Wat geforceerd wordt, gaat stuk....
FAMILIE ENGEL UIT REUTTE (Tyrol)
KOMT IN LEIDEN MUSICEREN
INBRAAK VAN GEMEENSCHAP
i4
SALVADOR DALI SCHILDERT SIR LAURENCE
OLIVIER ALS RICHARD III
ZATERDAG 31 MAART
WEKELIJKS BIJVOEGSEL
PAGINA 2
Beivogen Leven CLVXIX
Duitse Keizer ivierp zich op als beschermheer
HIJ WAS ONBEREIKBAAR VOOR GOEDE RAAD
Het is de 31ste oktober van het jaar 1898. In de Heilige Stad wemelt het van vreem
delingen. Buiten Jeruzalem is een tentenstad gebouwd, en gelet op de omvang
daarvan en de pracht die ze ten toon spreidt, moet daarin wel een belangrijke heerser
de scepter zwaaien.
Jeruzalem, hoe vaak is het niet het doel geweest van duizenden gelovigen in de
Middeleeuwen, die het zich tot een eer rekenden zichzelf op het spel te zetten om de
stad aan de ongelovigen te ontrukken. „God wil het"! Deze kreet had door enige
eeuwen geschald en miljoenen hadden aan de roepstem gehoor gegeven. Zij waren
niet altijd edel van inborst, deze kruisvaarders. De een trok mee om aflaat te verkrijgen,
de ander omdat hij droomde zich daar een positie te kunnen veroveren, maar het valt
niet te ontkennen dat de roepstem vande kerk zeer velen heeft aangespoord.
Al was het doel nooit definitief bereikt, toch hadden deze mislukte tochten belang
rijke gevolgen voor Kunst en Wetenschap en Handel. Kruistochten waren tegelijk
ontdekkingstochten. De wereld ging er meer door open.
Doch zo tegen het jaar 1900 hield men toch geen kruistochten meer! Duizenden
Christenen werden nog verdelgd, in de maand augustus van het jaar 1896 bijvoorbeeld
werden er door de Sultan van Turkije Abdoel Hamid nog 45.000 Armenische Chris
tenen omgebracht, maar zelfs deze gruwelen van de „grootmoordenaar" waren niet in
staat het enthousiasme (dat betekent letterlijk: „in God zijn") te wekken dat nodig is
voor een straf-expeditie op grote schaal.
IN Jeruzalem is zo juist de bouw van de evangelische
Verlosserskerk voltooid. Salomo liet eens hout aan
voeren van de Libanon voor de tempelbouw, met
toestemming van Koning Hiram. Het hout van deze kerk
ls geen cederhout, het is aangevoerd uit Duitsland, uit
de stad van Maarten Luther. De hoofdpersoon bij de
Inwijding, die zo aanstonds plaats zal hebben, is een der
machtlgsten der aarde Dat blijkt voldoende uit de stoet
van geestelijken en hoogwaardigheidsbekleders, die hem
omringen, maar bovenal uit zijn theatrale houding. Het
is Wilheum II. Keizer van Duitsland, dezelfde die op de
10e november 1918 door een Nederlands sergeant. Pin-
kaers genaamd, in de kraag gegrepen werd bij Eisden.
Aan de houding van hem. die daar nu de evangelische
Verlosserskerk binnenschrijdt, aan het hoofd van een
talrijke stoet, is niet te zien dat zijn leven eens zo'n
tragische wending zal nemen. Of toch? Is hij die slechts
zichzelf zoekt, altijd uit is op effectbejag, door een groot
gebrek aan zelfkennis zichzelf schromelijk overschat,
misschien altijd gedoemd om ten onder te gaan? Men
kan een massa verblinden, maar het intellect en het
eigenbelang dat in anderen leeft verblindt men niet.
OP de 31ste oktober van het jaar 1898 is de Keizer
van Duitsland tegenwoordig bij de inwijding van
de evangelische Verlosserskerk te Jeruzalem. De
fanse wereld ziét hem daar als de grote kampioen van
e Hervorming.
Waar kon hij dat beter doen dan op de plaats waar
Christus geleden had? Jeruzalem! Nog altijd heeft dit
woord een magische aantrekkingskracht op velen, op
miljoenen.
Maar niet alleen om de Verlosserskerk wemelde het
van mensen, ook ten zuiden van de Slonspoort, waar
de akker Dormitlo Mariae ligt, dromt men samen. Op
deze akker Is volgens de Rooms-Katholleken, Maria,
de moeder van Jezus gestorven. En dese grond nu was
door de groot-moordenaar Abdoel Hamld aan z|Jn
nieuwe vriend, de Duitse Keizer geschonken, en deze
sal het op de middag van deze dag overdragen aan de
Duitse katholieke „Vereniging van het Heilige Land!"
WELK een Keizer. Hoe goed zorgt hij voor zijn
dienaren. Hij vergeet er letterlijk geen groep.
Eerst wijdt hij een kerk mee in, die gebouwd is
met het hout uit Luthers stad. daarna schenkt hij een
stuk grond aan de kerk. waarmee Luther een strijd ge
voerd heeft op leven en dood. En belde daden voltooit
hy met zoveel mogelijk effect.
Daar nadert hij de Sionspoort, een godheid bijna. Wel
dra wordt er op de akker, waar eens Maria gestorven zou
zijn. de moeder van Christus, een macht ten toongespreid
die vele pennen in beweging zal brengen. In Rusland,
waar men het niet uit kan staan, dat de Duitse Keizer
zich hun rol toeeigent: beschermer van de Christenen in
het Turkse rijk. In Frankrijk, waar men vuur en vlam
spuwt omdat men bang is dat hun macht over Syrië er
door zal tanen, waar men door dit uitdagende optreden
van de Keizer der Teutonen. met ontbloot zwaard staande
bij de gehesen keizerlijke banier, terwijl tweehonderd
Duitse soldaten en zeelieden, in volle wapenrusting,
saluutschoten lossen, weer zo pijnlijk herinnerd wordt
aan het voor hen zo noodlottig geworden drama van 1810
en 71. In Engeland, omdat dit alles zich veel te dicht
bij het Suezkanaal voltrekt en omdat het zoveel Moham
medaanse onderdanen heeft. Die zullen stellig onrustig
worden door het optreden van de nieuwe vriend van
Abdoel Hamid.
De Keizer had de Duitse Protestanten gestreeld, de
Keizer had met ontbloot zwaard op de akker van Maria
gestaan en de grond aan de Duitse Katholieken gegeven.
De Keizermen kon het haast niet zo gauw bijbenen...
DE Keizer had nog wat anders in de zin.
Hij was niet alleen voor deze dingen naar het
Naburige osten Ogekomen. De ganse wereld was in
Naburige Oosten gekomen. De ganse wereld was ln
naar China, om daar ..mee te doen aan de opendeur-
politiek." Engeland wilde van Kaap tot Nyl, Frankrijk
wilde van het westen uit het oosten bereiken. Weldra
zouden Kitchener en Marchant elkaar bij Fasjoda ont
moeten
De toestand was gespannen. In troebel water vist men
goed. Eens had Napoleon Bonaparte geprobeerd baas te
worden in het Oosten. Hem was het niet gelukt. Zou het
de Keizer aller Duitsers nu gelukken? Het kon alleen
met vriendschap van Turkije.
Gedurende vier jaar had hij zijn reis voorbereid. Men
kon waarlijk niet van hem zeggen dat hij geen geduld
had. Meer dan twee duizend kolonisten hadden zich ln
die jaren in Palestina gevestigd, vurige propagandisten
van het „Deutschtum".
OP de 8ste november zou de Keizer van een jonga
natie, toch ook van een oude natie was hij niet
de erfgenaam van het Heilige Roomse Rijk? da
kroon op zijn werk zetten. Alles was van te voren in
scène gezet. Het zou gebeuren in Damascus, bij een graf.
Niet bij het graf van een apostel, het Christendom had
immers zijn beurt gehad, doch bij het graf van de be
roemde Saladin Het Mohammedanisme was nu aan de
beurt Daar. met de volle aandacht van de wereld op zich
§ericht, betuigde hij zijn grote vriendschap aan hem. die
oor zovelen de groot-moordenaar werd genoemd, met
de volgende woorden:
„Mogen Zijne Majesteit de Sultan en de 300 000.000
Mohammedanen, die op de aarde verspreid leven en hem
als hun Kalief vereren, verzekerd zijn, dat de Duitse
Keizer steeds hun vriend zal blijven".
Woorden, woorden van dezelfde mens die eens Paul
Kruger een telegram heeft gezonden na de mislukte
Jamesonraid.
WELK een rumoer veroorzaakte dit alles in een toch
al onrustige wereld Welke verwachtingen wekte
het met bij de Turken en Arabieren Welk een
ontstemming bij die mogendheden dieMohammeda
nen moesten regeren.
De Keizer had zijn best gedaan. Zelden was er iemand
met zo'n vaart door het Naburige Oosten getrokken en
nog nooit had een mensenkind in zo n korte spanne tijds
zo heroisch tot de afgezanten van drie verschillende
godsdiensten gesproken, jazich opgeworpen als be
schermheer
Hij ging met grote handelsvoordelen huiswaarts. Na
tuurlijk. De Sultan zag wel iets in deze afgezant van een
nieuwe, krachtige staat, terwijl hij zelf zat ingesloten
tussen drie grootmachten.
MISSCHIEN, wie weet, is hij later op Doom nog wel
tot het inzicht gekomen, dat alles wat geforceerd
wordt stuk gaat. Misschien heeft hij tenslotte nog
ingezien, dat niemand de wereld naar zijn hand kan
zetten. Zeker niet met rumoerveroorzakend tam-tam
Ik vrees echter van niet. Geen mens kan zijn natuur
veranderen. En bij deze natuur past: werken met de
bllndekappen op aan de „Kriegschuldfragelüge".
Vanzelfsprekend, htj was niet de enige schuldige. De
wereldpolitiek Is nooit zwart-wit, al laat zij het altijd
zo voorkomen. Maar vast staat wel, dat hij, die waar
lijk gezocht heeft naar wijsheid, daardoor zijn schuld
verminderd heeft. En van dit zoeken merken wij in dit
geëxalteerde mensenkind zo weinig. Hij wist het aL
Beter dan wie ook wist hij het. Hij was daardoor fei
telijk onbereikbaar geworden voor de goede raad van
anderen.
:t: „alles moet groeien. Ook
REIN BROUWER.
toeval, want ik had hier in New York
geen plannen. Maar waarom zou ik
van de gelegenheid geen gebruik ma
ken?
Plotseling flitste zijn zaklantaarn
even aan. Direct daarna doofde het
licht weer. 'k Dacht het wel, zei
hfj tevreden. Jij bent de Mooie Li-
nette uit Tours. In Parijs heb Je heel
wat op Je kerfstok. Dat inbraakje bij
de Soclété Générale ging van Jou uit,
de Juiwelendiefstal in de Rue Royale
was een knap stuk werk en die chèque-
vervalsing, waar de kranten een week
geleden vol van stonden, mislukte al
leen, omdat Bill Hicks er lelijk in
vloog Hij werkte met Je samen en ik
hoorde het allemaal van hem. Hy zit
nu achter slot en dat dankt hij aan
Jou, Linette!
Ze haalde de schouders op. De
stakker, zei ze achteloos. Hy kon
niet op tegen Ray Delaney. Voor hem
schijn ik ook te moeten oppassen
Schijnt een gevaarlijk mannetje te
zijn. Overigens, myn compliment voor
Je werk. Zó brutaal zag ik het nooit
eerder.
Ach wat. wees hij de lof af.
dit was beginnelingenwerk Ik had me
door Jou niet mogen laten snappen.
Linette kwam "een stapje nader.
Ik zou wel eens even hierin willen
snuffelen, wees ze naar het bureau.
De man haalde de schouders op.
Zoals Je wilt. één van mijn sleutels
past zeker. Maar ik denk, dat je hierin
niet veel zult vinden. Paperassen!
Stop! riep hij opeens. Ik ben er
van overtuigd, dat de leiding van de
alarmschei hieronder loopt. Kijk eens
even. als Je wil.
Linette sloeg het karpet terug Bij
het licht van de maan, die naar bin
nen scheen, zag ze een draad, die naar
het bureau liep Intussen had de man
het bureau geopend. Er waren alleen
papieren ln
Je sohijnt een HJne neus te héb
ben. prees de Frangalse hem, waar
denk je dat er geld te vinden zal zijn?
In deze werkkamer zeker niet.
Slaapkamermisschien, maar niet
waarschijnlijk. We proberen de bad
kamer!
Hij liep naar een deur en ze volgde
hem in het donker.
Voorzichtig! waarschuwde ze.
Straks stoot Je ergens tegen en maak
je leven.
Maar hij scheen katte-ogen te be
zitten, want ze hoorde hem een vol
gende deur openen en het licht flit
ste op
De badkamer, zei hij rustig.
Kijk, achter die gashaard zie ik
een klein hefboompje. Je zou eens
kunnen proberen of dat misschien een
geheime bergplaats is.
Linette trok aan de hefboom en ge
luidloos 6choof een paneeltje opzij.
Een kleine ruimte werd zichtbaar,
waarin een casette stond Op het
zelfde ogenblik schrilde de telefoon in
de aangrenzende kamer Linette kromp
in elkaar van schrik, maar de man
liep kalm naar de andere kamer en
luisterde. Toen sprak hij met een ge
heel andere stem, precies als iemand,
die in zyn slaap gestoord was.
Nee. dat gaat onmogelijk. Dood
moe, ja Kom morgenochtend maar bij
me Best! Welterusten!
Sprakeloos keek Linette hem aan,
toen hy terugkwam.
Je bent een genie! Zulk werk zag
ik nooit tevoren. Je hebt je erdoor ver
raden, ouwe jongen! Dit kan uitslui
tend Babe Barnes!
De man lachte. 't Spijt me. dat ik
je moet teleurstellen. De oplossing is
overigens heel eenvoudig Ik was zo
dom geweest myn sleutelbos op myn
schrijfbureau te laten liggen en was
daardoor gedwongen op enigszins on
gewone wijze mijn eigen huis binnen
te dringen. Babe Barnes ben ik, dus
niet Maar vóór het eind van het jaar
zal ik hem te pakken hebben, die
schurk, zowaar ik Ray Delaney heet.
Juffie! Dat heeft ln de krant gestaan
ende krant spreekt altijd de
waariieid!
Toen draaide hij zich naar de deur
en hij wees haar de weg Die kant
uit is de voordeur en over twee dagen
gaal ei een boot naar Cherbourg!
Goede reis, Linette!
Toen ze over het hekje klom hoorde
ze nog zijn schamper lachje
Delen wilde ze! gromde Babe
Barnes. Waar ziet zo'n kuiken me
eigenlijk voor aan?
PRACHTIG DOEL: EEN BEDEHUIS
VOOR DE EVANGELISCHE GEMEENTE
Heeft U al eens een jongetje van 5 jaar. 3 turven hoog, de contrabas
zien bespelen? En dan zo, dat dit een uitnemend onderdeel
vormde van een orkestje Datzelfde ventje bespeelt ook nog een
fluit, een viool, voor hem pas gemaakt, een xylofoon en pauken en dat
alles met een opgewekte, toegewijde muzikaliteit, die verbaasd deed
constateren: hoe mooi zijn de gaven, aan dit ventje geschonken! Niet
alleen aan hem, maar ook aan zijn drie broers, respectievelijk 12, 17
en 19 jaar oud en zijn 3 zusjes, resp. 11. 14 en 15 jaar.
Het zijn 7 kinderen van de familie Engel uit Reutte in Tirol. Vader
Engel is muziekleraar, de oudste zoon is op de muziekschool te
Innsbruck.
Met elkaar vormen zij een orkestje, dat op 70 oudere en nieuwe
muziekinstrumenten vrolijke muziek voortbrengt. Alles geproduceerd
met een tintelende muzikaliteit, die hen terecht tot „de muzikale
familie Engel" stempelen. Ook wordt de zang beoefend: het zingen
van liederen en het jodelen.
De grootste moeilijkheid vormt de
vergaderplaats. Tot vorig jaar zomer
heeft men hoogstens 1 maal per maand
in een fabriekslokaal godsdienstoefe
ningen gehouden Dit is echter lang
niet altijd beschikbaar. Gedurende de
vakantie werd een schoollokaal ge
bruikt. Het ls echter reeds te klein ge
worden, vooral ook door de vele va
kantiegangers. die gaarne van de gele
genheid gebruik maken deze gods
dienstoefeningen bij te wonen. Er ko
men b.v. veel Hollanders. Bijbelavon
den. waarnaar veel gevraagd wordt,
Jeugdver, leven. enz. stranden voorlo
pig door deze noodtoestand. De Evan
gelische Gemeente wil daarom spoe
dig een kerk met pastorie bouwen,
waarin ook de noodzakelijke vergader
ruimten te vinden zijn. Het gehele
project eenvoudig opgezet, kost met
inbegrip van de bouwgrond 500.000
shilling.
De Evang. Gem. te Reutte zelf heeft
ln korte tyd 50.000 shilling bijeenge
bracht, terwijl Innsbruck 25 000 shil
ling heeft gegeven. De Evang. Ge
meente zet de arbeid met grote offer
bereidheid voort. Zo wordt thans een
maandeiyks noodoffer gevraagd en al
tijd weer bieden volwassenen en Jon
geren hun hulp aan
Pfarrer Fries zegt: Wij zijn zonder
enig middel begonnen Wij hebben
echter ook reeds zoveel zegeningen en
gebedsverhoringen ondervonden en zo
veel liefde en meeleven van broeders
en zusters in het geloof ontvangen, dat
wfj in het vaste geloof verder arbei
den: God wil ons ervoor gebruiken, dat
ook in dit deel van Tirol Zijn Woord
klaar en zuiver gepredikt wordt zodat
ook over het heerlijkste land van Zijn
Schepping de Zon van Zijn Evangelie
opga De blijde boodschap, die de
mensen vrolijk en vrij maakt.
Wij weten thans nog niet, hoe wij
deze opgave kunnen volbrengen, maar
wij geloven in Zijn beloften; God heeft
Zich nog altijd aan Zijn Woord ge
houden.
P haar concertreis zal de familie
f Engel op 13 april in de Stadsge-
vhoorzaal musiceren.
Pfarrer Fries en zijn vrouw komen
ook mee. Hij zal tijdens het concert iets
vertellen over de strijd en de arbeid
van de Evangelischen in Reutte.
Wie eenmaal, zoals wi), ln het schone
Reutte geweest is en toen het huls van
de familie Engel betreden heeft, een
echt Tirools huls met alle daaraan ver
bonden charme, verheugt zich bi) voor
baat op déze komst, die beslist een
heerlijke aVond waarborgt!
door J. P. Baljé
Al zeker twee jaar zoekt de Ne'
Yorkse politie hem. maar nog steeds
Is Babe Barnes onvindbaar. Babe Bar
nes is een meester ln zyn vak. Zoals
een kundig dokter het lichaam van
zyn patient betast en zijn fijngevoelige
vingers een kleine afwijking weten te
constateren, zo schynen Babe Barnes'
vingers de gave te bezitten, de Inge
wikkeldste lettercombinaties van de
vernuftigste safe-sloten in een mini
mum van tijd te vinden Een doodge
wone brandkast opent hij zoals een
gewoon mens zijn portemonnaie en
voor geheime schuilhoekjes schijnt hij
een speciale speurneus te hebben.
Zijn katte-ogen wyzen hem ln het
donker even zeker de weg als by klaar
lichte dag en er ls nog geen alarm
klok geweest, die gewerkt heeft, als
Babe Barnes dat niet wilde.
Hij beschikt over een koelbloedig
heid en een tegenwoordigheid van
geest, die zonder weerga is.
Babe Barnes heeft veel vijanden,
maar zijn grootste ls wel Ray Delaney.
Ray Delaney heeft als detective al
heel wat successen te boeken gehad,
hij ls zonder twijfel de beroemdste
speurder van New York, maar Babe
Barnes dreigt een nagel aan Ray's
doodkist te worden. Zjjn minder suc
cesvolle collega's hoeven maar met
een dun lachje de naam Babe Barnes
te noemen, of Ray staat in vuur en
vlam. En in een onbewaakt ogenblik
heeft hij gezworen, dat hij Babe Bar
nes voor het eind van het jaar te pak
ken zal hebben. Dat ls een eed, waar
hij later wel wat spyt van heeft ge
had, want natuurlijk heeft zo'n knaap
van de pers er de lucht van gekregen
en in de eerstvolgende editie stond
met kapitale letters over de hele
breedte van de pagina: „Ray Delaney
zweert Babe Barnes te arresteren voor
het eind van dit Jaar!"
Dat was weer echt wat voor zo'n
verslaggever, nou wist Babe Barnes
het ook meteen!
De man, die met zijn kraag hoog op
en de vilthoed diep in de ogen ge
trokken. het motregentje trotseerde en
lenig langs de huizenrij schoof, dacht
aan die eed en grijnsde grimmig. Hi)
stond stil voor een eenzaam huis met
een voortuintje en even uitte hij een
verwensing Geen seconde later was
hij met een fikse zwaai over het tuin
hekje heen en met vlugge geluidloze
schreden liep hij op het donkere, ver
laten huis toe. Opnieuw kwam er een
grijns om zijn mond, toen hij met zyn
elleboog het raampje van de voordeur
verbryzelde. Even keek hij vlug om
zich heen en dacht dat niemand het
glasgerinkel gehoord had. De vrouw
aan de overkant van de straat hield
zich in de schaduw en bleef doodstil
turen naar de deur, die de man nu
opende door met zijn hand het patent-
slot aan de binnenkant te „behande
len". Geen tien seconden na hem glipte
de vrouw in het zwart, die hem met
zoveel belangstelling had gadegesla
gen, eveneens naar binnen. Ze kwam
Juist op tijd om hem met een grote
sleutelbos in de hand bU het schrijf
bureau in de voorkomer te zien staan.
Ik stel voor om te delen! zei ze.
Als hij schrok, liet hij het in ieder
geval niet merken. Langzaam keerde
hy zich om en hy keek haar aan
Stel dat maar uit Je hoofd, liefje,
zei hy koel.
Ze lachte schril Integendeel! Ik
zag je aan het werk en ik volgde je
om de buit te delen, 't Was zuiver
Deze familie maakte reeds verschil
lende concertreizen door Oostenryk,
Duitsland. Zwitserland, Denemarken,
Zweden en Noord-Itallë en had daar
mee zeer groot succes. Nu hebben zy
het voornemen ook naar ons land te
komen en weet U, wat hierby zo sym
pathiek aandoet? zy willen de baten
van deze reis beschikbaar stellen voor
d« kerkbouw van de Evang. Gemeente
te Reutte in Tirol, waarvan zy zelf
ook deel uitmaken.
Stelt U belang in de arbeid en strijd
van de Protestantse Kerk in Oosten
ryk, met name in Tirol? Wie zou als
Prot. Christen niet meeleven mei
medebroeders en zusters in een land
dat zo'n zware pelgrimsgang moe
gaan de laatste 40 jaar. Dit la
bloedt nu nog uit meer dan duizenc
wonden
In Reutte, gelegen in het N.W. deel
van Tirol, waren de voorbereidingen
om tot de so seer gewenste kerkbouw
te komen, ver op dreef, toen de tweede
wereldoorlog alle plannen in duigen
deed vallen.
Na de oorlog breidde de Evangelische
Gemeente zich verder uit. In Reutte en
omgeving wonen thans 350 Evange
lischen. ongeveer 5^ van de gehele
bevolking. Toch konden slechts 8 a 10
kerkdiensten per jaar gehouden wor
den. daar de afstand van Innsbruck
uit tc groot was. Aan een plaatselijke
geestelijke verzorging kon ln het ge
heel niet gedacht worden. De gevolgen
hiervan konden niet uitblijven. Het
was een kudde zonder herder
IT zal nu echter anders worden.
Sedert mei vorig jaar arbeidt hier
nu een predikant (ds. Fries) en
hierdoor is Reutte een predikantsplaats
geworden voor een gebied van 4000
km2. waarin 1400 Evangelischen ver
strooid wonen.
Dl Catalaanse surrealistische schilder
talvador Dali heeft een nieuw schilderij
aan zijn oeuvre toegevoegd, dat weer is
voorbestemd om de aandacht van de ge
hele wereld te trekken: het is namelijk een
portret van sir Laurence Olivier in zijn
laatste filmrol, die van Richard III, Sha-
kespeares vorstelijke schurk.
Dali ontwikkelde zich via realisme,
kubisme, abstracte kunst en neo-classicisme
tot surrealisme. In Parijs werkte hij samen
met de Mexicaanse cineast Bunuel (,,Le
chien andalou", „L'age d'or"). Voor Hitch
cock ontwierp hij de droomscènes van
Spellbound
Als representant van ultra-moderne
Europese kunst voelde Dali zich ook in
Amerika thuis, waar de buitenissigheid van
zijn vormgeving, die nochtans van een hallu-
cinante kracht en grote gevoeligheid ge
tuigt, weldra de aandacht trok. Dali ont
wierp onder andere etalages voor grote
New Yorkse warenhuizen.
Het portret van sir Laurence Olivier werd
geschilderd bij gelegenheid van diens
derde Shakespeare-verfilming. Na „Henry
V" en „Hamlei" heeft Olivier zich in
Richard III omringd met een indrukwek
kende schare van Engelands beroemdste
toneelspelers, onder wie Sir Ralph Richard
son, John Gielgud, sir Cedric Hardwicke,
Claire Bloom, Pamela Brown en Alec
dunes.
