Leiden heeft in September weer
een carillon
Effectenmarkten tussen deflatie
en inflatie
Laatste en grootste klok werd
Donderdag gegoten
Naar depressie of nieuwe hausse?
Wind waait thans uit andere lioek
I; Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD Zaterdag 9 Juni 1951
Tweede Blad No. 27323
Higerleede keukenvan de klokken
He 43 klokken van Stadhuiscarillon thans gereed.
(Van één onzer redacteuren)..
iepe wonden heeft de tweede wereldoorlog in ons land en volk, in onze
en burgerij geslagen. Beroofd zijn wij van zeer veel, dat ons lief en dier-
Wij behoeven daar op deze plaats en op dit ogenblik niet verder
uit te weiden. Er zijn andere gelegenheden, waarop wij dit plachten
in.
:hts één herinnering Het was in de maand Februari van het jaar 1943,
en'rele werklieden op last van de bezetter hoog boven in de Stadhuis-
bezig waren om het enige carillon, dat Leiden bezat, te slopen. Zware
dagen dreunden op het brons der klokken. Een schrille dissonant van
rders zo lieflijk klokkenspel.
de 45 klokken, een geschenk van de Leidse burgerij, dat eerst op
bruari 1941 aan het Gemeentebestuur was aangeboden en dat ons met
Uitvaardigde trots vervulde, werden er J ---wijderd. Slechts 4 klokken,
!e grote Bourdon, een geschenk van het L.S.C. en zijn reünisten, bleven
deze klokkenroof gespaard; hun verwijdering bleek een onmogelijkheid.
ü'den moest het in het vervolg zonder .zingende" toren stellen
laai der klokken, gesproken met een metalen mond en met een metalen
en voor ieder mensenkind verstaanbaar, was verstomd
jaar zijn inmiddels "verlopen.
waarin wij ons menigmaal heb-
algevraagd, wanneer het klinge-
yókkenspel ons weer in de oren
Hinken. Allerlei omstandigheden
s oorzaak, dat het Gemeentebe-
eerst in December van het vorig
a firma Van Bergen te Heiliger-
ie ook de beiaard in 1941 leverde,
dit kon geven tot de levering van
icuw carillon, ditmaal 43 klokken
maanden zijn sedertdien verlopen
>dat het ons interesseerde hoe het
met „Leidens carillon in wor-
hebben wij ons met deze firma
ibinchng gesteld. Een journalist
nu eenmaal een fijne neus te
want op onze vraag ..wanneer
n$ mochten komen kijken", luidde
het antwoord: „Komt U dun a.s.
:dag, want dan wordt de laatste
otste klok gegoten. Alle 43 klok-
jn dan gereed".
lO togen wij j 1, Donderdag voor
dauw naar Heiligerlee, dat
plaatsje in de uiterste Noord-
ek van Groningen, slechts 15 km,
e Duitse grens en uit onze ge-
inisboekjes bekend uit de slag
iligerlee, waar in 1568 de eerste
de 80-jarige worsteling voor de
d der Nederlanden werd bevoch-
in welke strijd Graaf Adolf van
sneuvelde.
EEUWENOUD BEDRIJF.
bedrijf van de firma Van Ber-
een interessant en eeuwenoud
L Reeds in 1795 was er een zekere
krgen klokkengieter in Heiliger-
k historieboeken vermelden, dat
luders van het geslacht Van Ber-
samenwerkten met de Fremy's,
het eerst wordt van die samen-
ing gewag gemaakt in de levens-
ijving van Claude Fremy (1729
van wie bericht wordt, dat hij
Andreas van Bergen en onder
risico enige klokken goot. Zoals
d waren de Fremy's de onmid-
he opvolgers van Pierre Hemony.
gereedschappen, daterende uit die
van de Hemony's afkomstig.
::-den nog in het bezit van de
ie Van Bergen te Heiligerlee.
JEF DENIJN GAF DE VAN
BERGENS EEN „INJECTIE".
de bekende Mechelse lneester-
'dier, Jef Denijn. de eerste is ge-
die de firma Van Bergen aan-
•e om zich niet te bepalen tot
seten van klokken, maar eens te
fen een volledig carillon samen
Hen, zal weinigen bekend zijn.
e Van Bergens deze injectie
gekregen, is men ijverig en
Mudelijk aan het werk geweest
ft doel te bereiken. En met succes,
w York, op de Philippijnen, in
•to en in tal van plaatsen van
^d treft men Van Bergens caril-
an.
opeenvolgende geslachten hebben
l^am van dit klokkengietersbedrijf
hoe kan het anders een wellui
dende klank gegeven. Zo had de eer
ste Van Bergen een zoon, die na hem
klokken goot. Ook weer in Heiliger
lee. Evenwel brak ook voor deze Van
Bergen Junior het tijdstip aan, dat
hij Senior werd en op hetzelfde ogen
blik wisten de ouders van de nieuwe
wereld-burger, wat hun spruit zou
worden: klokkengieter. Alsmaar in
Heiligerlee. Zo zouden wij door kun
nen gaan gedurende vele jaren en
vele generaties. Nog altijd wonen er
in Heiligerlee Van Bergens, die recht
streeks afstammeling zijn van de al
lereerste Van Bergen. En dus zijn zij
klokkengieter van beroep.
Nauwelijks hadden wij Donderdag
een voet over de Hoiligevlep<:e dromopl
HOE HET GROEIDE
Allereerst wordt van stenen de z.g.n.
binnenmantel gemetseld, waarvan de
buitenzijde dezelide vorm heeft als de
binnenzijde der te gieten klok. Om
deze vorm precies gelijk te doen zijn,
wordt de stenen mantel aan de buiten
zijde aangesmeerd met een laagje leem.
Wanneer de vorm volkomen zuiver
overeenkomstig het gewenste model is,
wordt het geheel bedekt met een laagje
leem. Wanneer de vorm volkomen zui
ver overeenkomstig het gewenste mo
del is, wordt het geheel bedekt met een
laagje vet. Daarop wordt wederom in
leem het model der te gieten klok aan
gebracht. hetgeen geschiedt met behulp
van z.g.n. „mallen", die overal nauw
keurig de juiste ronding en dikte van
de leemlaag bepalen. Deze lemen klok
wordt de valse klok genoemd
De volgende schakel in de bedrijfs-
gang is het aanbrengen van de versie
ring (letters en ornamentiek), hetgeen
wordt uitgevoerd in was Het geheel
wordt wederom bedekt met een laagje
vet. dat aan de buitenzijde wordt om
geven door een leemlaag ter dikte van
circa 15 cm., de z.g.n. buitenmantel.
Na verloop van geruime tijd, waarin
de leem kurkdroog moet worden ge
stookt, wordt de buitenmantel voorzich
tig opgetakeld, de daaronder zittende
valse klok met de grootste omzichtig
heid stukgeslagen en verwijderd en het
deksel, de buitenmantel weer neergela
ten. Er is dus tussen de bemetselde ste
nen binnenmantel en de lemen buiten
mantel een ruimte ontstaan, de plaats,
waar vroeger de valse klok zat en deze
ruimte is de eigenlijke gietvorm
Wij zullen onze lezers niet vermoeien
met een opsomming van de duizend
en-één voorzorgsmaatregelen, welke de
klokkegieter moet nemen, voordat hij
aan het eigenlijke gietproces toe is.
Ons relaas zou er ongenietbaar door
worden, zonder dat het ook maar in
de verste verte de pretentie zou heb
ben van een handleiding „Hoe word ik
klokkengieter in 14 dagen?"
BIJ DE STOOKPLAATS.
In gezelschap van de heer Van
Bergen togen wij vervolgens naar de
stookplaats, waar hele karrevrachten
turven in een laaiende vuurhaard
coeooid om zodoend#» de
gezet, of êen der gebroeders Van Ber
gen leidde ons naar de gieterij. D.w.z.
hij bracht ons voor een grote zandhoop,
waarvan het platgeslagen bovenvlak
werd onderbroken door een aantal ste
nen gootjes. „Door alle gootjes loopt
straks de klokspijs naar de vormen, die
onder het zand zitten", aldus begon en
besloot onze gids zijn explicatie. U zult
moeten toegeven, dat een dusdanige
gecomprimeerde toelichting iemand, die
helemaal van Leiden naar Heiligerlee
was gereisd om iets meer van een be
drijf te leren kennen, bezwaarlijk be
vredigen kon.
Gelukkig kon de heer Van Bergen
zich in die situatie verplaatsen en ergo
vertelde hij ons, wat aan dit stadium
van het wordingsproces was vooraf
gegaan.
Het grote moment: de klokspijs
vloeit door de toevoerkanalcn naar
de gietvormen. Een fantastisch ge
zicht. dat op alle toeschouwers een
diepe indruk maakte.
klokspüs op temperatuur te brengen.
Men denke daarover niet gering. Om
een hoeveelheid specie van pl.m. 7500
k.g., zoals wü Donderdag zagen ver
werken. op de gewenste temperatuur
van plm. 1350 graden Celcius te bren
gen, zijn ongeveer 7500 turven nodig
benevens een hoeveelheid hout.
Steenkool deugt niet voor dit doel,
want dan vormen zich schadelijke zwa-
velverbindingen. De klokspijs bestaat
voor circa 80 uit rood koper en voor
circa 20 uit zuiver Bankatin.
Een electrisch aangedreven ventilator
joeg de vlammen met een geweldig ge
loei over de klokspijs in de komvormige
ketel Af en toe w erd een asbesten
schuif omhoog getrokken en viste een
der leden van het personeel (bij Van
Bergen werken 120 man) met een grote
schuimspaan de onzuivere delen, de
z.g.n. „slakken" van het wit-gloeiend
metaal.
Tegen halftwaalf leek de „brij" gaar
en was het grote moment van het gie
ten aangebroken. De traditie wil, dat
het altijd een Van Bergen is, die in
samenwerking met de chaf van de gie
terij. de laatste beletselen voor het too-
vloeien van de klokspijs in de vorm
verwijdert. Voor zover de werkzaam
heden zulks toelaten, is dan 90k het
gehele personeel aanwezig. Uiteraard
heeft dit uitsluitend betrekking op het
gieten van de klokken met een ge
wicht van meer dan 1250 kg. De ben
jamins worden in een afzonderlijke
gietruimte gegoten. Ongeveer 15 per
week.
Terwijl onder de aanwezigen onwille
keurig een zekere spanning omstond,
vei;:Me men ons, dac „iil moment be
slissend is over het werk van ongeveer
vijf weken. Uit de aard der zaak ge
schiedt elke voorbereidende handeling
met de grootste nauwkeurigheid, doch
desondanks komt het voor, dat een giet
vorm het gewicht van het metaal niet
houden kan en aan de onderzijde leeg
loopt. Wy kunnen dan weer helemaal
van voren af aan beginnen. Ook komt
het voor, dat er ergens in de toevoer
kanalen een druppel vocht is achter
gebleven, hetgeen geweldige explosies
en vonkenregens tengevolge heeft"
Tot slot volgde nog een laatste inspec
tie; Niemand verroerde zich of deed
eep mond open.
VURIG LINT KRONKELT NAAR
DE GIETVORM.
„Allen klaar?", riep de heer Van Ber
gen en het volgend ogenblik stootte
hij met een lange paal een lemen prop
weg, welke de toegang tot de oven
afsloot. Als een vurig lint drong de
klokspijs door de toevoergoten naar
dc gietvormen, die zich vulden. Geen
vonkje was te zien, alleen veel rook
ontwikkeling en tongenvuur. Vanzelf
sprekend werd de temperatuur er
scliier ondragelijk. In minder tijd dan
nodig is om dit te vertellen waren de
gietvormen gevuld en was de laatste
en grootste klok van het Stadhuis
carillon, met een diameter van 137
c.m. en een gewicht van 1600 K.G.,
gegoten. Tegelijkertijd werd een klok
voor het carillon te Manilla en een
luidklok van de N.H. Kerk te Hille-
gersberg gegoten.
Hiermede is echter niet gezegd, dat
de klokken na afkoeling kant en klaar
voor de aflevering zijn Reeds in de
middag begon men aan het „uitgraven"
der klokken en het verwijderen van de
buitenmantel. Vervolgens moet de klok
op de juiste toonhoogte worden ge
bracht, hetgeen geschiedt door ze om
gekeerd op een draaischijf te plaatsen.
Deze speciale mach in 5 voor het bij -
stemmen der klokken is een wonderlijk
staaltje van moderne techniek. Dit
stemmen geschiedt door middel van
bovengenoemde draaischijf (stembank)
en met behulp van uiterst nauwkeurige
stemvorken en electrische geluidmeters,
waarop 't geluid visueel kan worden ge
controleerd. Het behoeft geen betoog,
dat gieter en stemmer, behalve hun
technische kennis, ook over grote mu
zikaliteit moeten beschikken. Zij im
mers moeten met ware kunstzin de per
soonlijkheid van de kunstenaar „over
gieten" in de klokken. De klokkengie
terskunst is dan ook en dat in te
genstelling met de tegenwoordige mas
saproductie door de machine in de hand
gewerkt steeds een kunstambacht ge
bleven.
Heeft men alle'klokken op haar juiste
toon getest, dan volgt nog een laatste
keuring door de Rijkscommissie van
Klokken. Met uitzondering van de
grootste klokken worden hiertoe alle
klokken provisorisch In een klokkenstoel,
welke zich aan de. voorzijde van het
bedrijf bevindt, opgehangen en een
z.e.n. draadverbinding met de speelta
fel tot stand gebracht, Eerst nadat de
ze Commissie een gunstig rapport heeft
uitgebracht, mag de beiaard worden af
geleverd.
EIND JULI KOMEN DE KLOKKEN
IN LEIDEN.
Voor zover dit thans reeds valt te be
oordelen, zal het transport van het
Leidse carillon eind Juli plaats vin
den. Met het plaatsen in de toren en
het bespeelbaar maken van het caril
lon zullen vermoedelijk ongeveer 5 tot
6 weken gemoeid zijn, zodat verwacht
kan worden, dat Leiden in September
weer een carillon, en daarmede een
„zingende" toren zal hebben.
Het gewicht der Leidse klokken va
rieert van 10 tot 1600 K.G., met een
diameter van 20 tot 137 c.m. Het totaal
gewicht der klokken bedraagt plm. 9.500
K.G.
OPSCHRIFTEN VAN HET LEIDSE
CARILLON.
Het is van het Leidse Gemeentebe
stuur een zinvolle gedachte geweest, dat
de opschriften, welke op de nieuwe klok
ken zyn aangebracht op. één uitzonde
ring na gelijk zijn aan die van het oude
carillon, slechts met de toevoeging:
„Vernieuwd 1951".
Zo staat op de klok, welke wij Don
derdag zagen gieten: „Valeant Vovis
Semper Libertas. datum Lugduno Bata-
vorum a V.V.S.L.". De oyerige inscrip
ties luiden: Sursum Corda: „Ik Beier
Blij Met lederen Slag Den Roem Van
3 Octoberdag. 3 October 1938"; Vroom
en Dreesmann en „Geschenk van de
Leidse Schooljeugd". Aan deze op
schriften is een nieuw toegevoegd, dat
men aantreft op de klok van 750 G.G.
(diameter 108 c.m.). luidende: „Hier
luidt vernieuwing en herstel. Ten waar'
symbool van 's lands bestel".
De ..schuitjes" tin worden in de
vuurgloed geworpen. Men lette op
de reactie der arbeiders op de hitte-
uitstraline.
Eerst laat in de avond keerden wij
uit de Heiligerlecse klokkengieterij in
de Sleutelstad terug, met de gedachte,
dat w(j niet alleen een eeuwenoud en
zeer interessant bedrijf hadden be
zichtigd, doch dat wjj tevens als eer
ste en enige Leidenaar gestaan had
den voor het Leidse carillon, dal over
enige maanden zijn stem zal doen
klinken over stad en burgerij.
Dat de firma Van .Bergen, die een
nieuwe carrosserie fabriek in Winschoten
laat bouwen, „en passant" ook gemid
deld per week twee brandspuiten afle
vert is een kleine bijzonderheid, die met
het bovenstaande niets te maken heeft,
doch die wij toch de vermelding waard
achten.
1 uit de tijd vóór 12
p.'ori 929. De oude Stadhu's-
■"'oarin carillon nr I hing. Over
'f'den zingt jn de nieuwe toren
I'Kpel nr lil.
(Van onze financ iële medewerker).
Alles is beter dan oorlog en wanneer men zich herinnert welke spanningen
ook de effectenbeurzen de vorige zomer doormaakten toen het Koreaanse
conflict tot een derde wereldoorlog scheen uit te groeien, zal men de gezapige
rust op het Damrak voor lief nemen en met een slecht gevulde beurs toch
maar zfjn vacantie gaan nemen of plannen daartoe maken!
Zowel Korea als Indo-China en Iran schijnen vooreerst niet de gevreesde
wereldbrand te zullen veroorzaken en al is de internationale toestand niet
zonder spanning, van een oorlogspsych ose is op en buiten de beursen toch
geen sprake.
Eer het tegendeel.
Maar ook het uitblijven van een oor
log, die men verwacht en waarop men
zich voorbereidt, brengt zijn spannin
gen en moeilijkheden mee.
Al kan men niet van een koperssta
king spreken, een feit is toch dat de ge
forceerde behoeftenbevrediging bij het
publiek, hier zowel als in de V. S. tot
een einde gekomen is en min of meer
een verzadigingspunt heeft bereikt. In
de V. S. heeft dit, gelijk bekend is, ge
leid tot een prijzenoorlog tussen twee
machtige warenhuizen Macy en Bim-
bel waarbij de prijzen met 25 40%
zijn verlaagd, zodat de getaande koop
lust van het publiek opeens weer is op
gelaaid en het als wilde horden de win
kels bestormt om de sterk in prijs ver
laagde goederen te bemachtigen.
Op zich zelf is een dergelijke prijzen
oorlog in de V. S geen ongewoon ver
schijnsel, maar zij is naar deskundige
waarneming, een symptoom van een al
gemeen dalende tendenz op de goede
renmarkt, waarop trouwens ook de in
dexcijfers van de groothandelspryzen
duiden. Moody's index, van 359 op 1
Januari 1950 tot 509 op 1 Januari 1951
en verder tot 532 op 1 Februari j.l. op
gelopen, is begin Juni tot 491 gedaald,
waartoe vooral wol, katoen en rubber
hebben bijgedragen.
En zo is het niet bevreemdend dat
de scherpe daling in de detailprijzen
der grote Amerikaanse warenhuizen
de vraag doet rijzen of soms een eco
nomische depressie of crisis op komst is.
Laat ons beginnen met te zeggen dat
de financiële pers in de V. S. dergelijke
verwachtingen niet koestert. De verslap
te kooplust van het publiek ziet men
als een natuurlijke reactie op de gefor
ceerde aankopen sinds medio 1950 en de
prijsverlagingen bij de fabrikanten en
groothandelaren als een gevolg van de
abnormaal grote voorraden, welke meer
uit vrees voor oorlog en schaarste heeft
gevormd. Wallstreet Journal weet mede
te delen dat de voorraden bij de fabri
kanten op het ogenblik 29 groter
zijn dan een jaar geleden, in enkele ge
vallen resp 31%, terwijl de verkopen
thans geen gelijke tred houden met de
vergrote productie.
Tot op zekere hoogte is de situatie in
ons land aan die van de V. S. gelijk.
Ook hier zijn door de fabrikanten en
groothandelaren tegen oplopende prijzen
omvangrijke voorraden gevormd, zoals
ook wel uit de abnormaal hoge import-
cijfers kan blijken en zolang het publiek
bleef -kopen, waren er zelfs fabrikan
ten en handelaren, die slechts spaar-
zamelijk afgaven, omdat zij nog hogere
prijzen verwachtten.
Nu deze z(jn uitgebleven en voor
enkele producten als tin, rubber, wol,
katoen, een ferme prijsdaling is inge
treden, met als psychologisch gevolg
dat de kopers zich terugtrekken, be
merken fabrikanten en groothande
laren en ook detaillisten, mede als ge
volg van de credietbeperkendc maat
regelen der regering, dat hun kasmid
delen opraken, waardoor velen hunner
worden gedwongen om te „spuien"
hetgeen natuurlijk alleen tegen lagere
prijzen mogelijk is. Zo zien we thans
in textielzaken en kledingmagazijnen
prijzen, die even vergeten waren en
die het duidelijk bewijs vormen dat
de wind uit een andere hoek waait.
Als men vraagt hóelang dit zal duren
en of een verdere prijsdaling moet wor
den verwacht, kan worden vooropge
steld dat zulks voor een goed deel van
de gang van zaken in de V. S. afhanke
lijk is. Een verdere daling van de groot
handelsprijzen in de V. S. zal haar ster
ke weerslag Li ons land doen gevoelen.
Aan de ene kant zou dit als een voor
deel kunnen worden beschouwd. De Ne
derlandse regering heeft er immers
reeds een paar jaar op gespeculeerd.
Onze ruilvoet zou er beter van worden,
hoewrel uiteraard ook onze exportprijzen
zouden moeten worden verlaagd om In
het buitenland kopers te kunnen vin
den. Maar aan de andre kant gaan la
gere prijzen doorgaans met een verslap
ping van de handel gepaard en noodza
ken zij tot inperking van productie, ge
lijk daarvan thans reeds de voorbeel
den kunnen worden genoemd. Staan we
voor een periode van deflatie, daji is
over heel de linie een drastische aan
passingspolitiek noodzakelijk om werk
loosheid te voorkomen. En dat dit voor
een regering, die een langdurige infla
tie-periode heeft meegemaakt en aller
lei moeilijkheden met inflationistische
hulpmiddelen heeft opgelost, niet ge
makkelijk is, spreekt, wel vanzelf. Ge
steld dat er inderdaad een periode van
deflatie voor de deur staat, hetgeen
overigens niet waarschijnlijk is, en op
grote schaal werkloosheid optreedt, zal
de regering dan de herhaaldelijk door
staatssecretaris Dr van Rhfjn aangepre
zen remedie toepassen en voor rekening
van de centrale overheid en de lagere
overheidslichamen grote publieke wer
ken uitvoeren om werkloosheid te voor
komen of te bestrijden? Zo luidde toch
immers de theorie.
Tot dusver is de practijk anders. Want
de uitvoering van publieke werken wordt
juist aan banden gelegd, hoewel daarvan
reeds werkloosheid het gevolg is.
Men meent in de V. S. dat het zich
uitbreidende defensieprogram nog niet
een voldoende stimulans heeft opgele
verd voor het prijsniveau om de ach
teruitgang in de civiele sector van de
economie te compenseren. Komt het
defensieprograro op volle toeren en
ook als de vredeskansen stijgen, zal
men daar vermoedelijk niet van af
zien dan wordt verwacht dat de te
grote voorraden spoedig in tekorten
zullen verkeren en zelfs voor een nieu
we inflatieperiode moet worden ge
vreesd.
Inflatie is, zolang ze kan worden
bestendigd, voor een regering heel
wat gemakkelijker dan deflatie. Want
inflatie is de lijn van de zwakste weer
stand. En zoals uit de jongste pu
blicaties Bezuinigingsnota, Devie-
zennota, Credietbcperking gebleken
is. wil de Nederlandse regering die
kant niet meer op.
Gelukkig.
Maar dan zullen er nog meer gelief
koosde theorieën overboord moeten!
Congres ex-politieke
gevangenen
VERONTWAARDIGING OVER
PASPOORTENREGELING.
Op de laatste congresdag van de
Ned. Ver. van ex-politieke gevangenen,
uit de bezettingstijd, in de Harmonie
te Groningen, v/erden de landelijke
voorzitter mr G. Ch. Aalders en het
zittend bestuur herkozen.
De heer K. R. van Staal werd herbe
noemd als redacteur van het verzets-
orgaan „Aantreden".
Aan H.M, de Koningin en Prinses
Wilhelmina werden telegrammen ver
zonden. waarin het congres zijn aan
hankelijkheid en trouw betuigt, speciaal
aan de laatste, als „moeder van het
verzet".
Door het congres werd met veront
waardiging kennis genomen van de
veranderingen der paspoortenregeling.
Het congres nam een motie aan, waar
in tot uitdrukking wordt gebracht, dat
deze nieuwe regeling voor de leden van
de vereniging van ex-politieke gevange
nen niet te aanvaarden is. De leden n.l.
die in de vele concentratiekampen met
verschillende buitenlanders van allerlei
nationaliteiten hebben gezeten zijn
gewend met gesloten beurs elkaar te
bezoeken. Dit zou niet meer mogelijk
zijn, wanneer de uitvoering van de
nieuwe regeling wordt gehandhaafd.
Nog werd een motie aangenomen met
betrekking tot de kwijtschelding van
straffen voor en vrijlating van oorlogs
misdadigers in het algemeen en in het
bijzonder in Nederland.
Aan het hoofdbestuur werd opdracht
gegeven om er bij de regering op aan
te dringen, de nog lopende vonnissen
onverkort te handhaven.
De voorzitter overhandigde de wis
selwimpel aan de afd. Haarlem, die zich
bijzonder verdienstelijk heeft gemaakt
tijdens de herdenkingsplechtigheden te
Bloemendaal.
Belastingaangiften
op tijd doen
ANDERS VERHOGING AANSLAG
MET 5
Bij nota van wijzigingen heeft de mi
nister van Financiën aan de Tweede
Kamer met betrekking tot het be
sluit op de inkomstenbelasting 1941
voorgesteld aan de voorschriften in
zake de aangifte enige bepalingen toe
te voegen die tot doel hebben verbe
tering te brengen in de ongewenste
toestand, dat steeds meer belasting
plichtigen hun aangiftebiljet voor de
inkomstenbelasting niet of aanzien
lijk te Iaat indienen.
De minister stelt nl. voor te bepalen,
dat, indien de vereiste aangifte niet is
gedaan, de belastingplichtige bij aan
getekende brief kan worden aange
maand om binnen een daarby te stel
len termyn aan deze verplichting te
voldoen.. Is aan deze aanmaning niet
voldaan, dan wordt de op te leggen,
aanslag verhoogd met 5 doch ten
minste met f. 5.-. De minister vraagt
verder in dit verband de bevoegdheid
op grond van dwaling of verschoon
baar verzuim, kwijtschelding of ver
mindering te verlenen van de verho
ging.
POSTBEAMBTEN MET „PISTOOL**
BEDREIGD.
Dader vluchtte met f. 38.
Gisteravond vlak nadat het bijkantoor
van de posteryen aan de Dordtschelaan
te Rotterdam-Zuid was gesloten, klopte
een jongeman aan het raam en vroeg
of hij even binnen mocht komen, omdat
hij 's middags zyn vulpen in het post
kantoor zou hebben laten hggen. Door
een achterdeur liet men hem binnen.
Op het kantoor gekomen, bedreigde hy
plotseling de aanwezige 6 a 7 ambtena
ren met een „pistool". Hij vroeg om do
kas. De desbetreffende ambtenaar wilde
daarop de kas dichtslaan, maar de man
wist toch f. 32.— te bemachtigen. Hij
nam daarop de benen en verliet het
kantoor door de achterdeur. Direct zet
ten een van de postambtenaren en een
burger, opmerkzaam gemaakt door de
kreet „houdt de dier' de achtervolging
ln. Het gelukte hen de man in de Mil-
linxstraat te pakken te krygen, waar
na hy aan de politie werd overgegeven.
De 23-jarige dader bleek een „pistool"
te bezitten, die echter een sigaretten
aansteker was, welke de vorm had van
4 een pistool.
