POORTEN OPEN voor de LENTE
Schuchtere tekenen van
nieuw leven
92ste Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Vrijdag 13 Maart 1953
Derde Blad No. 27863
FLORA 1953
Inbraak in
Hilversums logement
pen om zoveel mocelnk mensen op dit
door haar verzorgde terrein van de lente
te doen genieten. Het is een vak- en pu-
bliektentoonstelling. die er op uit is de
Hollandse bloembol, exponent van de
expositie, maar ook sieraad van iedere
tuin in ons land en over de grenzen,
aan te prijzen.
De tentoonstelling brengt ook dit stre
ven, naast de simpele schoonheid van
de lente zonder meer, treffend in beeld.
Een internationaal tintje is aan de expo
sitie gegeven door de opneming van bui
tenlandse inzendingen. Een „handels
element" blijkt uit de talloze wijzen,
waarop „reclame' wordt gemaakt. Niet
alleen voor de bloembol, ook voor alle
takken van de nationale economie, die
daar ook maar in de verste verte mee te
maken hebben: vervoeisorganisaties te
land, ter zee en door de lucht, toerisme,
emballage-firma's, alle industriële be
drijvigheid. die iets te maken heeft met
tuinen en parken, en zovele andere tak
ken van bedrijf, die ook maar enige
band met Hollands lente kunnen leggen.
In Erehal kon Koningin volle
voorjaarsweelde aanschouwen
(Van een onzer redacteuren)
Koningin Juliana heeft hedenmiddag de poorten geopend voor de lang
verbeide lente. De poort van een der twee Hollandse voorjaarstuinen, de
Flora, werd door haar wijd geopend voor de meer dan een millioen liefhebbers
van kleur, charme en schoonheid, die in de komende maanden in de lentetuin
achter de duinstrook op een ontvangst met open armeji kunnen rekenen. Die
lentetuin liet er buiten de beschutte plaatsen van kas, paviljoen en een enkel
hoekje in de luwte onder de vrije lucht nog maar schriel uit. Zowel in Flora
als in die tweede lentetuin de Keukenhof te Lisse, die volgende week door de
vader van de ouderdom, dr Drees geopend zal worden. Maar in beide tuinen
laat de lentegodin Flora, zij het in een kunstmatig make-up, haar schoonheid
reeds bewonderen: in de Erehal op het Floraterrein was voor de Koningin en
de vele anderen bij de openingsplechtigheid reeds veel te bewonderen, in de
kassen en beschutte hoekjes van Keukenhof zal dat volgende week niet anders
*'i"-
De poorten voor de lente zijn opengegooid, het „Flower Festival of Holland"
heeft vandaag zijn aanvang genomen, kilte en kaalheid ten spijt.
Accent op minst frequente
manifestatie
Merkwaardig is. dat het accent van
Hollands lentcweelde dit jaar op Groe-
nendaal in Heemstede valt. Wie.de ver
houdingen in het bollenvak kent. zal dit
echter niet verwonderen. Flora is de tra
ditionele vaktentoonstelling, die "regle
mentair eens in de tien jaar gehouden
wordt. In deze tentoonstelling pleegt
liet „vak" in alle onderdelen, meestal in
organisatorisch verband, zich uit te
leven en een blijk van kunnen te geven
voor landgenoten en bovenal buitenlan
ders Vandaar dat deze tentoonstelling
meer dan bv. Keukenhof ook andere
secties van de sierteelt tot zich trekt.
De Flora echter is min of meer ver
drongen door het na-oorlogse fenomeen
van de Keukenhof, de jaarlijkse volle-
piondsexpositie in Lisse. die zich in
korte tijd wereldfaam heeft verworven
Die Keukenhof beleeft een lustrum, ter
wijl de Flora, minder fenomeen door een
kleinere frequentie, dit jaar eerst voor
de derde maal gehouden wordt: voor
het eerst ln 1910, in 1925 en in 1935
daarna, en door de oorlogs- en weder-
opbouwomstandigheden eerst thans in
1953 voor de vierde maal.
Verheugend Is, dat Keukenhof, met
jongere, op omvangrijker, zij het niet
langere historie bouwende, onstuimiger
traditie de eer gelaten heeft aan de
„Takexpositie" in volle omvang, die de
naam draagt van de lentegodin, de
Flora, met wie de Lisser lentetuin een
partnerschap heeft gevormd voor het
„Flower Festival of Holland".
Niet anders dan verheugend, zowel
cp zichzelf als in aanmerking genomen
de omstandigheden, is het, dat Ko
ningin Juliana hedenmiddag deze len
tetuin in Heemstede heeft geopend.
Rijk voor wie de lente
waardeert
Een lentetuin. waarin zo op de eerste
blik nog weinig te bewonderen valt: een
statig verspreid geboomte, waaronder
open velden de warme lente- en zomer
zon verbeiden, sierlijk aangelegde turf-
molmbedden. waaruit schuchtere blad-
toppen gluren, zitjes die zich erg voor-
tildig schijnen te hebben opgemaakt,
pi iceltjes die naar andere sfeer verlan
gen dan thans op dit unieke tentoon
stellingterrein te vinden is.
Maar voor wie verder en nauwkeuriger
ziet, praalt de lente reeds in volle
•acht, niet alleen op kunstmatige
aeding in couveuses als kassen en wa-
enhuizen. doch ook onder de blote be
nei, naslepen van de tergende winter
trotserend.
De crocussen toveren hier en daar
weelderige kleuren in smalle bedden
langs de voorna&mste wandelpaden,
teerder en treffender kondigen zij de
lente aan in enkele pulletjes tussen
vei der winterse omgeving, ontroerend
lieflijk springen zij uit tussen de harde
stenen van de grote rotstuin, die in
hoekige kilte de weerstand van de sei
zoenwisseling tegen het nieuwe leven
symboliseert.
De lente IS er. voor wie zien wil. voor
wie voelen kan en voor wie hart heeft
Voor jonge schoonheid.
Zakelijkheid naast
schoonheid
Niet alleen schoonheid echter be
heerst deze expositie, ook zakelijkheid.
De Algemene Vereniging voor Bloem
bollencultuur heeft deze traditionele
tentoonstelling niet ln het léven geroe-
Als symbool voor het enorme be
zoek dat de organisatoren van de
Flora verwachten, troont voor de
hoofdingang van het terrein een in
drukwekkende „luchtbrug" voor voet
gangers over de hoofdverkeersweg
door de bollenstreek. Een tijdelijk
bouwsel, woorop de Leidenaren sinds
de afbraak van de voetbrug over het
spoor bij de Rijnsburgerweg jaloers
zullen zijn!
(Foto Leidsch Dagblad'Van Vliet)
Meer en rijker dan vroeger
Het terrein van de tentoonstelling be
slaat ditmaal 25 hectare, aanzienlijk
meer dan de vorige tentoonstellingen,
die in 1910. 1925 en 1935 resp. 200 000.
400 000 en 600.000 bezoekers trokken Van
die 25 hectare wordt 2 hectare in be
slag genomen door de vollecrondsten-
toonstelling. gedeeltelijk op door boom
groepen gesierd weideterrein, gedeelte
lijk op bosterreln, doorsneden door beek
jes en waterpartijen. Op de vijf over
schietende hectare zijn binnen-exposl-
ties ingericht, hoofdzakelijk van sier-
tecltgewassen. waaronder uiteraard ae
bloembollenteelt de hoofdtoon voert. In
de Erehal. waarin de Koningin heden
middag de tentoonstelling >pende, is
een ruimte voor ontvangsten cn een
ruimte voor permanente exposities in
gericht. De daarbij aansluitende Bloe-
menhal met een oppervlakte van niet
minder dan 2000 vierkante meter wor
den in de loop der komende maanden
vijf binnententoonstelhngen georgani
seerd, elk van circa tien dagen. Voorts
zijn er de cxpositiepaviljoens voor in
dustriële producten en de warenhuizen
voor de andere takken van dc sierteelt.
Behalve vele stands van industrieën
en handelsondernemingen, is er ook nog
een paviljoen ingericht door het Depar
tement van Landbouw, waarin de over
heidszorg voor de sierteelt tot uitdruk
king wordt gebracht.
Op de opening van de expositie door
de Koningin hopen wij morgen nader
terug te komen, waarbij wij ook een oor
deel willen geven over liet vele. dat,
ondanks de nog voortdurende heer
schappij van Koning Winter, reeds
thans te genieten valt van de schoon
heid van de Lente-Koningin. Flora.
(Foto Leidsch Dagblad Van Vliet)
RECHTZAKEN De Indische Nederlanders in Indonesië
Soms 50 a 60 mensen hijeen in
ééngezinsliuis
Naar totale verpauperisering
Slechts 15% ging naar Republiek over
n
In de „grootste rotstuin von Europa" kleuren de crocussen reeds nu de barre
winterse grond, waardoor paad/es slingeren, beek/es kronkelen en binnenkort
honderdduizenden voet/e voor voetje zullen schuifelen om een niet teerder
maar zeker weelderiger lentepracht te aanschouwen.
Een bijna 3 jaar geleden in Hilver
sum gepleegde Inbraak ls g.stermiddag
v:or de Amsterdams Rechtbank behan
deld. Onenigheid tussen een echtpaar,
dat van sommige details od de hoogte
was. leidde cr toe. dat de man. een 30-
jange Hilversumse koopman, begin van
dit Jaar de po.itie inlichtte
Zo stonden gisteren terecht een 27-
jange los arbeider uit Oss. met 8 ver
oordelingen op zijn strafblad, en een 28-
jange boomkweker uit Hazerswoudc. met
5 vroegere vonnissen. Beiden ontkenden
de inbraak gep eegd te hebben.
Zij gaven echter wel toe, dat zll ge-
tipt" waren door de vrouw van de koop-1
man, een 26-jarige dienstbode, die zelf I
wegens uitlokking terecht stond.
Deze dienstbode had enige tijd ge-
werkt in het logement van een 53-jarige
Hilversum.se vrouw, wier man degenslik
ker is. Zi| had. naar zij zelf toegaf, op
een avond de beide verdachten nauw - i
keunz ingedcht over dit logement. Enige
Hjd later werd er inderdaad ingebroken
waarbij enkele honderden gulden, vier
Engelse bankbiljetten van een pond ster
ling en een aantal Zwitserse polshorlo
ges werden gestolen
Als getuige gehoord vertelde de aan
gever. dat zijn vrouw ln zijn bijzijn de
beide verdachten had Ingelicht, doch i
dat zij ook nog andere inbrekers dezelf- j
de tip had gegeven. Tegenover hem had j
een der verdachten later gezegd: „Dc
buit is tegengeval'en
Zijn vrouw vertelde echter, dat deze
verdachte haar later gezegd had: .De
kraak ls mislukt.'
De Officier achtte het bewijs geleverd
en eiste legen beide verdachten een jaar 1
Mr S. C- Gooszen. raadsman zeide Juri
disch gezien niet voldoende bewijs aan
wezig te achten.
De president, mr J Meihuizen, liet een
der verdachten daarna onmiddellijk m
vrijheid ste'len. De tweede is voor een
ander delict gedetineerd
Tegen de dienstbode uit Hilversum
eiste de officier vervo'gens wegens uit
lokking 6 maanden. Zij verweerde zich
door te zeggen, dat zil onder dwang van
haar man had gehandeld.
In a'Ie drie zaken zal de rechtbank op
20 Maart a s. uitspraak doen
JAAR EN DRIE MAANDEN (M. A.)
VOOR DIEVEGGE.
Een iaar en drie maanden gevange
nisstraf met aftrek lesde de Haagse
rechtbank od aan een 32-iarige me
vrouw uit Oegstgeest. Tegen haar was 7
maanden gevangenisstraf geëist omdat
ze bii kennissen sieraden en geld zou
hebben ent vreemd. De verd. ontkende
hardnekkig. De aanwiizingen waren
sterk, dat had de verdedigster mei. mr
van Ommen toegegeven, maar deze
meende echter dat verd. moest worden
vrijgesproken.
NADER ONDERZOEK IN
..HUWELIJKSZWENDEL".
Verdacht van onliehting door huwe-
litkszwendel stond voor de Haacse
rechtbank terecht een koopman uit Den
Haag Deze had aan enkele dames
trouwbeloften gedaan en zou od onware
verhalen geld hebben losgekregen. Dit
werd bevestigd door een getuige, die
vertelde dat hii haar had wnsgemaakt
dat hii bii de LeHse firma waar hu in
dienst trad f.10.000 per iaar zou verdie
nen. Zijn hospita, die hem om. geld had
geleend oodat hit in Leiden met een
nieuw nnk zou kunnen beginnen, hield
vol dat ze niets ten nadele van haar
vroegere kostganger kon vertellen Zitn
eeldachterstand was hii nu aan het af
betalen De derde eetuiee. een verpleeg
ster. was al met verd. in ondertrouw en
vertelde desgevraagd dat zii alsnog met
verd. zou trouwen. In tegenstelling met
haar verklaring voor de politie vertelde
zii nu dat hii haar direct had verteld
dat hii in Leiden f 40— per week zou
verdienen. Haar verklaring werd schrif
telijk ODgenomen. omdat zii verdacht
werd van meineei. De zaak werd hierop
verwezen naar de Recht er-Commissaris
voor het doen horen van verbalisant.
Illlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
Over de barricades
Op onze weg naar Flora in
Heemstede vonden wij niet min
der don zes plaatsen, waar de
hoofdweg door de bollenstreek,
Hollands lentetuin, gebarrica
deerd is door opbrekingen. Wij
kunnen ons eerli/k gezegd de laat
ste jaren geen onder beeld meer
herinneren bide aanvang von het
bollenseizoen.
Zeker, de overstelpende, steeds
toenemende bollendrukte stelt
hoge eisen oan die ene hoofdver
keersader door Sassenheim, Lisse
en Hillegom, aan welke weg te
vens gedokterd moet worden als
gevolg van verdwijnen van trom
boon en aanleg van dubbel fiets
pad. Maar de hele afgelopen
zomer en de hele afgelopen win
ter zijn wij nog niet zoveel bord
jes wegversmalling„langzaam
rijden", werk in uitvoering" etc.
tegengekomen als toen wij ons
naar de opening van Flora, het
begin van het bollenseizoen be-
go ven.
De bollendrukte is nog niet be
gonnen. Misschien is als vorige
jaren de zaak weer redeli/k in
orde als de grote stroom komt.
Moor de kwartiermakersvan
die moor al te graag geziene
stroom, de ambassadeurs von het
toerisme, moesten vanmiddag en
moeten volgende week bij de
opening van Keuknhof die barri
cades nemen. En dat is treurig.
Diep treurig. Het is een blamage
en een schade post.
Laten alle desbetreffende in
stanties samenwerken om het deze
zomer voor eikoor te krijgen.
Opdot het bollenvok, dot zo fer
vent streeft noar opening von
grenzen en slechting von barriè
res, ook van deze hinderpaal ver
lost wordt in het volgende seizoen
ueroaimvppc knè.
Op de Ronde Tafelconferentie was, zoals ik reeds in mijn vorig
artikel schreef, besloten, dat aan de Indische Nederlanders gedurende
een periode van twee jaar na de souvereiniteitsoverdracht - practisch
dus de jaren 1950 en 1951 - de gelegenheid gegeven zou worden om te
beslissen of zij Nederlands staatsburger wilden blijven, dan wel
„Warga Negara" d.i. Indonesisch Staatsburger worden. Wat er in deze
jaren gebeurde, heeft er niet toe bijgedragen de toch al zeer geringe
neiging om deze laatste stap te doen, te versterken, integendeel, heeft
bij verreweg de meesten het inzicht bevorderd, dat er voor hen in dit
land geen toekomst, hoè dan ook, meer mogelijk was.
Een van de belangrijkste factoren, die in dit proces een rol hebben
gespeeld, is de snel toenemende verarming van deze groep.
Verschrikkelijke gevolgen \an het °Prollp'1 van de deelstaten en
ae weinig elegante wijze, waarop zich
In Maart 1950 kwamen de financiële dat voltrok, en vooral zij zagen hoe
maatregelen van de Indonesische rege- j zelfs vele Indonesiërs uit hun funct.es
ring los in het bijzonder de zg. geld- werden gedrukt, enkel en alleen omdat
knipperijwaarbij nien plotseling over ze „coöperatoren" waren geweest, en hij
slechts de helft van zijn geld beschik- j dacht daarbij: „Laat staan dan hoe het
ken kon, en kort daarna een maatregel, mij als Warga Negara zou kunnen vcr-
die men dan wel niet precies devaluatie gaan
mocht noemen, maar die er toch op Zij ondervonden telkens en telkens
neer kwam, dat de waarde van het geld weer ook wel omdat zij daar somtijds
tot op een derde verminderd werd zelf aanleiding toe gaven hoe zij
De gevolgen van deze maatregelen zijn door Indonesiërs zacht gezega!
voor de velen, die toch reeds econo- onheus werden bejegend, en ook al wil-
misch zo kwestbaar waren, kortweg ver- den zij wel. toch niet werden geaccep-
schnkkelnk geweest teerd. omdat zij nu eenmaal beladen
Niet alleen dat het kleine beetje waren met de erfenis van een koloniaal
spaargeld, dat zij soms nog hadden, in verleden, waarvan juist zij veel meer
de tijd van twee weken tot een zesde dan de import Nederlander, als exponent
van het oorspronkelijke bedrag gesion- werden beschouwd,
ken was, maar bovendien was het gevolg Zij merkten, dat het steeds moeilijker,
van dit alles, dat de prijzen met een ja soms wel onmogelijk werd, hun kin-
dergelijke snelheid naar boven schoten, j deren goed onderw ijs te laten geven,
dat zelfs goed gesalarieerde mensen niet kortom, er was mets. maar dan ook
meer rond konden komen Nu werden j niets, dat hen maar enigszins kon sti-
salarissen nog wel eens verhoogd, hoe- j muieren, afgezien dan nog van hun
wel meestal niet evenredig met de ver- peisoonlljke gevoelens, die hieroii ook
hoging van het prijspeil, maar vele hun begrijpelijke en natuurlijke rol
steunuitkeringen bleven op hetzelfde peil speelden, om het Warga Negaraschap te
van vóór 1950. en daar dit over het al- aanvaarden,
gemeen juist de meest kwetsbare
trof. weduwen enzkan men zich de
ernstige gevolgen hiervan gemakkelijk
indenken.
Daarnaast kwam de demobilisatie in
Indonesië van talrijke jonge Indische
Nederlanders, die in het K N.IL, had
den gediend. Zij kregen een uitkering
ineens en moesten verder maar zien aan
de slag te komen. Een vak hadden ze
niet geleerd, niet kunnen leren, daar ze
direct na de Japanse capitulatie waren
opgeroepen en voordien in het kamp of
nog op school hadden gezeten. Het be
trof hier dikwijls jonge gezinnen Aan
de slag konden ze niet komen, het uit
gekeerde geld was ln een minimum op
geteerd. en daar stonden zy.
Steeds moeilijker leven
Maar ook voor hen, die nog een vaste
betrekking hadden, werd het leven
steeds moeilijker, zeker in de gezinnen
met kinderen. Zo begon langzamerhand,
in een gestadig sneller tempo, voor de
een wat vlugger dan voor de ander, de
verkoop van het vaak toch al scha
mel bezit aan wat in Indonesië de
„toekang botol". in Nederland de vodde-
man. heet.
De „toekang botol" koopt alles op als
Zeker, het gevaar dreigde Toor hen,
die een ambtelijke werkkring hadden,
dat zij bij niet-aanvaarding deze be
trekking direct na afloop van de ter
mijn van twee jaar zouden verlic/en,
hetgeen in veel gevallen ook geschied
is. Maar zelfs dat kon de meesten er
niet toe brengen de stap In het duister
van het W. N.schap te wagen. En be
grijpelijk. Want ais Nederlands staats
burger bezat men toch nog wel een
klein beetje zekerheid, xij het een
schamele. Indonesisch staatsburger
worden was onder deze omstandighe
den voor een doorsnee Indische Ne
derlander een volslagen sprong in het
duister.
Angst voor brodeloosheid
Tragisch was het lot van hen. die ten
gevolge van de oorlog alle papieren
hadden verloren, en daardoor niet kon
den bewijzen, dat zij Nederlander w aren.
Mensen, die, om maar een willekeurig
voorbeeld te noemen, er hun hele leven
hliTzin^monö,o»e rep 'slaked, i»»» 1« »»-
ruJèmt'u'niaar
U kunt^iles aan hem kwijt, en op TnvTn dle
deze wijze nog een tijdlang in Uw on-
derhoud voorzien Maar eenmaal komt Georghuj Het vyfentwintigste um..,
vaak vergeefs tegen de bierkaai van het
ambtelijk apparaat vochten om het zo
vurig begeerde Nederlandse paspoort te
verkrijgen.
Persoonlijk deden de ambtenaren vaak
wat ze konden, maar het: „Ik mag miin
bevoegdheden niet overschrijden".
einde aan het bezit, als de laatste
stoel, de laatste bultzak (matras) ver
kocht is. en wat dan?
Dan leeft men met zijn gezin tussen
vier kale wanden op de lege vloer on
der een dikwijls lekkend dak. Hoe
lak heb ik dat niet gezien' En waai
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
licht en waterleiding, het schoolgeld
van de kinderen, als die tenminste bij
al die ellende nog naar school gaan?
En dat allemaal in een land. waarin
tot overmaat van ramp de rijstprijs
soms steeg tot drie roepiah per liter
en waar brood en melk onbetaalbare
luxe-artikelen zijn. om van andere
prijzen nu maar niet te spreken. Dit
Is een beangsligend proces, dat nog
steeds voortgaat en steeds groter vor
men aanneemt, zodat men niet van
verarming, maar beter van volslagen
verpauperisering kan spreken.
En hiermede gppaard gaat onherroe-
I pelijk de demoralisering en degeneratie
ivan de betrokkenen
De fut gaat er uit.
Velen geven het maar op en laten het
verder maar komen zo het komt. De
kinderen verwilderen Misdaad en bpn-
j devormïng nemen toe. De huisvesting-
problemen nemen vormen aan. waarbij
die van Nedeilnnd eenvoudig in het
I niet zinken In huizen, waar \roeger één
gezin woonde, hokken nu vijf, zes en
meer gezinnen bijeen. Vijftig en zestig
mensen in één huis is geen uitzondering'
De huizen worden niet meer onderhou-
I den Alles ziet vuil en verwaarloosd,
j Vaak zijn de ramen dichtgeplakt met
papier of karton, omdat het glas ont
breekt. een eindeloos trieste sfeer is het.
w aann de mensen leven en de kinderen
opgroeien.
Sprong in het duister
Niet alleen de verarming was het
overigens, die de Indische Nederlanders,
j ook hen. die nog in betere doen ver-
J keerden, afkerig mankt van het Warga
j Negara-schap De politieke en econo
mische ontwikkeling van de Republiek
j Indonesia was niet van dien aard, dat zij
I vol vertrouwen de stap daarheen zouden
vagen. Zij waren in de afgelopen jaren
getuige en ook wel eens slachtoffer!
van veel onlusten Makassar. Am-
bon, om maar enkele te noemen, niet
alle gevolgen daarvan ook op Jat a cn.
op West-Java vooral. een zeer ernstige
onveiligheid, zowel veroorzaakt door po
litieke groeperingen, zoals de Daroel Is
lam. als door zuivere roofbenden Zij
I lazen iedere avond ln de krant van be
rovingen. diefstallen, moord Zij waren
getuige van ontelbare, telkens weer te
rugkerende overvallen die het econo-
I mische leven in steeds erger mate ont
wrichtten. Zf) waren in het eerste jaar
na dc souvereiniteits-overdracht getuige
Toen het jaar 1952 aanbrak, met
massa-ontslagen Tan hen. die geen
W. N. waren geworden, en men de
rekening kon opmaken, bleek dat niet
meer dan circa 15°p de overgang naar
de Republiek gemaakt had, en dat
vaak nog uit angst, om niet direct
brodeloos te worden. Heus niet uit
overtuiging, dat dit de beste weg was!
De overigen waren Nederlander ge
bleven. en hiermee werd Nederland
dus gesteld voor het benauwende
vraagstuk, dat in den vreemde tien
duizenden landgenoten onder uitzicht
loze omstandigheden leefden, een
vraagstuk, waaraan het niet meer zo
achteloos als voorheen kon voorbij
gaan.
Over wat Nederland deed, naliet
cn nog heeft te doen, is het laatste
artikel gewijd.
Ds J. G. J. VAN ITERSON.
Het eerste artikel ln deze serie van drie
werd gepubliceerd ln ons Blad tan
Woensdag 11 Maart Red. L.D.
BURGERLIJKE STAND
VAN LEIDEN
Miirgarctha, d van W Mark e
Reijden. C.eertrulda, d van A. F, van Erkcl
en G S Ligtvoet; Joke. d v. J P Bonten bal
en M E van Ovcrveld; Maria Elisabeth d.
G J Zandvliet en N van der WeUdén;
Jacobus, z van L Buljn én M.
M van den Hoek; Johannes, z van J J.
Chrlsplln en P. de Raad. Beroard'is
Maria, z van F A M. Luvckx en \V G.
tan der Wiel: AUda, d van A Klaver cn
A Warmenhoven: Ludw-lna Maria Gerard a
Maria Josepha. d. van P J Kortekaas en
A Need. Adrlaan Louwerens. 7. van H.
Rlkkers en C S Krantz. IJsbrand, z van
D Dijkstra en K Groot.
GEHUWD:
J J H Cornellssen. wedn 90 laar 3.
M, Heemskerk, zoon. 4 maanden: W Beek
man, zoon. 7 maanden.
