Bloedhonden in mensengedaante zijn de hesle speurders ter wereld 4e Jaargang no. 3 \7\7|-! Politie-inspecteur ontpopte zich als gevaarlijk bankrover Dit is een van de beroemdste Australische spoorzoekers, bij genaamd Zwarte Sid. Het heeft evenwel lang geduurd, voordat Sid bereid was een uniform te dragen. Ook een schaduw laat een spoor 11a (Bijzondere medewerking) Ned Kelly en zijn bendegenoten lachten om de blanke soldaten, wier taak het was, die gevaarlijke rovers en misdadigers te vatten. Maar Ned en zijn makkers koesterden een heilige angst voor de inheemse spoorzoekers, die hen dag en nacht, over bergen en door dalen, door het bos en over de vlakte achtervolgden. „Zwarte Duivels" en „Bloedhonden in Mensengedaante", zo noemden Ned en zijn troep die taaie inboorlingen, voor wie zij vruchteloos poogden hun spoor te verbergen. Doch menig man, die verdwaalde in de woestijn en dreigde om te komen van honger en dorst, had in Ned's tijd alle reden om die „Zwarte Duivels" dankbaar te zijn, want zij waren toen de enigen, die zulke ongelukkigen konden redden van een wisse dood. politie-patrouille snel door het moei lijkste terrein brengen. Niets ontsnapt aan zijn oog, oor of neus. Op mijlen afstand ziet hu. welk traject het beste is. Hij weet, wat een opvliegende vogel, een nauwelijks merkbare rimpeling van het gras. een krasje op een rots. een keisteentje, ja, wat al niet bete kent. Hij heeft bovendien een geheu gen als een filmapparaat. Er zijn ook blanken, die het ver ge bracht hebben in de kunst van het spooriczen en wat verder nodig is in de wildernis. Maar de inboorling be schikt toch over gaven en zintuigen, die de blanke man mist. Wie zo'n „menselijke Bloedhond" aan het werk ziet en ervaart, welke resulta ten hü boekt, wordt bekropen door griezelig gevoel van onwerkelijkheid, net schijnt zo, dat er tovenarij in het spel is, dat de man helderziende is of hulp heeft van geesten. Zon zwarte speurder kan het spoor van een man volgen over grote rotsvlak- ten. waar geen voetafdruk blijft staan, door eindeloze woestenijen. door de w ildste hergmassievenen aan het slot van de toeht vangt hij zijn prooi. Aan die menselijke bloed- NED KELLY pleegde zijn misdaden zowat zeventig jaar geleden Doch ook heden ten dage ver wensen veedieven en andere misdadi gers de Australische politie, omdat zij nog steeds „Menseluke Bloedhonden in dienst heeft. Geen wonder, want de inheemse politie-spoorzoeker vindt op aarde zijn weerga niet. Zes miljoen vierkante kilometer wildernis moet de politie in het Vijfde Werelddeel con troleren. Zij kan dit slechts dank zij de ..Black Tracker", die de wildernis kent en beheerst. Daarom dient hij de Bereden Politie als detective, als voor trekker. als berichtenrijder. als tolk bij ontmoetingen met zwervende stammen en ook wel als kameeldrijver of paar denknecht Zijn opmerkingsgave en speurderszin stellen die van Sherlock Holmes en andere beroemde detectives volkomen in de schaduw. Hij kan. zon der hulpmiddelen, sporen lezenen feilloos vertalen. Als gids kan hij een Een politie-patrouille trekt in de wildernis door een riviertje. Sherlock Holmes was een kleine jongen vergeleken bij de „Zwar te Spoorzoekers", die in de onmetelijke wildernissen van Australië een belangrijke poli tietaak vervullen. En z.elfs pro blemen, die in de moderne poli- tie-laboratoria onoplosbaar blij ken, lost zo'n „menselijke Bloedhond" op zonder weten schappelijke hulpmiddelen. honden is inderdaad niet te ontko men! „Ook Schaduw Geest spoor- maak", zei Sid de Tracker eens tot mij, „en dus zien-spoor kan-moet". HOE PRIMITIEVER, HOE BETER! DE leerschool van de zwervende stam levert de beste speurders af. De inboorangen. die hun jeugd sleten nabij de boerderijen of de zen- delingsscholen, zijn eigenlijk reeds iets te beschaafd Zij hebben het contact met de natuur verloren. De allerbeste politie-speurder eigenlijk is het beter om van „Politie-Jagcr" te spre ken die ik ooit ontmoette, kon maar een paar woorden Engels spreken en hij kon. in de letterlijke zin. niet tot drie tellen. Doch een kaal terrein of een dicht bos kon hu even goed lezen als U of ik een roman Die man was een volbloed-inboor ling.. ergens uit de buurt van Codna- datta in Midden-Australië. De oude krijgers van zijn stam hadden hem veel geleerd. Hij had gejaagd, gezwor ven en gevochten Littekens op borst, rug en armen, alsmede zijn gespleten neus bewezen, dat hij behoorde tot een geheim genootschap en dus de ..zwarte toverkunst" beheerste Hij had zware wonden opgelopen in stam-oorlogen Hij was trots op zijn politie-tuniek met zilveren knopen Maar het geluk kigst was hij toch. als hij laarzen en Europese kledij kon uittrekken om op jacht te gaanop dieren of mensen En niets en niemand ontkwam aan zijn feilloze speurdersgaven Hij had van kindsbeen af de taal der natuur geleerd. Hij kende de geheimen van zachte aarde en van harde rots- vlakten. Een woestijn bezaaid met ijzersteen was voor hem een geïllus treerd verhaal. Dier noch mens kon maar een steentje verplaatsen of die ..Zwarte Duivel" merkte het. zelfs dagen later, op Toen ik hem aan het werk had gezien, begreep ik. waarom in vroeger tijd de politie de inboorlin gen aanmoedigde om. honden te hou den. Het kwam toen wel voor, dat de inboorlingen blanken vermoordden De boosdoeners wisten hun spoor beter té verbergen dan een hond l Vandaar het parooi ..Schaft honden aan. In boorlingen!" Hoe een ..Zwarte Duivel" dat alles weet? Vraagt U het hem eens Tien tegen een. dat U ten antwoord zult krijgen zoiets als „Weet-zie hoe kameel vreet van struik daar Weet-versta dus) dat kameel heen-daar is ge loopDit is voor een inboorling vanzelfsprekend. Hij weet. wat wn niet kunnen weten, en hij ziet, hoort en ruikt, wat wij niet kunnen zien. horen of ruiken. Als Uw paarden des nachts eens weg zouden lopen, zoudt U een dag nodig hebben om ze terug te vin den, doch zo'n zwarte speurder brengt U Uw paarden, ja zelfs een kudde vee van dertig veertig stuks, m anderhalf uur terug. MENSENJACHT ZO'N „Menselijke Bloedhond" jaagt op mensen precies zo als op die ren. Is dc misdadiger gevlucht in een rotsachtig terrein, dan rijdt dc spoorzoeker enige kilometers van zijn beginpunt en beschrijft dan met zijn paard steeds kleinere cirkels tot hij een spoortje van een spoor heeft gevonden. Dit is voor dc voortvluch tige het fatale moment, want heeft de spoorzoeker eenmaal „de lucht", dan raakt hij het spoor nooit meer hijster en is de misdadiger zeker van zijn arrestatie. Op gemakkelijk terrein rijdt de Zwarte Duivel in vru snel tempo langs het spoor. Soms hangt hu naast zijn zadel, als het spoor wat onduidelijk wordt. Soms ook stijgt hij af om zUn blanke metgezel te tonen, waar het spoor is en waarom een bepaald ver schijnsel tot het spoor behoort. Een paar zandkorrels op een rotsmassief betekende eens h"! einde vn een moordenaar WIE er van houdt wat rond te dwalen in een stad, komt, als hij zich wat rustig de tijd gunt, en de moeite neemt ook zun omzwervingen wat verder uit te strekken dan de bezienswaardig heden van het centrum, menigmaal tot de verrassende ontdekking, dat op verschillende plaatsen, ondanks alle modernisering en nieuwe be bouwing, een klein, haast rustiek weggetje zomaar is blUven bestaan. Te midden van alle huizen, pleinen, wordt daar zo maar een vergeten weggetje gevonden, waar de bloe men ongestoord langs de slootkant groeien, waar een heg vol vogels nog een natuurlüke omheining vormt, waar ge nog zomaar een bloeiende meidoorn kunt zien en ruiken. In haast alle steden kunt ge deze weggetjes vinden, en te allen t-üde zün er in die steden ook mensen geweest, die deze weggetjes hebben ontdekt, en er hun leven mee heb ben verrijkt. Schilders en dichters in de eerste plaats: hoe veel schil- deruen en gedichten zijn geïnspi reerd op zo'n eenzaam weggetje aan de zelfkant van de stad! Maar niet alleen zü, ook vele, vele anderen hebben hier hun leven verrijkt: de verliefde paren, wat bejaarde of eenzame mensen, moeders met kleine kinderen en van ziekte her stellenden, die het zonlicht zoeken. Wanneer het volle bestaan ons op eist, hebben wij meestal niet de tijd om zo'n vergeten weggetje op te zoeken. Het verkeer gaat langs de grote wegen, de zaken worden in het centrum afgehandeld, wie wil winkelen zoekt juist de drukte en het vertier van de winkelstraten. Er kunnen echter wel eens dagen zun, dat het ons benauwt: de stad met haar drukte en haar stof. haar zenuwachtig tempo, al die mensen, samengestroomd in enkele straten. Op de hoofdwegen is het druk, het verkeer duldt geen vertragen, op lettendheid en steeds volledige aan dacht voor eigen veiligheid is ver eist. Soms heeft een mens het nodig dan de drukte eens even te verla ten, en te zien of er met zo'n ver geten weggetje is, waar hij zich zelf kan terugvinden. WOORD VAN BEZINNING Wie zijn leven opbouwt zal dit wil hij niet bedrogen uitkomen in deze tijd moeten doen met een grote dosis zakelükheid. Er moet in onze dagen gewerkt en geleefd worden met een grote oplettend heid en een nauwkeurige bepaling van de mogelUkheden van onze energie. WU moeten voortdurend uitkijken en ons aanpassen aan het ons omringende tempo Wie dit niet EEN VERGETEN WEGGETJE doet. levert gevaar op voor zichzelf en voor anderen. Het is eahter ook nodig er op te wijzen, dat wü bjj alle strakke op bouw en zakelüke indeling van ons leven met mogen vergeten, dat er in elk mensenleven ook van die vergeten weggetjes zün, die soms een weldaad kunnen zün in de overladenheid van het volgeboekte levensprogramma. Wie niet de le venskunst kan opbrengen om naast de vaste „planning" en de strakke levensopbouw het ongezochte en haast in vergetelheid geraakte tot zijn leven toe te Uiten, snüdt zich zelf af. niet alleen van het niet te beschruven genot van de kleine vreugden des levens, maar ook van die stille levenskracht, die levens verdiept en geneest Het is een bedenkelijk teken van geestelijke verschraling, wanneer mensen zeggen, dat zij voor dc kleine dingen, die het leven voor mensen verborgen houdt, geen tüd meer hebben. Op de vergeten weg getjes komt soms onverwachte vreugde in het leven binnen. Dan wordt het menselük oog gescherpt voor de liefde tot de kleine dingen. Op de vergeten weggetjes kan een mens alleen zijn met eenzaamheid en zün verdriet, en vindt er de rust om dit alles in zijn leven te ver werken en om te ontdekken dat men ook hierdoor verrijkt kan wor den. Op het vergeten weggetje laat het leven zidh van de andere kant zien: tegenover de ordening het spontane, tegenover de opmaak de inkeer tot zichzelf, tegenover het moeten bezig zün het mogen op- ademen in een bevrijdend mets doen. Wü moeten niet te bewust zo'n vergeten weggetje willen zoeken, het bekoorlüke ervan is Juist, dat het zich onverwacht laat vinden Maar als het de strakke opbouw van ons leven doorkruist, laten wij dan er niet aan voorbü gaan. Het belangrüke èn het onbelane- rüke liggen dikwijls dicht langs el kaar. dikwijls vinden wij langs de vergeten weggetjes die levensrijk dom, die in de bijbel is aangeduid met de „eeuwige weg" Ds. S. L. VERHEUS, Doopsgez. pred.. Leiden. OP HET EERSTE GEZICHT Het is volstrekt onmogelük (vertelde mij een Bereden Politieman) om een spoor blijvend uit te wissen. Het komt voor. dat een gezochte misdadiger slim wil zijn. Hij omwikkelt dan zun voeten met schapen vacht of hij loopt enige kilometers achteruit of hij gaat door een beek Maar mijn speurders laten zich daardoor nooit in de luren leggen. Zij zien een spoor en weten dan met een. wat het betekent Wat wij als hlanken misschien na lang en scherp zinnig denken zouden kunnen uitvin den. zien zu op het eerste gezicht. Op grond van een spoor, dus zonder te weten, wie gezocht wordt, kan een Zwarte Duivel U zeggen, of degeen, die het spoor maakte, groot of klein, dun of dik. jong of oud is. Verwisseling van twee sporen is niet mogelijk, zomin als wu. blanken, twee mensen kunnen verwisselen. STERKE STAALTJES ALEC RILEY, een „Menseluke Bloedhond" uit Nieuw-Zuid- Wales, kreeg opdracht een ge vaarlijke rover, de beruchte Roy Governor, te vangen. Roy had zelf veel donker bloed in zijn aderen Hij was bovendien sluw, goed gewapend en dapper. Hij kende iedere duimbreed gronds in de wildernis ten noorden van Gilgandra. Alle trucs, die maar denk baar waren, paste hij toe om zün achtervolger Alec Riley kwut te raken. Hij liep op zijn spoor terug, hij liep in grote kringen, hü trok door een moe rasgebied. klom in een boom en legde als een aap een groot stuk af door van boom tot boom te klauterenen keerde toen terug door de bedding van een beekje Alles tevergeefs. Iedere avond weer bemerkte hij. dat de ach tervolger niet afgeschud was. Dit duurde een maand. Toen kwam het tot een ontmoeting Roy schoot Alecs metgezel dood. doch werd zelf door Alec overweldigd. Een langjarige vrij heidsstraf was nadien Roy's deel. Alec s wildernis-instinct had zijn ar restatie en veroordeling mogelijk ge maakt. ONVERBETELLIKE RUITERS Paarden en kamelen staan de „Zwarte Duivels" ter beschikking. Geen cowboy verbetert hun rijkunst. Geen Bedoeïnen Sheik kent de eigenaardigheden van zijn kamelen zo goed als de „Bloedhonden" die van de hunne. Een Australische ge leerde. dr. T. G. H. Strehlow, stelde vast. dat dc speurders de voetsporen uit elkaar kenden van alle 250 in heemse mannen, vrouwen en kinde ren. zowel als die van de twaalf blanken, de vijftig paarden en de talrijke ezels en kamelen op het Zendingsstation nermannsburg. Bij de rivier de Palmer in Noord- Queensland was een rover een mijn- werkerskamp binnengedrongen. Een „Zwarte Bloedhond" werd op het spoor van de rover gezet. Door een zware regenval verloor hij het spoor uit het oog. Twee weken later liep de speurder in de hoofdstraat van Cooktown. Daar zag hü bü het postkantoor de voet afdruk van de gezochte man Hü volgde het spoor opnieuw en een half uur later wist hij, waar de rover zich bevond. Een politie-agent arresteerde hem, juist toen hij met een deel van de buit de trein wilde pakken. Een der beroemdste staaltjes van speurkunst en speurderszin hing sa men met de ontdekking van een moord. Een Japanse knaap was ver mist in Queensland De met de opspo ring belaste Zwarte Duivel" vond het lijk van de jongen nabij de kust in de buurt van Townsville Met enige politie-mannen liep hij langs het strand en hoewel de getijden reeds veel sporen hadden uitgewist wees hij zonder enige aarzeling de plek aan. waar de moord vüf dagen tevoren was gepleegd Meer nog. want hu be schreef op grond van wat hu zag in het zand hoe de moord was ge schied en hü wees. na een zorgvuldige bestudering der voetspoor-resten, vüf op een naburig zendingsstation wer kende mannen aan als de daders In derdaad legde het vijftal een volledige bekentenis af Een pünlük staaltje van speurzin ging gepaard met de beroving van een goudtransport bü Peak Down in Queensland. De dader doodde twee politiemannen bovendien Inspecteur J. T Griffen, tevens politierechter en Goud-Commissaris, kreeg het onder zoek in handen. Hü zond een „Zwarte Duivel" naar het toneel van de roof en de moord. De .„Menselijke Bloedhond" kweel zich uitstekend en zonder aanzien des persoons van zijn taak. want na enige uren deelde hü mede aan zün blanke collega's, dat de misdaad was bedreven doorInspecteur Grif fen. Ongeloof en verontwaardiging waren het antwoord op deze mede deling. doch de „Zwarte Duivel" hield vol: „Groot man-politic toch toch!" Een nader onderzoek door blanke politiemannen wees uit, dat de Inboorling gclük had. Griffen had te kampen met financiële moci- lijkheden en was hierdoor tot zün misdaad gekomen. Hü werd opge hangen. SLOTAKKOORD DE modernste technische en weten schappelijke hulpmiddelen staan thans ter beschikking van Austra- lië's Bereden Politie. Scheikunde, dactyloscopie, fotografie, microscopie en wat al niet helpen de politieman nen der wildernis in de uitoefening van hun taak. Niettemin kunnen en willen zü de hulp der „Zwarte Duivels der „Bloedhonden in Mensengedaante" niet missen, omdat deze donkere speurders levende „laboratoria, micro scopen. filmcamera's en geheimschrift- ontcijferaars" zün. Zij kunnen de wil dernis als geen ander mens en zo er geheimen zün, die zü niet kunnen ontsluieren, dan kunnen de mannen der politie-wetenschappen het even min Met him blanke collega's, hun paar den en hun kamelen trekken zij door de wildernis, dagen, weken, maanden achtereen en wee degene, wiens spoor zü moeten volgen! (NIVANO Nadruk verboden) Oud en nieuw in de Australische woestijn.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1956 | | pagina 5