OP BEZOEK BIJ REINAART
Als de nachtvorst heeft afgedaan
Ons KNUTSELHOEKJE
ZATERDAG 11 FEBRUARI WEKELIJKS BIJVOEGSEL PAGINA 3
ren, zal aan die tip nog enkele wenken
toevoegen:
Vermijdt witte nylon, hoe verleidelijk
sneeuwwit het ln nieuwe staat ook is.
Alle nylon wordt helaas na verloop van
tijd vaal en bU witte nylon is die ei
genschap het meest zichtbaar.
Werk in een nylon nachthemd of een
nylon peignoir alle naden goed af,
maak Engelse naden waar mogelijk.
Knip ook de stof niet te dicht langs
de naden af. deze zullen anders ge
makkelijk kerven.
Indien ge de moed hebt (en de een
voudige moderne modellen vergen heus
niet eindeloos veel tijd!) naai Uw ny
lon nachtgoed dan op de hand Dit
blijkt steviger en duurzamer te zijn
dan machinewerk, waarin de stiksels
vroeger of later nog maar al te vaak
loslaten.
Interesseert het zelf-gemaakte ny
lon nachtgewaad D. bekijkt dan eens
de schetsen, die U laten zien wat er
op dit gebied nieuw onder de maan is.
J. V.
Kijkjes in de Natuur
nekvel, de zwarte poten dwaas ge
strekt, hoog boven zich, legt hem be
hoedzaam neer en zegt meewarig:
„Och, ons Reintje is dood". HU schudt
het slappe lichaam, licht de lippen iets
op, zodat het blanke gebit zichtbaar
wordt JDe vos ligt met gesloten ogen
en laat maar met zich sollen. Maar
opeens Joep daar is de overledene op de
been en raffelt en dartelt in 't rond,
hangt in de broekspijpen van zijn gro
te makker en blijft stokstijf staan.
Volgende voorstellinghuisgenoot
nummer twee verschijnt ten tonele,
een grote ruige hond met een indruk
wekkende kop en een krulstaart van
wat-ben-Je-me. Ook uit wat nu volgt
blijkt, dat waar tact en geduld wor
den gebruikt en liefde voor het dier
aanwezig is. de wonderen de wereld
nog niet uit zUn.
Spiegeltje, spiegeltje aan de wand...
Nylon voor luchtige lingerie
Parijs, iebruari 1956
Als de nachtvorst weer tot het verleden behoort en de kruiken
tot de volgende winter zijn opgeborgen, dan is de tijd voor zomer-
nachtgoed weer daar. De flanellen pyjama, de gewatteerde peignoir
kunnen weldra door dunnere (en gemakkelijker te wassen) stukken
worden vervangen. En allerlei aardige katoentjes, verwerkt tot allerlei
aardige modellen komen weer op het appèl. Doch, als ge voor het
komende seizoen juist iets nieuws nodig hebt. probeert het dan eens
met nylon. Het is BIINA ideaal. Het zal U op was- en strijkdag een
gedeelte van Uw werk besparen.
Zij, die met nylon nachtgoed de nodige ervaring hebben opge
daan, zullen U zeggen, hoe ge het gemakkelijk des ochtends even
door kunt slaan: het is voor de middag weer droog en elke avond (of
om de andere nacht) kunt ge in een fris gewassen nachtjaponnetje
Uw bed instappen. Gestreken hoeft het niet te worden. Het zal U dus
veel tijd en werk besparen.
Zij, voor wie nylon nachtgoed geen Tegenover die voordelen zult ge mis-
nleuwtje is, zullen U tevens zeggen schien bezwaren stellen
dat het ideaal is voor de zomervacan- Nylon „ademt" niet. zult ge zeggen,
tie en het reisje dat ge dan maakt: het is te warm. En nylon is vrij prijzig,
nylon is licht en neemt ln de koffer Bovendien bekoort U de doorzichtig-
MIJN EERSTE, kennismaking met
een levende vos dateert uit mijn
jeugdjaren, de tijd, dat wij als
tienjarige jochies alle interessante
plekjes van onze woonplaats kenden
als onze broekzak en wij altijd feilloos
wisten, waar iets viel te beleven en
waar niet Merkwaardig, dat een
jeugdherinnering zo krachtig blijft
voortleven en dat vele onbeduidende
voorvallen zo haarscherp in Je geest
bewaard blijven Want inderdaad
scherp in vele details zie ik uit die
jeugdperiode voor me onze z.g. haven,
een uitgegraven talud waar heel ln de
diepte het kanaal lag. Onze „haven",
die bij hernieuwde kennismaking Ja
ren later, een smal stilstaand water
bleek te zijn, waarin van alles dreef
Niets romantisch dus, een gewone
flinke sloot.
Aan het begin van die vaart stond
het huisje van de havenmeester, van
de bewijzen had kunnen leveren van
de valsheid en de gemene sluwheid.,
waarmee hij in de vertelsels zo ten
voeten uit wordt getekend. De werke
lijkheid is anders: door een Juiste ver
zorging en een liefdevolle behande
ling is deze vos geworden tot een speels
en aanhalig dier, dat iedere bezoeker
onmiddellijk voor zich inneemt en
hem geneest van alle vooroordeel, van
alle geloof aan bloeddorst en geslepen
heid of wat voor flauwe onzin ook.
DOOR de geopende kooldeur heen
ontmoeten twee dieren elkaar in
strekstand. Hun raakpunt is een
tweetal natglimmende neuzen, hun
uitersten worden gevormd door de
zachtbewegende staarten. De man
praat zacht, hU streelt op twee fron
ten en vormt de schakel tussen twee
werelden, die van nature zo onver
zoenlijk tegenover elkaar staan. Wie
nu denkt, dat er maar een vonkje no
dig is. om een uitslaande brand te ver
oorzaken, heeft het mis. Al eens eer
der heb ik tussen deze beide dieren,
het ranke lichtvoetige vosje en de ont
zagwekkende hond, een spel gezien, zo
elegant, zo bekoorlijk, dat ik het niet
meer kan vergeten. Dat was binnens
kamers, in de zomer toen er geen ge
vaar bestond van een brandende ka
chel. Alles in de beste harmonie, hoe
wel onder het wakend oog van „de
baas" en „de vrouw", want tussen het
speelse snappen van voorzichtige ka
ken en het per ongeluk plotseling te
hard toegrijpen, daartussen ligt bij de
dieren maar een stapje!
„Alles goed en wel", zegt iemand, die
het vrijheidsbeginsel door dik en dun
handhaaft „dat dier zit toch maar z'n
leven lang opgesloten in een hok.
Inderdaad, z'n leven lang is deze
vos zijn vrijheid kwijt. Dat leven is
ni. verkeerd begonnen, toen hy als
vossewelp werd uitgegraven. In 'n land
als het onze. dat al armer wordt aan
natuurschoon, zijn de terreinen, waar
een vos werkelijk in vrijheid kan le
ven, al zeldzamer. Ingewijden weten
maar al te goed. hoe de verhouding
mens-vos is geworden. Wie een vos
vrijlaat, heeft daarmee meteen zijn lot
bezegeld.
Daarom Reinaart schik Je in je lot.
Sta maar kwispelstaartend je baas af
te wachten, laat Je krauwen in je dik
ke bakkebaarden en doe je ogen dicht
van zaligheid, als hij Je zachtjes in
Je pels blaast. Wees zo wijs, niet te
ontsnappen.
Wie weet, misschien word je nog
eens de oudste vos van Nederland.
Sjouke van der Zee.
(Bij de tekeningen):
I: Vele moderne nylon nachthemden
gaan gepaard met een „déshabillé",
een luchtige peignoir, die van dezelfde
stof is gemaakt en die wat model of
garnering betreft bij het nachthemd
past. Het nachthemd van het eerste
tekeningetje vraagt niet meer dan
twee maal de hoogte aan stof en het
heeft niet meer dan twee lengtenaden.
Langs het décolleté is de stofbreedte
met behulp van eenvoudig smockwerk
ineengerimpeld. Het model kan naar
believe met of zonder ceintuur worden
gedragen, en gaat gepaard met een
wijde peignoir, die rechte, driekwart
mouwen heeft en van een gesmookt
sohouderstuk is voorzien. Een belegstuk
werkt de halsopening af en reikt tot
halverwege de overslag, terwille van
de knoopsluiting.
wie ik me alleen herinner, dat hij een
grijs baardje had en dat we vuurbang
voor hem waren. Gek is dat tooh, kin
deren kunnen elkaar zo staan op te
jutten, dat alleen het noemen van ie
mands naam al voldoende is, een
troepje kleine helden uit elkaar te
doen stuiven, alsof de baarlijke duivel
ze op de hielen zit. Zouden mijn klas
genoten het nog weten.
Dat we het toch telkens waagden,
de slecht geplaveide weg naar bene
den af te schuivelen en om het huisje
heen te sluipen, had z'n oorzaak. Dat
terrein aan de haven was een heerlijk
oord op de woensdagmiddag, maar
bovenal trok ons het plekje, waar voor
het huis van de havenmeester een
vosje aan een ketting lag. Lag? wel
nee, het deed niet anders dan heen en
weer lopen; naair links - ketting strak
- draai naar rechts - ketting strak -
draai naar links en zo maar door, 'n
allernaarste eeuwig durende beweging
van een scharminkelig diertje, dat
niettemin, ondanks zijn penetrante
geur, een grote indruk op ans maakte.
Intussen was onze aanwezigheid
aan de waterkant een clandestiene
bezigheid, die ons ieder ogenblik kon
opbreken. Wie het sein gaf tot de pa
nische vlucht, was achteraf nooit te
zeggen. Het zal wel zoiets als „daar
heb j' em!" geweest zijn. In leder ge
val was het heerlijk, als Je daarna bo
ven aan het talud, het hart bonzend
in de keel, tegen elkaar stond op te
scheppen.
Dit alles is wel erg lang geleden. Nu
sluipen we niet meer langs weggetjes
naar beneden en we hollen niet meer
weg voor een havenmeester. (Wie
weet wat een vriendelijk man hij is
geweest!) en we zien gelukkig geen
schurftige vosjes meer aan een ket
ting.
Wie dit nooit heeft gezien, kan het
zich moeilijk voorstellen. Een vos, die
zachtjes ,jne me me" roepend, de oren
plat gelegd, de staart hevig kwispe
lend, rechtop tegen het gaas van zijn
hok staat, hunkerend naar z'n verzor
ger. Een in wezen toch wild dier, dat,
in een volstrekt vertrouwen in zijn
baas, zich laat opnemen, knuffelen en
weer neerzetten, om dan in een werve
ling van rappe poten en flitsende
staart, om hem heen te cirkelen en
met een formidabele sprong zijn
nachthok in te schieten, vanwaar uit
hij met grote barnstenen ogen ligt te
kijken en ligt te wachten op de dingen
die zullen komen.
Die zeker zullen komen. Want wat nu
volgt is hem allang vertrouwd. De
man haalt zijn ruige vriend uit het
hok, sleept hem zachtjes „voor dood"
naar buiten en tilt hem bij het ruige
vrij weinig plaats in, en inplaats van
met twee of drie katoenen (of zijden)
nachtgewaden kunt ge makkelijk met
een (of hoogstens twee) nylonnetjes
volstaan. Wanneer ge na een paar we
ken vakantie weer huiswaarts tijgt,
hoeft ge geen gedragen nachtgoed m
te pakken, want zelfs in de wastafel
van een hotelkamer kimt ge zelf üw
nylongoed doorspoelen.
door JORGEN CLEVUS
BLOEMEN VAN GAREN
De bloemen van de ruiker primula's worden genaaid.
Maak de steken van groen wollen garen tweemaal zo
lang als je ze hebben wilt. Vouw ze in het midden
samen en naai een wollen draad in een voor de bloem
passende kleur precies in de vouw door het garen. Als
kroonbladen worden van dit'punt uit vijf lusjes genaaid.
Dan wordt het einde van de draad stevig bevestigd.
De bloemen worden stuk voor stuk klaargemaakt en tot
een ruiker samengebonden.
Het andere bloemetje, de winteraconiet wordt ge
maakt met behulp van een potlood waaromheen je een
wollen draad gewikkelt. Trek de draad door alle win
dingen voordat je het potlood eruit trekt. Trek goed aan
en maak beide uiteinden vast voor je de stengel in het
midden van de bloem vastnaait.
heid, de soms rokerige dunheid van de
meeste nylonnaohtgewaden niet. Maar
luistert U dan nogmaals naar de er-
vanen nylondraagster. Zij zal U zeg
gen dat het niet „ademen" van nylon
geen bezwaar is voor een ruim nacht
gewaad; alleen bij ziekte, by koorts is
het onaangenaam, normaliter merkt
gé er niets van. Ook voor de hoge prijs
en de doorzichtigheid van nachthem
den, die ge kant en klaar koopt, heeft
ze een afdoende remedie: koopt ny
lonweefsels van het stuk en maakt
zelf Uw nachtgoed. Uw aanwinst zal
dan aanmerkelijk goedkoper zijn dan
indien ge „klaar" koopt. En de stof,
die ge er voor kiest hoeft amper door
zichtiger te zijn dan dunne katoen.
Wie nylon nachtgoed in de afgelopen
jaren heeft leren kennen en waarde-
III. Ook voor het model van het
laatste schetsje is niet meer dan twee
maal de hoogte aan stof nodig, en ook
in dit nachthemd werd de gehele stof-
ruimte aan de band van het décolleté
ineengerimpeld. Het nachthemd heeft
smalle schouderbandjes en is gegar
neerd met een smal bandje, dat onder
de buste is geappliceerd en de rimpels
bijeenhoudt.
Ook deze nachtpon kan met of zon
der ceintuur worden gedragen. De bij
behorende peignoir heeft geen mouwen.
Voor- en achterkant zijn aan een
smal schouderstuk ineengerimpeld.
Een kantje of een ruche garneert de
voorkant van dit schouderstuk. De
halsopening is afgewerkt met een
smal boordje, dat onder de kin wordt
gestrikt. Het model heeft geen sluiting.
SINDSDIEN heb ik de kennisma
king met vosjes enige malen kun
nen hernieuwen, onder betere om
standigheden wat de dieren betreft al
thans wanneer lk van het standpunt
uitga, dat een prima verzorgde vos die
zijn vrijheid mist, er beter aan toe is
dan één, die (nog!) op vrije voeten is,
maar ln ons dichtbevolkte land slechts
een leven leidt van een opgejaagde
misdadiger. Wordt een vos door het
gros van de mensen niet zo be
schouwd?
Deze gedachten houden mij bezig
nu ik opnieuw oog ln oog zit met een
tamme vos, de mooiste, maar tevens
de liefste vos, die ik tot nu toe heb ge
zien. Hij is al vier jaren oud, heeft dus
een leeftijd bereikt, waarop hy al lang
EEN BELLEBAL
Dit is een heel eenvoudige bal,
die je gemakkelijk zelf kunt maken.
De buitenkant van wollen lappen
kun je met borduur- of applikeer-
werk versieren, terwijl het omhulsel
wordt opgevuld met kapok. In het
inwendige doe je een belletje, dat
klingelt als je de bal laat rollen. Het
omhulsel bestaat uit 12 banen, die
je nadat je ze versierd hebt, met de
naaimachine aan elkaar naait.
Laat één naad open om de kapok
in te kunnen stoppen. Daama wordt
ook deze naad gesloten en allen na
den met fleurige kruissteken wegge
werkt.
„Dat betalen ln de autobus moet maar
eens uit zijn", zeiden twee mannen
in het Amerikaanse Denver tot el
kaar. Ze roofden het kantoor van de
tramwegmaatschappij leeg. Buit:
10.000 buskaartjes. Ze namen ook
nog 9? dollar mee. Waarschijnlijk om
ze in de handen van de chauffeur
te stoppenals fooil
EEN SCHRIJFMAP
De buitenzijde van deze schrijfmap is
bekleed met gebloemd katoen. De stof
wordt zodanig geknipt, dat het overeen
komt net de oppervlakte van beide bla
den en de rugzijde, terwijl er bovendien
aan alle kanten 3 centimeter beschikbaar
moet blijven. Bestrijk de stof met lijm en
leg de bladen karton daarop. Het verdient
aanbeveling de rugzijde met een strook
stevig pakpapier te versterken. Sla ver
volgens aan alle zijden IV2 cm stof bin
nenwaarts om.
Weer zo'n paalzitter, of liever gezegd
een paaizitster, want het is de 29-
jarige mevrouw von Ray, die in New
Orleans 202 dagen op een paal heeft
gezeten en daarmee het wereldre
cord, dat met 196 dagen op naam
van Bill Howard uit Portland stond,
heeft gebroken. Mevrouw Von Ray
zal als beloning tijdens een plech
tigheid de sleutels van de stad ont
vangen. Het kleine plankier, dat op
een dertig meter hoge paal was be
vestigd, was voorzien van een bed. een
telefoon, een radio en, met het oog op
de koude zes dekens. Bewoners van
een zolderkamertje zouden bijna Ja
loers worden op die luxe in de
openlucht.
