w sop ispf malle gevallen Het laatste slachtoffer van de Zonnegod der Inca's... Het „gezicht" van Uw radio THUIS BEST! Ni W; WEKELIJKS BIJVOEGSEL van het LEIDSCII DAGBLAD - ZATERDAG 12 SEPTEMBER 1953 - Pagina 3 Na tweeduizend jaar deed het geheimzinnige gif nog zijn werking .De Zonnegod der Inca's was de wreedheid zelve. HU eiste alle mooie meisjes op voor de tempeldiensten. In dien ze zün geboden niet nakwamen werden ze gedood en geofferd. Slechts één persoon was zonder zonde: de koning. Te pas en te onpas eiste de wreedheid offers. De hogepriesters en de priesteressen kozen de offers uit in overleg met de koning. Hier. In dit glazen kastje ziet u het vreselijke mes. waarmee duizenden ter dood werden gebracht. De ongelukkige slachtoffers werden op het offer-altaar vastgebon den en. terwijl de hogepriesters de menigte tot gebed aanspoorden en de priesteressen haar dansen uitvoerden, werd met dit mes een prik in het lichaam van het offer gegeven. De punt van het mes was gedrenkt in een geheimzinnig gif. dat onmiddellijk in het bloed overging en het slachtoffer binnen vijftien minuten doodde. De doodsstrijd was vreselijk De gids. ln het museum te Lima. de hoofdstad van Peru, vertelde voor de zoveelste maal zUn verhaaltje. Onder de Indruk keek 't groepje Amerikaanse toeristen naar het vreselyke wapen, dit nochtans van ongekende schoon heid was. Het lemmet was met kost bare diamanten bezet. Eén man bleef achter, een Amerikaan van ongeveer veertig Jsren. Aandachtig bestudeerde hij het mes der Inca's. De volgende dag kwam hU terug en zo ging het vier dagen achtereen. Verdwaasd stond hu uren naar het mes te staren. Het was de provoost al opgevallen, zo dat het deze niet verwonderde, dat de Amerikaan tegen sluitingstijd naar hem toekwam om een praatje te maken. De Amerikaan zei kunstverzamelaar te zijn. Het was hem een lief ding waard, indien de bewaker hem drie of vier nachten het beroemde mes zou willen lenen, opdat hü er een duplicaat van zou kunnen maken. Ontsteld weer de de Peruaan af. „Dat was onmoge lijk". Maar toen de toerist hem 500 dollar bood, begon hU er anders over te denken. Men kwam tot overeen stemming. De provoost kreeg 500 dol lar en de Amerikaan kreeg vier nach ten het mes. Iedere avond kwam de provoost het hem brengen en iedere ochtend, voor de bezoekers 't museum weer betraden, lag het monster-werk tuig weer op zUn oorspronkelUke plaats. Toen het mes gereed was. kon de provoost nagenoeg geen onderscheid meer zien tussen het museumstuk en het duplicaat. „Ik zal u nogmaals duizend dollar geven indien ge toestaat, dat lk het origineel houd. Als ge mUn mes in de vitrine legt. zal niemand enig onder- 1 scheid zien". i Wij zijn een lezend volk Er zijn enquêtes gehouden die heb- bon vastgesteld in welke mate een land v leest. Volgens deze enquêtes blükt het dat van de 100 Nederlanders er 55 re- f gelmatig boeken lezen. WU staan met f dit percentage büna bovenaan in de wereld. Er is maar één land dat ons i al lezend overtreft. Dat is Amerika, i* Daar lezen 59 van de 100 inwoners re- V gelmatig een boek en de meesten heb- V ben nog het liefst een pittige detective. J Wat dat betreft ls de belangstelling bij ons wel wat anders. De grootste voorkeur ls hier voor de z.g. lichte lec- tuur.Volgens onze smaak zUn wU dus een licht volk. België blijkt echter nog lichter, want daar kiest 72% van de lezers bjj voorkeur de lichte kost. Wat ook nog opmerkelUk ls. is wel dat 61% van onze lezende bevolking in de steden woont. Dit zou er op wü- HOE DE WERELD LEEST FEITEN OVER HET BOEK Afwerend schudde de provoost z'n hoofd: ..Dat ls diefstal". ..Ik geef u 1500 dollar". De Peruaan aarzelde: „OnmogelUk. Ek riskeer te veel". „MUn laatste bod: 2000 dollar. Nie mand zal het ooit ontdekken' In feite was de bewaker overwon nen. Belde messen waren precies een der. Niemand zou het bedrog ooit ont dekken. Maar hU wilde er toch eerst metzUn vrouw over spreken. De Amerikaan stond hem evenwel niet toe het dupli caatmes mee te nemen. De verstan dige helft van het echtpaar .vas er evenwel niet voor te vinden. „Het Is en blijft diefstal en op een goede dag komt het uit en ga je de gevangenis ln. Denk aan de kinderen. Zo iets kun Je niet doen". De bewaker verzette zich. argumen teerde, vertelde wat ze zoal met 2000 dollar konden doen, doch zonder resul taat. De vrouw bleef weigeren. Dat Joeg hem het bloed naar het hoofd. Wat had zij er eigenlUk mee te maken. Tweeduizend dollar zonder enig risico en zonder iemand te benadelen' Hij liep op de tafel toe. waarop het mes lag. doch zijn vrouw was hem voor. Met geweld wilde hU haar ver volgens het moordwapen ontrukken. Daarbil kreeg de vtouw een nietszeg gend schrammetje op haar linkerhand. Er kwam één drupnel bloed uit het kleine wondje.Vijftien minuten la ter was de vrouw dood! De Zonnegod had een nieuw slachtoffer geëist. Tweeduizend jaren later had het vre- selUke gif zUn werk nog gedaan Meer dan de helft van alle zendtijd is voor de muziek In het grote geheel gezien zUn de programma s van onze radio een weer spiegeling van de algemene smaak. Er Is dan haast ook geen Instelling in Nederland die meer gewaardeerd wordten ook meer becrltlseerd, dan de radio. Daarom zijn de opinies over de uit zendingen dan ook zo verdeeld De een vindt dat er weer te veel gespro ken wordt. terwUl de ander veel meer lichte muziek zou willen horen. Ach ja. smaken verschillen nu eenmaal Maar toch probeert de radio steeds trSSregelmahg boeken 59 %van inzp'eze-de bpvolking haalt zijn boe ken uit een bibliotheek Wktyvoor lichte lec tor,22 %v detective's In Amerika leest O °/o vniezende bevolking bi| voorkeur detectiiero- 6! Tod lezende Ned 679bvd lezende Engel - sen woonrin de steden, 33 9b op het platteland Bttye heeft liet hoogtte lezersmeteen**» •►jr>ocr de lichte iet- fcheittvd wereidt*- v.lkini) heeft nog nooit «tn boek gelezen Van delPOTransen le zen er 3iregelmahig Inflmerika haalt slechts s.'itwr"' bibliotheek RIpTvI ER zijn heel wat dorpen aan de kust, waar de oude huis jes als ze konden spreken, verhalen zouden van het wel en wee der vissers, van bulderende orkanen en torenhoge zeeën, maar ook van stille dagen doortrokken van w arme zonneschün Oud. héél oud zijn onze dorpen aan de kust. Verweerd en ingevreten dikwUls de lage woningen in de kronkelen de steegjes, waar de doordringen de vislucht hangt of die der ge taande netten. Sober zijn er de bedoeningen der mannen ZO. van deze gedachten ver vuld. loop ik door deze steegjes en zie het leven van alle dag: de kinderen zUn school- toe, de vrouwen verzorgen de was. brengen de boel aan kant. maken een buurpraatje over haar noden of kleine vreugden Maar do voornaamste, hU op wie alle andoren steunen en die zij niet misten kunnen en willen, is op zee in de verwachting een goede vangst te doen. Hij komt en gaat en steeds is 't weer de zee. die hem in beslag neemt, waarmee hU één is en die hU in zUn hart niet missen kan kwestie: voor hem is 't een zaak van leven en dood. van vrees voor wat iedere nieuwe dag hem mate rieel zal opleveren, soms van grote angst, wanneer het water, dat zo rustig en vriendeluk zijn kin. tomeloos toornen gaat. omdat zijn natuur nu eenmaal dyna misch is. Maar danals de visser veilig terug is bij moeder en de kleintjes, dan ls het toch wel heerlUk zich beschut te weten ln het kleine huisje waarin al zo veel generaties hem vóór gingen en waarin hU zich met de zünen vereend weet in goede en.... kwade dagen. Het dagelUks brood krügen zU waarlijk niet cadeau! Men leeft er in het besef dat het leven wel hard is. maar tege- Ujk is er toch óók de zonzUde. Vooral wanneer de verdienste eens is meegevallen! Tnrr zo heel veel komt dat voor. want heeft Heyermans het niet gezegd: „De vis wordt duur betaald?" Maar daarnaast leeft hier toch ook een sterk geloof, een geloof, dat de stadsmens helaas dikwuls ontberen moet. namelük, dat het ééns wel allemaal goed zal wor den. een geloof dat hoop en ver trouwen biedt en dat de kracht schenkt, om een hard leven dra gelijk te maken en dat telkens weer bevestiging vindt ln de woor den. die de mensen tijdens de wekelijkse kerkgang te horen krUgen. Niet. omdat zij hem geeft, wat de vacantieganger er zo graag van ontvangt: het prachtige ge zicht op de golven of de rode zonsondergang aan de einder, maar omdat de zee voor hem het grote reservoir is. waarvan en waaruit hU leeft, om het onzekere bestaan voor de zUnen als voor zichzelf zo goed mogeluk te ma ken. tIE 7.al het hem kwalijk ne en. dat hU dit alles niet Idealistisch ziet. als wU. die er maar zo een enkele maal komen? Hij. die de zee af en toe ziet. zoekt er voornamelük aesthetische bevrediging, zowel wanneer de zon schunt als de golven spatten, de wind loeit en de schuiten op en neer geslagen worden. Voor de visser ls 't een Andere Foto W1U Elselln, Rijswijk. DAN is er immers het „bakkie koffie", dat een gelukkige Moeder de Vrouw hem geeft, dan zUn er de kinderen, die het prettig vinden als Vader weer thuis is en wier warme aanhan- kelükheid hU rond zich weet. dan is er zUn keeshond, die kwispel staartend met hem een steegje omgaat en dan ztin er de kamera den. met wie hü nog eens zün gevaarhjke avonturen bü de Dog- gersbank onder het oog ziet. Daarom hebben deze huisjes, hóe oud en vervallen misschien ook. hun waarde: zü zün de toe vlucht voor de visser wanneer hü aan de wal even tot rust mag komen na al die inspanning daar aan de verre horizon of soms nog véél verder En daarom zegt hü na zün om zwervingen. hier en ginder, met een zucht: „Oost West. thuis best!" FANTASIO j'Q dat op het platteland minder ge- «en wordt en in de steden meer. In andere landen is het juist anders- t®- Daar leest het platteland veel :'tr dan de steden. Amerika staat na- 'Nilük weer aan de spits. Van de 100 ««rs wonen daar liefst 79 op het plat- '■«land. .Wat het lezen uit bibliotheken be- "dt, hierin staan wü bovenaan. 59% de lezers haalt zün boeken uit de oliotheek, terwyl de rest ze koopt, ^Jgt of leent. In Amerika worden de ^teste boeken gekocht. Liefst 91% van lezers koopt daar zün boeken. Dit '1"nt omdat in Amerika In vele stre- geen leesbibliotheek bestaat en '^d»t het boek in Amerika ln ver zading goedkoper ls dan ln andere «den. Voor de Vrouw Er Is nu volop verse Haring Dit is de tüd van de prachtige, vette, verse haring, die, zoals men „langs de kant" zegt: „bakt ln haar eigen vet". Dit is het goede en goedkoopste voed sel. dat U thans volop kunt kopen. Kookt of bakt U er de stevige hom of kult bü. dan kunt U zeker zün. dat Uw maaltüd een succes ls. De vlsrokerüen zullen U verder van allerlei heerlüke haringproducten voor bu de boterham voorzien: gestoomde en gerookte bok king met kop en staart, bokkingfilets en uitgesneden bokking, die U voor het gebruik niet eens behoeft schoon te maken. En dan moet U beslist dat vrü nieu we product, de goudharing eens pro beren: haring die in zün geheel, open geslagen en zonder graten, ln de rook wordt gehangen. Zü smaakt toch weer anders dan de dicht verwerkte haring. BU gebakken verse haring smaakt de Voe- een frisse groente als bieten, rode kool of tomaten en allerlei soorten slaatjes goed, bij gekookte haring bovendien worteltjes. Van een rest haring kan büv. een lekkere sla worden gemaakt. Recepten. Gebakken haring. De schoongemaakte haring in een weinig hete olie. boter of margarine vlug aan weerszüden bruin bakken. Neem niet te veel vet (uit de haring trekt ook nog vet) en bak hlet te hard. Gestoofde haring. 4 haringen, een kleine ui. peterselie, een schuf citroen of een scheutje azün. zout De haring schoonmaken en zouten. De „elck wat wils" te geven Beziet U maar eens bügaande tekening. Hier in hebben wij op overzichtelüke wijze eens In beeld gebracht hoe nu eigen lUk het „gezicht'' van Uw radio is. Deze percentages zijn verkregen door de zendtüd van de 5 omroepver enigingen als een Jaarlüks totaal te nemen en daarvan zo nauwkeurig mogelijk het aantal uren te bepalen dat de diverse omroepverenigingen aan de verschillende rubrieken beste den. op deze manier krijgt men een overzicht van het geheel en kan men het percentage te weten komen over het „gezicht" van onze radio Doordat de omroepverenigingen niet overal hetzelfde systeem blüken te volgen, moest hier en daar wel een schatting worden gemaakt In de gro te lijn zijn de percentages echter ze ker goed. andersom krügen wü ook meer lichte muziek te horen dan ernstige. Mu ziek is er dus heus wel genoeg. Wat dat betreft is Engeland veel spraak zamer. want daar krijgt de muziek nog niet eens de helft van alle zend tijd. n.l. 47 Wat het begrip „sa3ie" Britten betreft, volgens hun radio lijkt het er met op. want de amuse mentskunst icabaret e.d.i krügt in Engeland 9% van de zendtüd, terwijl wij in Nederland het met 3.95 af moeten doen. Ongeveer een derde deel van onze zendtijd besteden wij om te spreken, misschien fronst U nu Uw wenkbrau wen, maar bedenk dat hier ook het nieuws bü is en wat zouden wij moe ten beginnen zonder het „Geldig van vanavond tot morgenavond". Nee. de radio is volgens ons. een onvolprezen aanwezigheid ln het le ven. En niet alleen in het onze. maar ook ln dat van honderdduizenden an deren. die allemaal weer hun eieen mening over de piogramma's hebben. Hoe denken nu de „luistervinken" over de radio? Een groot onderzoek over de gehele lijn. ls ln ons land nog nooit gedaan Uit een proef-enquéte van mr. v. DUk. leider van de Re gionale Omroep-Noord. blukt dat de mannen veel geregelder naar de lich- HET "GEZIC.HT'VAN UW RADIO JAARLIJKS AANTAL ZENDUREN VERDEELD NAAR RUBRIEKEN Oh ja. die klachten dat er altüd zo veel gesproken wordt over de radio. De grafiek bewüst u dat wü toch werkelük niet mogen klagen, wat de muziek betreft. Liefst meer dan de helft van alle zendtüd is aan deze kunst gewijd. Mocht U overwegende bezwaren hebben tegen de ernstige muziek, bedenk dan dat er weer zo- velen zün die geen „High Noon" of ..Rode rozen" kunnen zien. Aangezien klaarblijkelük de meeste mensen toch meer van de lichte muze houden, dan te amusementsmuziek luisteren dan de vrouwen <ca. 62 mannen, tegen 55 vrouwen". Bü de klassieke mu ziek is het aantal geregelde luiste raars bü de ouderen tweemaal zo hoog als bu de jongeren. De jongeren zouden de ouderen dan weer verre overtreffen in hun belangstelling voor de lichte muziek. n.1. 6i Wat het nieuws betreft, bleek liefst ruim 84 van de deel nemers aan de proef-enquéte regel matig naar het nieuws te luisteren. Hoe vaak overkomt het ons niet. dat we ons oordeel over mensen, die we oppervlakkig kennen, bij nader in zien moeten herzien? Dat ondervond een winkelierster in Oostenrük laatst ook. Zü is ongetrouwd, is 35 jaar en woont helemaal alleen boven haar winkel. Op een nacht werd zij wak ker van een verdacht geluid, zij stond op en zag tot haar grote schrik een manspersoon door het openstaande raam van haar slaapkamer naar binnen klauteren. Voordat ze om hulp kon roepen rende de man op haar toe en hield zün hand voor haar mond. De juffrouw deed net alsof ze bezweek onder de smorende hand. Daarom liet de onverlaat haar los. Toen de Juffrouw weer wat bij kwam vroeg ze de man waarom hij haar wilde vermoorden. „Om je geld", was het openhartige antwoord. „Bezit je dan zelf geen geld", vroeg de juffrouw weer. Nee. dat bezat hu niet. geen cent meer. was het ant woord. Hü was alles door een vrouw kwijtgeraakt. De juffrouw, die een goed hart heeft, betuigde de man haar deelneming met zün moeilük- heden en sprak hem wat moed in. Het werd daar nog een gezellig ge sprek en het eindigde ermee, dat de insluiper vroeg of hü nog eens terug mocht komen, gewoon op visite. Voordat hü de slaapkamer weer door het raam verliet, vroeg hü haar ook nog ten huwelijk! Daar is de Juffrouw maar niet op ingegaan. „Ik kom gauw weer terug, wanneer ie niet de politie waarschuwt", zei hij nog. Ze deed het tóch maar! Flauw vinden wü dat Nog een inbreker, die men anders be oordeelt. wanneer men weet wat hü heeft gedaan. Het was een dief, die het hiïis van de Amerikaanse diri gent en violi6t Milton Katims bin nensloop. Voor Juwelen, bont. zilver en de kostbare viool, die er in huis was. Interesseerde de man zich niet. HU stal wel een verzameling gramo- foonplaten met muziek van Hinde- mith Strawinsky. Blükbaar een in breker. die met zün tüd meegaat. ui en peterselie schoonmaken en fün snüden. De haring dubbelslaan met de gehakte groenten ertussen. De vissen in een pan of vuurvaste schotel leg gen en een weinig water en wat ci troensap of azun er over schenken. (De citroen dun schillen en het gele deel bü de vis leggen". De vis vlug aan de kook brengen in de gesloten pan of schaal en zachtjes gaar koken in 7 A 10 minuten. Haringsla. Een gekookte haring. 2 A 3 gekookte aardappelen, een lichtzure appel. een augurkje, olie en azün. De haring van graten en staart ont doen. en evenals de aardappelen ln stukjes verdelen. De appel wassen, van het klokhuis ontdoen en fijn snüden. Al deze Ingrediënten dooreen mengen en op smaak afmaken met olie en azün. De haringsla in een schaal overdoen en garneren met de in plakjes gesne den augurk. U dacht zeker, dat die man. die een kruidenierswinkel in de Amerikaan se staat Oklahoma binnendrong met zün hoed diep over de ogen getrok ken en die tegen de kassier riep: „Geef hier al het geld!", een dief was? De mensen in de winkel dach ten het in ieder geval wel. want die staken, het zekere voor het onzekere nemend, snel de handen omhoog en de kassier opende direct de kassa lade. Maar toch hebt u het mis. want de indringer liet zien. dat hü onbewapend was. Hü zei: „Ik ben helemaal geen Inbreker, ik wilde al leen maar eens kijken of het inder daad zo gemakkelük Is een overval te plegen, als de mensen zeggen Een wondcrlük man. Lawaaimakers komen ln Amerika óók ln aanraking met de politie Van de week werd er ergens één een poli tiebureau binnengebracht. De man ging een paar dagen het cachot in om aan wat stilte te wennen. Zün zakken werden leeggehaald, want de politie is altüd secuur. Je kunt nooit weten wat de mensen op zak heb ben. Wü denken, dat de man in kwestie het zelf ook niet wist. Uit zün zakken kwamen: negentien pot loden. drie vulpennen, een ballon, vüf blikjes tabak, vijf portefeuilles, tien kammen, drie brillen. 37 boekjes lucifers (van die kleintjes", drie pii- pen. een sigarenpüpje. een aanste ker (voor als zün lucifers op waren') negen sigarettenpeukjes, twee schroe vendraaiers. drie oude horloges. 21 sleutels, tien pakjes sigaretten, een stuk bandstaai. een rübewus. maar dat was verlopen, dus dat had hü net zo goed thuis kunnen laten, een fluit, twee oude lappen, een nagel- vültje (eentje maar), drie notitie boekjes en een paar handschoenen. Meer niet. Wü vermoeden, dat de man een paar dagen op stap ging.. Tot slot vandaag een minder opwek kend bericht voor de manneluke le zers. Dat wordt afwassen geblazen en matten kloppen, heren! Een con gres van huisvrouwen ln Engeland besliste, dat dit niet langer als het werk van de vrouw beschouwd kan worden, maar dat de mannen, dat maar in het vervolg moeten op knappen Er zün van die mensen, die altüd pech hebben, wanneer ze iets nieuws heb ben. Zo kennen wij een jonge man. die de eerste dag. dat hü een nieuw costuum aan had, door een sterke hond omver werd getrokken en twee zielige gaten ln zün broek kreeg. Dezelfde Jonge man ging een andere keer toen hü een nieuw pak aan had, per ongeluk tegen een kachel aan zitten: brandgat.Hieraan moes ten we denken bij het horen van de trieste geschiedenis van Pierre Pa- rant. Deze Fransman uit Verdun had onlangs een nieuwe auto gekocht. Trots als een pauw haalde hü de glanzende wagen af van de dealer en reed er mee heen. Jammer voor de man was. dat hü vergeten had een van de portieren te sluiten. Nau- welüks was hü de straat uit of de deur zwaaide een voetganger van zun voeten. Nog steeds voortrijdend sloot meneer Parant het bewuste portier, maar hierdoor lette hü niet erg op de weg en de auto schoot een trottoir op Nóg drie andere mensen werden door de auto omver gereden. Toen stopte de man de auto maar. hü vond er zeker niets meer aan Hü stapte uit om de mensen te helpen, maar vergat de handrem aan te trekken Daardoor zette de auto zich weer in beweging, en weldra had de wagen een aardig gangetje Een po litieagent kon zich maar ternauwer nood uit de voeten maken, maar toen was het gedaan met de wagen. Met een geweldig gekraak en een luide knal reed hü tegen een politie auto op. Toen was hü stuk

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1953 | | pagina 9