem in. Wladislaw kwam steeds dichter bij de bak met cadetjes. De verrukkelijke geur van het nog hete brood scheen hem te be nevelen gelijk wijn. Hy slikte enkele keren, keek tersluiks om zich heen en greep toen - precies zoals Prysky had verwacht - plotseling een broodje en beet er meteen een groot stuk af Hé. gilde Jan Prysky. terwyl hy opsprong. - Nu heb ik je eindelijk ge snapt! Schurk! Dief! Prysky was een bijzonder forse man met dreigend-indrukwekkende .--nor ren. Zijn leerjongen bet dus direct het broodje vallen en kromp ineen. De bakker zwaaide met zijn hand in Wla- dislaw's richting, doch de jongen ont week de grote hand, liet zich op de grond vallen, slipte tussen de benen van zijn baas door en rende weg om nooit meer terug te komen. Prysky haalde echter zyn hand open aan een koperen weegschaal Toen de woede van de bakker enigs zins bekoeld was, wond hij zijn zak doek om de geblesseerde hand, pakte het broodje op en verorberde het. Prysky was dan ook een man, die een afkeer had van verspilling. Enkele ogenblikken later zette hij zich aan tafel om te gaan eten Drie dagen later werd zyn hand dik ker. Vier dagen later zwollen enkele klieren onder zijn arm op en trilde hij over zijn gehele lichaam. De chirurg zei: Even moedig zijn, mijnheer. Op het slagveld kunnen we een arm als de Uwe afzetten in tien seconden. Hij verwijderde Prysky's arm in twee mi nuten en dertig seconden, maar dat, zo zei hij, was de schuld van Prysky, die tijdens de operatie heftig tegen stribbelde. Jan Prysky moest een knecht ln dienst nemen. Toen deze echter alle klanten kende, ging hy weg en open de in dezelfde straat ook een bakke- rü Prysky was toen geruineerd. Hy wist niet hoe aan eten en hoe aan een bed te komen. Op een avond, toen hij door één van Warschau's hoofdstraten bep. hield hij een voorbijganger aan, liet zijn lege mouw zien en zei: - Heeft U een kleinigheid voor een oude soldaat? Hij kreeg een zilveren muntstuk ln zijn uitgestoken hand geduwd. Het was gemakkelijk! Prysky had de eerste stap op zijn nieuwe levens weg gezet! Korte tijd later noemde hy zichzelf Jan Prysky, oud-lancier uit Poniatowski's leger, en droeg hy een verschoten uniform. De tijden waren echter hard: Napoleon had het corps bedelaars geweldig doen uitbreiden. Prysky. die er nog vrij goed en in drukwekkend uitzag, deed echter geen slechte zaken. Hy trouwde met een meisje, Etelka genaamd, een dochter van een schryver van bedelbrieven, Polacek. Ze „woonden" in greppels en kelderruimten en trokken door geheel Europa, hun zoontje Janko de trucjes van hun beroep lerend. Houdt iedere Groschen vast, zei Prysky. - neem alles aan. Geef niets uit. Mannen zyn dwazen, vrouwen zyn „nog gekker. Kruip, en ze geven met beide han den. Niemand weigert een hap eten aan een hongerig mens! Koop niets, zelfs geen brood, en bewaar het geld zorgvuldig in je gordel. Etelka stierf in Praag. Jan over leed bi een afschuweiyk vies kosthuis ln Hamburg. Janko. die zün kleren na zocht, vond duizend franc in goud en bankpapier. Hy liet Jan's lichaam ach ter om op kosten van het stadsbestuur begraven te worden. Ja, de lessen van zyn vader had hij grondig in zich op genomen! Hy stak het geld by zich en ging slenteren door Hamburg's straten Gnadige Frau, een kleinigheid Arme jongen, wat ben Je mager, zei de vriendelijke vrouw. Janko onthield deze woorden goed. Hij at van dat moment af zo weinig mogeiyk. In 1835, toen zyn zoon Karl werd ge boren. stond hy by zijn collega's be kend als „Het doodshoofd" Hij zag er dan ook uit als een levend lijk, af schuwelijk, weerzinwekkend. Karl had een hoge rug. Gelukkig, zei Janko, die rug zal z'n geld in goud waard zyn. En dat was zo! Hij werd schaamte loos, gevat en slim. Janko was trots op hem. Luid huilend leidde de kleine jongen hem door de straten van de Middel-Europese steden: Geef een kleinigheid, geef een koperen munt 70-JARIG HUWELIJKSFEEST 5 Juli a.s. hoopt het echtpaar Jos Heeffer-Kleinenbeugel zijn 70-jarig hu- j welijksfeest te vieren De beide oudjes, wonende in de Groenstraat 201 te Til burg. genieten nog een goede gezond- i heid. De man werd geboren 26 mei 1858. 1 zyn vrouw 29 september 1861. i voor myn stervende vader, heb mede- lyden! Zyn pathos beroerde zelfs doodarme kunstenaars. Janko stierf in 1870. Hy liet veertig duizend mark na. En wat waardevoller was, een verlamde weduwe. Karl duw de haar in een gammel wagentje van stad tot stad. Wat ze van dit alles dacht wist niemand, want ze kon niet spreken. Ze slaagde er in nog tien jaar iri leven te blyven. Karl klopte met succes by een hon derdtal weldadigheidsverenigingen aan en het speet hem erg dat hy haar li chaam in Chemnitz achter moest la ten. Drie dagen lang had hy het stof felijk overschot rondgereden, overal om een aalmoes vragend voor de be grafenis. Karl had geluk. In een afgelegen Duits dorpje vond hy een vrouweiyk wrak. Haar hoofd en lichaam waren normaal, maar haar armen en benen waren nauwelyks veertig cm. lang. Hij trouwde met haar. Het dorp gaf, in een sentimentele opwelling, een feest. Graaf Von Felsenmuhle schonk de bruid honderd mark „voor de uitzet". Hun zoon Johann werd in 1879 ge boren. Karl, die er toen ongelofelijk onverzorgd, armoedig, onbeschryfelijk vuil en smerig uitzag, droeg op zyn lichaam de som van honderd vyf en dertig duizend mark. Karl spaarde zich geen moeite Jo hann op te voeden. Hij leerde hem al lerlei trucs, hy onderwees hem hoe hij met één enkele schouderbeweging er kruiperig-nederig uit kon zien, hoe Johann op iefler gewenst moment ech te tranen over zyn wangen kon laten rollen. Johann was niet misvormd, hy zag er echter vreemd uit. Hy had een klein lichaam en een vry groot hoofd, een sombere, kleine mond en grote, bruine ogen. Het leek wel alsof hy een groot, somber geheim met zich meedroeg, een verschrikkelijk geheim. Dit was goed, meende Karl. De mensen hebben geen aan dacht meer voor iemands honger. Mis vormingen en amputaties doen hen niets meer. Maar een geheimzinnig, treurig uiterlyk, zoals Johann zich kon aanmeten Daar krijgen ze nooit genoeg van Johann's grote hoofd betekende geld. het vreemde hoofd met de donker bruine en speelse ogen. Hy beroerde geleerde verenigingen, religieuse wel dadigheidsfondsen en zelfs een Fonds voor Steun aan Armlastige Auteurs. Johann ontfutselde dit Fonds twee honderd mark in goud. vlak voor de neus van een dikke, oude filosoof met een levenswerk in zeventien delen. Karl stierf en liet tweehonderd dui zend mark na. Toen de Grote Oorlog uitbrak, was Johann in Amsterdam. De zaken gingen daar echter verre van goed. maar hij bleef in leven. HU voelde zich opgelucht toen de oorlog beëindigd was en liet zich uitwUzen en over de grens zetten, terug naar de oude, bekende grond. Het was armoede overal. Johann sleepte zich naar Beriyn. De toestand was daar wanhopig. Er was nauwe lijks voedsel te kopen, laat staan weg te geven. Johann Prysky was sterven de. Hij werd kleiner, magerder, zwak ker. maar zijn ogen werden groter. Tenslotte, toen hy de verschrikke- lyke pynen in de maagstreek niet meer kon verdragen, toen hy geen weerstand meer kon bieden aan de grenzeloze moeheid, die hem had over vallen, maakte hy de verborgen berg ruimte in zyn leren gordel open. Hy had tweehonderd en twintig duizend mark. Eén biljet van honderd mark haalde hy te voorschUn en ging daar mee naar een bakkerswinkel. De planken waren nagenoeg leeg toen Johann. nadat hy bykans drie uur lang ln de queue had staan wach ten. de winkel binnen strompelde. Hij zei: Een brood van een pond, en liet met knagende pUn in het hart het biljet van honderd mark op de toonbank vallen. Wat is dat voor aardigheid?, vroeg de bakker. Een brood Waar ben je wel geweest dat Je de pryzen niet kent? Dit is een biljet van honderd mark, mijnheer! Een brood van een pond kost twee honderd duizend mark. Ga nu mijn winkel uit! Binnen enkele seconden stond hy op straat Hy keek naar het biljet van honderd mark en streek het zorgvuldig glad. HU liep totdat hy een bank had gevonden en plofte er op neer. Ten slotte stond hij op en liep terug naar de bakkerij Ik neem dat brood, zei hy en haalde zyn geld te voorschUn. Het brood is byna op. Een brood van een pond kost nu één millioen. Ik heb tweehonderd en twintig duizend mark antwoordde Johann. Je kunt daar een klein cadetje voor krygen, zei de bakker. GeeXt U d*-t dan maar

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1956 | | pagina 17