o|
LlflJo
„De
mens
stad"
DE ZWARTE RAT
Mevrouw GEURSEN vertelt verder...
En dit keer brengt zij
uitzonderlijk heuglijk nieuws!
„Achttien onsterfelijke
vormen Zweedse Acodem
en zijn
V:
WEKELIJKS BIJVOEGSEL VAN HET LEIDSCH DAGBLAD ZATERDAG 1 MEI - PAGINA
Dagboekblaadjes
van een dominese
Gezin Geursen kreeg dochter erbij!!
HET KONINKLIJK BEZOEK.
Maandag U hebt ln zolang niets
Tan ons gehoord, dat U waarschijnlijk
denkt dat we inderdaad met balcon
en al naar beneden geduikeld zyn Stel
U gerust het is allemaal goed afge
lopen. We hebben er een grote picnic
van gemaakt in een allergenoeglijkste
6feer en tegen het ogenblik dat de
koningin langs kwam. heeft ledereen
zich boven op het balcon, dat luister
rijk door de jongens versierd was. op
gesteld. De koningin zag er heel char
mant maar erg moe uit Ze kwam
ook net van het vliegtuig D? menigte
was zéér enthousiast Ons balcon ook.
De zonen, die zich net als hun Vader
over een behoorlijk stemgeluid mogen
verheugen bereikten dan ook. dat de
Duke zich nog eens omkeerde en ons
balcon een spéciale groet zond
Melbourne heeft opwindende dagen
beleefd je kon nergens met de
auto heen. want de halve citv was af
gezet tot elf uur werd er elke avond
ln de parken gedanst en de city was
feestelijk verlicht. Daarna is het ko
ninklijk bezoek naar Zd-Australtë ver
trokken. Toen was die arme Elisabeth
verlost van het handen schudden,
want er heerste daar nogal wat polio.
Zo gebeurden alle kennismakingen op
een afstand, wat eigenlijk wel een
uitkomst voor haar was, leek me zo
toe. En nu is Melbourne weer rustig,
de versieringen zijn weg. ruzies, omdat
de één wel aan de koningin voorge
steld werd en de andere niet. worden
weer bijgelegd en de kostbare avond
toiletten hangen weer in de kast. Die
hoeven alleen nog maar betaald te
worden
Dinsdag Ik weet best dat je in
een krant niet al te persoonlijk mag
worden. Maar het rare is. dat ik, als
ik m'n dagboekblaadjes voor het L D.
bij elkaar zoek. nooit het gevoel heb
voor een krant te schrijven, maar aan
een heleboel vrienden tegelijk. En
daarom waag lk het er maar weer op.
want lk ben er heus te vol van om
het te kunnen verzwijgen. Vindt de
Hoofdredacteur het niet coed dan
roept hij me maar op het matie 'Maar
dan hoogstens om U onze hartelnke
gelukwensen aan te bieden! - Hoofd-
red. „L.D.").
Nu dan: We hebben een dochter
gekregen. Mijn man kwam heel laat
op een Zondagavond thuis en zei: „Ik
heb vandaag toch zulke schattige
meisjes gedoopt..
„Haal de auto uit de garage en
breng me naar 't ziekenhuis, zei lk. Je
kunt nooit weten wat ik jou vannacht
geef"
En een paar uur later belde de dok
ter uit het ziekenhuis hem op dat er
een juweel van een dochter op hem
lag te wachten. We konden onze vreug
de niet op, want we hadden héél erg
op een dochter gehoopt. We noemden
haar: Juliana Elisabeth.
JULIANA ELISABETH.
Juliana, naar onze Koningin en op
dat ze vooral niet zal vergeten, dat
ze van Hollandse afkomst is. Elisa
beth, omdat die juist die week in
Melbourne was Maar voorlopig is ze
zich nog niet bewust van haar ko
ninklijke namen Ze is alleen nog /naar
ons Juultje. Ze slaapt wordt wakker
en geeft te kennen, dat ze gevoed wil
worden. Kijkt dan oer-vergenoegd met
grote, heldere ogen de wereld ln
en slaapt weer. De Vader is zó verrukt
over dit Juultje. dat hij, als ze s mor
gens 41 te vroeg alarm slaat, uit bed
springt en allerlei vriendelijke woord
jes prevelend met het wichtje rond
loopt. Ik herinner me. dat hij vroeger
de mening toegedaan was. dat kinde
ren wel gezien, maar niet gehoord
moesten worden. Ik herinner me dat
hü m'n oudste zoon. toen hl) 2 maan
den was. eens midden ln de nacht
woedend toeriep, dat hij z'n verslind
moest gebruiken
NAAR BFPROEFD OUD
HOLLANDS RECEPT....
Woensdag Ik heb het ziekenhuis
leven dan eens van nabil meegemaakt.
Het was een heerlijke vacantie voor
me en Ik heb er erg van genoten. Het
gaat hier wel een beetle anders dan
in Holland. Men werkt hier véél met
narcose ln een public hospital 'ce-
meente-ziekenhuis) bijna altijd. Maar
lk had m'n dokter Ingefluisterd dat ik
er graag met al m'n positieven ..bij"
wou zijn Dat vond ze best. bovendien
werd er. In dit particuliere ziekenhuis,
waar ik naar toe ging altijd eerst ge
vraagd of de moeder een narcose
wenste of niet. Dus zette lk m'n doch
ter op de beproefde Hollandse manier
op de wereld. Ik herinner me dat we
in Holland nogal vertroeteld werden
de eerste paar dagen en dat we plat
moesten blijven liggen. Maar hier werd
me een paar uur na de bevalling een
kom water voor m'n neus geschoven
en ik snapte daaruit dat het de be
doeling was dat ik me waste Dat deed
lk toen maar en het ging best. Twee
d-gen later zat lk naast m'n bed en
na vier dagen wandelde ik vrolijk naar
de badkamer! De 10de dag kwam de
man en vader ons halen en reden we
triomfantelijk met z'n drieën naar
huis. M'n vriend de oppertulnman 'U
weet wel van de tuinen tecenover ons»
had het huls vol met bloemen gezet.
D» kinderen, die we gauw even van
school haalden, waren wild van en
thousiasme over het zusje, dat ze nog
niet gezien hadden, want in de zieken
huizen mogen geen kinderen onder
16 jaar komen. Erg ongezellig!
SCHOOLKINDEREN IN
UNIFORM.
Donderdag We zün hier in
Australië, waar we ln sommige op
zichten Engelse; ziin dan de Engelsen
zelf. dol op uniformen Toen ik hier
pas was, keek ik miin ogen uit naar
de schoolkinderen, die. als ze op een
..private school' gaan. allemaal een
uniform dragen Soms is het regel
recht afschuwellik sommige scholen
hebben hun uniformen beslist in geen
50 jaar gewijzigd Meisies vooral kun
nen er monsterltlk uitzien met hun
veel te lange rokken, strooien of vil
ten schoolhoeden en vormloze blazers.
Ik ben er nu wel aangewend - en-
gelukkig heeft de school van mün
kinderen wel een aardige uniform.
Tenminste voor de winter Zomers
krijg lk het al warm van het kijken
alleen naar al dat donkerblauw, als
die arme schapen de deur uitgaan.
Denk dan met weemoed terug aan de
Zoeterwoudse Singel, die er s zomers
zo fleurig uitzag als al die gymnasium
meisjes er in hun zomerjurken langs
naar school gingen!
Gelukkig heeft mün oudste doch
tertje iJa, ik kan nu van een oudste
en jongste dochter spreken» zon klein
hoofd, dat geen ene winkel de passende
maat schoolhoed heeft 's Kiiken hoe
lang we dat vol kunnen houden!
De jongens probeer ik wel eens stle-
kum op te stoken „Doe je blouse toch
open als het zo heet is - of doe sokken
aan lnplaats van die donkerblauwe
kniekousen. Maar ze kijken me dan
ontzet aan - en loochenen de stellinz.
dat Hollanders zulke individualisten
zijn. Ze lopen zoet en enthousiast mee
ln het geuniformde leger.
Maar wie schetst m'n verbazing
toen lk in m'n ziekenhuis de ver
pleegsters in de beeldigste pastel
kleuren jurken rond zag lopen. Grijs
- groen - wit - blauw - geel - lila -
rose - enfin, te veel om op te noe
men. De jurken waren wel al
lemaal van dezelfde makelij
maar het kon me er niet mee ver
zoenen. M|jn conservatieve Hollandse
aard zei. dat zusters een uniform
moesten dragen - met een glanzend
witte schort. Hier dragen ze hele
maal geen schorten. Ze gaan met de
zelfde Jurk waarmee ze patiënten
geholpen hebben aan tafel.
En dat in een land waar ze het dag
en nacht over de „germs" (bacteriën»
hebben! In de gemeente-ziekenhuizen
dragen ze echter wèl een uniform.
LUI BIJ DE LUIERMAND!
Vrijdag Omdat de vrienden von
den dat ik er nog een beetje pips uit
zag en het werk ineens weer als
een lawine op me afkwam, werd er
een samenzwering gesmeed de kin
deren bleven nog een week bij vrien
den gelogeerd en ik werd. onder pro
testen. waaraan niemand zich stoorde,
met baby. wieg en luiers in de auto
gezet en haar vrienden in Geelong
gereden. Toen lk er eenmaal was en
me er bi) neer moest leggen, vond lk
het eigenlijk wel fijn nog een week
alleen maar voor Juultje te hoeven
zorgen. De Zondag daarop kwam mün
man. die 's morgens in Geelong preken
moeet. me halen met de Jongens en
we gingen met elkaar naar de kerk.
Geelong ls een grote stad. waar bü de
Shell en Werkspoor heel veel Hollan
ders werken. Twee keer ln de maand
ls er Hollandse dienst de ene keer
tn de stad zelf. de andere keer ln Nor-
lane. een dorp tegen Geelong aan. Ik
genoot ervan, toen we naar de kerk
reden, al die Hollanders naar de kerk
te zien gaan ik had weer eens het
gevoel van een „gemeente", iets wat
Je in Melbourne mist. Het was maar
een eenvoudig, houten kerkje, alles
heel schamel. Maar het was vrijwel
vol - en het was een fiine kerkdienst.
Het Hollandse werk in Geelong heeft
zich in die paar jaar zó uitgebreid,
dat Geelong weldra een eigen Hol
landse dominee zal beroepen. Dat zal
voor mijn man een grote verlichting
zUn, want Geelong kost hem. vooral
door de grote afstand, veel tijd. En
natuurlijk zal het hem ook weer een
beetje aan z'n hart gaan. om zo'n
gemeente, waarin ..groei' zit. weer
aan een ander over te doen. Maar dat
Is nu eenmaal zijn werk hier - zodra
een centrum zo sterk is dat het een
eigen dominee kan beroepen, gaat hij
weer ergens anders aan het werk. En
het ls fün als een gemeente zover
komt.
19 BABYPAKJES 4- DE EEST
Zaterdag De blijken van belang
stelling voor onze spruit zijn overwel
digend. Ik ruimde vanmorgen de kast
op en telde dat het lieve kind maar
even 19 babypakjes gekregen had!
het een al mooier dan het ander. Plus
jurkjes voor aals ze groter ls - speel
goed - eetgerei - er ligt zelfs al een
beer net zo groot als züzelf op haar
te wachten. En zoveel hartelijke brie-
van als we gehad hebben! Neen
één ding ls zeker, eenzaam hoeven we
ons hier ln Australië niet meer te
voelen!
J. GEURSEN—BORST.
Waar de Nobelprijs wordt toegekej
Een van de kleinste academies, belast met een eenzijdig ir.;»
richte taak, doch niettemin telkenjare weer middelpunt van ej-
der befaamste wetenschappelijke plechtigheden, is de Zweed
Academie.
Een bolwerk van traditie, ondanks de betrekkelijk nog „)>■-
dige" leeitijd van ruim anderhalve eeuw, bestaande uit
„achttien onsterfehjken", die jaarlijks de Nobelprijzen,
hoogste wetenschappelijke onderscheidingen, toekennen.
Hoe Parijs
door zijn
schilders
wordt
bekeken
(Van onze Parljse coi
espondei
..uana le métro - Simon Si gat
Onder alle salons en schildcrten-
toonstelüngen. die bijna dagelijks in
Parijs geopend worden, neemt de
jaarlijkse expositie van de groep
..peinlres témoins de leur temps" -
de schilders die van hun tijd getui
gen - toch wel een speciale plaats
in. Niet dat men hier nu niets dan
gegarandeerde meesterwerken krijgt
voorgezet, wat ook eigenlijk hele
maal niet zo nodig hoeft te helen.
Het aantrekkelijke van deze ten
toonstelling is eerder dat alle expo
santen zich hier met één b?paald on
derwerp hebben beziggehouden, dat
hun tevoren werd opgegeven. Zo'n
thema kiest men dan altüd wei zo uit.
dat er ruimte blüft voor ieders eigen
fantasie, terwijl de expositie aldus
toch een soort bindende of leidende
draad wordt verzek?rd. Zo werd vorig
Jaar het thema opgegeven „Zondag"
en zag men hier dus aanschouwelijk
gemaakt hoe de Fransen hun vrije
rustdag plegen te besteden. Dit Jaar
luidde het motief: „de mens en zijn
stad", een noz wat vager onderwerp
misschien dat echter niettemin aan
leiding tot een breiende tentoonstel
ling is geworden. De groep heeft bü
deze gelegenheid ook een voortreffe
lijk verzorgde catalogus uitgegeven.
waarvoor een tiental schrijvers, onder
wie Colette, hun gedachten ook eens
over datzelfde onderwerp de vrije loop
hebben galaten.
Talloos zUn natuurlijk de aspecten
van het leven van de mens in de
stad - en Parijs uiteraard in het bü-
zonder - die hier door deze schilders
onder wie beroemde kunstenaars als
Picasso. Dufy. Van Dongen, Leger,
worden uitgebeeld. De een zond een
voudig één gracieus danseresje ln dat
haar schoentje aanbindt en de ander
een vette slager, die zich met voldaan
gezicht wijdbeens tussen zün ham
men en zün worsten heeft opgesteld.
Paul Colin, de vermaarde affiche-
tekenaar voor wie de métrogangen
fungeren als permanente expositie-
wanden, vatte het onderwerp eerder
lichtelük surrealistisch op. Op een
lage muur met wat huizen op de ach
tergrond plaatste hij het hoofd van
een jonge man wiens ogen gevoelens
van angsf en beklemming verraden.
De beklemming van hem, die voor het
eerst van zijn leven met de stad en
haar razend geweld en vijandige een
zaamheid geconfronteerd wordt.
Leger, een vroegere Fauve. moest
bij het begrip .stad" blijkbaar vooral
aan de arbeiders denken, arbeiders
uit het bouwbedrijf Hü schilderde een
figuratie van balken, ladders, steen
en staal, waartussen gespierde kerels
lussen steigers hun zware werk ver
richten.
Picasso dacht bü hetzelfde woord
weer aan iets heel anders. Van hrm
hangt hier tenminste een <oudi por
tret van een zittende heer met een
opgedraaide zwarte puntsnor en een
satanisch, bijna sadistisch trekje rond
de lippen, die als „de kunstcriticus"
wordt voorgesteld. Simon Segal, e?n
der jongeren onder de Franse schil
ders van vandaag, stuurde een groep
metroreizigers in Drie mannen van
verschillende leeft üden en uit verse .lil
lende milieu's afkomstig, drie vrou
wen waaronder een dame en een Jon
getje plaatste hü - enigszins 4 la
Charley Toorop - naast en achter el
kaar met een verticale métrostang ln
Bolwerk van tradities
De Zweedse Academie. Toonaange
vend behoedster van de Zweedse taal.
belast met de samenstelling van het
officiële Zweedse woordenboek van niet
minder dan veertig delen, bescherm
ster van de Zweedse dichters en schrü-
vers. leeft en werkt in een sfeer van
traditie. Iedere Donderdag gedurende
zeven maanden van het Jaar komen
de beschikbare leden in besloten zit
ting büeen In de voor dit doel bestem
de zaal boven de Stockholmse Effec
tenbeurs Eenmaal per Jaar. steeds op
de 20ste December wordt een openbare
bijeenkomst van de Academie gehou
den in de grote feestzaal van de
Effectenbeurs. Tydens deze byeen-
komst worden wetenschappelijke voor
drachten gehouden en indien nodig
nieuwe leden geïnstalleerd. Het ritueel
van deze büeenkomst is nog steeds in
onderdelen gelük aan de regels, die de
koninklüke stichter van de Academie
in 1786 vaststelde. In tegenwoordigheid
van een uitgelezen gezelschap in
avondkleding en in groot ornaat, de
Koninklüke Familie, vertegenwoordi
gers van het Hof. politici en staats
lieden benevens de leidende figuren
van de nationale wetenschap en cul
tuur nemen de leden van de Academie
hun plaatsen in op genummerde stoe
len rond een tafel met een blauw
damasten kleed op een podium ln hét
midden van de zaal. Voor iedere zetel
staat op tafel een brandende kaars en
een glas zoete witte wijn.
Vorig Jaar werden tijdens deze tra
ditionele büeenkomst twee nieuwe
leden geïnaugureerd, de 52-Jarlge dich
ter. botanicus en toneelcriticus Sten
Selander en de 64-jarige dichter en
toneelschrijver Bertil Malmberg. Zü
werden geïnstalleerd ln de zetels num
mer zes en achttien, die leeggevallen
waren door het overlüden van de
ontdekkingsreiziger Sven Hedin en de
schrijver Gustaf Hellstrom. Thans is
nog slechts zetel nummer zeventien
leeg tengevolge van het overlüden van
HJalmar Hammerskjöld de vroegere
eerste minister van Zweden en vader
van de tegenwoordige secretaris-gene
raal van de Ver. Naties Dag Ham-
marskjöld.
het centrum. En achter zeven vale
maskers gaan hier zeven levens met
hun klamme noden, tragiek en ge
heimenissen schuil.
Het merendeel der schilders heeft
zich echter wel tot het vertellen van
een of andere anecdote bepaald.
Straat tafereeltjes uit Montmartre
bü een bistrot of een publieke bank
met verliefde paartjes met veel lokale
kleuren. Het aardigste voorbeeld onder
deze categorie vond lk nog wel dat
Parüse binnenhuisje van de jeugd'.g?
Baboulene. die de laatste tijd veel
wordt genoemd als adspirant-winnaar
van een der grootste Parü»e schilder-
prüzen. Voor hem was de mens in zün
stad: een mannetje dat de krant leest
in zü'n keuken nadat hü zün voeten
gelukzalig heeft gestoken in een teil
met warm water. Madame schrobt de
vloer nog wat bü en om het beeld
van volmaakte huiselüke veiligheid te
voltooien zit rechts een poes te spin
nen op een stoel.
Het is wel heel kenn?lük Zaterdag
avond. want een Parüzenaar vindt
het een prettig idee des Zondagsmor
gens met schoongewassen voeten uit
zijn bed te stappen.
ONLANGS, toen ik uit het coupé
raampje keek van een trein, die
bij 'n onveilig sela moest wach
ten. viel me op. dat aan de overkant
van een sloot wat gescharrel was van
kleine dieren tussen de rommel van
een slordige hoek van e?n boerenerf.
Iedereen kent dat wel. zo'n weinig
opgeruimd spul van hokken en hout-
ODslag. een oude mesthoop en uit ei
kaar gevallen bossen stro Daarbü een
stinksloot en een rioolbui." waaruit
wat water druppelt. Er wandelen wat
kippen rond. eenden flodderen op de
oeverrand en verder ls er vooral in
deze tüd van 't jaar al allerlei gezel
lig gedoe van zangvogels Maar deze
genoeglüke dierenwereld bedoel ik nu
niet. Ik wil het hebbm over de kleine
viervoeters me' een lange staart. d-.e
ik. op enie« afstand we! maar toch
heel duidelijk, zag rondtlppelen. U
raadt het al: ratten!
■rA, ratten, maar niet de algemeen
I bekend.- gruze of bruine scnunners
J van ae boerenerven, ae staheii en
konynennokken. maar een ander soort,
die ik meende te zien daar op dat slor
dige ter rein t je. Het waren name.ijk
donker gek.eurde dieren, ik kan ze
wel zwart noemen. O. waterratten,
denkt U. want cue heboen zo'n doneer
velletje. Neen. waterratten heboen
een Koite staart en deze heertjes nad-
den een opmerke-yk lange staart en
bovendien opvallend grote oren.
Ik begrüp het trouwens helemaal
niet, dat ik de zwarte tat zou hebben
kunnen zien, want als er éen ratten-
sooit ls. d.e honkvast is en gehecht
aan een b:sloten ruimte, dan is het
wel de zwarte ral In tegenstelling tot
de grijze veldrat, die oo*: wel in hui»
wil komen, maar zich toch het liefst
op het erf en aan de waterkant op
houdt.
Kijkjes in de Natuur
j-ANDAAG dus iets over de zwarte
Om hem goed te bestuderen,
heb lk gezorgd een opgezet exem
plaar tegenover me te htobcn. omdat
lk allereerst wilde weten, met wat
voor individu lk te maken heb. Wel.
de kennismaking viel niet tegen. Voor
ratten heb ik nooit veel gevoeld Voor
muizen wel Dal vind ik aardige ke
reltjes iwitte muizen! ;n c.n speciaa.
ingericht mu'zenverb'.iifMaar ratten
niét. Mooi zijn ze n.et, ze doen niet
sympathiek en er wordt een vracht
kwaad van ze verteld. Ratten? Weg er
is fün gevormd, hij heeft grote don
ken- ogen en opmeikeiijk grot?, door
schijn-n:e oorschelpen, zijn pootjes
heboen ianke vingers en tenen en
zün lichaam ls niet zo vormloos en
plomp als dat van de grauwe veldrat
Dus nu denkt U, dat ik een plei
dooi ga houden voor de zwarte rat?
Ik zal wel wüzer wezen. Ik ga zelfs
al het kwaad van hem vertellen, dat
ik w?ct. Bü voorbeeld dit: hü draagt
de bfjnaam van pestrat. Dat is nogal
wat! De pest ls een ziekte, die door
rattenvloolen van de ene rat op de
andere wordt overgebracht en vaD
de rattenvlo op de mens Het zijn de
zwarte ratten vooral, die de gasthe
ren van deze vlooien zijn. ZU komen
veel voor op de schepen, waar ze aan
boord weten te komen langs de ka
bels en trossen van de wal naar het
sch.p. Het moeten buitengewone klim
mers zijn, deze zwarte heren Zelfs le
gen een ruwe muur komen ze zonder
moeite naar boven.
WAT ze op de schepen moeten, is
niet moeilük te raden. Vooral
graanschepen zün zeer gezocht
en de -chade. die ze daar en ook ln de
graanpakhuizen aanrichten door vraat
aan levensmiddelen en verpakkingen
en door verontreiniging van de voorra
den is wel van dien aard. dat er een
nimmer aflatende strijd tegen deze
vernielzuchtige knaagdieren moet
worden eestreden. Een strijd die nooit
mag verslappen, ook niet in oen streek
die ratvrü is gemaakt. Want een ont
volkt ratiengebled wordt al gauw ln
bezit genomen door emigrerende rat
ten uit andere streken, waar overbe
volking is.
Nemen we aan. dat een rattenpaar
zich in een Jaar tüd heeft vermeer
derd tot een familie van een goede 200
nakomelingen, dan kan ledereen be-
gi'üpen. dat men nooit mag inslapen
over het rattenvraagstuk.
ALS ik zou moeten antwoorden op
de vraag: „Hoe moeten we de
zwarte rat bestrüden?" dan zou
ik zeggen: Laten de mensen allereerst
eens ophouden met het verdelgen, het
doodschieten, het verjagen, vergiftigen
van de natuurlüke vüanden van de
rat.
Dat zijn bunzings, hermelijnen, we
zels en uilen. Ik weet van een boer. die
een takkenbos opruimde, omdat er een
bunzingfamilie onder huisde. De bun
zings werden een voor een gevangen
en de boerderij werd na enige tüd ge
plaagd door de ratten als nog nooit
was voorgekomen. Een Jaar later bleek
opnieuw een bunzing te huizen onder
een takkenbos. De boer het het dier
met rust en kon duide'.yk constateren,
dat de ratten in zün stallen en op z'n
erf binnen de perken bleven.
Dit is nu eens geen verzinsel uit de
mooie boekjes, maar een eenvoudig
verhaal van de man zelf.
VAN verhalen gesproken, er be
staat over de zwarte rat een oud
vertelsel en wel. dat hü ver
drongen zou zün door de bruine of
grauwe rat Er bestaan zelfs boeken
met plaatjes van vechtende ratten,
een bruine en een zwarte, de laatste
natuurlük onderliggend Ernstig we-
tenschappelük onderzoek heeft uit
gemaakt. dat het hele verhaal over d.e
verdringerü van de zwarte rat door de
bruine een sprookje is. Jammer voor
het verhaaltje, jammer voor het mooie
plaatje van die bakkeleiende ratten.
Als Iemand mij nu zou vragen: „Ik
heb geen bunzings en geen uilen,
maar wel zwarte ratten op mün hooi
zolder en ln mijn pakhuis wat moet i!:
doen?", dan zou ik antwoorden:
Schryf even naar de Plantenziekten-
kundige Dienst te Wagenlngen of te
lefoneer. en U krijgt alle gewenste
inlichtingen over de methoden van
verdelging, over soorten lokaas, over
vergiften in poedervorm of wat dan
ook.
U zult de ernstige waarschuwing er-
bU krijgen, dat U te werk moet gaan
met grote voorzichtigheid en met een
sterk gevoel van verantwoordelykheld
ten opzichte van de andere levende
wezens, voor wie dc vergiften niet zUn
bedoeld.
S. VAN DER ZEE
Correspondentie: de heer B. te L
De door U waargenomen vogel houd
ik ook voor een ontsnapt exemplaar
uit een dierentuin. Een vogel ter groot
te van een spreeuw met oranjerode
borst en bulk en met hemelsblauwe
rug is mü inheems onbekend.
v. d. Z.
Een andere aan traditie geV
büeenkomst is de vergaderir.z
over de toekenning van de Nofc.
zen wordt beslist. De stemmig
schiedt door het deponeren v
ballen in een grote Japanse i
lid. dat de vergadering verlaat
van de secretaris, dr Anders o-ui
een klein zilveren medaillon, ar
ene zijde gesierd met de bceltenb
de stichter der Academie, t-
Gustaf III en aan de andere 1
vermeldende het devies van de ,y
mie „Snille och smak" (Talen
smaak».
Bü de deurwachter wisselen del-
dit medaillon ln voor vijf
kronen en aan de overzyde van
Stortorgetpletn, in de eigen acaö
sche bierkelder „Gyldene Freden"
zü dineren na volbrachte ua
hoogste wetenschappelijke o.ndcv
ding toekennen aan een interna:
vermaard figuur.
De Zweedse Academie werd t:
richt ln 1786 door de grote kunst:
naar en kenner van cultuur
wetenschap koning Gustaf in
het voorbeeld van de Franse Acacs
waarvan hü een groot bewonx
was. stelde de oprichter zelf den
en conventies van de Academie oj
ook thans nog strikt in ere w
gehouden. Het verhaal wil. dat b:
Gustaf het aantal leden op 18 sa
alleen maar omdat hü de uitdruii
„an av de aderton" teen van der
tien» aardig vond klinken. Zelf
hü ook het devies ..snille och g
vast en hü benoemde de eerste de
leden, staatslieden en letterkur.ï)
De keuze van de overige vüf leder.'
het eerste achttiental vol moa
maken, liet hü aan de academie
over welke sindsdien telkenmi;
eigen kring tot 18 heeft aangt;
wanneer een van de zetels lees
Hoewel de koning volgens de regej
recht van veto heeft ten aanziet
de benoeming van nieuwe leden.:
hü nimmer van dit recht gebruik
maakt.
REINHEID. KRACHT!
WAARDIGHEID DEI
TAAL
De doelstellingen van de Ars::
zijn het beschermen van de reit?
kracht en waardigheid van de Z«-r
taal. de samenstelling van een Z«:
woordenboek en grammatica, er.
door publicaties bevorderen en vest?
van goede smaak in het gebruik'
de Zweedse spraak. Büeenkomstc
horen informeel en democratisch
zijn. waarbij van het gebruik van
titels wordt afgezien. Voor leder b
ieder ander lid, ongeacht rang of 9
slechts „münheer" of „mevrouw"
De Academie beschikt, teneinde
financiële onafhankelijkheid te n
borgen, over eigen inkomstenbron
zoals het alleenrecht tot publicatie
het officiële regeringsblad „Pos:
inrikes tidning", dat als het o;
dagblad ter wereld.wordt beecho;
en dat de bünaam „Postgums
kreeg, zoiets als bij ons het be
„Tante Post". Voorts werd air.
Academie het recht toegekend be:
de inkomsten te innen uit zalm,,
rijen. Deze laatste inkomsten
tegenwoordig echter vervanger,
een vaste jaarlijkse overheidssite
Ook zijn er andere inkomstenbron
zoals de winsten van de verkoop
alle alcoholische dranken van der
klanten van het restaurant „Oyü
Freden". Deze laatste inkomsten
den omgezet in een jaarlijkse prijs'
een dichter of balladeschrijver,
prijs genoemd is naar de tefc
Zweedse balladeschrijver Bellmar,
trouwe bezoeker van deze taveerr
149 LEDEN. TWEE VR0D
EN EEN BUITENBEENTJE
Koning Gustaf heeft in de
van de Academie niet bepaald cl
leden mannen of vrouwen rr-
zijn Niettemin waren er onder de
leden die in de meer dan andert
eeuw van haar bestaan lid van
Academie zijn geweest slechts
vrouwen, namelijk de wereldberce
schryfster en Nobelprijswinnares S1
Lagerlof, en de grote Zweedse
nlste en schrijfster Elin WSgnc
Slechts éénmaal ln de geschiet
van de Academie is een lid uit
waardigheid gezet Dit was een
hovelingen van Gustaf III. G:
Mauritz Armfelt. Hü moest zun
nummer veertien opgeven nadat
beschermer ln 1792 werd vermoor
de Stockholmse opera en hij ré
ongenade viel bü de volgende rege
w aardoor hü het land moest ont»
ten. Later keerde het getij wra
werd hij opnieuw benoemd en m
installeerd in zetel nummer 17 Hij
de enige, die er zich op kon ber«
-qaq aj jazaq sjajaz apuainqasja.i
ben.
Over hPt algemeen heeft teders
ziin eigen tradities, maar ten a»:
van de bezetting ziin geen vasts
opgesteld. Het jongste lid
Academie is de huidige bezet!"
zetel veertien, de 49-jarlge dit
Harry Martinson, eens zwerve'
zeeman, die zich geheel door zch-1
tot zün huidige positie heeft opge*
D" eerste keer dat hii avond»'*
droeg, was bit zijn Inauguratie
op 20 December 1949.
HET WOORDEN®
De samenstelling van de Z«'
dictionnaire is een vnn de belt»"*
ste taken van de Academie. Nadat
heleboel aanvangsmoeilijkheden 1
overwonnen, waarbij financiële
blemen een belangrijke rol «P«
werd onder leiding van een f?e
commissie eerst in 1896 met dea
beid begonnen Onder leiding v»o
Pelle Holm werken thans twaalt
pertw In een reeks kamers tn de
versiteitsbibliotheek van Lund
deze gigantische taak Tot dur
zijn twintig delen tot en met <k
P voltooid. „Als alles goed gas'
prof. Holm, die sinds 1913 met
taak belast is. „zal het laatste dt
1973 voltooid ziin en danBt
we waarschunlijk weer van vote
aan beginnen omdat dan de
delen weer verouderd zün".
PHILIP L. LORRAJ?
