De enige rijke Italiaan, die eerlijk zijn belastingbiljet invulde? Italic. Niet hel feit, dat de sociale ver zorging der arbeiders, die in zijn wol- fabrieken te Valdagno werken, voor beeldig moet worden geacht een unicum in het land heeft hem tot nationale held gemaakt. Neen. graaf Marzotto is de enige welgestelde Ita liaan. let wel dc enige, van wie wordt aangenomen, dat hij werkelijk eerlijk zijn belastingbiljet ingevuld heeft. Arme rijken in Genua (Van onze Romeinse correspondent). Italië heeft plotseling een nieuwe nationale held. Hij heet Gaetano graaf Marzotto di Valdagno en is een der grootste tcxtielkoningen van Noord- leder volk heeft zijn hebbelijkheden. Is het dus eigenlijk wonder, dat ik, bü het orde nen van een overstelpende reeks indrukken uit Ja pan. nogal eens dezelfde beelden tegenkom? Als ik hel rumoerige muizennest van mijn herinneringen overzie, dan springen daarin, temidden van de tal loze grijze, een paar witte exemplaren rond. die w aard zijn eens nader bekeken te worden. Het waren deze afwijkingen, die mij. al rondneuzende in Nippon, op zeker ogenblik tot de conclusie brach ten. dat de Japanners een sterke neiging hebben tot het maniakale. F.n dan dacht ik aan dat onnoe melijk aantal ..gouden" tanden in lachende monden, aan de schrikbarende hoeveelheid gokautomaten, waar Soezocki-san (meneer Soezoeki. bij ons: „Jan sen"! zijn geld verdobbelt, aan de duizelingwek kende variatie in lucifersdoosjes en -merken, aan die wonderlijke (en toch ook wel gemakkelijke) manie na de eerste woorden van kennismaking kaartles te wisselen en tenslotte aan de angst voor verkoudheidsinfectie. die zich uit in het dragen van een wit of zwart doekje voor neus en mond. ik er in Nederland nog eens over ai'i. vraag ik me af. of het wel hele- 1 eerlijk is uit deze en dergelijke n tot bovenstaande gevolgtrekking urnen Immers, ieder volk heeft zijn aardigheden en waarom dus de Ja ms niet, al hebben die andere dan Bovendien: dit volk is geschokt in irondvesten. Twintig eeuwen van (frwinneiykheid waren voorbijge- en nu moest het zijn hoofd bul- ,oor de wapenen der Amerika- Een eeuw lang was het. welbe- opgevoed in de leer van de god- <heid des keizers en nu bleek deze een gewone meer-met-een-hoed- Duizenden jaren was de vrouw •ic gebruiksvoorwerp" in de woning Sorzoeki-san geweest en nu moest r in berusten, dat die periode van rworpenheid en slaafse dienstbaar- in beginsel ten minste, beëindigd en dat de vrouw haar intrede deed iet parlement. De machtigste han- •ni': is werden uiteengerukt, de it der militairen ging teniet, de arm- en onder schulden gebukte pach- f.crden eigenaars van een lapje j Wat al wijzigingen, althans ie uiterlijke levensvormen. Want bandjir van veranderingen heeft rezen van de Japanner vrijwel on- .-etast gelaten. denk ik ineens aan de Kerst- - Waar men ook rondkijkt (voor- a Tokio, maar ook elders»: overal men. In de hal van het hotel in /ie vestibule boven, in de il waar de dienstertjes-in-veel- :e -kimono's rondgaan, in het n in de warenhuizen, ja zelfs t toneel: de Japanse operette in Imoerial Theatre wordt voorafge- door een ballet van nauwehlks ykleede meisjes 'óók al een manie Japan van na de oorlog», die »n tegen een achtergrond van tomen De Japanner is een uiterst handelsman. Toen hij eenmaal had. dat de gevoelens van de "Iers van zijn land een sentimen- v randering ondergaan als het de iaars nadert en dat de Kerst - daarbij als symbool dient heeft niet lang gewacht zich aan te pas maar natuurlijk zonder ook maar geringste begrip voor eventuele 7c z voelens. Het is met de Kerst- r nis met de gokautomaat.: de heeft ze beide klakkeloos aen. zonder grenzen te kennen. >r begrip te tonen. Nog denk ik aan toh Mohrs tere lied: „Stille nacht. Ure nacht", dat ik in een bar annex iurant in Tokio door de Japanse hoorde voorafgaan door „Jingle en volgend door een vlot num- ;je hot jazz Opgeplakt", dat is het woord, dat crittsche bezoeker van J3pan tel- s ln gedachten komt als hij het n op straat gadeslaat. Allerlei Wes- vnrmen zijn ook daar in gebruik, al te vaak krijgt men hef gevoel, te geen verbinding hebben met het van de Japanse geest De Kerst- i; hiervan een sprekend symbool: ~d zichtbaar, maar ten dode ge- md omdat hij geen wortel geschoten in de Japanse bodem! Nu reeds igt de Westerling, die voor zaken domicilie in Japan heeft, zich af. fr zal gebeuren als de Amerikaanse "tin. te zijner tijd gaat verciwtj- En algemeen luidt de verwach- dnt er dan krachtig schoon schip zakt zal worden. Wat thans tijdens bezetting aanvaard of ook alleen 'r treduld wordt, zal dan weggevaagd '-en Nu kftn er wel het een en ander fijnen zonder dat daarmede de we ke voordelen van het contact, met Westen teniet gedaan worden. De 7 is alleen of er straks wel vol- -ie verschil tussen de echte en de riik-beschaving van het Westen ge- t 7a 1 worden, wanneer de conser- e elementen ln de Japanse samen- 'z hun tijd gekomen achten. Als de opnieuw naar een positie van tyield zou worden teruggedrukt, zou unstig betreurd moeten worden. 'frigens is het niet zeer waarschijn- -v zij zich dat zal laten welsre- Iets anders is het met de .jneis- :=a de Glnza". Dat is de voornaam- akeLstraat van Tokio en daar con- *rt zich het uitgaand leven in Pi vorm: amusant zonder meer. nrin een vorm. die nu eenmaal rcakehik verbonden is aan het ver ban tienduizenden militairen van 'Plen met korter of langer verlof '•Pt front. ..Er zullen heel wat meis- tden kaal geknipt worden ais te fakmen eenmaal het land uit zijn mij vertellen, .en dat n-et zozeer »t ze met de „bezetters" zijn omge- maar vanwege de wijze waarop ze met de Amerikaanse soldaten heb- elaten". Nu Is het enerzijds be- 'k en zelfs verheugend dat cle 'the 'vrouwelijke» Jeugd wel eens een andere behandeling wil ge nieten dan in haar eigen omgeving, waar het, althans ten plattelande, nog een uitzondering is als een man zijn vrouw bij het verlaten van de kamer voorrang verleent, maar aan d? andere kant. is het wel zeer ongelukkig, dat de gehele gedragslijn van Amerikaanse soi- daten-met-verlof-van-het-front door de Japanners zonder meer als „democra tisch" wordt aangemerkt Kerstmis op de Ginzahet is niet moeilijk zich Tokio's monumentale win kelstraat voor te stellen badend in een zee van licht. Op de trottoirs staan de kramen in een onafgebroken rii: ge loopt als het ware door een eindeloze winkelgalerij, waar het wemelt van sol daten en meisjes. De Ginza is Westers van bouwtrant, al staat er hier en daar nog wel een typisch Japans eethuisje: een houten pui, waarvan de vensters van matglas of grijs papier met bamboe - werk zijn afgeschoten: terzijde van de Ingang een paar kleine etalages, waar de gerechten in porceleinen schoteltjes of kommen van lakwerk de voorbij ganger uitnodigen tot binnentreden. Wonderbaarlijk is het minuscule tuintje van anderhalve voet breed, dat zich, ter rechter zijde van de ingang binnen de rooilijn uitstrekt. De Japanner oe- staat de kunst op een uiterst klein stukje grond de'illusie van „buiten" te wekken, al ligt dat buiten dan ook aan de hoofdstraat van Tokio. In dit tuintje staan een paar dwergdennen, de rest van het miniatuurtumtje is sierlijk belegd met mos en stenen. Zo Westers als de Ginza is. zo Japans zijn de zijstraatjes, waarvan sommige voor militairen kort en goed verboden zijn. En voorzover ze toegankeijk zijn, dient de soldaat er op toe te zien of het oord van vermaak, dat hy betreedt, IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIH In twee artikelen heeft onze speciale verslaggever zijn in drukken gegeven van de reis van het eerste KLM-vliegtuig. de ..Utrecht", aan boord waar van hij naar Tokio is gevlogen. Dinsdag j.l. is hij met dc Con stellation ..Friesland" terugge keerd. In bijgaand artikel geeft hij een inzicht in de Japanse mentaliteit, die weliswaar de uiterlijke vormen van het Wes- tcn overneemt, maar waaraan dieper begrip ontbreekt. 'ililiiliiiiiilliiiiliililiiiliiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiii .off limits" of „on limits" Is. verboden of toegestaan. En natuurlijk zal het ook met de Kerstdagen meer dan eens toegaan zoals ik het enige malen zag gebeuren: de sirenes van een paar jeeps met Amerikaanse militaire politie, heid aan het front in Korea hebben ver loren. Het hele toneel zou niet de moeite van het vermelden waard zijn. als het ergens anders dan juist in Tokio ge beurde. Op bovenstaande foto een kijkje op een gedeelte van de Ginza. winkel en vermaakscentrum van Tokio. Op de voorgrond twee dames in kimo no. Dc rest gaat Westers gekleed. Want de Japanners hebben er geen weet van hoe hun eigen soldaten elders zijn opgetreden. In Japan hebben zU, vóór en in de oorlog, nooit, anders dan goed gedisciplineerde jongens zien mar cheren. Van de Amerikaanse en andere geallieerde soldaten, die hier met verlof komen, zien zij veel gedragingen, die de vergelijking met het gedrag van de Japanse soldaat niet kunnen door staan. En niet de oorlog krijgt daarvan de schuld, maarde democratie! De bezetting moge vele voorbeelden hebben afgeworpen, zy heeft ook wai begrip opgeworpen. De Kerstbomen-uit-het-Westen" staan op de Ginza. maar staat zo ook de ..de democratie-ust-het-Westeri" ln de hoof den en harten der Japanners? ....en geef de volk'ren vrede Heer! Smartelijk etens-„lijden beheerst Parijse Kerstfeest Thans een handleiding voor pijnloos tafelen (Van onze Parijse correspondent) Parijs begint er nu echt weer in te komen De sparrebomen aan dc Scine-oever. dc etalages van de grote waren huizen met dc wonderlijk mooie (en dito dure) poppen, treinenen ander indrukwekkend speelgoed, de rode strookjes om de hammen bij dc slagers, dc geur der gepofte kastanjes rond de kacheltjes op dc hoeken van dc straten, dc aansporingen op de ruiten van de restaurants ..tijdig uw tafel" (ad f.30 p. p.) tc bespreken, de queues van mensen bij dc theaters, die liopcn een kaartje tc kunnen vinden voor de vooravond van liet grote feest: het zijn er oliemaat de duidelijke voortekenen van. dat ook dit jaar de Kerstdagen, ondanks de schrikbarend hoge prijzen cn de zware tijden, toch niet helemaal onopgemerkt zullen voorbijgaan'. In de gezinnen zelf is de nadering zo Het feest begint 's-avonds vóór de I moaeiyk°nög duidelijker te voelen en Ee.-ste Kerstdag met een bezoek aan de overal wordt druk gewerkt aan de voor- Schouwburg desnoods een bioscoop i bèreidin" van het Kerstfeest, dat hier Dan volgt de mis. liefst in de Nótre practisch drie dagen en nachten duurt. I Dame. En dan. na thuiskomst, begint het tafelen. Wat er bil deze bachanalen verorberd en gedronken wordt, tart Ie dere beschryving! Dat is verbysterend! VRESELIJKE NAWEEËN Die Kerstdis is aan vrij selierj» gestel de voorschriften gebonden. Zonder kalkoen, ganzenlever, champagne en „Büche de Noél" (dat is een heel bij zonder soort lekkere moccataarti kan men eigenlijk niet zeggen, werkelijk echt Kerstmis gevierd te hebben. Het is biologisch uitgesloten, dat je een Frans Kerstmaal zonder duidelijke na weeën zou kunnen overleven. Frank rijk loopt die dagen, zo omstreeks tot het eind van het jaar. dan ook met bleke konen, omringde ogen. hoofdpijn en maagkrampen rond. en over het hele land ligt dan iets als een smar telijk lijden. Optimisten nemen zich dan wei voor het 't volgend jaar wat kalmer aan te leggen: voornemens, die meestal geen erg lang leven zün beschoren! Hoe dat nu precies komb zouden we niet kunnen zeggen en misschien spreekt de portemonnaie hier ook een woordje mee, maar in elk geval hebben we de laatste dagen heel wat mensen ontmoet, die zeiden vast besloten te zijn dit keer nu eens een aardig en verstandig en dus niet te overdadig, Kerstmaal aan te willen leggen. Verschillende kranten bieden hierbij zelfs hun lezers hulp met een soort handleiding ter garandering van een pijnloze Kerstfeestviering Om zich aan die voorschriften te houden zal het no dig zijn naast leder bord een brieven- weger te plaatsen, want de hoeveelhe den tan elk toegestaan gerecht werden tot in grammen nauwkeurig bepaald MINDER GERADBRAAKTEN? Ziehier een Frans Kerstmenue Anno 1991. dat men dus zonder risico op wroeging achteraf gebruiken kan: 12 oesters; 50 eram ganzenlever; 100 gram kalkoen; 100 gram pommes fri tes: 100 gram salade: 100 gram Büche de Noél. 50 gram wittebrood: 3 glazen champagne en l glas likeur. Welzijn benieuwd of dank zij het ad vies en de brievenweger, het aantal ge radbraakte pipse slachtoffers midden volgende week zichtbaar kleiner dan vo rige laren zal blijken te zUn. Mogen we nog een keertje sceptisch zijn? Hel Leidsch Dagblad Als van ouds de MEEST GELEZEN COURANT van Leiden en Omstreken Italië's nieuwe nationale held 22 DECEMBER huilen over de Ginza, ze draalen een zij straatje in. rukken in hun haast de bumper van een geparkeerde auto af cn remmen met veel lawwai voor een bar, waar het wemelt van de militairen. Vier reuzen van M.P's dringen naar binnen en werpen even later twee dron ken soldaten een Brit en een Frans man, die elkaar in de haren gevlogen waren, de straat op en de jeep in En dat alles onder de nieuwsgierige blikken van een aantal Japanners, die er overigens wel voor zorgen op veilige afstand te blijven. De Japanse toeschouwers zijn kenne lijk onder de indruk van dc kracht der inponerende MP.'-mensen die hier bez.g zijn het evenwicht te herstellen, dat die twee jongens naar alle waarschijniijk- In Genua de rijkste havenstad der Middellandse Zee met grote rederüen en belangryke industrieën, een stad van 700.000 inwoners hebben slechts 76.000 burgers een belastbaar inkomen en te zamen verdienen zij slechts 18 milliard. In Verona, een stad met weinig indus trie en slechts 190 000 inwoners, decla reerden 70.000 personen een belastbaar inkomen van 18 milliard 631 millioen. De Veronezen zullen dus meer moe ten opbrengen dan de bevolking van het bijna vier maal zo volkrijke en oneindig rijkere Genua. De grote ontduikers schuilen in de Noord-Italiaanse indus triecentra. waar vele groot-industriëlen voortgaan slechts enkele percenten van hun werkelijke inkomen te vermelden. Wij hebben nu de bevestiging van wat de Italianen altijd hebben vermoed, dat niet alleen de indirecte, maar ook ae directe belastingen in hoofdzaak wor den betaald door minvermogenden, ter wijl de welgestelden zich aan hun plicht onttrekken. De minister heeft aange kondigd. dat voor de tweede declaratie in Maart as. verzwaring der straffen wordt overwogen. Over 1950 heeft hij aangifte gedaan van een inkomen van 462 millioen lire, dus ongeveer drie millioen gulden. Slechts een handje vol andere grote ver dieners naast vreselijke armoe kent dit land grote rykdom hebben inko mens aangegeven tussen 50 en 200 mi hoen. doch Marzotto is de enige boven de tweehonderd. Het belastingstelsel van Italië is verre van ideaal. De opbrengst der directe be lastingen is gering, in verhouding tot die der indirecte, die vrijwel op alles drukken wat men koopt of verbruikt. Niet alleen heffen de gemeenten accijn zen op vrijwel alle levensmiddelen, bouwmateriaal, enz. maar ook de staat betrekt zijn levensmiddelen voorname lijk uit invoerrechten, accijnzen, omzet belasting en dergeiyke. Zoals bekend, geldt dit als een zeer onbillijke wijze van belastingheffing, daar op het pond zout of het onsje suiker, dat een half- verhongerde stumperd koopt, precies evenveel lire belasting drukken als de milliardair voor dezelfde artikelen moet betalen. Men blüft echter aan dit systeem vasthouden, omdat het in Italië vrijwel onmogelijk is directe belastingen te heffen. Belasting ontduiken is een soort nationale sport. De fiscus houdt maar tot op zekere hoogte rekening met wat de belastingplichtige vertelt en maakt zijn eigen schatting, en na wat loven en bieden wordt men het dan eens. Dat de sleehtbetaalde ambtenaar niet altijd ongevoelig is voor de hand druk van een milliardair, die wat te ver bergen heeft, is menselijk Het gevolg van een en ander Ls, dat op papier de directe belastingen heel hoog zijn. ter- wyi de opbrengst in geen verhouding staat tot die hoge tarieven. Bij het vaststellen van die tarieven ging de fiscus te werk op de wijze van een kleermaker, die bij het vaststellen van de prijs van een costuum voor een betalende klant, rekening moet houden met de klanten, die niet betalen. De huidige minister van financiën, Vanoni, wil met dit alles breken. Hij heeft voor het eerst sedert de een wording van Italië van alle burgers geeeist dat zij een belastingbiljet zou den invullen. Wie dit naliet of on juiste gegevens verstrekte, werd met zware geldstraffen bedreigd, maar het doel was en is een sfeer van vertrou wen te scheppen tussen fiscus en bur gerij. terwjjl, wanneer ieder zijn plicht zou doen, de tarieven zouden kunnen dalen. Toen de wet-Vanoni in het parlement werd behandeld, meenden communis ten en socialisten, dat geldstraffen geen indruk maken op de belastingontduikers in het groot en dat in ernstige getallen gevangenisstraf moest worden opgelegd. Zij wezen er op. dat vele grote verdie ners nauwelijks vjjf procent van hun werkelijke inkomen opgeven. De rege ring-partijen wilden echter belasting fraude niet als „misdaad" beschouwen en dus blijft het bij boeten. De uitslag van de eerste regelmatige opgave van inkomsten is volgens Vanoni verblij dend Hij vindt, dat men op de goede weg is ook al blijkt uit de cijfers, dat door veel te lage opgaven de staat voor honderden milliarden wordt bestolen, of eigenlijk - en dit is veel erger - dat de grote verdieners hun ware inkomen verzwijgen en de belasting laten op brengen door kleine ambtenaartjes en werklieden van wie men ten naaste bij wel weet. wat zij verdienen. De minister wees op het verheugende feit dat - dank zij het nieuwe systeem - de rijksinkomsten toenemen, hoewel men de grens van het belastingvrije in komen veel hoger stelde Voor de „rie- chezza mobile", een belasting op alle inkomen, niet voortspuitend uit het be zit van huizen of landerijen, werden in 1950 nog 1-178.671 personen aangeslagen met een belastbaar inkomen van 208 milliard. Bn het nieuwe systeem slechts 760 700 met een inkomen van 220 milli ard. Minder belastingplichtigen dus en groter opbrengst. De grote massa heeft gehoor gegeven aan de oproep der regering en de kleine man heeft blijkbaar vrij eerlijk zijn biljet ingevuld. Maar ditzelfde geldt niet voor de in Italië zo weinig sociaal voelende rijke burgerij. Een goed bewijs daarvoor levert vergelij king der cijfers van verschillende stc-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1951 | | pagina 3