Shot Oud-Katwijk: Kwakelbrug 9 Februari 1945 stierf in Dacbau George Maduro I idurodam herinnert Neerlands jeugd altijd aan een dapper mens en voortreffelijk Vaderlander U SCHIET °"Af -,J»argang LEIDSCH DAGBLAD Dinsdag 8 Februari 1955 Derde Blad No. 28444 ,Waar ik naamloos rusten zal....' stn d' Dftembfr 1939 zwoer een jongeman in huzaren-uniform trouw aan de Wetten en werd daarmee één der jongste en - hoe kort hjj ook één der schitterendste officieren van het Nederlandse leger, mm was George J. L. Maduro, een knappe, donkere jongeman, wiens moment, dat de dienst hem hij student in de rechten in Hij hield van zijn studie, maar officier zijn Koningin en va- dienen, ging toch boven alles, mlschien wat overdreven, ja tije Pruisisch, maar wie zich «tn van George Maduro heeft a zijn vrienden heeft gespro- X dat hij door zijn daden be- één van die vaderlanders te csn vaderland eigenlijk missen beklemmende bezettingsjaren i!i oud-officier, als Jood van afkomst, als illegaal strijder, e grote moeilijkheden kwam, o ding, dat zijn donkere ogen clanzên: de droom van de be is hij - te paard - zijn Ko- j haar blijde intocht zou kun- icen. L-i want George Maduro was ralter, die veel van paarden :et was dan ook bijna vanzelf- öit hij ingedeeld werd bij de Het kon niet anders of deze - die als student in Leiden al cwas, werd door de soldaten a-den gedragen. Tijdens de 1» hij op en top de officier, irands ging hij gezellig met de ïljarten. Zjjn beste vriend was 'e:, die als soldaat onder hem Toen deze in 1940 gesneuveld ajn, huilde Maduro als een VILLA DORREPAAL 'HTukkelijke lentedag In Mei iwwe Duitse Junkers het zon- rtuistcrden, lag Maduro in Den sdtntle lag ver van het front, «rd het brandpunt van de 'ff parachutisten. Op die al- oorlogsdag kreeg de jonge hitenaDt Maduro de opdracht. hem later, toen zijn uitge- Muam naamloos rustte tus- üfnduizenden doden van Da- Mhumn de Militaire Willems- w worden uitgereikt. De Wil le. die voor een levende Madu- whoonste kleinood ter wereld betekend, ar 's morgens kreeg luitenant -de Juliana van Stolbergka- Den Haag opdracht met een au. ter sterkte van een wacht- h veertien man, waarbij een T ach tér versterking te bege- de Vliet, waarbij een gevecht Keunlng was gevraagd. BU de wiannelaan in Voorburg werd 1 De wachtmeester bleef met 'achter om de trekkers te be ften het detachement aan- ji de Oude Tolbrug en zich op- ror de villa Heeswijk, werd er jut hevig geschoten. Er vielen era en gewonden. In een grote, -i&an de overzijde van de Vliet luid zich verschanst en schoot De Nederlanders openden Jdtr Er was maar één mltrail- oarom schoot men uit verschil- r.ellingen om de indruk te wek- neer mitrailleurs waren. Maduro. die overleg pleegde Bpitem, zei. dat de villa te ne- H®- In ieder geval w'.lde hij Via een telefoontje in de •jtlk kreeg Maduro inderdaad bevel om de villa te - Terwijl er op een stuk pant- ^IBchut werd gewacht, ver- zijn manschappen in drie Spt eigen groep zou de Oude _^trgaan om de villa in de fn te dringen, de tweede - on- een sergeant - zou de eer- 3'01gen en proberen langs de Jifflnen te dringen De derde T'f achter om de mitrailleur te --ie vuur moest brengen tus- -•te twee groepen door. **R°te ogenblik riep Maduro ;~"t van de Infanterie bij zich bs-ÏÏ? ernstig mee, dat, zo hi) vivelen, het bevel op hem zou ttn zware boom belette de de witte villa om het stuk '«geschut te zien, dat op een "'opgesteld. Wilde de aanval George Madurogoed ruiter en voortreffelijk huzaar Na het afgesproken vijfde schot storm de Luitenant Maduro, gevolgd door de anderen de Oude Tolbrug over. Voort durend knetterden ook uit de villa de schoten waartegen de mannen weer loos inliepen. Maar hoe dichter zij bij de villa kwamen, hoe meer het vuur afnam. Maduro drong als eerste het huis binnen. Hij hoorde harde voet stappen en het gekraak van glasscher ven, waarmee de vloer was bezaaid. In de hal ontmoette Maduro de ser geant. die van de andere kant was binnengedrongen. Maduro zei hem de villa te omsinge len. zodat er geen Duitser meer ont vluchten kon. Zelf ging hij het huis doorzoeken. Er was niemand te zien. Toen zag hij de kelderdeur, die hij zonder aarzeling opende. Het eerste wat hij zag, waren vier oude dames, die angstig vertelden, dat er Duitsers in de kelder waren. „Hande hoch, nicht schieszen." riep Maduro in de kelder. „Wir schieszen" brulden de Duitsers. Een korporaal van de Lucht doelartillerie ging de keldertrap af en begon op de Duitsers te schieten. Er klonken kreten van pijn en daarna hoorde Maduro klagend vragen: ..Bit- te, nicht mehr schieszen„Kom naar buiten met de handen hoog." zei Maduro kort. Zeven Duitse parachu tisten kwamen met asgrauwe gezichten on opgeheven armen naar buiten. Twee bleken er lichtgewond te zijn. Buiten had men nog drie Duitsers over meesterd. Maduro wilde de vaandrig opdragen de Duitsers weg te brengen, maar men vertelde hem, dat een officier dit moest doen. En dus leverde Luitenant Maduro zelf zijn krijgsgevangenen af bij de Laan Copes van Cattenburgh. HET GEVAARLIJKE VERHAAL Dappere soldaten als George Maduro konden helaas Nederland niet redden De capitulatie was een slag. die hu over de actie bij Villa Dorrepaal en als reactie tegenover de vernederingen van de Duitse bezetting werd Madu- ro's moed hoog geroemd. Binnen enkele dagen stonden de Duitsers aan de deur bij Stille Rijn 11 in Leiden. Maduro werd achter de grijze, massieve muren van de gevangenis ln Schevenlngen ou- gesloten. Hij was één van de eersten van die velen die nog volgen zouden. In de celmuren stonden nog niet de vele hartverscheurende laatste boodschap pen gegrift. De Duitsers waren nog in de veronderstelling, dat zij het Neder landse volk voor zich konden winnen, maar de gevaarlijkste mensen hadden zij toch maar voor alle zekerheid uitgescha keld. Tot hen behoorde die Jonge, don kere officier, deze charmante mens. die toch haten kon als geen ander. Na meer dan een half jaar werd hij plotseling vrijgelaten. Hoewel anders zeer openhartig, heeft hij over deze harde gevangenismaanden weinig teld. Het was vanzelfsprekend, dat studenten deze intens levende groep jonge mensen hun rol zouden spelen tegen de bezetter. Zij behoorden bij ue mannen en vrouwen van het eerste uur. Schevenlngen had Maduro's geest kracht niet gebroken en het duurde niet lang of nu stond de politie aan de deur van de familie Sloos. „Kan ik nog wat kleren halen?" vroeg Maduro. „Als je maar geen lolletjes uithaalt daarboven" was het venijnige antwoord. „Ik geef mijn woord als officier." was Maduro's waardige antwoord, terwijl hij bijna onwillekeurig in de houding ging staan. Deze keer beslist niet als eerbe wijs. Toch kwam hij wger vrü. maar Leiden was hem te gevaarlijk geworden. Hij dook onder in Den Haag. In die dagen stierf de heer Sloos. Niemand had dur ven denken, dat Maduro zich in Leiden wagen zou, maar hij kwam, onberispelijk in jacquet gekleed. „Als er met mU Iets gebeurd, moet mijn Vader mijn kamer net zo terugvin den als hij nu is." zei hij tegen mevrouw Sloos. Na de oorlog zijn zijn ouders uit de West naar Nederland gekomen en hebben alle dierbare bezittingen van hun zoon meegenomen naar het witte huis op Curagao, waar de kamer van George net zo is ingericht als deze in Leiden was. VERZETSWERK IN BELGIË Vanuit Den Haag trok Maduro naar België waar hij hielp neergeschoten Ge allieerde piloten bulten bezet gebied te brengen. Door verraad viel hij voor de derde maal en nu voorgoed ln Duitse handen. In het concentratiekamp in Saar- brucken heeft hij nog het geluid van de bevrijdingskanonnen gehoord, maar sa men met al die uitgemergelde gevange nen van allerlei nationaliteit is hij over gebracht naar Dachau, waar de vlek- typhus heerste. Op 9 februari 1945 is hij onder de adem van de bevrijding gestor ven. Het stukje aarde, waarin hij begra ven ligt, kan zijn naam niet dragen, om dat niemand vertellen kan. waar zijn lichaam rust. Zijn ouders hebben een ander monument voor hem gesticht: Madurodam, de aardige miniatuur-stad, kon hy enthousiast zyn armen Massale vernieling rubberaanplant IN OOST-SUMATRA Op de Be la wan in Oost-Sumatra zijn in een nacht 25.000 Jonge rubber bomen uitgetrokken en weggevoerd. Deze massale vernieling vormde de climax van een aantal handelingen, die sedert geruime tijd door Illegale occupanten worden uitgevoerd op een nieuwe ontginning onder de rook van Medan. De voormalige tabaksonderneming Be- lawan Estate is thans een afdeling van de onderneming Bekalla, die begin vo rig jaar bestemd werd voor een groot scheepse rubber ontginning, m het eer ste halfjaar van 1954 werd 400 HA klaargemaakt, voor beplanting, maar in Juli bezetten illegale occupanten dit ge ploegde terrein; Op verspreide stukken grond, die niet door occupanten in be werking genomen waren, werden des niettegenstaande in de tweede helft van het vorig jaar jonge rubberbomen neer gezet. Vanaf October werden vernielin gen aan de aanplant geconstateerd, waarvan het uittrekken van de 25.000 jonge bomen de laatste en vernietigend ste was. Door deze vernielingen wordt elke planning voor de ondernemingen onmogeiyk, zo verklaarde men in krin gen van ondernemers. HEIMANS- EN THIJSSE-PRIJS Ter gelegenheid van het 50-jarig jubileum van de Kon. Ned. Natuur historische Vereniging hebben de be sturen van de Heimans-Stichting en het dr Jac P. Thysse—Fonds gezamen- ïyk medegedeeld, dat zy zo mogeiyk elk jaar een pry's zouden beschikbaar stel len voor hem of haar. die ln het voor afgaande jaar het beste werk in de geest van Heimans en Thysse zou hebben ge leverd. Voor de eerste maal is deze prijs thans uitgereikt aan de Mossen-werk groep van de Natuurhistorische Vereni ging voor het door haar gedane werk. (Ingec. Med.-Adv.) Ja, want als kenner van halfzware shag zal u de speciale, innige menging der lichte en zware tabakken direct opvallen. Niemeijer's SHOT is extra geurig, lekker pittig en tóch zo zacht in het roken. Schiet er op a Shot. raak van smaak i Ware uitkomst Waardevol Nederlands geschenk aan 80 vluchtelingengezinnen Voor 100.000 aan meubelen (Van onze correspondent in West-Duitsland) Het Nederlandse volk heeft weer eens mensen buiten de grenzen van ons land gelukkig gemaakt! In de stad Solingeu, wereldberoemd om haar reeds sedert eeuwen bestaande messen- en staalindustrie, heeft gisteren een Ne derlands-Duitse plechtigheid plaats gehad. Voor de ingang van het. op een kleine heuvel liggende museum, waarin een prachtige en zeer interesante col lectie oude zwaarden, degens, floretten, messen en dolken, tentoongesteld Is, wapperden aan hoge witte masten de Nederlandse en de Duitse vlag broe derlijk naast elkaar alsof er nooit of tenminste sedert lang geen oorlog tus sen de twee landen is gevoerd Uit naam van de Nederlandse rege ring werden in dit gebouw nieuwe Ne derlandse meubelen, tot een gezamen- ïyke waarde van f. 100.000 overgedragen, die bestemd zijn voor woningen van vluchtelingen uit het Oosten, die al hun have en goed verloren hebben. Op 30 Januari 1953 heeft de Hoge Commissaris voor de vluchtelingen by de Ver. Naties, mr Van Heuven Goed hart, zich tot ons land gericht met het verzoek de Westduitse regering te hel pen by haar pogingen de vluchtelingen van achter het IJzeren Gordyn behoor lijk te huisvesten. Men was toen in Ne derland niet in 6taat onmiddellyk een actie op touw te zeten, omdat ons land waar zovele tienduizenden jongeren en ouderen hun vreugde aan beleven en waarvan de baten bestemd zyn voor het Studenten sanatorium. INNEMEND „Hy was zo'n innemende jongen", zegt Mevrouw Sloos, als we in de huiskamer in Leiden, waar George Maduro's portret aan de muur hangt, proberen ons deze jonge, boeiende figuur levend voor te stellen. „Zyn ouders waren schatryk, maar dat heeft nooit zyn karakter ge schaad. Hy leefde zelfs tamelyk zuinig, deed mee aan het studentenleven, maar was nooit uitbundig of verkwistend. Toen hy nog een kleine jongen was. ging hy eens met zyn Vader naar New York. Hij kreeg kiespyn en moest een kies laten trekken. Zonder verdoving kostte dat een dollar minder. Zyn Vader beloofde hem die dollar, als hy zo flink was, om zijn kies zonder verdoving te laten trekken. George heeft prompt die dollar verdiend. moeilijk verwerken kon. Ontmoedisd [Dat tekent wel hoe zyn opvoeding was: kwam hy terug in Leiden bij de familie sober en streng. Ik kan niet anders zeg- Sloos, waar liy al enkele jaren op gen dan dat hy een prima opgevoed kamers woonde en probeerde zich verder j mens was. Voor de oorlog at hij in de ln zijn studie te verdiepen. sociëteit, later kookte ik wel voor de stu- Toen beging een krant een fout. In j denten. die ik in huis had. By een heel grote opmaak verscheen het verhaal eenvoudig gerecht als bruine bonensoep heen slaan en zeggen: „Zo lekker heb ik nog nooit gegeten ZIJN OUDERS Na de oorlog stopte er voor het huis van Mevrouw Sloos een auto uit Cura?ao. De ouders van George Maduro, vergrysd en verslagen, kwamen allen opzoeken, die hun enige zoon hadden gekend. Ze had den in de cel in Scheveningen gestaan, waar hun zoon met doelloze stappen had heen en weer gelopen. Ze hadden een vriend bezocht, die met hem het leed van het concentratiekamp had gedeeld en nu zagen ze zijn kamer, zyn boeken, zyn kleding. „Al myn geld zou lk willen ge ven, als ik George daarmee zou terug krijgen", zei zyn Moeder, zyn Vader zweeg alleen maar In de kamer van George Maduro ver van het vaderland, waarvoor hy alles over had, liggen de versierselen van de Militaire Willems Orde. Moed. Beleid en TrouwDit alles bezat hy. hoe jong hü ook was. Zijn Koningin heeft hem niet de ridderslag kunnen geven. Maar in de herinnering van Koningin Wilhelmina staat zyn naam gegrift. Zy vergeet nooit één van haar getrou wen. WJtowt ledereen zo hard De vaandrig liep met .-/Mn om tot grotere snelheid -3«n, Een veertig jaar geleden was er over de Rijn te Katwijk a. d. Rijn een klapbrug. die niet altijd even veilig is geweest. Het is n.l. in 1910 eens voorgekomen op een Zondag morgen dat de klap van de brug plotseling naar be neden viel. Op dal moment liep juist de heer A. v. Kla veren over de brug en hij werd ernstig gewond, zodat hij geruime tijd niet kon werken. Er is over deze brug heel wat te doen geweest. Eerst werd de klapbrug vervangen door een bascule-brug. maar later wilde het College van B. en W. de brug hele maal doen verdwijnen. Groot was de ontstemming onder de burgerij, die grote moeilijkheden voorzag wanneer er slechts één Rijn-overgang zou zijn. Ook in de Raad was men het niet eens met het voorstel (Foto Beelddocumentatle Katwyk.) van B. en W.. en tot tweemaal toe werd het voor stel afgestemd. Toch hebben B. en W. tenslotte het pleit gewonnen en de Kwakelbrug werd weg genomen. Thans is er nog één Rijn-overgang en wat dat betekentdaar weten velen van mee te praten! toen juist zelf door de ontzettende wa tersnood getroffen was. Maar de Ne derlandse hulp voor de vluchtelingen in West-Duitsland is dan tenslotte toch gekomen. De Nederlanders, die het doorgaans heel gewoon vinden anderen, die in moeilyke omstandigheden verkeren, te helpen en die dit niet anders dan als een staaltje van mensenplicht beschou wen, waren helemaal niet van plan veel ophef van dat geschenk te maken, maar de Duitsers opperden de idee wat meer ruchtbaarheid aan dit feit te geven. Daarom werd deze plechtigheid in So- lingen gearrangeerd- Men had daarby op de komst van de Nederlandse ambassadeur m West- Dultsland. de heer Lamping, gerekend, maar op het laatste ogenblik moest deze wegens ongesteldheid van dit bezoek af zien. Als zyn vertegenwoordiger stuurde hij uit Bonn de eerste ambassade-se cretaris mr C. Vrede, en ook enkele an dere leden van onze Ambassade waren aanwezig. Voor de Westduitse regering was er de minister voor verdrevenen, vluchtelingen en oorlogsinvaliden, prof. dr Oberlander, die wy 's morgens nog een persconferentie in Bonn hadden zien lelden, waarop hy zelde dat nog vóór de komst van de volgende winter voor 30.000 vluchtelingen woningen zul len worden gebouwd Minister Oberlander en onze landge noot. de heer M. A. Remalda, voorzitter van de Stichting Nederlandse Federatie voor Vluchtelingenhulp, hebben op de byeenkomst in het Museumgebouw het woord gevoerd. De Duitse minister zelde er Koningin Juliana zeer dankbaar voor te zyn dat zy de buitenwereld op het droevige lot van de vluchtelingen op merkzaam heeft gemaakt. Ook een vluchteling voerde nog het woord. Carlheinz Straube. die juist die morgen een stel Nederlanase meubelen in zyn woning gekregen had. Hy deelde met eenvoudige woorden, maar op aan gapende wijze mede hoe byzonder dankbaar hy daarvoor was. Hy vertelde ons naderhand in een lang gesprek dat hy uit Bohemen afkomstig is. Vroeger heeft hy als dentist een behoorlyk stuk brood kunnen verdienen, maar omdat hy het niet met de Communisten eens was, heeft men hem van 1948 tot 1954 in een concentratiekamp opgesloten. Zo dra hy vry gekomen is, vluchtte hy naar het Westen, zyn vrouw en drie kleine kinderen zyn nagekomen. Nu zit. hy met hen in Solingen. Hy is even over de 40, maar studeert thans hard om zyn tandartsendiploma te halen en in West- Duitsland weer zyn oude vak te kunnen uitoefenen. Een lange colonne auto's met politie wagens vooraf en aan het eind. zette zich na de plechtigheid ln beweging om Duitsers en Nederlanders naar de nogal ver verwyderde woning van Carlheinz Straube te brengen waar de vrouw en de drie kleine kinderen al wachtten. De ontberingen van de laatste Jaren en de opwinding van de vlucht, zomede het moeilyke leven in de vluchtelingenkam pen. hebben duideiyk hun sporen op de gezichten van man, vrouw en kinderen achter gelaten. De woning op de eerste verdieping van een pas gebouwd huis, waarin nog meer vluchtelingen uit het Oosten wonen, is maar klein. De ge schonken Nederlandse meubelen komen er echter goed tot hun recht De bed den waren bepaald wat anders dan de oude stro-matrassen, waarop men in de kampen heeft moeten slapen. De twee tafels, de zes stoelen, de bedden, met matrassen, dekens en kussens, de kle ren-, de keukenkast, en de commode, zyn een uitkomst geweest! De vrouw had werkeiyk tranen Ir. de ogen toen zy ons alles liet zien. Circa 80 vluchtelingen-gezinnen, die In ongeveer dezelfde moeilyke omstan digheden hebben verkeerd als de Straube's, kunnen net als zy met het i prachtige geschenk uit Nederland g - I Philips sluit fabriek in Soerabaja De radio-ontvangstoestellen fabriek van Philips in Soerabaja, die in Octo ber 1954 tijdelijk werd gesloten, zal per 1 Maart definitief worden opgeheven. Desgevraagd deelde de directie van Philips te Djakarta mede. dat de op heffing verband houdt met het gerin gere deviezenbedrag, waarover be schikt kan worden. Ondermeer is hierdoor centralisatie van het bedryf noodzakeiyk geworden. Deze centralisatie beoogt de concentra tie van de productie in Bandoeng, waar door de fabricage van onderdelen aldaar efficiënter kan geschieden. De gloeilam penfabriek blyft te Soerabaja gevestigd. UITKERINGEN AAN ARMLASTIGEN Het hoofdbestuur van de Nederlandse Bond van ouden van dagen heeft ln een schryven aan de Raad van Ministers en de leden van de Tweede Kamer de aandacht gevestigd op een in Rotterdam genomen sociale maatregel. Gevraagd wordt de gemeentebesturen hiervan op de hoogte te stellen, opdat het voorbeeld navolgmg zal vinden. Sinds November 1954 verstrekt de Gemeentelyke Dienst van Sociale Zorg te Rotterdam aan zgn. armlastigen t. 156— per jaar aan gehuwden en f. 104.per jaar aan ongehuwden. uit sluitend bestemd voor het aanschaffen van kleding, dekking en schoeisel. De uitkeringen geschieden per kwartaal en bedragen dan resp. f. 39.(voor ge huwden) en f. 26.— (voor ongehuwden). Indien men geen kleding, dekking of schoeisel nodig heeft, vervallen deze bedragen en ontvangt men een premie van resp. f 19.50 of f. 13, die vryeiyk kan worden besteed. GOEDE DADEN OP ST. JORISDAG Evenals vorige jaren zullen ook dit jaar de padvinders en padvindsters in de Paasvacantie hun actie „Een heitje voor een karweitje" voeren, waarby zy dus hun diensten aanbieden voor de somma van een kwartje. Min of meer als tegenwicht op deze actie is nu het plan opgesteld de padvinders op St. Jorisdag, 23 April, een goede daad jegens de ge meenschap te laten verrichten zonder dat hiervoor wordt betaald Het is de bedoeling, dat dit plaatseiyk geschiedt, byvoorbeeld door het schoonmaken van een plantsoen of een stationsplein. In ieder geval zal het steeds iets moeten zyn, waar de gehele gemeenschap Iets aan heeft. Koningin zal hem ontvangen De minister-president van Ceylon, sir John Kotelawala. die de conferentie van premiers van het Britse Gemenebest heeft bygewoond, zal Zaterdag a s. een kort bezoek aan ons land brengen. Om 12 uur zal hy door minister-president dr Drees worden ontvangen. Zaterdagmid dag te half vier is er een ontvangst te Soestdyk door HM. de Koningin. Ook minister Luns zal daarby tegenwoordig zyn. Zaterdagavond biedt de Nederlandse regering een diner aan in hotel Witte- brug. Koe in badkamer.. Jef Decoster. uit Leuven, was niet weinig verwonderd toen hy Zondag ochtend in zyn badkuip een enor me koe ontdekte, die hem vrolijk loeiend begroette. Het dier voelde zioh blijkbaar uitstekend op zyn gemak en het kostte Decoster veel moeite het beest uit zyn badkamer te verwijderen. Uit een door de po litie ingesteld onderzoek bleek dat studenten van de Leuvense univer siteit het dier, dat ontsnapt was uit een weiland, hadden opgevangen en het met gebonden poten de woning van Jef Decoster hadden binnenre dragen. Dit was een gemakkelijke operatie, daar het hier een kosthuis voor studenten betreft, waarvan de deur vry wel nooit op slot is. Jef Decoster, die de houder van dit studentenpension is. had kenne'.yk had hy niets gemerkt Intussen hebben de Leuvense studenten met hun koeiengrap veel hilariteit ver holpen worden. Natuurlijk wordt eerst nauwkeurig onderzocht wie er voor in aanmerking komen. Honderdduizend gulden lUkt misschien niet veel. maar wanneer men. zoals wjj, al vaak de nood van zoveel vluchtelingen hier heeft gezien dan beseft men toch dat het In feite héél veel kan betekenen. De ideeële waarde is immers véél en véél groter!

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1955 | | pagina 7