KERSTNACHT IN DE SCHAAPSKOOI Kersttijd van October tot begin Februari N KERSTNUMMER VAN HET LEIDSCH DAGBLAD - DONDERDAG 21 DECEMBER 1953 - PAGINA 4 %4r IN SYDNEY 2200 KERSTMANNETJES Meer feest van natuur dan van Christus (Van onze correspondent in Australië) 7ï ustralië is het enige land ter wereld, waar géén Witte Kerstmis wordt gevierd, zo heeft een fabrikant van Kerstkaarten beweerd. Omdat er zovele mensen wonen, die ouders en grootouders hebben uit Europa met herinneringen aan sneeuwbedekte velden, koopt echter elke Australiër minstens tien Kerstkaarten met een sneeuwtafereel, het liefst geflankeerd door figuren uit de verhalen van Dickens of door een dikke Kerstman. Er worden in Australië méér Kerstkaarten verzonden, gerekend per hoofd der bevolking, dan in Amerika. De Australiër is verzot op deze plaatjes, die hij in alle mogelijke afme- tingen kan kopen in winkels en warenhuizen, waarvan de étalages maandenlang in kleurrijke paletten zijn omgetoverd. Wanneer onze Sinterklaas een kijkje zou nemen aan de rand der wereld, dan zou hij raar opzien als hij daar zijn naamgenoot Santa Claus ontmoet Want de Santa Claus van Australië heeft Spanje nooit gezien. De Sint van het vijfde werelddeel is namelijk het Kerst mannetje \an de rendiervelden uit Lapland, die er niet tegenop heeft ge zien om gekleed in z'n warm-rode win terse costuum, afgezet met wit bont. 20 000 kilometer op zijn rendierslee door de lucht naar het warme Zuiden te reizen, en onder een gloeiend hete zon de kinderen verrassingen te bereiden. Onder de emigrantjes van de lauwe Westerstranden aan de Noordzee, die hier met hun vaders en moeders zijn neergestreken, heeft deze Santa al veel verwarring veroorzaakt. Er zijn er onder hen. die nog nooit eerder het Kerst mannetje in werkelijkheid hebben ge zien, toen zij nog in Nederland vertoef den en die nu moeilijk kunnen wennen aan de gedachte, dat Si nterklaas van costuum is verwisseld. Bovendien wan delt deze Kerst-Sinterklaas bijna drie maanden lang rond, paradeert in en voor de grote warenhuizen en loopt even gemakkelijk met z'n handen op de rug naar de tabakskiosk om z'n shag te kopen en gemoedelijk een siga retje te rollen. Fantasie hoort er niet bij. romantiek evenmin, maar wel is deze Santa Claus heel bereidwillig, hij deelt keurige en kleurige formulieren uit aan de met stralende ogen kijkende jeugd, die ze maar heeft in te vullen met naam en adres en hun geschenkkeuze. Dan gaat het formulier in een grote brievenbus en even later neemt Santa ze van een „postbode" in ontvangst en leest ze gewichtig en attent door. Het cadeau komt dus beslist in orde (en vader en moeder betalen Inmiddels aan de kassa het deposit met de ver plichtingen van een verdere wekelijkse afbetaling AAR ik uit betrouwbare bron ver neem. wandelen er in Sydney 2200 Kerstmannetjes rond. Het heeft me verwonderd, dat er in dit land met z'n grote ontwikkeling van de vak bonden. nog steeds geen Bond van Kerstmannen is opgericht om te strü- den voor betere arbeidsvoorwaarden. Vermoedelijk vindt dit z'n oorzaak in het feit. dat deze Santa's bjj het slui ten van de winkels om 5 uur 's namid dags spoorloos verdwijnen en er niet aan denken langer dan 10 uur per week te werken. Santa houdt zich aan de wet en het Hof van Arbitrage heeft afwijzend beslist op het verzoek van de werk gevers om de werkweek tot 14 uur te verlengen ter opvoering van de pro ductie. IN de „Kersttijd", die hier minstens tot begin Februari duurt izo van October af> als ik tenminste naar de étalages kijk. die hun versieringen van slingers en sneeuw dikwijls tot be gin Maart behouden wordt trouwens meer aandacht besteed aan consumptie dan aan productie Die consumptie strekt zich niet alleen uit tot zo groot mogelijke hammen, plumpuddingen in blik en zoveel moge lijk bier (er is een tekort en er wordt bij voorbaat al in de „pubs" onder de toonbank verkocht op bestelling), maar ook tot alles wat onverteerbaar is. De Australiërs beschouwen het Kerstleest namelijk als een welkome gelegenheid om elkaar zoveel mogelijk en zo duur mogelijke cadeaux te geven: ijskasten, wasmachines, grasmaaiers (de .Aussie" is even dol op z'n grasveldje als de Engelsmani. parelsnoeren, opalen, en- cyclopaedleën 'de drang naar weten en kunnen is groot), golfsticks (sinds de oorlog heus geen sport meer voor de rijkelui alléén) en ameublementen. De Australiër maakt van de Kerst week gebruik om zijn woninginterieur t» vernieuwen en al die dingen aan te schaffen (over en weer elkaar cadeaux te doen), die wij. nuchtere Nederlanders, eigenlijk niet als presentjes beschouwen, omdat wij er. nuchter als we zijn. merk waardig genoeg te weinig romantiek in vinden De Aussie, hoe eenvoudig zijn levens wijze ook is. houdt van een tikkeltje romantiek, vooral de vrouwen en wie een ander familielid, vriend, kennis, arbeidsmakker) met Kerst iets cadeau geeft, doet dat met gratie en fleur, hoe groot en hoe klein hét presentje ook ls. Een electrische ijskast of wasmachine b.v. wordt niet zo maar afgeleverd, doch netjes in cellophaan gewikkeld, zo keurig mogelijk en met gekleurde lin ten De winkels maken een omzet van mill: oenen ponden, de bankbiljettencir- culatie stngt tot het meervoudige, spaar bankboekjes worden geplunderd In dit land van overvloed, waar de recessie van 1952 al lang is vergeten, puilen de étalages«weer uit van de goedkoopste en duurste uit Europa ingevoerde artikelen. Porcelein en kristal, "uit Duitsland 'en Nederland!) prijken er in de schitte „Wij hebben het licht gezien fluisterde een der herders in vervoering Door H. G. CANNEGIETER Hanna had de voorbereiding voor het feestmaal beëindigd en zag met voldoening neer op de lekkernijen, waarop zij Jobed wilde trakteren. Zij waren heden juist een jaar getrouwd en, zonder dat haar man hiervan ook maar enig vermoeden had, zou deze heuglijke gebeurtenis worden gevierd. Welk een verrassing zou het zijn voor de verkleumde herder, die straks thuis zou komen met de kudde, die hij tot diep in de nacht voor zijn meester bewaakte! De jonge vrouw was haar ongeduld niet meester; zij moest haar geburen erbij roepen, de overige herdersvrouwen, die met haar binnen de om muring van de kooi elk haar tent bewoonden en die zij bij de bron geregeld sprak. Vaak kwamen zij ook bij elkaar, nadat de schemering in duisternis overging en zij wachtten op haar mannen. De gezellig heid behoedde ze tegen de angst, welke de stilte van het nachtelijke veld, soms door het gehuil van een wolf onderbroken, bij deze weerloze vrouwen verwekte. Met trots toonde Hanna haar kunst als jonge huis houdster; haar vriendinnen snoven bewonderend de geur op van het gebraden lam en van het vers gebakken brood. Zij nipten eens van de met specerijen gekruide wijn proefden goedkeurend een stukje van de rozijnenkoeken en prezen de feestelijke opstelling van de gedroogde vügen en dadels, de augurk en meloen en de zoetemelkse kaasjes, die de hoofdschotel omkransten. Er was geen gebrek aan zout en knoflook, olie cn honing. MAAR het wachten duurde deze avond tc lang Om deze tijd waren de herders gewoonlijk reeds lang teruggekeerd van hun wake Zebul, de opzichter, die de schapen kwam tellen, was uit z'n humeur en werd met moeite door een der versnaperingen gekalmeerd Daar trad Tamar de tent binnen, driftig reet zij het doek vaneen en met hese stem uitte zij haar ongerustheid: zij had een vreemde ster zien verschieten, en dat betekende onheil! Zebul lachte grimmig; moet dat bijgeloof misschien alvast jullie mannen verontschuldigen, die zich op zo'n schande lijke manier verlaten?' Orpa schrok; had zij daar niet in de verte het schorre, maar al te bekende geluid van de wolf gehoord? Michal verbleekte: „Luister!" fluisterde zij. Ja. duidelijk vernamen de vrouwen een aanzwellend rumoer, dat naderde uit de onafzienbare vlakte. „De schapen!" constateerde de opzich ter. Ook zijn stem sidderde. Want hij hoorde alleen maar angstig blaten, en de roep van de herders ontbrak. Ze snelden naar buiten. Hijgend en blatend stormde de kudde op de kooi af. Bij het flauwe licht van het uitspansel merkte het geoefende oog van de opzichter, dat er iets niet in orde was. Sommige schapen kreupelden, een ooi wankelde op de poten en viel ruggelings ter aarde. En toen hij met de olielamp het dier bijlichtte, zag hU hoe er bloed lekte uit de gehavende vacht. De oorzaak van deze wilde vlucht behoefde niet ver te worden gezocht een naargeestig geblaf van het teleurgestelde roofdier verscheur de de stilte. „Maar dit is verregaand!" barstte Zebul vertoornd uit. „De kudde zo maar over te laten aan het gespuis van de nacht Waar zijn die boeven, die ongelukskinderen die hun meester op zo onbeschaamde wijze ontrouw worden! Vloek over hen; als er ook maar één lam het leven laat. zullen ze ervoor boeten, dat zweer ik jullie!" Bij de telling bleken er verscheidene schapen te missen. Woedend beval de opzichter de vrouwen met hem mee te gaan om de verlorenen op te zoeken. Zij verlieten schoor voetend de tent met de lekkernijen en wapenden zich met slinger en steen om de wolf te bestrijden. Met de roep van de herders trachtten zij de aandacht te trekken van de verdwaalde dieren. „De hemel ls wonderbaar licht", merkte Mlcha; op. „Dat komt van die onheilsster.".zei Tamar. ..Heb je ooit een ster c»zlen. die zulke felle stralen atwerpt?" .Het kan ook een geluksster wezen", fluisterde Hanna schuchter. Met veel moeite gelukte het de rest van de kudde bijeen te diyven Er ontbraken er drie. hetgeen Zebul onmiddellijk aan zijn meester ging rapporteren. Die gedroste herders zouden er van lusten! Daar kun Je op rekenen. Toen de enige manneluke gezel de tent had verlaten, gevoelden de vrouwen zich angstiger dan ooit. Huiverend kropen ze tegen elkander aan; ze toonden niet de minste belangstelling meer voor het maal. dat met zijn feestelijke aanblik zo in tegen spraak was met haar stemming. Om de droge keel te ver frissen. liet Hanna de kom met zure melk rondgaan. Maar het was met tegenzin, dat de vriendinnen zich aan dit heilzame vocht laafden. Hoe verder de nacht vorderde, te beklemder voelden ze zich Op de duur konden ze zich tegen de slaap niet meer weren. Angst en vermoeidheid hadden haar uitgeput. Als een nest vogels, die warmte en veiligheid zoeken bh elkaar, lagen ze aaneengestrengeid op het rustbed uitgestrekt. REEDS brak de ochtend aan. toen Hanna ontwaakte. Een vreemd gedruis had haar gewekt. Ze dacht, dat ze nog droomde: een vaag gezang van mannenstemmen drong tot binnen het tentdoek door Maar er was iets ii de klank dezer stemmen, zo hl en vaag. zo onwezenlijk, dat het niet van deze aarde scheen te komen. Ze was zeker nog in haar dromen verward. Daar werd het tentdoek terzijde geschoven en voor Han- na's verbaasde blikken verscheen Jobed, door oe overige helders gevolgd De andere vrouwen schrokken bij deze verschijning op uit haar slaap en staarden haar echtgenoten verglaasd aan. Tamar verbrak de stilte. Waar zaten jullie toch1" riep ze uit. ..De wolf is geweest en heeft drie schapen ver scheurd!" Maar het was of deze ontstellende mededeling op de herders geen indruk maakte. Met open mond keek Hanna naar de gezichten der binnengetredenen. Ze raakt» gebiolo geerd door de zonderlinge gloed in hun ogen en door de vreemde glans op de gebruinde gelaatstrekken 't Leken andere mannen geworden dan die de vorige dag de schaaps kooi hadden ve-laten. „Wij hebben het kind gezienfluisterde Jobed als ln geestvervoering „Ere zij God in den hoge", stamelde Salmon snikkend van ontroering. „En Vrede op aarde!" voegde Nadab hieraan toe, terwijl hij de armen ten hemel uitspreidde als tot gebed. „In mensen een welbehagen!" mompelde Sadok met een extatische blik naar zijn vrienden, die met hem het blijde geheim deelden Als bij ingeving richtte Hanna zich van het rustbed op en omhelsde haar man. als werd zij zich eensklaps bewust van een wonderbaar geluk, dat zij nog niet begreep Maar z(j zou het spoedig begrijpen zij en haar vriendinnen toen zij kort daarna gezamenlijk rondom de feestdis aan lagen en Jobed vertelde wat de herders hadden beleefd. rendste beweidingen en trekken drom men kijker* cn kopers Op de kantoren worden ln de Kerst week Kerstmaaltijden gearrangeerd, waar ontzettend veel cake wordt ver orberd en bier en limonade gedronken. De reisbureaux worden overstroomd met vacantiegangers en de luchtvaart maatschappijen arrangeren honderden extra vluchten* TA.A. (de overheids- luchtvaartondernemlng) vervoert ln die ene week al 20.000 passagiers meer dan gewoonlijk en serveert op 7000 voet hoogte gebraden kalkoen en kip. MEN ontvliedt de huizen en wijkt naar de bergen, de bossen cn stranden, want in de Kerstweek ligt de temperatuur dichter bij de 100 dan bil de 80 graden en wie onder de 45 000 Nederlanders (en de T3000 Duit sers) chocoladekransjes aan de pijn boom hangt «zoals een Nederlandse immigrante deed) vindt ze de volgende ochtend gesmolten en in bruine plasjes op de grond. i de Kerstweek sterker uit naar Nederland dan ooit. Het Australische Kerstfeest is veel meer een feest van de natuur dan van Christus. In zijn uiterlijkheid is het een groot Slnt-N'icolaasfeest, met een onvolprezen liefdadigheid', waarin alle eharitabele verenigingen' delen ten behoeve van oorlogsslacht offers, weduwen en wezen, zieken en behoeftigen. Er wordt met gulle hand gegeven. De kerken zijn misschien Iets drukker bezocht dan gewoonlijk, maar veel méér is het niet De Austra liër is daarom overi gens niet onchristelijk. Hi) beoefent het prac- tische Christendom door zijn gulheid. Hij is al zovele maanden achtereen herinnerd aan Kerstmis („Betaal nu wekelijks Uw bij drage voor de K»i«t- gans". en andere dergelijke aankondi gingen' en hij heeft in October al zovele Kerstkaarten naar Europa gezonden (nu eindelijk ook eens kaarten, waarop een kangoeroe of koala beer staat afgebeeld), dat hij de Kerstweek dringend nodig heeft om uit te rusten tij dens een pic-nic. Het. is bovendien zó warm. dat hij zijn biertje belangrijker acht dan de Kerk. Daarom behoeft U zich niet te verbazen. d3t hij zijn bier mee neemt in de auto op weg naar de Kerk De „pubs" (café's) zijn gesloten en als men de Australische bier drinker wil veroorde len. dan dient men toch te bedenken dat ln Nederland het cafébezoek na kerktijd een normaal verschijn sel Is. Innerlijk voelt do Aussie wel lets van een eemls van w ijding in de Kerstweek, want de sinds slechts enkele jaren geleden gear rangeerde bijeenkom sten in de openbare parken om bij kaars licht in de avond Kerstliederen te zin gen. trekken st»cds meer deelnemers. Dui zenden mannen, vrou wen. Jongens en meis jes dragen een bran dende kaars bij zich en zineen vol overgave het „Stille, Heilige Nacht".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1953 | | pagina 16