Leidse burgerij
heeft weg naar Volkshuis gevonden
Alma's dubbele taak
Voor velen een voller en
rijker leve,.
panda tfw tue METESTER - GIDS
Radio-programma
88ste Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD Woensdag 19 October 1949
Tweede Blad No. 26824
Bij het halve eeuwfeest van een nuttige Leidse instelling
Het Leidse Volkshuis, dat in zovele tienduizenden levens een mogelijkheid
heeft geschapen tot een voller en rijker leven, zal a.s. Zaterdag het feit
herdenken, dat het voor 50 jaar, dank zij het prachtige initiatief van de
Leidse hoogleraren Drucker, Greven en v. d. Vlugt, met zijn zegenrijke
arbeid begon.
In verband met dit halve eeuwfeest hebben wfj één dezer dagen onder ge
leide van de tegenwoordige directrice, mej. M. Ruth, aan wie dit jubileren
de tehuis zo heel veel te danlwi heeft, nog weer eens gedwaald door
zalen en gangen van dat rood-stenen gebouw a ?.n de Apothekersdijk. Heb
ben wij onze blik laten gaan over al dat werk, dat het Volkshuis in .het
belang van het Leidse kind nu reeds jaren verzet. Stonden wij in de speel
zaal, waar Keesje en Pietje, Annie en Truusjc, met bouwdoos en wiegje
of blokken cn serviesje zo gezellig worden bezig gehouden. Hebben wij
ons als bij vernieuwing nog weer eens gelaafd aan die nimmer opdro
gende bron van intensieve vreugde, waarmede door groot en klein in dit
jubilerende Volkshuis wofcdt gewerkt en zijn wij tevens geconfronteerd
met de onmetelijke rijkdom, welke dit tehuis rondom zich verspreidt. Tre
den wij allereerst een ogenblik in de historie terug.
In 50 jaar een
„Volkshuisvolk" geboren
HOE IN 1899 DE OPENING
VERLIEP.
Indien wij onae legger van 1899 raad
plegen. blijkt, dat van alle zijden grote
belangstelling voor de opening van het
Volkshuis (bestond. Met het dagelijks
'bestuur der gemeente en vele raads
leden, waren die Zondagmiddag- o.m,
aanwezig een aantal professoren, in
dustriëlen, vertegenwoordigers van
werkliedenverenigingen en vele ande
ren. De voorzitter der vereniging, wij
len pref. mr H, L, Dsucker, gaf in deze
samenkomst een overzicht van de tot
standkoming van de bouw, waanbij hij
vooral hulde bracht aan de architect,
de heer W. C. Mulder. Na nog gewezen
te hebben op het deel der vereniging,
riep hij de medewerking van de stede
lijke overheid in voor de verbetering
van het lot der minder-bedeelden.
Sympathiek deed in deze vergadering
ock het woord van de toenmalige (bur
gemeester, mr F. Was, aan, waarin hij
de nadrukkelijke verzekering gaf, dat
een vereniging, welke zulk een ideële
doelstelling nastreeft, steeds op de har
telijke medewerking van de Leidse
overheid kon rekenen. In één opztéht,
zo lezen wij, had burgemeester Was
echter critiek uit te oefenen cp de toe
spraak van de voorzitter. En dan gaat
het verslag verder: „Eén naam heeft
de hooggeachte spreker, "nee beksr.d des
redenaars nauwgezetheid ook is, ver-
awegen, den naam van een man, die,
zonder zich cp den voorgrond ts stel
len, reeds zoo menigmaal getoond heeft
een hart te bezitten, dat zoo warm
klopt voor de belangen van den werk
man; den naam van den man, die ook
■bij deze stichting de ziel van alles is
geweest. Al heeft de architect ook neg
zooveel noeddeuren gemaakt, die man
kan ons toch niet onopgemerkt ont
snappen. Een hartelijk woord van dank
richtte spreker tot dien man, en toen
daarop een daverend applaus volgde,
bleek, dat ieder begrepen had, dat de
bedoelde persoon de heer Drucker zelf
was."
Nadat de voorzitter een dankwoord
had gesproken, volgde een rondwande
ling door het gebouw, waarin een een
voudige groen- en bloemversiering was
aangebracht.
Ofschoon sindsdien het werk z-ich
enorm heeft uitgebreid, blijkt toch uit
de opsomming, -welke van het aantal te
organiseren cursussen, lessen en clubs
wordt gegeven, dat de doelstelling al
die jaren dezelfde is gebleven. Conclu
deert U zelf maar, hier is de „mars
route", welke reeds in 1899 werd ge
geven en waaraan opeenvolgende be
sturen de hand hebben gehouden:
Cursussen: staathuishoudkunde, na
tuurkunde, sterrenkunde, tekenen, ko
ken en naaien.
Lessen: verstellen (voer meisjes),ver
stellen «voor vrouwen), opdoen der
was. mazen en stoppen, rekenen, zin-
rectrlce was, schreef ter gelegenheid
van het 40-jarig bestaan en waarin zij
o.a. de vraag behandelt of de Leidse
bevolking de weg naar dit tehuis heeft
gevonden. Na ln dit boekje allereerst te
hebben herinnerd aan de algemene
maatschappelijke en sociale toestanden,
welke ten tijde van de oprichting be
stonden, stelt zij de volgende vragen:
le Heeft de Leidse bevolking het kost
bare geschenk haar in het Leidse Volks
huis aangeboden van den beginne af
weten te waarderen, en 2e Heeft het
Leidse Volkshuis van de aanvang af
naar vermogen getracht voort te bou
wen op de grondslag, zoals die is neer
gelegd ln artikel II der statuten: „Het
doel der stichting is verhoging van de
ontwikkeling, beschaving en het levens
geluk onder de arbeidende en daarmede
gelijkstaande klassen te Leiden en naas
te omgeving, o.a. door verspreiding van
nuttige kennis, door aanmoediging van
wetenschap, kunst en gemeenschapszin,
door verschaffing van gepaste ontspan
ning, door bevordering van de omgang
tussen verschillende kringen der maat
schappij".
Alvorens een antwoord op deze
vragen te geven, citeert mej. Knap
pert nog een uitspraak, welke zij
aantrof op de eerste bladzijde van
het eerste verslag van het Volkshuis,
waarin omtrent de bloei van een
dergelijk tehuis zo kernachtig wordt
Doel van Volkshuiswerk
bevordering van levensgeluk
gen, Hollandse taal, eenvoudig beek-
houden, Frans, Engels, plantkunde.
Clubs: meisjesclubs, jongenscluris
(Zonda.gavcnd). leesclub voor meisjes
boven 18 jaar, leesclub voor jongens
boven 16 jaar, leesclub voor volwasse
nen. Lid van de leeszaal, zo wordt er
aan toegevoegd, kan worden iedere 18-
jarlge en daarrioven tegen één kwartje
per jaar. Het kepen van de catalogus
der bibliotheek tegen één kwartje geeft
recht tot het lenen van boeken.
Tot zover enze herinnering uit 1899.
LEIDSE BEVOLKING HEEFT
WEG NAAR VOLKSHUIS
GEVONDEN.
Indien wij hier nog even willen blij
ven stilstaan bij de wordingsgeschiede
nis en groei van het Leidse Volkshuis,
dan grijpen wij terug op het gedenk
boekje, dat mej. E. C. Knappert, die van
de oprichting af tot het jaar 1915 di-
gezegd: „De bloei van een Volkshuls
hangt af van twee factoren; van de
begeerte der geestelijk bevoorrechten
om van hun meerdere rykdom le
geven, van de begeerte der geestelijk
ontbcrenden om te ontvangen".
En dan gaat zij verder: „In beide op
zichten nu heeft 't Leldsche publiek niet
teleurgesteld. Wat niet zeggen wil, dat
vraag en aanbod altijd met elkaar in
evenwicht waren. De omstandigheden
werkten intusschen mede om reeds da
delijk ervoor te zorgen, dat ideaal en
werkelijkheid elkander dekten wat den
naam Volkshuis betreft. Immers niet al
leen de middenstand en de geschoolde
arbeiders, ook de fabrieksarbeiders be
schouwden het als hun huls".
Indien mej. Knappert ons dan een
blik gunt op de eerste jaren van het
Volkshuiswerk en daarbij met zeer veel
instemming het oordeel van de zoon
van één der oprichters aanhaalt: „Het
doel, dat het Volkshuiswerk te Leiden
steeds heeft beheerscht ls geweest de
bevordering van levensgeluk", vertelt zij
ons, dat daarbij steeds op de voorgrond
stond om de mensen buiten de eigen
benauwde kring van hun dagelijks be
staan te halen. „Waren er niet zelfs
onder de jongeren, zo schrijf zij, voor
wie de eigen gracht plus de Haarlem
merstraat Leiden vertegenwoordigden?
Leiden met zijn duinlandschap ten Wes
ten, zijn uitgestrekte weiden ten Oosten?
Leiden met zijn musea, met zijn kunst
schatten, met zijn Hortus, met zijn schat
van mogelijkheden tot levensverruiming
en levensverdieping? Wilde men in
dezen iets bereiken, dan stonden twee
dingen vast: Hoe geringer de ontwikke
ling, hoe noodiger het is een beroep
doen op de verbeelding. En het andere:
Wilden de talloozen aan wier mogelijk
heden tot geestelijke ontplooiing nim
mer aandacht is geschonken, de beste
kans -hebben om zich te eigenen wat al
Ier en nlemands eigendom is, dan bren-
ge men het voorwerp in de vertrouwde
omgeving". Van deze gedachte uitgaan
de heeft men zich van de aanvang af
steeds bezig gehouden met het organise
ren van tentoonstellingen en excursies.
Een hoogst typerend bestanddeel van
het Volkshuiswerk zijn ook de clubs.
Hier stond en staat op de voorgrond een
gezellig en vertrouwelijk samenzijn in
een rustige, zuivere atmosfeer ,waar al
spoedig een sterk gevoel van saamhorig
heid ontstaat. Ofschoon wij hier en daar
maar een greep uit het veelomvattend
Volkshuiswerk hebben gedaan, zouden
wij u nog kunnen vertellen van de vele
cursussen en lezingen, welke steeds een
goede belangstelling trokken, van het
telkenjare terugkerende Lentefeest, een
hoogtepunt voor allen, die 'bij het Volks
huiswerk betrokken zijn, dat van Leiden
uit zich heeft ingeburgerd in alle volks-
en dorpshuizen en waarvan de huidige
directrice de enthousiasmerende kracht
Een aardig hoekje van de speelzaal.
Wekelijks komen hier honderden kin
deren bijeen, die in hun spel een ge
zellige verpozing vinden.
(Foto Leid&ch Dagblad/Van Vliet).
'FEUILLETON
door MARY BURCHEDL.
Vertaald uit het Engels.
2)
Het kwam door die grote bruine
ogen van je, kindje, legde mevrouw
Brendall dan sentimenteel uit. Alle
anderen hadden blauwe ogen, en toen
kwam jij met ogen, die op de grote
diepbruine violen geleken, die je vader
altijd in de tuin kweekte.
Pansy maakte bij een dergelijk ant
woord een geluid ergens diep in haar
keel. dat haar klassegenoten haar be
nijdden, maar haar familieleden tot
grote verontwaardiging bracht, en aat
intense verachting tot uitdrukking
moest brengen. ,nnm..
Mooie bruine violen met hoornen
randen er om heen, merkte ze bitter
op. Helaas, de mooie diepbruine ogen
waren zeer bijziend en naast, ha-ar
voornaam had Pansy derhalve neg een
tweede verdriet te verwerken in de
vorm van een grote bril met hooinen
randen, die op haar korte neusje wei-
ni0' houvast vond. Het was een feit,
dat deze bril haar gezichtje een zeer
bijzondere pikanterie verieende maar
op 14-jarige leeftijd worden bijzonder
heid en pikanterie nog niet op Prijs
gesteljTrelc je er niets van aan, liefje,
placht Alma troostend te zeggen. Mis
schien kun je als je volwassen bent
zonder bril zien, en dan zul je je op
eens aan de wereld vertonen ak een
onverwachte bloeiende schoonheid, pre
cies als de heldin uit een roman.
Deze theorie had inderdaad
tende aspecten, en ernstig nadenkend
over toekomstige schoonheidsmogelyk-
heden, vlocht Pansy 's avonds haar
dikke haar in strakke vlechten, in de
hoop op die manier enige golf in haar
stijle haren te brengen, welke toch ze
ker een voorwaarde voor toekomstige
schoonheid was.
Zó za» dus de Brendall-faimlie er uit
op 't moment, dat oom Theodoor plot
seling en met karakteristiek weinig op
hef op een stralende Juni-middag op
zijn kantoor overleed. De meeste men
sen in Midchester hadden Theodoor
Gaunt altijd als een zeer bemiddeld
man beschouwd. En zeker had zijn
eigen familie nooit één ogenblik getwij
feld aan de soliditeit van zijn finan*-
ciëie positie. Het was dan ook meer
plechtige belangstelling dan angstige
verwachting, die mevrouw Brendall ten
toon spreidde, toen ze ach opmaakte
om oom Theodoors notaris te gaan be
zoeken. De begrafenis had plaats ge
vonden en men moest zich op de hoog
te gaan stellen, hoe er verder geleefd
zou kunnen worden.
Het is een droevige zaak natuur
lijk, zei ze, terwijl ze voor Alma staan
de haar handschoenen aantrok. Alma
vroeg zich terloops af, waarom men
sen er öf op hun best óf op hun aller
ergst in het zwart uitzien. Moeder, in
de gedistingeerde zwarte kleren, waar
mee ze om oom Theodoor rouwde, was
nog héél knap om te zien.
Het zijn juist al die formaliteiten en
uiterlijkheden in verband met 'n sterf
geval, die zo afschuwlijk zijn, vervolgde
mevrouw Brendall, klaarblijkelijk ech
ter geen gering behagen scheppend in
haar eigen goedgeslaagde rouwkleren.
Maar, ze werd opeens zeer zake
lijk als executrice van oom Theo
doors testament moet ik natuurlijk zo
spoedig mogelijk een bezcek aan no
taris Puller brengen.
Natuurlijk, stemde Alma toe. En
een en al élègance verdween mevrouw
Brendall naar het notariskantoor. Teen
ze was vertrokken, liep Alma het grote,
oude, behaaglijk ingeriohte huis door
om te zien, of alles in orde was. Het
was opnieuw een stralende Juni-dag,
en hoewel het felle zonlicht de kaal
heid van Barrowmead wreed onthulde,
vestigde het tegelijkertijd de aandacht
op de prettige comfortabele sfeer van
het vierkante oude huis.
Voldaan over het feit, dat alles in
orde was, nam Alma een verstelmand
mee naar de zonnige zitkamer, waar ze
ging zitten en haar aandacht begon te
'bepalen bij de uitermate hopeloze toe
stand. waarin Pansys kleren regelmatig
schenen te verkeren.
Het dagelijks leven zonder oom Theo
door om op te steunen in alle grotere
'beslissingen, zou vreemd zijn, bedacht
ze ernstig. Hij had nooit veel drukte
gemaakt in de familiekring, maar hij
was er altijd gewéést. En als het er op
aan kwam, was hij toch als het hoofd
van de familie besohouwd. Nu zou die
positie zeker aan Moeder toekomen.
Maar het was moeilijk zich Moeder
voor te stellen bij het nemen van een
besluit. Eindeloos er over praten, ja
dat kon ze wél, met veel plezier en
allerlei mogelijkheden aansnijdend.
Maar besluiten nemen, neen
Dat betekende, dat iemand anders
waarschijnlijk de uiteindelijke beslissing
in diverse zaken zou hebben te nemen.
Eva was natuurlijk de oudste en wist,
zoals ze het zelf altijd uitdrukte, „wat
er in de wereld te koop was." Maar het
was moeilijk in te denken, dat Eva het
voor en tegen van een situatie met
belangstelling zou overwegen, als niet
■speciaal haar eigen belangen op het
soel stonden.
"Alma's gezichtje betrok een weinig
en ze zuchtte, terwijl ze ernstig een
•blousje van Pansy 'bekeek, waaraan geen
knoop meer bleek te zitten. Misschien
zou haar leven, nu oom Theodoor ge
storven was, veel ernstiger en moeilij
ker worden
Het geluid van het tuinhek, gevolgd
door Eva's lichte stappen in de hall,
leidden haar aandacht van de toekomst
af Alma keek even verbaasd op de
klok. Het was zeker anderhalf urn-vóór
de tijd, dat Eva op werkdagen thuis
kw.-am. Maar voordat ze zich hierover
•verder kon verbazen, kwam haar zuster
de kamer binnen,
Hallo, waar is moeder?
Eva gooide een donkerrood jasje
neer, waaronder ze een grijze jufk met
korte mouwen droeg, die er uit zag,
aLsof deze speciaal voor haar was ont
worpen, doch die in werkelijkheid
eigenhandig door haar was vervaardigd.
Ze is naar de stad, naar notaris
Pulier, om over het testament te pra
ten. Ze is executrice, weet je, en ze
moet natuurlijk horen, hoe de zaken
staan, legde Alma uit.
Natuurlijk. Eva ging in een luie
stoel zitten en haalde haar vingers door
haar krullen.
Ik hoop maar dat ze, wat ons
betreft, er góed voor zullen staan,
merkte ze nonchalant op,
Alma zei niets,
(Wordt vervolgd)
5). Nu was Panda natuurlijk zeer
verontwaardigd. Nog maar nauwelijks
was William T. Bobberbroek de stoep
afgewandeld, of Panda begon al: „Maar
dat gaat niet! Hij was mijn klant! Ik
was zyn gids! En jij neemt dat geld
aan
„Een enkel ogenblikje, makkertje", zei
Joris, „Ik kom zo naar uw gesprekje
luisteren! Bijna vergat ik nog iets!"En
hij wipte achter de vreemdeling aan.
„Verontschuldig mij! Ik vergat iets!"
riep hij, terwijl hij zich voor de goede
man plaatste.
„Wat... hé! Mankeert je iets?" vroeg
William T, Bobberbroek verbaasd.
„Dank u! Het gaat mij uitstekend",
antwoordde Joris. „Maar ik herinnerde
me daar, dat u een pluisje op de jas
had. Dat zou ik gaarne even wegne
men. Zie zo zie hier! Zo is het be
ter, Uitstekend!" Hij klopte de vreem
deling af, groette ten slotte geleefd en
I kwam weer naar Panda toe.
„Volg mij, manneke!" verzocht hij.
..Nu zal ik u op een glaasje limonaad
tracteren; zo ben ik namelijk, ik gun
de jeugd gaarne een verzetje! En dan
zullen we eens ernstig samen over zaken
spreken, want ik gevoel, dat er nu eens
iets aan uw toekomst en uw opvoeding
gedaan moet worden. Volg mij dus. Ik
heb uw welzijn op het oog
„Hm o!" zei Panda somber en
wantrouwig want hij kende Joris
Goedbloed nu zo langzamerhand wel.
„Ik vertrouw je niet, Joris! Wat was er
nu weer met dat pluisje? Ik houd er
niet van, als jij anderen afklopt. Dan
missen ze meestal meteen iets!"
„Foei! Is dat mijn dank?" kreet Joris.
„Ja, ja, klein ventje we moeten waar
lijk toch eens iets aan uwe opvoeding
gaan doen!"
Indien wij bij dit halve eeuwfeest
een balans opmaken van 50 jaren
Volkshuiswerk, dan menen wy. met
mej. Knappert, de vraag of de Leid
se bevolking van de aanvang af het
kostbare geschenk haar in het
Volkshuis gegeven, heeft weten te
waarderen, bevestigend te mogen be
antwoorden. De sfeer, welke in de
ganse inrichting tot uiting komt,
heeft de onmisbare voorwaarden ge
schapen tot het gedyen van het zo
veelzijdige werk, dat binnen haar
muren geschiedt.
ER HEEFT ZICH EEN VOLKS
HUISVOLK GEVORMD.
Van de hand van de tegenwoordige
voorzitter van het bestuur der stichting,
prof. mr J. C. van Oven, die ook tien
jaar geleden de „teugels" reeds ln han
den had, komt in het boven door ons
geciteerde gedenkboekje nog een tref
fende beschrijving voor over de ware
Volkshuisgeest, welke in de loop der ja
ren is ontstaan. Zo schrijft hij: „Steeds
meer zijn het de bezoekers zelf, die op
hun beurt aan het werk meedoen. Zij
ontvangen niet alleen, maar geven even
eens. De ware Volkshuisgeest bezielt ook
hen en wie geregeld hier in huis komt.
kent de gezichten, wie een waarachtig
Volkshuis-mensch, -jongen, -meisje of
-kind is. Hij ziet zulk een gezicht jaar
in, jaar uit binnen deze muren, eerst in
de kinderzaal en bü de kleintjes op het
Lentefeest, dan in de clubs en andere
bijeenkomst voor het opgroeiend ge
slacht, totdat het kindergezicht veran
derde In het uiterlijk van een volwas
sen mensch en de bezoeker op zijn beurt
leider werd. Dit is wel een van de meest
weldadige en bevredigende ondervindin
gen: te zien, hoe de „ontwikkeling, be
schaving en levensgeluk" gebracht wer
den aan wie hier van kind af kwam,
maar hoe zij op hun beurt, die verder
gaven aan nieuwe geslachten. Het is niet
meer „van boven af" als men deze
gebrekkige uitdrukking voor lief wil ne
men dat de gaven verstrekt worden,
maar zij die ze ontvingen, hebben ze
verwerkt en geven op hun beurt, en zoo
vormt zich een „Volkshuisvolk" en het
verdere ideaal der oprichters: „bevor
dering van den omgang tusschen de ver
schillende klassen der maatschappij"
wordt werkelijkheid".
En zo is dan 50 jaar aan de ver
wezenlijking van dit ideaal gewerkt,
is er in waarachtige gemeenschaps
zin gebouwd aan het welzijn en de
geestelijke ontwikkeling van de mede
mens, eerst onder leiding van mej.
Knappert, daarna onder die van
mej. H. Funke en thans al
weer zovele jaren onder leiding
van de huidige directrice mej.
M, Ruth, wier onbaatzuchtige
liefde tot dit werk haar hebben doen
uitgroeien tot een „Volkshuismoe
der", zoals ons land er maar weini
gen kent.
Ofschoon er, krachtens zijn doelstel
ling en gelet op de resultaten van het
werk, alle aanleiding toe zou bestaan om
ook het Volkshuis in een gemeentelijke
subsidie te doen delen, heeft dit volks
ontwikkelingswerk het in al die 50 jaren
zonder subsidie moeten stellen. Steeds
weer heeft het zichzelf weten te be
druipen, daartoe door zeer velen instaat
gesteld.
DE A.S. HERDENKING.
Ter gelegenheid van dit halve-eeuw-
feest zal a.s. Zaterdagavond in het
Volkshuis een herdenkingssamenkomst
worden gehouden, terwijl eveneens nog
bijeenkomsten op 23 24, 25 en 26 Oc
tober op het programma staan.
Voorts komt er ook een tentoonstel
ling met verkoop, waarvan de opbrengst
is b?stemd voor de vorming van een
fonds „Naar Buiten".
Het Leidse Volkshuis aan de Apothe-
kersdij-k, dat a.s. Zaterdag een halve
eeuw bestaat.
Mondeling of schriftelijk?
In deze tijd staan de kranten en tijd
schriften weer vol met prachtige aan
biedingen voor lessen: mondehnge tn
schriftelijke lessen. De keuze woidt
moeilijk, want de ene advertentie ls nog
mooier dan de andere. Wij voor ons zijn
van mening dat het in deze dure tijd
onverantwoordelijk is veel geld uit te
geven voor dure mondelinge lessen, ter
wijl men voordeliger klaar kan komen
met schriftelijke lessen. En wat geeft
dat niet een enorme tijdbesparing: U
kunt rustig thuis blijven en U studeert,
wanneer U dat het beste uitkomt. Maar
geachte adspirant-cursist en ook U lieve
lezeres - wees voorzichtig. - In deze tijd
van vallende bladeren en vallende pon
den is het van het allerhoogste belang
dat U een goede keuze doet, want anders
komt U op de koffie. Alvorens te be
slissen, raden wij U in Uw eigen belang
aan eens inlichtingen te vragen bij Resa
Hilversum (Bekende Schriftelijke Cur
sus) Dat Instituut moet - zoals wij ver
namen - werkelijk heel goede resultaten
bereiken bij het opleiden voor het Mid
denstandsdiploma en de Praktijk
examens Handelscorrespondentie en
Boekhouden. Ze hebben ons zelfs verteld
dat die lui ook opleiden voor het On
derwijzersexamen en voor het Staats
examen. Dat is kras, vindt U niet?
Want dat zijn toch officiële examens,
zodat ze dan toch maar moeten con
curreren met de beste mondelinge cur
sussen. Vraagt eens een prospectus aan,
het kan U een jaar studie schelen!!
(Advertentie).
DONDERDAG 20 OCTOBER.
Hilversum I (301.5 M.) AVRO 7.00:
nieuws; 7.15 ochtendgymnastiek; 7 30:
Radio-ochtendblad; VPRO 7.50; dagope
ning; AVRO 8.00: nieuws en weerberich
ten; 8.15: radio-ochtendblad; 8.40: gram.-
muzlek; 8.55: voor de vrouw; 9.00: gram -
muzlek; 10.00: morgenwijding; 10.15; po
pulair concert; 10.50: voor de kinderen;
11.00 carlllonspel en orgelconcert; 11.45:
economische causerie; 12.00- lichte mu
ziek; 12.30: mededelingen; 12.33: „In 't
spionnetje"; 12.38: planoduo: 13.00":
nieuws; 13.15- populaire muziek: 13.45:
gram.muzlek; 14.00" voor de vrouw; 14.30:
vlooi en plano; 15.00: voor de zieken;
16.00: gevarieerd programma; 17.00: ka-
leldoscoop; 18.00: nieuws; 18.15: sport-
praatje; 18.30: voor de strildkrachten;
19 00: voor de kinderen; 19.05: radio
volksmuzlekschnol; 19.35: ronde tafel con-,
ferentle 19.45: regeringsvoorlichtings
dienst; 20.00: nieuws; 20.05: actualiteiten;
20.15: radio philharmonlsch orkest en
solist; 21.05: avondschool* 21.30: Ameri
kaanse muziek; 22,00: gTam.muzlek. 22.10
Interview: 22.25: orkestconcert: 23.00:
nieuws; 23.1524.00: gram.muzlek.
Hilversum II (416 M.) KRO 7.00:
nieuws; 7.15: gram.muzlek; 7.45: morgen
gebed en liturgische kalender; 8.00:
nieuws en weerberichten; 8.15: gram.mu
zlek; 9.30' waterstanden; 9.35: gram.mu
zlek; 9.40: schoolradio: NCRV 10.00: gra-
mofoonmuzlek: 10.15- morgendienst: 10.45
er am .muziek; KRO 11.00: voor de zieken:
11.45: schoolradio; 12.00: Angelus; 12.03:
amusementsorkest: 12.55: zonnewijzer;
13 00: nieuws en katholiek nieuws; 13.20:
zane en orgel; 13.45: voor de vrouw;
NCRV 14.00: Metropole orkest; 14.45:
voor de vrouw: 15.45: gram.muzlek: 16.00:
bUbellezlng; 16.45: Arnhemse Orkestvere
niging: 17.00: voor de Jeugd; 17.30. zang
en olano; 17.50: Rl1k over zee: 18.00: gra-
mofoonmuziek: 18.15' causerie van de
Christelijke Middenstandsbond: 18.30:
gramofoonmuzlek: 18.40: reportage; 19.00:
nieuws: 19.15: muzikale causerie' 19 40:
radiokrant: 20.00: nieuws: 90.05: Gro
ningse avond (om 2100 famlllecomnetl-
tle): 22.05: gram.muzlek: 22.15: buiten
lands overzicht: 22.35; rram muziek" 9° 45
avondoverdenklno" 23.00: nieuws; 23.15
24.00: gram.muzlek
AGENDA
DONDERDAG,
Rapenburg 50: Lezing Joh Waeger over
Anthroposophle. 8,15 uux nam.
Stadszaal: L K.K. ..Voor Allen". Chopln-
herdenklng Theo van der Pas 8 u. nam.
Gerecht 10: Splr. Ver. Harmonla. 8 u.
nam.
VRIJDAG:
Stadszaal: Residentie-orkest. Solist
Geza Anda, 8 uur nam.
ZATERDAG.
D e n H r a g Hoky)Demonstraties
t.b.v. Van Weerden Poelmanfonds. o.a. de
Band van de R.A.P. 0 uur nam.
