Een Zoeklicht. „DE ZES VROLIJKE POESJES' ORSINI BELEED SCHULD O O Geen geweld, maar zelfverloochening H WEKELIJKS BIJVOEGSEL VAN HET LEIDSCII DAGBLAD - ZATERDAG 11 DECEMBER - PAGINA 2 NIEUWSTE ONTDEKKING: y OP DE BOEKENMARKT VE V z VERRASSING van het mu- zlekseizoen: „The six jolly cats" (De zes vroiyke poesjes). Nauw uit de wieg gekropen, verbaasden zij gisteravond voor het eerst in de Stadsgehoorzaal een massaal opgekomen publiek door hun uitzonderlijke muzi kaliteit en verrassende techniek. Een gezegende primeur voor Leiden! Het mag ongeloofwaardig he ten, maar tóch ls het zo! Deze zes spruiten van een to taal onmuzikale vader en een even totaal onmuzikale moeder, leverden het onomstotelijke be wijs, dat de wetten der erfelijk heidsleer radicaal omvergewor pen kunnen worden en men daar geen vaste lijn meer in ontdekken kan. Het was een groots moment, toen zij gezessen de zaal bin nentrippelden en jolig wuivend met hun staartjes voor het da verend welkomstapplaus dank ten. HET werd doodstil bij het openingsnummer. We hoorden vele cory- pheeön. maar deze entrée span de de kroon! Het ..Poesje mauw. kom eens gauw" was een schitterende ouverture tot een veelzijdig pro gramma, dat niet naliet de ge moederen tot laaiend enthou siasme te stemmen. Het waren de twee jongste spruiten, die hiervan een onver gelijkelijke interpretatie boden: een duet. zó ragfijn en heider- glanzend over de toetsen neer- gepareld, dat men eenvoudig versteld stond over zulk een jong meesterschap, dat hier on verwacht tot openbaring kwam. Velen braken zich er het hoofd over hoe het mogelijk was. dat deze poesjes tot zo een prestatie In staat waren I Maar er werd hun geen tijd gelaten het hoofd verder te breken, want de vol gende minuut waren er weer twee anderen naar voren ge sneld. op hun draaistoeltjes ge wipt en volkomen verdiept in het welbekende „Mijn klein Mi- netje, bezorg mij een pretje". ZO volgde het ene héérlijke nummer het andere. Steeds opzienbarender, steeds verwonderlijker, steeds kunstvoller. Duetten, trio's, kwartetten, kwintetten en zelfs een slot- sextett. het onvergankelijke en onvergelijkelijke „Kitten on the key's", met een verbluffen de virtuositeit en een zuiver in stinctief aanvoelen van het mo dernste rhythme weergegeven, klonken over de hoofden der op gewonden en overrompelde schare. Telkens leek het, alsof de ©tadszaal op instorten stond. Zó geestdriftig waren de toe- Juichingen, zó stormachtig was het applaus van een auditorium, dat alle sensaties van deze tijd als op slag overtroefd wist door dit optreden van zes jeugdige fe nomeentjes. die enkele weken geleden In het dierenpark van Parasjaslawl in de Oekraïne ge boren zijn en met een speciale vergunning der Sovjet-autori teiten van achter het IJzeren Gordijn naar Lelden mochten reizen. Aan Rusland de eer voor deze verwonderlijke ontdekking HET zou ons niet verbazen, indien deze poesjes van Lelden uit hun roem zou den vestigen en uitdragen: niet alleen in vele steden van ons land. maar ook In gans Europa en in gans Amerika. Ter ver broedering der wereld! Dit festijn van klank en char me. nog verhoogd door de ver rukkelijke keelge'.uldjes dezer nog zo geheel onbedorven dier tjes. die op zichzelf al één voor cén ontroeren en met deze geluidjes hun spel aan het toet senbord zo schattig omlijsten, slaat -edere tot nu toe geboden „show" volslagen ln het niet. Men zij gerust! Zij zullen nog een week lang avond aan avond een propvolle Stadszaal in hun ban slaan. Op het slotconcert verwacht hun impresario de 100.000ste bezoeker(bezoekster). Hem of haar wordt een vijf- weekse reis naar de landen ach ter het IJzeren Gordijn met alle gemakken van dien aan geboden. Siberië incluis. Zes lieve poesjes En dón dat spel! Hoe fs het mogelijk Verwondert het U. dat de we reld er ademloos van wordt? FANTASIO. Bert van Aerschot. „Bittere Wijn". A. W. Bruna en Zoon. Utrecht 1954. Er zijn schrijvers, die in staat zijn om aan één individu een tijdsperiode of een maatschappijstructuur te de monstreren. Tot dezulken behoort Bert van Aerschot. Wat hij door middel van de lotgevallen van zijn John Drnes op roept, ls het geestelijke luchtledig van de geldmaatschappU. Draes, het prototype van de selfmade man, is van arme slokker opgekomen tot bouw- magnaat met behulp van een finan ciële acrobathlek en een ..het doel hei ligt de middelen "-mentaliteit die beide noodzakelijk schijnen te zijn om het te brengen tot zakenman van interna tionaal formaat Geld en nog meer Teld is bet doel van lov-n en wraak op de wereld die hem als "en ..onder o-H-» knaap met een veel ta groot hoofd aa het begin van de startbaan heeft eezet On het moment van ziin mogelijke ondervarg drinet ''et voor het eerst tot hem door „h'J had nooit nagedacht over zichzelf- dat hij er met al zijn welvaart ni«'s 00 vooruitgegaan ls en dat hit n!"t anders bpeft kunnen konen dan de .bittere wijn" van het lege leven, van het versleten liohaam en van de lief deloze hebzucht. 'De wijze waaron de schrijver de tocht van de. In de drank vergetel heid zoekende, man door de avond lijke stad beschrijft en hem laat ver- volren door de Nemesis van de her innering is In zijn bondigheid even meesterlijk als aangrijpend. Willem de Geus en W. Boel houwer Sr. „Rond de Horizon" - H. P. Leopolds Uitgeversmij. Den Haag 1954. Een kloeks zeeroman ls .Hond de Horizon" van Willem de Geus men herlnnere zich zijn „Wilde Vaart' en W. Boelhouwer. De avontuurlijke en bijna noodlottige reis van de vler- mastbark „Condor" sohijnt op hlstorl- sohe gegevens gebaseerd te zijn en het feit, dat dit zellsohlp ln de praktijk een vrouw tot kapitein had, draagt niet weinig bij tot het brengen van variatie ln de spanningen, die uiter aard al ontstaan tussen de shellbacks, die ln de vorige eeuw de kleine sche pen met hun grote zeilen over de zeven zeeën haalden. Goede manne lijke vriendschap enerzijds, tirannie en wraak anderzijds vullen de kleine scheepsruim te met een ziedend leven, waarin uiteindelijk alles wijken moet als het om het behoud van het schip gaat. Dat de Nederlander De Prammer, die ondanks een niet helemaal kraak- wlt verleden, een verstandig leider en een puike zeeman blijkt te zijn, aan het slot het aanbod van hart en schip van de kapitelnse niet aanvaardt, ls ln overeenstemming met de vrijheids- bewuste aard van deze lieden. Dola de Jong. „De Thuiswacht". Em. Querldo. Amsterdam 1954. Dola de Jong heeft enige Jaren g?- waoht voor zU haar roman „En de ak ker is de wereld", waarmee zit In 1947 de prozaprijs van Amsterdam ver wierf. een opvolger gaf. Dat zij onder tussen niet stilgezeten heeft is dui delijk merkbaar in haar nieuwe boek „De Thuiswacht", dnt van een uitzon derlijke gaafheid blijkt te zijn. Even. wichtig en nauwgezet, geheel toege spitst op de psychologische eeben nissen ln de beide mensen beschi zij het botsende samengaan van taM jonge vrouwen. Bea en Erica d Vi£ tot hun ongeluk tot elkaar aanzet™? ken voelen. Erica, wie oen ie,«S trauma heeft gevoerd tot een bmtf* maatschappelijke wispelturigheid erotiek, maakt het Bea de zedelijk schoolde. die Erica niet anders geven dan haar genegenheid dl» 7,,2 uit op de moederliike zorgende en b, zorgde wijze, een tijdlang onmogei om haar eigen levenslijn te volg Het drama van deze vriendschap vinSI zlln katbarsis in de tlidsomstandieh».] den. Door de Duitse tvzettlnp symboliseer-! in de afzichtelijke n>5i der van Erica, vindt het korte i',u| en stuurloze leven van Erica een hi roïsch einde. Terecht zegt Marni* Olisen deze roman, dnt „het ee'heel haast klass'eke allure kriigt" iets men van „En de akker is de vtti ongetwijfeld niet zou kunnen z:2~, Doch het moge vreemd kllnkta ondanks mijn waardering voor d« nieuwe roman geef ik persoonlijk i voorkenr aan de ongnve. wannbloe dige. poëtische eersteling boven dn perfecte, evenwichtige, foutioi tweede roman. Virgil Greorghlu. „De man dli reisde". Uitgcversmü Pa*. s-Gravenhage z. ,j. Gheorghiu. bekend geworden m zijn „Vijf en twintigste uur" en m ,JDe tweede Kans" beschrtlft in j man die alleen reisde", het korte tri glsche leven van de dichter Trajj Matlsi. Zijn harde overgcvulde lingsjaren Matise is een ttjdlü tegelijk soldaat en dagbladredacteur geven hem een vroege rijpheid politiek inzicht, die hem geschikt mi ken voor oorlogscorrespondent voor de diplomatieke dienst Een rel met een onderzeeër die gebombardeei wordt, de roem van het, schrilverschi in Frankrijk en eindelijk zlln ultw ken naar Zuid-Amerika, vormen tre fende hoogtepunten. Hoewel de aut< hartstochtelijk geoccupeerd ls met politieke gebeurtenissen van zijn la Roemenië staat hü voldoen boven dat begrip om zijn overtuirj gen een algemeen menselijke te geven. Robert Croltct. „Negri. Pag boek van een kat' Loghem Slaterus. Arnhem 193 Zo aanvaardbaar in ziin mysteriën sfeer als de geschiedenis van het ren dier „Maoeno", eveneens van de ha van deze schrijver, is. zo totaal onaa nemelijk ls deze poezengesohieda Een poes Pola niet Paula, zie pi 31 Negri geheten, schrijft potig haar dagboek en moralise* er eigenwijs en wijsneuzig op los. Hi mensen beleven de ijselljkste mi drama's met spoken en bljna-moon in de entourage van natuurlijk kasteel. Het ls mogelijk, dat Crottet in miauw meer hoort dan alleen 1 verzoek om een schoteltje mei maar als zijn kat hem dit alles teld heeft, dan moet die een afsl meling in de rechte linie zün Courts-Mahlcr. CLARA EGGJNK, Bewogen Leven CII God schenkt een volk vrijheid, dat vrijheid waard is W' j ij schrijven de 14de Januari 1858. Het is avond. In de buurt van het helder verlichte operagebouw schuifelen donkere figuren rond. Zo nu en dan blaast de wind om het grote gebouw en doet de straatlantaarns flakkeren. De eerste bezoekers, deftig uitgedost, schrijden reeds de poort van het grote gebouw binnen - Geratel van wielen, klepperende paardenhoeven, weg rijdende rijtuigen die hen naar de galavoorstelling hebben gebracht. De zaal is tot de laatste plaats uitver kocht. Ook de Keizer zal met zijn gemalin, de Spaanse gravin Eugénie de Montigno, in zijn loge verschijnen. Daar waar de Keizer verschijnt, verschijnen ook vele hovelingen. De kostbaarste toiletten zullen deze avond schitteren in het licht der kronen. HET wordt drukker. In de verte nadert een hofrijtulg. Snel komt deze nader. Pierl, een der gezworenen van de Orsini-groep. kijkt gespannen toe- Het ls niet de Keizer, die in dit hofrytuig zit. Het ls Ernst II van Saksen-Coburg! Hij herkent hem duidelijk. Als nu alles maar niet verkeerd gaat. Als men nu de bommen maar niet ten onrechte naar dit rijtuig gooit! De bom men zijn voor de Keizer, die weldra komen zal. Nooit krijgen ze meer zo'n kans. HU loopt haastig in de richting van de plaats waar zUn vrienden staan opgesteld. -Het Is de Keizer niet', schreeuwt hU, ..het is de Hertog van Saksen-Coburg!" Zijn vrienden hebben hem verstaan, doch een agent, die belast was met de taak scherp op de menigte te let ten. verstond ze ook en iets in de trilling van die gejaagae stem zei hem dat er Hts niet in orde was. Daarom nam hU de schreeuwer onmlddellUk gevangen en leidde hem weg. Zo was een der gevaarlijkste leden dus al Ingerekend nog voordat de Keizer ln zicht gekomen was. Orsinl en zijn makkers verspreidden zich. doch hielden voortdurend voeling met elkaar. Steeds ratelden er rijtui gen aan hen voorbij. Het getrappel der paarden maakte hen nerveus. Er vlogen vonken uit de straatstenen en de flakkerende lantaarns gaven veel te veel licht. Als on heilspellende ogen kwamen zU uit het duister. INEENS wisten ze het: de Keizer komt! Was het ge fluisterd? Geschreeuwd misschien? ZU wisten alleen dat hU kwam en daarom troffen zU hun voorberei dingen. Er was veel hoefgetrappel in de verte. Er waren veel paarden. Haastig drongen zU naar voren, elke zenuw gespannen. Bleker dan anders, doch ook vastberadener dan ooit Het moest gebeuren, het mócht niet mislukken of zou een mislukte aanslag ook zin kunnen hebben misschien? Het hofrUtulg ratelde nader. De Keizer was reeds te zien. HU zat naast de Keizerin- EENSKLAPS een geweldige knal! Direct daarop nog écn. drie tellen later de laatste. Gerinkel van glas, gekerm van gewonden, door dringende kreten als het gehuil van een hond in doods nood. Zo ongemerkt mogelijk verlaten de gezworenen het toneel van de misdaad. Orsinl Is gewond door een bom- splinter, niet erg. Zonder moeilijkheden vindt hij zijn huis. Zjjn volgeling Gomez echter wordt gegrepen. De Keizer en de Keizerin stappen voor het operagebouw uit. ZU zUn niet getroffen. LUkbleek begeven ze zich naar binnen, om ln de loge weer wat op het verhaal te komen. De Keizer ls zeer opgewonden, de Keizerin ls kalmer. Zij zegt dat ze zich aan het publiek moeten vertonen, opdat het wete, dat hun niets overkomen ls. Maar als ze zioh naar de balustrade van de loge bege ven, zodat het ganse publiek hen zien kan, ontstaat er een doodse stilte Zo beschrUft althans Ernst II van Saksen-Coburg dit moment in zUn boek: ,.Aus melnem Leben" En hU was ooggetuige. Buiten werden de doden en gewonden weggedragen en daarna begon men met het afzetten der straten door mi litairen, tot aan de Tullerleën. Als een lopend vuurtje ging het door ParUs: ..Er is een aanslag gepleegd op het KelzerlUk paar, de daders zUn ontkomen!" Toen de Keizer die avond met zUn gemalin alleen was in het grote palels, nadat zU honderden hovelingenhan den hadden geschud, gingen zU naar de wieg van hun zoon en barstten daar ln tranen uit TOEN men de volgende dag Gomez aan de tand voelde, bekende deze alles. HU was Immers geen ge wone misdadiger. De wereld moest toch weten waar- HU deed zelfs nog méér. HU zei met nadruk dat geen en kele Franse emigrant bU de aanslag betrokken was ge weest., Hij zelf nam het leeuwendeel van de schuld op zich. Ook al was zUn daad een daad der duisternis geweest, hij had die gedaan in de hoop dat daardoor spoediger het licht der vrUheid voor zUn geknechte landgenoten mocht schUnen. In de gevangenis kreeg Orsinl ruimschoots de tUd over zijn leven na te denken. Op de 11e Februari schreef hij een hartstochtelijke brief aan de Keizer, die aan zijn bommen was ontkomen: ..Bevrijdt mijn vaderland Sire. en 23 millioen burgers zullen uw nagedachtenis zegenen!" Dit alles maakte grote Indruk op de Keizer. Gaarne had hij de moordenaar gratie verleend, doch hU durfde niet, want een voorstel in deze zin van de Staatsraad bereikte hem niet. En dat was waariyk geen wonder, want bij de bomaanslag hadden tien mensen het leren verloren en meer dan hoDderd waren gewond. ET proces-Orsini kreeg veel aandacht. Dit kwam coi door de verdediger, de advocaat Jules Favre. D»:e «as namelijk eeh der leiders van de democratische oppositie togen de Keizer. In zijn beroemd geworden ver dediging. die er niet op gericht was een mlsdaaa te klei neren, maar wel om de drUfveren bloot te lei'gen. de Orslni hadden bewogen tot deze daad. zei, hU wel zeer merkwaardige dingen. Dingen, die menige Fransman uit die dagen lot diep nadenken stemde: .Is een volk zo ongelukkig om ond'f liet juk van een tiran te geraken, dan zal het slaal van een sluipmoordenaar de ketenen niet doen sprinten- Dergelijke regeringen vallen door hun eigen gebreken, en God. die de uren telt. roept katastrophen in het aan zijn, die oneindig verschrikkelijker zijn dan de hels» machine van een samenzweerder". nder ademloze stilte schilderde de advocaat het sa- rakter van Orsinl. Geen man die, met bloed bevlcut. werkte aan zUn eigen weg naar boven. Wel een man die nooit afgelaten had zich op het spel te zetten voo- bevrUdlng van zUn vaderland. Vele malen aan de 1 ontsnapt, soms op wonderbaariyke wUze. zou d8,n delUk bU hen zUn dood vinden. Doch wie nog da<-htj£l men hier met een gewone misdadiger te doen mocht net>- ben,, zou eens aandachtig moeten luisteren naar de orici die zyn client vanuit de cel aan de Keizer geschreven had, en die zijn verdediger heden, met toestemming van ZUne KeizerlUke Majesteit, zou voorlezen. Dit voorlezen werd het dieptepunt ln deze tragedie, want zelden heeft de mens een document gehoord. waar- In op zo hartstochteiyke en belangeloze wUze werd ge tuigd van liefde voor een onderdrukt vaderland. En nooit nog had de Fransman zo'n hartroerende bede om hulp gehoordvoor anderen. Toen het vonnis, de doodstraf, over Orsinl werd geveld,j ging er een vreemde ontroering door de zaal. P de derde Maart, tien dagen voor zijn terecht- I schreef Orsinl de Keizer een nieuwe brief. Hierin dankte hU hem voor de toeslemming t« - publicatie van zyn eerste schryven en beleed bij schol - r HU betreurde dat hU deze zware misdaad bad en bU smeekte zijn landgenoten niet meer de gewei dadlge weg te betreden, doch voortaan de weg Ie gaan van zelfverloochening, toewUdlng, eendracht en deug God zou een volk dat de vrijheid waard was, reker e vrijheid schenken! REIN BROUWER-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1954 | | pagina 12