FESTIVAI Een zeldzame Roofvogel VAN MODERNE MUZIEK IN PARIJS Voor de Vrouw Vrijdag: Gekookte vis. aardappelen, peterselti braden appelen. WEKELIJKS BIJVOEGSEL VAN HET LEIDSCH DAGBLAD - ZATERDAG 6 NOVEMBER - PAGB John Gage maakt „MUZIEK" met behulp van twee vleugels en een batterij kinderfluitjes (Van onze Parijse correspondent) De festivalitis begint nu ook al in de wintermaanden te woeden. Na de ontelbare muziekfeesten, die in Frankrijk afge lopen zomer werden gehouden, is het Parijse seizoen ingezet meteen festival. Een festival met grotendeels moderne muziek, waaraan ook nog een congres werd gekoppeld over de „sociologische aspecten van de muziek aan de radio." Beide ondernemingen werden trouwens georganiseerd in nauwe samenwerking met de Franse radio, die alle uitvoe ringen heeft uitgezonden, door het documentatie-centrum voor internationale muziek, hetzelfde lichaam dat vorig jaar een eerste muziekfeest tezamen met de West-Duitse omroep in Keulen heeft gegeven. Zoals de naam van het organiseren de centrum al aanduidt, is de opzet van dit. soort festivals vooral het gTOte publiek behulpzaam te zijn bij zijn „muzikale documentatie" en op geen der twaalf programma's figu reerde dan ook enig stuk, dat men tot de bekende nummers had mogen re kenen. Die opzet veronderstelt, om te beginnen uiteraard, een zekere dosis gezonde belangstelling bij dat publiek en daarin hebben de organisatoren zich gelukkig niet vergist. De toegang was bij alle concerten vrij, maar over het algemeen heerst nog de mening dat het publiek zelfs nog met geen stok en met geld toe naar moderne concerten is te drijven. En die opinie, welke vooral vlijtig door de Parijse impresario's wordt ge propageerd, heeft hier in elk geval een catagorisch ontkennend antwoord gekregen. Al had men de paradepaarden dan ook op stal gelaten, toch waren de organisatoren niet vervallen in de fout zo veel mogelijk wereldpremières te verzamelen in de veronderstelling dat tot het allerlaatste cok altijd het allerbelangwekkendste zou behoren. Naast zeer progressieve werken uit de atonallstische school van Schoen berg had men niet geschroomd ook heel bedaarde uitingen van heden daagse componisten te presenteren, zcals een symphonie van de Duitser Hartmann of een liturgisch werk „Salut solonnel" van Claude Delvin- court, de vroegere directeur van het Parijse conservatorium, die in het voorjaar bij een auto-ongeluk het le ven verloor. En tenslotte behoefden al die no ten nog niet eens noodzakelijk uit onze eigen tijd te stammen en had men met onbekende werken van Ros sini - een allercharmantste sonate die hij op twaalfjarige leeftijd ge schreven had - Dunstable en Destou ches en anderen ook nog een lof waardige poging tot exploitatie van bibliotheek - research - werk gedaan. De concerten waren verder ingedeeld volgens zekere geografische overwe gingen. Er waren drie concerten, ge wijd aan oude en moderne muziek uit Engeland. Italië en Hongarije en de reeks werd geopend en besloten met een tweetal internationale pro gramma's. NEDERLAND ONTBRAK Men kan het als Nederlander be treuren dat bij al deze uitvoeringen, waarbij enkele hoge toppen werden beklommen, maar waarbij vooral vele troosteloze dalen doorkruist moesten worden, ons land niet met één enkel stuk vertegenwoordigd was. We zou den niettemin wel zo twee of drie werken kunnen noemen, die hier niet alleen een goed figuur hadden ge maakt, maar zelfs een verademing zouden zijn geweest. Het festival werd voorbereid door een lichaam dat in Parijs gevestigd is. hetzelfde Parijs waar aan de Ne derlandse ambassade een culturele attaché is verbonden. Zou het niet op diens weg hebben gelegen ervoor te zorgen, dat muzikaal Nederland hier niet opnieuw door afwezigheid geschitterd had? Alle veertig vijftig werken hier ook maar aan een vluchtige bespre king te onderwerpen, is natuurlijk on begonnen werk, maar met de moder ne hoogtepunten zijn we vrij gauw certvorm werd uitgevoerd. Constant heeft zijn naam internationaal geves tigd met een radioballet „De fluitspe ler", waarmee hy in 1952 de grote Italia-prljs verwierf. Dit nieuwe stuk werd eveneens in opdracht van de Franse radio geschreven, maar overi gens was het voor de zaal, de opera, bestemd. Het libretto behandelt het Pygmalion-thema, het verhaal dus van de kunstenaar, die zozeer in zijn schepping gaat geloven - een vrouwen beeld - dat er een liefde ontbrandt als tussen man en vrouw. Uitgepraat. Daartoe behoorde zeker de kamer opera „Pygmalion" van de Jonge Frans-Roemeense componist Marlus Constant, een werk dat helaas in con- Dat gegeven is in een moderne con text geplaatst en als tegenspeler in de driehoeksverhouding fungeert hier een ambtenaar van de belastingen, die we gens wanbetaling van de kunstenaar, bezit van het beeld wil nemen. Constant heeft deze anecdote, die door een iets te zware philosofische saus werd overgoten, uitgebeeld in een pregnante muziek vol knappe instru mentale vondsten en geladen met sterk lyrische spanningen. Een werk, dat men wel graag spoedig op de plan ken zal zien opgevoerd. Onder het hoofdstuk experimentele muziek heeft de Franse geluidsinge nieur Pierre Schaeffer. de promotor van de „muslque concrète" op een middagconcert een overzicht gegeven van de vorderingen, die op interna tionaal gebied langs deze weg de laat ste Jaren zijn gemaakt. Artistiek zeer overtuigend kon men al deze proeven nog steeds moeilijk noemen en het wachten is. lijkt me, zo nog altijd op het genie dat al deze radiotechnische foefjes hun muzikale rechtvaardiging zal geven. Ook de beroemde Franse componist Darius Milhaud „die een werk had bijgedragen dat grotendeels langs electronische weg tot stand was geko men, heeft zich hier niet als dat ver lossend genie doen kennen. EEN VREEMDE VERTONING Helemaal nieuw voor Parijs was dit maal de kennismaking met de Amerikaan mr John Cage, die in samenwerking met zijn makker Tu dor een demonstratie gaf van zijn piano for tape. Dit is wel de zon- een tikje al te gortig gevonden! mij persoonlijk ooit gegeven was in een concertzaal te mogen bijwonen. Men stelle zich twee ernstig - bijna plechtig - kijkende heren voor, die zich ruggelings ieder aan een vleu- Een van hen heeft een tafeltje naast zich staan, zoals goochelaars gebruiken, en waarop allerlei fluitjes, trompetjes, hamers, zweep jes en stokjes liggen uitgestald. Ze kijken elkaar niet aan. maar star ten op het sein van een chronome ter, waarvan ieder er een naast zich op het klavier heeft liggen. En dan begint de pret. De een slaat een noot aan en de ander maakt een loopie - op de piano, zo niet met het publiek - en dan ontspint zich een compleet onsamenhangende „muzikale" dialoog, met vele lange rustpozen en afgewisseld met stoten op een trompetje, een jachtfluitje of een tik met een stokje of een zweep je, op de snaren of de onderkant van het toetsenbord. Op een gegeven moment staat mr Tudor op van zijn stoel om zich met een hamer onder zijn Gavcau-vleu- gel te begeven. Hij geeft pats de Ga- veau dan een fikse mep onder tegen de buik De seance duurt zo twaalf minuten en twee en twintig seconden door - zo luidt de titel van de „compositie" - en het lachsucces was uitermate overtuigend. Parijs heeft nu dus met eigen ogen John Cage en zijn „geprepareerde piano" leren kennen en de heren moeten beslist nog eens terugzien te komen. Maar dan beter voor een op treden in het Circus Medrano, want zelfs de bewonderaars van Pierre Schaeffer en zijn concrete muziek hebben deze demonstratie toch wel tikje al te gortig gevonden! FRANK ONNEN Spiegeltje, spiegeltje, aan de wand DE GROTE MODE VOOR KLEINE MENSJES Parijs, November 1954 „De kindermode verandert niet", wordt er soms beweerd. En toch is dat niet geheel juist. Wcpit, al behoort die kindermode, die een getrouwe copie was van de mode der groten, al heel lang tot het verleden, toch ondergaat ook de huidige kinderkle ding duidelijk de invloed van de grote mode enmet die grote mode verandert dus ook (lichtelijk) de kindermode. Nog niet zo heel lang immers ravot drie-turven-hoog in een „houtjes touwtjes jurk", die in geen enkel opzicht voor de dito van vader of oom onderdoet. Nog niet zo heel lang ook draagt het kleine ijdeltuitje, naar moeders voor beeld, een gezellige, vlotte en spor tieve kameelharen jekker inplaats van de stijve confectie prinsessejas van weleer, en zo kwam ook het. mantel pakje met plooirok en recht, twee derde jasje in de garderobe van het kleine jongedametje terecht, evenals de lange, over de rok gedragen blouse of trui en de enkelvrüe pantalon met nauwe pijpen, alle uit het modeblad van moeder afkomstig van de tekening laat U een ensemble zien van rok en blouse. De rok is wijd en van harige stof (in felrood, hard- streng getailleerd en het rokje is wijd. Deze overgo)>^H moderne trant van zwart, tweed gemaakt en wordt een wit, een zwart of een Zo draagt het moderne klVH bijvoorbeeld het huispak |«u links bovenaan), dat uit I bestaat, te weten: een doni», I geruite, enkelvrile pantaloi I vuld met een Jak van rood!, I de lange mouwen en de halt; I een witte wollen trui laat-, I jak heeft laag ingezette fa I mouwen en een dubbele kr.*, I onder een vrij ruim. rond deJ I Haar broertje volgt het n I van volwassen buitenlanders- I op zijn enkelvrite pantalon ivH ribfluweel een blouse van trjH nel. die ruim over de broek, blouse heeft aan de zoom splitjes en het voorpand dn, I zakken, die schuin genomen I Zoals dit iaar in de modei de separates in zwang zijn, r r ook de moderne favoriet va- dergarderobe. Het derde c gedragen. Als tweede een mos delletje van donkergriizen si nel, dat een brede, gekruist. I mige halsopening heeft en brei, derbanden: het ls voorzien ic zwarte leren ceintuur en pk knoop6luiting over de gem'.' I Een geel wollen truitje is t> by deze overgooier. Tot slot een gekleed jurk> <1 Kijkjes in de Natuur T Fandaag gaan w bijzondere en i de schijnwerper eens richten op een heel ons land onbekende vogel. Een najaars trekker, die op zijn reis naar Noord- of Oost-Europa naar de Middellandse Zee, uit zijn koers was geraakt en ergens bij onze Oostgrens was verongelukt. De rode milaan! Ook wel „wouw" genoemd, maar dat is verwarrend, omdat er een Nederlandse vogel is, de bruine kie kendief, die in zekere streken vcm ons land ook wouw of riet wouw wordt genoemd. Dat is echter een heel andere soort vogel dan deze vreemdeling, de rode milaan, hoewel ze allerbei be horen tot de orde van de roofvogels. U weet wel: een haak- snavel, waaronder een gele washuid zit, en grijpklauwen met kromme, scherpe nagels. H(j doet het althans niet, maar in de landen, waar hij thuis hoort, dus dat zijn Noord-, Midden- en Oost-Europa, Zuid-Europa, Noord-Afrika en Azië, daar gedraagt hij zich op de manier van de bekende aasvogels, de g»eren. In de straten en in de achterbuurten, waar hygiëne en stadsreiniging nog onbekende zaken zijn, schooiert hU zijn kostje op uit het afval. Er wordt verteld, dat de gieren en de milanen in vroeger eeuwen heel broederlijk de middeleeuwse stadsrei niging verzorgden. Hij stelt zich verder tevreden met kleine gronddieren, zoals muizen, rat ten, kikkers, slangetjes, hagedissen, ja zelfs met insecten en wormen, als de nood aan de man komt. Vanaf een paaltje, dus op buizerdmanier, be spiedt hij dan zijn omgeving. Zeer aandachtig en zeer wakker! Ik heb gelezen, dat een milaan er een bepaalde manier cp nahoudt, waarop hij grotere roofvogels hun „geslagen" prooi afhandig maakt. Zit zo'n roofvogel, laten we zeggen een slechtvalk, met z'n buit op de gTond, dan springt en klapwiekt de milaan net zo lang om de „bezitter" heen en maakt het hem zo lastig, dat de valk er tenslotte genoeg van krijgt, vooral als de kraaien, aangetrokken door het gezellige „standje", ook be langstelling gaan tonen. Daar de valk geen vechter op de begane grond is, geeft hij spoedig zijn bult op en gaat er vandoor, waarna de lastpost, de ta felschuimer, die de rode milaan is, er wel raad mee weet. Als je meent, wat Nederlandse vo gels te kennen en iemand zet je par does voor een milaan (opgezet he laas), die je nog nooit in leven, maar alleen op foto's en platen hebt ge zien, dan zet je toch wel eventjes ogen op als tafelbordjes. Want ons land mag dan vele prachtige vogels rijk zijn en met name de roofvogelstand mag met heel mooie soorten vertegen woordigd zijn, een milaan is toch wel een heel bijzondere verschijning, die je als vogelliefhebber maar niet voor bijgaat. Het is niet eenvoudig, door middel van een zwart-wlt-tekening een nauwkeurig signalement van een on bekend dier te geven, maar ik heb mijn best gedaan, de werkelijkheid zo veel mogelijk nabij te komen. Ik weet niet, of U een havik kent, of een buizerd. Dan zou ik een verge lijking kunnen maken, wat de grootte betreft. De milaan ls ln Ieder geval aan merkelijk groter, hoewel zijn kop ln verhouding nogal klein is. Zijn hoofd kleur is bruin, maar de veren zijn licht gerand en dat geeft aan het ge hele verendek een mooie beweeglijk heid. De kop is grijsachtig, de iris van de ogen matgeel. Wat het meest opvalt, dat zijn de vleugels en de staart. Zeer lange en puntig toelopende vleugels en een diepgevorkte staart, dus een zwaluw staart. En met die staart ls de vogel wel bijzonder gekenmerkt. ER is nog iets, dat de aanlacht trekt. Dat zijn de poten. Ze zijn mooi geel van kleur en ook, naar roofvogeltrant. voorzien van nagels, maar voor zo'n forse vogel zijn de po ten klein van formaat en de nagels zijn niet de dodelijke wapens, die we bij valken, haviken en sperwers aan treffen. Dit komt overeen met de leefwijze. Een milaan is namelijk niet een ech te roofvogel, zoals de hier genoemde soorten, hij is zelfs niet in staat een grote prooi in de vlucht te grijpen. blauw of nog andere kleur) en heeft een op koord doorgestikte zoom, ter- wel de tailleband op dezelfdle wijze ls gegarneerd. Hij wordt met een een voudig effen of gepatroneerd bloesje gecompleteerd. In zwang ook ls de overgooier, en zoals moeders overgooier enige veran dering onderging, zo veranderde ook de dito van het kleine ijdeltuitje van aspect. Twee modellen ziin hierbij af gebeeld. Het eerste heeft een diepe, U-vormige halsopening met opge knoopte schouderbanden: het lijfje is meer klassiek is dan de vsj modellen. Het is gemaakt ra geruite wollen stof. die in i en het bovengedeelte van schuin werd genomen: in d' zette, geplissc orde strook ]j stofdraad recht. Het. Jurkje, a geknipte korte mouwtjes 'neei: zien van een wit kraacjei zwart fluwelen strikje, en la knoopslulting, die van het kr; aan de geplisseerde strook ks D[T tafereeltje zal men in ons land niet vaak kunnen zien. Daar voor is de milaan een te zeldza me gast en ook de slechtvalk zoekt Nederland niet als broedgebied: wel komt hij hier op de trek nog al eens voor. Ten tijde van de valkenjachten in de Middeleeuwen maakten de jagers wel jacht op de milaan, met behulp van hun slechtvalken. Het zou toch een mooi ding zijn, als deze prachtige vogel tot onze roofvo gelstand ging behoren. Wat zou het een schitterend gezicht zijn, als we boven onze heidevelden en bossen zyn opmerkelijk vliegbeeld konden zien, een beeld dat onmiddellijk te herken nen is door die duidelijk gevorkte staart. De milaan wordt beschreven als een fabelachtig goed zweefvlieger, die, zonder merkbare vleugelslag, gebruik makend van de geringste luchtstro mingen, uren lang tegen een achter grond van wolken zijn grandioze krin gen trekt. Wij moeten dan maar tevreden zijn met onze buizerds, die Immers ook zulke uitstekende zweefvliegers zijn. Maar een milaan, als 't kan een paar milanen ln de lucht te zien, liefst boven een uitgestrekt meer in een berglandschap, dat moet toch wel heel bijzonder zijn. DE vraag ligt voor de hand: hoe kon deze zeldzame vogel nu toch verongelukken? Geschoten was hy met. Zo onverantwoordelijk zal toch geen mens zijn. Vergeten we niet dat de milaan een aaseter ls. HIJ zoekt dus op de grond naar dode dieren, als de levende zich met willen vertonen. Want wordt er vergiftigd vlees neer gelegd, waarmee men bepaalde scha delijke dieren wil vernietigen, dan komt zo'n argeloze hongerige vogel wel heel ellendig om het leven. Het vergif als verdelgingsmiddel is de laatste jaren echter hoe langer hoe meer in de mode gekomen. Een zeer effctlef werkend middel Maar een tweesnijdend zwaard! We behoe ven alleen maar terug te denken aan die nare geschiedenis met de slordig uitgestrooide muizentarwe, die aan ettelijke wilde ganzen het leven kost te. Ondertussen mag de gelukkige vin- der zich met recht verheugen in dit prachtexemplaar, hoewel hij, als hij een natuurliefhebber is, het met ons eens zal zijn, dat je beter tien van die rc.de milanen hoog in de lucht kunt hebben dan één, opgezet, op Je dres soir. Want zo'n dood ding moet Je iedere week maar afstoffen. SJOUKE VAN DER ZEE (Wat eten) Menu PEULVRUCHTEN!! Langzamerhand breekt de tijd weer aan. dat de peulvruchten overal volop verkrijgbaar zijn. Menige huisvrouw zal bij haar inkopen zorgen wat erw ten of bonen van de nieuwe oogst in huis te nemen, want peulvruchten zijn wel een zeer welkome aanvulling van onze wintermenu's. Zondag: Stukje gebakken brood met cantarellen, gehakt, bloemkool, aardappelen, appeldessert. Maandag: Kopje bloemkoolsoep, ge hakt, savoyekool. aardappelpuree, fruit. Dinsdag: Gebakken kaaslap, andijvie, aardappelen, beschuit met marme lade en yoghurt. Woensdag: Witte bonen, aardappel koekjes, sla van seilderiiknol en appel, warme griesmeelpap met rozijnen. Donderdag: Witte bonensoep met stuk jes gebakken brood, bietjes, uitge bakken spek, aardappelen. Recept: Appeldessert. We koken een smakelijke r en doen deze laag om laas: schultkruim en bruine sulie glazen schaal. Zeer smakelijk is het om is beschuitkrulm in wat botert De bovenste laag is appelmoa we vlak voor we de schasii brengen voorzichtig gecoï melk gieten of wat niet gö geslagen slagroom. Het gen» we af door er chocolade-lu.'' chocoladevlokken overheen Ui Recept: Gebakken kaaslapja Ingrediëten: 4 dikke p! van 50 g. elk, 25 g. bka melk of water, wat box neermeel. We maken van de bloem water of melk een glad besla de kaasplakken eerst daarna door het paneermsj laatste moment bakken we neerde kaas in wat boter t en dienen ze zeer warm o; Uw eigen, doktn I zou U zeggen..M „U wilt er mooi en jeugdig ui® „U verzorgt Uw uiterlijk Gebruik dan ook alléén schoonheidsmiddelen, die inderdaad gezond zijn voor Uw huid. De moderne cosmetica volgens van Dr P. H. v. d. Hoog voldoen aan deze Zij wekken Uw nieuw leven. Bovendien zijn ze op ons eigen klimaat en type en ook voor U de ideale cosmetica Huidverzorging op medische basis, Depositair Parfumerie SMITTENA' Korevaarstraat 34 - Tel. 25698 - GRATIS ADVTES DOOR GEDIPLOMEERD PERSON^

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1954 | | pagina 12