Welke geheimen verbergt deze stille getuige
van het leven der Middeleeuwen!
DE BURCHT VAN LEIDEN:
Opgravingen brachten nog geen
openbaringen, wel gegevens
V.V.SX. gaat haar gomden feest
tegemoet
Schildluis- en muskusrat-legers
naderen ons land
Plaiitenziektenkunclige Dienst staat
paraat op wacht!
LEIDSCH DAGBLAD Zaterdag 26 November 1949
Derde Blad No. 26857
(Foto L.D./Van Vliet)
Als een stille getuige uit een ver verleden verheft zich nog steeds de
Burcht van Leiden op de heuvel tussen de twee RUnarmen. Als een wel wat
te stille getuige; er komen tal van vragen op in de oudheidkundige, die de
merkwaardige ringmuur met zijn weergang aan een beschouwing onder
werpt. En zelfs de belangstellende bezoeker, die, over de weergang dren
telend, de stad beneden hem aandachtig in zich opneemt, werpt ook wel
eens een blik in de besloten ruimte van de Burcht en tracht tevergeefs zich
voor te stellen, hoe het hier in de Middeleeuwen moet hebben uitgezien.
Het vraagstuk van de Burcht is niet nieuw. Reeds vorige generaties heb
ben er over gedachten er verschillende theorieën over opgesteld. De Ro
meinen zouden er hebben gehuisd, de Noormannen zouden er hebben over
winterd enzovoort, enzovoort. Intussen werd door deze onderstellingen geen
oplossing gevonden voor het vraagstuk, hoe de Romeinen of de Noorman
nen hier dan wel gewoond zouden hebben. Men kon moeilijk aannemen dat
deze krijgslieden van professie hoe gehard dan ook de winter zo maar
in tentjes of om vuren, onder de blote hemel zouden hebben doorgebracht.
Een artistieke opname van „Den Burcht"
waar de Rijksdienst voor Oudheidkun
dig Bodemonderzoek In de afgelopen 4
weken opgravingen heeft verricht.
ligt nu echter wel in öc bedoeling, het
volgend jaar nog een beperkt bedrag
aan het onderzoek op de Burcht te
besteden; wellicht kan het vraagstuk
op grond van de tijdens öc laatste week
gevonden aanwijzingen tot klaarheid
worden gebracht.
Verschillende punten van onderge- I
schikt belang zijn intussen nu reeds dui-
delijk geworden. De reservoirs van de i
fontein op de Vismarkt ontsnapten
niet aan een onderzoek en bleken niet
uit middeleeuws muurwerk te bestaan, j
noch een middeleeuwse fundering te
hebben.
WAT GEVONDEN WERD
Tijdens de laatste dagen onderzochten
we het z.g. uitvalspoortje. Nog onlangs i
heeft prof. Ter Kuile in zijn beschrijving I
van Lelden en het Rijnland er op ge
wezen, dat dit poortje eigenlijk verkeerd
gerestaureerd was, omdat de muür hier
wel degelijk gesloten is geweest; de holte
in de steunbeer deed namelijk dienst als
privaat, Aan de buitenkant van de muur
vertoonde zich werkelijk op ongeveer een
meter diepte een overblijfsel van een af- I
voer, zodat er nu zekerheid daaromtrent
bestaan.
De ruimte rechts van de trap bleek een
afvalput te bevatten, waarin de feestvie
rende bezoekers van het doolhof in de
achttiende eeuw hun gebroken glazen,
pijpjes en lege wijnflessen hadden gede
poneerd.
Ret schervenmateriaal ten slotte, dat
in de verschillende proefsleuven ge
vonden werd, biedt de gelegenheid om 1
de datering van de Burcht enige steun
te geven. Holwerda was reeds tot de
overtuiging gekomen, dat de Burcht
niet Romeins kon zijn, maar uit de
vroege middeleeuwen moest stammen.
Prof. Ter Kuile kwam op verschillende
gronden tot een datering in de twaalf
de eeuw. Dr Jan Kalf, vorig directeur
van Monumentenzorg, zocht een da
tering tussen 1150 en 1250.
Hoewel onze beperkte kennis van het j
schervenmateriaal nog geen dateringen
op 25 jaar nauwkeurig toelaat, geeft dit
zeker aanleiding om de mening van prof.
Ter Kuile te ondersteunen en een da
tering in de eerste helft van de twaalfde
eeuw te zoeken.
Al met al stemtfien de resultaten van
I het onderzoek tot voldoening en wekken
hoopvolle verwachtingen ten aanzien van
een voortzetting in 1950, i
Vroegere onderzoekingen
aanleiding voor huidige
Over de onderzoekingen dienaangaan
de vonden wij de heer J. G, N. Renaud,
wetenschappelijk assistent van de Rijks
dienst voor Oudheidkundig Bodemonder-
Toch was het niet aan te nemen, dat
in de eerste -twee eeuwen van zijn be
staan de Burcht geen woongebouw zou
hebben gehad. De burggraaf moest' er
toch zeker op bedacht zijn, wel eens en
kele weken ingesloten te kunnen zijn en
zich binnen zijn ringmuur op de heuvel
te moeten bergen. Ten slotte bleef de
mogelijkheid, dat er een gebouwengroe
pering om of bij de hoofdingang had ge
staan.
Maar al te graag klampten we* ons
aan die laatste mogelijkheid vast. Een
beroep op de Engelse tegenhangers, de
z.g. „shell-keeps" ging niet meer op
sinds bleek, dat binnen de ringmuur van
deze „shell-keeps" bij nader onderzoek
wel degelijk sporen van gebouwen' wor
den aangetroffen. Niet helemaal te ver
werpen was de mogelijkheid, dat er hier
in Lelden een houten gebouw had ge
staan, waarvan we alleen bij een uitge-
I breid onderzoek de paalgaten zouden
acht«™t«gng.ik,innerit„,1„vlnden
- inlet oorspronkelijke
Angstvallig de bomen sparend werd een
sleuf gegraven, lopend van het midden
uit naar dit gedeelte van het terrein.
Werkelijk schenen we hier succes te
hebbeneen puinsleuf je werd even door
sneden. Op dit spoor verder gaande, ont
dekten we een grote puinput, gevuld met onderzoek. Een archeoloog leert wel vo-.r-
afbraakmateriaal. Een fundering of zelfs zichtig te zijn en daarom is een stellige
zoek bereid de volgende uiteenzetting te maar een bouwsleuf van een uitgebroken j bewering zeker niet op zijn plaats. De
8eien. fundering werd het niet. Merkwaardig t geconstateerde puinsleuven zouden een
was, dat er tussen het puin ook leien aanduiding kunnen zijn van een gebouwr
werden aangetroffen. Dit wees toch wel tegen de binnenkant van de ringmuur,
kunnenterugvinden
NIEUWE VINGERWIJZING
Hoe dan ook, er werd een sleuf uitge
graven dwars voor de hoofdingang. En
hier kwamen nu verschijnselen, voor de
dag, die aanleiding gaven tot een nader
Wót beweegt schrijvers toch, te
genwoordig zo intensief in de toe
komst ts schouwen?
Na de boeken van Wells en Al-
dous Huxjey werden wij nu gegre
pen door het dit jaar verschenen
,.1984" van James Onveil en het
reeds in 1945 geschreven litteraire
testament van Franz Werfel
„Stern der Ongeborenen".
De eerste tekent de dictatoriale
staat in uiterste, meest wreed
aardige consequentie's; een waar
schuwing als een striemende zweep
slag voor wat onze wereld te wach
ten staat, als de mensheid de dic
taturen niet de rug toskeert.
De tweede beschrijft ons de we
reld, zoals zij er 100.000 jaar na
Christus uit zal zisn; een staal
grauwe, grijze massa, met mensen
dis in de aarde inplaats van er op
wonen, een wereld zonder zingende
vogels, een wereld haast zonder zon
en zender vreugde, zó vreemd-fan-
lastisch. dat we huiveren bij de ge
dachte, dat zij ééns werkelijkheid
zou werden!
W&t is het, dat schrijvers be
weegt zo ver en zo somber in ko
mend? tilden te zien?
Is het hedsn ai niet ernstig ge
noeg?
James Orwell beschrijft ons een
wereld, die reeds ten dele werke
lijkheid was en is: herinner U de
martelingen in concentratiekam
pen. kijk naar de processen in Tsje-
cho-Slowakife en weet. dat de jeugd
reeds in vele landen haar ouders
gruwzaam verraadt.
Het grootste verschil met 1984 is
misschien, dat thans nog niet een
alziend televisie-oog iedere burger
in de gaten houdt, een oog dat
doordringt tot in de intiemste
schuilhoeken van Uw binnenkamer
en Uw ziel.
Of dat de tegenstanders van een
bepaald regiem nu nog afgemaakt
worden, maar dat men hen in 1984
op helse wijze „om-cureert" tot
medestanders, omdat men geen
„martelaren" meer wil maken
Nogmaals: wót is het, dat schrij
vers van heden tot zulk? sinistere
proleten maakt?
Zijn zij werkelijk helderziend en
voelen zij intuïtief, wat ons boven
hst, hoofd hangt?
Dan wordt het heus tijd hun el
lendige profetieën t? logenstraffen!
Dan moeten wij ons aaneengor-
den om deze wereld van verwor
ding en ontbinding te redden.
Dan wordt het eindelijk onze op
gave het goede te zoeken en het
kwade te verwerpen: ieder voor
zich en allen tezamen.
Ik ben mij bewust, dat deze kreet
er een is van een rospende in een
wiide, doodse woestijn.
Maar ook een schrijver van luch
tige stukjes mag op de hem toege
meten kleine plaats wel eens een
waarschuwend woord laten klin
ken.
D?nk niet dat er ooit weer een
wereld van zon en van vreugde zal
komen, zolang men zelfs in vredes
tijd eikaar blijft bevechten: met
woorden, gedachten en de gemene
daad.
Wanneer de wereld zó blijft
voortgaan als nu. zou het inder
daad kunnen uitlopen op een
grauwe, grijze massa of op een
eeuwigdurende strijd tussen Eura
sia. Eustasia en Oceania, gelijk Or
well ons die tekent.
En het zou wel eens kunnen zijn,
dat de profetische Orwell de we
reld nóg te veel tijd gelaten heeft.
Alles gaat tegenwoordig zó snel,
dat 34 jaar een eeuw lijkt, te lang
voor de revolutionaire omwente
lingen, die deze schrijver Jn de toe
komst voor zich opgestapeld ziet.
En dat we al over een jaar of
tien midden in de verschrikkelijk
ste maatschappij zitten, die hij ons
in dit opzienbarend boek „1984" zo
reëel voor ogen stelt.
Kom: kijk naar de vogels!
Zij zingen nü nog: spiegeltUaan
hen!
Want „boze" mensen zingen
niet
FANTASIO.
Onder de bijna 2000 reünisten bevindt zich
Koningin Juliana
Het was eerst in 1924, dat dr Holwer
da, directeur van het Rijksmuseum van
Oudheden, getracht heeft om door een
archeologisch onderzoek klaarheid te
brengen. Voor zover de bomen dit toe
lieten groef hij een sleuf dwars over het
terrein binnen de ringmuur. Wat hij wel
licht gehoopt had, gebeurde niet. Geen
fundamenten van een zware toren of van
een woongebouw kwamen er aan de dag.
Wel tekenden zich in de wanden van
zijn sleuf een paar ingravingen af, die
hij meende te moeten verklaren als de
bouwsleuven van 'n gebouw. Belankwek-
kend is overigens, dat hij geen sporen
vond van een bewoning in de Romeinse
Hid en dat ten slotte werd vastgesteld,
dat de heuvel een kunstmatige heuvel
*as, in enkele perioden tot stand ge
komen.
Kange tijd is men het dit resultaat
vrij tevreden geweest. Maar langzamer
hand groeide het verlangen, toch nog
iets meer te weten en bijvoorbeeld het
verloop van de fundamentsleuven, waar
genomen door Holwerda, na te gaan.
De Vereniging „Oud Lelden" heeft
eindelijk de stoot tot een nieuw onder-
zoek gegeven. Een Rijkssubsidie en de
volledige medewerking van de gemeen
te waren de vrucht van de bemoei
ingen van „Oud Leiden" en zo kon
men iets ter tafel brengen toen de
vereniging bU de Rijksdienst voor het
Oudheidkundig Bodemonderzoek aan
klopte om over een nieuw onderzoek
te praten.
SCHEMATISCH, NIET
GROOTSCHEEPS.
Kort en goed, Maandag 24 October
vj'erd een aanvang gemaakt met een on
derneming, die vier weken zou duren.
Geen grootscheepse opgraving; daar was
hoch geld, noch plaats voor. Vier man
kerkten aan de systematische uitgraving
van esn put, waarin zij hoopten te zij-
ner tijd het vervolg van de puinsleuven
van Holwerda zich te zien aftekenen.
De mannen stootten hun klompen en
schoppen stuk op de harde kiel; slechts
hngzaam kwam het ene vlak na het
andere bloot- Want om niets te missen
Van verschijnselen werd na het uitgra-
lïV'an een steek de bodem van de put
viak gestoken de ahrde grond maakte
tetafschaven bijna onmogelijk en het
viak gestoken de harde grond maakte
menst de heer G. Plug, met de dage
lijkse leiding belast, opgemeten en in
tekening gebracht.
«at allen met ongeduld wachtten, ge
beurde echter niet. Wel hier en daar wat
P'Jin, maar geen puinbanen, die in hun
oeioop de hoofdvormen van een voor
malig woongebouw bewaard hadden
kunnen hebben.
Dit was dus het resultaat van onze
eerste poging; de puinsleuven van Hol
werda zetten zich niet voort.
WAAR STOND HET WOON
GEBOUW?
op een gebouw.
Een nieuwe sleuf, nu heel listig in T-
vorm aangelegd, bracht evenmin het ge
wenste resultaat. Zoals overal, scherven
van het oude woonvlak op zichzelf j
mooi wetenschappelijk materiaal maar
geen spoor van een gebouw.
waarin de toegang was opgenomen.
Het terrein biedt mogelijkheden, om
een en ander nader te onderzoeken.
Het geld echter - ook al de zenuw van
dc archeologie was op; het jaarge
tijde werkt steeds meer tegen. Dus
moest het onderzoek hier eindigen. Het
Tiende Lustrum wordt van
1928 Januari herdacht
De V.V.S.L., waarvan thans 95 der
aan de Leidse Academie studerende
meisjes-studenten lid is een per
centage, dat aan geen der Nederland
se hogescholen wordt bereikt gaat
belangrijke dagen tegemoet; de vie
ring van haar halve eeuwfeest in
Januari a.s.
4- Waar er omtrent die tijd voldoende
aanleiding zal zijn om dè rijke historie
van deze levenskrachtige vereniging „te
doen spelen", bepalen wij ons thans tot
de plannen, welk door de lustrum com-
missie-1950 onder leiding van haar pre
sidente, mej. M. J Hoogstra, zijn ont
worpen en die aan deze tiende lustrum
viering zulk een feestelijk, alleszins
waardig karakter zullen geven.
BURGERIJ WORDT EERST IN
FEESTVIERING BETROKKEN.
Ofschoon dit gouden jubileum in
feit? een feest voor de leden zelf en
de vele honderden reünisten is, heeft
het V.V.S.L.-bestuur en ook de
lustrumcommissie, gemeend om de
Leidse burgerij, met wie in den loop
der jaren zulke prettige contacten
zijn gelegd, in de allereerste plaats
(Speciale reportage)
Met het doel onze export te bescher
men, is in 1899 de nu jubilerende
„Plantenziektenkundige Dienst" op
gericht, die te Wageningen zijn zetel
heeft. Diensten van dergelijke aard
bestaan er thans in vrijwel alle lan
den en zij werken zo nauw mogelijk
samen: in de eerste plaats om het
verhandelen van kwalitatief minder
goede vruchten en planten te voor
komen, en ten tweede om de bredere
verspreiding van in zieke producten
aanwezige kwade bacillen zo veel mo
gelijk tegen tc gaan.
Dr C. J. Briejer, de huidige directeur
van de „P.D.", heeft ons bij een be
zoek aan de gebouwen en laboratoria
te Wageningen verteld, dat het voor
ons eigenlijk begonnen is met de Colo-
rado-kever, die in 1824 in Colorado voor
het eerst werd ontdekt, z'n werkterrein
allengs verder uitbreidde en. in 1922 ook
in Europa (bij Bordeaux) zijn aanwe
zigheid demonstreerde. Een onderzoek
naar die kever voerde prof. dr Ritzema
Bos naar Amerika en toen hij terug
kwam moest hij mededelen dat de Ame
rikanen (met het oog op ziekten van
andere aard) besloten hadden voortaan
voor export-artikelen een certificaat
van „goede gezondheid" te eisen
Terwijl men nu mag zeggen dat het
gevaar van de colorado-kever wel in
hoofdzaak is bedwongen, werd de P.D.
intussen in de loep der jaren voor tal
loze andere problemen gesteld en lig
gen er nieuwe moeilijkheden in 't ver
schiet.
Daar was de „aardappel-moeheid",
veroorzaakt door een microscopisch
klein wormpje, dat honderden eitjes
legt in de wortels van de aardappel
plant en die plant daardoor ziek
maakt. In '13 openbaarde dat wormpje
zich voor het eerst bij Rost-ock. Het
werd in 1917 in Engeland ontdekt en
bleek in 1941 zfjn weg naar ons land
re hebben gevonden. Sindsdien heeft
het ook hier grote schade veroorzaakt.
innemende, dat er een woongebouw Het is zeer scherp bestreden, maar
men kan nog niet zeggen dat de „aard-
--...v-.wtuuc, U(1V C1 CC4J wyjiigcuu'.
°nnen de ringmuur gestaan "had, w.._
natuurlijk nog wel een andere plaats appel-moeheid" in ons land bedwongen Nieuwe aardappelsoorten worden thans
»oor te vinden; bijvoorbeeld bi) de J te. De ziekte levert bovendien gevaar I alle op wrat-ziekte gekeurd en eventu-
op voor bloembollen, die later op de
betreffende aardappelgronden zouden
worden uitgezet. Uiterst moeilijk is ook
het probleem van de „schild-luis", een
planten-parasiet, die ziöhzelf een soms
wit, soms rood dakje van hars 'bouwt
en daaronder aan de takken van hees
ters en bomen gaat zitten zuigen. Voor
al de San José-schildluis moet buiten
gewoon gevaarlijk zijn. Door het harde
dakje is deze parasiet bovendien heel
moeilijk door de bestrijder te bereiken.
Wel Is waar is de schild-luis nog niet
in ons land opgemerkt, maar zij komt
de laatste tijd snel naderbij. Zij rit
al in Frankrijk en Duitsland cn onze
kansen om haar definitief te weren
zijn, volgens dr Briejer, niet best.
Behalve op takken nestelt de schild
luis zich namelijk ook op appels en
hoe gemakkelijk kan zü aldus worden
overgebracht door een reiziger, die
uit het buitenland enige besmette
vruchten meeneemt. Het gevaar van
de schild-luis wordt daarom voort
durend bestudeerd en de „P.D." is
paraat om direct in te grijpen, zodra
deze parasiet hier aanwezig zal blij
ken te zijn.
Tenslotte zijn er ook nog duizenden
schadelijke insecten in vreemde landen,
die eveneens in staat moeten wrorden
geaöht hun domicilie naar hier over te
brengen. De „PD." moet om van
dat alles op de hoogte te blijven
speuren in heel de wereld,
COLORADO-KE VER-BESTRI J-
DING KOST 6 MILLIOEN!
Welke goede resultaten men met alle
bestrijdings- en contrólemaatregelen
kan hebben, is indertijd wel bewezen
met het vraagstuk van de „aardappel
wrat-ziekte", een soort zwam die hier
voor het eerst In 1915 werd ontdekt.
Wat een boze mensen zijn er gewee3t
en welk een opschudding is er toen ge
wekt door het feit dat oun. de tee.t
van de bekende „bravo"-aardappel ra
dicaal werd verboden. Achteraf hebben
ook de opposanten niettemin het nut
tig effect van dat verbod moeten er-
I kennen.
VOOR FIJNPROEVERS!
Een bedrag van f. 5,— voor het
vangen van een muskus-rat is een
stellig niet te versmaden premie!
Ter speciale aanmoediging heeft
dr Briejer, directeur van de Plan-
tenziektenkundige Dienst te Wa
geningen, ons inmiddels verzekerd
dat hij en zijn vrouw persoonlijk
hebben geconstateerd dat het
vlees van deze rat niet slechts
heel smakelijk is, maar met de
meest exquise wildschotel kan
wedijveren
eel direct uitgeschakeld. Per saldo is
dat beter voor onze export en goedko
per voor de productie dan dat men
later uitgebreide bestrijdingsmaatrege
len moet nemen.
De bestrijding van de colorado-kever
kest ons land voor het hele land-
bouw-areaal per Jaar ongeveer zes
mlllioen gulden
MUSKUSRAT ONDERMIJNT.
DIJKEN.
Een voor ons land evenWns dreigend
gevaar is dat van de muskus- of bi-
samrat. WH brengt dit dier geen
schade toe aan cultuurgewassen of
oogstvoorraden, maar het gTaaft ho
len (zo groot als die van konijnen)
onder water en perforeert polderdij
ken en kaden. Om zijn kostbaar bont
is het in Amerika (en sinds 1928 ook
in België) zeer gewild, maar helaas
heeft men niet iedere muskusrat vol
komen in bedwang. Nu rukt dat leger
dan langzaam, maar zeker op naar
Nederland en in onze waterrijKc stre
ken meent men er grote gevaren van
te moeten duchten. Dijkdoorbraken
zouden op den duur vermoedelijk niet
te voorkomen zijn....
Met alle macht poogt men thans (o.a.
door het uitloven van vangpremies a
f. 5,— per stuk) de opmars van de
muskus-rat in het Zuiden van ons land
af te dammen. Maar het is de vraag
cf dat lukken zal. In April van dit
Jaar had men er ongeveer 400 gevan
gen in Noord-Brabant en op het ogen
blik is die bu:t al tot 7c.O gestegen.
Dr Briejer heeft ens tenslotte nog
meegedeeld dat de begroting van at
„PD. twee en een ha.i minioen gul-
oen per jaar bedraagt. Van die enorme
som wordt echter 4(J% door inkomsten
gscjekt in -de vorm van vergoeding voor
af te geven certificaten.
in haar feestvreugde te doen delen.
Zo zullen de feestelijkheden, welke
van 19 tot 28 Januari zullen duren
worden ingezet met een huisvrouwen-
feesc in de Stadsgehoorzaal. De volgen
de avond is het feest voor het gemeen-
tepersonesl, dat dan. vergezeld van
zijn dames, een cabaret-pTogramma
krijgt aangeboden.
Dat de V.V.S.L., die reeds sedert 1902
voor de minder bedeelde kinderen een
St. Nicolaasfeest verzorgde dit jaar
worden dit er zelfs ruim 600 ook hen
in het feest heeft willen betrekken,
laat zich begrijpen. 21 Januari is het
hun dag!
Met uitzondering van een lunch, wel
ke aan de echtgenoten van de hoogle-
laren wordt aangeboden, is er op Maan
dag, 23 Januari, verder niets aan de
hand.
24 JANUARI: TAARTENDAG.
24 Januari is het taartendag. Bestuur,
lustrum- en burgerijcommissie gaan die
dag bij alle hofjesbewoners en de kin
deren der weeshuizen taarten en cakes
ronddelen.
DE EIGENLIJKE LUSTRUM
VIERING.
Woensdag, 25 Januari, vangt de
eigenlijke herdenking van liet tiende
lustrum aan. 's Ochtends om elf uur
worden de reünisten de V.V.S.L.
heeft er bijna 2000 en de besturen
der zusterverenigingen aan het station
afgehaald. Gezien de belangstelling
welke reeds nu voor de viering van
dit jubileum bestaat, houdt men re
kening met de komst van plm, 800
reünisten.
Mogelijkerwijs zal zich onder deze
reünVsten esn oud-alumna een oud
V.V.S.L-lid bevinden, dat zich ondanks
de meest vooraanstaande maatschap
pelijke en nationale positie toch
steeds voor zover het de V.V.SL. be
treft op een plaats als normale reü-
niste beroept: Jula van Oranje, buiten
V.V.S.L-kringen beter bekend als H.M.
Koningin Juliana der Nederlanden.
Om halfdrie zal die dag het 10de
lustrum officieel worden geopend dcor
de praeses van de V.V.S.Lmej. H. G.
Blom. Het ligt ln de bedoeling, dat deze
plechtigheid ln de Zuidsrkerk aan de
Lammenschansweg zal plaats vinden.
Na afloop volgt een receptie in het
V.V.S.L.-gebouw aan het Rapenburg,
waarna deze eerste dag besloten wordt
met een diner in de Stadsgehoorzaal,
waarop ook de lustrum-Almanak zal
worden uitgereikt).
MODE-SHOW EN „LEIDSE
LEUT".
Naast enkele plechtigheden binnens
huis wordt de volgende dag een mode
show met thé-dansant ln de Stadsge
hoorzaal gehouden, terwijl 's avonds om
acht uur, aanvangend met een fakkel
optocht op verschillende plaatsen ln
het centrum van de stad er wat „Leidse
Leut" zal worden gemaakt.
27 Januari verzorgt de Muziekclub
van de V.V.S.L. in de Lakennal een
muzikale koffie", waarna ln de middag
uren in de Kon. Schouwburg de eerste
opvoering van het lustrumspel „Electre"
wordt gegeven. Gelijkertijd vind ln de
Manege in de Kaiserstraat een uitvoe
ring plaats van de caroussel-vereniging
der V.V.S.L.
ONTVANGST OP HET STADHUIS
Te kwart over vier volgt een officiële
ontvangst op het Stadhuis door het
gemeentebestuur.
De feestelijkheden worden die dag
besloten met een gala-voorstelling van
het lustrumspel en een bal in de Stads
gehoorzaal.
(Foto L.D./Van Vliet)
Het clubgebouw van de V.V.S.L. aan het
Rapenburg, dat in Januari bij de viering
van het tiende lustrum ln het centrum
van de belangstelling zal staan.
