liet
MILLIONNAIR
hotels bouwen in Zuid-Italië
rouw
Amerikaans
caricaturist
'ft
Een groot
Merkwaardig;
houtsneden vc
jong
Vlaams schild
LILLIPUTTER TJIFTJAF
WEKELIJKS BIJVOEGSEL VAN HET LEIDSCH DAGBLAD - ZATERDAG 10 APRIL - PAGIN
Nieuwe wereld opent zich voor toerisme
Comfort en zindelijkheid in plaats van
netiaanse. waar de Marzotto's hun
feudale middelpunt hebben. De zware,
hooggeroemde wijnen van Zuid Apulië
ïiiiii hebben we zelfs niet gezien en de lo-
kapotte meubelen en kakkerlakken verre- Voor de
(Van onze Romeinse correspondent)
„Al zouden er goudmijnen zijn in Zuid-Italiè, dan zou er nog
niets veranderen." Dit was het oordeel van graaf Gaetauo Mar-
zotto, nadat hij in 1950 een reis van vier maanden had gemaakt
door het Zuiden van zijn vaderland. „De streek is mooi, buiten
gewoon mooi, maar dit dient tot niets. De inboorling ziet het
niet en de vreemdeling vindt er geen onderdak".
Het zyn opmerkingen, die U en ik
ook kunnen maken, maar zonder dat
wy daardoor veel zullen veranderen.
Graaf Marzotto. schatrijk wolfabri
kant. is in de benijdenswaardige om
standigheid dat wanneer hem iets niet
bevalt, hij over voldoende milliarden
beschikt om het te verbeteren. Zo
kwam de gedachte bij hem op een
groep hotels te bouwen, geen luxe-
verblijven, maar hotels die aan rede
lijke eisen voldoen en tegelijkertijd
voorzien in de behoeften van de toe
rist en in die van de zakenman.
Voor ons Noord-Europeanen is het
moeilijk te beseffen hoe nodig die ho
tels waren. Ik wil niet zeggen, dat men
in ons eigen land in kleine plaatsjes
altijd een comfortabel onderdak vindt,
maar waar een herberg is, hoe klein
ook, kan men er toch op rekenen dat
het verblijf zindelijk en min of meer
bewoonbaar is. Daaraan ontbreekt in
Zuid-Italië niet veel. maar alles. Grote
steden als Napels of Palermo en ver
maarde centra van vreemdelingenver
keer als Capri en Taormina hebben
natuurlijk uitstekende hotels, waar
onder er zijn. die tot de allereerste
in Europa mogen worden gerekend.
Maar wie per auto van Napels naar
Sicilië wil gaan. moet dit traject (tot
Messina. 600 km) in één dag afleggen,
wil hij niet ln onmogelijk gelegenheden
belanden.
De belangrijkste plaats, die men na
Salerno ontmoet is Paola. een stadje
met 50 000 Inwoners, een vermaard
heiligdom, bezienswaardige kerken en
andere gebouwen, een prachtig zee
strand en een onbeschrijflijk mooi pa
norama. Er zijn drie „hotels", het
beste vindt men op de derde étage van
eenaftandse huurkazerne.
I IN GEEN 80 JAAR GE-
SCHILDERD!
I VOOR DE
opgelapt met papier. Vermoedelijk
werd het huis geschilderd, toen het
werd gebouwd, maar dit is tachtig
jaar geleden, daarna was verf taboe.
De „meubelen", in elke kamer een
ledikant en een stoel met zelden
meer dan drie poten, hebben sedert
jaren geen herinnering meer aan
stofdoek. Als wasgelegenheid vindt
men een verroeste ijzeren kom en
een dito lampetkan beide bedekt met
een dikke laag vettig vuil. De tegels
van de plavuizen vloer liggen los en
zijn zonder uitzondering gebarsten.
Een leger van kakkerlakken houdt
de tourist gezelschap. Paola is een
vrij aanzienlijke plaats. In kleinere
oorden in het binnenland is de toe
stand nog slechter. Carlo Levi's
„Cristus kwam niet verder dan Ebo-
li" geeft er een goede indruk van.
44 HOTELS VAN 55 s
BEDDEN
200
doorsnee-tourist en voor de zakenman
is dit van geen betekenis. In deze ge
nivelleerde tijden zal menig reiziger
het zelfs prettig vinden overal dezelfde
overigens uitstekende keuken, dezelf
de wijnen, hetzelfde goede bed te mo
gen verwachten en dezelfde gordijnen
voor precies dezelfde vensters, die bij
na steeds uitzicht bieden op de tuin
van het hotel met zijn keurig verzorgde
inblauw mozaïek uitgevoerd zwembas
sin en daaromheen de bonte parasols
boven rood- en witgelakte tafeltjes.
Voor wie als schrijver dezes in onbe
kende plaatsen zich verheugt op on
bekende keuken, onbekende wijnen en
op alles wat de streek maar aan eigens
te bieden heeft, ook al voert die zin
tot avontuur niet zelden tot bittere te
leurstelling. zijn de jolly-hotcls alleen
aantrekkelijk in plaatsen, die van be
hoorlijk comfort verstoken zijn. Wij
juichen het b.v. toe dat Piazza Arme-
rina. in het hartje van Sicilië (tot nu
toe een hoogst onherbergzaam oord
zulk een hotel heeft. Men heeft daar
een oud-Romeinse villa opgegraven
met duizenden vierkante meters mo
zaïekvloeren, een unicum in de ganse
wereld voor wie iets weten wil over de
kunst van de late keizertijd. Deze en
soortgelijke plaatsen zijn dus voortaan
voor het toerisme toegankelijk. Dat
zelfde geldt voor het schilderachtige
Matera, voor verscheidene plaatsen op
Sardinië, voor Apullsche stadjes als
Gallipoll. Glola del Colle, Lecce. Bar-
lotta, Trani, die hoogst bezienswaardig
zijn en nu eerst binnen het bereik val
len van wie ook op reis enig comfort
verlangt. Maar Palermo of Agrigenti,
waar de meest weelderige hotels sedert
Jaren gesloten zijn. omdat de huidige
toerist, die enkele dagen blijft in
plaats van weken of maanden, geen
behoefte gevoelt aan zulk een vorste
lijke omgeving, zouden het naar onze
mening wel zonder Jolly-hotel kun
nen stellen. Er zijn nog belangrijke en
bezienswaardige plaatsjes te over, die
van alle comfort gespeend blijven. Ver
moedelijk zijn het economische rede
nen. die ertoe hebben geleid ook in
steden, die reeds goede hotels hebben,
een Jolly-hotel te bouwen. Het is een
onderneming, waarin graaf Marzotto
tot nu toe vijf milliard lire heeft be
legd en men kan het hem niet euvel
duiden, wanneer hij van dat geld ook
Iets wil terugzien.
5.000.000 VREEMDELINGEN
PER JAAR
Verdienstelijk is dit werk natuur
lijk in hoge mate. Het toerisme Is in
de Italiaanse economie een post van
bijzonder grote betekenis. Het is zelfs
de voornaamste „Industrie" van het
land. In de laatste jaren bezoeken
gemiddeld vijf millioen vreemdelin
gen per jaar Italië en zij laten hier
ongeveer 180 millioen dollar achter.
Dat zijn getallen, die iets te beteke
nen hebben. Slaagt men er in naast
Venetië. Florence, Rome Capri en
Sicilië ook streken als Apulie. Cala-
brie en de Abruzzen bij het vreem
delingenverkeer te betrekken, dan
zou het gemiddelde verblijf der
vreemdelingen met één of wellicht
twee dagen worden verlengd en dit
betekent tientallen millioenen dol
lars meer aan de goede kant van de
betalingsbalans.
Natuurschoon en bezienswaardig
heden zijn er in overvloed. De rei
ziger wil echter ook een bed om te
slapen en een bad om zich op te
frissen. Dank zU Marzotto zijn die er
nu ook en de tweede, de Zuidelijke,
in zekere zin de mooiste, helft van
Italië ligt open voor wie haar „ont
dekken" wil zonder ontberingen.
Wat zullen we nu eens
koken
i de Voe-
We schrijven maar niet over de Ne
derlandse hulsvrouw en de grote
schoonmaaktijd. Waarom zouden we
de stukjes-schrijvers en reclamelarU-
en-dichters het brood uit de mond
stoten?
Hier zijn alleen enkele losse wenken
en menu's, die niet te veel tijd vergen
van door de schoonmaakwoede bezeten
huisvrouwen. Want het eten gaat toch
altijd door, nietwaar?
Zuurkoolstamppot met gekookt ma
ger spek chocoladepudding.
Bonen, aardappelen, piccalllly of
augurkjes custardvla.
Bonensoep met prei en gehakt
fruit.
Haring in tomatensaus aardappelen,
sla van veldsla of rauwe spinazie
gort met rozijnen.
Gebakken el. aardappelen, postelein
uit blik of glas. Jus gruttenpap.
Bouilli of klapstuk, aardappelen, sa-
voyekool yoghurt met vanlllevla.
In deze menu's komen enkele con
serven voor. omdat zij gemakkelijk zijn
en omdat we op deze manier de voor
raad van de provisie open stellen voor
vernieuwing.
Laten we bij het uitruimen van de
voorraadkast of -kamer alles goed na
kijken. Blikjes, die tekenen van roest
beginnen te vertonen, houden we
apait om binnenkort te openen,
ook niet-gesterlliseerde vis-conserven
(waarvan, voor zover het Nederlandse
producten betreft, uit het etiket blijkt
dat zij „koel" bewaard dienen te wor
den of „onbeperkt houdbaar" zijn) ko
men voor consumptie in aanmerking,
vóórdat het warme weer zijn intrede
doet. Tegen het overhouden van andere
blik- en glasconserven bestaat geen be
zwaar.
In een droge bewaarplaats kan het
gebeuren, dat Jam en gelei, die met
papier zijn afgedekt. Indrogen en/of
versuikeren. Deze jams kunnen we
door langzaam opkoken met een wei
nig water meer smeerbaar maken.
Aan wit uitgeslagen en sterk inge
droogde pruimen, abrikozen e.d. be
hoeven we niets te doen. Wel rekenen
we er bij het gebruik van de vruchten
op. dat ze een langere week- of kook
tijd behoeven. De witte uitslag wordt
gevormd door suikerkristalletjes, niet
door schimmel.
Zijn we aan de grutterswaren: rijst,
gort. grlesmeel. meel- en bloemsoor
ten e.d. toe, dan ruiken we of de ar
tikelen muf zijn en kijken of er insec
ten of spinsel in voorkomen. Zo ja.
dan doen we ze direct weg. al gaat het
ons aan het hart. Zi) worden van lang
staan toch niet bruikbaar en de Insec
ten kunnen bovendien de nog goede
producten aantasten.
Kleine restjes van de grutterswaren
en peulvruchten verwerken we alvorens
een nieuwe hoeveelheid by te voegen
We kunnen er een soepje vooraf van
maken of erwten en bonen gebruiken
in stamppotten.
Denk er bij het wassen van bussen
en het afnemen van planken en rek
ken aan, dat deze goed droog moeten
zun. alvorens gevuld te worden. Ge
bruikt U papier of zeiltjes op het hout
werk, zorg dan. dat de onderlaag eerst
gord uitgewasemd heeft.
Zet tenslotte bij het inruimen van
eenzelfde product de oudste voorrader,
dichter bij de hand dan de nieuwe en
veel-gebrulkte potten en flessen déér
waar U er gemakkeiyk by kunt
Graaf Marzotto heeft de zaak flink
aangepakt, in drie jaar tijds heeft hy
44 hotels laten bouwen, strategisch
verspreid over het land. Al naar ge
lang van de plaats, hebben ze van 55
tot 200 bedden. Er zyn twee soorten
kamers, met eigen bad en toilet, tele
foon en behalve normaal en warm wa
ter, ook drinkwater met een vaste tem
peratuur van 5 graden C. en daarnaast
eenvoudiger kamers zonder eigen bad
en telefoon. De pryzen zijn naar Ita
liaanse begrippen laag. Om dit moge-
lUk te maken, werden deze hotels in
serie gebouwd, zodat ze sterk op elkaar
geiyken Uiteriyk zyn het nuchtere,
zakelyke bouwsels, maar inwendig ma
ken ze een verzorgde vriendelijke in
druk. Elk hotel heeft een uitstekend
restaurant en een gezellige bar. zodat
deze „jolly-hotels" dit ls de wat
zonderlinge naam die zy voeren in
menig stadje onmiddellijk het centrum
van alle sociale leven zyn geworden.
Er zyn natuurlyk ook wel bezwaren
tegen zulk een Amerikaanse opzet. We
hebben vier jolly-hotels bezocht, alle
in Apulië, de hak van de Italiaanse
laars enwisten na een paar da
gen niet meer in welke stad we wak
ker werden of lunchten. De kamers
waren precies eender, met dezelfde
handbeweging wisten we uit ons bed.
in Taranto. Lecce of Brindisi. het
electrlsche licht te bereiken en voor
we aan tafel gingen, wisten we dat we
de keuze zouden krijgen uit drie wy-
nen, alle drie herkomstig uit het Ve-
"And I'd Still Like To See You Become President'*
HERBLOCK:
THEO HUMBLET:
(Van onze Brusselse correspondent
THEO HUMBLET, de jonge Vlaanut
expressionistische schilder, die te
woont, is in Nederland geen onbeker
werkte enkele weken in Groningen, aan
stad hy zeer aangename herinneringen b-i
heeft, naar hy ons mededeelde. Hy e.\p„
verder het vorig jaar in Hilversum in het
van de grote feesten „Hilversum on'.ti
het stadserf". En nog niet zo lang geledel
werk van hem te zien in het Benelux-t.
Den Haag, waar hij samen met de
Vlaamse beeldhouwer Rik Poot (tweede
van Rome") een tentoonstelling hield
Thans verrast hy ons met een map frc
harmonische houtsneden, die een nieuw
van zyn veel zy dig talent belichten. De mr
een tiental houtsneden, die ln eigen bei*,
uitgegeven, bevat een twintigtal keur.:
zorgde, soepele en speelse tekenmgen. Me
dat de houtsnede geen gemakkeiyke ku;
„Zwart op wit, wit tegen zwart".
Een idee in beeld brengen is een hi;
avontuur, aldus schreef de kustcnticus d-
cel Duchateau, als inleiding tot dit nieuw
van Humblet. De houtsnede is daaro;
moeilijke kunst, omdat zy veel minder met
heden aan de artist laat om zwakke onos-
van een compositie te verdoezelen.
Deze houtsneden zyn, zoals de schilder;
van Humblet. spontaan, geraffineerd, liet
materie en speels van verbeelding. Men
het o.m. aan de harmonische lijnen v.
.clown" (zie. bijgaand plaatje) en de stoe.t
ving van „Het Avondmaal", waar de artis'
sluit by de solide, expressionistische tr,
van een Permeke. Chavot of Rouault
Humblet is thans een van de meest be!c
dertigers in de jonge opkomende general-
Vlaamse schilders en etsers.
Zijn prenten welsprekender dan woorden
(Van onze correspondent te Washington)
In Washington, de hoofdstad van de Verenigde Staten, werken om
twijfeld vele mannen en vrouwen met volledige toewijding cn ont/aeli
geestelijke en psysicke inspanning aan het welzijn van hun eigen lir
en van de gehele wereld. Zij zyn de vertegenwoordigers van Amerika
zyn best. .Maar tevens is het een feit, dat ook de representanten r,
Amerika op zyn slechtst zich in Washington concentreren: vertegenwt-
digers van financiële belangen, die druk uitoefenen op politici, spet.
lanten en gokkers, die via dc politiek hun rad van fortuin trachten
besturen, politieke bekladders en insinueerders, baantjes-verkopers,
vloedventers, kortom schuim en schorum in nette pakken.
Kijkjes in de Natuur
WIE e
u\
DE 28ste Maart heb lk hem voor
het eerst gehoord. De Tjiftjaf.
Voor myn doen nogal laat ln
het nieuwe seizoen, want doorgaans is
het begin Maart, dat ik het bekende
liedje van onze vroegste onder de
voorjaarsgasten te horen krijg.
Maar nu was hy 't toch. Het weer
was tameiyk guur. de ochtendzon had
de mist nog niet helemaal overwon
nen, de velden lagen er nat en kil by.
maar er was vogelzang in de bomen
en de struiken langs myn weg. Die
zang was er al geweest van af de
eerste schemering, want heel in de
vroegte, toen mijn wekker nog maar
5 uur aanwees, had ik de roep van de
zangiyster gehoord, spoedig gevolgd
door het melodieuze fluiten van onze
tulnmerel. Ik schrijf „onze", want een
van deze zwartjassen. die wegens een
beschadigde vlerk in de wintermaan
den door my verzorgd en in myr.
tuin vrygelaten werd. voelt zich hier
zo volkomen thuis, dat hy er haas:
niet is weg te slaan Hetgeen ons zor
gen geeft, als,we zien, hoe onverant
woordeiyk onbekommerd het dier, me
een hangende vleugel nog wel, rond
tippelt op het terrein, waar onzz ka
heer en meester is. Het merkwaardig
is echter dat de kat met het beel
van deze merel zo vertrouwd schijn)
dat hij er eigeniyk weinig notitie vai
neemt.
DE tjiftjaf, die we nog ieder voor
jaar en zomer in de buurt van
ons huis hebben gehad, heeft
zich echter nog niet vertoond, dus aan
het tuinconcert heeft hy nog niet
kunnen deelnemen. Nu is dit niet zo n
ramp voor de beoefening van de vogel
zangkunst, want dit vogeltje kan be
slist geen aanspraak maken op de
naam van groot artist.
„Tjiftjaf" dat zyn juist de twee
klanken, waaruit zyn hele repertoire
bestaat. In iedere taal probeert men
deza twee geluidjes naar eigen land
aard weer te geven. De Duitser vindt,
dat het klinkt als „zilp zalp" en de
Engelsman maakt er „ehifchaft" van.
maar het komt er toch overal op neer.
dat men m woorden nabootst, wat ei
genlijk niet na te bootsen ls.
De lezer heeft al eens gekeken naar
de tekening van vandaag en zich af
gevraagd, wat voor kleur hü zich
moet voorstellen by het kleine vogeltje
>p zUn bloeiende kornoeljetak.
Naar het levend model kon ik myr.
t-kenlng deze keer niet maken. Een
liftjaf is als vogel zo'n onopvallende
erschyning. dat hy. zittend in een
ruik of de takken van een boom. ab
oluut niet scherp is waar te nemen
k had echter een dood exemplaar bij
Ie hand. een klein groenachtig dotje
•eren. m?er niet. met zwartbruiiV
ootjes en fUne snavel, alles heel dun
n teer.
Bovendien heb ik de vogelsoort dlk-
vyis kunnen bestuderen, buiten langs
Je wegen, vooral in het nog kale voor
jaarshout. maar ook ln eigen tuin, als
een spelend vogelpaar plotseling in
een snelle dwarreling om ons heen
flitste, waarna het mannetje op de
top van een tuya in opperste verruk
king of opwinding het hoogste lied
ging zingen. Een lied. dat maar uit die
twee toontjes bestond en eindeloos in
de tweekwaris maat werd voorgedra
gen
Een groenachtig vogeltje dus met
boven het oog een lichte wenkbrauw-
streep. een lichte onderzijde waarover
gele vlekjes zyn gestrooid, alles zeer
onduidelijk.
Y IE eenmaal zyn aandacht oj>
dit diertje heeft gjvestigd (doet
U dat eens ln dit voorjaar. U
kunt er nu mee beginnen) onthoudt
het tweetal toontjes voorgoed en die
zal er zich over verbazen, dat je overal
in ons land dit bescheiden zangertje
kunt aantreffen. In de duinen, ln
Brabant, op de Veluwe, overal, en
vast en zeker in alle parken en grote
villatulnen, waar maar bomen zyn
met struikgewas aan hun voet.
De tjiftjaf nestelt namelyk op de
grond of vlak erboven en het nest is
een buitengewoon fyn bouwsel ln bla
deren en afval van de tuingrond, een
vlechtwerk van dunne halmen en ve
zeltjes. bovendien nog overhuifd door
kunstig gebogen strohalmen.
Daarin komen de eitjes te liggen,
heel broze dingetjes, die je niet zou
durven aanraken uit vrees ze te bre
ken.
Afblijven is trouwens om meer dan
één reden het allerbeste.
Maar zover zyn we nog niet. Ge
lukkig niet, want we zitten nog mid
den in de voorbereiding voor het gro
te lentefeest. Iedere dag kunnen er in
deze weken nieuwe gasten worden ver
wacht. Hele troepen tegeiyk. By hon
derden. by duizenden zyn ze al on
derweg of maken ze zich gereed voor
de lange trek van de warme regen
wouden van Centraal Afrika helemaal
over de woestynen. over de Middel
landse Zee, wat toch ook geen grapje
is voor deze lilliputters, en dan nog
over bergen en landen tot ze eindeiyk
belanden in het terrein, waar ze een
jaar tevoren hun broed grootbrachten
of waar ze als broed zelf uit het ei
kwamen.
Het is eenvoudig niet te begrypen
dat deze kleine lichaampjes (want
wat was het helemaal, wat ik in m'n
hand hield) een traject van zo'n
lengte kunnen afleggen. We mogen
dan ook wel veilig aannemen, dat het
verlies onderweg, door uitputting of
door slecht weer boven de zee of de
bergen, niet onaanzienlijk is
Wie nu ezns op dit zangertje gaat
letten, zal ook opmerken, dat de
tjiftjaf een van de laatste herfstvo-
ïels is, die nog stand houdt, als bijna
ille trekvogels reeds zyn vertrokken.
Zullen we zover nog maar niet voor-
ïitzien? Het heden is mooi genoeg en
iet wordt in de maanden April en Mei
edere dag mooier en ryker.
Daarom, wie vogels wil leren kennen
»ezinne er nu mee!
By voorbeeld met dit kleine groentje,
dat het kortste liedje zingt:
TJIf—TJaf!
S. VAN DER ZEE.
Het is goud waard, dat er in een
stad, waar zulk een voortdurende
strijd gaande is tussen integriteit en
gedraai, tussen bekwame leiding en
infame misleiding, dagelijks in de be
langrijkste courant een prent ver
schijnt van Herblock, de caricaturist,
di? voor Amerika even grote beteke
nis aan het krygen is als David Low
voor Engeland verworven heeft. Ner
gens wellicht spreekt Amerika's gewe
ten zo klaar en zuiver als in Her-
block's tekeningen.
Behalve in de belangrykste courant
van de hoofdstad, de „Washington
Post" verschijnen deze spotprenten in
150 andere bladen, verspreid over ge
heel Amerika en zelfs in de „Econo
mist" te Londen en de „Evening Post"
te Tokio.
Herbert Block, die zyn werk met
„Herblock" signeert, is een eenvoudige.
Jonge man van 44 jaar. Niet iedere
critiek ter harte heeft genome
ziet hier de eenvoudige bur;r
tyd hetzelfde mannetje in de;
ningzn). die op zyn jasje nog
kiezingsspeldje „I like Ike'
Dat simpele mannetje zegt tot
sldent - die er tegelijk sip en r
uitziet - „En ik zou nog alti.;
zien. dat U president werd
grond ligt een krant met he:
dat Stevens gezwicht is voer
thy. Op dat moment had men
hington het gevoel, dat Eisc
nog z?er beducht was voor ee:
met McCarthy en te wemie
schap toonde bij de bestrijd::
diens fatale invloed. Inmiddel
president krachtiger geworden
uitspraken en morele steun o
vens heeft hij niet onthouder
zijn measen als Herblock er
rust op. dat Eisenhower thar.
zal zetten.
vier en veertiger kan men jong noe
men, maar hij is het. Uiterlijk en in
nerlijk Hy heeft een frisheid, een
simpelheid, ezn humor, die ronduit
weldadig zijn Zo vaak. In het politieke
gepraat te Washington, draait men -
gewichtig doende - in een kringetje
iond. Herblock weet cirkels te door
breken, hy kent de remedie tegen
zwaarwichtigheid: een nuchter-scher-
p? tekening van de ware situatie, of -
als hy meepraat - een simpel-rake op
merking, die meer zegt dan menig
lange redevoering.
Ik heb Herblock gevraagd of ik een
paar van zyn carlcaturen mocht pu
bliceren en als een uitstekend voor
beeld van zyn simprie scherpte vroeg
:k by dit artikel een plaat, die te
Washington veel indruk gemaakt
heeft, icn ik zou het zeker niet uit
willen sluiten, dat Eisenhower zelf de
Nog altijd schijnt het mor*1''
men hem zal overhalen om
pen bylcggen en verzoenen, 1
wezen onverzoenbaar is: hp:
nationalisme en vrijheid.
Reeds in 1949 zag Herbloei
welke waarden in zijn land were
dreigd. In een meesteriyk-een"
tekening gaf hy weer hoe e-n fc'
Hysteria genaamd - met een
water de vlam wilde gaan -
die brandde in de fakkel van bi
heidsbeeld.
Hier stond alleen „Brand"
Helaas is deze prent van vijf j*
leden nog niet verouderd.
Dr P. G. J. KORT)
