TALEN
voor D.P.'s grootscheepse
manifestatie van naastenliefde
Duitsers op zoek naar hun
nationale symbolen
Nieuw-Guinea stamland voor
Nederlandse „blijvers"
in Indonesië
North State
iiibleem van de reddingboei
welsprekend symbool
„ternational Student Service" onder
leiding van Leids student doet er
voortreffelijk werk
marktberichten
STADSNIEUWS
Ij Spaart keel en zenuwen jl
Een Griekse mythe
herleeft in eigen omgeving
MAANDAG 27 AUGUSTUS
,r ee in Mönchen bent, valt
-'*• rnoeilUlc te ontdekken dat ge
s"-''«ntrum van de werkzaam-
rn de internationale Vluchtelin-
nnisatie (I.RO.) bevindt. Ge
'het aan de I.R.O.-wegwijzers;
rcerborden van de auto's; de
richt ceopende benzinestations;
-«bouwen met de redding-boei.
eem van deze organisatie en
eriïaans dat ge overal hoort
een merkwaardig toeval dat
"v-Ud die vooral een groot deel
ruïnes bestaat, een organisatie
•en opsloeg teneinde een groots
programma voor een moreie
-»uw, ten uitvoer te kunnen
Vgt ge oe weg-wfjzers waarop
yf3 vn HQ's" staat aangegeven.
uk ge in een doorgangskamp
16000 vluchtelingen op trans-
r Hamburg wachten, vanwaar
«chip de rek naar hun nieuwe
•druilen oicerr.emen.
lf.n kleine stad
kamp heerst de bedrijvigheid
kleine stad. Politie regelt het
tlDBverkee.er is een kleine
eén kerk waar des ,Zo"ö&g?
hillende kerkdiensten worden
een zwembad en sportvelden
"Nation van waar de trelner.
"urg vertrekken. Behalve de
iken waarin de vluchtelingen
gebracht, is er een speciale
xobarak. waarin een vijftigtal
.a gehuisvest is.
zelfde barak bevinden zich de
van „International Student
waar onder leiding van een
«Indent, soms dag en nacht ge-
vrordt aan de emigratie van de-
xhtelingen-studenten.
giek aan lopende band
^pier vindt ge hier een deel van
'::m en de ellende waarmede de
oorlog rrüllioenen mensen
ji statenloos maakten en een
.gort mensen creëerdede vluch-
een millioenenvolk. losgeslagen
re en goed en van alles waar een
i: ajn leven aan hechten kan.
:;t van de Rus, die van de scho-
üniversiteiten werd geweerd om-
vader. een welgesteld koopman
na de Chinees die met de op-
van het communisme van zeer
j, straatarm en vluchteling
j tt. de gevluchte Roeméen die
ven niets meer van zijn ouders
«anten hoorde; van de Let, eige-
a.n eën textiel-fabriek. die bij de
van de Duitser? ar beid-er in zijn
bedrijf moest worden, door de
onteigend werd, naar Duitsland
en sindsdien de kampen niet
[tellen kan waarin hij verbleef
cat ge deze mensen, hier, in- dit
vaar zy m rijen van 300- op hun
chten, voor de bioscoop-staan en
de kerk. Zij hebben al. zo lang,
■,cn zij wachten nog. Is-,het dan
«ooderenswaardig dat de gela-
J een karakteristieke eigenschap
werd?
ij weinig opgewektheid in dit
er wordt wéinig gelachen en de
die er gezongen worden zijn
URGERLIJKE STAND
VAN LEIDEN
GEBOREN:
Harcel, z. van M. B Keezer en G.
jberg; Franclna Maria. d. van H. W.
ai en F. M. van Hulzen; Johannes
ilartlnus Maria. z. van J. A. van
J. K. de Bruin; Carolus "Willem, z-
C. van de Nadort en C. J. van
Jan. z. van J. Lugthart en D.
Smnes Hendrikus, z. van J. van
"«n G. Klaver; Johanna Maria, d.
1 Fransen en M. Roodzand; Ar-
Gerardus. z. van A. Slingerlanden
«meulen: Koba, d. van M. van der
pA, Koot; Jacobus, z. van W. van
tn K. van Grootveld.
OVERLEDEN:
te Melj, man. 77 Jaar; H. M.
hulsvr. van Van der Meyden,
"AP,ENDSVEEN. 24 Aug. Groen-
J ..Aardbrien 5075 per doosje;
T- 11 °0; Kropsla I 6.80—
A-psh II 2.0O—7.40; Andijvie 5 OO—
-^en A 48.00—62 00; Tomaten B
rp on!omaten C 31.0042.00; To-
i:. -Op-—44.00; Aardappelen 7.00
Y\3ï?«(£ï>€r 10°- snijbonen 1 3.80
2.00—2.60; Snijbonen stek
Dubb. Stambonen 3.204.70;
5®4.408.00; Pronkbonen 1.20
^bonen 2.00—3.00 per 10 kilo.
~7,£ 60; idem D 10 70—11.2C;
6.70—6.80 per 25 kg.
Aug. Veemarkt. Aan-
1432 stuks. 859 vette koelen
on Prijzen: vette koelen
F ra i 26 kw- 2.30—2.50. 3c kw.
•^arkens (lev. gew 2.12, 2.06.
2A AuS- Groentenveiling.
S Snijbonen 3 00—
B 2.°0-2,9°; idem stek 100—
4.60—6.10: Idem B
ftt»nt Stokorlncessen 5.30
Pro"kers 1.60—2 30; Idem B
°onen 3.30—3.90; Idem stek 2 20
nJ*f 10 kilo. Andijvie 5—8:
Eiiam B 812: Idem stek
/vT"21; Rabarber 47; Rode
««ne k001 5—15; Kroten 9—
11 io t' Aardappelen 610;
dTj Koolrapen 4; Tomaten
ÜT"71: c 33—57; CC 12—33:
ongesorteerd 38 alles per
40—55; idem 2 25—31:
:'3 2fiZ.omkommers S—!3: Sla 1
alles per stuk. Bospeen
l4® stek 15; Boskroten 1—5:
^belderlJ 1—5. Bosprel 14—16
tóf, nSïJritonfijn 1 1.30; idem
hof KiJynbasterd 0 57: bas"
'iS- rn\? 0 48: Rrof 0.40: CD
Vji-OR. n 0-15. Suikerperen 17;
■5 p,.' Pruimen 30 per kilo. Me-
it(n x Duizendschonen 4;
'Vpvno^^l10 alles per bos.
- a2?SVEEN- 24 AuS- Bloe"
jMter» 3—21; Dahlia's 9—28:
Nieuw Europa 1942;
jm^m2nen H—18: Zinni's
- <5*k s 2938Troschrysan-
11; iUfl^ya 8—21:_ Rayonanten
HSlerÏÏiiv^12: Seel 6—15'; amber
C'jplj Sweetheart 27;
Tin Arnhem 1518: Am.
^lle White Excelsior 37 per
weergaven van het leven van een
vluchteling, zoals een refrein het zegt:
„Aber das ist nicht für ein Flücht-
lingskind". En gc ziet de kinderen, die
als overal ter wereld spelen, elkaar
plagen, slaag krijgen en huilen.
Ge gaat iets meer van deze mensen
begrijpen, wanneer ge een gesprek pro
beert te voeren met een oude man, met
een witte baard en hoge kaplaarzen
aan. die een Rus uit de Oeral blijkt
te zijn. Het gesprek vlot moeizaam,
want hij spreekt maar enkele woor
den Duits Er gaat iets door U heen,
wanneer ge hem hoort zeggen; „Frau...
kaputt. Sohn.... kaputt. IchAme
rika", twee, drie maal. En verder niets.
En het oude. gerimpelde vrouwtje,
dat voor een foto het haar van het
voorhoofd wegstrijkt en glimlacht. En
de kinderen die U om chocolade vragen
en de mannen die de gehele dag buiten
zitten, omdat zij niets te doen hebben
en de trekharmoncia tussen de barak
ken en de mensen die er zingen en de
melodieën die moe en langzaam zijn en
die gezichten
Nog is de IRO er om deze vluchte
lingen de helpende hand te bieden,
maar zij zal dit jaar haar werkzaam
heden beëindigen, ondanks het feit dat
er nog vele duizende DP's in Duitsland
zullen achterblijven!
GOED WERK MET STERKENDE
INHOUD.
Maar wanneer straks de vele bui
tenlanders die hier werkzaam zijn,
naar hun landen zullen terugkeren,
de grote kantoren ontruimd worden
en het overvloedige materiaal haar
uiteindelijke bestemming zal hebben
gevonden, zal men kunnen terugzien
op een grootscheepse manifestatie van
naastenliefde, die aan millioenen hulp
en verlichting bracht. En dat te we
ten in deze tijd, is een gedachte welke
hoopvolle aspecten omsluit, een ge
dachte waarmee men zich sterk kan
voelen in een tijd waarin men aan
zo vele dingen is gaan tornen en
twijfelen.
H. L. LEFFELAAR
Leiden
V olkslied perikelen
(Van onze correspondent te Bonn)
Nationale symbolen ka.» men legen
revolutie cn totale nederlaag niet ver
zekeren. De Duitsers hebben dat on
dervonden en daarom zijn zij op het
ogenblik noch in het bezit van een
volkslied, noch in het genot van na
tionale hoogtijdagen. Op den duur
echter kan geen volk het daar zonder
stellen en zo worden ook in Duitsland
weer pogingen aangewend, om aan
deze povere toestand een einde te
maken.
Succes is "tot nu toe echter uitge
bleven.
Geheel verwonderlijk, is dat niet, want
zolang Duitsland bezet en bovendien in
twee, scherp ge heiden delen verdeeld
is, kan de ware geest daarvoor niet
aanwezig zijn.
De Duitsers hebben het weer tot een
vlag gebracht, die zowel in het Westen
als in het Oosten wappert. Dat zijn de
zwart-rood-gouden kleuren, die door d,e
republiek van Weimar uit een niqt erg
roemrijk revoiutionnair yerl'edén werden
opgediept. Door de nationaal-socialistën
daarentegen werden veracht en waar
schijnlijk alleen daarom en niet om
dat het Duitse voik er zelf trots, op
was door de geallieerden, werden ge
restaureerd. Zelfs zij, wie deze kleuren
lief zijn, moeten dan ook erkennen,
dat zij zieL.van.degemiddelde'
Duitser geen. noemenswaardige patriot
tische gevoelens wakker roepen. Zij be
horen nu éénmaal tot een mislukt cha
piter in de Duitse geschiedenis: de re
volutie van 1848, waarvan door de zo
geheel anders geaarde rijksstichting van
Bismarck bijna alle sporen werden uit
gewist.
Verzet tegen het zwart-rood-goud is
er intussen ook niet. De Duitsers zijn
tenminste bly, dat zij geen vlagloze
schepen de zee op hoeven te sturen.
Met het totaal ontbrekende volks
lied is dat al direct veel onaangena
mer, bv. bij internationale sportge
beurtenissen, waaraan Duitsers weer
deel hebben.
„Deutschland über alles" wordt door
buitenlanders niét meer geapprecieerd.
Maar wat moet er dan gezongen wor
den? De Zwitsers, tegen wie zij in het
afgelopen jaar twee interland-voetbal
wedstrijden hebben gespeeld, een in
Stuttgart en een in Zürich, hebben hen
weliswaar uit hun diiemma Dentf1 dorr
ook hun eigen volkslied bij die gelegen-
heid achterwege te laten, maar dat is i
natuurlijk geen zuivere oplossing.
Bondspresident Heuss, die zich verder
zeer op de achtergrond houdt, vond, dat
hier een nationale taak voor hem was
weggelegd.
Op een gegeven moment bood hij het
Duitse volk kant en klaar een nieuw
volkslied aan, gedicht door een van
Duitslands beste dichters, R A. Schro
der, en niet onverdienstelijk getoonzet
door de componist Herman Reutter. Op
1 Januari van dit jaar klonk het voor
het eerst door de aether en hoewel
Heuss daarmee alleen maar een „bij
drage tot de discussie" wilde leveren,
was het duidelijk, dat hij hoopte, dat dit
lied de discussie zou deen verstommen
en door het publiek prompt als het
nieuwe Duitse volkslied zou worden
aanvaard.
Voor de verheven stijl van deze
hymne, die een verheerlijking inhoudt
van de drie Christelijke deugden: ge
loof, hoop en liefde, bleek de clavia
tuur van de na-oorlogse Duitse ziel
ontoereikend. Zij „viel" cn Heuss, die
zich veel van het effect had voorge
steld, moest beleven, dat zijn zo goed
bedoelde muzikale escapade zelfs aan
de volksspot ten offer vieL
De Duitse radio bracht het lied aan
het slot van haar dagelijkse uitzendin
gen en het werd al spoedig „Heuss'
slaaplied" gedoopt. Daarmee was de dis
cussie afgelopen, maar in diametraal
andere zin dan de bondspresident had
gehoopt. In Bonn is het een publiek ge
heim, dat Heuss zich dit fiasco erg
heeft aangetrokken.
Onderwijl gaat de discussie over
Hoffmann von Fallcrslebens „Deutsch-
land"-lied onvermind?rd voort. Het is
een apert feit, dat de Duitsers er no
de van afstand zullen doen. Allerlei
argumenten worden aangevoerd om
te bewijzen, dat het heel wat anders
uitdrukt dan het buitenland meestal
meent.
Het opmerkelijke daarbij is, dat het
Inderdaad uit een democratische hoek
stamt. Het was oorspronkelijk een op
roep tot de Duitsers om hun onderlinge
geschillen te vergeten. Het was een re
gelrechte tegenhanger van de zwart-
rood-gouden vlag, die nog wel als demo
cratisch geldt.
De Duitsers trekken gaarne vergelij
kingen met andere volksliederen, met
de Marseillaise, met de tweede strophe
van „God save the king", waarin Enge-
lands vijanden met uitroeiing worden
bedreigd, en met de vijfde strophe van
„Rule, Britannia, rule the waves",
waarin staat, dat elk aan zee gelegen
land bij Britannia moet worden inge
lijfd, en vinden, dat het Duitsland-lied,
tezamen met de „Yankee-doodle" van
de Amerikanen, per slot van rekening
nog een der rustigste en tamste natio
nale zangoefeningen is. Verder troosten
zy zich met de gedachte, dat ook de
Marseillaise door de meeslepende op
wellingen, die het in de volksziel teweeg
bracht, steeds met zo"n primitieve
kracht terugkeerde dat bv. Berlioz, toen
het bij het uitbreken van de Juli-revo-
lutie na jaren weer voor het eerst ge
zongen werd, van emotie bewusteloos
tegen de grond sloeg.
Het zal moeilijk ziin, de Duitsers van
dezelfde vatbaarheid voor de Haydm-
klanken van het Duitsland-lied af te
brengen.
Minder zeker zjjn de Duitsers van de
dag, waaraan zfj de rang van natio
nale feestdag zullen geven, waaraan
zij ook, evenals andere volken, be
hoefte hebben.
De feest- en gedenkdagen van het
-tweede keizerrijk (verjaardag van de
keizer, dag van Sedan, dag van de stich
ting van het keizerrijk) moesten wijken
voor de dag waarop in de republiek van
Weimar de inwerkingtreding van de
grondwet werd „gevierd"', die weer voor
de nationaal-socialistische hoogtijdagen
,en deze tenslotte voorja, daar
^breekt men'zich nu het hoofd over. De
bondsregering heeft getracht, de knoop
door te hakken, en besloten, de 12de
September, de dag, waarop in 1949 de
eerste president van de bondsrepubliek
werd gekozen, tot nationale feestdag te
promoveren. De echo was niet bijster
groot. Integendeel. De gehele pers heeft
absoluut negatief gereageerd. Het
vreemdste is wel, dat het volk zelf
buiten deze verkiezing is gebleven. De
bondspresident wordt niet door het volk
gekozen, maar door de gezamenlijke
parlementen van Bond en Lander. Het
was dus min of meer een interne zaak
en om daaruit nu een nationaal volks
feest uit te distilleren, vindt men rond
uit belachelijk. Een tegenvoorstel is tot
nu toe echter niet gevolgd. Het feestvie
ren zal In Duitsland voorlopig dus
wel aan het particulier initiatief over
gelaten blijven.
Hoogheemraadschap van
Rijnland
In twee districten van het Hoogheem
raadschap van Rijnland zijn verkiezin
gen gehouden voor vertegenwoordigers
van het ongebouwd onroerend goed.
In het 4e district (gemeente Haar
lemmermeer. afd. Lynden) is in de va
cature van hoofdingeland-plaatsvervan
ger als zodanig verkozen M. Immink
met 32 stemmen. Er waren 32 stemmen
uitgebracht.
In het 8e district (gemeenten Wou-
brugge, Alkemade en Rijn sa ter woud el
zijn de aftredenden: J. S. Pennirigs als
hoofdingeland en A. H. Straathof als
hoofdingeland-plaatsvervanger herkozen.
(Ingcz. Med.-adv.)
CORRESP. CONVERS.
(Nederl., Frans, Duits, Engels, Spaans)
Kon. Erk. PITMANSCHOOL
PLANTSOEN 65 TELEF. 26558
Tien geboden voor de
automobilist
1. Geef bij het links afslaan het recht-
uit-gaande verkeer altijd voorrang,
óók als het een fletser is. Verleen
de tram steeds voorrang en be
leefdheidshalve ziekenauto's.
2. Wees uiterst voorzichtig bij het
openen van portieren aan de zijde
van de rijweg: denk aan de dode
hoek gevormd door de openstaande
delen van de carrosserie.
3. Geef geen extra gas om het gele
licht nog net te „halen".
4. Passeer verkeersheuvels met groene
zuil slechts links, wanneer rechts
daartoe werkelijk geen ruimte ls.
5. Houd rekening met de feilbaarheid
van uw medemens, speciaal van
oude mensen en kinderen.
(Statistisch is vastgesteld, dat de
handelingen van deze categorie on
berekenbaar zijn.)
6. Rijd in de stad met stadslichten;
rijdt men met groot licht dim dan
voor elke tegenligger; ook op de bui
tenwegen.
7. Zorg bij het parkeren niet een
ander „vast te zetten".
8. Rijd rechts vóór; keer slechts ln
een straat bij uiterste noodzaak.
9. Geen alcohol bij snelverkeer.
10. Heer blijft heer. Ook ln het verkeer!
(Ingez. Med.-advert.)
Prof. Soepomo naar
San Francisco?
Prof. Scepomo en mr Zain, die thans
in ens land vertoeven met het oog op
besprekingen Nederland—Indonesië, zul
len zeer waarschijnlijk tot de Indone
sische delegatie behoren, die naar San
Francisco gaat voor de behandeling van
het vredesverdrag met Japan. De dele
gatie, zal onder leiding staan van de
minister van Buitenlandse Zaken, Sce-
bardjo.
Actie van Stichting de Opbouw
voorzichtig gevoerd
(Van onze correspondent tc Soerabaja).
Te Soerabaja is opgericht de „Stich
ting dc Opbouw", die door kolonisatie
op coöperatieve grondslag de stichting
op Nieuw Guinea van een stamland
voor dc Nederlandse blijver in Indo
nesië beoogt. De oprichters van deze
stichting, een groepje Nederlandse
blijvers in Oost-Java, ondpr wie geen
enkele prominente figuur volgens
het zeggen blijven de prominenten
voorlopig nog wat achter de scher
men zijn vol vertrouwen, dat zij
voor de verwezenlijking van hun Dlan-
ncn de nodige en tevens onontbeer
lijke steun zullen ontvangen van dc
Nederlands? regering.
De Raad van bestuur van deze stich
ting heeft zijn denkbeelden, die nog
niet volledig zijn uitgewerkt, voorge
legd aan de Nederlandse Hoge Com
missaris in Indonesië, en aan de ver
tegenwoordiger van de gouverneur
van Nieuw Guinea bij die functionaris.
De Stichting gaat uit van de redene
ring, dat waar de verschillende bevol
kingsgroepen van Indonesië elk een
eigen stamland hebbende Javanen:
Java, de Madoerezen: Madoera, de
Atjeher: Atjeh eivz. de Nederlandse
blijver in dit land eveneens recht heeft
op zo'n stamland. Men heeft daarbij het
oog op Nieuw Guinea laten vallen, niet
zozeer omdat dit gebied thans nog on
der Nederlands gezag staat, doch in de
eerste plaats omdat heeiland zich door
zijn geringe bevolkingsdichtheid beter
dan we>k eiland van de Archipel ook
voor de stichting van een stamland
leent. Vestiging van vele Nederlandse
blijvers op Nieuw Guinea, zo redeneert
men. zal de belangen van de autochtone
bevolking van dit land niet schaden,
integendeel zelfs ten goede komen.
Bij het opstellen van de plannen heeft
de Stichting het vraagstuk van de toe
komstige status van Nieuw Guinea ge
heel in het midden gelaten. Of het
Westelijk deel van het eiland nu onder
Nederlands gezag zal blijven, dan wel
zal worden toegevoegd aan het grond
gebied van Indonesië, zo zegt men. doet
niets aan of af aan de noodzaak in de
Archipel een stamland voor de Neder
landse blijver te stichten.
Opzet van de plannen is, dat de
Stichting van de overheid een bepaald
gebied op Nieuw Guinea zal toegewezen
krijgen, dat door haar gekoloniseerd zal
worden op coöperatieve grondslag.
Te zijner tyd, wanneer het zeker is
dat de Stichting met de verwezenlij
king van liaax plannen zal kunnen
beginnen, kan iedereen, die een Ne
derlands paspoort heeft, door het in
brengen van minstens 500 roepiah
deelnemer in de Stichting worden.
Ook degenen, die niet over enige
middelen beschikken, kunnen in het
verband van de Stichting een plaatsje
vinden, zij het dan uitsluitend met de
status van werknemer, terwijl de
deelnemers, behalve werknemer bij de
Stichting, ook werkgever zijn.
Uit gesprekken, die wü met enkele
leden van de „Raad van bestuur"
voerden bleek, dat men van plan is
uiterst voorzichtig te werk te gaan.
Daar is ook alle reden voor. In het
jongste verleden hebben namelijk en
kele Nieuw Guinea-organisaties de
hoofden van vele Nederlandse blij
vers. die bezeten waren van de ge
dachte. dat zij in ieder geval uit
Nieuw Guinea weg mo?sten, op hol
gebracht. In het bijzonder dc .Ver
eniging Kolonisatie Nieuw Guinea",
die Inmiddels verdwenen is, heeft zich
daar schuldig aan gemaakt. Haar
slachtoffers kunnen bij tientallen ge
teld worden. Op buitengewoon on
verantwoordelijke wijze werden men
sen naar Nieuw Guinea gestuurd.
Velen van hen zitten daar thans nog
in kommervolle omstandigheden, ter-
(Ingez. Med.-adv.)
„beloofde land" was
wijl hun het
voorgcspi?geld.
Toen de zaak volkomen spaak begon
te lopen, zochten de aanstichters van
al dit kwaad enkele bestuurderen
van genoemde verénlging hals over
kop een goed heenkomen naar Neder
land. Met de financiële stroppen bleven
de geldschieters zitten. Over het alge
meen waren dat kleine luiden, die al
hun spaargeld aan de vereniging had
den. toevertrouwd in de stellige ver
wachting. dat zij naar Nieuw Guinea
zouden kunnen vertrekken.
Daarnaast maant ook de gevoeligheid
van de Indonesiër's. die al vlam vat
ten bij het horen van het woord Nieuw
Guinea de nieuwe Stichting tot gro
te voorzichtigheid.
Binnenkort zal men van „de opbouw"
ongetwijfeld meer horen.
Het ligt namelijk in haar bedoeling
bui-ten Soerabaja. in verschillende ste
den in Indonesië en in Nederland, ver-:
tegenwoordigers aan te stellen.
Of zij er echter in zal slagen haar
doel te bereiken, is voor ons een grote
vraag. Veel zal afhangen van het
standpunt van de Nederlandse regering;
en daarnaast van de bekwaamheden
van de leiders van de Stichting. Voor
lopig zijn wij, afgaande op hu-n namen,
niet geneigd de capaciteiten erg hoog
aan te slaan. Plannen maken is niet
zo moeiliik. doch het uitvoeren van een
kolonisatieplan is niet ieders werk, en
stellig niet op een achterlijk eiland als
Nieuw Guinea, waar men volkomen op
eigen „kunnen" aangewezen zal zijn.
Daarbij komt nog dat de Stichting
hoofdzakelijk zal moeten werken met
Indo-Europeanen. En de Indo-Europese
groep vormt op het ogenblik ver
scheurd als zij o.a. is door het vraagstuk
van het al of niet aanvaarden van het
Indonesische staatsburgerschap ze
ker geen hechte eenheid, waarop men.
kan bouwen!
cigarettes
NIEUWE UITGAVEN.
Blad van Wereld-dierenbescherming.
Verschenen ls het eerste nummer van
het blad van de Wereldfederatie voor
Dierenbescherming, dat geen aparte naam
draagt doch onder de naam der federatie
van tijd tot tijd verschijnen zal. Dit eerste
nummer ls ln tekst en Illustratie voor
namelijk gewijd aan het Internationale
congres te Den Haag ln 1950, tijdens welk
congres de federatie werd opgericht.
Het Centraa-l Bureau voor Couranten
publiciteit van de Nederlandse Dagblad
pers (kortweg Cebuco geheten) te Den
Haag (Bezuidenhoutseweg 45) heeft een
vademecum uitgegeven van een aantal
markt analytische gegevens van Ne
derland, dat voor allen, die werkzaam
zijn op het gebied van reclame een
schat van kostelijke statistische gege
vens bevat. Wij lezen er o.a. uit, dat van
het totale bedrag, uitgegeven voor ruim
500 landelijke advertentiecampagnes in
Nederland, niet minder dan 73% van dit
budget werd geïnvesteerd in dagblad
reclame
Ook verder bevat deze gids nog vele
sprekende cijfers.
DUIVENSPORT.
„DE ZWALUW (VOORSCHOTEN).
Wedvlucht vanaf Marbahan, In con
cours 108 duiven. Gelost om 7 uur met
Z.Z.W. wind. De eerste duif werd gecon
stateerd om 10 uur 25 sec. en bereikte
een snelheid van 1538.04 m. per minuut.
Uitslag: M. Th. v. Berne 1. 6. 10; J. P. v.
d. Assem 2: B. M. Keilzer 3. 8; M. Wol-
leswlnkel 4; A. W. Querreveld 5; G. Teske
7. J. van Ewijk 9.
Een juiste greep
(Van onze Romeinse correspondent)
De Oostkust van Sioilië, de „Riviera
der Cyclopen", is doordrenkt van de
geest van het oude Hellas. De antieke
schoonheid leeft hier voort in het land
schap. in de ruïnen, en de door het
Christendom slechts uiterlijk beroerde
mensen. Meer misschien nog dan Syra
cuse heeft het kleine Taormina dit
eeuwig-jonge Griekse karakter.
In een bijzonder gelukkig ogenblik
rees de gedachte om in het vrij goede
bewaarde Grieks-Romeinse theater een
serie opvoeringen te geven van twee
toneelstukken, die handelen over de
zee en het Griekse leven. Belde stuk
ken zijn tevens een eerbetoon aan twee
grote dichters, die minnaars zijn geweest
van deze Siciliaans-Griekse wereld:
Andre Gide, wiens Roi Candaule" hier
voor het eenst in de open lucht wordt
opgevoerd, en Ercolle Morselli, de helaas
zo jong gestorven Italiaanse drama
turg. Terwijl Gide's stuk hoge eisen
stolt aan het publiek en in zijn modern
„DE REISDUIF" (LEIDEN).
Kampioenschap Jonge duiven: le kam
pioen: P, Koenen 435.33 Dnt.. 2e kamp::
M. Schröder 418.41 pnt., 3e kamp.^ J. v.
Tongeren 390.30 pnt.
symbolisme alleen door intellectuelen,
ik zeg niet: kan worden begrepen, doch
althans aangevoeld, spreekt Morselli de
onmiddellijke, natuurlijke taal. die zo
veel beter bij de antieke mythen past.
Zijn „Glauco", handelend over juist dit
deel van Sicilië, deed ons enkele uren
leven in de harmonische wereld der
pre-Homerische tijden.
Niemand van het publiek was zioh na
de eerste minuten meer bewust, dat,
wat aich daar afspeelde voor onze ogen,
theater was. Terwijl boven ons de zo
merse sterrenhemel fonkelde en de
maan haar zachte schijnsel uitgooit over
de helling van de sneeuwbekroonde Etna
en over de zilverig stralende zee. zongen
onzichtbare sirenen haar meest verlei
delijke bezweringen om de athletische
visser Glauco te bewegen hun rots te
bezoeken.
Langzaam trekt dan het nachtelijk
duister op en we zien, vaag nog in
halfsohemer, Glauco sluimerend voor
zijn armelijke hut. Het toneel is vol
maakt schoon in zijn volstrekte een
voud. De regisseur Pacuvic was van oor
deel, dat niets moest worden toegevoegd
aan wat altijd bestaat in dit antieke
theater: de verweerde rossige muur uit
bakstenen, met daarvoor wat stukken
van gebroken marmeren zuilen, de
muur, die de afsluiting vormt van het
toneel zelve. Van achter die muur klin
ken nu de stemmen van Glauco's ge
zellen. de vissers. En ontwaakt zet Glau
co zijn makkers aan tot een grote on
derneming. Hü wil, evenals Theseus,
Hercules en zoveel andere helden, uit
trekken om monsters te bestrijden en in
verre landen grote schatten en groter
roem te winnen. Want Glauco is arm
en Furchis, de herder, die vele schapen
en geiten bezit, weigert hem zijn doch
ter, het kind-meisje Scylla. Maar Scyl-
la wü niet dat haar minnaar vertrekt.
Wanneer zü echter zijn leed ziet en be
grijpt hoe de zucht naar roem hem ver
teert. maaikt juist zij de onderneming
mogelijk. Zij geeft hem de sleutel, die
t-oegang geeft tot de schatkamer van
haar vader, waar deze driehonderd scha
penhuiden bewaart. De gestolen huiden,
hem eerst door Furohis geweigerd, zal
Glauco gaan verkopen in het verre land
van Afrika.
Scylla blijft alleen, Verstoten door
haar vader. Maar Glauco verwerft rijk
dom en roem. Hij wordt koning van een
groot volk en keert terug naar Sicilië in
een gouden boot. Voor niets vervaard,
besluit hij de tovenares Circe te bezoe
ken in haar magisch paleis, waar de
Parcein de levensdraad der mensen
spinnen. Zijn doel is de onsterfelijkheid
te verwerven. En het wonder voltrekt
zich. Circe, de genadeloze, die tiental
len helden, in afschuwelijke zwijnen ver
anderd, in een vunzige stal houdt op
gesloten. wordt ontroerd door de schoon
heid, de geest en de moed van deze held.
En als Glauco, dronken van vurige wijn,
in haar schoot sluimert, kust zij de
blonde held op de lokken, voor heb
eerst door een menselijke aandoening
overwonnen. Maar de sluwe Griek veins
de slechts te süapen. Hij springt over
eind, triomferend wijl hij een godin
overwon. Haar kus heeft hem zelf tot^
een god gemaakt en onsterfelijkheid ge
schonken. En ai zijn verlangens gaan nu
uit naar Scylla, terwijl hij het magisch
paleis van Circe ontvliedt. Vreselijk is
de wraak der godin; zij breekt de le
vensdraad van de kleine Scylla.
Teruggekeerd in zijn vaderland, vindt
Glauco vissers en herders in rouw om
het lijk van Scylla, dat gevonden werd
tussen de rotsen aan het zeestrand. Maar
hij, de god Glauco, daagt de dood uit
hem Scylla te hergeven. Hij bezweert
Cerberus en Oharon haar de toegang
tot het rijk der schimmen te ontzeggen.
Tevergeefs. En mateloos is dan rijn.
smart, wijl hij, onsterfelijk, niet haar
j lot kan delen, haar noch levend, noch
j in het rijk der schimmen kan weerzien.
Tot hij riJn mannen bevel geeft hem in
I zee te werpen te zamen met Scylla, ge
bonden aan het zware viertandige an
ker, rijn uitvinding, van de gouden ko
ningsboot.
1 De rots Scylla, die uit zee opsteekt,
weinige mijlen ten Noorden van Taor
mina, is uit dit liefde-offer van een
god geboren en de vissers horen des
nachts, ook al blijven rij ver van de
gevaarlijke rots, hoe nog steeds uit da
golven de klacht opstijgt van Glauco,
die niet sterven kan.
Onmogelijk te zeggen hoe diep de in
druk is, die een dergelijk poëtisch spel
verwekt, onder deze Zuidelijke hemel, in
het landschap zelve, waar de mythe ge
boren werd, tet midden va-n fcoehoordrs,
voor een groot deel nog zo vergroeid
met hun antieke omgeving, dat zij zelf
scheppend aan het gebeuren sohiinen
deel te nemen. Moeilijk had het mediter
rane theaW een beter keus kunnen
doen voor zijn oovosringen te Taormina
dan dit jaar gedaan werd.
De hoofdwet van het
verkeer:
Het is verboden zich op een weg zo
danig te gedragen, dat de vrijheid van
het verkeer zonder noodzaak wordt be
lemmerd of de veiligheid op de weg ln
gevaar wordt gebracht of redelijkerwijze
is aan te nemen, dat de veiligheid op
de weg in gevaar kan worden gebracht.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiij
