w
Fasto-Geysers A. ZWART Hooigracht 18
Fasto-Geysers
Fasto-Geysers Fa. d. kret zonen
ademj
pauze
Antillen hebben nog een
tot uitbouw van bun economie
D
M
In België thans hoogconjunctuur
als
nog nooit tevoren
Het tentoonstel 1 ingsseizoen voor
bloembollen begint weer
fastoverkoop en service
Insf. Bedrijf G. A. NOUWENS «SETS™*,*-
C. D. LIGTVOET
Frankrijk hoopt wederopbouw
in I960 te hebben beëindigd
ZATERDAG 19 NOVEMBER
Terugblik op de West
Verbreding ivelvaart is nodig
Sterker eenheidszin dringend gewenst
(Van onze reisredacteur)
E rijk voorziene winkels, de ijskasten, de glimmende Amerikaanse auto's
als „balzalen-op-wielen", kortom: het ganse goede leven van Curagao en
Aruba tegenover de stoffige soberheid van het oude, houten Paramaribo, dat
alles zou wel eens tot de gevaarlijke misvatting kunnen leiden dat alleen in
Suriname ernstige economische problemen liggen. Misvatting: voor het moment
mogen Curasao en Aruba zich baden in de oliewelvaart, de kans bestaat dat
de Venezolaanse olie-stroom naar de Antilliaanse raffinaderijen op een kwaad
moment opdroogt. Veel urgenter nog, de twee gigantische bedrijven van
C.P.I.M. en Lago hebben hun top vrijwel bereikt, hun bijdrage aan de lands-
welvaart zal nauwelijks meer stijgen. De bevolking van de beide hoofd-eilanden
echter groeit in snel tempo voort. Sterker nog klemt dit probleem omdat die
bevolking „jong" is. Op Aruba zal volgend jaar haast 25 van de bevolking
op de schoolbanken zitten. Wie zal straks deze jonge handen werk geven?
Men moet vrezen, dat de economen gelijk hebben wanneer zij voorspellen dat
de Antillen binnen 5 of 10 jaar met een ernstig werkloosheidsprobleem zullen
worstelen.
Meer steunpunten
AT kan er worden gedaan om de
mogelijkheden moeten met worden over
schat. Landbouw en veeteelt bieden
behalve op de Bovenwindse Eilanden
geen enkele kans. De regering probeert
het tourisme te stimuleren, een nuttig
en noodzakelijk streven, dat echter voor
het opdoemend werkloosheidsprobleem
nauwelijks een oplossing biedt. Dus is
ook op de Antillen dat toverwoord „in
dustrialisatie" opgedoken. Maar wat
voor Industrie op deze eilanden, die geen
grondstoffen en een bevolking met een
laag schollngspeil bezitten? Landelijke
en eilandeiyke overheden hebben op dit
stuk een nuttig initiatief genomen: de
instelling van vrije havenzónes op Cu
racao en Aruba, die vermoedelijk zeer
binnenkort hun beslag zullen krijgen.
Niet alleen producten-opslag, maar ook
verwerking of assemblage zouden in
deze zönes vrij van rechten kunnen ge
schieden.
Er is door buitenlandse industrieën,
o.a. door een Nederlandse verffabriek,
reeds belangstelling getoond voor dit
project, dat een eerste stap zou kunnen
zijn naar het doel om van de Antillen
een commercieel en industrieel bastion
in het Caraïbische gebied te maken, om
hun economie naast de olie-industrie
nieuwe pijlers te geven.
Zal de olie-industrie op de Antillen
blijven' Het is moeilijk uit het koffiedik
der internationale olie-politiek, Ame
rikaanse vakbondsacties. Venezolaanse
belangen en emoties en Antilliaanse be-
duchthcldsreacties, een nuchter toe
komstbeeld te peuren. Men weet, dat de
Venezolanen zeggen, uiteindelijk de raf
finage en olie ook hun enige wel
vaartsbron in eigen land te wensen.
Momenteel geldt ruwweg als stelregel
dat de olie van eertijds verleende con
cessies in het buitenland geraffineerd
mag worden, maar dat voor nieuwe con
cessies meestal de voorwaarde van raf
finage in Venezuela wordt gesteld.
Op die basis zou men kunnen uitre
kenen dat men over een dikke 25 jaar
C.P.I.M. en Lago vaarwel kan wuiven,
een afscheid, dat de Antillen tot een
chronisch armenhuis zou maken.
Daarbij komt dat tot paniek genelg-
dcn zich pijnigen met het schrikbeeld
D'
lijke rivaliteit, die door de grote mate
van eilandelijke autonomie soms te zeer
gelegenheid krijgt' tot uiting te komen.
Inplaats van een evenwichtig, gecoör
dineerd landelijk ontwikkelingsbeleid
treft men een eilandelyke race, waarin
de vier „arme" eilanden Bonaire en de
Bovenwinden bij voorbaat kansloos ge
slagen zijn, de hen door Curagao en
Aruba nogal mokkend verleende steun
ten spijt. Historisch is deze eilandsgeest
zeker verklaarbaar. Voor de ontwikke
ling van het jonge autonome land lijkt
zij soms een ernstige handicap, een ver
splintering van het potentieel van een
volk van nog geen 200.000 mensen.
Zinloos gewauwel
AT politieke klimaat van de An-
tilleni Zelfs de Nederlander die
onder de Caraïbische zon niet de
behoedzaamheid van het Haagse poli
tieke deba t verwacht, raakt onthutst door
de venijnige scherpte door de mate van
onverzoenlijkheid en vooral door de
sterkek verpersoonlijking van de partij
strijd. De toon in de Staten is bepaald
niet hartelijk, het lijkt eerder gebruik
het „zinloos gewauwel" van de tegen
stander te laken dan het gewoon met de
geachte afgevaardigde oneens te zijn.
Een heftig party kiezende pers strijdt
het politèke gevecht met dezelfde
scherpte mee. De resultaten van dit
alles zyn niet altyd bemoedigend: de
verhouding regeringgouverneur is ai
precair, de kloof tussen de regerende
„Democratische party" en de .Nationale
Volkspartij" van dr da Costa Gomez
lijkt vrijwel onoverbrugbaar. Men ont
komt niet aan de indruk dat in de An
tillen, die nu hun kortelings verworven
autonomie hanteren, het raam van de
nationale eenheid waarbinnen alleen de
vruchtbare wisselwerking van regerings
beleid en oppositie tot stand kan komen,
nog niet geheel afgetimmerd is.
Gevaren
AT dit gevaren kan opleveren,
werd onlangs bewezen in de Vak
bondskwestie (by de Lago op
Aruba en in de Curagaose fosfaatmijn).
Door een stortvloed van hartstochteiyke
beschuldigingen, tegenbeschuldigingen en
dreigementen raakten enige eenvoudige
punten finaal overspoeld.Te weten, dat
ïverhoedse nieuwe en meer [n het Koninkrijk der Nederlanden de
stringente condities, die Venezuela's vryheid van \erenigingen en vergaderen
sterke man Perez Jimenez ter verste
viging van eigen positie mogelijk zou
moeten stellen.
Korreltje zout
SOMMIGEN kunnen zich niet ont
trekken aan de gedachte, dat de
olie-maatschappyen de Venezo
laanse boeman wel eens ten eigen bate
ten tonele voeren. Zo bijvoorbeeld toen
de „Lago" verklaarde dat Venezolaanse
irritatie over Amerikaanse vakbondsac
tie op Aruba haar wel eens zou kunnen
dwingen de raffinadery binnen enkele
jaren te sluiten. Met deze verklaring
als een moker sloeg de Lago het vak
bondsvliegje voorlopig knock-out. Privé
verklaarde een olie-functionaris overi
gens dat men natuuriyk wel met de
Vakbonden zou willen onderhandelen,
zo gauw deze de meerderheid van de
arbeiders achter zich zou hebben. Zonder
te willen afdingen op de noodzaak om
zich op alle politieke en economische
consequenties van de verhouding tot
Venezuela koel en zakeiyk te bezinnen,
zal men er dus goed aan doen allerlei
dreigende of angstige woorden hierom
trent met een korreltje zout te slikken.
De raffinaderijen mogen dan voor een
gulden op de balans staan, de maat
schappijen voelen er waarschyniyk wei
nig voor deze zeer winstgevende mil-
harden-bedryven vanwege nationalis
tische emoties op de schroothoop te
gooien. En de heer Perez Jimonez zal er
van zyn kant waarschyniyk wel byzon-
der voor oppassen om een olie-kraan te
sluiten waardoor dagelijks een dikke
700 000, voor Venezuela profytelljke bar
rels „crude" vloeien. Als aanzleniyk za
kelijker man dan Perzië's zeer voorma
lige premier Mossadeq, zal hy er wel
voor waken een herhaling van diens be
slissend verloren bokspartij met een an
dere olie-maatschappy uit te lokken.
Brillont
EN kan dus gevoegelUk van
uitgaan, dat de Antillen voorlo
pig nog een adempauze van op
zijn minst een 25 Jaar zullen hebben,
waarin, zoals een hoge olie-functiona
ris mU verzekerde, de „vooruitzichten
voor de olie-industrie gegeven een sta
biele regering en een stabiele arbeids
situatie .uitgesproken brillant zün".
Hij voegde daar onmiddellijk aan toe,
dal de bedreiging van die stabiliteit
ligt in het eerder gereleveerde feit, dat
de Antillen uit de jas van de olie-
welvaart beginnen te groeien. Werk
loosheid buiten de olie-industrie, ver-
paupcrlsering. politieke onrust, zie
daar een veel wezenlijker bedreiging
voor de Antilliaanse drijfkurk. Weder
om, uitbouw van de Antilliaanse eco
nomie is het essentiële punt.
Remmende factoren
Wat zyn de remmende factoren voor
deze uitbouw? Afgezien van een door de
huidige welvaart wel begrypeiyke traag
heid om het probleem met alle macht
aan te pakken, ls daar het politieke kli
maat, fel, bev ogen, uiterst subjectief en
vaak nog verscherpt dooreen eilands-
bestaat en dat het collectief behartigen
van arbeidersbelangen waarlyk geen
radicale gedachte meer is, sterker nog,
dat mits men het in gezonde banen kan
leiden, alle partyen er by gebaat zyn.
Juist het feit dat het ontstaan van Vak
bonden in Latyns-Amerikaanse sfeer
extra groeipynen met zich meebrengt,
had tot rustiger, on-polltleker behan
deling kunnen nopen.Nu zit men met
aanzienlyke brokken
Nog korte adempauze
MEN behoeft dit alles overigens niet
al te tragisch op te nemen. De
Caraïbische hitte brengt het
temperament nu eenmaal snel naar het
kookpunt en het koloniale tydperk was
uiteraard geen ideale leerschool voor
het spel der democratie. Toch zal ster
ker eenheidszin nodig zyn in de korte
adempauze, die de Antillen nog hebben.
Want de problemen waarvan hun on
zekere toekomst zwaar gaat, zyn niet
gering. Ook Nederland zal by die pro
blemen betrokken worden. Het zal daar-
by een open oog moeten hebben voor
het feit dat de Antillen tot het Caraïbi-
(ingea. Meë.-ACv
I Onze reisredacteur, die naar
I aanleiding van het Koninkiyk be-
I zoek aan de West twee maanden
I in Suriname en de Antillen ver- g
toefde, zal in een korte reeks ar-
tikelen enige voornaamste proble-
men van deze Ryksdelen behan-
delen, problemen, waarby Neder-
land uiteraard nauw betrokken ls.
Hij geeft in bygaand artikel een
I beeld van de belangrijkste factoren J
I in de Antilliaanse economie. 1
sche gebied behoren en dat speciaal de
natuurlyke binding van de Beneden
windse Eilanden met de Venezolaanse
overwal in betrekkingen op velerlei ge
bied tot uiting dienen te komen.
Men zal moeten yveren om de In
Caracas gekoesterde gedachte dat de
Antillen op Venezuela parasiteren,
plaats te doen maken voor het besef,
dat er gezonde wederzijdse belangen
zijn. Zowel de binnen- als de buiten
landse aspecten van het Antilliaanse
probleem zullen van Nederland veel
tact en werkeiykheidszin eisen. De
woorden van Koningin Juliana tot de
Antilliaanse staten: „Wat de toekomst
brengen zal, weet niemand. Wy gaan
haar tegemoet met de wil tot onder
linge samenwerking", drukken dat be
ter uit dan menig lang betoog.
Uitvoer in October bedroeg meer dan een
milliard gulden: Korea-record geslagen
(Van onze Brusselse correspondent)
Het Belgische bedrijfsleven profiteert nog steeds van de hoog-conjunctuur,
die in de gehele Westerse wereld een sterke industriële expansie tot gevolg had.
Het aantal werklozen is thans gedaald tot een gemiddelde van c.a. 100.000
mannen en vrouwen, onder wie een groot deel werkonbekwame of moeilyk te
plaatsen personen, die ouder zyn dan 55 jaren. Ingevolge de hoge lonen zyn
de Belgische werkgevers namelijk zeer kieskeurig bij het
arbeiders, van wie zy het hoogste ren dement eisen.
De Belgische export had in October j.l. een gewicht
een waarde van ruim 12 en een half milliard francs of
gulden.
Met verbazing constateren de exporthuizen, dat het cijfer een milliard francs
of 76 millioen gulden hoger ligt dan het vorig historisch record; gedurende de
Korea-„boom" in October 1954.
Alleen in de textiel gaat het gySSj' worten nsar Dulw"nd
De Belgische mijnen zullen over 1955
2.8 millioen ton en
r dan één milliard
nog niet naar wens
In de Belgische staalindustrie werd
een recordcyfer bereikt, nl een maand-
productie van meer dan 500.000 ton ruw
staal. In deze industrie wordt, met drie
ploegen, dag en nacht gewerkt en toch
zyn de leveringstermijnen langer ge
worden. Men moet thans zes maanden
wachten op staalproducten. De grote
metaalbedrijven zijn eveneens welva
rend. De cementfabrieken leveren thans
ongeveer 500.000 ton cement per maand
af. Bij Zeebrugge wordt de grootste glas
oven ter wereld gebouwd, terwijl bin
nenkort in het havengebied van Ant
werpen een grote petrochemische fabriek
en te Gent een grote nylonfabriek in
bedrijf zullen worden genomen.
Franse dumping
Alleen ln de textiel-induslrie is de
situatie nog steeds slecht. Ongeveer 39
procent van de textielbedrijven werkt
met verlies, andere moeten tegen zeer
lage prijzen leveren om hun bedrijven
en personeel aan het werk te houden.
Men klaagt over de Franse dumping.
De Franse regering belet namelyk met
allerlei middelen de vrije invoer van
Textiel in Frankryk en hiervan is de
Relgische textiel het slachtoffer. Boven
dien subsidieert de Franse regering de
Franse textielcxport. vaardoor de Bel
gen de Franse textielproducten
extra moeten beconcurreren o]
ereldmarkten!
waarschijnlijk het nooit gehaalde record
van 7 millioen ton export bereiken. De
vier niet rendabele kolenmijnen in de
Borinage (op het totaal aantal van 75
mynen in België) worden thans volko
men gereorganiseerd. Men zal de pro
ductie concentreren op vier of vyf
zetels en ongeveer 15 putten zullen
worden gesloten. De aldaar werkloos
wordende arbeiders kunnen gemakkelijk
in andere centra worden tewerkgesteld.
Het is begrypelyk dat het in deze
omstandigheden voor de werkgevers niet
gemakkelijk was om de vakbondeisen te
weerstaan. De eis; een nationaal mini
mumloon van 20 francs of 1.52 gulden
per uur was niet belangryk, daar in de
meeste bedrijven aan de volwassen
arbeiders reeds een hoger loon wordt
betaald. Met de vijfdaagse werkweek
was het iets anders. De instelling van
de 45-uren-werkweek is beperkt geble
ven tot de grote basis-sectoren. Maar
de vraag ryst of de andere industrieën
lang weerstand zullen kunnen bieden.
NIEUWE UITGAVEN
wy ontvingen de volgende kinderboe
ken:
I»e Byliel, voor kinderen verteld, door
Plet Worm. Deel I ln een serie van drie
deeltjes, met Illustraties van Plet Worm.
Een bijzonder mooie kinder-uitgave van
Elsevier. Amsterdam.
Drie meisjes en een varantlekamp, dooii
n»E Sylvia Slllevts. Meisjesboek. Geill.
de vreemd krakeel ln Callfornlë, Jongens-
I boek. door Willy van der Helde. Geill.
1 Tup en .loep gaan vliegen en Tup
De kolenmijnen kunnen aan de vraag Jwp 'H(.er ierug. 2 deeltjes ln de Tup
niet voldoen. Wat in het verleden nog joep-serle door Henri Arnoldus, geïll. Vier
nooit gebeurd is: Belgische kolen van 1 uitgaven van Stenvert en Zn., Apeldoorn.
Zijn er te veel activiteiten op
tentoonstellingsgebied
(Van onze deskundige medewerker)
„De drukke tijd" in het bloembollenseizoen is grotendeels voorbij, en thans
worden weer allerwegen plannen gemaakt voor de komende tentoonstellingen,
die wat de „oude" Bloembollenstreek betreft, haar bekroning vinden in de
beide Bloemlust-tentoonstellingen, die eind 1955-begin 1956 worden gehouden.
De tentoonstellingen in het bloem-
bollenbedrijf kan men in twee catego
rieën splitsen: de binnen- en de volle-
gronds ten toons tellingen.
Tot de laatste groep behoren, sinds
1910. de periodiek terugkerende tentoon
stellingen van de Kon. Alg. Vereniging
voor Bloembollencultuur, die zo lang
zamerhand de naam „Flora" als han
delsmerk kunnen gaan voeren. Sinds een
aantal jaren ls een uniek voorbeeld van
een vollegrondstentoonstelllng, uniek in
die zin dat ze permanent is, de „Keu
kenhof" te Lisse.
De organisatie van een vollegronds
tentoonstelllng vergt een ontzaglyke
voorbereiding en is een kostbare geschie
denis. Omdat men de kosten grotendeels
uit de entrees (en de verpachtingen)
moet bestryden ls er een veelomvattende
propaganda voor nodig.
Te begrijpen is dan ook dat men zich
afvraagt of de organisatie van een
éénmalige vollegrondstentoonstelllng
wel de moeite loont, wanneer men over
een permanente tentoonstelling be
schikt, die een zodanige goodwill heeft
dat haar propaganda-apparaat zo
efficiënt mogeiyk kan werken.
Maar daarby moet men niet uit het
oog verliezen, dat de eenmalige tentoon
stellingen. zoals de „Flora" een geheel
andere opzet hebben. De Keukenhof ls
strikt genomen een „schouwvenster" de
etalage van het bloembollenvak, om de
liefhebbers tot kopen te bewegen. Dat is
ook wel mede het doel van de andere
tentoonstellingen, maar hier speelt het
„prijsvraag" element een grote rol en
wil men daardoor de kwekers, zo moge-
lijk ook de buitenlandse, prikkelen met
hun beste producten voor de dag te
komen.
Zulke tentoonstellingen zijn „vak
thermometers en als zodanig zyn ze
zeer zeker niet te verwaarlozen
Te veel van hef goede
Niet zonder onrust vraagt men zich
evenwel af. of er niet te veel „geliefheb
berd" wordt op het gebied van tentoon
stellingen van bolbioemen o.a. naar
aanleiding van de berichten over de
„Arnhemse Flora" in het Park Sonsbeek
Het Bloembollen vak beschikt over een
eigen propaganda-apparaat in het Cen
traal Bloembollencomité en al kan men
zich op het standpunt stellen „hoe meer
reclame er voor de bloembollen gemaakt
wordt, hoe beter" men zou toch wel
graag een oogje op die reclame houden.
De activiteit versnippert, zo goed als
de belangstelling.
Er zyn plannen voor een „Linnaeus-
hof" nauwelijks tien kilometer van de
Keukenhof verwijderd. Arnhem orga
niseert zyn eigen Flora. Straks volgen
wellicht andere gemeenten, die vreem
delingen willen trekkeu. De vraag is
of al dergelijke tentoonstellingen re
presentatief zyn voor het bloembol
lenvak, en of uiteindelijk de spoeling
niet zo dun wordt, dat niet één dezer
tentoonstellingen op den duur levens
vatbaarheid overhoudt.
Binnen-tenfoonstelüngen
Ook op het gebied der binnen-tcn-
toonstellingcn is gr concurrentie. De
organisatoren van „Bloemlust" hebben
alweer moeten ervaren, dat de „Wln-
terflora" van de tulpenkwekers uit
Bovenkarspcl precies op dezelfde dag
te kunnen (of wil-
Voorts heeft men vooral in „De Noord"
nog talrijke plaatselijke tentoonstellin
gen van broeiers. In De Zuid heeft men
zich gelukkig reeds lang rond „Bloem
lust" geconcentreerd, al heeft ook de
Kon Alg Ver nog wel eens een bin-
nen-tentoonstelling in het Krelagehuis
gehouden
Deze tentoonstellingen hebben een
algehele revolutie, en daardoor ook een
evolutie, ondergaan omstreeks de eeuw
wisseling. Vroeger was het al hyacinten
wat de klok sloeg, langzamerhand won
nen de tulpen terrein, naarmate men er
beter in slaagde de bloeitijd te vervroe
gen
Ook uiterlijk zijn de tentoonstellingen
veranderd.
Voorheen gold het als hoogste wys-
heid, de hyacinten als soldaten in het
gelid naast elkaar op stellingen te
rangschikken, zoals men tot vlak voor
de oorlog nog in het oude Bloemlust
met de narcissen deed.
Toen men na de bevryding ging ex
poseren in de Bloemlust-hal van HBG
te Lisse. brak men met dit systeem en
thans bieden de binnen-tentoonstellin-
gen het beeld van een bloelende voor-
jaarsgaarde.
Veranderd karakter
Dat hangt ook weer samen met het
veranderde karakter van deze ten
toonstellingen. Zowel de Wintcrflora
in Rovenkarspel als Bloemlust ln Lisse
zijn niet langer uitsluitend vak- maar
ook publiekstentoonstellingen. Dit
tweeslachtig karakter geeft weer heel
aparte moellykheden. maar toch ls
wel gebleken, dat van deze shows,
oorspronkelijk zuivere vak-tentoon
stellingen, een grote propagandistische
waarde uitgaat.
Wanneer men nu kans ziet. onderling
te komen tot een ordening, waarby de
hoofd-evenementen elkaar niet in de
wielen rijden en de Inzenders zich daar
op zoveel mogelijk concentreren, vormen
de binnen-tentoonstellingen zo voor
vakman als liefhebber een steeds ln
belangrijkheid toenemend trefpunt.
i i -
product van taürik*-.
(Ingez Med.-Adv.)
Telefoon 23951 b.g.g. 21834
(Ingez. Med.-Adv.)
Rhijngeesterstraatweg 94-96
Telefoon 20338
(ingez Med.-Adv.)
Wij leveren uitsluitend voor
badkamers en badcellen
Gebr. FONTEIN, Plantsoen 75, Oude Rijn 80, Tel. 25355
(Ingez. Med.-Adv.)
Verkrijgbaar by
Hoge Rijndijk 71
SANITAIRE INSTALLATIES
Leiden - Telefoon 20023
(Ingez Med.-Adv.)
KRAAIERSTRAAT 10 - TELEFOON 22356
FASTO-GEYSERS uit voorraad leverbaar.
Totnutoe teerden één millioen woningen
herbouwd of hersteld Schadevergoeding
verloopt bijzonder langzaam
(Van onze Paryse correspondent)
De wederopbouw van hetgeen in de tweede wereldoorlog Is verwoest, moet
vóór 1960 zUn voltooid. Dat heeft Maandag de Franse minister van Wederop
bouw verklaard. HU voegde er echter aan toe, dat daarmede dan alleen de
schade hersteld zal zUn. Het is echter nodig, dat men verder gaat opdat Frank,
ryk zal kunnen beantwoorden aan de eisen, die de vernieuwing en de uitbrei
ding stellen. Tot nu toe heeft men, tussen 1945 en 1955, één millioen woningen
kunnen herbouwen of herstellen. Het drie-jarenplan, dat het Franse parlement
dit jaar heeft aangenomen en dat voorziet in credieten ter hoogte van 400
milliard francs, (omtrent vier milliard g ulden)zal het mogelijk maken, dat de
wederopbouw in 1959 voltooid zal zyn.
Ook daar een groot gebrek
aan arbeidskrachten
De schade, door de oorlog veroor
zaakt, aan de uitrusting van landbouw
en industrie, is eerst voor driekwart
hersteld. Op de 610 milliard francs
schade-aanmeldingen is thans de recht
matigheid van 460 milliard erkend en
daarvan zyn 430 milliard betaald; 150
milliard francs moeten dus nog worden
toegekend en daarvan ls 110 milliard
voor landbouwers bestemd, die oorlogs
schade hebben opgelopen. De vergoe
ding van de schade aan hen, die meu
bilair en andere woninginrichting heb
ben verloren, is nog niet geheel en al
geregeld. Men schat haar op 450 mil
liard francs, en daarvan zyn 100 mil
liard in contanten en 150 milliard in
geldswaardige papleren nog niet ver
goed. De regering zal daarom aan het
parlement voorstellen gedurende vier
jaren 25 milliard Jaariyks te voteren.
Het volgend jaar krygen dan de slacht
offers. die ouder dan 65 jaar zyn, hun
schade vergoed Vervolgens die waar
van de leeftyd tussen 60 en 65 ligt.
Men krUgt wel geen grote dunk van
de snelheid, waarmede de Franse rege
ringen sedert 1945 dit probleem hebben
trachten op te lossen, wanneer men van
deze cyfers kennis neemt De minister
heeft ook mededeling gedaan van
plannen van de regering met betrekking
tot de woningbouw. Het plan dat zü
zich voor ogen stelt is de bouw van
300.000 woningen per jaar. waarvan
75.000 alleen ln het gebied van Parijs
en de omstreken. Zou men inderdaad
volgens dit tempo kunnen bouwen, dan
zou de ergste woningnood in drie jaar
kunnen zijn opgelost en binnen zes jaar
zou men zelfs de vele woningen met
onvoldoende accomodatie kunnen ver
vangen.
er-
Het gebrek aan arbeidskrachten ,n
de bouwnyverheld ls echter ook in
Frankryk een factor, die van ongun
stige invloed kan zyn. Om er aan tege
moet te komen zou de regering drie
maatregelen willen toepassen:
de vakopleiding zal worden uitgebreid.
Daartoe zullen in geheel Frankrijk 450
nieuwe centra worden geopend.
men zal de immigratie van bouwvak
arbeiders, met name van die uit Italië,
bevorderen
de jonge bouwvakarbeiders zullen ge-
deelteiyke vrijstelling van militaire
dienst krygen.
Tenslotte zal de regeringssubsidie aan
de eigen-bouwers aanzienlyk worden
verhoogd.
RECHTZAKEN
Ver. voor Chr. Onderwijs voor
f 50.000 bestolen
Voor de Rechtbank te Amsterdam
heeft een 27-jarige sedert vyf maan
den gedetineerde assistent administra
teur uit Amsterdam terecht gestaan,
die bekende in de afgelopen vier jaar
de Vereniging voor Christelijk Middel
baar en Voorbereidend Hoger Onder
wijs te Amsterdam voor een bedrag
van f. 50.000 te hebben bestolen.
Tegen deze verdachte, die nog een
blanco strafregister had, werd wegens
deze verduistering in dienstbetrekking
lMi jaar m.a. geëist.
Als jongeman was hy in 1945 door deze
vereniging, waarbij enkele Christelijke
Middelbare scholen in de hoofdstad zyn
aangesloten, als tweede assistent van de
administrateur aangesteld. In 1950 werd
hy tot eerste assistent bevorderd. In
1951 kwam een klein kasverschil aan het
licht, dat de verdachte zelf moest aan
zuiveren. Hij zag hiertoe geen kans en
werkte het tekort weg met een kleine
malversatie by de ontvangst van school
gelden en contributies voor boekenver-
huur.
Volgens de verklaringen ter zitting had
de gemakkeiyke wyze waarop hij hierin
slaagde hem er toe gebracht in de vol
gende vier jaar deze oneerlijkheden
voort te zetten.
GEMEENTE-ONTVANGER
PLEEGDE VERDUISTERING
Een jaar gevangenisstraf met aftrek,
waarvan drie maanden voorwaardelijk is
tijdens de zitting van de rechtbank te
Zutphen geëist tegen de waarnemende
gemeente-ontvanger van Zutphen, die
een bedrag van ongeveer f.6000 uit de
kas van de gemeente heeft verduisterd
De verdachte heeft het geld niet ver
brast, aldus de Officier, maar blijkbaar
is hy niet in staat geweest zyn inkomen
zo te besteden als nodig was om ervan
rond te komen.
Indonesisch Parlement op
vervroegd reces
Het Indonesische Parlement heeft
Donderdagavond na een bewogen zitting
met 103 tegen 3 stemmen besloten ver
vroegd op reces te gaan: van 21 Novem
ber tot 10 Januari.
