Paard handhaaft zich
de techniek
tegen
ol
Vroegere Leidse predikant
als (Kippe-)Koppensneller
Cjcrfu. Duitse paardenvrienden
worden weer optimistisch
Een uit Wild West
WEKELIJKS BIJVOEGSEL VAN HET LEIDSCH DAGBLAD - DONDERDAG 24 DECEMBER 1953 - PAGINA 2
Blaadjes uit het dagboek
van Mevr. J. Geursen-Borst
O
„Hollanders wouen Australië niet eens hebben
maandag
Iemand, die een paar dagen in Australië rondgekeken
had. schreef eens in de krant dat Australiërs geen gevoel
voor humor hadden. Daar moest Ik vanmorgen aan denken
toen ik het volgende grapje las. dat hier werkelijk gebeurd
is. Een meneer had drie en een halve penny te weinig be
lasting betaald. De belasting werkt hier net zo secuur als
in Nederland, en stuurde hem een vordering van drie en
een halve penny. De meneer, blijkbaar niet van geest ont
bloot. deed netjes een 3 li penny postzegel in een doosje,
maakte daar een enorm pak van en stuurde het naar het
belastingkantoor met schone gedicht:
Hal diddle diddle diddle.
The stamp Is in the middle.
Maar ook hier mag je belasting niet met postzegels be
talen. Dus stuurde een poëet van het belastingkantoor de
bovengenoemde meneer zijn postzegel terug met de dicht
regels:
Hip, hip, huiay.
You still have to pay,
Stamps are not accepted, anyway.
Wat vrij vertaald Is:
Hiep hiep hoera.
Je moet toch nog betalen,
Want we accepteren geen postzegels.
aan. scherpte zijn bijl vakkundig, bekende ln een zwak
ogenblik: „Ik maak liever drie preken dan dat ik dat beest
de kop afhak" - en verdween achter ln de tuin. Een paar
minuten later kwam hij opgelucht met de onthoofde kip
aan „Als je dat een beetje vakkundig en met overleg doet
betekent het eigenlijk niks"zei hU bescheiden. Ik kreeg
nog meer respect voor hem dan ik al had. Die manne
lijke koelbloedigheid!!
WOENSDAG.
Weet dat HM. Koningin Elizabeth en haar gemaal
bij haar bezoek aan Melbourne rakelings langs ons huis
gaat! Talloze mensen hebben al gevraagd of ze op ons
balkon mochten staan en ik heb roekeloos tegen een ieder
„ja" gezegd. Ik hoop nu maar dat we door de zwaarte niet
allemaal naar beneden storten als ze langs komt.
Ik profiteer anders indirect wel van dit bezoek. In het
prachtige park tegenover me zijn ze al maanden met een
hele staf van tuinlui bezig het park steeds maar mooier
te maken. De opper-tuinman is een groot vriend van me.
en toen we ln April de verjaardag van H.M. Koningin
Juliana met de Hollandse gemeenschap vierden, heb ik
manden en manden bloemen van hem cadeau gekregen om
de kerk en Churcheall mee te versieren. Verder ls er een
meneer aan de deur geweest, die me massa's gevraagd
heeft. of ik wel eens wat met de communisten te doen
gehad had en of ik veel van de Koningin hield.
Ik zei dat er niemand boven onze Koningin ging. maar
dat ik Elizabeth ook werkelijk een goed hart toedroeg. Toen
heeft hij me nog eens diep in de ogen gekeken, zodat ik er
bijna verlegen van werd en daar blijkbaar geen plannen
tot bomaanslagen in gelezen. Hij zei tenminste dat alles
OJC. was met me.
DONDERDAG.
Onze kinderen, die nog een herinnering hebben aan het
Sinterklaasfeest in Holland, zijn nog altijd tuk op een Hol
landse 5 December. „Geen cadeautjes met Kerstfeest
Moeder, maar een heleboel geks met Sinterklaas". Dus
toog ik er op een uitgerekend hete dag (het ls nu weer echt
koud), op uit. Om 9 uur was lk ln de stad. met een niet
erg dikke portemonnaie. maar met een boodschappennet
en een hoofd vol ideeën. Het was stamp en stampvol in de
grote warenhuizen. Overal feestneuzen en feestmutsen en
geglinster en in de hitte een soort kerstboom met na-
maaksneeuw. Boven mijn hoofd wiegden enorme sleeën
door rendieren getrokken met geweldige Kerstmannen erin.
In een andeie afdeling zat een indrukwekkende Kerstman,
wien de kinderen schuchter een handje kwamen geven. Hij
had er blijkbaar net zo genoeg van als de Sinterklaas bij
Vroom en Dreesmann. Kinderen liepen op toetertjes te bla
zen een meneer riep om de vijf minuten een of andere
speciale aanbieding op deze verdieping om. waar niemand
naar luisterde en boven dat alles uit klonk een koor door
de radio „Oh come, all ye faithful" (Komt allen tezamen
Ik moest zo vanzelf weer eens denken aan wat Kleikegaard
zegt- „Wat wordt er toch veel verdiend aan Christus'
kruis". Dat ls in Nederland natuurlijk ook zo. maar daar
wordt de gekheid toch meer naar Sinterklaas verschoven.
Probeer ze nu niet hier uit te leggen, wat Sinterklaas pre
cies Is. want als Je dat zelf niet van kind af aan meege
vierd hebt. begrijp je het toch niet. Ze zeggen natuurlijk
heel beleefd ..How interesting", maar geloven dan dat onze
Santa Claus op 5 December komt En dat het bij ons om
de surprises- en de plagerijen gaat. dat kun Je ook nie
mand bijbrengen
Maar lk kwam thuis met mijn tas vol kleine cadeautjes en
ondanks de hitte begon m'n Sinterklaasdichtader ook nog
te vloeien en we hadden een enige Hollandse Sinter
klaasavond. Het was de bewuste avond weer koud. zodat
we ook nog hete chocolademelk konden drinken.
ZATERDAG.
En weet U al van de gTOte surprise van Australië? In
Western Australia is na lang onderzoek eindelijk olie ge
vonden. De proefboringen worden voortgezet De mensen
die het weten kunnen achten het niet onmogelijk dat een
gebied gevonden wordt zo groot als Tasmanië, dat is dus
twee keer Nederland.
Wij waren nog maar pas in Australië, toen mijn oud
ste zoon het aan de stok kreeg op school met een paar
vriendjes, die op zaten te pijpen over de grootheid van
het Britse Imperium. H(j kon zich nog nauwelijks in
het Engels uitdrukken .maar zijn verontwaardiging deed
hem toch die woorden vinden, die het de vrinden vol
komen duidelijk maakte. „Poeh, tenslotte heeft een Hol
lander. Abel Tasman. Jullie toch maar gevonden. Het had
een haar gescheeld of Jullie hadden allemaal Hollands
gesproken".
„Waarom zijn Jullie hier dan niet gebleven", hoonden
de vrienden.
„We vonden Jullie niet de moeite waard", zei Jan. die
goed thuis is in de geschiedenis, „we wouen Jullie niet
eens hebben".
Als de Republiek der Verenigde Nederlanden toen eem
gehapt had
Mijn man is vast van plan een paar aandeeltjes te kopen.
Hij weet alleen nog niet waar hij de contanten ervoor van
daan moet halen.
Alle voorbereidselen voor het Kerstfeest In de diverse
centra zijn nu gemaakt. Verleden Jaar zijn mijn man en Ik
samen overal op uitgetrokken, en hoewel het doodvermoe -
end was. hebben we er toch wel erg van genoten. We had
den in de auto wat eenvoudige kerstversleringen, als slin
gers dennegroen, kaarsen en kandelaars en voor we begon
nen. piobeerden we de zaal gezellig te maken. Soms hadden
een paar Hollanders overal ook keurig voor gezorgd en
was er al die sfeer, waar wij met kerstfeest aan gewend zijn
en waar we allemaal naar terugverlangen, als we hier met
Kerstmis in de blakende zon lopen.
Soms hing zo'n hall ook vol met de meest wilde feestver
sieringen. en dan moesten we die tactvol proberen weg te
wei ken zonder onze goed bedoelende Australische vrienden
te kwetsen Het is erg jammer dat ik dit Jaar niet zeil
mee kan. maar velen van onze medewerkeis znn voor mij
ingesprongen en we verwachten dat het allemaal uitste-
We proberen overal een goed Nederlands Kerstfeest te
vieien, zonder feestneuzen en toeters, maar met stilte en
kaarslicht en een mooi verhaal.
Enfin, als U weten wilt hoe we het ons dit Jaar voor
stellen. kunt U het 2e Kerstdag vla de Ikor door de radio
horen Een werkgroepvergadcring, in de pastorie gehouden,
heeft de plannen voor Kerstmis op verzoek van de Ikor
voor de tape recoder besproken. De tape ls al naar Ne
derland en U kunt ons 2e Kerstdag ln de huiskamer horen.
En ten-lotte neem ik de kans waar om alle goede
vrienden in Leiden mede namens mijn man een gezegend
Kerstfeest te wensen en een heel goed Nieuw Jaar.
J. GEURSEN—BORST.
DINSDAG.
Mijn man wordt hoe langer hoe handiger met de boerderij.
De aardappels staan er bij dat het een lieve lust is. Je kunt
zo zien dat ze vakkundig gepoot zijn. Maar vandaag was er
ernstiger werk aan de winkel. We hadden een kip met een
lamme poot. die door de andere kippen tik heb nooit ge
weten dat kippen zulke gemene beesten waren) zowat dood-
gepikt werd. Ze moest dus maai in de pot. Hoewel het ons
wel aan het hart ging, want ze legde elke dag trouw haar
ei. We hadden zoal eens losweg tegen deze en gene gezegd
dat we een kip moesten slachten en dat we dat maar een
griezelig en onwennig karwei vonden, maar niemand van
onze stoere vrienden hapte. Ze bepaalden zich tot ons ver
driet alleen maar tot vakkundige aanwijzingen. Dus moes
ten we het wel zelf doen. Manlief schoot dus de overall
Ons goedkoop knippatroon
Prijs 40 ets.
MATEN 44 EN 48
DAMESPYAMA.
Bovenwijdte: voor maat 44: 100,
voor maat 48: 118.
Benodigde stof voor de grootste
maat 5 50 meter van 80 cm breed
Deze gezellige, prettig zittende pyama
is bijzonder geschikt om van flanel of
heel dunne wollen stof gemaakt te
worden. Ook voor bedrukt katoen ls
het model zeer geschikt. Het jasje
heeft het Amerikaanse z.g. ..Butcher
Boy" model, dat zowel met als zonder
ceintuur kan worden gedragen.
Het voorpand wordt tot de taille met
voor- en achterpanden met ruimte aan
gezet. Deze ruimte wordt voor aan
weerszijden boven de buste aange
bracht, achter over het midden van de
knopen gesloten. Aan de achter door
lopende ronde schouderpas worden de
lug verdeeld. De hals wordt hoog ge
sloten met een liggend kraagje. De
lange mouwen worden met een man
chet afgemaakt. De voorpanden wor
den voorzien van opgenaaide zakken
met kleppen.
De broek wordt aan de onderkant
met een bies afgewerkt. Schouderpas.
kraagje, zakken, manchetten en bies
van de pantalon worden met een stik
sel gegarneerd. Het ceintuurtje ls smal
en wordt gestrikt.
Verkrijgbaar van Maandag af, zo
lang de voorraad strekt aan ons Bu
reau, Witte Singel 1.
Toezending per post geschiedt na
ontvangst van brief met ingesloten en
niet opgeplakt 55 ct. aan postzegels.
Verzoeke op de enveloppe te vermel
den: „Goedkoop Patroon".
Fokcontinuïteit van de „Trakehener"
definitief verzekerd
(Van onze correspondent te Bonn)
De grote successen, die Duitse rijders op rfienig belangrijk
concours hippique van de laatste tijd hebben geboekt, hebben
er voor gezorgd, dat de Duitse paardenvrienden weer meer
geloof in de toekomst hebben gekregen.
Tot voor kort waren zij zeer pessimistisch gestemd en
vreesden zij dat hun helde voor de edele vierbener langzamer
hand een anachronisme begon te worden.
De lof van de mechanisatie werd
lui-de gezongen en omdat de Duitse
landbouw inderdaad op het stuk van
machines wat achtergebleven is. was
het niet zo gemakkelijk de traditionele
positie van het paard op de Duitse
boerenerven door dik en dun te verde
digen.
Het paard heeft zijn historische rol
in het leven en de economie van de
mensen ec.rter nog niet uitgespeeld.
Dat blijkt zelfs uit de statistiek, die
zo gaarne aangevoerd wordt om het
tegendeel te bewijz-n. Het ls waar: op
het ogenblik zijn er op de wereld min
der paarden dan voor de oorlog, maar
dat komt eensdeels, omdat een oorlog
de grootste paardenslachter ls, ander
deels omdat Juist na de oorlog in d -
verst ontwikkelde landbouwgebieden
de mechanisatie rasser voortgeschre
den is dan ooit te voren, zodat daar
de voor-oorlogse behoeft? aan paarden
niet meer bestond. Ook is het een feit,
dat de prijs voor een paard door de
bank nu onder die voor een koe is ge
daald. terwijl vroeger een paard tw:e
koeien waard was
PAARD KAN NIET WORDEN
GEMIST
ontwikkelde landbouwgebieden, inclu
sief het communistische deel van de
wereld, het aantal paarden steeds sty-
gende is
Het tweede, dat mechanisatie blijk"
baar nooit zo ver kan gaan, dat het
paard helemaal overbodig wordt.
Zelfs in de Verenigde Staten, waar
de zege van de mechanisatie totaal
heet te zijn, worden nog ongeveer
vijf milliocn paarden gehouden.
Nog altijd vormen de farmers, die
alleen met tractoren werken, een
minderheid (47 procent)53 procent
is gedwongen om onder bepaalde
omstandigheden, bijv. wanneer het
jaargetijde nat is, de tractor tijdelijk
aan de kant te doen en het paard
weer voor te spannen.
TRACTOR BRACHT GEEN WINST
Een totale mechanisatie van de
landbouw eist een zekere mate van
grootbedujf en tevens een nieuwe ar-
beidsmdeling.
De Sovjets zijn hier het meest con
sequent geweekt Zij hebben hun kol
chozen geschap?n en op deze kolcho
zen is naast het eigenlijke bocientype
een nieuwe, revolutionnaire figuur ver
schenen. nl. de „tractorist". de specia
list van de mechanisatie. Deze man is
vaak afkomstig uit de stad. verschilt
In Wcsl-Duitsland herovert het paard zijn voorname plaats..
ONLANGS heb lk verteld van dat
kleine meisje, dat. staande voor
het verblijf van de kamelen, al
maar in 't rond sprong, zo groot en zo
geweldig vond ze die kolossale twee-
bulters. Ik herinner me. hoe datzelfde
kind, toen ze op haar tocht langs al
le wonderen van de dierentuin, bij de
Amerikaanse bison was beland, plot
seling stilstond, verstrakte, de handjes
op de rug vouwde en aandachtig r.aar
het dier keek, dat somber ln de ope
ning van zijn stal stond, die hij don
ker en massief bijna geheel vulde.
Even draaide de machtige kop en
er verschoof lets wits in het bison-
oog. Toen keek de kleine meid snel
om naar haar moeder en retireerde
plotseling met vlugge pasjes naar de
veilige haven.
Deze reactie van het zeer Jonge
kind op die grote geweldenaar heb ik
altijd onthouden en vooral dat ver
schil in reactie op de ontmoeting met
de kameel en met de bison. Want het
zal z'n oorzaak wel gehad hebben, dat
het kind (het onbewust levende kind,
dat nog zo dicht bij de natuur stond
legen de kameel lachte en voor de
bison bang was.
Ik vermoed, dat de kameel haar aan
trok door het humoristische van zijn
beweeglijk gezicht, dat tijdens het
voortdurend kauwen ln zware plooien
trok, terwijl de weinig goeds voorspel
lende bisonbllk van onder de warrellge
haardos, de dreigende onverzettelijk
heid van de laaghangende kop met
daarachter de hoog oprijzende schoft,
het meisje een hevig ontzag inboezem
de en haar afstootte.
NU ls de vorm van een dier, het
beloop van zijn llchaamsHjnen.de
Inplanting van zijn ogen enz een
uiterlijkheid, die de beschouwer en
vooral het oppervlakkige publiek ge
makkelijk op een dwaalspoor kan
brengen Het uiterRtk van een dier
en van een mens nier te vergeten!)
behoeft met het Innerlijk niets te
maken te hebben De voorbeelden ztjn
er genoeg Een eekhoorntje ziet er
„schattig" uit en het is bij voorbaat
al verzekerd van onze sympathie,
maar geef de scherpe rakker de ruim
te! Een buldog ziet er bars en ver
vaarlijk uit. maar wat is het niet vaak
een goeierd, deze vechtjas van pro
fessie.
Ik voor mij. als ik verplicht werd te
kiezen tussen 'n kameel en 'n bison
ik geloof dat ik met de laatste liever
te doen zou hebben Toch ben ik al
tijd maar erg gerust, dat er een ste
vige omheining is tussen de bison en
mij. vooral als hU met zijn korte,
maar scherp gepunte hoorn een klein
bonkje geeft tegen het hek. even
tjes maar. zoals wjj een stofje van
onze mouw wegmppen
Maar ki)k nu eens! Hij buigt zijn
zware kop naar de grond en nü komt
er een lange blauwachtige koelentong
te voorschijn, die zich krult om een
stang van het hek Daar staat me die
kanjer, die barse knaap heel zoet, heel
sullig te likken langs het ijzer met
'n geluid alsof er een grote rasp over
heen wordt gehaald
Dan doet hij een paar passen,
schurkt eens lekker tegen het hek en
l3at z.ch pardoes door zijn voorbenen
zakken, wentelt zich op eén zij en
geeft dan een stukje giondgymna.i'.ek
ten beste: toe maar! om en om. hup!
alle vier de benen in de lucht en weer
omzwaaien en goed wrijven langs de
grond. Nou! van zijn majesteit is ook
niet veel meer overgebleven Die keert
pas terug, nadat hij zich op koeien-
manier heeft omhoog gehesen, eerst
het achterstuk, nogal onbevallig, en
dan de voorkant Ziezo, daai staat hij
dan weer even ontzagwekkend als te
voren. hoewel zand en strosllerten zijn
ontsieren
Er ls een reden voor dat schuren
en wrijven tegen boomstammen en
palen en dat wentelen op de rug, wat
we het meest ln het voorjaar kun
nen zien
Ook de blson ls ln hoofdzaak een
steppendier. evenals de kameel, de
dromedaris en het rendier Na de win
ter verharen deze dieren heel sterk en
met grote lappen tegelijk laat hun
vacht los. met het gevolg, dat ze er
in die periode nog al vodderig uitzien.
Kijkjes in de Natuur
IN DE VERSCHIJNING van de bison
zit Iets tweeslachtigs. Zijn voor
kant is groot, bijna topzwaar, en
kop. hals en schouders gaan schuil
onder een zware haargroei, die onder
de kin zelfs ln een flinke puntbaard
uitloopt Maar na het hoge schouder-
gedeelte loopt de ruglijn af en daar
vertoont het lichaam bijna de slank
heid van een fijn gebouwde koe.
nen oeooi delen, moet men hem niet
in de beperkte dierentuin beschou
wen. maar moest men hem kunnen
opzoeken in het land. waar hij thuis
hoort. dat ls Noord-Amerlka.
Neen. zegt u misschien, dat is ver
leden tijd. meneer De bisons zijn er
niet meer. ze zijn door de blanken
ln de V S. en Canada opgeruimd,
tegelijk met de ooispronkelijke be
woners. de Indianen Dat was in de
dagen van Tecumseh en zijn Berg-
leeuwenverbond, dat was ln die goede
ouwe tijd van Cornstalk en van Le
derkous. dat was onze jeugdperiode
van de spannende bibliotheekboeken
Inderdaad, de tijd van Tecumseh en
zijn roode broeders is voorbij, de
eeuwige jachtvelden bestaan niet meer.
de aardse net zo min. althans wat de
bisons betreft, want de reusachtige
landbouw in n.-Amerika heeft alle
prairlcgrond voor zich opgeëist. Het
heeft inderdaad maar een haar ge
scheeld of de blanke broeders hadden
het. met steun van hun eigen regerin
gen. zover geschopt.dat zij van de mil-
lioenen bisons alleen nog maar een
paar opgezette exemplaren in een mu
seumzaal hadden overgehouden Het
nationale geweten is daai aan de over
zij gelukkig nog net op tijd wakker ge
worden.
Toen IS men zich gezamenlijk voor
'toog van de wereld gaan scha
men. diep schamen' en toen heb
ben de Amerikanen de zaak op hun
bekende giootscheepse wijze aange
pakt met als resultaat een verzekerde
toekomst voor de bijna uitgeroeide bi-
son. Ze hebben het geval werkelijk
origineel aangepakt Een aantal cow
boys. prima vaklui, werden aangesteld
die de laatste nog verspreid levende
bisons moesten lassoen id.w.z. opzoe
ken. opjagen, insluiten en dan pas
„strikken"! waarna de dieren werden
gebonden, per veewagen en per trein
vervoerd naar grote terreinen, z.g. na
tuurreservaten. waar ze werden los-
aelaten Die vangerij heeft Jaren ge-
duuid. wat geen wonder is, maar het
doel werd volledig beieikt. De blson.
waarvoor ln de hedendaagse maat
schappij in het wild geen plaats meer
is, heeft staatspensioen gekregen en
hl) staat er op het ogenblik uitstekend
voor. En de blanke broeder kan zich
op de borst slaan Hij nceft dan ook
een munt later, maken met aan de
ene zijde een blson afgebeeld en aan
de keerzijde een Indiaan
Is dat misschien óók nog vanwege
dat nationale geweten?
S. VAN DER ZEE.
als type sterk van de geboren platte
lander en wordt desondanks de boer
ten voorbeeld gesteld. Van efficient-
meohanische begrippen uitgaande, zou
men nu menen dat de Sovjet-land-
bouw voorbeeldig? prestaties levert.
Hier en daar doet- hij dat ook en do
propaganda heeft de kunst verstaan
om deze gevallen in de wereld uit te
bazuinen Maar dat neemt toch niet
weg dat de verrichtingen van de Rus
sische landbouw als geheel vrij pover
zijn gebleven. De nieuwe secretaris
generaal van de Communistische Partij
van de Sovjet-Unie. Chroestsjew, vroe
ger Moskou's landbnuwmanager no. 1,
heeft dat enige weken geleden zelf er
kend De productie van de Sovjet
landbouw is. ondanks dat kolchozen
en tractoristen nu 25 jaar bestaan,
niet gestegen, ja zelfs lager dan die ui
de Tzarentijd.
Zo moet men het waarschijnlijk ook
verklaren, dat het paard in de Sov
jet Unie een soort van come-back
heeft beleefd.
V'. MILLÏOEN PAARDEN
In de West-Duitse Bondsrepubliek
ls het aantal tractoren in de laagte
jar;n vrij aardig gestegen, sedert 1949
met 20 procent. Er zijn er nu 250.000.
Zeer merkwaardig is het echter dat
het aantal paaiden in dezelfde tijd
niet noemenswaard ls gedaald. Het is
rondom anderhall millloen blijven
schommelen.
Sommigen trekken daaruit de con
clusie. dat er veel te veel paarden nut
teloos in het leven worden gehouden,
dat er dus een verkwisting van haver
en ander voer plaats heeft en dat er
zo spoedig mogelijk op grote schaal
paarden geslacht moeten worden. Ook
in het. West-Duitse ministerie van
landbouw is men die opvatting veelal
toegedaan. In Beieren schijnt men
reeds de daad bij het woord gevoegd te
hebben. Naar men z?gt wordt daar
reeds 90 procent van de veulens ge
slacht.
Anderen richten zich met loacht te
gen dergelijke radicale oplossingen. Zij
geven toe. dat er thans weliswaar te
veel paarden zijn, maar hebben uitge
rekend. dat de markt reeds de neiging
heeft zichzelf te reguleren, waaldoor
ongeveer in 1956 een evenwicht tussen
vraag en aanbod bereikt zal zijn.
De West-Duitse landbouw, zo hou
den zij vol. zal ook bij verdergaande
mechanisering altijd een minimum
van ca. een mlllio?n paarden nodig
hebben en een al te royaal beroep op
het abbattoir zou dat minimum in ge
vaar kunnen brengen.
Daarnaast verlangen zij dat langza
merhand weer grote ernst wordt ge
maakt m?t de paardenfokkerij, waar
in Duitsland vroeger een leidende
plaats placht in te nemen. En dat niet
alleen opdat de Bondsrepubliek op
buitenlandse ruiter-tournooien weer
waardig acte de présence kan geven.
Een zeer lange ervaring heeft nl. ge
leerd dat de kwaliteit van het gewone
werkpaard gelyke tred houdt met de
lust tot het fokken van voorname ras
sen.
VOORTBESTAAN VERZEKERD
Door alle Duitse paardenliefhebber»
is nu met vreugde, byna met ont
roering, het bericht ontvangen dat
de fok-continuïteit van het beroem
de Oost-Pruisische Trakehner-paard
definitief verzekerd is. Het tehuis in
gronde gegaan en slechts met de
Oost-Pruisen is in de oorlog ten
grootste moeite zijn aan het eind
van de oorlog enige Trakehncrs naar
West-Duitsland overgebracht.
Het viel daarbij niet gemakkelijk een
nieuw tehuis er voor te vinden, maar
zij zyn thans over diverse stoeterijen
verdeeld en hebben zich aaar niet al
leen flink veimeerderd, doch ook vol
ledig hun type, bouw en karakter be
waard.
In 1952 won weer een Trakehner de
Pardubitzer-stecple chase, de zwaa'-
ste op het continent. Ook op de Olym
pische Spelen van dat jaar in Hels.nicl,
behaalden Trakchners grot? successen.
Behalve West-Dultsland is ook Zwe
den cr na de oorlog ln geslaagd nieu
we Trakehners te fokken
In West Duitsland vond men het
eerst helemaal niet prettig dat de
Trakehners daar hun tenten opsloegen.
Men vreesde concurrentie voor de el-
gen rassen (Hannover, Holsiein. Ol
denburg i. Gevoelens van solidariteit
kregen ec.nter de overhand en geza
menlijk wil men beproeven het Duitse
warmbloed ln d? wereld weer bekend
(e maken De eerste export-resultaten
zijn, vooral qualitatiel bezien, reeds
'bereikt.
