BUMPJE EN HET IJS
Huisvrouw, kookt U eens iets anders?
En waarom dan niet
op zijn Italiaans?
Een kleine mijnwerker
WEKELIJKS BIJVOEGSEL VAN HET LEIDSCH DAGBLAD - ZATERDAG 6 MAART - PAGINA 2
Het is heus niet alles knoflook en olijfolie
wat de pot schaft
(Van onze Romeinse correspondent)
Er moet in Nederland iets aan het veranderen zijn en wel
op een belangrijk gebied: dat der tafelgeneugten. Vroeger was
het uitzondering, wanneer een Nederlandse toerist de Italiaanse
keuken prees. Meestal vond hij het vlees taai (wat vaak juist is)
en bemerkte niet, dat het daarnaast bijzonder smakelijk is: pitti
ger dan vlees in Noordelijker landen.
De „spaghetti" werden voor een enkele keer gewaardeerd,
maar men vond ze lastig om te eten, een soort Tantaluskwelling,
waaraan men zich niet al te vaak wilde blootstellen.
Voor Italiaanse groenten had men geen goed woord over.
Dit is thans anders geworden en steeds meer Nederlanders
geven het op hier naar „soep, groenten vlees en aardappelen
en iets toe" te zoeken, leggen zich neer bij Italiaanse gewoon
ten, waarbij zij als zij argwanend zijn, zich laten voorlichten
door een landgenoot, die taal en zeden kent en, zo zij argeloos
en onbevangen door de wereld gaan door de kellner. In dat
laatste geval komen zij het beste uit, daar een Italiaans kellner
niets liever doet dan de heerlijkheden aanprijzen, die hij te
bieden heeft en straalt van voldoening, wanneer hij ziet, dat
zijn raad goed bleek te zijn.
Die nieuwe Nederlandse houding te
genover de Italiaanse kookkunst ver-
klare. waarom wij hier eerst een paar
misverstanden uit de weg willen hel
pen en daarna een paar van de meest
eenvoudige recepten willen geven, waar
Iedere Nederlandse huisvrouw plezier
van hebben kan.
HET SPROOKJE VAN DE KNOF
LOOK EN DE OLIJFOLIE.
De misverstanden: Het Is nietwaar
dat men in Italië véél knoflook ge
bruikt. De Fransen gaan in dit op
zicht beslist verder. Het Is niet waar.
dat alles met olijfolie wordt toebe
reid. Er zijn tal van schotels, waarbij
boter of reuzel wordt gebruikt, maar
olie is stellig gezonder (knoflook
heeft trouwens ook eigenschappen,
waarover uw dokter een loflied kan
zingen). En het Is niet waar, dat
Italianen alleen macaroni eten. Ma
caroni komt in het doorsnee-gezin,
hetzü in de vorm van soep. hetzij
..droog", bijna iedere dag op tafel,
maar is eerste gerecht, zoals bij ons
soep. Er volgt een vleesschotel op.
zonder aardappelen, daarna een
stukje kaas. Iets zoets en fruit.
D° berpldlng van de meeste maca-
ron -?prechten ls verre van eenvoudig.
Fr bestaan eindeloos veel recepten voor
en ln iedere streek. In leder stadje,
volgt men andere regels Ten Noorden
van de Alpen, zelfs ln het Itnllaans-
spr-kende deel van Zwitserland en ln
de Italiaanse restaurants, die men ln
alle crote steden vindt, weet men nl®t
wat een goed bord ..spazhetti" ls. Een
Italiaan, vooral een Napolltaan, zal
zich om deze reden ln het buitenland
op culinair gebied niet gauw gelukkig
vo»len. In de regel laat men bulten
Italië de macaroni veel te lang koken
en tot een soort stllfsel worden en ver
der worden werkeliik goede „spaghetti"
gemaakt van bllzondere harde tarwe-
soorten. d'e ln Zuld-Itallë groeien en
waarover de fabrikanten 'n het buiten
land meestal niet beschikken.
Voor we nu tot de recepten overgaan,
nov één opmerking Er bestaat niet één
Italiaanse keuken, maar tal van regio
nale keukens een Venetlaanse een Ro
meinse. een Bnlognese. een Sielllaanse
enz Zij zijn alleen zeer verscheiden.
h=t"een er toe hildraaet het reiran in
I'alië aantrekkelilk te maken. Het is
dus nl"t zulk een doorwrocht geheel
a's de Franra keuken Er ls minder raf-
f cement dan bi) de Latlinse zusters,
maar het eindresultaat ls minstens
even smakelijk.
RECEPT VOOR SPAGHETTI.
H'er volet dan eerst een allereenvou-
d'vct „macaroni"-recept: spaghetti alia
matrlc'ana (voor zes peraonen) D°ze
bereiding dankt haar naam aan h°t
pl->®trie A ma trie® in de Abruzzen. waar
schitnbaar de helft van alle Romeinse
koks vandaan komen. U begint een
middelmatig grote ul ln kleine stukjes
t° snüden en d'e te vermengen met een
on= eveneens in kle'ne stukles gehakt
spek Dit mengsel wordt met een lepel
vol reuzel op een laag vuurtje gezet.
Wanneer spek en ui blond zijn gewor
den. voegt men er een kilo tomaten
aan toe. waarvan de sch'lletjes en de
pitten verwilderd zijn Verder een Ietsje
zout en veel peper Dit geheel moet nu
op een levendig vuurtje gedurende wei
nige minuten koken zodat de tomaten
wel geknokt z"n maar niet tot een
pa"(" worden Inmiddels heeft U ineen
andere pan epn flinke hoeveelheid wa
ter gekookt m°t een handje zout er ln.
Als dat goed knokt, doet u er. zonder
ze te breken of hooeeten eenmaal ln
h"t midden blekend, een pak van een
kilo (voor Nederlandse macen ls mis
schien de helft al eenoeg) echte „spa
ghetti* 'ln De brosse harde stokjes
worden week en buigzaam, zodra ze
met het kokende water ln aanraking
komen zodat het moeelllk is ze. zonder
7» te breken ln de nan te doen «lilden.
D° nan wordt gesloten en men laat de
sna^hett' even koken, ongeveer een mi
nuut of tl®n Ze moeten gaar zlln (even
keuren), maar niet te slan en st'lf-
selachtlg M»em ze nu met de schuim
spaan uit de pan (goed laten uitdrui
pen' en doe ze In een soenterrlne of
andere =rhaal D® saus moet inmiddels
klaar zlln en "nat er over. tezamen met
e»n ons geraspte schapenkaas of Par-
mezaansp kaas H®t geheel m®t een
prof® vork pn lend flink mengen Dp
smaak van d® n»p®r m->® gerust waf
dom'noren Dit 's d® ®®M® en««h®ttl-
schotol zoals men die f® Rome in
IpHpv restaurant elkp dag kan vinden
die men langzaam moet leren Met de
vork. die men büna loodrecht In zijn
bord zet, neemt men één, hoogstens
twee „touwtjes" en draalt dan de vork
tot die bepaalde „spaghetto" geheel om
de tanden zit gekronkeld. Dat ls dan
al een hele mond vol!
RISOTTO ALLA MILANESE!
En nu een beroemde Noord-Italiaan
se rustschotel: Risotto alia Milanese
Steeds voor zes personen Men begint
een halve ul ln dunne schijfjes te snü
den. die men daarna in een nat doekj"
doet, dat wordt uitgewrongen om het
sap en de scherpe smaak van de ul
weg te nemen Daarna gaat de ui met
een stukje boter ln de pan en er wordt
aon toegevoegd een stuk fijngehakte
rundermerg ter grootte van een ei (de
inhoud van een mergpijp kan dienen»
Op een klein vlammetje verwarmen
zonder dat de ul bruin mag worden
Daarna doet men een 4 kilo droge rijn
in de pan en mengt met een houten lepel
gestadig om te zorgen dat de rijst zich
niet vasthecht. Als alles goed gemengd
is, voegt men er kokende bouillon aan
toe. bij kleine hoeveelheden, naarmate
de riist zwelt. Een be»tje zout en peper
Wanneer de rijst halfweg gaar is. eaat
er wat safraan bii Daarna laat men de
rijst verder caar koken, waarna cr een
half ons boteren een halfs ons ge-a«pte
Parmezaanse kaas door wordt geroerd
OSSENVLEES ALLA BRESCIA
Een bijzonder smakelijke vleesschotel
ls „ossenvlees op de wijze van Brescia".
Men neemt ongeveer een k'lo ma's
rundvlees, dat men desgewenst kan lar
deren met kle.ne stukjes spek, die met
een teentje knoflook zlin ingewreven.
Het vlees moet met een koordje bij
clknar worden gebonden om zijn vorm
te behouden. Na er wat zout. peper en
nootmuscaat over te hebben gestrooid,
gaat het tezamen met een ons boter,
een aan stukjes gesneden ui en een half
ons fijngehakt spek ln de pan Deze
moet goed worden afgesloten, daar de
smaak van deze schotel afhangt van
het gesloten houden van de pan Op
een middelmatige vlam wordt het vlees
langzaam gebraden, waarbij het elke
vijf minuten vlug moet worden omge
keerd (de deksel onmiddellijk weer op
de pan) Na ongeveer een half uur
giet men twee glazen rode wijn over
het vlees en laat het nu. steeds goed
gesloten, langzaam gaar sudderen, zon
der er ander vocht aan toe te voegen.
COTOLETTA ALLA MILANESE
Knlfscoteletten op de wijze van Mo
dena? Neemt per persoon één kalfs-
cotelet of beter nog een stuk ..carré",
iets meer dan een centimeter hoog.
Men klopt ze even om ze nog malser
te maken en bestrooit ze dan eerst met
wat nootmuscaat dan wat peper (wit
te) en tenslotte wat zout aan beide
kanten. Onmiddellijk daarop gaan ze
in een schaaltje, waarin ge. al naar
gelang, één of twee eieren hebt ge
klutst en daarna wentelt men ze in
het paneermeel (brood of beter be
schuitkruimels) Met de houten lepel
even kloppen om het broodkruim goed
te doen vasthechten, nog een iets noot
muscaat en dan een tw eede maal in het
geklutste ei en in het paneermeel. In
een lage pan laat men nu heel lang
zaam wat boter smelten en legt de co-
teletten dnarln. Ze moeten nu op een
heel laag vlammetje langzaam gaar
bakken, wat slechts kort duurt Men
kan ze van tijd tot tijd omkeren Moet
U veel coteletten bakken, dan is het
raadzaam van pan te verwisselen, daar
de boter niet zwart mag worden en de
coteletten een hpel lichtblonde kleur
moeten houden. Wat U nu heeft is een
„cotoletta alia Milanese" en op zich
zelf reeds een heerlijke schotel Wilt U
Zuidelijker gaan dan Milaan, dus naar
Modena, dan heeft U een oven nodig.
Men legt op de Milanese cotelette een
plnkle "rauwe ham. daarop een paar
stukjes van enige gemakkelijk smelt
bare kaas en eventueel op één der uit
einden ivoor het oog) een blaadje pe
terselie en wat tomatenpuree. Daarna
gaat het geheel even in de matig
warme oven. tot de kaas gesmolten ls.
Worden opgediend met gebakken aard-'
appelen, spinazie en een stukje ci
troen.
K ALFSESCALOPPES MET
MARSALAWIJN.
Men neemt malse kalfslapjes, die
men ln stukken snijdt van ca vijf cen
timeter doorsnee. Men bestrooit ze met
peper en zout en legt ze onmiddellijk
daarna ln zuivere tarwebloem, aan
belde kanten. Men klopt ze iets of
drukt met de hand de bloem goed vast.
In een grote platte pan, waarin de
stukjes v!°es naast elkaar kunnen lig
gen op één laag. smelt men een stuk
boter en zodra de boter flink warm is.
legt men het vlees er ln, dat enkele mi
nuten aan belde kanten moet braden
op een sterke vlam Na een minui.t of
vijf «let men een flinke scheut Marsa-
lawijn (eventueel sherry) ln de pan en
laat het vlees dan nog een paar minu
ten op een wet meer gematigd vuur
staan Dan lest men de stukjes vlees
ln een van tevoren verwarmde schotel,
giet één of twee lepels water in de pan
en maakt met de houten lepel het fond
van het baksel goed los van de
bodem. Dit kleine beetje saus word!
over de escaloppes genoten Hoofdzaak
ls dat de bewerking met peper, zout en
bloem gebeurt, vlak voor het vlees de
pan in gaat.
KALFSLEVER OP ZIJN
VENETIAANS.
Per persoon moet men rekenen op
een ons kalfslever, die men ln middel
matig grote stukken snijdt In een pan
netje met een kleine hoeveelheid olijf
olie laat men langzaam een paar (één
middelmatig gTOte per persoon) uien
frulten tot ze lichtbruin zijn geworden
Wanneer de uien blondbruin zijn. voegt
men de lever toe. met wat zout en flink
wat zwarte peper. Voortdurend met
een vork de massa ln beweging hou
dend. laat men het geheel enkele mi
nuten op een sterke vlam braden. Dit
moet vlug gebeuren daar na een mi
nuut of zes de lever hard begint te
worden.
„FEGATO ALL* UCCF.LLETTO"
Voor zes personen. Een pond kalfs-
of beter schapenlever, in vrü dunne
schijven snijden! dat kan de slager be
ter dan U) van ongeveer een halve
men ze ln een laag ln de warme olijf
olie en laat ze over een stevige vlam
snel braden. Na twee minuten omke
ren en nu pas peper en zout toevoe
gen. Na nog een paar minuten ls de
lever gereed. Voor de pan van het vuur
te nemen, gooit U er een paar blaadjes
sa li) op (lk hoop dat men die ln Ne
derland vindt) en twee lepels azijn.
Een ogenblik daarna van het vuur ne
men. ln een tevoren verwarmde scho
tel doen en onmiddellijk opdienen.
Dit zijn enkele van de meest een
voudige schotels, dingen die deel uit
maken van het dagelijks menu van
elk Italiaans gezin. Als er belang
stelling voor blijkt te bestaan, onthul
ik l) later nog eens een paar ge
heimen van Itallë's vermaarde keu
ken en dan ook wat meer ingewik
kelde. Voorlopig wens ik buon
appetito.
Schaatsen bij de kachel valt niet mee...
d? ijs kunnen rijden zonder dat 'hij het
kou zou hebben.
Vlug haalde hU uit het schuurtje
aohter zijn huls een gTote bijl en daar
ging hu mee naar buiten. Hij vergat
in zijn opwinding zelfs een jas aan te
doen' Vlak bij zijn huls was een groot
gat in het Us. waar de eendjes ln
zwommen. Daar hakte Bumpje een
stuk van het ijs af en dat torste 'hij tot
grote verwondering van de e?nden
naar zijn huis toe. Hij legde het stuk
ijs op de vloer en jubelde: „Daar ga
lk op schaatsen!"
Ver zou hij zo niet kunnen rijden,
want het stuk ijs dat hij meegebracht
had, was ternauwernood groot genoeg
om één slag te kunnen maken, maar
dat zag hij niet eens.
Vlug bond hij zijn schaatsen onder
en toen toen viel Bumpje's mond
bijna op?n van verbazing. Het domme
kaboutertje had er helemaal niet aan
gedacht dat ijs smelt als het in een
warme kamer komt
Op de grond lag het stuk ijs dat
steeds kleiner werd. Er om heen lag
een steeds groter wordende plas wa
ter
Als Bumpje voor het raam van zijn
kamertje ging staan, kon hü de vijver
zien. En omdat het winter was en
omdat het al vier nachten hard gevro
ren had. lag er ijs op de vijver.
Nu houden kaboutertjes, evenals
mensen, erg veel van schaatsen en
daarom krioelde het op de vijver van
kabouters. Kle.ne kabouters, grote ka
bouters. kabouters met rode of witte
ijsmutsen en dikke truien, kabouters
die heel vlug en heel goed schaatsten,
kabouters die het wat minder goed
konden, en wel eens op het harde Ijs
vielen, en kleine kaboutertjes dl® de
kunst van het schaatsen nog leren
moesten en die voorzichtig voortkrab-
belden achter ea oude keukenstoel.
Ja. dat kon Bumpje allemaal zien
als hu voor het raam van zijn kamer
tje stond. Bumpje kon zelf óók wel
schaatsen, hij had het veel gedaan
toen hü nog erg jong was, Zijn schaat
sen lagen in de kast, op de bovenste
plank. Maar waarom ging Bumpje dan
niet schaatsen' Waarom bleef hij daar
nu steeds voor het raam staan?
Wel. Bumpje was een verschrikke
lijke koukleum, en hoewel hij erg veel
zin ln schaat
sen had. vond
hij het toch
wel erg koud
buiten.
Hij was 's och
tends even bij
de vijver gaan
kijken, met e n
dikke jas over
zijn warme
trui. „Kom je
ook schaatsen.
Bumpje?' had
den een paar
vriendjes, met
rode wangen
van het rijden
in de wind.
hem toegeroe
pen.
Maar Bumpje
schudde zijn
.voofd. terwijl
hij klapper
tandde van de
kou. ElgmllJk
wasset geen Bumpje was tevreden en blij bij zijn kacheltje gaan zitlcn
Bumpje het zo
kcud vond. want midden ln de winter
moet je ook niet wat stil gaan staan
aan de rand van een vijver. Je moet
zorgen dat je ln beweging blijft, dan
voel Je gren kou!
Maar Br-np.e was nu eenmaal geen
held cn daarom was hij gauw naar
huis teruggegaan HIJ had zichzelf een
lekker warm kopje koff.e Ing-schon
ken en was tevreden en b.tj bij zijn
kacheltje vaan zitten. Maar toch voel
de hU zloi met zo tevreden ais anders.
Want steeds weer hoorde hij de lulde
kreten van zijn vriendjes op de ijs
baan en dat maakt® hem wat onrus
tig HU had ook wel zin in schaatsen,
als het maar niet zou koud was....
Met een zucht stond hU tenslotte op
en liep naar de kast Hu haalde zUn
schaatsen er uit en bleef er aarzelend
me? ln zijn handen staan. Zou ihU. of
zou hU niet.
Hij keek zijn kamertje eens rond en
opeens kreeg hU een prachtig Idee!
Zijn kamertje was groot genoeg en als
hij de tafel weg schoof, zou hU er
best kunnen schaatsen.
Bumpje begon te zingen van blijd
schap: nu zou hU toch over het glad-
Ach, wat was Bumpje teleurgesteld
HU sleepte het overgebleven stuk ijs
naar buiten en smeet het op het
straatje voor zUn huis neer. „Voor dat
ik e-n zwembad van m'n kamer maak"
bromde hU-
Daar stond Bumpje nu: zün schaat
sen had hU nog onder zUn voeten en
zUn kamer was nat en zijn handen
en mouwen van zUn truitje waren nat
„Bah", bromde Bumpje. en hu keek
kncrrlg voor zich u__.
Opeens hoorde hij weer het blijde
geroep van zUn makkertjes op het üs.
En toen nam Bumpje een flink be
sluit: hU zette een warme muts op zijn
oren en strompelde op zijn schaatsen
naar de vijver. Daar werd hü met luid
gejuich door dï andere kabouters be
groet.
De hele middag schaatste Bumpje
en van de kou merkte hij niets.
's Avonds kroop hij doodmoe, maar
erg voldaan, met tintelende oren in
bed. En zUn laatste gedachten, voor hu
Insliep, was: „Morgen ga lk weer
schaatsen!"
VOOR DE VROUW
Voor de liefhebbers
van vet spek
HOE MAKEN WE EEN GOED
VADERLANDS MAAL WERKELIJK
GOED?
Dit maal zullen we het eens hebben
over spek, VH7T spek
Onze voorouders meenden, dat e™
maaltüd veel vet moest bevatten, »i%
hU het lichaam werkelUk ten goede
komen Ze hielden ervan gerechten te
eten, die „in de maag stonden Een
liefhebberij, die we ons op koude dagen
heel goed kunnen voorstellen.
Wanneer de temperatuur bulten
flink laag is. moet ons lichaam veel
warmte produceren. Het heeft daar.
toe. evenals Uw kachel, brands.:!
nodig.
Brandstof wordt door alle voedings
middelen ln meerdere of mindere
mate geleverd, maar door vet wel m
het bUzonder.
Daarom ls het eten van VET sp-k
ln de koude wintertijd niet af te keu.
ren. alk (want ook hier zit. als bn
vele dingen, een „als" aan vasti a
U maar niet uit het oog verliest, dat
dat VETTE spek niet dezelfde waarde
heeft als vlees, vis of ei. Eén van deze
levensmiddelen vindt immers iedere
dag een plaats op onze dis. omdat ze
ons de zo nodige eiwitten leveren.
VET spek speelt helaas als eiwit-
leverancier geen enkele rol.
Plaatst U echter naast het spek ook
éen van de juist opgesomde elwithou-
dende levensmiddelen op het menu,
dan is dit bezwaar ondervangen.
Er Is nog een tweede voorwaarde
aan de vettè-spek-maaltUd verbonden,
waar we even Uw aandacht op willen
vestigen. Wanneer U n.l. denkt, dat u
door het eten van VET spek het boter,
en mnrgnrlnerantsoen voor die dag
kunt verminderen, omdat U toch wel
genoeg vet hebt gegeten, bent U abuis.
Boter en margarine ontlenen hun
belang voor ons lichamelijk welzijn
niet alleen aan het feit, dat ze orj
van vet voorzien, maar voornamelijk
daaraan, dat ze ons de vitamines A en
D leveren, die in spek niet voorkomen.
Als aan deze beide voorwaarden 13
voldaan, d.w.z. als U dus zorgt naast
VET spek ook die levensmiddelen te
gebruiken, dl® U van eiwitten en vita
mines voorzien, kan dat spek zonder
bezwaar uit een oogpunt van voedings
leer en met succes uit een oogpunt van
smaak op het menu worden geplaa'st.
We moeten echter nog wel een kleine
domper op de spekvreugde zetten.
Denkt U aan de slanke lun?
Wat U wint door het laten st&aa
van koekjes en door het vermiiden van
suiker in koffie en thee, verliest u
maar al te gemakkelOk als U VET
spek eet.
En dit geldt voor iedereen: al kunt
U dan gerust eens VET spek eten. ds
het niet te dlkwUls en zéker niet da
gelijks!
Er ls trouwens nog een andere 0
lessing mogelyk: een speksoort. du
onze dagelijkse portie vlees of vis in
voedingswaarde meer nabii komt en J
de slanke lijn niet bederft.
Mogen we U helpen herinneren a
MAGER spek?
Goede menu's met spek:
gebakken spek. capueijners aardap
pelen. koolsla en custardvla toe
zuurkoolstamppot met gekookt spek
én worst (fruit);
gebakken spek. bicten. aardappehn
en giiesmeelpap toe;
stamppot rauwe andUvle met gebak
ken spek en hangop of yoghurt t:
stamppot rauwe andijvie, gebakken
ei met spek (fruit).
malle
gevallen
ER ZIJN niet veel mensen, die wel
eens een mol in levende lUve heb
ben gezien. Wel van een plaatje,
van een foto. of opgezet: een tamelijk
vormloze sigaar, voorzien van een stel
vreemde onderdanen en een kort
staartje. Maar werkelijk gezien, bezig
gezien ln zijn eigen omgeving?
De oorzaak ligt voor de hand. De
mol heeft een verborgen, onderaards
leven, hoewel hü op vaste tüden. die
je dan moet kennen om hem te snap
pen. in de openbaarheid verschijnt,
terwül hü ook niet eens zo afkerig is
van een zwempartijtje.
Als kind had ik natuurlijk wel eens
een mol gezien, dood. aan de kant
van een landweggetje. Een vreemd
donker dier. dat slap aanvoelde, een
beetje griezelig, en dat. ondanks zün
kleine omvang, merkwaardig zwaar
lag in de kinderhand. Dat eigen
aardige velletje, waarvan de haren
alle kanten uit gestreken konden
worden, terwül ze ln Iedere stand
goed aansloten, wat voor kleur had
het eigenlük? Was het grijs, was het
zwart en glansde er een blauwe gloed
door?
„Taupe" zegt de mode. die honder
den diertjes nodig heeft voor het leve
ren van een paar mantels en met dat
woordje is dan de ondefinieerbar?
kleur aangeduid van de kleine wroeter
ln akkers en tuinen
Als kinderen hadden wü ook wel eens
een stuk welland zien openbrek»p,
als de gespierde buldozer even onder
de oppervlakte zijn sterke schouder
tjes onder een hoeveelheid aarde had
gezet.
Goed kennis gemaakt met een mol
en met zün gedragingen hebben we
pas in de dagen, toen we een huls
betrokken met een tuin. die te groot
was om er alleen maar een bloemen
tuin van te maken Dus gingen we er
flinke stukken van bezaaien met gras.
prachtig speelterrein voor de kinderen
en voor een bok of 'n geit voor ko-
nüntjes. voor schapen, voor we
hadden geweldige plannen met het
nieuwe paradijs.
Zo vonden de vroege voorjaarsdagen
mü yverige doende met het omspitten
en het egaliseren van de grond en met
t zaaien van het beste graszaad volgen"
de regelen van land- en tuinbouw. Het
liep tegen Pasen, het weer was zacht
zoele middagen en zachte ochtend
regentjes Op de avond van de laatste
gvasdag, toen ik uit een slaapkamer
raam in vogelvlucht nog eens genoot
Kijkjes in de Natuur
van mijn tuinwerk, was ik zeer tevre-
den en ook een beetje trots. Ik had
n.l. nooit zulke agrarische kwaliteiten
In mü zelf vermoed.
t—E VOLGENDE MORGEN bij het
I kraaien van buuimans haan,
hing ik alweer uit het raam, zo
dierbaar was dat plekje grond me al
gew orden. Het wn6 doodstil Het vroege-
ochtendlicht viel schuin door de kro
nen der oude appelbomen Er koerde
ver weg een duif. een melkwagen ram
melde
Toen keek lk weer naar beneden
want daar bewoog iets Het was een
roodborst Het ranke diertje stond op
de grond en keek met een schuit
kopje naar ja. waar keek he:
eie°nli|k naar met zo'n intense aan
dacht?
Hei was naar een grote donker
plek. d?t het zwarte vog 'loog was g?
richt Een vulkaan midden in mijn
keurig gewaterpaste plantage! Een
donkere dreiging op de schoongetrok-
ken startbanen, mün grasvelden in
wording.
Wat moest die roodborst daar? „Tek-
tek'" zei het ding en veerde op z'n
naaldfijne pootjes Toen wervelde het
vliegensvlug naar de zwarte plek. griste
er iets uit en prr! daar zat het alweer
op de lage tak van een pereboom.
Ik keek terug naar mün akker.
Maar zag ik goed' Was die plek zo
even niet kleiner? En liepen er ook
van die grillige lünen over' Rivier
tjes. kronkelgrenzen. heuveltjes nee!
hele gebergten? De aarde leefde!
Steeds verder groeide het patroon,
steeds meer ging mijn grasland lüken
op een zwaar dooraderde hand
Lezers' de rest van het drama moet
k bekorten, want werkelijk, U alles
vertellen wat onze particuliere mol
len ('t moet wel een hele familie zün
geweest 1 ons ln die heerlijke voor
jaarsdagen hebben aangedaan, is niet
doenlijk Bittere woorden werden ge
lanceerd aan het ondergrondse adres,
vernuftige plannen uitgebroeid
MAAR TOEN IK m'n eerste mol
met een schep aarde naar boven
had gewipt en lk het wanhopig
wurmend? diertje in m'n hand hield
(probeerde te houden!), toen was m'n
woede al meteen gezakt, want nog
nooit had lk zo'n prachtig en levens
warm velletje ln mijn hand gevoeld en
zon grappig Vinnig roze snoetje van
nabü gezien.
Met ons allen hebben we de kleifte
boosdoener naar een grote kist ge
bracht. waar hij wormen bij tiental
len verslond, of 't maar niets was en
daar hebben we hem kunnen bekijken
met zün driftig gesnuffel en zün ner
veuze dribbelpasjes. Daarna hebben
we hem maar weer losgelaten, niet in
onze tuin natuurlük.
Dat is een bUzonder merkwaardig
gezicht, een mol. die de vrüheid heeft
gekregen en zich in een minimum
van tijd de grond Inwerkt. Tien lang-
zAme tellen en spoorloos is hij! Daar
voor heeft hij dan zijn werktuigen,
zijn „handen" d'e er uitzien en ook
werken als zandschoppen. Zijn hele
lichaam is er trouwens op gericht zich
in de aarde te kunnen verplaatsen en
er zwaar werk te doen.
Graven, graven, snuffelen en eten.
draven en graven, een partytje aard?
omhoog duwen met kop en schouder,
eten en weer graven.
Wat die bewuste mol echter be
treft. als hij op een andermans ter
rein is terechtgekomen, dan zal hO z'n
plezier wel hebb.i. opgekund! Want de
bezitter en rechthebbende van dat
nieuwe Jachtgebied, ik bedoel de mol-
inwoner, zal zijn plotselinge concurrent
wel fris ontvangen hebben Er zal dan
ook wel een stevig robbertje zijn ge
vochten in de catacomben van dat
nieuwe terrein Die onderlinge onver
draagzaamheid is ook bU deze dieren
noodzaak We behoeven alleen maar
te bedenken, wat een enorme hoeveel
heden voedsel door deze insecten lief
hebbers mo?ten worden verwerkt, wil
len ze het leven houden.
Wat ze eten' Heel veel regenwor
men. maai ook veel larven, zoals rit-
naalden en emelten, waarop de boer
en de kweker niet bepaald gcs'e'd zijn
Terecht is de mol dan ook bii de wet
beschermd, al wordt bii in groenten-
tuin en plantsoener al heel gauw een
onmogelijke lastpost
S. VAN DER ZEE.
Een ruksambtenaar in Noord-Bra
bant, een douanier om precies te
zyn. heeft zichzelf onlangs betrapt
op smokkelen. Om U gerust Ie stel
len vertellen we er maar meteen bij.
dat hü zich zelf niet arresteerde,
laat staan ontsloeg. Het zat zo. De
man had meegeholpen een groepje
botersmokkelaars aan te houden, De
smokkellleden werden een voor e:-n
het wachtlokaal van de douane bin
nengebracht en om het zich zelf wat
gemakkelijk te maken, om zich tel'
wat te verlichten (letterlijkwler'
pen ze allemaal een deel van de
smckkNboter die ze bü zich haddei
ln de fietstassen van een rU«""'. dat
tegen het wachtlokaal aan stond.
Kennelijk met de bedoeling het er
later weer uit te halen. Dit laatste
lukte echter niet. Onze douanemsn
begaf zich na de arrestatie na.ir huis
op zün flets, (slimme lezers hebben
al begrepen op wélke flets!» en thuis
gekomen'ontd?kte hij tot zijn grot»
verbazing, dat er in zyn fietstassen
boter zaï. Smokkclboter zo gezegd
De eerlyke rijksambtenaar Ls meteen
weer naar kantoor gegaan en heef:
d> zaak ingeleverd.
De Italiaanse politicus Fanfani is een
groot bewonderaai van de Engd-
sen Laatst had hü een van zijn
Britse vrienden op bezoek en de:e
vertelde hem. dat de meeste Ene*'
mannen hun vrouwen helpen bij bet
afwassen Daarover raakte
Fanfani ln vuur en vlam „Dat»!'}
ik mooi", riep hij uit. „dat bf'?t
hun mannelüke karakters verster
ken,..."
In ons eigen land stond eens cn s
vertentie waarin iemand wem
vraaga. die beslist origineel t>
zijn. „Anders onnodig te reflected
stond er bü- Een Haarlem- jcn!'
mens stuurde onmiddeliyk e-n twj
gram naar de ?Aak die de aóve
tie geplaatst had Het luidde v'
dat U iemand aanneemt, ont» mi
dan eerst mü Dit vond men 7a
gineel. dat men hem op staande voet
Mevrouw Cuncllffe. een Britse dam?,
die blükbaai wel eens wat anders
wil dan altijd maar kopjes spoelen
®n aardappelen afgieten, heeft een
weddenschap gewonnen en daarmee
vijftig gulden Z11 nioeet, gekleed ln
oude meelzakken, een van de drui
ste Londense plPlnen rondwandelen.
Piccadilly Circus om precies te zlln.
Toen het afgelopen wns. zei ze te
leurgesteld: „Stel Je voor, niemand
keek naar me". Ze had het alle»'»
wel erg koud gehad, zei ze.
