Septe mberianen! koopmansdochter huwde Koningszoon !atharina de Medici: „Omdat ik bij U ben" H' Je laargang No. 36 Zaterdag 4 September 1954 BEWOGEN LEVEN XCIII Begin October van het jaar 1533 zagen de Marseillanen wel een zeer vreemd schouwspel in hun haven. De Pauselijke galei, geheel met goudbrocaat bekleed, voer de haven in, met de Paus, Clemens VII, zelf aan boord. De galei werd voorafgegaan door het kapiteinsschip dat het Heilig Sacrament aan boord had en een galei van de „allerchristelijkste" Koning Frans I, die voort bewogen werd door drie honderd in rood en geel satijn geklede roeiers, die ti met zilveren ketenen aan hun plaatsen waren gebonden, voerde een jonge bruid naar een nieuw vaderland. De Koninklijke galei had een statiesalon die van de hoofdmast tot het roer liep en die bekleed was met schitterend, vuurrood damast. Gouden lelies waren daarop geborduurd, zodat de Marseillanen hun ogen uitkeken bij deze vorstelijke pracht opeens begonnen alle klokken te lulden: in mgen golfden de tonen over de al zo oude stad en a elkaar boven de haven, waar ze zich dartel aid verhieven boven de jonge bruid, die met een :;rwachting bonzend hart haar elegante voet op de «jink zette Toen haar oom, de Paus, zijn vertrekken l om zich statig naar de wal te begeven, brandden tornen los. .0 voelde men dat er geschiedenis werd gemaakt, •dra knielden Frankrijks ridderlijke Koning Frans I i tweede zoon Hendrik, Hertog van Orleans, voor Krtvorst, en kusten hem de voeten, de handen en jELK een kijkspel voor Marseille I D? Paus zit in vol ornaat, de tiara op het hoofd, in zijn draagstoel. -te schouders dragen hem door de stad. Achter hem i schitterend gevolg van in het purper geklede kar- - Voor hem uit gaat een edele, witte hakkenei, die l:v Sacrament draagt. Zij heeft een prachtig kleed ..e'noge prelaten voeren het aan zijden teugels bochtige straten. bus is in Marseille, om zijn nicht ten huwelyk te un oe tweede zoon van Frankrijks Koning, staat de Fransen echter maar matig aan. ;yis VII stamt uit het geslacht der Medicis en een koopmansgeslacht. Zeventig Jaar geleden :en de Medicis nog in wol en waren bankiers. Kon lening werkelijk geen betere partij vinden? Er gaan ten dat de bruidschat die de Paus hun Koning Kloofd, slechts héél gering is. ntn dit huwelijk dan? trijk is toch een der machtigste Staten van Europa? R komt de bruid. l?n willen haar zien. Allen willen weten of mis- n haar schoonheid mee aanleiding geweest kan óeze keuze. Zal ze schoon zijn? Alle de Medicis a zij afbeeldingen hebben gezien, waren lelijk, t de bruidsstoet. Allen lopen te hoop. De stoet fgegaan door een heel vreemdsoortig voertuig, a niemand de naam kent. waarvan er nog geen Frankrijk is. Het voertuig is een met zwart- beklede karos! Daarachter lopen zes met zilver- lekte hakkeneien. Daar weer achter komen de erenoe gewaden gestoken pages van Catharina ki. Hun versierselen blinken op het zwarte fluweel a costuums dijk. daar is de bruid. Zij zit op een rosse hakkenei, cd draagt een karmozijnrood dekkleed, waardoor. LANGZAAM schuifelt een toestel voor Parijs naar de startbaan Op enige afstand volgt een ander, met bestemrmrug Kopen hagen en daarachter weer één, dat koers aa1 zetten naar Londen. De vele bezoekers op het terras kijken belangstellend toe. Het ge ronk van de motoren wordt plotse ling sterker. Nu voltrekt zioh het steeds merkwaardige gebeuren, dat oen zware machine, op ranke vleu gels, loskomt van de grond. Met een brede boog stijgt het toestel omhoog en verdwijnt in de wazige lucht boven het wijde pol derland. heen gouddraad gevlochten is. Zijzelf, omstuwd door haar hofdames, is in goudbrokaat gekleed. En ze is behangen met juwelen, ba! ZE is veel te klein. En ze is lelijk. Ondanks al deze franje. Haar neus is plomp, haar mond is grof. veel te vlezig en haar ogen puilen uit. Het enige dat mooi aan haar is, zijn haar benen. Maar men kiest toch geen bruid om haar benen, dat is ól te mal! Er gaat geen gejuich op uit de scharen als de 14-jarige Catharina de Medicis door de straten van Marseille rijdt naar de vertrekken van haar oom, de Paus. Men is diep teleurgesteld. Hun Koning heeft een koopmansdochter, zonder noemenswaardige bruidschat, voor zijn tweede zoon tot gemalin gekozen, die bovendien nog lelijk is als alle de Medicis. Wat bezielt hun Koning toch? Zij die zelf koopmansbloed in de aderen hebben kunnen niet juichen, de teleurstelling is te groot. Stel je nu toch eens voor. Als heer Hendrik eens Koning mocht worden, krijgen zij een koopmansdochter tot Koningin. Zij, de Fransen. NAARMATE Catharina de Medici verder rijdt, voelt ze sich meer beklemd. Het volk wil haar niet. het volk heeft haar reeds uitgeworpen. Het volk durft zijn mening nu reeds te tonen terwijl ze. nog maar nau welijks geland, naar de vertrekken van de Heilige Vader rijdt. Er komt duisternis in haar harten angst. Zij moet opeens denken aan iets vreselijks van jaren geleden. Toen ze nog een kind was veroverden de vijanden van haar Huis eens Florence. Ze grepen haar en wilden haar aan de soldaten geven, opdat ze zou vergaan. Ongeschon den is ze uit de strijd te voorschijn gekomen, doch dit alles heeft haar een angst bezorgd, een vreselijke angst voor hulpeloosheid. Nu is ze veertien jaar. Al bijna volwassen, weldra zal ze Hertogin zijn van Orleans. Het is een mooie titel! Doch gróter is haar behoefte aan steun, in dit verre, vreemde land. Een vorstenkind dat geen steun heeft of geen macht, gaat een vreselijke toekomst tegemoet. Dan worden zij die eens volgzame lammeren waren, verscheurende wolven. Zij kykt In de gezichten aan wie ze voorbijrijdt. Dit zwijgen voorspelt onheil. Wie zal haar bijstaan als ze straks hulp behoeft? Als men haar beledigt, als men haar familie minacht, als men haar nog erger kwaad wil doen? Haar gemaal? Men zegt dal hij nooit te scheiden zal zijn van zijn maitresse. Diana van Portiers, die hem goede vormen heeft geleerd en hem heeft ingewijd in de geheimen van het volwassen leven. Naarmate zij verder rijdt wordt het donkerder in baar. ZO TREKKEN de blinkende ro gels weg. De een na de ander. Een trein snelt over de zicht bare. MQrande haam van Ijzer. Voor auto's wonden kilometerslange we gen aangelegd. Schepen varen door kanalen en rivieren, die regelmatig en nauwkeurig onderhoud vragen. Het vliegtuig heeft geen vaste, aanwijsbare weg. Na de betonnen startbaan waoht de ijle ruimte van de lucht, waarin geen spoor achter blijft. Toch weven de toestellen voor Parijs. Londen. Kopenhagen en tientallen andere plaatsen, een diioht net over Europa. Dit spinrag zonder draad breidt zich uit over verre Oceanen en grenzen, tot Chicago, Johannesburg. Buenos Aires en Melbourne. De luchtreizi gers gaan wegen zonder rails, beton of asphalt zelfs zonder water van zeeën en rivieren. De hoge lucht, de wijde hemel, is het gebied ran deze vernuftige en indrukwekkende ge vaarten op vleugels, die enkele ogenblikken na het opstijgen in een nauwelijks zichtbaar silhouet ver anderen. Woord van Bezinning i SPINRAG ZONDER DRAAD ONS LEVEN gaat meestal niet langs duidelijk zichtbare we gen. Elke morgen is een start, het onbekende en onzekere tege moet. Een piloot vliegt niet op goed geluk. Zijn Instrumenten en bere keningen. zijn contacten via de radio, vormen een betrouwbaar te genwicht van vele onzekerheden. Voor ons leven en voor de ge schiedenis van de wereld ontbreken dergelijke wegwijzers en hulpmid delen. Wij zwerven en zweven in de ijle ruimte van verleden, heden en toekomst. CHRISTENEN beweren vaste punten te hebben. Zij spre ken van God. van geloof, van hoop en een zekere toekomst. Het is echter begrijpelijk en aan vaardbaar. dat deze onzichtbare wereld voor anderen vager en on wezenlijker is dan de mijlenverre luchtverbindmgen over Europa en de werelddelen. Je kunt als christen ook niet merr laten z.en dan de start, het merkwaardige gebeuren, dat mensen door de kracht van het geloof los komen van onze vlakke aarde De Bijbel en het getuigenis van talloze bekende en onbekende figuren uit vroeger eeuwen en In onze tijd zijn als het ware een terras, waar U en ik toeschouwers mogen zijn. Alleen toeschouwer? Of wagen wij de riskante maar noodzakelijke aanloop om de ongebaande wegen van het Evangelie te gaan, ln de vrije, wjjdse ruimte van geloven en hopen, van hunkeren en strijden? Blijf niet toezien, met of zonder belangstelling, maar heb deel aan de reis langs de onbeschrijfelijke routes van dit spinrag zonder draad. P L. SCHOONHEIM, Predikant voor bijzonder kerkewerk van de Hervormde Gemeente te Lelden, Hoge Rijndijk 14a. En een groot helmwee naar haar vaderland bevangt haar. Op de eerste dag keert het volk zich reeds van baar af. Omdat zü een koopmansdochter is en.leiyk. TEUGD herstelt zich gauw. Ook de jeugd, vooral de Jeugd die opgevoed is temidden J van oorlogen en kuiperijen: die geleerd heeft dat de dag van morgen de dood in haar schoot draagt. Als de jonge Hertogin van Orleans naast de Koning aan tafel zit. terwijl het bruiloftsmaal wordt opgediend, heeft zij het gevoel dat ze haar beschermer gevonden heeft. De Koning is haar tafelheer. Hij is waarlijk een vorst. Over zijn wit-satijnen wambuis draagt hij een blauw- fiuwelen mantel, die met witte zijde is gevoerd. De mantel is bezaaid met goud en juwelen en hangt in forse plooien van zijn schouders neer. Daar zit hij. de Koning, zich bewust van zijn waardig heid, het ideaal van elke ridder, zyn van levenslust tin telende ogen kijken even naar de Jonge bruid naast hem. Die ogen taxeren in één ogenblik. Hij is niet ontevreden. De flonkerende hertogskroon die hij haar enige uren geleden op het hoofd heeft gezet, staat haar goed. Zij draagt een brocaten japon, de met hermelijn afgezette fluwelen mantel laat nog duidelijk haar keurslijf zien dat flonkert van de juwelen. De reusachtige diamant die ze op de gouden gordel draagt om haar middel vertegen woordigt een vermogen. Om haar hals een paarlensnoer, bestaande uit tachtig parels. Verder nog smaakvol aan gebrachte smaragden en robijnen, en een van juwelen schitterend kapje onder de hertogskroon. Hij gelooft niet dat hij vee] last van haar zal krijgen Zij is bescheiden en opgewekt. Frans I heeft een hekel aan klagende, wenende, ziekelijke vrouwen. Hij bemint de vrolijkheid en de luchthartigheid en wil deze sfeer om zich heen. ZIJ zit naast hem. Zij is nog zo jong. Veertien jaar pas. Doch óók al zo oud. Zij heeft al zo veel meegemaakt. Zij heeft de betrekke lijkheid van al het aardse reeds ervaren. En daarom voelt ze met feilloze intuïtie dat in de Koning haar redding ligt. Zij zal niet klagen. Nooit, zij zal maken dat hij van haar houdt Opeens komt het grootse van het ogenblik ongeremd over haar. Zij, Catharina de Medici, oorspronkelijk uit een koop mansfamilie, is heden getrouwd met de zoon van Frank rijks Koning. Zij zal haar best doen de plaats waardig te zyn, die ze gekregen heeft. Haar houding wordt plotseling fier. Haar ogen beginnen te schitteren met een vreemde lichtende gloed. De Koning ziet haar aan en zegt glimlachend: „Hoe voelt mijn nieuwe dochter zich?" „Goed Sire. heel goed". „Waarom dan. kind?" „Omdat" even aarzelt ze, dan geeft ze het juiste antwoord: „Omdat ik by U ben Sire, myn Koning." Ik kén ze. de handige rakkers, die September als dé vacant ie- maand bii uitnemendheid al sinds jaren prijzen. Niet alleen omdat het September, zonnetje nog héél weldadig kan zijn, maar ook liggen de hotel- en pensionpryzen dan een stuk lager. Ze zwéren by September, door Jarenlange ervaring wijs geworden. Ze laten ólle duizenden, die er ln de hoog tijmaanden tussen uit gaan. stiekum lopen en lachen ln hun vuistje. Alle bakken regenwater, die Juli en Augusttus teisterden, kunnen óns niet meer deren, zeggen ze. Ier land kan ons toch niet nóg meer op ons dak sturen, redeneren ze. En ze zijn er vóst van overtuigd, dat ze ook dit jaar geiyk krygenl WELNU: ik zal niet kinder- achtig-jaloers ziin. Ik hoop werkeiyk vurig, dat al die verwoede Septemberianen 't by het rechte eind hebben. Dat ze even filosofisch schrijf ik dit vol gens de nieuwe Woordenlijst goed? rustig en kalm mogen genieten van een late zon als deze brave buldog, met de glanzende weer- schyn van het wUdse uitzicht ln hun flikkerende brilleglazen. En met een ouwerwetse strohoed op. om geen zonnesteek op te lopen! Wat zullen die rakkers dan lachen Ik hóór hen al: „Heb lk 't Je niet gezegd1 September ls óns va- cantlemaandte!" Afwachten wie 't laatst lacht, lacht 't best! Ik hoop. dat ze gelllk krijgen. Dan gaat er tenminste een stel- letie minder naar de dokter Ener valt voor allen, die „het" al gehad hebben, ook nog een straaltje af. We kunnen 't gebrüiken LFANTASIO. HOE heeft U 't in Uw vacantie gehad? Regen, altyd maar gutsende regen, of was er ook nog een gou den zonnestraal by? Elke morgen angstig de baro meter beklopt om te zien of de wijzer eindeiyk naar „mooi weer" zou draalen? Heeft U een enkele keer buiten kunnen koffiedrinken of dineren, of was 't altyd maar „binnen-biy- ven" geblazen? Kwam U lekker bruin gebakken naar huis, of zag U er even pips uit als vóór Uw vacantletrlp? Altemaal vragen, die U zelf naar waarheid beantwoorden moet. Ik vrees, dat 't in de meeste ge vallen negatief zal zyn.... LATEN we 't eerlijk vaststellen: het was deze .romer" niet veel gedaan. De meesten van ons hebben t Net getroffen en al had lk per soonlijk over dat ene weekje ln de «fel niet te klagen, voor "t overige |s 't maar een kille, natte en nare «el geweest Bén aaneenschakeling van de pressies. die zelfs de grootste opti- m.st gedeprimeerd maakte. Met zó weinig zon en zó weinig warmte, gaat iedereen nu min of ®eer ais half mens de nieuwe win- «v tegemoet. t Zal me benieuwen, hoevelen jan U een visite bij de dokter moe- «n maken. hoop, dat 't mee zal vallen I 4. WACHT eens even: we zyn er nog niet! ..Van September wordt nog jeel verwacht", meldde dezer dagen krant. .Dit is een biy en hoopvol ge- j™. dat nieuwe moed geeft en «euwe kracht. Eenvoudig. praclisch cn toch hij vele gelegen heden te dragen is dit strak getailleerde anthra- ctelgnjze mantelpakje, dat het li/kt ons niet moeilijk te raden ran Amerikaanse bodem stamt. Strak en recht is het pakje, doch niettemin hebben de ontwerpers de modedetails niet ver- u-oarloosd: de strakke taille, dc enkele rij Inopen en niet te vergeten de laag ingezette driekwart- mouwen malen er een creatie 1954 ran. Het strakke rokje geeft toch nog genoeg loopruimte door de diepe plooi middenochler. Dc mannequin heeft wille hondschoenen en een witte shawl, .en zivarl hoedje cn zwarte schoenen met dit pakje gecombineerd. Het costuum is buitengewoon geschikt roor de lange en slange vrouw, dia zeker veel plezier ran dit model zal beleven. En. wanneer U bet model graag zoudt willen namaten, doch de driekwart- mouwen in oen mantelpak voor ons klimaat ieliral huiverig vindt, zet U er dan een lange rcchlc mouw in. die ook een manchetie mag heb ben. Denkt U cr echter wel aan. dat het pal/e onberispelijk mort zitten, want juist door zijn een voud, slaat oI valt dit model door zijn coupe....

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1954 | | pagina 11