JOODSE STAAT MOET VAN DE
KAART", ZEGGEN ARABIEREN
Tegen verbod van prijsafspraken
beroep op rechter mogelijk
IS
Boekhouder lichtte in 4 jaar
Bedrijfsbond voor 125.000 op
Bliiidengeleideliondenfonds Katwijk
aan Zee vierde zilveren bestaan
95ste jaargang
Woensdag 14 maart 1956
Derde blad no. 28781
„Onrecht sal uitgewist ivorden"
(Van onze Reisredacteur)
„Nooit van ons leven zullen wij Israël erkennen. De
smaad en het onrecht, ons aangedaan, zullen eens uit
gewist worden door de totale verdwijning van de
Joodse staat. Dit kankergezwel moet worden uitgesne
den, hoe lang het ook moge duren. Wij hebben de
Kruisvaarders er na 200 jaar ook uitgekregen. Op de
rokende puinhopen van de bandietenstaat zal de nieuwe
Arabische eenheid gesmeed worden. Wij zijn bereid
met Israël te spreken. Met de stem van' het kanon!"
Ziedaar een kleine bloemlezing uit gesprekken met
Iraki's, Egyptenaren, Syriërs, Libanezen en Jordaniërs,
ziedaar ook de brallende toon van de Arabische pers
die het woordje Israël nog steeds tussen aanhalings
tekens plaatst! Ziedaar de openbare mening in de Ara
bische landen, een opinie zó algemeen, dat men er
slechts hoogst zelden een uitzondering op zal vinden.
Wraakzucht van de bevolking
dwarsboomt nuchter inzicht van
verantwoordelijke leiders
Ernst van huidige toestand mag niet
onderschat worden
Het klinkt bijzonder onrustbarend, vooral wanneer men in overweging wil
nemen, dat er veertig: miljoen Arabieren tegenover anderhalf miljoen Israëliërs
staan en dat kortelings communistische wapenleveranties de Arabische militaire
kracht vergroot hebben. Het zou inderdaad zeer onrustbarend zijn, ware het niet,
dat het schijnbare Arabische overwicht door een onvoorstelbare verdeeldheid
wordt ondergraven en dat juist enige van de belangrijkste Arabische leiders de
eerdergenoemde uitzonderingen zijn op de wraakzuchtige publieke opinie. Het zijn
deze leiders en men moet daarbij in de eerste plaats aan Egyptes president
Gamal Abdel Nasser denken die, zij het dan in ruil voor belangrijke Israëlische
I concessies, bereid zijn tot uiteindelijke aanvaarding van het onvermijdelijke: het
voortbestaan van Israël.
Niet dat de ernst van de huidige
toestand onderschat mag worden. Ook
j de gematigde Araibische leider moet
navigeren op de wilde stroom van pu-
biieke emotie. Wanneer Israël zijn drei
gement waar zou maken om in maart
tot stroomwijziging van de Jordaan
over te gaan waarover premier Ben
Goerion intussen geruststellende ver-
klaringen heeft afgelegd indien te-
1 gen die tijd de betrokken Arabische
landen niet het plan-Johnston tot
verdeling van het Jordaan-water tus
sen Israël, Jordanië, Syrië en Libanon
I hebben aanvaard, dan bestaat er reeds
degelijk deze lente gevaar voor een ge
wapend conflict. Maar afgezien van
zulke kwade eventualiteiten, heb ik
alleszins gegronde reden opgedaan om
i aan te nemen, dat de Arabische lei
ders géén oorlog wensen, sterker nog,
dat, ondanks die scherpe publieke opi-
nie, bij hen onder bepaalde voorwaar-
den bereidheid bestaat om tot een
I duurzame oplossing van het Pales-
tijnse conflict te komen.
Vrees, schaamte en ook
verontwaardiging
1 Om zich een duidelijk beeld te kun-
j tien vormen welke interne weerstan
den zij daarbij te overwinnen zullen
hebben, moet men weten dat de Ara-
I bisohe vijandschap jegens Israël ge
vormd is door drie factoren: vrees,
I schaamte en verontwaardiging. Die
wees geldt militaire, maar vooral eco-
j nomische expansie van het kleine maar
sterk ontwikkelde Israël. De schaamte
is geboren uit de smadelijke neder
laag, die het grote Arabische blok te-
gen de Israëlische lilliputter op alle
fronten geleden heeft.
Op het militaire noch op het diplo-
j matieke heeft het immers een been
aan de grond gekregen. En het zit de
Arabieren boven alles dwars, dat zij
de strijd om Palestina gewonnen zou
den hebben wanneer er. zoals de Li
banees Edward Atiyah sohrijft. niet
Jets vals of rots" in hen zelf was ge-
I weest. Dit besef, dat zij een sterke
zaak slecht verdedigd hebben, steekt
velen van hen zó, dat zij voor de we
reldomspannende invloed van het
„Zionistisch complot" van .een aan
vervolgingswaanzin grenzende angst
blijk geven.
Een sterke zaak: uit deze overtuiging
I is hun verontwaardiging gegroeid1, die
oprecht gemeend is en niet makkelijk
uit zal sterven, want, zoals een Syriër
mij zei: „Ons geheugen is even lang
als dat van onze kamelen" Kort sa
mengevat zijn hun grieven tegen Is-
I raèl en het Westen de volgende:
Het Arabische standpunt
Het feit, dat de Joden tweeduizend
Jaar geleden ln Palestina hebben ge
woond, geeft him geen recht op dit
zuiver Arabische land. Palestina had
na de Eerste Wereldoorlog zijn onaf-
hankelijkheid verdiend, instede daar-
I van kreeg het een Brits mandaat.
I De Britten misbruikten dit om de
Bal tour-verklaring (steun aan de ves-
j tiging van een Joods Nationaal Tehuis)
ten uitvoer te leggen door ongebrei
delde Joodse immigratie, in strijd met
de belangen van de Arabische inwo
ners, die krachtens het mandaat juist
I beschermd hadden moeten worden.
Dit was het begin van de Westelijke
inmenging in een land, waar het Wes-
ten niets te maken had, maar waar
het zijn grootmoedigheid Jegens het
verdrukte Joodse volk ten koste van
een ander volk deed gelden. Deze
Westelijke partijdigheid kwam nog
openlijker tot uiting ln de Tweede
Wereldoorlog toen het Zionistisch doel
j ..niet een Joods tehuis, maar een
Joodse staat ln Palestina" vast stond
en toen de Britten ln ruil voor Joodse
deelneming aan de Geallieerde oor-
i 'ogsliispanning het Joodse bevolkings
deel onder andere in de „Jewish Bri
gade" militair prepareerden voor de
gewapende strijd om Palestina.
Na de oorlog werd de Britse steun
nog overtroffen door die van de VS.,
waar de Zionistische invloed door de
Joodse .hlokstemmen" ln New York
«n Hlinois beslissend was. Door deze
politieke en materiële steun werd het
Joodse bevolkingsdeel, hoewel nog
steeds numeriek zwakker, sterk genoeg
j om de Joodse staat af te dwingen. De
Britten legden hun mandaat neer, de
"N. besloten onder ongehoorde Zio
nistische pressie tot verdeling van Pa-
I lestina in een Joodse en een Arabi
sche staat, een oneerlijke verdeling
1 omdat de Joodse minderheid 70 r'r
van het land (vrijwel het gehele
I ri-uchbbare deel) kreeg en de Arabi
sche staat zou moeten bestaan uit
«nlge versnipperde en geheel oneco
nomische gebieden.
„Schanddaden"
Tegelijkertijd begon de Israëlische
terreur, die tot massale uittocht van
de Palestijnse Arabieren leidde.. In het
gewapend conflict met de Arabische
legers dat volgde, breidde Israël zijn
gebied tot ver buiten de grenzen van
de verdelingsresolutie van de V.N. uit.
Niet alleen met deze terreinwinst,
waaraan Israël heeft vastgehouden,
heeft het VU.-resoluties getart, ook
de latere beslissingen van de Assem
blee tot grenswijziging, internationa
lisering van de ook voor de Moham
medanen heilige, stad Jeruzalem en
het recht op terugkeer of schadeloos
stelling van de Arabische vluchtelin
gen, heeft Israël naast zich neergelegd.
Bovendien heeft het herhaalde malen
de wa.penstilstandsovereenkomst.en ge
schonden, onder andere door de mas
samoord in Bibiya en onlangs door de
overvallen bij Gaza en Tiberias On
danks al deze schanddaden is Israël
Een van liet miljoen vluchtelingen,
dat iedere dag de Arabieren aan de
grote nederlaag herinnert
het troetelkind van het Westen geble
ven en nimmer hardhandig tot de orde
geroepen. Integendeel, het Westen is
Israël politiek en met wapenleveranties
blijven steunen".
Zorgen voor de leiders
Tot zover zeer in het kort het Ara
bische standpunt. Ik heb het weerge
geven zonder in te gaan op de al of
niet houdbaarheid dezer argumenten
en wel om twee redenen. Ten eerste
schieten de officiële Arabische voor
lichtingsdiensten zo angstwekkend in
hun taak tekort, dat de Arabische
lezing van het Palestijns conflict in het
Westen slechts gebrekkig tot de open
baarheid is doorgedrongen. Ten tweede
moet men er kennis van nemen om
te begrijpen waarom de Arabische
openbare mening zo onverzoenlijk anti-
Israël is en vooral om te beseffen
welke moeilijkheden sommige wèl tot
vreedzame regeling van het conflict
geneigde Arabische leiders op hun weg
zuilen ontmoeten.
32 miljoen minder deviezen
Blijkens de verkorte balans van de
Ned. Bank is in de netto deviezenreserve
een daling ingetreden van f32 miljoen.
Dientengevolge is de post goud en de
viezen tezamen achteruit gelopen van
f4762.2 tot f4745.0 miljoen.
Koninklijk Paar in
Amsterdam
HM. de Koningin en Z.K.H. Prins
Bernhard zijn voornemens van 18 tot
23 april in Amsterdam te verblijven.
(Ingez Med.-Adv.)
BUISMAN
verhoogt het koffiegenot
en verlaagt de kosten
Ook bij Nescafé er» andere soorten oplosbare
koffie doet een beetje BUISMAN wonderen.
Tegenstelling Romme —Zijlstra
Gelovige Moslims komen over de I mening is ieder vergelijk met Israël
hoge drempel de Omajad-moskee
binnen voor het gebed. Volgens hun
'er raad.
Meer rechtszekerheid voor ondernemers
(Van onze parlementaire redacteur)
Minister Zijlstra is gezwicht voor het sterke verlangen van de Tweede Kamer
naar meer rechtszekerheid voor de ondernemers wanneer de regering onderne
mersafspraken (ten aanzien van de prijzen bijvoorbeeld) verbiedt. Hij is met de
Kamer overeengekomen dat er een onafhankelijk rechterlijk college komt.
waarbij de ondernemers ln beroep kunnen gaan tegen besluiten van de minis
ter. In een aparte wet zal het in te stellen beroep worden geregeld en zolang
die wet er niet is zal de „wet economische mededinging" waarbij onderne
mersovereenkomsten verbindend of onverbindend kunnen worden verklaard,
niet in werking treden. Over de noodzaak is dus overeenstemming bereikt,
maar toch heeft prof. Romme (KVP) gisteren aanvankelijk nog gedreigd dat de
KVP tegen de wet op de economische mededinging zou stemmen.
K.V.P. teleurgesteld
Het dreigement vond zijn oorzaak ln
de overweging, dat de minister voor de
P.B.O. geen medezeggenschap krijgt bij
de uitvoering van de wet. En door de
aanneming van een amendement van de
heer Hazenbosch (AR) was de wet voor
de KVP toch al minder aanlokkelijk ge
worden. Volgens het wetsontwerp zal
de minister een bepaalde soort onder
nemersafspraken Ob.v. over betalings
condities. leveringsvoorwaarden enz.) al
gemeen kunnen verbieden in alle on
dernemersovereenkomsten De KVP wil
de dergelijke „generieke 'onverbindend -
verklaringen" niet overlaten aan de mi
nister. maar zij wenste daarvoor een
wet. die het Parlement zou moeten goed
keuren. Ook andere partijen hadden wel
bezwaar tegen te grote macht in han
den van de minister. Maar ze konden
zich verenigen met een oplossing neer
gelegd in een amendement van de heer
Hazenbosch volgens hetwelk een gene
rieke onverbindendverklaring. die bij mi
nisterieel besluit tot stand is gebracht,
binnen 5 jaren moet worden ingetrok
ken of bij nadere wet moet worden ge
regeld Dit amendement was mede on
dertekend door leden van de VVD, CHU
en PvdA. Bij de stemming bleek alleen
de KVP tégen. Het artikel 10 waarin de
generieke onverbindendverklaring is ge
regeld, aangevuld met het amendement
van de heer Hazenbosch, werd aangeno
men met 57 tegen 28 stemmen. Tegen
stemden alleen de KVP en prof. Ger-
brandy. Het amendement van de heer
Peschar (PvdA) om op de generieke
onverbindendverklaringen ook uitzonde-
rigen toe te laten, wer-' nonger^en met
de stemmen van de KVP en VVD tegen.
Het voordeel van het algemeen ver
bod van een bepaalde soort onderne
mersafspraken is. dat er een lijn wordt
getrokken, waardoor een bepaalde
rechtszekerheid ontstaat, die door de
Maar minister Zijlstra voelt niets
voor een medebewind van de minister
voor de P.B.O. bij de uitvoering van de
wet economische mededinging cn in
dat opzicht staat de ministerraad ach
ter hem. Minister Zijlstra betoogde,
dat het helemaal niet zeker is, dat er
bij de volgende kabinetsformatie, in
juni a.s„ weer een minister voor de
P.B.O. zal komen. De taak van de hui
dige minister voor de P.B.O. is de be
vordering van het tot standkomen van
produkt- en bedrijfschappen en als
die ontwikkeling voldoende is gevor
derd bestaat er misschien geen be
hoefte meer aan een minister voor de
P.B.O. In ieder geval heeft hjj thans
geen taak op het gebied van het econo
mische beleid en dan kan hem be
zwaarlijk in een willekeurige wet die
taak worden toegekend.
Persoonlijk zou minister Zijlstra hem
wel een taak willen toekennen bij het
verbindendverklaren van ondernemers
afspraken omdat daarbij de produkt- en
bedrijfschappen kunnen worden inge
schakeld, die immers de bevoegdheid
hebben om op eigen terrein verordenin
gen uit te vaardigen, maai* het verbod
van ondernemersafspraken ligt op het
terrein van het economische beleid,
waarvoor de minister van Economische
Zaken tegenover het Parlement verant
woordelijk is.
Wensen gematigd
Dit dispuut werd gevoerd In de mid
dag vergadering, waarna prof. Romme
en minister Zijlstra samen overleg
pleegden. In de avond vergadering
bleek prof. Romme zijn liefde voor de
P.B.O. nog niet te hebben opgegeven,
maar hij had zijn wensen zo gematigd
dat minister ZUlstra zijn zin kreeg. In
de wet wilde prof. Romme opnemen
dat bü algemene maatregel van be
stuur wordt bepaald welke besluiten
van de minister van Economische Za
ken niet worden vastgesteld dan ,jia
overleg" met de minister voor de
P.B.O.
Tegen dit amendement had minister
Zijlstra geen bezwaar omdat in het mid
den wordt gelaten over welke besluiten
overleg zal worden gepleegd met de mi
nister voor de P.B.O.En hij stelt zich
voor dat het de besluiten zal betreffen
tot verbindendverklaring. Waarnemend
voorzitter van Sleen wilde het amende
ment zonder hoofdelijke stemming doen
aannemen, waartegen de heer Gortzak
(CPN) en v. Leeuwen (WD) bezwaar
hadden, zodat er vandaag over zal wor
den gestemd.
Niet de vrije beroepen
Tenslotte trok de heer Peschar het
amendement van de PvdA in om ook
de vrije beroepen (artsen, advocaten,
notarissen, architecten, tennisleraren,
accountants enz.) onder de wet te
brengen. Daarvoor in de plaats diende
hij een motie in waarin de regering
wordt uitgenodigd een onderzoek in te
stellen of het wenselijk is de vrije be
roepen onder de wet economische me
dedinging te brengen.
De heren Blaisse .(KVP), Hazenbosch
(AR), van Leeuwen (WD) en Schmal
(CHU) maakten bezwaar tegen de mo
tie, omdat de wet niet is ontworpen voor
de vrije beroepen, maar voor het be
drijfsleven. Minister Zijlstra had geen
bezwaar tegen de motie omdat sommige
vrije beroepen ook een machtspositie
kunnen innemen. Vandaag wordt over
de motie Peschar gestemd evenals over
het gehele wetsontwerp tot regeling van
de economische mededinging.
Kampioen - verduisteraar
recntszeKerneid omstaat, die door de j i l j
('e,d verdaan aan drank en braspartijen
Op ingenieuze wijze kasbescheiden vervalst
Tegen een 42-jarige gedetineerde ex-hoofdboekhouder van de Alg. Ned.
Bouwbedrtjfshond (NVV) uit Ede. die in vier jaar tüds f. 124.914.41 ten nadele
van de genoemde Bond had verduisterd, heeft de Officier van Justitie bij de
rechtbank te Amsterdam drie jaar met aftrek geëist.
Dc verdachte, die toen deze verduistering werd ontdekt terstond een volledige
bekentenis aflegde, verklaarde het geld te hebben gebruikt om te kunnen vol
doen aan zijn drankzucht. Om zich de gelden tc kunnen toeëigenen pleegde
hu herhaaldelijk valsheid ln geschriften; dit was hem echter niet. ten laste
gelegd.
De Bondspenningmeester vertelde nog,
dat het afgelopen jaar zo'n 26 miljoen
gulden bij de Bond was omgegaan.
Hiervan was drie miljoen gulden aan
contributie en de resterende 23 miljoen
geld dat de Bond van het Sociaal
Fonds Bouwnijverheid ontving om de
betaling van sociale voorzieningen
(vakantie, loonderving en W.W. uitke
ringen) aan de bouwvakarbeiders in den
lande via de plaatselijke vertegenwoor
digers te kunnen doen geschieden.
Dank zij de scherpe opmerkingsgave
van een assistent-accountant was de
hoofdboekhouder ten slotte tegen de
lamp gelopen.
laatste reden stemden KVP cn VVD
tegen het amendement-Peschar.
I
Twist over de P.B.O.
Zoals gezegd voelt prof. Romme
(KVP) het als een groot bezwaar, dat
de minister voor de P.B.O. niets te zeg
gen krijgt bij de uitvoering van de wet
economische mededinging, die de minis
ter van Economische Zaken de bevoegd
heid zal verlenen overeenkomsten van
enkele ondernemers voor alle onderne
mers in de betreffende bedrijfstak ver
bindend te verklaren, of integendeel, af
spraken tussen ondernemers onverbin
dend te verklaren, dus te verbieden.
Prof. Romme ziet in de minister van
Economische Zaken de overheid, de
„Staat", die diep kan ingrijpen in het
economische leven. Daartegenover ziet
hü in de P B O. „het maatschappelijk
georganiseerde bedrijfsleven". Daarom
wil hij in de wet samenwerking voor
schrijven tussen „Staat" en „Maat
schappij", tussen de minister van Eco
nomische Zaken en de minister voor de
P.B.O., thans de katholieke minister de
Bruijn, De P.B.O. is een troetelkind van
prof. Romme en daarom loopt hij er al
tijd warm voor Indien de minister voor
de P.B.O. buiten wet wordt gehouden,
zo dreigde prof. Romme, zal de KVP
Feest moest gevierd ivorden in Noordivijk
omdat Katwijk geen grote zaal heeft
Bij het zilveren jubileum van de Vereniging tot steun van het blinden
geleidehondenfonds te Katwijk aan Zee, is weer eens duidelijk geworden, dat
Katwijk grote behoefte heeft aan een flinke zaal. De vereniging kon in Katwijk
geen zaal vinden groot genoeg voor al de leden en belangstellenden, en om
twee avonden te geven, was wat bezwaarlijk met het oog op de financiën.
Daarom heeft men zijn toevlucht gezocht in Noordwijk, waar het ruime Lido-
theater voor deze gelegenheid was gehuurd. Met een aantal bussen zijn de
feestgangers naar Noordwijk gebracht.
De voorzitter, de heer L Bogaards,
sprak een begroetingswoord, in het bij
zonder tot de heren J. Vermond en H
J Veggel, Hü memoreerde vervolgens
de oprichting van de bond tot verbete
ring en behoud van de trekhond, afde
ling Katwük, waarvan de oprichtings
vergadering plaats vond op 13 maart
1931. De contributie bedroeg tot 1941
3 cent per week De inkomsten waren
niet van dien aard dat men voor de ver
gaderingen een zaal kon huren en daar
om kwam men bijeen ten huize van de
voorzitter, de heer A. Duijvenvoorde.
Toen ddt onmogelijk was geworden door
het groeiende ledental, vergaderde men
in de garage in de Zeesteeg of in Casa
Cara
ANDER DOEL
In 1941 werd nog het tienjarig be
staan gevierd, maar toen moest men
op last van dc bezetter alle activiteit
staken. De bestursieden verloren el
kaar echter niet uit het oog. en zo
doende kon na dc bevrijding het werk
weer opgevat worden. Het doel van de
vereniging werd toen echter anders,
aangezien er nagenoeg geen trekhon
den meer waren. Men besloot te gaan
werken voor het blindengcleidehon-
denfonds en thans kan men jaarlijks
f 1.20 pér lid afdragen aan dit fonds.
Het is een vreugde Iets voor onze
medemensen te doen, aldus besloot
spreker.
Vervolgens feliciteerde de heer H. J.
van Veggel, oud-secretaris van het
hoofdbestuur van de vereniging van de
trekhond, het bestuur en namens het
Blindengeleidehondenfonds speldde hü
de heren L. Bogaards en W. van Dijk,
wegens hun 25-jarlg bestuurslidmaat
schap, een medaille op de borst. Voorts
ontvingen beiden een gong.
Daarna was het woord aan Frans
Vrolük. die met een gezellig praatje het
gezelschap „Bont en Blauw" inleidde.
Dit cabaretgezelschap bracht een vro
lük licht programma, dat de aanwezigen
bijzender heeft vermaakt. „The Aloha
Hawaiians" brachten romantiek uit Ha-
wai. Henny Haak werd büzonder ge
waardeerd om haar jodelliedjes uit Ti-
rol, en ook de andere medewerkers:
Truusje van der Berg, J. M. P. Barendse,
J. Bogaards, J. M. Huybers en C. van
't Wout, oogstten grote successen.
Het gezelschap keerde omstreeks mid
dernacht huiswaarts.
In het verduisterde bedrag is
inbegrepen c.a f. 15.000, die de Bonds
leden. de bezoldigde bestuurders en het
personeel van het Bondsbureau bijeen
hadden gebracht na de watersnood, en
die, verdachte indertijd had moeten af
dragen aan het Rampenfonds. Voorts
een bedrag van omstreeks f. 77.000,
rekeningen van een drukker, die echter
Jarenlang niet om betaling daarvan had
gereclameerd. Had deze drukker
vertelde de penningmeester van
Bond maar één keer om betaling
zün rekeningen gevraagd, dan was het
met verdachtes verduisteringen nooit
zo ver gekomen.
De raadsman wees in zyn pleidooi op
wat hy noemde „de krankzinnig weinige
kascontrole in zeven jaar Mjds vier
keer toegepast en verzocht zyn
cliënt toch nog een mogelijkheid te wil
len geven zich van zijn begane fout te
herstellen. In zyn laatste woord ver
zocht de verdachte clementie, vooral
in het belang van zijn gezin.
De rechtbank zal op 27 maart uit
spraak doen.
De hoofdboekhouder was in 1948 op
aanbeveling van de accountant in dienst
van de bond gekomen. Hij verdiende
een salaris van f. 550 per maand. Hü
stond als een uitstekend boekhouder
bekend.
„U heeft de verduisteringen op ont
zaglik geraffineerde manier gepleegd
en wel heel scherp gezien waar de con
trole der accountants te wensen over
liet. Er is natuurlik geen sprake van
dat de schade wordt vergoed?" merkte
de president tot de verdachte op. Deze
schudde schuldbewust „neen".
Het kwam de president ongeloofwaar
dig voor, dat verdachte dit enorme
bedrag alleen gebruikt zou hebben om
aan zijn drankzucht te voldoen. De
verdachte vertelde, dat hij een paar
keer per week op stap ging. Hij begon
bü kroegjes, en als deze tegen mid
dernacht gesloten werden toog hü
naar bars, die later open waren en
via clandestiene nachthuisjes eindigde
hü in de vroege morgen zün bras-
par tijen.
De penningmeester vertelde nog. dat
het hem slechts een keer in al die jaren
was opgevallen, dat de hoofdboekhouder
naar drank rook. Hij had toen onmid
dellijk de kas gecontroleerd, die klopte.
Uit het verdere verhoor kwam naar
voren, dat verdachte rükelük anderen
trakteerden in de gelegenheden, die hij
bezocht. Ook had hü gepokerd. Op een
avond had hü soms wel f. 1500 opge
maakt.
Verdachte beschikte over het handte
keningstempel van de penningmeester
en mocht dit alleen tüdens diens afwe
zigheid gebruiken. Hij maakte er echter
misbruik van door het te bezigen om
van de postcheque en giro geld te ver
krijgen. De controlestrookjes van de
giro. die machinaal ter controle geper
foreerd worden, perforeerde verdachte
met een speld. Ook op andere boek-
houdtechnisch „ingenieuze" wüze ver
valste hij kasbescheiden.
In het rapport van het medisch con
sultatiebureau voor alcoholisme werd
verd. een slappe man, met de neiging
tot ontgaan der moeilijkheden genoemd,
die echter „wel over een behoorlyke
intelligentie beschikt". Volgens het
bureau zün er reclasseringskansen aan
wezig.
De Officier van Justitie, rar. W. B. J.
Abersou, noemde de verduisteringen,
die de man gepleegd had, „ln alle
opzichten een kampioenschap".
„Hoe ls het mogelqk, dat de man niet
ln de gaten loopt. Blükbaar ls Am
sterdam toch nog zo'n grote stad, dat
dergelüke uitspattingen vier jaar
kunnen duren. Het pleit voor zün
uithoudingsvermogen," aldus mr.
Aberson. „Verdachte, die tot volle
tevredenheid van zün werkgever heeft
gewerkt, is op buitengewoon geraffi
neerde wüze tewerk gegaan."
De officier meende dat bü de controle
door verdachtes chef en door de ac
countant niet van grove onachtzaam
heid kan worden gesproken. „De man.
die begon met f. 600 weg te nemen, is
van kwaad tot erger gekomen. Hü liet
de laatste trein naar zün woonplaats
Ede vertrekken en trok dan het rosse
leven van Amsterdam in. Dit is een
van de ernstigste gevallen, die ik de
laatste jaren onder ogen heb gehad."
zo besloot de Officier, die daarna 3 jaar
m a. eiste.
