In Gouwsluis worden Amsterdam en Rotterdam met elkaar verbonden
Synodale uitspraken waren
gebaseerd op zakelijke gronden
Truman pleit nog eens voor
onverminderde voortzetting
herbewapening
„Peinzerij hij een bloemetje"
91ste Jaargang
LE1DSCH DAGBLAD
Zaterdag 19 April 1952
Tweede Blad No. 27587
(Foto L.D./Van Vliet»
In de groeiende verkeersslagader door randstad Holland, de
directe verbinding tussen Amsterdam en Rotterdam, vormt de
in aanbouw zijnde Gouwsluisbrug te Alphen een belangrijke
schakel. Niet alleen voor het directe verkeer tussen de beide
Nederlandse haven- en industriecentra, ook voor Alphen en
omgeving is deze oeververbinding van het allergrootste belang.
Alphen krijgt hiermede een tweede Rijnovergang, die het ver
keer over de ongelukkige Brug der Zuchten in het centrum
van de gemeente in hoge mate zal ontlasten, en daarmede een
belangrijke factor zal vormen in de oplossing van een van
Alphens brandendste ploblemen. het verkeer.
Deze overzichtsfoto, genomen vanuit een van de torens van
de hefbrug over de Gouwe, toont vrijwel het gehele in uitvoe
ring zijnde werk bij Gouwsluis.
Links op de voorgrond de Gouwe met op halve hoogte van
de foto naar rechts de Rijn en aan de overzijde daarvan het
begin van het Aarkanaal. Over het Aarkanaal de brug die
vanaf de nieuwe omleidingsweg thans verbinding heeft met de
Lage zijde en mettertijd over de in aanbouw zijnde Rijnbrug
met de laatste nog te voltooien schakel in de directe Amster
dam-Rotterdam verbinding, het weggedeelte tussen Gouwsluis
en Boskoop.
De foto werd genomen op de dag. dat het beweegbare brugdek
op zijn plaats werd gehesen. De bok. waarmede zulks ge
schiedde. ligt nog in de Rijn. Even rechts daarvan de in aan
bouw zijnde brug. waarvan de landhoofden nog los staan van
de opritten, die men tussen deze brug en de Aarkanaalbrug en
aan de andere zijde rechts op de foto ziet. Van de veertig
duizend kubieke meter zand voor deze opritten is reeds
20.000 gestort.
Rechts onder even buiten de foto komt de aansluiting op de
Hoge Rijndijk, waarover het verkeer geleid zal worden zolang
het weggedeelte naar Boskoop nog niet gereed is. Is ook die
laatste schakel in de verbinding Amsterdam-Rotterdam gereed,
dan ontstaat daar een uiterst druk verkeersknooppunt.
Nogmaals Hardegarijp
Openbaar onderwijs een gelijkwaardige
plaats naast het Clir. onderwijs
Verwarring wordt sterk
betreurd
Gisteren kwam te Utrecht in het
Gebouw voor K. en W. de Hervormde
Raad voor zaken van Kerk en School
onder voorzitterschap van dr D. N.
van der Neut te Zeist bijeen. Onder
de genodigden o.a. vertegenwoordi
gers van onderscheidene onderwijs
organisaties bevond zich ook een
deputatie uit het moderaraen van de
Generale Synode der N.H. Kerk, be
staande uit de predikanten Wolfens-
berger, praeses, dr Emmen, secretaris
en Landman.
De nieuwe secretaris, de heer C. H.
Sonneveld te 's-Gravenhage, deed in
het jaarverslag uitkomen, dat de ver
houding met het bijzonder christelijk
onderwijs in het algemeen gunstig ls. al
wordt soms gesuggereerd, dat de Raad
eigenlijk voorstander zou zijn van het
openbaar onderwas.
NIET SLECHTS ÉEN TYPE VAN
SCHOOL.
Wat wel juist ls, is. dat de Raad van
oordeel is. dat voor de Raad niet-slechts
één type van school in aanmerking
komt en dat het ontstaan van bijzon
dere christelijke scholen op waardige
wijze dient te geschieden.
De Raad heeft nooit medegewerkt aan
het doen geven van godsdienstonder
wijs bij het openbaar lager onderwijs
als het doel slechts was de bloei van
een school te bevorderen.
Het streven van de Raad is gericht op
het kerstenen van het ganse onder
wijs. Als Raad mogen wij zelve echter
geen keus doen en wij mogen het Chr.
onderwijs ook niet stellen tegenover
het openbaar onderwijs. Wanneer wij
evenwel het openbaar onderwijs een
gelijkwaardige plaats kunnen geven
naast het Chr. onderwijs, dan eerst
komen wij in een goed klimaat en
dan kan het komen tot kerstening
van de natie, want de velden zijn wit
om te oogsten, zo betoogde spreker.
De voorzitter merkte vervolgens op,
dat de synodale uitspraken t.a.v. Harde
garijp gebaseerd zijn op zakelijke gron
den. Het is tenslotte zo. dat de kinderen
uit Hardegarijp naar twee Chr. scholen
in nabijheid konden gaan. Kwam er nu
een nieuwe Chr. school bij, dan zouden
deze twee driemansscholen terugvallen
tot tweemansscholen en de openbare
school zou normaal blijven doorgaan.
EEN VERKLARING
Hierna legde dr Van der Neut de vol
gende verklaring af:
„De Raad voor de zaken van Kerk en
School verklaart, dat het door de
Generale Synode der Ned. Herv. Kerk
in conclusie drie ten aanzien van de
schoolkwestie te Hardegarijp gemaak
te. en door de Raad gedeelde voor
behoud, betreft de, met medeweten
van het moderamen van de Raad door
de kerkeraad van Hardegarüp geoe-
rigde argumenten „dat de kerkeraad
de actie tot 't stichten van een nieuwe
school onmogelijk anders kan zien
dan een streven naar een machtspo
sitie' en „dat de leden van de ge
meente meer de eenheid van de
avondstafel dan die van de bestuurs
tafel zoeken".
De Raad is van mening, dat het
laatste argument, afgezien van het
verband, waarin het hier is aange
wend als een kerkelijk volkomen
verantwoorde vermaning, gericht tot
de leden der gemeente, dient te wor
den beschouwd, dat het echter als
argument in verband met de te Har
degarijp hangende schoolkwestie on
deugdelijk moet worden geacht.
De Raad betreurt de verwarring, die
hierdoor is ontstaan, en neemt, voor
GEEN AFSTAND VAN VER-
ANTWOORDELIJHEID.
In aansluiting op deze verklaring
merkte spreker op, dat de Kerk zelf het
werk van het Chr. onderwijs waardeert,
zoals dat door verschillende organisaties
wordt bevorderd, maar zij kan geen
afstand doen van haar verantwoorde
lijkheid ten opzichte van het. gehele
onderwijs. De kerk spreekt zich uit voor
Chr. onderwijs en tegen steriele neutra- -------------
liteit, doch zij kan geen keus doen tus- antwoordde prof. dr C. G.
sen bijzonder en openbaar onderwijs. I enkele vragen.
Ook de openbare school kan Chr. onder- Spreker merkte o.m. op, dat de Ned.
wijs geven en zij doet dat in bepaalde I Herv. Kerk heeft vast te houden aan
gevallen ook wel degelijk door de er
kenning en de eerbiediging van het
evangelie De kerk kan de Chr. bijzon
dere school niet prefereren alleen om
haar „christelijk" zijn. Het openbaar
onderwijs biedt mogelijkheden, waarvoor
men de deur niet wil sluiten. Ook zU
die arbeiden van het evangelie uit in
de openbare school hebben de steun van
de kerk en daarom hebben de gemeen
ten een taak t.a.v. het geven van gods
dienstonderwijs in de openbare school.
Spreker deed verder uitkomen, dat de
kerk moet afkeuren de ongeestelijke
motieven, die bij schoolstichting een rol
spelen, b.v. het motief der concurrentie.
Er moet daarom naar samenwerking
worden gestreefd. Hierbij krijgt dan ook
de humaniteit een rol. omdat ook deze
gevoed wordt uit de christelijke levens
leer en de genade en streeft naar de
opvoeding van het kind tot een goed
Spreker betoogde voorts, dat de kerk
zich niet kan plaatsen achter de leuzen
voor de christelijke zomin als voor de
openbare school.
Na enige discussie sprak ds Wolfens-
berger namens de Synode hartelijke
dankbaarheid en waardering voor de
Raad en zijn arbeid uit. Daarna be-
SmÊk Niftrik
de visie, dat zij niet staat voor het
christelijk volksdeel, maar voor de
ganse natie. Aan de verdedigers van
de chr. school mag verweten worden,
dat zij die school bijna maken tot een
zaak van dogma. De Raad gaat ech
ter uit van het Nederlandse volk en
van een school voor het gehele volk.
Dal is niet de openbare school, al
maakt men dit er ook van. Wij staan
voor om te breken met de leuze, dat
de schoolkwestie het uitsluitend recht
van de ouders is. De doopgelofte
bindt niet de ouders alleen maar de
ganse gemeente. De kans nu ligt in
het principieel herzien' van de wette
lijke kaders van het onderwijs. Wat
de Synode thans gezegd heeft is maar
een beginnetje, er zal nog veel meer
komen.
De voorzitter erkende daarna nog. dat
er minder misverstand zou zijn geweest
als de afgelegde verklaring eerder was
bekend geworden. Overigens merkte hij
nog op, dat Gods maatstaven anders
zijn dan de menselijke en dat één uur
godsdienstonderwijs op een openbare
school in bepaalde gevallen wel eens
rijper vruchten kan afwerpen dan 6 uur
van dat onderwijs op een chr. school.
Tenslotte defereerde ds G. van Leeu
wen, jeugdpredlkant te 's-Gravenhage
over „De mentaliteit van de jonge
generatie".
Agressie-gevaar niet voorbij i
De Verenigde Staten verkeren „nog
steeds in dodelijk gevaar" van Sovjet- j
agressie, aldus heeft president Tru
man op een bijeenkomst van oud-
strijders in Washington verklaard. Hij
drong er bij de oud-strijders op aan
te helpen pogingen in het congres om
op fondsen voor herbewapening en
steun aan het buitenland te bezuini
gen, af te wenden.
In het bijzonder viel Truman het
Huis van Afgevaardigden aan. „Zij zeg
gen niet. bezuinig op productie var
straalvliegtuigen of tanks of op het
aantal soldaten", aldus de president.
„Zij nemen niet de verantwoordelijk
heid door te zeggen waar en hoe we
onze nationale verdediging dienen te
verzwakken. Zij willen bezuinigen er
niet lastig gevallen worden met bijzon
derheden. Mogelijk zullen zij later, na
Kijkjes in de natuur
Dit opschrift is niet origineel! Voor
het ogenblik vind ik het echter zeer
toepasselijk, want inderdaad heb ik een
paar bloemetjes voor me staan op tafel
en die geven me aanleiding tot een
beetje pemzerij.
Het zijn er twee. een anemoon en een
primula. De eerste is de witte bos-
ar.emoon, de tweede de kleine wilde
primula of sleutelbloem. „Aprllletje"
zeggen ze hier.
Op een fietstochtje buiten de stad
hebben we ze gevonden op een straat
weg, verloren of weggegooid, in ieder
geval verlept en verslonsd.
Nu vind ik deze eerste voorjaars
bloemen zo bijzonder mooi. dat ik het
altijd zonde en jammer vind, ze te laten
liggen. Daarom zijn ze meegenomen
naar huis, waar we ze tot hun hals In
een vaasje met water hebben gezet. Nu.
na een paar uren al. staan ze er fris bij.
de stelen en de bladeren zijn gestrekt
en gespannen en te zamen met een paar
takjes vrouwelijke wilgentakjes, grijs
groen van kleur, sieren ze de Zondagse
tafel. Want- een sieraad zijn ze. de<e
sleutelbloemen met hun bleekgele bloeni-
schermen en hun gerimpelde frisgroene
bladeren. Primulaeersteling! Een
van de eerste bloemen aan de bosrand.
Sleutelbloem! de ontsluiter van de
lente!
Niet minder sierlijk ls het bosane-
moontje. de langgesteelde ranonkel
met zijn tere bloemblaadjes, wit van
kleur, soms iets rood aangelopen.
De bewoners van Twente vinden het
de gewoonste zaak van de wereld, dat
ze die bosanemoon en dat sleutel-
bloempje zo maar in 't wild aantreffen.
Laat- ik er maar meteen bij noemen de
zachtpaarse maagdepalm en over een
poosje het tweebladig dalkruid, ook al
zo'n opmerkelijk fijn bosplantje, terwijl
ik de verscheidene soorten orchideeën,
die daar inheems zijn. niet mag vergeten.
Daar zit ik dan midden in de rijkdom
aan planten die het land tussen Dinkel
en Regge mankt tot een der rijkste ge
bieden van ons land. Degene, die in een
bepaalde streek is geboren en getogen,
accepteert echter ir den regel de schat
ten van zijn eigen grond, "tonder dat
hij zich bewust maakt, wèt hij eigen,|Jk
bezit. Dit is begrijpelijk, het Ls alge
meen menselijk. Pas wanneer men. wat
gedachtelocs werd aanvaard, niet meer
bezit, krijgt het betekenis, want dan
voelt men wat verloren ging.
Is het daarom niet beter, dat bezit
aan natuurschoon te beschouwen als
een voorrecht?
Want een voorrecht is het, wanneer
we op een wandeling of een fietstocht
onverwacht bij een kromming van de
weg een heel veld van bosanemcontjes
de hoge wailekanten van een slingerende
beek er gehsel wit van zfjn gekleurd.
Evenzeer zal hij, die bij het uitrusten
boven aan zo'n beek. stil heeft zitten
luisteren naar de stemmen van het bos
(wat is er al weer véél te horen!) te
midden van de polletjes bleekgele pri
mula's. mogen zeggen, dat zfjn dag goed
was!
Voorrechten brengen echter ook
plichten met zich. Wie zich herinnert,
wat ik al eens eerder moest schrijven
naar aanleiding van enige opvallende
staaltjes van nestenvernieling (niet door
eksters, lezer!) begrijpt misschien waar
ik heen wil.
De lezers en lezeressen uit de grote
steden zullen misschien denken: „O. dat
is niet voor ons bedoeld, dat slaat op het
zover hij voor het gebruik van deze voor ons zien en wel in zo'n aantal, dat
platteland!" Zij mogen dan bedenken,
dat. waar geen bossen zijn en geen hei-
i develden. toch wel parken en weilanden
zijn met een bloeiende flora, die voor de
stedeling een bron van vreugde en van
studie kan zyn. en dat, al heeft men
geen walletje met anemonen en sleutel
bloemen. er toch de stadsparken zijn of
de begroeide dijken om de stad.
Allemaal bezit, niet van de enke
ling, maar van de gemeenschap. Be
zit, dat moet worden beschermd, dat
moet worden (hoe heet dat ook weer?)
aanbevolen in de zorg van het publiek!
Accoord! Prachtig!
En tochtoch zijn er de processen-
1 verbaal, toch komen de „kleine zon-
daars" vooi het hekje, toch spreken de
I kaalgerukte wilgestruiken langs de we-
I gen een duidelijke taal en blijft het
I schooieren langs de vogelnesten een
j onuitroeibaar kwaad. Toch kunnen we
i iedere zomer op de wegen weer hele
boeketten samenrapen van weggeworpen
blauwe lupinen, dotterbloemen en gele
brem. Hoe zit dat toch?
I Dat van die anemoontjes was natuur
lijk kinderwerk. Kinderen plukkengraag
I bloemen, het is een natuurlijke uiting
dat rondgraaien in een overvloed van
kleurige dingen op uitnodigende hoge
steeltjes. Het is een toegeven aan een
onberedeneerde drang, wat we ook zien
bij het vlindertjes vangen.
j Maarwat wilt U dan? Mogen onze
kindertjes dan geen bloemetjes meer
plukken? Mag dat ook al niet meer?
t Ik zal me wel wachten, hierop een bin
dend antwoord te geven, al was het al
leen. omdat voor verschillende streken
van ons land verschillende maatstaven
gelden. Op één punt moet echter een
verschil van mening zyn en dat is dit.
Nederland breidt zijn industrieën steeds
meer uit, de overbevolkte steden vragen
voortdurend meer ruimte en de agrari
sche bedrijven eisen het ene stuk natuur
na het andere. We zwijgen van de mi
litaire oefenterreinen.
Nederland wordt arm aan natuurge
bieden en het zal zeer zuinig moeten
zijn op wat nog is overgebleven.
In dit licht bezien. Is het wel dege
lijk van groot belang, dat ouders en
andere opvoeders de jeugd grootbren
gen in het besef van verantwoorde
lijkheid ten opzichte van ons gemeen
schappelijk natuurbczit.
Verleden jaar zag Ik een voorvalletje,
dat me is bijgebleven. Een man fietste
langs een ziekenhuistuin. waar jonge
prunusboompjes langs het hek stonden
te bloeien. Plotseling stapte hij af. rukte
een paar prachtige bloesemtakken af
en ging er snel vandoor. Zijn jeugdig
dochtertje was aandachtig toeschouw
ster.
Nee vader, zo komen we er niet!
S. VAN DER ZEE.
de verkiezingen, meer geld besohikbaar
stellen."
„Onze nationale verdediging kan ech
ter niet op politiek waohten", aldus
Truman. Hij aei, dat als de door het
Huls aangebrachte bezuinigingen door
het Congres zouden worden aangeno
men het opgestelde schema in die war
zou komen en contracten ingetrokken
zouden moeten worden.
„Als wjj bezuinigen op de uitgaven
voor nationale beveiliging, kunnen wij
al het werk. dat wtf op dit punt tot
op heden hebben verricht om een
derde wereldoorlog tc voorkomen,
weer ongedaan maken aldus de
president.
Truman zei. dat dezelfde gevaarlijke
en vernietigende aanvallen werden ge
daan op het programma voor militaire
hulip en economLsohe bijstand aan de
bondgenoten van de Verenigde Staten.
Als de V.S. in gebreke zouden blijven
deze bondgenoten te helpen, zou het bij
een aanval op de vrije wereld mogelijk
de gehele last van tegenstand bieden
alleen moeten dragen.
„Wij kunnen niet vemvaohten dat an
dere landen aan de zijde der vrijheid
zuilen strijden, tenzij zij de economisohe
en militaire kracht daartoe bezitten",
aldus Truman.
Truman verklaarde, dat hij het cop-
gres. indien noodzakelijk, elke dag dit
jaar in zitting zou houden om het geld
te verkrijgen, dat naar zijn mening
nodig is voor de nationale veiligheid.
Eden ontbiedt Stevenson
en Howe
De Britse minister van buitenlandse
zaken. Eden. heeft besloten de Britse
am/bassadeur in Cairo, sir Ralph Ste
venson, te ontbieden voor het uitbren
gen van verslag over zijn besprekingen
met de Egyptische regering. Eden heeft
ook de gouverneur-generaal van de
Soedan, sir Robert Howe, uitgenodigd
naar Londen te komen ter bespreking
van vraagstukken voortvloeiend uit de
Jongste ontwikkelingen.
De Soedan blijft het grote struikel
blok.
LOONEISEN IN ENGELAND.
Leiders van 38 vakverenigingen in de
Britse scheepsbouw- en machine-in
dustrie hebben besloten hogere ionen te
eisen voor haar 3 miilioen leden.
Tot dusver hebben mijnwerkers, spoor-
weglieden, onderwijzers en landbouwers
bekend gemaakt, dat zij van plan zijn
hogere lonen te vragen als tegenwicht
voor de gestegen prijzen van levensmid
delen als gevolg van de verlaging van
de regeringssubsidies.
GEEN GESLOTEN FRONT BIJ
ITALIAANSE GEMEENTERAADS
VERKIEZINGEN.
Na langdurige onderhandelingen zijn
de Italiaanse christen-democraten, re
publikeinen, sociaal-democraten en li
beralen overeengekomen bij de op 25
Mei te houden gemeenteraadsverkiezin
gen in Rome en Na-pels wel met afzon
derlijke lijsten uit te komen, doch deze
lijsten onderling te verbinden, «odat
stem verloren zal gaan.
Het ziet er echter naar uit, dat „re
bellen" onder de sociaal-democraten en
republikeinen, die zich niet met deze
ontwikkeling kunnen verenigen, met een
eigen lijst zullen uitkomen.
JOEGOSLAVISCH VLIEGTUIG IN
OOSTENRIJK GELAND.
Passagiers van een Joegoslavisch üjn-
vliegtuig. dat de luchtverblnding tussen
Agram (Zagreb) en Ljubljana onder
hield. hebben de bestuurder met een re
volver gedwongen in Oostenrijk te lan
den. Zes der elf passagiers wensen zich
in Canada te vestigen. Het toestel is in
de Britse bezettingszone van Oostenrijk
geland. De zes bewuste passagiers zijn
voorlopig door de Britse bezettingsauto
riteiten aangehouden.
