Misdadige zeeman moordde aan
Rotterdamse Maashaven
Honger veroorzaakte opstand in
een groot Siberisch werkkamp
Schandelijk lage salarissen voor
de leraren in Italië
a twaalf jaar vierhonderd gulden
per maand in land, tweemaal
zo duur als het onze
Veel omvattend programma der
nationale B. B. - manifestaties
6000 B-B-ers demonstreren
id Jaargang
Dinsdag 21 Juni 1955
Derde Blad No. 28554
Om een gulden en vijftig cent
Tweede slachtoffer ontkomen
Zoon herkende lijk van zijn oude vader
(Speciale berichtgeving)
In verband met het feit, dat gelijk kort gemeld een 24-jarige zeeman-
stoker uit Rotterdam-Zuid in de nacht van Zaterdag op Zondag op het open
terrein tussen twee loodsen aan de Maashaven te Rotterdam waar stapels hout
liggen, de 66-jarige G. van Straten uit de Parelstraat te Rotterdam vermoord heeft
vernemen wij het volgende: Als motief voerde de zeeman-stoker aan, dat hij Van
Straten die hij overigens niet kende, wilde beroven. De bult van deze beroving
bestond uit een portemonnale met f. 1.50. Na zijn misdaad te hebben volbracht
hij sloeg het slachtoffer tussen een stapel hout ging hU op zoek naar nóg een
slachtoffer. Deze man, eveneens uit Rotterdam, wist echter aan zijn greep te ont
komen. Het merkwaardige is dat de zeeman in de nacht van Zaterdag op Zondag
tot tweemaal toe gearresteerd is geweest omdat hij wilde vechten. De tweede keer
was zelfs nadat hij de moord had gepleegd maar toen wist de politie nog niet dat
er een lijk aan de Maashaven lag.
„Een vent heeft me willen mishande
len", schreeuwde hij. Een politie-agent
sprong met hem In een taxi en In ijl
tempo ging het naar de plaats waar de
stoker zUn tweede misdaad had willen
plegen. Niet ver van deze plaats werd hfj
aangehouden en in de taxi naar het
posthuis gebracht.
De aangevallene wilde echter geen ver
volging, zodat de stoker alleen werd vast
gehouden ter kalmering.
„Ik heb toch zo'n bloedneus gehad",
vertelde hij. Ditmaal verklaarde hy zo de
aanwezigheid van bloed op zijn kleding.
De politie koesterde geen argwaan en liet
de stoker rustig vrij.
Speurhond aan het werk
Omstreeks halfacht Zondagmorgen
echter zagen twee classificeerders die op
weg naar hun werk waren tussen het
In de Coenhaven te Amsterdam
meerde gisteren het Poolse passa
giersschip Batory. dat zich grote
bekendheid heeft verworven door
het grote aantal bemanningsleden,
dat in Westelijke havens van boord
pleegt te deserteren om politiek
asyl te vragen. Het schip maakt
thans een kruistocht met 600
passagiers.
Geld geleend
De stoker, een gescheiden man die reeds
meermalen met de politie in aanraking
is geweest was in Duitsland van zijn
schip bedrost. Totaal berooid kwam hy
bij zijn moeder in Rotterdam aan. Zowel
van haar als van zijn broer leende hij
geld, dat hij aan „wijntje en trijntje"
besteedde. Reeds enige malen was hem
gemaand het geleende geld terug te ge
ven, iets waartoe hij geen kans zag. Toen
begon het plan voor een beroving in hem
te rjjpen. Overigens trof hij absoluut
geen voorbereidingen voor het plegen
van de misdaad. Hij liet het aan het toe
val over hoe het zou lopen. Balorig om
dat hij geen geld voor drank meer had
liep hij Zaterdagavond in de Paul Kru-
gerstraat. Hij viel daar een man, die er
met zijn kleinzoontje liep lastig. Allerlei
scheldwoorden slingerde hij naar diens
hoofd die dit niet .mam" en de stoker
aan een agent aanwees.
De stoker belandde in het posthuis aan
het Afrlkaanderpleln waar hij ongeveer
anderhalf uur werd vastgehouden Nadat
hij was vrijgelaten sloeg hij de weg naar
Katendrecht in. Omstreeks twee uur
ontmoette hij Van Straten, die vertelde
ook op weg daarheen te zijn.
„Dan gaan we samen", besliste de stoker.
De oude man, die met zijn vrouw van
de Dreesuitkering moest leven, stemde
toe. Bü het open terrein aan de Maas-
haven duwde de stoker- Van Straten
i plotseling in de richting van de stapels
hout die er liggen. Hij trok zyn metgezel
aan de arm en wees naar een schip in de
1 haven.
Afschuwelijk misdrijf
„Daar ligt mijn schip, laten wc aan
boord een borreltje gaan drinken".
Plotseling gaf hij de oude man een
slag die hard moet zjjn aangekomen.
Daarna diende hy hem nog enige stom
pen op het hoofd toe. Het slachtoffer
viel tussen een stapel hout. De stoker
drukte een balk enige keren stevig op
het hoofd en haalde danrna de zakken
van Van Straten leeg. Een portemon-
naie met f. 1.50 stak hij bij zich. Met
een rode zakdoek die ook uit de kleding
van de gedode man was gekomen veeg
de hij zich het bloed, dat uit de won
den van het slachtoffer stroomde, van
de handen. De zakdoek gooide hij
enkele meters van het lijk tussen het
hout. Voordat hij wegging luisterde hij
of de man nog ademhaalde en consta
teerde dat de man dood was.
Na dit afschuwelijke misdrijf te heb
ben gepleegd, vervolgde hij zijn weg naar
Katendrecht. In een café dronk hij nog
wat; het meeste werd hem aangeboden.
Daar was het ook, dat hij kennis maakte
met de man, die het tweede slachtoffer
had kunnen worden.
„Ik heb gevochten met twee Noren",
vertelde hij zijn nieuwe kennis; een er
van heb ik tussen het hout aan de Maas
haven geslagen". Dit zei hij om een ver
klaring te geven voor de bloedvlekken die
op zijn overhemd en andere kledingstuk
ken zaten.
Aan greep ontkomen
Met de man wandelde hU naar dg Lin
ker Veerdam om het bootje naar de
rechter Maasoever te nemen. Blijkbaar
waren zij beiden niet erg nuchter, anders
hadden zij er zeker aan gedacht, dat er
zo laat geen bootje meer gaat
Toen ze door hadden dat er geen bootje
meer ging wandelden zij in de richting
van de Hillelaan Aan de Rijnhaven nabij
de "--ïlfabriek sloeg de stoker plotseling
zijn arm om de schouder van ziin metge
zel. „Kom maar mee dat straatje door. dan
kun je nog een bus naar de stad nemen",
verklaarde hjj zijn amicale houding. Een
seconde later echter had de man een slag
op de ogen te pakken. Gelukkig wist hij
zich aan de greep van de stoker te ont
worstelen en hijgend viel hij de politie
post aan de Linker Veerdam binnen.
hout aan de Maashaven het lijk. De
recherche, die direct een uitgebreid
onderzoek instelde, was er direct van
overtuigd dat hier misdaad in het spel
was. Op enige afstand van het lijk werd
de met bloed besmeurde rode zakdoek
aangetroffen. De zakken van de kleding
van het slachtoffer waren naar bulten
gekeerd. Met geen mogelijkheid kon het
slachtoffer direct worden geïdentificeerd
want alles was uit de zakken gehaald.
Enige tientallen Katendrechters wer
den met het lyk geconfronteerd maar zij
herkenden het slachtoffer niet. 's Mid
dags meldde de man zich aan het post
huis Linker Veerdam. HU had inmiddels
van de moord gehoord en toen was hem
een licht opgegaan HU vertelde het ver
haal over de Noren, dat de stoker had
opgehangen. Vanzelfsprekend bracht de
recherche dit alles met elkaar in ver
band.
Enige rechercheurs gingen naar de
woning van de stoker, die begon met
alles te ontkennen. HU werd meege
nomen naar het bureau aan het Singe-
lingplein waar men hem wees op de
gedeeltelijk weggewassen bloedvlekken
op zUo kleding. Uit zün zakken kwa
men twee portrmonnale's tevoorschijn.
Er werd een politiehond bygehaald die
een van de portemonnaie's herkende
als het eigendom van Van Straten,
wiens identiteit op dat moment overi
gens nog niet was vastgesteld. De hond
bracht de zakdoek In verband met de
stoker, zodat voor de politie zo goed als
vaststond dat deze de verdachte was.
Om 7 uur was hij gearresteerd en om
streeks 9 uur, nadat hU enige tUd voor
zich uit had zitten staren, kwam de be
kentenis.
Nog steeds wist men echter niet wie
het slachtoffer was. Deze werd bekend
toen een man opbelde die meedeelde, dot
zUn vader al een nacht en een dag zoek
was. Men toonde de zoon het lyk. Deze
herkende het stoffelUk overschot als dat
van zyn vader.
Verscheidene Oostenrijkers, die Maandag na jarenlange gevangenschap In
Siberië in Oostenrijk zijn teruggekeerd, hebben mededelingen gedaan over een
opstand in een kamp in Siberië, waarby Russische wachten door gevangenen
„letterlUk uit elkaar gescheurd werden en vertrapt".
Dat gebeurde In een uranlummyn „ergens in Siberië", waar de gevangenen
wanhopig waren door de honger. Honderden gevangenen werden bU het onder
drukken van de opstand gedood, aldus deze mededelingen.
Bewalters vertrapt..
Een der OostenrUkers vertelde, dat op
weg naar het werk hongerende gevan
genen bezweken en langs de kant van
de weg bleven liggen. Deze Uje-stand
duurde niet slechts dagen of weken,
doch maanden. De opstand was niet ge
organiseerd, doch ontstond spontaan,
toen een der gevangenen op een dag.
waanzinnig van de honger, trachtte een
der bewakers aan te vallen en bij zijn
poging werd doodgeschoten. De duizen
den gevangenen In de mUn wierpen hun
houwelen neer en vielen als één man de
bewakers aan, die verre in de minder
heid waren en hun heil zochten in de
vlucht. „Enige bewakers werden door de
gevangenen gegrepen en door hen met
de blote handen uit elkaar getrokken en
vertrapt".
Verscheidene duizenden gevangenen
marcheerden daama in gesloten gelede
ren de mUn uit, dooh buiten de mijn
werden zij opgewacht door wachtposten
met machinegeweren, die het vuur open
den en een ware slachting aanrichtten
onder de opstandelingen. Honderden
werden gedood of gerwond en de opstand
werd onderdrukt, zo luidde dit verslag.
Franse cipiers staakten
In Frankrijk zUn gisteren achtduizend
leden van het bewakingspersoneel der
gevangenissen voor 24 uur in staking
gegaan. Zelfs „zware Jongens" moesten
tot het einde van de dag van hun ge
vangenneming op de politiebureaux
wachten, alvorens mar de gevangenis te
worden overgebracht.
Er wordt gestaakt in 115 gevangenis
sen, waarin zioh een twintigduizend ge
vangenen bevinden. De staking beoogt
kracht bil te zetten aan looneisen, die
onder meer omvatten een extra „risico
toelage" Verdedigers en familieleden
van gevangenen moesten tot heden,
De teruggekeerde gevangenen ver
klaarden voorts, dat na de dood van Be-
ria de behandeling in hun kamp verbe
terd was. Zy zeiden, dat veel Russen er
nog slechter aan toe waren dan de ge-
vangenen. Langs de spoorlijn van het
verzamelkamp Workoeta naar Tsjeb aan
de grens bedelden aan elk station waar
de trein stopte, vrouwen en kinderen om
brood.
Een der gevangenen maakt voorts
melding van het optreden van anti
communistische verzetslieden In de Oe
kraïne. Hy sprak over een aanslag b|J
Charkof, waarbij een vleugel van een
fabriek, waar precisie instrumenten voor
artillerie vervaardigd werden, was opge
blazen. Andere gevangenen spraken over
aanvallen van benden verzetslieden op
auto's met hoge Sovjet-Russische func
tionarissen in de Oekraïne.
Toch torenbouw in Brussel
De Beigisohe minister van Verkeer,
Anseeie. blijkt zijn plan ter gelegenheid
van de Wereld tentoonstelling-1958 een
650 meter hoge toren in voorgespannen
beton op te richten, ondanks de vele
bezwaren, die van allerlei zijden zUn ge
rezen, nog niet te hebben opgegeven.
Het rapport, dat een oommissie van des
kundigen dezer dagen aan de regering
heeft voorgelegd, soWJnt integendeel een
grote steun voor de minister te beteke
nen Een van de belangrijkste diensten,
die de toren zou kunnen bewijzen, al
dus dit rapport, ligt op het gebied van
de televisie en de radio-omroep. Door
de installatie in de toren van o.a een
Vlaamse en een Waalse televisiezender
zouden bijv. de uitzendingen kunnen
worden opgevangen door Breda. Riisol,
Aken en (met een relalszender» ook Lu
xemburg Deze uitzendingen zouden bo
vendien met goedkopere toestellen kun
nen worden opgevangen, waardoor de
Belgische industrie van televisie-appa
raten een nieuwe vlucht zou nemen en
Dinsdag, wachten. De cipiers verklaar
den zioh evenwel bereid de gevangenis-
deuren te openen voor diegenen hunner met succes het hoofd zou kunnen wor-
.Jüantcn". wier straftermijn gisteren I den geboden aan de buitenlandse con-
was afgelopencurrentie.
;9ncurrentie kloosterscholen
«ordend voor Staatsschool
no onze Romeinse correspondent)
jftchoon de ler&renstaking in Italië
jags met een sisser is afgelopen, be-
jdit dit allerminst, dat deze groep
3 het onderwUspersoneel thans te-
,;en is. Zoals men zich herinnert zUn
ran overheidswege enige toezeggin-
gedaan, nadat de autoriteiten zich
:rankelyk op het standpunt stelden,
;de leraren ongelyk hadden en dat
precies als het overige personeel in
jlsdienst, met ingang van 1 Juli 1956
eerst over een Jaar, op verhoging
hun Inkomen zouden kunnen reke-
De leraren hebben er evenwel te
il op gewezen, dat het leven Iedere
(duurder wordt en dat de ambtenaar
<en ministerie of ander bureel, al
ft hij dan een hongerloontje, vrywel
ar kan zyn van bepaalde cnregei-
(u inkomsten, die de goede burger
betaalt, wanneer hU een of ander
«as nodig heeft.
oor de leraar telt dat alles niet. Na-
slljk zUn er wel eens „professorl" en
[j pijnlUk genoeg, die na veel tegen-
jbelen bereid worden gevonden om
toon van een rUke spekslager of pe-
iiummagnaat goede cUfers te geven
s Grieks of scheikunde, ook al is de
j»p niet in staat het alfabet behoor-
op te zeggen, maar dat zyn uitzon-
jagen en als het uit komt, gaat de
-4T onvermydeiuk en voor vele Jaren
5»vangenis In.
Vttn, „ongeregelde Inkomsten" zUn
w de leraar niet weggelegd. En wat
3 in verdiensten? Schandelyk laag,
jinoet worden gezegd. Een leraar bU
i middelbaar onderwUs heeft per
and een aanvangsalaris van 44.000
- Ijeen 300 gulden) netto, dus belas-
gtrU. Wordt hy in „vaste dienst" ge-
aen en dat geldt voor minder dan
JOO van de ruim 90.000 leraren, dan
Sft hU ieder Jaar wat meer, tot hU na
lulf jaar een inkomen van 62.000 lire,
Ktreer 400 gulden, heeft bereikt!!
Ut ..aanvullende leerkrachten" (en
jfloe behoort de grote meerderheid)
jren op het aanvangsalaris en wor-
j leder jaar opnieuw ln dienst geno-
n, en vaak tussentyds ontslagen, wat
ii onderwUs niet ten goede komt. Na-
irlijk kan iemand van dat loontje niet
ia en een gezin onderhouden in een
ai, waar het leven zeker twee maal
dour is als in Nederland!
Heeft hU een geblokkeerde huur, wat
'«ent dat hU van 2500 tot 4000 Ure
p huur uitgeeft, dan kan hU er ver-
s nog één dagelUkse maaltUd van be
zigen. Heeft hU na Maart 1947 een
Luwe woning moeten betrekken, dan
hjn salaris niet voldoende om de
bheer tevreden te stellen. HU moet
p ln zyn vrUe uren iets doen om dat
pis minder dan wat een werkloos
beider in handen krUgt! aan te
pn. In het gelukkigste geval geeft
H lessen ln zyn eigen vak.
In een verschoten jasje en
een gerafelde broek
ïrjje tUd heeft hjj genoeg, daar het
systeem erop berekend is, dat de
itr bijverdiensten heeft, die zUn zo-
:>amde salaris twee of drie maal te
ren gaan. Na één uur 's middags
rdt er ln geen enkele school les ge-
~en. Maar trots die bUverdiensten
Jft de leraar behoren tot een klasse
j brave Heden, die een zekere waar
heid hebben en het pUnlUk vinden
0 geliefde studies te moeten afwlsse-
met het byhouden van de boekhou-
ig van het winkeltje op de hoek. In
1 manifest, dat zU dezer dagen Heten
rachynen, komt de zin voor: „De leraar
raak gedwongen zich te wUden aan
"r, dat buiten zijn vakstudie valt, aan
i Journalistiek, de radio en in som-
-h gevallen zelfs de cinematographie".
Dit dat woord „zelfs" blUkt duidelyk
(t hoeveel afschuw de brave leraar
ang heeft gehoord, dat zUn collega
or klassieke talen wel eens in een bU-
-letje voor de film speelt.
Miar ze moeten wel hun toevlucht
men tot dergelUk bywerk, omdat ze
'h al moeite genoeg hebben om in hun
W verschoten jasje en met hun gera-
jlde broek orde te houden ln een klas
M branieachtige jongens, niet zelden
alilonnairszoontjes. die straks In een
meter lange „slee" naar huis ryden
- als ze goedgeluimd zyn, de sjofele
nar wel even een lift willen geven
Nog heel wat meer eisen
Overigens ging het bU de staking niet
■«en om het salaris. Er staat nog heel
H meer op het verlanglUstje van de
toen. ZU eisen, dat meer zorg wordt
(teed aan het openbaar onderwUs, dat
tere lokalen worden beschikbaar ge-
[W. het didactisch materiaal en de
Sliotheken op peil worden gebracht,
j wUzen op de hoogst onvoldoende be
ding van de meeste middelbare scho-
zelfs in grote steden als Rome. Na-
Florence enz. Veelal zijn de scho-
5 in oude kloosters ondergebracht en
't betekent ln de regel lokalen, waar-
licht en lucht niet binnendringen!
Jna geen enkele school heeft een be-
orlijke stookgelegenheld en de geval-
d staan niet alleen, dat leraren en
ulingen in de wintermaanden hun
wjassen moeten aanhouden! De kou
de winter en de onvoldoende lucht-
ffversing in de zomer, benadelen het
onderwUs. Het didactisch materiaal is
veelal verouderd en zo is er nog heel
wat meer op de verlangiyst.
Clericale invloed
Het openbaar onderwUs in Italië ver
keert In een zorgwekkende toestand en
men maakt er de Chr. Democratische
regering een verwUt van, dat zU niets
doet om die toestand te verbeteren, hoe
wel zU volgens de wet gehouden is het
openbaar onderwijs te beschermen en
te steunen. De Christen-Democraten, zo
hoort men van vele zyden. geven de
voorkeur aan onderwijs, gegeven door
geestelUkeu en kloosterzusters. En in
derdaad is het aantal door geestelijken
gehouden scholen verbazend groot en
het groeit nog steeds. De geestelUken,
die veel geringer uitgaven hebben, geen
huur betalen en in een grote gemeen
schap leven, kunnen natuurlUk toeko
men met een salaris, dat voor een leek
beslist onvoldoende is. De concurrentie
tussen het openbaar onderwUs cn de
kloosterscholen is op den duur moordend
voor de staatsschool. Ook dat is een
grief van de leraren en niet van de
leraren alleen. Grote categoriën in Ita
lië zien met leedwezen de toenemende
Invloed van de geesteiUkheid op de
ming der jeugd en herinneren er aan
dat Italië een land is met een lekentra-
dilie en dat Italiaanse eenheid tot stand
kwam dank zij de anti-clericalen.
ZU Juichen het toe. dat de Rooms-
Katholieken sedert enkele jaren zich
niet meer afzydig houden en deel ne>
men aan het openbare leven, maar, zc
schreef dezer dagen de „Voce Rcpubli-
cana": „WU moeten er ons tegen ver
zetten, wanneer ze stormenderhand de
staat geheel willen veroveren, het risor-
gimento ongedaan willen maken en de
dingen naar hun hand gaan zetten"
(Speciale berichtgeving)
In dezelfde stad waar thans op zo duidelijke wijze getoond wordt wat „ener.
gie" vermag, manifesteert de Bescherming Burgerbevolking op Zaterdag a.s.
wat zy in de afgelopen twee jaren geworden Is en waartoe zij thans ln staat is.
Op die dag komen nl. 6000 B.B.-ers naar Rotterdam om namens de 163.800
B.B.-ers in het gehele land te tonen, welke hulp zy bet Nederlandse volk ln
tyden van rampspoed kunnen geven.
ZU zullen dat doen in een veelomvattend programma dat o.m. wedstrijden
van verschillende ploegen omvat, benevens een sterrit van brandweer- en andere
B.B.-eenheden uit verschillende steden, gevolgd door demonstraties, een défilé
en een nationale wandelmars.
Na de argelopen twee jaar. waarin men
zich hoofdzakelijk bezag gehouden heeft
met het werven van noodwachters voor
de organisatie, is thans het accent ver
plaatst naar consolidatie en training.
Van de 235.000 noodwachters, die in
het gehele land voor een volledig en
doeltreffend functionneren van de or
ganisatie nodig zuUen zijn, hadden zich
aan het begin van dit jaar ruim 163.000
aangemeld. De leiding ziet zich thans
geplaatst voor een drietal vraagstukken:
het levend houden van de organisatie,
het „vasthouden" van de noodwachters
en het ontwikkelen van teamspirit. Ze
ker niet in de laatste plaats heeft men
met het oog op deze vraagstukken de
nationale manifestatie in Rotterdam ge
organiseerd.
De wedstrijden zullen het karakter van
examens in vaardigheid dragen. R.B.-
brandspui ten uit elke provincie en uit
enkele grote steden zullen er aan deel
nemen. Verder blokploegen uit A- en
B-gebieden. mobiele geneeskundige
groepen en reddingsploegen uit A. ên
B-gebieden.
Aan de sterrit nemen gemotoriseerde
colonnes deel: één uit elke provincie.
BU deze sterrit zal ook de verbindings
dienst van de B.B. actief optreden, de
diverse colonnes worden nl. langs radio.
telegraflsche weg geleld en gegroepeerd,
zodat zy uiteindelnk ln drie colonnes
hun einddoel zuUen bereiken. Op de
Coolsingel zal van uur tot uur de stand
van de colonnes op hun route naar
Rotterdam worden aangegeven.
„Spuit festijn'
De manifestatie zal voorts een waar
„spuitfestijn" opleveren. 60 gemeente- tles Per etmaal bedraagt.
in
Den Haag gegroepeerd te zUn, de
Maasstad binnenrijden en daar een
tweetal demonstraties geven: omsin
geling van een „brandend huizenblok"
in het Bcrgpolderkwartier en het leg
gen van een „watergorclijn" op bran
dende doelen in de Nieuwe Maas.
Een belangrijk onderdeel van het B.B.
werk vormt de bedril fszelfbescherming.
Ervaringen uit de afgelopen oorlog heb
ben immers geleerd, dat de overheids
organisatie. hoe goed en hoe omvangrijk
zU ook moge zyn. aUeen niet voldoende
is. Gelukkig zien directies van veie on
dernemingen, bedrijven en instellingen
dit in en velen hebben dan ook inmid
dels de zelfbescherming ter hand geno
men. 31 afdelingen zuUen op de mani
festatie op De Blaak in een hoog tempo
demonstraties van hun kunnen geven.
Voor deze demonstratie zuUen de afde
lingen te zamen met de deelnemers aan
de sterrit defileren op de Coolsingel voor
vele autoriteiten en genodigden.
Voor de nationale B.B.-wandeltocht
hebben zich al 3000 deelnemers aan
zienlijk meer dan verleden jaar op
gegeven.
De manifestatie krijgt een sluitstuk in
de prUsuitreiklng en de daarop vol
gende maaltijd van aUe deelnemers od
het veemarktterreln.. Daar zal minister
Beel de prijzen uitreiken aan de win
naars van de diverse wedstrijden. Ko
ningin Juliana stelde de eerste prUs be
schikbaar voor de winnaar van wed
strijden tussen de blokploegen uit de A-
gebieden. Prins Bern hard die voor de
winnaar uit de B-gebieden
De warme maaltijd zal bereid worden
in de rijdende B B.-keukentrein, waar
van de maximale capaciteit 43.000 por-
Misschien helpt het
De Duitse post heeft muzikale nelgin-
o gekregen: ln MUnchen gestempelde
leven vertonen voortaan naast het
«stempel een notenbalk met de eerste
oen van het Duitse volkslied en met
aanvang van de strofe van het lied,
it officieel als volkslied aanvaard is.
®e strofe begint met de woorden:
nlgkelt umd Recht und Freiheit. Het
tis der Duitsers sohUnt dit echter nog
5Jd niet te weten en waar het natie-
De Hed gezongen wordt, overheersen
7 steevast de woorden „Deutsohland
*r alles"
Naar het schijnt heeft nu ook de post
«t hare willen doen om de Duitsers er
attent te maken, dat de historie in-
fcsen een paar strofen voorbij het
kutschland über aHes" Is1
Op het Duitse goederenemplace
ment te Regensburg botsten twee
goederentreinen op elkaar, waarbij
aanzienlijke schade werd aange
richt. Twee tankwagens wilden
hierbij blijkbaar de wereld eens uit
een andere gezichtshoek zien en
kwamen zo op hun achterste benen
te staan.
