Sfaafsmijnbedrijf overvleugelde particulier
bedrijf
Graaf Einsiedel onfhult de geheimen van
hel nationale comité „Vrij Duitsland"
Medisch Opvoedkundig Bureau
thans onder eigen dak
Opening van nieuwe werkruimten luidt
periode van bredere activiteit in
Churchill en Schumacher
Overeenkomsten en verschil tussen twee
oppositie leiders
Met Seydlitz en Panlus hadden de
Sovjets geen succes
zaterdag 7 april
Voor het Medisch Opvoedkundig Bureau te Leiden, dat reeds in April
I 1930 werd opgericht, is gisteren door de ingebruikneming van een perma-
I nent gebouw aan de Rynsburgerweg 3 een einde gekomen aan een periode
I van vele rondzwervlngen, welke het zelfs noodzakelijk maakte, dat men
I in de laatste jaren was aangewezen op de zusterinstelling te Den Haag.
„Huwelijk tussen kinder
psychiatrie en
kindergeneeskunde".
De opening van deze nieuwe werk
ruimten. welke gelegen zijn op de eer-
Ifte étage van dit gebouw, luidt een
■periode van bredere activiteit in. Bo-
ivendien is het bureau door uitbreiding
van het aantal medewerkers(sters) en
meerdere financiële steun, thans in
(staat nieer tijd voor het werk beschik
baar te stellen. Daarnaast is het mo*
■gelijk geworden om in de toekomst
meer by te dragen tot de praeventie in
-bredere zin. Zo wordt het door de sa
menwerking met de faculteit der Kin-
■dergeneeskunde mogelijk de bevindin-
Igen uit te wisselen van het wederzij d-
|se onderzoek. Voorts is dooi- het con
tact, dat met het Medisch K'.euterdag-
jverblijf Margriet is gelegd, de moge
lijkheid geopend om mede te werken
sin de observatie en het gezond maken
van r.et herstellende kind. Meer dan tot
loe zal ook voorlichting worden ge
geven aan diegenen, die werkzaam zijn
hel- gebiea van de klnderhygiéne in
prof. mr J. M. van Bemmelen, heette
hen allen hartelijk welkom en bracht
in het bijzender hulde aan prof. dr E
Gorter en mr P. A. van Toorentourg,
die zich van het begin af voor dit werk
hebben geïnteresseerd. Zeer verheugd
was spreker over de financiële mede
werking, welke thans van Rijk, provin
cie en gemeente wordt ondervonden en
waardoor het mogelijk wordt, het werk
op een bredere basis aan te vatten
Vervolgens was het woord aan de
Staatssecretaris van Sociale Zaken, dr
p. Muntendam (wiens rede wij gisteren
reeds publiceerden), waarna de inspec
teur voor de Volksgezondheid in Zuid
Holland, dr A. in 't Veld, een historisch
overzicht gaf va dit werk, dat zijn
oorsprong vond in Chicago en daar in
1509 werd aangevangen. Via Berlijn,
Genève, Parijs en Wenen werd ook Ne
derland voor deze arbeid geïnteresseerd,
ais gevolg waarvan in 1928 in Amster
dam het eerste Medisch Opvoedkundig
Bureau kon worden geopend. In Apr 1
1920 volgde reeds Leiden, waar in de
eerste tijd het bureau was onderge
bracht ln enkele lokalen van het In
stituut voor Praeventieve Geneeskunde.
Aan het einde van dit overzicht sprak
dr Di 't Veld over de betekenis van ait
werk, waarna hij nog mededeelde, dat
het in het voornemen ligt om binnen
kort in Zuid Holland over te gaan tot
de oprichting van een Stichting voor
Geestelijke Volksgezondheid.
Achtereenvolgens werden de geluk -
wensen c-vergeoraent door de heer J.
W. Heringa van het Medisch Kleuter
dagverblijf Margriet en door mevr. L.
A. de Leeuw-Aalders uit Amsterdam,
namens het Amsterdamse Bureau, de
federatie van M.O.B. en de Ned. Herv.
Wethouder Menken, die bij verhinde- 7^'^ru a?r
112 van dt burgemeester tot de cffici- Stiohtmg voor Geestelijke Vo.ksgezond-
neid. Mevr. De Leeuw wees er in haar
toespraak op, dat deze dag in feite een
nuwehjk Is tot stand gekomen tussen
de kinderpsychiatrie en de kinderge
neeskunde, een verointenls, waarop Lei-
rlng van de burgemeester tot de cffici
ele opening van het gebouw overging,
wenste het bestuur van harte geluk met
de ruimere armslag, welke het bestuur
en de staf van het M.O.B. thans verkre
gen hebben en welke si-echts ten gcede -
kan komen aan de voorlichting en hulp i den trots kan zyn en de andere M.O.B.
nan Hp r.ii-Hprs ton hcito van hinr» lrin.rlp- IDlOt jalOUZie VerVUlt.
Tenslotte heeft één der medewerk-
aan de c-uders ten bate van hun kinde
ren. Dank bracht spreker voor hetgeen
in de achterliggende jaren reeds is ge
presteerd, in aansluiting waarop hij
uitweidde over het hoogst belangrijke
werk, dat door het Bureau wordt ver
richt. Met de wens, dat het M.O.B. tot
zegen van de bevolking der Sleutelstad
mccht werkzaam zijn, verklaarde hij
het gebouw voor geopend.
sters van de stal, mej. J. v. d. Voort
ran Zij-p, nog het een en ander verteld
van het werk en over de ervaringen van
het bureau, waarna de aanwezigen zich
naar het pand Rljnsburgenveg 3 bege
ven, waar men met grote interesse ken
nis nam van de ideale inrichting van
de nieuwe werkruimte van het bureau.
(Foto L.D./Van Vliet)
Vijftig jaar Limburgse Mijnbouw
I c? provincie, mcc name op de Consul-
titiebureaux voor zuigelingen en kleu-
'ers, waardoor dus nu zowel lichame-
j lijk als opvoedkundig advies zal worden
f gegeven.
de officiële opening.
Onder hen, die gistermiddag in de
collegezaal van prof. dr E. Gorter de
oificiéle opening bijwoonden, merkten
wij o.m. op de Staatssecretaris van het
Departement van Sociale Zaken, dr P.
Muntendam, de hoofdinspecteur voor
ce Volksgezondheid, dr C. Banning, de
inspecteur voor de Volksgezondheid in
Zuid Holland, dr A. in 't Veld, de wet
houders, de heren S. Menken en J. C.
van Schaik, de hoogleraren dr E. Gor
ter, dr S. E. de Jongh en dr J. Dank-
nieijer, mej. mr M, J. Zeelenberg, in-
spectrice van de Kinderpolitie, de heer
H, Hazelhoff, directeur van het Gew.
Arbeidsbureau, de heer E. H. Moens,
penningmeester van de afdeling Leiden
van het Ned. Roode Kruis, in welk ge
bouw het M.OH. onderdak heeft ge
vonden, de heer J. W. Heringa van het
Medisch Kleuteraagverblij-f Margriet,
vertegenwoordigers van de Federatie
van M.O.B. en de Ned. Herv. Stichting
voor Geestelijke Volksgezondheid, tal
rijke hoofden van scholen en vele an
deren.
De voorzitter van het bestuur van
'het Medisch Opvoedkundig Bureau,
Partij van de Arbeid.
..klimaatverschillen in de
partij"
In „Oud Hortuszicht" hield de afd.
Lelden van de P. v. d. A. gisteravond
een ledenvergadering, waar de heer mr
P P. Agter, lid van Gedeputeerde Sta
ten van Utrecht, bovengenoemd onder
werp behandelde. Na een Inleidend
woord van de afd.-voorzltter, de heer
A. J. Jongeleen verkreeg de inleider de
gelegenheid om zijn standpunt uiteen
te zetten. Spr. wees op de teleurstel-
hng by velen dat lang niet alles, wat
wij ons by de bevrfjdlng van ons land
voorstelden, verwezenlijkt werd Een
gevoel van onbehagen, een gebrek aan
vertrouwen ls dan ook begrijpelijk. Wij
leven ln een wereld, die op een keer
punt staat pn wij zien een nieuwe we
reld komen. De wereld van het winst
streven en van de ongebreidelde eigen
dom zal plaats moeten maken voor een
andere vorm. Wij leven in een periode
van overgang waarbij wij voor onbere
kenbare situaties komen te staan.
Zo staan wij, die twee wereldoorlo
gen hebben beleefd, tegenover de pro
blemen.
De situatie in de P. v. d. A. bespre
kend, zei de heer Agter, dat de party
ongetwijfeld een bron van grote kracht
is. anders was het onmogelijk geweest,
dat zich onlangs bij het eerste lustrum
van de P. v. d. A. 10.000 nieuwe leden
aanmeldden.
De nieuwe partij werd in een grootse
Jd geroepen tot grote verantwoorde
lijkheid, een verantwoordelijkheid die
wij niet van ons kunnen afwentelen, al
zouden wfj morgen uit de regering
gaan.
De samenwerking in de P. v. d. A. tus
sen de verschillende groeperingen ls
uitstekend, doch niettemin bevredigt al
het nieuwe iedereen nog niet. Velen van
ons, aldus spr. zitten nog teveel aan
het verleden vast.
Hand- en hoofdarbeider, midden
stander en intellectueel moeten van de
•^arty steeds meer een levende gemeen
schap maken en zij moeten, al zal daar
hog enige tijd mee gemoeid zijn, van
nun Partij een levende volkspartij ma-
jaden van de stal van he-t
Opvoedkundig Bureau.
De gewone man heeft een grote be
reidheid tot offeren, maar hy kan de
problemen niet aan.
De militaire krachtsinspanning leidt
tot versoberen, maar het kan niet an
ders want de omstandigheden dwingen
ons er toe. Dit alles doet pijn, wij ge
voelen ons mede-verantwoordelijk voor
de hogere lasten, die ons opgelegd wor
den. Er voltrekt zich een noodlotscir
kel en dit is een der problemen waar
wij bovenuit moeten. Wij vechten met
de rug tegen de muur, zonder de uit
komst met zekerheid te weten.
Socialist zijn is vechten met de pro
blemen, bij elkaar komen en open zijn
voor eikaars critiek, eerbied hebben
voor de tegenstander. Als wij een klein
beetje geluk willen veroveren, zullen
wij niet by de pakken moeten neerzit
ten, doch met een brutale glimlach de
feiten aanvaarden en voor onze inzich
ten veöhten.
Naast de ordening moet geestelijke
vrijheid staan; nieuwe organen moeten
geschapen worden, opdat het leven van
onder af kan opbloeien. Door de chaos
heen is er uitzicht op een nieuwe we
reld en het is onze taak dit inzicht uit
te dragen en de bronnen van geestdrift
aan te boren, aldus de heer Agter.
Op de Inleiding volgde een uitgebrei
de gedachtewisseling.
Met een woord van dank aan de spre
ker werd de bijeenkomst gesloten.
(Ingez. Med.-artv.)
Diefstal van 2.300 kg.
metaal.
ZEVEN PERSONEN GEARRESTEERD.
De politie heeft 5 arbeiders, onder
wie een magazijnmeester, van de N.V.
Kon. Ned. Grofsmederij gearresteerd,
die zich in een tijdsverloop van een jaar
schuldig hebben gemaakt aan diefstal
van koper en brons tot een totaal ge
wicht van 2.300 kg. Tevens zijn twee
Leidse opkopers, de 50-jarige P. V. en
de 42-jarige J. S., wegens heling, in
arrest gesteld.
Hedenochtend zijn 5 arrestanten over
gebracht naar het Huis van Bewaring
te 's-Gravenhage. Slechts een klein ge
deelte van het gestolen metaal kon wor
den achterhaald.
„de stalen band"
De sisteravond gehouden vergadering
van de personeelsvereniging der N.V.
Hollandsche Constructie-werkplaatsen.
..De Stalen Band", welke onder leiding
stond van de 2de voorzitter, de heer J.
Singeling. begon met een herdenking
van de overleden directeur, ir J. E.
Colin, wiens verscheiden voor de ver-
enigine een grote slag betekent. In ver
band met dit sterfgeval zal de activi
teit der vereniging in de eerstkomende
maanden sterk worden beperkt. De
jaarverslagen van de secretaris, de heer
J. Arkeveld en de penningmeester, de
lieer N. Dool werden onder dankzeg
ging goedgekeurd. Bij de bestuursver
kiezing werd de voorzitter, de heer J.
de Graaf herkozen en als opvolger van
de heer Dool, die niet herkiesbaar was.
benoemd de heer Henzing. De heer N.
v. d. Blom werd bii acclamatie her
kozen en de heer J. Crama benoemd
tot lid der kascommissie.
Na een geanimeerde rondvraag wer
den verrassingen uitgereikt.
PARTICULIER BEDRIJF WAS".
MAAR HET WERD OOK
GEËXPLOITEERD „ALSOF HET EEN
(Speciale berichtgeving)
II.
Ofschoon het particulier initiatief
ook in onze mijnbouw de spits heeft
afgebeten, heeft het Staatsmynbcdrijf
toch het particuliere mijnbedrijf over
vleugeld. De oorzaak ligt in het feit,
dat men in het mingebied, dat nu
de „nieuwe mijnstreek" heet, dus rond
onze grootste mynstad Heerlen, rijke
koicnlagen ontdekte. Tientallen con
cessies werden bij het Rijk aange
vraagd. De meeste konden echter
door de aanvragers niet worden geho
noreerd. Er werd niet genoeg kapitaal
ter beschikking gesteld voor de kost
bare installaties, welke iedere kolen-
productie nu eenmaal vordert. De
bankiers in Amsterdam en Den Haag
zagen er niet veel heil in hun goede
geld te steken in die vreemde, nieuwe
industrie, daar in het uiterste Zuiden,
waarvan de productie bovendien over
de grenzen werd afgezet.
Er waren toen nog geen spoorlijnen
en kanalen naar het Noorden. Belgisch
en Frans kapitaal Interesseerden zich
echter des te meer voor onze kolen
mijn bouw en het speelt nog altijd een
belangrijke rol in het leven van de
zeven mijnen. Daar zaten grote gevaren
aan vast. De Staat greep in. Hij besloot
ten einde verdere en veel ruimere
ontginning in de zo belangrijke nieuwe
mijnstreek mogelijk te maken en al te
sterke buitenlandse geldiiwloeden te
weren de verdere afbouv? van de ko-
lenlagen aan zich te trekken.
Daar is heel wat over te doen gewees.t
destijds in het Parlement. 50 jaar gele
den was men druk in de weer om deze
staatsexploitatie voor te bereiden Zy
kwam tot stand op 1 Mei 1902, toen de
eerste staatsmijndirecteur zich met een
klein» staf te Heerlen vestigde. Dit feit
zal volgend jaar feestelijk worden her-
dacht in Heerlen met een grote feest-
week, welk» momenteel reeds wordt
voorbereid.
Hadden de particuliere exploitanten
de eerste stoot gegeven aan onz» na
tionale mijnindustrie, het zouden de
Staatsmijnen zyn, die de grote stoot zou
den geven. In verrassend snel tempo
kwamen de vier Staatsmijnen tot stand.
De Wilhelmina het eerst, in 1906, nog
ln de oude mijnstreek. In 1913 kwam de
tweede Staatsmijn echter in de nieuwe
mijnstreek nl de Staatsmijn Emma, in
1917 de derde' (Staatsmijn Hendrik) en
m 1924 de vierde (Staatsmijn Maurits),
Vóór 1924 produceerden de particu
liere mijnen meer kolen dan de Staats-i
mijnen. Sinds 1906, toen de Staats
mijnen met hun eerste exploitatie waren
begonnen, middels de Staatsmijn Wil
helmina, bedroeg het aandeel der par
ticuliere mijnen in de totale steenkool-
productie nog 99%. Elk volgend jaar
ging echter dit percentage met enkele
'eenheden omlaag.
In 1913. toen de Staatsmijn Emma in
exploitatie kwam. bedroeg het 83%, in
1917, toen de Hendrik was begonnen te
werken, 65%, m 1924, het jaar waarin
de Maurits-exploitatie ter hand werd
ggngjmen. 54%. Het jaar daarop kwam
de grote ommekeer: Toen leverden par
ticuliere mijnen en staatsmijnen elk de
helft der productie, welke toen nog
maar 5.327.000 ton bedroeg.
In 1950 namen de Staatsmijnen 62,8
procerit van de totale productie voor
hun rekening. De Oranje Nassau-mij-
nen, op één na de grootste mijnonder
neming en de grootste particuliere on-
dernemimg, 19.43%.
Ofschoon de Staatsmijnen door de
Staat worden gefinancierd en onder
toezicht van de Staat werken, vinden
bedrijfsvoering en productie toch
plaats volgens voorschrift „alsof ze
particuliere ondernemingen waren".
De vrijheid van handelen, welke hier
uit is voortgevloeid, heeft zéér gun
stig gewerkt, en niet tot die bureau
cratische verwarring geleid, welke
normaal het Staatsbedrijf kenmerkt.
Op sociaal en technisch gebied zijn de
Staatsmijnen steeds zeer vooruitstre
vend geweest.
Voor 's lands welvaart zijn ze van
enorme betekenis, niet in de laatste
plaats door de prachtige nevenbedrijven,
welke in Geleen werden gesticht en
gevangen worden onder die éne naam:
het stikstofbindingsbedrijf.
Dit is een kolenveredelingsbedrljf,
waarin men van steenkool niet alleen
stikstof en allerhande nutrige mest
stoffen maakt, maar ook bai ooeoer,
soda. industriële jenever en wsfc dies
meer zy. Bovendien hebben de .staats
mijnen Maurlts en Emma formidabele
electrische centralen en cokesfabrieken,
welke voor het gehele land van nog im
mer groeiende betekenis zyn.
Zo baarde 50 jaar Limburgse mijn
bouw een mijnindustrie, die er zijn
mag en welke voor ons nationoal-
economische leven van onmisbare be
tekenis is geworden.
Hand in hand werken mijninge
nieurs mijnbeambten en mijnwerkers
43.000 in getal samen, opdat
onze kachels warm blijven, onze trei
nen rijden, onze electrische centralen
worden gevoed, onze schoorstenen
roken! Wy kunnen niet genoeg be
langstelling voor deze sleutel-industrie
hebben.
POLITIE JUBILEUM.
Woensdag 11 dezer zal het 25 jaar ge
leden zijn. dat de heer n. L. Segaar als
hulpklerk in dienst trad bij de Leiase
politie, waar hij thans de functie van
adjunct-commies bekleedt.
Bij beschikkinb van de Minister
van Onderwijs, Kunsten en Weten
schappen is met ingang van 1 April
1951 benoemd tot wetenschappelijk
ambtenaar 1ste klasse bij de Sterre-
VISSERIJBERICHTEN
VrUdag was er in IJmuiden een aan
voer van totaal 1251 kisten vis. Hier
onder waren 52 kisten fijnvis, 257 kisten
schol, 393 kisten makreel, 223 kisten
schelvis en 10 kisten koolvis.
Van de trawlervloot gingen Vrijdag
naar zee de Batavia IJM. 99, die de
vorige dag kompas gesteld had, en de
Bergen IJM. 16.
Voor de Zaterdagmarkt meldde zich
in IJmuiden de stoomtrawler Abraham
SCH. 91. Zijn vangst bestond uit 1.000
kisten makreel, 350 kisten haring, 150
kisten wijting, 100 kisten koolvis en 50
kisten diversen.
Voor de Maandagmarkt was Vrijdag
alleen nog maar bekend de binnen
komst van de motortrawler Vlos I IJM
24 met 140 kisten haring, 540 kisten
makreel, 100 kisten koolvis, 160 kisten
wijting. 40 kisten schelvis en 70 kisten
varia. Verder verwacht men nog aan
de Maandagmarkt de Flamingo IJM 25,
Thorina IJM. 33, Limburgla IJM. 54 en
De Hoop IJM. 73, die evenals de Vios I
op 28 Maart naar zee gingen.
Voor de eerste helft van de week re
kent men nog op de aanvoeren van de
trawlers Mary IJM. 61, Medan, IJM 57
wacht aan de Rijksuniversiteit alhier en Tzonne SCH. 93, die op 30 Maart ter
1 de heer T. Walraven. visserij uitgingen.
(Van onzie correspondent te Bonn)
Bij alle verschillen bestaat er op het
ogenblik een frappante overeenstem
ming tussén de parlementair-politieke
situatie in de Duitse bondsrepubliek
en in het verenigd Britse koninkrijk
en tussen de leiders van de oppositie:
Churchill en Schumacher.
In beide landen wordt de regering
door de oppositie het vuur na aan de
schenen gelegd. De leiders van de oppo
sitie voelen zich zo sterk, dat zij elke
dag op nieuwe verkiezingen aandrin
gen. Terwijl Ohurchill ondanks zijn leef
tijd niet moede wordt, het stereotiepe
nationale sentiment van de^ Britten te
gen Labour's „nieuwlichteryen" te mo
biliseren. en het als een soort van hei
lige taak ziet, Attlee ten val te brengen,
laat Schumacher zich door zijn verre
gaande invaliditeit hij beschikt nog
slechts over <zijn rechterbeen en zijn
linkerarm en kan zich slechts steunen
de op zyn secretaresse of een van zijn
partygenoten voortbewogen - er niet van
weerhouden bij nacht en onty od de bres
te staan voor wat hy het Duitse natio
nale belang acht. De tegenstander, die
hij daarbij in de meest letterlijke en
felle zin van 't woord heeft uitgekozen
heet Adenauer. De leider van een partij,
die zolang prat ls gegaan op haar in
ternationalisme ontziet zioh in deze
strijd niet. aan het toch al Luide klavier
van de Duitse volksoonsciëntie de meest
volumineuze nationalistische klanken te
ontlokken, om maar een tegenwicht te
vormen tegen het onverbeterlijke en on
verantwoordelijke internationalisme da-t
voor hem in de katholiek Adenauer is
belichaamd. Ook zijn fulminaties tegen
het Schuman-plan zyn niet zozeer
teeen het plan zelf als wel tegen de be
langrijkste advocaat van dit plan in
Duitsland. Adenauer, gericht.
Men zal misschien opmerken dat het
niet aangaat deze „wilde" Schumacher
met Churchill te vergelijken, maar de
Duitse politiek is in vergelijking met de
Engelse nog onvolwassen. Met deze be
perking is het o.i. wel degelijk mogelijk
Churchill's phllippica's tegen Labour's
internationalisme- dat vooral ln de 11-
quLdatle van het Britse empire twijfel -
achtige triomfen vierde, met Schuma
cher's uitvallen tegen Adenauer's poli
tiek van Duitse Integratie ln de Wes
terse wereld te vergelijken De vergelij-
k!~gaat trouwens nog verder Zoals
CV'-chlll een meester is In de Dikkende
formulering en een debater, die nooit
om een wederwoord verlegen zit, zo is
(Van ovve correspondent te Bonn) graaf uitstekende diensten bewijzen.
Nog altijd heeft de wereld geen klaar- Overste Toelpanow, de na-rorlogse
- - Sovjet-propagancra-cnef ln Berlyn,
oefende persoonlijk, quasi-amicaal toe
zicht op de ontwikkeling van Einsie
dels politieke denkbeelden uit.
In Juli 1943 wexxl het nationale co
mité „Vry Duitsland" opgericht. Op de
stichtings vergadering zaten ingeroeste
communisten en vers gevangengenomen
officieren broederlijk tezamen. Einsie
del sprak er over de voortzetting van
Bismarcks Russische politiek. Een com
munistisch Duitsland zou aan de zijde
van een communstisch Rusland een be
slissende factor in Europa kunnen zijn.
Niemand zou daartegen meer oorlog
durven voeren. Afzetmoeiiykheden en
werkeloosheid zouden in dit onoverwin
nelijke blok niet voorkomen.
In September 1943 volgde de oprich
ting van de „Bond van Duitse offioie-
ren", waarbij voor het eerst generaal
Seydlitz op de voorgrond treedt. De
lange, voorname en witharige man is
dronken en zijn figuur kwijt. Hij heeft
tranen in de ogen en schudt minuten
lang een deserteur de hand, die hij
eerst niet had willen aankijken. Kenne
lijk is hij in deze situatie gemanoeu
vreerd. Naast de larmoyante Seydlitz
zijn verschenen de ijdele generaal Latt-
man, die vroeger van zijn officieren de
lectuur van „Mein Kampf" eiste, en de
twijfelachtige generaal Daniels, een be
ruchte liefhebber van wijn en vrouwen
schoon. In de Sovjet-zone van Duits
land zullen zy later een grote rol spe
len als organisatoren van de Volkspo-
lizei. Niet gekomen ls echter Paulus,
ondanks alle pogingen, die Seydlitz
heeft aangewend, om hem voor het
spectakel warm te maken. Paulus bleef
bij zijn opvatting, dat „de situatie niet
juist beoordeeld kon worden".
Onmiddellijk na zijn opriohting wordt
de „Bond van Duitse officieren" in het
nationale comité „Vrij Duitsland" op
genomen en daarmee praotisoh v/eer
opgeheven. De voornaamste taak van
dit comité, waarvan Einsiedel zelf vice-
president is, omvat frontpropaganda en.
uitnodigingen aan strijdende Duitse of
ficieren en soldaten om zich over te
geven. Einsiedel doet daar overtuigd
aan mee. Uit zijn boek blijkt daarom
echter des te duidelijker, dat de officie
ren rondom Seydlitz, die automatisch
de z.g. reohtervleugel van het comité
zyn gaan uitmaken, daarvan niets moe
ten hebben. Nog in Januari 1944 dreigt
het oomité om deze kwestie uiteen te
spatten. Tot Einsiedels werk behoorde
ook, gevangengenomen officieren op de
zelfde manier te bewerken als hij door
Toelpanow bewerkt was. Hij praat met
hen, om te zien of er een toekomstige
bekeerling in zit. Zo heeft hij ook een
gesprek met een neef van veldmaar
schalk von Rundstedt, die ritmeester is.
Deze zegt hem het volgende: „Wij Duit
sers willen ook eens de chocolade van
het leven proeven. Wij willen leven als
de Hollanders, tegen wier villa's ln Den
Haag de mooiste huizen in Berlijn
Dahlem hondehokken zijn. Als ons dat
niet lukt zal Duitsland liever ten gron
de gaan,aldus een conversatie in net
officierskamp Jelaboega, Maart 1944.
In 1947 gaat Einsiedel naar Duitsland
terug. Ondanks zijn ervaringen aan het
ineenstortende Duitse front, waar hij
de Sovjets in hun ware gedaante heeft
gezien, en ondanks het roemloze einde
van het nationale comité „Vrij Duits
land", waarmee de Sovjets helemaal
geen Bismarcklaanse politiek, alleen
maar communistische propaganda heb
ben willen voeren, blijft hij nog com
munist. In Berlfjn wordt hij medewer
ker aan de „Tëglische Rundschau", het
officiële Sovjetblad. Maar ln 1949 kiest
ook hy weer de vrijheid.
Aan zyn boek, dat hy „dagboek van
de verzoeking" heeft getiteld, is Ln
Duitsland echter een geheel andere
ontvangst ten deel gevallen als aan
dat van Kravsjcnko. Vooral voorma
lige Duitse krijgsgevangenen in de
Sovjet-Unie verwerpen het fel. Zy
geven Bismarcks achterkleinzoon niet
het recht, ten tweede male de bekeer
ling te spelen. De graaf heeft hun ge
antwoord, dat hij niet met een pa
tent-wereldbeschouwing op de wereld
is gekomen.
Maar toen hij dat onlangs ook op een
vergadering in Stuttgart beweerde,
moest hij door de politie in bescherming
worden genomen. Over hun Russische
gevangenschap hebben de Duitse solda
ten zeer uitgesproken meningen, die
noch voor de Sovjets, noch voor hun
tijdelijke Duitse handlangers erg vlei
end zyn.
Uit Einsiedels boek blykt onomwon
den, dat hij tot die handlangers heeft
behoord.
Tegelijk blykt er echter uit, dat de
Sovjets noch met Seydlitz, noch met
Paulus, de beide reputaties, waaruit
zy het meeste kapitaal wilden slaan,
werkeiyk succes hebben gehad. Zo
schynt men het ook te moeten ver
klaren, dat zy na de oorlog, tegen ve
ler verwachting in, niet in de Sovjet
zone van Duitsland zijn opgedoken.
De organisatie van het Duits-commu
nistische militarisme, dat Stalin ln de
strijd voor de wereldrevolutie niet wilde
ontberen, moest aan de tweede garni
tuur van de ln de Sovjet-Unie gevan
gengenomen en bewerkte officieren wor
den overgelaten. De voornaamste daar
van zijn de generaals MUller, medewer
ker van generaal Schleloher. die op
30 Juni 1934 door Hitier werd omge
bracht, von Lenski, een elegante man,
die de Nazi's voor een reaotionnair
hielden. Lattman en de majoor Ho-
mann. Deze waren het, die tezamen
met communisten, o.w. Zalsser hun
beste militaire kop, de Volkspolizei op
de been brachten. Noch Sevdlitz. noch
Paulus kwamen daaraan te pas. Men
moet aannemen, dat zy althans de da
gen hunner voortdurende gevangen
schap in ledigheid doorbrengen.
heid over het lot, resp. de rol van de
Duitse generaals, die tijdens Hitlere
veldtocht in de Sovjet-Unie in Russi
sche handen vielen. Het staat vast,
dat van hun diensten gebruik is ge
maakt. Waarsehynlyk gebeurt dat nog.
In Korea en Indo-China hebben mili
taire waarnemers uit bepaalde ocrlogs-
voeringsmetheden aan communistische
zyde de aanwezigheid ran Duitse staf-
cff: eieren willen opmaken.
De bekendste van de na hun gevan
genneming door de Sovjets naar voren
geschoven Dudt.se generaals zijn Paulus,
de opperbevelhebber van het zesde Duit
se leger, dat by Stalingrad zo oatas-
trophaal ten onder ging, en Seydlitz,
drager'van een van de roemrykste na
men uit de Pruisische militaire geschie
denis, die in Paulus' leger het eerste
corps aanvoerde. Tydens de oorlog wa
ren hun namen verbonden met de acti
viteit van het zg, nationale comité „Vrij
Duitsland", dat onder leiding van Duit
se communistische emigranten in dc
Sovjet-Unie Weinert, Pieok Duit
een boek geschreven. Het is dc van
het communisme bekeerde jonge graaf
Einsiedel, die als jachtvlieger bij de
Luftwaffe heeft gediend, in Augustus
194l2 by Stalingrad met zijn toestel
neerstortte, gevangengenomen werd cn
zich er vervolgens, niet zonder geraf
fineerde dwang, voor liet vinden com
munist te worden. Er was de Sovjets
veel aan gelegen hem op hun zijde tc
krijgen, want ran moeders zyde was
Einsiedel een achterkleinzoon van
Bismarck, dc Duitse staatsman, die
door de Russen nog altyd wordt be
wonderd, omdat hij tot elke prijs eeti
conflict met hun land wilde vcrmU-
den.
se officieren voor de militaire en poli
tieke doeleinden van het Kremlin
trachtte te spannen. Na de oorlog moes
ten zij hun namen lenen aan z.g. be
staande Duitoe Sovjet-troepen (Paulus-
leger, Seydlitz-leger)gevormd uit
krijgsgevangenen, die tot het commu
nisme zouden zyn bekeerd." Op het
ogenblik wordt door de Westerse inlich
tingendiensten aan deze „legers", die
blijkbaar "voor de propaganda dienden,
niet meer geloofd. Maar Paulus en
Seydlitz leven nog immer „ergens" in
de Sovjet-Unie en de legendevorming
gaat voort. Alleen een Insider zou kun
nen vertellen, wat er na hun gevangen
neming met deze mannen is gebeurd,
of zij overtuigde communisten zyn ge
worden, hoe zy persoonlijk op de voor
stellen hebben gereageerd, die hun
door de Sovjets zyn gedaan enz.
Deze insider heeft nu gesproken, zelfs
De Sovjet-propagonda onder de strij
dende Duitse soldaten, dae bedreven
werd door het op ruime schaal uitwer
pen van pamfletten of langs radiogra
fische weg. wilde toen Hitler met Bis
marck doodslaan en daarby kon devry
naïeve en ook niet erg karaktervaste
het ook met Schumacher. De dagen dat
Schumacher in de Bondsdag het woord
neemt, zyn hoogtijdagen in het parle
mentaire leven van Bonn. Ook zijn po
litieke tegenstanders, maar vooral de
journalisten, die weten, wat een goede
zin waard is luisteren dan geboeid naar
wat hij te zeggen heeft. Niet zodra is de
invalide politicus in zijn zetel getild,
of een genotzieke stilte valt in. Natuur
lijk. vaak is men het niet met hem
eens, maar Als men het met hem eens
is, moet men ronduit bekennen, dat
Schumacher het maar weer eens prach
tig uitgedrukt heeft. Hy is ook de enige
parlementariër, die op de onophoude
lijke interrupties, waarmee de commu
nisten het parlementaire spel trachten
te bederven, zulke striemende replieken
heeft, dat zy ten slotte nog maar wat
stotteren of helemaal zwijgen.
In Schumacher is een brillant jour
nalist verloren gegaan. Daarover is
iedereen in Bonn het eens. En dat is
een verschil met Ohurohill die de poli
ticus in zich verbood de journalist en
schrijver in zich te overheersen. Tegen
over Churchill en Schumacher: Attlee
en Adenauer, twee mannen die niet tot
het volk spreken, als regel het grote pu
bliek zelfs mijden en dan ook niet over
een zilveren tong beschikken. Hun rede
voeringen zijn uiterlijk weinig imposant
maar op hun manier drukken ook zii
iets uit. Om dat goed te merken, moet
men ze echter lezen, wat niet de be
doeling van de meeste redevoeringen is.
Een laatste conclusie: her. is mogelijk,
dat zowel in Engeland als ln Wesfr-
Duitsland de oppositie de volgende ver
kiezingen wint. al is de kans daarop in
Engeland veel groter. Wat zal er in dat
geval gebeuren? In Engeland keert dan
waarschijnlijk Churchill nog een keer
als eerste minister terug, een perspec
tief. dat .eeenszins afschrikwekkend is.
Maar hoe staat het er dan ln West-
Duitsland voor? Is Schumacher geschikt
om als Bondskanselier op te treden?
Men kan het zich byna niet voorspellen
Want steeds wanneer men Schumacher
gehoord heeft, vraagt men zich af. hoe
deze knappe spreker de heerlijke criti
cus het „-r af zal brengen als hij zelf
eens het roer ln handen zou krilgen
En onmiddellijk denkt men dan aan het
wijze Hollandse spreekwoord van de
beste 9tuurlul, die aan de wal staan. In
derdaad: wanneer Schumacher zou gaan
s'urcn. zou de wal het schip moeten
keren.
En hier houdt de vergeiyking met
Churchill dan definitief op.
