Het wordt moeilijker in Australië
Woningnood wordt niet minder:
werkloosheid neemt toe!
ZOMERTUIN:
bron van studie
Een
r
Zoeklicht
Engels borduurwerk
ZATERDAG 5 JULI
Ds M. GEURSEN WAARSCHUWT:
Bezint eer ge begint!
Het ls lange tUd geleden sedert onze
laatste brief in het Leidsch Dagblad
verscheen. Ons huis is zo langzamer
hand een centrum geworden voor vele
Nederlanders in en om Melbourne, zo-
cat mUn vrouw haar handen vol heeft
met alle werk, dat dit meebrengt en
voortdurend haar aandacht nodig heeft
voor de lotgevallen van onze landgeno
ten Ikzelf ben heel veel op reis in dit
vvtyde land met zijn reusachtige afstan
den en als ik dan thuis kom, iigt er al
v eer een stapel brieven te wachten van
mensen in Holland, die mU vragen:
„Wat denkt U ervan? Zou er voor ons
ook een mogelijkheid zUn in Australia?
We hebben het zó-zó hier en hoe zou
het ons vergaan, als we de grote sprong
rens waagden?" Verder zijn er natuur
lijk altijd brieven van mensen hier in
Victoria, die een bezoek vragen of in
moeilijkheden geraakt zijn en goede
raad of, als het kan, daadwerkelijke
hulp nodig hebben.
De weken en maanden snellen voorbU
en als ik deze brief voor de mensen in
leiden en omgeving schrijf, dan ls het
ml) of lk pas enige weken geleden de
vorige schreef.
Over die brieven uit Holland gespro
ken Er zijn. als ik hen ruwweg probeer
te verdelen, twéé soorten landgenoten,
cle mij inlichtingen vragen. De eerste
categorie heeft een huis of huisje en
ook een redelijke baan zi) hebben een
oak boven het hoofd en kunnen ln het
onderhoud van hun gezin tamelijk wel
voorzien. De tweede categorie vraagt om
inlichtingen, omdat zij geen of bijna
geen vooruitzichten meer hebben in het
overbevolkte Nederland zij moeten
dus atvócre wegen zoeken om zich een
bestaan te verwerven. Ik ontvang vaak
brieven, die mij dle>p roeren en die mU
niet loslaten wat zou ik graag moge
lijkheden wijzen en alles doen om hun
overtocht cn hun begin hier tot een
werkelijkheid te maken.
Ik meen nu echter enigermate
wetende, hoe het er hier op het ogen
blik voorstaat tot de eerste groep
te moeten zeggen: „Doe het beslist
niet. Als U nog een boterham hebt
en een woning kom dan niet. Het
Is n.l. helemaal niet zeker, dat U dat
hier weer zult bereiken.
Ik denk aan een geain, dat regelma
tig 's Zondagsavonds naar de kerk
komt de man Is fotograaf en had in
Holland een goed stuk brood. Hier
woont hU in bU een hulpbehoevende,
dame. waarvoor zijn vrouw het huls-
houden doet. Hijzelf schuurt vloeren
met behulp van een electrisch appa
raat moet voor dag en dauw op pad
en komt 's avonds lA&t thuis. H(J kan
alleen maar sparen voor een betere toe
komst. omdat zijn zoon van 15 Jaren
ergens op een fabriek werkt, anderhalf
uur sporen van hun woonplaats verwij
derd. Deze mensen vragen zich elke dag
af. hoe dat nu moet met de opvoeding
van die jongen en wat er later van hem
moet worden. Als deze 's avonds thuis
komt Is hi) moe, dat het weinig zin
heeft he nuiaar een avondschool te zen
den. Gelukkig verkeren we hier ln de
i.rote stad namelijk nog ln de omstan
digheid. dat er avondcursussen zijn.
waar men allerlei nuttige dingen kan
leren.
Tot de tweede groep zeg ik: „Als U
werkelijk geen kans hebt op een baan
en een huls ln Holland en U ziet zich
voor de noodzaak geplaatst om te
emigreren, weet dan. dat ook hier
een begin van werkloosheid merk
baar is".
Wü hopen allen, dat dit symptoom
van voorbijgaande aard Ls men sluit
in het zakenleven het financiële Jaar
af de regering Menzies voert een
krap-geld politiek om de Inflatie te be
strijden de credleten zijn ernstig be
perkt alle grote aaken hebben hun
banksaldi zeer moeten aanvullen de
import ls zeer verminderd om de han
delsbalans in evenwicht te brengen, enz.
enz.
Maar een feit Is. dat er dezer dagen
voor meer dan één fabriek rijen men
sen stonden, die om werk vroegen.
Zoiets was ondenkbaar een jaar ge
leden toen las men overal adver
tenties, waarin om meer mensen ge
vraagd werd.
Boven het grote station van Mel
bourne: Flinde-r-Street-Station prijkte
een permanente liohtreclame, die prach
tige lonen en een schitterende carrière
beloofde als men spoorman wilde wor
den.
Nu publiceert een staatsbedrijf het
bericht, dat men de nieuw-Australiers
het eerst zal ontslaan, als de toestand
nog verergert! En de grote werk
geversorganisaties kondigen loonsver
lagingen aan.
Nög eens: we hopen dat dit alles van
voorbijgaande aard is. We weten dat
dit alles van bovenaf bevorderd wordt
om het economische leven gezonder te
maken en we weten ook. hoe nodig dit
was. Maar de regering zal alle zeilen bi)
moeten zetten, om haar „full-employ-
ment'-politiek een goede kans van sla
gen te geven.
LEERT VOORAL ENGELS
Wat dat ontslag van de nleuw-Austra-
liers betreft: vaak ls dat het gevolg van
een volslagen gemis aan kennis van de
taal. Ik heb Nederlanders ontmoet, die
wat hun vakbekwaamheid betreft, zeker
tot de allerbasten behoren, maar die bij
hun sollicitatie te horen krijgen: „Komt
U nog eens terug, als U Engels Kent".
Dat is zeker niet onredelijk. Ik kan
me best voorstellen, dat een werkgever
in een tijd van schaarste van werk de
voorkeur geeft aan mensen, die blijk
geven de taal onder de knie te willen
krijgen èn bereid zijn zich aan te pas
sen in hun nieuwe omgeving. Er komen
hier heel wat Hollanders, die al weken
ring naar werk zoeken cn vertellen, dat
ze werden afgewezen, omdat zij geen of
bijna geen Engels spraken. Onze rege-
men waarschuwingen kunnen lezen
hierover. Desondanks komen hiér tien
tallen mensen, die menen, dat alt „wel
ln orde komt, als men er eenmaal ls".
De ervaring leert, dat het niét In
orde komt. De voortreffelijke avond
cursussen. die de Australische rege
ring gratis geeft, zijn maar matig
bezocht. Wel begrijpelijk: men heeft
de ganse dag hard gewerkt en voelt
er dan niet al te veel meer voor naar
school te gaan. Maar het bestuderen
van de taal moet gebeuren voor men
de oversteek naar dit verre land waagt
en het moet voortgezet worden, als
men hier Is. Wie dit niet ter harte
neemt, gaat de grootst mogelijke mi
sère tegemoet.
Ik weet wel, dat men mij vaak houdt
voor iemand, die de zaken van de don-
kei e kant bekijkt. Niet lang geleden
kwam er een kleermaker ln de kerk. die
na afloop zei: „Na lezing van enkele
artikelen van Uw brieven ln het Leidsch
Dagblad dacht ik. dat U een oudere
man was met een nogal zwartgallig ge
zicht en daar ale lk me op de preek
stoel een Jonge kerel met een blijmoedig
uiterlijk". Ik vroeg hem of het klopte
met zun ervaringen en indrukken of
mijn voorlichting Juist was geweest? HU
antwoordde, dat het Inderdaad een
harde dobber was om h« hoofd boven
water te houden. Maar deze man aal er
komen hij kent de taal redelUk goed
hij verdraagt zUn baas. die niet van
emigranten houdt, en hU blijft door
werken. ook nu zUn loon bepaald ma
tig Ls
Menigeen, die deze brief leest zal zich
afvragen, waarom men dan nog de emi
gratie naar dit land bevordert. Waarom
laat men hier nog steeds maar mensen
toe uit Europa, terwijl er een zeer onvol
doende «op z'n zachtst gezegd!» woning
ruimte is. geen plannen bestaan om gro
te aantallen hulzen te bouwen en er bo
vendien werkloosheid dreigt. Voorzover
lk dit kan beoordelen zlln ct twee rede
nen. onderling samenhangend.
In de eerste plaats móét men. het
koste wat het kost. dit grote land met
zijn vele hulpbronnen, lot ontwikke
ling brengen.
De wereldsituatie van heden ver
draagt het eenvoudig niet, dat een ge
heel werelddeel onvoldoende geëxploi
teerd zou worden. De „Westerse" we
reld moet zoveel mogelijk gelijke tred
houden met de door Rusland gedirigeer
de delen van de aarde. Daarom moet
Australië hard gaan werken en sober
gaan leven. Hier geldt hetzelfde devies
als waar ook ter wereld.
In dc tweede plaats moet men dit
land verdedigen. Dit deel van de we
reld ligt als een vacuum, slechts be
woond door nog geen tien millioen
mensen voor de poorten van Azië. Ja
pan is zeer overbevolkt en had Aus
tralië maar al te graag bezet geduren
de de laatste oorlog China heeft al
lang geleden toegang gevraagd en ont
wikkelt zich thans zeer Intens. Tien
tallen mlUioenen mensen, die in staat
en bereid zijn grote ontberingen te
verdragen zien met begerige ogen naar
dit werelddeel.
Zo moet de regering van dit land wel
zUn emigratiepolitiek voortzetten. En
soms wordt men overweldigd door de
grote dingen die tot stand zun gebracht:
reusachtige gebieden ziln ontgonnen en
grootse werken ondernomen.
Ik wil zeker niet tot diegenen behoren
die met Europese superioriteit over Aus
tralië en dc Australiërs spreken. Men
zou misschien zeggen, dat het een zeer
Jong land ls en dus af en toe rare bok-
kesprongen maakt.
Er moet nog wel heel veel gebeuren:
er ls nog geen grote sociale zekerheid en
men kan op dit gebied een voorbeeld ne
men aan wat er ln Nederland od dit ge
bied is bereikt er is nog te weinig
planmatigheid en doelbewustheid. Ik
hoor deskundigen vaak zeggen, dat men
teveel Improviseert.
Johan Fabricius. „De Ontvoering
van Europa". - H. P. Leopolds
UltgcversmlJ. 's-Gravenhage 1952
Johan Fabricius heeft zijn werk altijd
doorsprenkeld met luchthartige vertel
sels en „De Ontvoering van Europa" ls
er één van.
Op het gezegende eiland Caprl waar,
hoe klein het ook is. Iedere schrijver die
er voet aan wal zet. weer een hoeveel
heid inspiratie schunt te vinden en dat
het als décors altild weer „doet", laat
Fabricius een raszuivere Amerikaanse,
zoals er waarschijnlijk honderden gear
riveerd zijn, die Europa komen bekijken
als een fossielententoonstelling en die in
hun barbaarsheid nergens iets van be
grijpen en dus geleid worden door het
noodzakelijke complement van het on
begrip: de achterdocht. Het enige dat
Gloria van Dyke vóór heeft op haar me
dereizigers is. dat zii zoveel vrouwelijke
a an trekke; I) kh e ld bezit, dat een man
zonder enige bubedoelingen verliefd op
haar kan worden en dat een dolle.
Spaanse beeldhouwer. Garsias haar als
model wil hebben voor zijn „Ontvoering
van Europa", de vrouw uit de mythologie,
die door Zeus ln de gedaante van een
stier, ontvoerd werd.
Na een hoeveelheid verwikkelde kluch
tigheden onder de Caprezen gaat leder
zijns weegs, de knopen worden ontward.
Gloria gaat terug naar haar „Dad" en
de do'lars en Europa wordt od geen en
kele wijze ontvoerd Niet ln beeldhouw
werk en niet in de realiteit, daar baron
Roccafort die gevaar diep ontvoerd te
- worden, zich liever houdt aan de roman-
ring in Hol,and is niet moede hierop te .lsche niusie dan aan de z.g. realiteit van
wUzen en ln meer dan één blad. dat katoenkoningen,
voorlichting geelt over emigratie, heelt
M
Zeker ls het Intussen, dat er stevig
aangepakt zal moeten worden en dat
men met een heel eenvoudige levens
standaard tevreden zal moeten zlln. Bo
vendien zullen allen, die deze brief le
zen. moeten weten, dat de emigrant nog
al eens ln het hoekje zit. waar de hard
ste slagen vallen. HU heeft nog geen
sterke economische basis, heeft geld
moeten lenen om een huls te bouwen of
een bedrijfje op te zetten en valt onder
de eerste slachtoffers, als de eco-
nomisché ourve naar beneden gaat.
Uw brlefschrUver hoopt desondanks ln
staat te zun over niet al te lange tUd
hoopvoller berichten te kunnen zenden.
Niet zeiden overvalt hem een gevoel van
trots, als hU ziet wat Hollandse onder
nemingszin en noeste vlijt hebben weten
te bereiken. Niet zelden komt hli na een
reis thuis met het verslag: „daar en
daar ergens m een klein gehucht zag ik
een keurig geverfd huls. met kraakhel
dere gordijnen voor de ramen. Toén lk
er aanbelde en ln het Nederlands groet
te. werd lk verwelkomd door een huls
moeder. die me verrast binnen nodigde,
de keuken en de slaapkamer waren al
klaar en voor de rest keek Je nog tegen
het dak aan: mensen, die werken en
sparen en bouwen, nu al twee Jaren Dé
hele buurt kent hen en weet hun huls
te wllzen: „HollandersI"
HartelUkc groet voor U allen.
M. W J. Geursen
Emlgratlepred. 241 Rathdown Str.
Carlton. Melbourne Vic.
Kijkjes in de natuur
Wie er een tuin op nahoudt, kent wel
het zeer bUzondere genoegen om op een
zomermorgen, als de warmte al wat be
gint door te komen, dat is dus om onge
veer zeven uur. zUn tuin ln te wande
len. Niet met een speciaal doel. enkel
en alleen maar om over het bedauwde
gras te lopen, hier eens te kUken, daar
wat te schikken en te genieten van dat
vroege ochtenduur.
Is het daarbij ook nog Zondagochtend,
dus vrij van het dagelijkse straatgeraas.
dan krijgt dat zuivere dagbegin wel een
speciale bekoring. Laat ik er ook nog
bU voegen „vru van de aethervulling",
zonder welke de mens tegenwoordig niet
meer schijnt te kunnen leven. Ik bedeel
het alom tegenwoordige radiogeluid. de
plaag van menigeen, die ten minste een
keer per week eens niet aan zijn buren
wil worden herinnerd.
Maar lukt het de tulnbeaitter op een
stralende Julimorgen eens een keer al
leen in zUn tuin te zUn. dan moet hij
eens gaan staan bU een bloelende struik.
Daar is b.v. de cotoneaster. Niet de
tegen de muur klimmende, maar de vrij-
staande struik. Wij hebben er een treur-
vorm van. waarvan de laaghangende
takken vol komen te zitten met de gladde
rode besjes, die de lUsters in de herfst
zo aantrekken. Maar hoe dan ook. zon
trcurboompje ls wat mooi en treurig la
het zeker niet met zijn rijke trossen van
honderden kleine roomwitte bloempjes,
die wel wat hebben van meldoombloe-
sem met lange roodgeknopte meeldraden.
Het feestelijke van die uitbundig
bloelende cotoneaster zit 'm evenwel
niet in de bloei alleen, maar vooral
In het drukke Insecten bezoek, dat op
het vroege uur blijkbaar al geruime
t(Jd aan dc gang is.
Bezoek van allerlei insecten, waar
onder ln dc ecretc plaats de b(Jen.
Wie ln het bezit ls van een vergroot
glas en er een beetje UefhebberU voor
heeft, kan bij dat bijenvolkje heel aar
dige waarnemingen doen. Men behoeft
daarbij helemaal geen gezloht te zetten,
alsof men de wetenschap staat te die
nen. Dat laten we aan anderen over.
want om wetenschap gaat het hier niet
ln ons zonnige tuintje, wel om Iets aan
de weet te komen, en dat is weggelegd
voor ieder, die normale belangstelling
heeft voor wat er om hem heen ls te
zien. En te horen.
Aan die glanzende, zachtbehaarde
bUen bUvoorbeeld, die over de reuzen-
bouquet lopen te dribbelen en doen, als-
OP DE BOEKENMARKT
Spiegeltje, spiegeltje aan de wand.
Albert Helman. „De laaiende Stilte".
N.V. Amsterdamse Boek- en cou
rantmaatschappij. Amsterdam 1952.
Albert Helman, behorende tot de groep
der jonge katholieke schrUvers. die om
streeks 1925 aan het woord kwamen, be-
buteerde in 1926 met „Zuid Zuid West",
een korte roman gebaseerd op jeugd
herinneringen dat volkomen terecht een
groot succes was. Helman, die musicus is
onder zlln eigen naam Lou Lichtveld,
heeft daarna vele romans en novellen
gepubliceerd, die ongeluk van kwaliteit.
Zuid Zuid West toch niet meer geëve
naard hebben. Dat neemt echter niet weg
dat een nieuw boek van zijn hand een
gebeurtenis ls. waar het lezend publiek
verheugd over kan zijn
In „De laaiende Stilte." begeeft de
schrijver zich, zoals men uit de titel be
grijpen kan. naar zUn land van her
komst. West Indië, waar hl), zoals hU »n
een woord vooraf vertelt, terugkeert
naar het vervallen landgoed, dat hem
één van zUn beste romans „De Stille
Plantage" heeft ingegeven. De tegen
woordige eigenaar van de plantage stelt
hem een dagboek ter hand van het
hem een manuscript ter hand van het
dagboek van Agnes, die ook in die vori
ge roman haar rol gespeeld heeft en van
wier leven de schrijver nu als het ware
de binnenzijde wenst te geven.
Als wU dit dagboek lezen, krUgen w-U
de indruk dat er niet veel verschil ls
tussen het zieleleven van deze Franse
emigrante, die als Hugenote uit haar
vaderland verdreven werd en een mo
derne vrouw Dezelfde conflicten en pro
blemen, het natuurlUke verlangen naar
man en kind. verontwaardiging over i
het onrecht, de negers op de plantages
aangedaan en eindelUk. onder de be
wustwording van eigen onmacht, de be- i
rusting. Wat het meeste treft in dit I
boek, zoals trouwens in de meest® tro
pische romans van Helman, is de sfeer.
Zonder zich maar een ogenblik te buiten
te gaan aan landschapsbeschrijving,
weet hU het land op te roepen, dat hem
een inniger bron van ontroering is dan
de mens. hetzij blank of bruin.
Het verhaal komt wat moeilijk op
dreef, maar het is de moeite van het
verder lezen zeker waard.
Leonard Hulzinga. „Zo schreed
dc beschaving voort". Tekenin
gen Fiep Westendorp - P. N.
van Kampen en Zoon. Amster
dam z.j.
Er is een Amerikaans auteur, die
Cuppy heet en die een vermakelUke we
reldgeschiedenis heeft geschreven onder
de titel ..Decline and Fall of practically
everybody (Ondergang en Val van onge
veer Iedereen). Dit werk is kort geleden
zowel in Amerika als In Engeland ver
schenen. De man schUnt er vele. vele
lange jaren aan gewerkt te hebben en
het resultaat is heel origineel en amu
sant, mits met mate genoten.
Nu heb ik zon vermoeden, dat deze
Cuppy niet aan Leonard Huizlnga voor
bijgegaan is, maar wat de één kan. kan
dc ander nog niet. Leonard Hulzinga is
helemaal niet leuk. hoort u maar:
..Van verdriet trouwde Albrecht twee
jaar later met een juffrouw met een snor
en ging met vacant ie naar Friesland. Het
werd een teleurstelling. De prijzen in de
fa mijlepensions waren te hoog voor een
langdurig verblUf. Albrecht ging terug
naar Den Haag en dooi Eén van de ver
standigste dingen, die men in Den Haag
doen kan."
Is het niet om je dood tc schamen?
En die arme tekenares, die nog zo'n
aardige vlag bedacht heeft voor dit
misselijke ladinkje!
Gezien enkele niet helemaal zede
lijke opmerkingen zal men dit boekje
wel niet In handen van de jeugd wil
len geven, waar ik het grondig mee
eens ben. zii het dan op geheel andere
gronden. No 1 dat ik hel verkeer vind
ontvankelijke geesten zulke banalitei
ten en platvlocrsighedcn in de hand le
stoppen, dat ls veel slechter voor hun
morele peil dan alle z-g. „erge" dingen.
CLARA EGG INK.
óf Alles aangenomen werk ls. aan die
zéér merkwaardige Insecten ls een hele
boel t® ontdekken, als we de moeite er
voor over hebben.
Ze hebben zon grappige bezige ma
nier van werken, als ze hun lange glim
mende slurf, hun „honlngzuiger" haas
tig ln de bloemen steken en hun harige
poten schoonborstelen van het geie
stuifmeel, waarmee ze zich bu het rond
wandelen op de bloemen hebben volge-
poeierd.
Ook zonder vergrootglas ziet U dul-
delUk dat stuifmeel zitten, tot een
knikkertje bueengesohuierd en gedrukt
in een holte aan de achterpoten. Die
bolletjes aan weerskanten worden al
gioter, totdat ze naar de korf worden
gedragen en aldaar afgegeven aan de
binnenhuisarchitecten voor verdere be
werking.
Persoonlijk ben lk meer gesteld op
hommels dan op bijen. Of het nu komt
door de kleuren (er zijn onder de hom
mels prachtige exemplaren, fluweel-
zwart en bruin met mooie gele en
bruine ringen en witte of bruin-rode
achterlljfpunt) of omdat het bekend ls,
dat hommels nooit iemand kwaad doen
(bijten ook niet, behalvemaar dat ls
een ander hoofdstuk) ik weet het niet.
maar ik mag ze wel, die aardhommels,
tuinhommels en hoe ze verder heten.
Wie ér op let. zal zelf wel ontdekken,
dat bepaalde bloemen in de gunst staan
van de bijen, terwUl hommels weer af
nemers zUn van andere honingleveran-
ciers. Natuurlijk zUn er ook vele bloe
men. die door belde soorten vllesvleu-
geligen. waartoe buen en hommels be
horen. worden bezocht.
Een jongen bracht me onlangs een
stuk van een hommelnest. dat bu het
omverhalen van een takkenbos was los
geraakt. Hommels maken n.l. evenals de
bijen, een nest. waarmee zy in het voor
jaar een aanvang maken. Dat „zij" is
in zoverre niet Juist, dat bij de hom
mels één Individu met de nestbouw be
gint en wel de koningin, die als enige
van haar volk de winter heeft over
leefd. Dat klinkt als uit een heldenver
haal. maar de werkelUkheld is helemaal
niet romantisch. Het hommelvolk in zijn
geheel sterft in het eind van de herfst
en de konihgin maakt ln het voorjaar
van was een aantal cellen ergens in de
grond en deponeert in elk kamertje een
eitje als een klein stipje. Uit zo'n eitje
komt een heel klein „rupsje" zonder
pootjes, een made. die zich onder de
goede zorgen van Hare Majesteit flink
ontwikkelt en zich tenslotte verpopt. Uit
de pop verschijnt dan de volwassen
hommel.
Deze nieuwe hommels weten meteen
van aanpakken en dat ls maar goed
ook, want de koningin kan deze z.g.
werksters best gebruiken bU de uitbrei
ding van het bedrijf- Zo ontstaat dan,
als de zomer zijn intrede heeft gedaan,
een behoorlijk groot nest. waarin wel
honderden hommels, werksters zowel als
mannelijke dieren, hun plaats en beteke
nis hebben.
Ik vertel het belangwekkende hom
melleven wel heel erg vluchtig en
wandel eigenlijk zo'n beetje over die
buitengewoon interessante insecten
horizon op dit punt wenst uit te breiden,
kan niet beter doen dan ln boekwinkel
of bibliotheek zoeken naar een eenvou
dig werkje op dit gebied. HU krUgt dan
veel meer te lezen dan in dit kleine
bestek kan worden behandeld.
Dat bewuste hommelnestfragment zag
er anders merkwaardig uit. Het had let
terlijk niets van de fraaie regelmaat en
de bewonderenswaardige constructie, die
in een bijenraat altUd het eerst treffen.
Het was een wat slordige samenklon
tering van papierachtige bolletjes,
waaruit je met wat goede wil enige cel
letjes kon herkennen.
Dit hele gevalletje heb lk op mun
tafel gelegd en het daarna vergeten,
totdat ik er na een paar uren weer
eens naar keek Wat zag ik toen boven
op het stukje nest zitten? Een splin
ternieuw hommeltje, een alleraardigst
diertje met gele ringen en witte achter-
iljfspunt. Kersvers uit zjin wieg gekro
pen. al was hij op insectenmanier een
volkomen volwassen insect, zU het dan
wat verfomfaaid en een beetje slordig.
Een beetje ongewassen, zou je kunnen
zeggen, en ongekamd.
Hommels zUn allemaal echte harige
Ezau's. Dit diertje was het ook. Maar
Opnieuw hevig in trek!
mo(
PARLJS. 5 Juli we?
rijd
Eens hèt van Grootmoeders ond- alle
goed, speelt het vandaag een min: doe
ingetogen rol. En of hel wit op res
zwart op wit, crèmekleurig of andt wai
zins is, of het het traditionele kali stu
ncn fond heeft of een zijden ond- I
grond, voor duizend vlotte, feestek da:
en zomerse zaken is het weer zo n lini
derne Engelse borduurwerk te gebr 322
kenSio
val
Voor- de witte blouse bijvoorbeeld, c plo
het grote decolleté en de brede kras kle
het is een gekleed gevalletje, geheel r, we:
witte geborduurde katoen, dat met f eer
zwarte (of donkergekleurde changes: 11a:
rok een feesteluk en apart ensem: glr
vormt. ste
Voor de blouse van witte shantung j
popeline. die een opgeknipte hals h«
en korte kimonomouwtjes, waaraan d: i
geborduurde stroken een origineel e
peet geven.
Voor de eenvoudige fantasietaillr. i
met getailleerd jasje en gerende rek. Hi I
jasje heeft aangeknipte revers en ox i
kwart kimonomouwen. Hot gehele e:
semble ls gemaakt van witte geborduu: -
de katoen; de bles van de knoopslt
ting is van katoenen rlb-plqué. (De sv
kan over een zachtrose voering wordi
gewerkt). Hetzelfde ensemble kan wc
den uitgevoerd in machinaal gebc
duurde naturel shantung. ch
Engels broderie kan worden gebrul
voor het vlotte dansjurkje. waarvan
wijde rok drie geincrusteerde banden v,
katoenen nb-piqué heeft: de boven:
en breedste vormt twee grote zakk:
Het lijfje van dit witte jurkje wordt:
de rug gesloten.
En ook kan het dienen voor de h;
ovale stola van witte Ungeriekatoen
batist «gevoerd met hetzelfde materia!
die omboord ls met een volant van t
geborduurde goedje. i
I
Onderofficieren bespraken
hun wensen
BEZORGDHEID OVER HUN POSIT
m<
Te Assen is de algemene vergadert 19!
van „Ons Belang", Vereniging van o' zij
derofficieren behorende tot de Konirj za
lijke Landmacht, gehouden. 50 afdek de
gen. wo. die te Djakarta en Fontaic j
b!eau 'Fr.i waren vertegenwoordigd re
De voorzitter de heer P- C. Adamse nc
Den Haag stond o.a. stil bij de mogelij: di-
Invloed, welke de vorming van een Eur ve
pees leger od de positie van de onderï
ficieren zal kunnen hebben. op
Op dit punt gaf het hoofdbestuur v di
enige bezorgdheid blijk. De plannen we Ti
ke in verband met de encaderlng t: zU
leger en luchtmacht schiinen te besta?- «P
zullen er toe kunnen leiden dat o eï
groot deel der sergeanten na 8 a 9 jan nï
de militaire dienst zal moeten verlate
wat de Dositle van de betrokken beroer
onderofficieren wel zeer wankel maat
In resoluties werd het hoofdbest
verzocht te Ijveren voor: a), periodic; °i
bevordering, b). vervullen van vacatur
in de leger organisaties door onderofl a<
eieren in de organieke definitieve rat
cl. onderbrenging bit het dienstvak vc-
speciale diensten van instructieve ondf
officieren-, tewerkgesteld in een nlf BJ
instructie) e functie, d». bevordering vi
sergeanten-verpleger en andere ve'
gelijkbare groepen tot sergeant der 1:
klasse, na b.v. vier jaren. e). het open'
van de mogelUkheld van de functie
huismeester en magazijnmeester bti
militaire hospitalen door de hospital
bedienden. f>. Invoering van de ra:
serreant-majoor-kok bil alle onderdo e
De vergadering sprak zich vervolgd
uit voor het gerege'1 houden van o: J
leidingen voor hogere rang en voor 'j
geheel rechtsherstel, ook voor de voor®
malige ondercifficieren-capltulant.
i
na een uurtje wandelde het toch nel
jes geborsteld met glanzendo gestrek'
vleugeltje over mun schrijfpapier e'
liet zich rustig bekijken onder de lou?
Met celletjes en al heb ik hem ('t
wel een „zij" zijn geweest!) toen on>if j
een afdakje gezet en nu moet de natuu j
maar voor de rest zorgen.
Maar ik ga, zodra ik er tyd voOr het
nog eens wat over die hommels nasnu!
felen. j
Ze rijn de aandacht waard.
S. VAN DER ZEE.
