EIDSCH m DAGBLAD George lieden ten grave gedragen nan<r VRIJDAG 15 FEBRUARI 1952 No. 27534 (e Jaargan, j ff Renny DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN Witte Singel l. Leiden - Giro No 57055 VV Menkhorst en J Brouwer f g._ per kwartaal; t 0.47 per week Telefoon Dir en Adm.: <s5041, Red 21507 De Koninklijke grafkelder van de St. George Kapel van liet kasteel Windsor, waar sinds Koning George de Derde alle Britse vorsten, behalve Koningin Victoria, begraven zijn. is ook de laatste rustplaats van Koning George VI. Het Kasteel Windsor dateert uit de tijd van Willem de Veroveraar, die het bouwde als onderdeel van een verdedigingsstelsel in het Zuiden van Engeland. De kapel werd aan het einde van de 15e eeuw gebouwd als geestelijk tehuis voor de oudste Britse orde. de Orde van de Kouseband. welke in 1548 door Eduard de Derde werd ingesteld. Grootse manifestatie van ankbaarheid van Britse volk Luisterrijke traditionele stoet trok door Londen dete dro^e. doch koudgrijze en winderige dag is koning George VI naar jltste rustplaats gebracht, uitgeleide gedaan door vele groten der aarde. I bQgezet in de grafkelder van de rijkgeomamenteerde kapel van dc Hei- leorge binnen de oude, verweerde wallen van het kasteel van Windsor, lijn rader, George V, rust daar met andere Britse souvereinen zoals Hen- VIII. Karei I, George III, George IV en Willem IV. tog ran Kent, broeder van de overledene, ligt daar eveneens begraven. i volk bezit meer gevoel voor ce eel en ritueel dan het Engelse, stad vormt een treffender decor in historische plechtigheid als rin het zilvergrijze, in de winter vazi?e Londen. leek alsof de monumentale con- 1 terugweken om alle aandacht te tallen od de zich uiterst langzaam wegende begrafenisstoet, vol *n stijl. den tienduizend militairen, ere- en gewone formaties, langs de i Londen. rouwstoet zelf hepen 1500 leden rijdkrachten mee. ln detachemen- 20 Onder de militaire leiders vanzelfsprekend Eisenhower en flniery op. lijdelijk verliest een staatsbe- «el van haar persoonlijk ka- «n souvereln ls heengegaan, de grondidee van ,de" souverein voortleven. dit laatste ls bij de oprichting e stoet de nadruk gevallen, ceremonie is immers een afscheid tege.rjkertjjd een bevestiging, manifestatie met haar rijke af- van uniformen en kleuren :A,Mn vrijwel nauwkeurige copie conzaande plechtigheden aLs deze. een gebeurtenis, welke boven ^OTihjke uitging. Het leven van vergankelijk, maar de °enis van heel een volk gaat handeling m deze ceremonie, elk E bewaard detail, had beteke- te^°°mde meni-te was het ►ml. ^nt' overweldigend. De ge lei hl!ll»L.h3dJook als onmiddel- vrl^L? !emde uitdrukking te van cemoed On- ft ke.ijkheij en mechanisa- ■n daarvoor geen eigen exores- tenteerfr't2Llnerl bd dergelijke ïnrm. rjeeds weer naar de ge- 'i hun"! t®?" verleden, to, eerdheid echter de "w bedoeling er van doen en forsten in eeuwen van b-vS m Seopende kist ..Lp* betoond en ook naar dit »«Cm '?m ledereen te la- tij werkelijk, en op ro»- garmtiWaren Kest°rven. Dat 7 y°or de nieuwe vorst. Po®ts gebakken was onen 00_k. van de onafzienbare die hun Koning uit en doen op zijn laatste /fe/ Vrijwillige Vrouwe bij de ingang van waar de Koning 'g en vanwaar de be- vertrekt, veldkeukens voor degenen die de ronde trotseren, maken lhee' ee" zeer welkome Onder het linnen afdak, voor de uit gang van de hail, stonden de zwaarge- sluierde koninginnen en de andere fa milieleden. Van terzijde sloegen de vorstelijke be zoekers en vele hoge militairen het ta fereel gade. Zodra de stoet, waarvan het voorste gedeelte over een afstand van drie kwart mijl van te voren was opgesteld, zich in beweging zette, klonk de eerste zware dreun van Big Ben elke minuut herhalend .totdat de 56 slagen vol wa ren. De kanonnen van Hyde Bark en de Tower vuurden dof een zelfde getal mi- nuutschoten of, overeenkomstig met het aantal, door de koning bereikte, levens jaren. Het voorbijtrekken der schitterende processie van staatshoofden, vorstelijke personen, ministers, ambassadeurs, mi litaire leiders en hofiignltarissen, mili taire detachementen en garde-forma ties - de „ruiters" liepen in deze stoet aangezien paarden a. een voor de rij tuigen mochten worden gebruikt - met als s'ot vertegenwoordigers van po'itle. brandweer en burgerlijke verdediging, duurde ruim een half uur. Het ging heel langzaam en plechtig De militairen toonden een volmaakte precisie in beweging en gebaar, het ge heel beheerst door de melancho'ieke treurmuziek der martiale muziekcorpsen met hun omfloerste trommen. Een bijzondere groen vormden de altijd bonte doede'zakblazers De lijfgarde droeg de karabijnen omlaag gericht on der de arm Al deze onderde'en van de stoet vorm den slechts de inleiding tot de climax - de affuit met de baar. getrokken en gevolgd door de dicht opeengedrongen matrozen, in brede rij eveneens met de karabijnen omlaag onder de arm - be geleid door witbep'uimde gardeofficie ren, garde-so'daten met hun hoge be renmutsen en de bewakers van de To wer met hun ronde zwarte Tudor-hoe- den en Spaanse witte kragen De rijkskroon, en de gouden rijksap pel - bezet met duizenden juwelen - fonkelden. Beide symbolen bevatten twee van de grote Cu'llnan-diamanten we'ke 40 Jaar geleden in Amsterdam zijn gesle pen. Onmiddellijk achter de baar vo'gd.e de omfloerste koninklijke standaard, ge dragen door een officier van de huis houdelijke oavallerie. Ontroering maakte zioh meester van d? menigte, toen de zg. .glazen koets" met haar in het zwart gestoken koetsier en drie palfreniers en getrokken door tn.ee grijsbruine paarden zichtbaar werd. In deze koets zaten de koningin, de koningin-moeder, prinses Margaret en de enige zuster van de koning, de Princess-Roy al. Te voet volgden de hertog van Wind sor, de hertog van Gloucester, de hertog duizenden, maar in honderdduizenden worden geteld. Op sommige plaatsen stonden er rijen van honderd dik. Duizenden hebben het gure weer ten spijt er de hele nacht voor over gehad om een plaatsje te bemachtigen. De donkere, even oplchtende. depar tementen van White Hall met hun klas sieke gevels, het dorpsachtige poortje d r bereden garde, waardoor de stoet zich als het ware heen moest wringen, het wijde paradeterrein daar aohler. waar de koning zovele jaren zijn lijf garde de revue afnam de koninklijke paleizen en staatsgebouwen langs de Mall, met aan de overzijde het dorre, w in terse, doch niettemin altijd lieflijke park van St. James, de nauwe doorgang naar Piccadilly, de stat ge weg door Hy de Park en de kleine .marmeren poort" I Marble Arch) vormden de karakte ristieke omlijsting van de proe ss e. Daama kwamen de woonwijken met veel volksw nkels en een pensionbuurt. waar elke millimeter ruimte was geka pitaliseerd, de mensen puilden uit de huizen en van de daken' Met het bereiken van het Paddlngton Station was de eerste fase van de tocht ten einde. Toen de baar in de trein verdween, werd de treurmuziek van Chop.n ten gehore gebracht. Koningin Juliana en Prins Bernhard te Londen Koningin Juliana en prins Bernhard hebben het noenmaal gebruikt in „Cla rence House", hetgeen tot nu toe de Londense woning van koningin Elisabeth was. Behalve koningin Elisabeth zelf zaten mede aan koning Gustaaf en koningin Louise van Zweden, de hertog van Edinburgh en lord en lady Mount- batten. Koningin-moeder Elisabeth heeft gis teravond in Buckingham Palace gedi neerd met koningin Juliana en prins Bernhard. Het koninklijk paar werd in de loop van de dag ook ontvangen door de komngln-douarière Mary. Te 23 00 uur reden de koningin en de prins naar Westminster Hall, waar zij ongeveer vijf minuten zijn gebleven en het voorbijtrekken van mensen langs de katafalk gadesloegen. Daarna verlieten zij onopvallend de Hall. Onze Londense correspondent telefo neert nog: De aandacht van het .Britse publiek gaat sterk uit naar koningin Juliana, omdat zij dezelfde positie inneemt als de jonge koningin van Engeland. Men beschouwt de Nederlandse vorstin als het voorbeeld van koningin Elisabeth. Bij de dood van koning George V was .geen enkel lid van onze koninklijke familie aanwezig. Thans zat onze souvereine in het eer ste rijtuig. De bladen doen uitkomen, dat koningin Juliana boven koningin Elisabeth het voordeel had, dat zij on middellijk door beroemde vrouwen werd voorafgegaan. Er wordt aan herinnerd, dat koningin Juliana haar echtgenoot de titel „prins Gevoel en verstand Zonder enige overdrijving kan men zeggen, dat het Europese leger aan een zijden draadje is komen te hangen' Dit als gevolg van het feit, dat .in Frankrijk het gevoel het dreigt te winnen van het verstand. Dat in Frankrijk na de historie van de laatste eeuw de vrees voor Duitsland groot is - drie oorlogen binnen de 90 jaren is heus niet gering te schatten - het ls te begrijpen, maar politiek kan nu eenmaal met gebaseerd zijn op sen timent of gevoe'. Politiek is een zaak van bittere realiteit en realiteit staat los van elk gevoelsargument. De harde realiteit van het ogenblik ls dat tegen het gevaar van 'n Russische agressie opgericht moet worden een ge sloten Europees front met Amerika als grote steun daarachter. Daarom valt het al zo zeer te betreuren dat Engeland, hoewel het alle steun toezegt .zich niet aan dit Europese front wil verbinden, vasthoudend aan de idee van het Britse imperium, dat zich over de ganse we reld uitbreidt. Maar dit is reden te meer voor het Europese vasteland om zich zo nauw mogelijk aan een te slui ten Nu laat zich gemakkelijk begrijpen, dat ln deze combinatie Duitsland, het geen momenteel wil zeggen West-Duits- land, niet kan worden gemist. Zonder deelneming van West-Duitsland ont staat een gevaarlijk vacuum, dat de an dere Europese landen .zelfs niet met dg steun van Amerika en Engeland, kun nen opvullen. Het lijdt dan ook geen twijfel, dat bij niet-deelneming van West-Duitsland de verdedigingslijn te gen sovjet-agressie direct zal moeten worden teruggebracht tot de Rijn ter wijl deze thans is gedacht aan de E'.bel Is het nog nodig om breed uit te meten, hetgeen dit zou betekenen voor de Eu' „prins- marcherend detachement, elke merk waardig uitgedoste gezagsdrager, bete kende een herinnering aan een voor de gemeenschap belangrijk wapenfeit of daad, we'ke de oorzaak was. dat hem het privilege werd verleend om de sou verein de laatste eer te bewijzen Dat de affuit door matrozen werd voortgetrokken weerspiegelde een inci dent bij de begrafenis van koningin Vic toria, toen zij improviserend bijspron gen, toen het harnas van de paarden was gebroken en de dieren schichtig werden en begonnen te stijgeren. En het was Karei II, die indertijd de grenadiers het uitsluitend recht ver leende om de baar van de monarch te dragen. Diepe historische zin spreekt ook uit de rol bij deze plechtigheid van de „Orde van de Kouseband-, waar del koning het hoofd van was. De kapel, waar hij begraven werd behoort aan deze orde, welke de band vormt met Engelands alleroudste verleden, oa. met koning Arthur en zijn beroemde tafel ronde. Ook hier mystiek, welke het voortbestaan van een volk symbo.lseert. De stoere en toch ijle torens van de Westminster Abdij en van het parle- mentspaleis, vlak achter elkaar ten he mel rijzend boven het bruinig»zwart van muren en daken, welke getuigen waren van zovele belangrijke gebeurte nissen in Engelands historie, keken neer op de ontroerende scène van het uitdragen van de 'baar Het was volkomen stil .Toen precies ha.f tien de kist bedekt met de konink lijke standaard, waarop de regaliën, de emblemen yan de „Orde van de Kouse band", en een kruis van witte b'oemen van de koningin op de schouders van acht grenadiers, gekleed in grijze jas sen, zonder hoofddekstel, voetje voor voetje naar buiten werd gedragen. De erewacht bracht het saluut. De 150 matrozen, die de affuit zou den begeleiden, stonden stram, maar met r-bogen en ontb'ote hoofden. Koningin Juliana en Prins Bernhard worden op het vliegveld Northolt bij Londen begroet door dè hertog van Gloucester. van Edinburgh en de 16-jarige hertog van Kent, wiens vader met wie hij e n treffende gelijkenis vertoont ln 1942 bij een vliegtuigongeluk in Schot land, is omgekomen In deze groep was alleen de hertog van Kent niet in uniform. Hierbij sloten zich lopende de grote groep van staats hoofden en leden van de Britse en bui tenlandse koninklijke families aan. Drie vorsten: de koningen van De nemarken, Zweden en Griekenland, en president Aunol van Frankrijk, open den de rij. Daarachter kwamende jeugdige ko ning van Irak (die in Engeland studeert), de presidenten van Turkije en Yoego- slavi, de kroonprinsen van Noorwegen, Ethiopië en Jordanië Albert, prins van Luik, Felix, prins van Luxemburg, prins Bernhard en prins Ali Reza van Perzië, Prins Axel van Denemarken en prins Ze id van Irak. Koningin Juliana zat in het eerste van de zes volgrijtuigen met de hertogin van Gloucester, de hertogin van Ken; en de bejaarde koning Haakon van Noorwe gen. Een pikante bijzonderheid is dat bij de begrafenis behalve de president van Joegoslavië, ook ex-koning Peter van Joegoslavië, aanwezig was. In totaal waren zeven monarchen met hun koninginnen en prinsen-gemaal en zeventien prinsen en prinsessen, drie presidenten en vijf premiers aanwezig. De rouwstoet kon. behalve op het laatste gedeelte van de weg af door de menigte goed worden gezien. Vooral om en in Hyde Park moesten de mensen, ondanks de televisie, niet in gemaal". Men hoopt in Engeland, dat koningin Elisabeth de hertog van Edin burgh een soortgelijke titel zal verlenen. Er waren uit Nederland drie grote kransen meegebracht, een van de Koningin en prins, een van prinses Wil- helmina en een van de Nederlandse j regering. De krans van de Koningin zal in de kapel in Windsor worden geplaatst. Behalve minister Stikker liepen ln de j stoet mee luit-generaal Aler, als vette- I genwoordiger van alle Nederlandse strijdkrachten, en de drie Nederlandse militaire attache's in Londen kolonel Goossens (leger), kolonel Nass (lucht macht) en kapitein ter zee Mulock van der Vlies Bik (marine). ONTVANGST OP BUCKINGHAM PALACE. De staatshoofden, eerste-ministers en diplomaten, die ter bijwoning van de be grafenis van wijlen koning George naar Londen zijn gekomen, zijn gistermiddag door koningin Elisabeth II op Bucking ham Palace ontvangen. Koningin Elisabeth heeft besloten te breken met de gewoonte van het aan bieden van een staatsdiner aan de hoof den van staten, die Engeland aan de vooravond van de teraardebestelling van een vorst bezoeken. Een dergelijk diner werd vroeger op het Buckingham Palace aangeboden. De koningin en haar moe der zulleD de thans te Londen vertoe vende vorstelijke personen op verschil lende data in noenmaal nodigen of een diner aanbieden. Zo is de realiteit. De diverse Franse regeringen hebben deze dan ook erkend en hebben zich daarbij aangepast, zij het schoorvoetend omdat ook bij hen de vrees voor Duits- 'and een factor op de achtergrond bleef Nogmaals, het laat zleh begrij pen. Maar zij onderkennen het gevaar van een weigering om West-Duitsland op te nemen in het Europese afweer- front en zij hebben de idee aanvaard om West-Duitsland te doen deelnemen aan het Atlantisch front, ook al wezen zij een Duits lidmaatschap aan dit ver drag met grote beslistheid af. De nood zakelijkheid dwingt en daarvoor heb ben zij gebogen. Stap voor stap hebben zij daarom zich concessies laten af dwingen op diverse terreinen, inziende dat de nood daartoe noopte. Doch nu dreigt het Franse parlement een sipaak in het wiel te steken. Blijk baar overheerst daar het sentiment van de vrees voor Duitsland. Zodoende doemt aan de kim op het gevaar van een Franse weigering om West-Duitsland te doen deelnemen aan het afweerfront, tenzij in een vorm, die voor de Duitsers onmogelijk is te aan vaarden, n.l. de Duitsers te maken tot k&nomenvlees ln dienst van het Westen zonder enige medezeggenschap. Zelfs voor Adenauer zou dat niet acceptabel zyn. Ook al erkent men .dat de Duitsers ze ker eveneens belang hebben bij tegen weer tegen een Russische agressie! De Franse prémier, Faure heeft dien tengevolge de vertrouwenskwestie moe ten stellen als laatste kans om het par lement tot bezinning te doen komen. Met de beslissende conferentie van Lissabon voor de deur kan ieder bevroe den. wat een crisis in Frankrijk op dit moment zou betekenen, vooral wanneer zo duidelijk door de Franse Nationale Vergadering zou zijn uitgesproken, hoe zij denkt over een Duitse herbewape ning. Hoe het Franse parlement denkt.... Doch ziet dit dan niet. dat bij het slui ten van een vrede met Duitsland, waar door dit land zyn zelfstandigheid her krijgt, Duitsland zich ongetwijfeld het recht zal voorbehouden zich te be schermen tegen een aanval uit het Oos ten. Zodoende zou Duitsland toch een leger oprichten, zonder contact met het Europese leger! Bonn kan zeker op do steun van Amerika rekenen in dit op zicht. Zo botsen gevoel en verstand. Zal het Franse parlement alsnog wij ken voor de regerings-pressle? Het ant woord zal gegeven moeten worden door de socialisten Gaullisten en communis ten zullen niet van gedachte verande ren. Handhaven de socialisten ook hun bezwaren, dan valt het kabinet Faure met alle gevolgen vandien. De Franse socialisten hebben zich op het zeer gevaarlijke standpunt geplaatst I van uitstel. Zij willen afwachten het 1 rapport van de door de VN ingestelde ontwapeningscommissie. Wis gelooft aan een bevredigend resultaat? Uitstel is hier bijzonder riskant;! En inmidde's dringt de tijd...... Moskou gnuift.' Gisteren heeft koningin-moeder Elisa beth een bezoek van 20 minuten ge bracht aan de Westminster Hall. Zij was geheel in het zwart gekleed. Leunend tegen de stijl van de grote Oostelijke doorgang staarde zij onafgebroken naar de katafalk. Haar gezicht was wit, doch kalm en beheerst. Voor zij vertrok boog zü even het hoofd. Ook koningin Elisabeth heeft, verge zeld door prins Philip en prinses-Mar- garet, gisteravond een kort bezoek ge bracht aan Westminster Hall. HONDERDDUIZENDEN DEFILEERDEN LANGS BAAR. Hedenochtend tot 6 uur hebben nog duizenden een laatste hulde aan de koning gebracht, doordat de Westmin ster Hall de gehele nacht open bleef. Aan het begin van de avond waren gisteren sinds drie dagen een kwart mll- lioen mensen de baar gepasseerd. In totaal passeerden 305.806 rouwenden. In officiële kringen te Londen wordt verklaard, dat koningin Elisabeth in de herfst zal worden gekroond. Een bevesti ging van d.t bericht zal echter pas over enige weken gegeven kunnen worden.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1952 | | pagina 21