TWAALF GEBODEN VOOR WIE BONT KOOPT En een epiloog in telegramstijl ONS MENU VAN DE WEEK Jolm en de wintersport Ons KNUTSELHOEKJE ZATERDAG 4 FEBRUARI WEKELIJKS BIJVOEGSEL PAGINA 3 Spiegeltje, spiegeltje aan de wand Ken de voornaamste bontsoorten Afrikaanse soort heeft een geel-wit fond en heeft minder soepele haren. Genetkat (of genette, is de gevlekte vacht van een tijgerachtige kat; ge vlekt op beige fond; tamelijk sterk; veel genet is imitatie. Konijn (of lapin) bestaat in alle kleuren en wordt ook naturel ver werkt; dient voor velerlei imitaties, zo- ais bever, otter, seal e.a.; beste kwali teiten zijn sterk. Lam (of agneau) bestaat in zeer verschillende soorten, geschoren of ge kruld; vrij sterk. Marter heeft middelmatig lang haar en is bruin op een geel fond; sterk en kostbaar. 1. Zelfs al proberen „sensationele uitverkoop prijzen" U tot 't tegen overgestelde te verleiden, koop toch Uw bont nooit anders dan in een betrouwbare zaak. Ge zult daar alleen maar voordeel van hebben en het kan U veel berouw besparen. Bont kopen is onder alle omstan digheden - of ge het duurste of het goedkoopste kiest - een zaak van vertrouwen: een leek kan nu eenmaal niet de kwaliteit van pelterijen beoordelen en het woord van de verkoper moet dus een garantie zijn. 2. Trekt, als ge bont "koopt, bij voor keur een zwart of een donker japon netje aan; verhaart het aangepaste bont, dan blijkt dit onmiddellijk en kunt ge zonder de minste weifeling van de aankoop afzien. Blijft er slechts een enkel haartje op uw Japon achter, dan is dit geen bezwaar, doch weest op uw hoede indien ge in een ommezien „on der de haren zit"! 3. Kiest bij voorkeur een zuiver klas siek model, dit gaat Jaren mee zonder te vervelen of te verouderen en, een bontjas zeker een duurzame mag noch het een, noch het ander doen. 4. Bedenkt dat de aanwezigheid van een ceintuur en knopen slijtage be vordert. 5. Kiest in welke prijsklasse ge uw aankoop ook doet liever het duurste en het beste van een minder prijzige bontsoort, dan het goedkoop ste en het slechtse uit een bontsoort, die voor duurder doorgaat, liever dus goed konijn dan slechte bever, liever goede perslaner dan slechte nertz, ook al is de prijs misschien gelijk. Er zijn ijzersterke, tamelijk sterke en fragiele bontsoorten, doch in elke groep lopen de kwaliteiten sterk uiteen. 6. Onthoudt dat het beste, het sterk ste en het warmste bont winterbont is, dat is de vacht waarmee het dier in de winter is bedekt, en waarin de ha ren dichter opeen staan dan in zomer, bont. In goed winterbont zult ge de leerhuid niet kunnen zien, wanneer ge zacht oveT het harige oppervlak blaast. 7. Let er op dat het haar zijdeach tig en glanzend is (zoals dat van een gezonde hond!). Bont dat wollig of viltlg of dof is is beslist niet van goede kwaliteit. 8. Bfj langharige bontsoorten steken altijd langere haren boven een laag kortere haren uit. Als ge over het op pervlak blaast, kunt ge nagaan of die onderlaag wollig of viltig is hetgeen bij goed bont niet voorkomt! 9. Bont van goede kwaliteit is soepel en gemakkeiyk in de hand te vouwen, Voelt ge een harde, knisperlge leer huid, wanneer ge het bont losjes in- eenknypt, hebt dan gerust uw twyfel wat het goede prepareren van de leer huid betreft. De leerhuid van mouton (schaap) of veulen is uiteraard heel wat dikker en stugger dan die van mol of nertz, doch in geen enkel geval mag die leerhuid hard zyn. 10. De meeste bontsoorten zyn ge verfd. Maar er is verschil tussen een goede en een slechte bewerking. De allerslechtste kimt ge gemakkeiyk zelf beoordelen: blaas over het bont en zo ge een opmerkelyk en vooral abrupt kleurverschil in de lengte der haren ontdekt, wees dan op uw hoede (voor al by goedkope zwarte seal jassen kunt ge vaak zo'n plotseling verschil van zwart naar paarsrood ontdekken). By enkele bontsoorten komt een kleur verschil in de haren voor, doch dit is altyd geleideiyk, zoals by bever en nutria. 11. Koopt ge een confectiejasje, ga dan na of alle huidjes, in die jas ver werkt. van ongeveer dezelfde soepel heid en van ongeveer dezelfde afme ting zyn. Geeft u rekenschap van de grootte der vellen, nadat ge hebt ge hoord van welk dier het bont afkom stig is. Een goede tygerjas of een goede moutonjas bestaat natuurlyk nooit uit kleine stukjes. 12. Controleer, by een confectiejas, of er tussen het bont en de voering watten werd gewerkt. Deze watten maakt de Jas niet alleen warmer, maar voorkomt siytage van de voeringzyde, die anders door de naadjes in het bont zou ontstaan. KEN DE VOORNAAMSTE BONTSOORTEN! Astrakan (of perslaner) is het vel van pasgeboren lammeren; meestal zwart, doch tegenwoordig in alle kleuren; rug- vellen hebben een dichte krul en zyn yzersterk; pootvellen („perslaner pat- te") hebben een losse krul en zyn minder sterk. Bever (of castoor) is afkomstig van de bever, een in het water levend knaagdier; rugvel donkerbruin en sterk; buik en flanken gryzlgbruln en minder sterk. Worden rug en flanken tezamen verwerkt, dan ontstaat het bekende en kenmerkende streepdessm van beverbont. Biberette ,of castorette) is geverfd en veredeld konijn: oorspronkeiyk ter vervanging van het duurdere en ster kere bever; bruin en zwart gestreept Bisam wordt geleverd door de blsam- rat, een zeer schadelijk knaagdier; rug- vellen (bisamrug) bruin met vry lange stevige en zydeglanzende haren, is heel sterk; de buikvellen bisambuik zyn zachter, korter behaard, grys- bruin van kleur en minder sterk; ge voelig voor mot. Breitschwanz (of broadtail) is de vacht van ongeboren lammeren, tegen woordig in alle kleuren- kortharlg, zeer 6oepel, glanzend met moirétekening; kostbaar en niet sterk. Civetkat (of civette), van een mar terachtig roofdier; gevlekt en tameiyk 6terk: de Canadese civetkat vertoont zwarte vlekken op een wit fond; de Mol (of taupe) is blauwachtig of bruinachtig grys; duurzaamheid zeer verschillend; een moljas is doorgaans fragiel, een jas van uitstekende kwali teit kan echter vry sterk blyken. Nutria is echte, kortharige bever. Nertz (of vison, of mink) komt van een kleine. Amerikaanse visoter be horend tot de marterachtige dieren; wilde nertz is donkerbruin, gefokte va. rianten tegenwoordLg echter in diverse tinten; zeer soepel Merk en uiterst kostbaar. Ocelot is het gevlekte bont van een wilde kattensoort; gevlekt in geel, bruin en zwart; sterk. Petit Gris. oorspronkelijk afkomstig van een Siberische eekhoorn; licht grys en heel fyne, donkere spikkeltjes; vaak ook geverfd als imitatie voor sa belbont: tameiyk fragiel en zeer ge voelig voor mot. Phoque is zeehondenbont; modieus maar nog vry schaars en dus tameiyk kostbaar: sterk; kortharlg, glanzend en met stugge haren; grote vlekteke- ning in donkergrys met wit of geel wit (de rug is grys, bulk en flanken zyn lichter). Schaap (of mouton) is, zoals lam, in allerlei varianten op de markt; wordt eveneens veel gebruikt voor imitaties, alle soorten zyn sterk. Seal (of sealskin) is oorspronkeiyk het zwarte, glimmende bont van een zeerob, dat zeer kort van haar is en haast op pluche ïykt. De meest gang bare sealsoorten zyn seal electrique (geverfd konyn en sterk), en seal-bi- sam (geverfd bisam, minder sterk). Vos. het bekende langharige bont, bestaat in eindeloze variatieën en is sterk. Zilvervos is zwart met witte haarpunten; roodvos is roodachtig- geel tot grysbruin; blauwvos is beige achtig, zachtbruin of blauwgrijs; pool vos is blauwgrys (de zomervacht) of wit (de wintervacht, die de mees', waardevolle is); zwarte vos is zwart geverfd; platina vos is een kruising tussen blauwvos en zilvervos. J. V De langste wintermaand is weer voorbq en al kan het in februari zeer koud zUn. toch zyn er dan al tekenen, die een heel klein beetje aan het komend voorjaar doen denken. Zo komt U In de groentewinkel misschien al wat veldsla of dunsel tegen; trakteer U dan daar eens op als eerste bode van de naderen de lente. ZONDAG Gebonden knolselderysoep; rundvlees, diepvries of bllkgroen- te. aardappelen; winterfrult&la met slagroom of uitgelekte yoghurt MAANDAG t Rundvlees, knolraap In melksaus, aardappelen; gebakken beschuit met appelmoes. DINSDAG l Haché van rest vlees, rode koolsla, ryst; griesmeelpap. WOENSDAG t Gehakt, gestoofde prei, aardappelen; fruit. DONDERDAG VRIJDAG ZATERDAG i Recept: Rode koolsla. Maak de kool schoon door de buiten bladen te verwyderen en de kool af te spoelen. Neem ongeveer 1/4 gedeelte van een kool voor 2 i 3 personen en rasp dit zeer fyn op een koolschaaf of snyd de kool in fyne snippers. Rasp op een grovere rasp 1 2 goudreinet- ten. meng dit door de kool en marineer nu met azijn, slaolie, zout en wat peper, eventueel kan in plaats van slaolie ook enige lepels slasaus of yoghurt gebruikt worden Boerenkoolstamppot met worst; fruit. Recept: Gestoofde vis ln kaassaus. Stoof enige moten vis (kabeljauw, schelvis) in een vuurvaste schaal met zeer weinig water en wat kruiden zo als ui en wortel. Schenk de bouillon af als de vis gaar is en houd de vis warm, nu de bouillon binden met wat bloem en in de gebonden saus de kaas laten smelten. Deze saus op smaak afmaken met wat peper en over de vis gieten. Eventueel nog wat geraspte kaas erover strooien en de schotel in dien mogelyk gedurende 10 min. in de oven zetten. Vethaal voor de kleintjes minste, gaf moeder toe. „Maar het is toch altyd anders om by je oom en tante te wonen, dan by je vader en Het klinkt niet aardig om zoiets te zeggen, maar het was nu eenmaal de waarheid. John was een opschepper. Niet iemand die een enkele keer eens wat snoeft, maar een echte opschep per. In het begin hadden de kinderen Bleekstra alles geloofd wat hij zei waarom niet? maar langzamerhand begrepen ze dat ze de verhalen van John met een korreltje of liever: een heleboel korreltjes zout moes ten nemen. „Wat een nare opschepper!" zei Karei Bleekstra op een middag toen de kinderen Bleekstra drie in ge tal uit school thuis kwamen. „Je kunt geen woord geloven wat hy zegt", vulde zyn zusje Jos aan. Dat is wel een beetje overdre ven, verdedigde moeder. Je moet niet vergeten, dat John het misschien wat moeilijk heeft, zyn vader en moeder zitten ver weg in Afrika en hy is hier helemaal alleen in Nederland, Helemaal alleen? zei Betsie, de oudste van de BleekPtra-kinderen, ver ontwaardigd. „Hy heeft ons tooh ze ker0 Hy heeft het toch gezellig bij ons?" Ja, natuurlyk, dat hoop ik ten- EEN BOEKOMSLAG Materiaal: een stukje fijne jute. grol linnen of iets der gelijks, 25x40 cm voering in dezellde grootte, borduur garen. Naai de stof en de voe ring samen. Op de voorkant borduur of maakt men met vilt een motief - een idee hiervoor zie je op de teke ning. Dan naai je de stof en de voering op de verkeerde kant samen en keer het zo, dat de goede kant naar bui ten komt. De einden worden có ingeslagen, dat deze als het ware een „zak" vormen, waarin het boek moet ko men te liggen. Deze ingesla gen einden worden natuur lijk van onder en boven dichtgenaaid. Een koordje of een zijden lintje wordt aan de bovenkant van de rug als leesteken aange naaid. door JORGEJS CLEVIN EEN TELEGRAAFTOESTEL Wanneer je radiotelegrafist aan boord van een schip of een vlieg tuig wilt worden, kun je beginnen met zelf een telegraaftoestel te bou wen en daarmee te oefenen. Dat hoeft helemaal niet veel geld te kosten. Figuur 1 laat twee lucifers doosjes zien, die aan elkaar gelijmd zijn. Op het ene doosje is een stuk blik van een conservenblik beves tigd, dat je met 'n oude schaar kunt afknippen. Pas op je ving"»:! Het stukje blik wordt met eon punaise op het doosje vastgeprikt; waar de andere punaises aangebracht wor den, zie je op de tekening. Van de doosjes lopen de elektrische snoer tjes naar de fitting van een gloei lampje van een gewone zaklamp en vandaar naar de batterij. De draad loopt van de batterij terug naar het doosje en wordt vast gemaakt aan een punaise, die zich precies onder het stukje blik be vindt. Als je het stukje blik omlaag drukt, gaat het lampje branden en kun je signalen geven volgens het Morse-systeem, dat je wel kunt be machtigen uit het natuurkunde boek van een oudere broer of zuster. Onder zie je een ander telegraaf toestel, dat je zelf ook best kunt maken, wanneer je de tekening maar goed bestudeert! VOOR FEESTELIJKE GELEGENHEDEN Dit is een leuk cadeautje voor moeder, dat ze gebruiken kan als er gasten komen. Het benodigde materiaal bestaat uit enige kleine lucifersdoosjes, uit papier of karton, een verfdoos of enkele tubes plakaatverf, goudbrons en doorschijnende lak. Knip enkele stukjes dik wit papier of dun karton uit ter grootte van het oppervlak van de bovenkant van een lucifersdoosje en beschilder dat met het motief van een bloem, een vlinder of iets dergelijks. Voor de uiteinden maak je smalle streepjes uit goud brons. Als alles goed droog is. plak je het op het doosje vast. De voor- en achterzijde behandel je met de doorschijnende lak. Met hetzelfde materiaal kun je ook aardige naamkaartjes voor de eettafel maken. Knip uit dun karton rechthoeken ter grootte van een visite kaartje. Schilder op de linkerkant een bloemboeketje met rode besjes of een ander motief en op de rechterhelft schrijf je in keurig schrift de naam van de gast. Bij verjaarsetentjes staat dat heel leuk! Buig de kaartjes in het midden, zodat ze boven het bord kunnen staan. Dat is misschien wel waar, zei Betsie na enig nadenken, en ook Ka- rel knikte instemmend. Maar er was weldra iets anders dat de familie Bleekstra intensief bezig hield, zodat ze niet meer aan Johns opschepperyen dacht: dat was de win tersport. Elk jaar ging het hele gezin in de kerstvakantie naar de wintersport. Dat kon prachtig omdat mynheer Bleekstra, die leraar was, dan ook en- kelè weken vry had, net als de kinde ren. Nu moet je niet denken dat myn heer Bleekstra zo rijk was nee. er werd elk jaar hard gespaard om dat uitstapje mogelyk te maken. Myn heer Bleekstra, een verstandig man, vond 't niet alleen prettig, maar ook nuttig om te genieten van de gezonde berglucht. Ieder jaar gingen ze naar hetzelfde hotel mynheer Bleekstra hield niet van verandering en dan togen ze er op uit, met hun ski's, door het zonnige witte Alpenland. Ze kon den het al heel aardig en vader Bleek stra was dan ook best tevreden over de ski-prestaties van Betsie, Karei en Josje. Ik zal een paar foto's maken, dan kunnen Je vader en moeder zien, hoe Je je hier amuseert, John. Dat gebeurde. Mynheer Bleekstra maakte ook een foto van John alleen, terwyi hy zelfbewust verwaand, vond Karei zyn neus de lucht In stak ..Klik", zei de camera, en een seconde later gleed Johns linkerbeen onder hem uit en hy tuimelde in de sneeuw. Hy wilde vlot weer opstaan, doch dat ging zo maar niet! Zijn ene, been lag dwars over het andere, en hy zag geen kans overeind te komen. Je moet steeds zorgen, dat Je ski's evenwijdig aan elkaar zyn, ad viseerde Betsie, en toen John er ein delijk ln slaagde, na veel gemaal met benen en ski's, in een dergelijke po sitie terecht te komen, gleed hy weer weg, zodra hy op zyn benen stond. Alle begin is moeilijk, troostte Betsie, die medeiyden kreeg met John. Je moet er voor zorgen, dat je dwars op de helling staat, leerde Ka- rel. .Anders giy Je steeds naar bene den". Dus probeerde John een hal ve slag om te draalen. Maar natuur lyk zette hy het been met de linker ski op het been met de rechterski. zo dat hy weer ln de sneeuw tuimelde en zich met veel moeite ietwat ont redderd omhoog hees. Mijnheer Bleekstra maakte ecu Joto van John. terwijl hij zelfbewust op zijn pas gehuurde ski's de wereld toelachte. John was nog nooit naar de win tersport geweest, want de vorige kerstvakantie was hy nog by zyn va der en moeder in Afrika. Hoe moet dat nu, ik heb geen ski's, zei John tegen mynheer Bleek stra, toen ze in de trein zaten op weg naar Zwitserland. Maar mynheer Bleekstra stelde hem gerust. Die kunnen we huren in het dorp. Dat deden ze dan ook. In de be sneeuwde dorpsstraat was een grote winkel waar ski's en skischoenen ver huurd werden, en daar stapten ze al gauw naar toe. Het was echter ken merkend voor John, dat hy, toen hy een kwartier later met zyn ski's over zyn reohterschouder en de twee stok ken in de linkerhand geklemd, weer naar het hotel wandelde, zich meteen gedroeg alsof hy een volleerd skiër was. Ik ga een enorme ski-tocht ma ken, vertrouwde hy mevrouw Bleek stra toe. Mevrouw Bleekstra zei vrlen- delyk- „Skiën is Iets, dat Je leren moet, John, Je kunt het maar niet zo!" Ik geloof dat het 't beste is, dat John naar de ski-school in het dorp gaat om wat lessen te nemen, opper de mynheer Bleekstra maar John zei: „Daar heb ik geen school voor nodig, ik kan het zo wel". Je ziet, John was niet alleen een opschepper, hy was eigenwys ook! Na de lunch zou er voor het eerst geskied worden. Vlak by het hotel was een zachtglooiende helling, en mynheer Bleekstra dacht, dat het ver standig was. om daar de eerste mid dag te oefenen. Ze deden hun ski's on der voor het hotel en John vroeg: Hoe moet ik dat doen? Ik dacht, dat jy alles wist, zei Karei hateiyk. en John was op het punt Iets onvriendeiyks terug te zeg gen, maar gelukkig suste mynheer Bleekstra de opkomende ruzie door zyn fototoestel voor de dag te halen en te zeggen: Je moet zorgen, dat je ski's elkaar niet kruisen, want dan val je onher- roepelyk. zei Betsie, die zloh met on- gelooflyk gemak op haar ski's heen en weer bewoog. Aan goede raadge vingen ontbrak het John niet, en hy vond het aardig van hen, dat ze hem hielpen en niet uitlachten. Hy kreeg iets van zyn zelfvertrouwen terug, toen hy heel voorzichtig zyn eerste helling afdaalde, zonder te vallen. Maar dat verdween even snel weer toen hy trachtte de helling weer op teeklauteren en steeds achteruit glib berde. Na een half uur was John dood moe, en het hullen stond hem nader dan het lachen. Ik ga naar het hotel, zei hy. Waarom? vroeg Karei verbaasd. Ik ben moe. bekende John en hy droop af als een hond die een pak slaag gehad heeft De volgende ochtend aan het ont- byt zei John. „Xk zou toch wel graag naar de skl-sohool willen, oom". Heel verstandig, vond mynheer Bleekstra en hy knikte goedkeurend. Zo gebeurde het dus, en aan het eind van de vakantie was John heel wat betere maatjes met zyn ski's dan die eerste dag. Het vreemde en prettige was. dat hy daar helemaal niet over opschepte. En toen mynheer Bleekstra de va kantiefoto's had laten ontwikkelen en die eerste foto liet zien, waarop John op zyn pas gehuurde ski's de wereld toelachte, zei Karei spottend maar niet onvrlendeiyk: „Ski-kampioen Johnl" Waarop John eeriyk antwoordde: Nee, dat ben ik bepaald niet. Ik had nooit gedacht dat het zo moeilijk zou zyn. John heeft toch wel wat geleerd, zei mevrouw Bleekstra 's avonds te gen mynheer en daarmee doelde ze niet alleen op het skiën! M. F. B.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1956 | | pagina 9