Een les voor communislen en anli-communisfen
HET HUIS AAN DE BAAI
Mistoestanden bij Stichting
^Nederlandse Onderwij s-Film"
I Controverse tussen Noord en Zuid
op textielgebied
Radio-programma
88jle Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Woensdag 1 Juni 19i9
Tweede Blad No. 26706
Er is met geld gesmeten
(Speciale berichtgeving).
In onderwijskringen blijkt reeds ge
ruime tijd ontstemming te heersen
ten aanzien van de gang van zaken
bij de Stichting Nederlandse Onder-
vtijsfilm. Een instelling, welke in de
oorlogsjaren, met steun van de Duit
sers, is opgezet en na de bevrijding
in stand is gehouden omdat zij haar
bestaansrecht bewezen had. Zij be
schikt over een volledig filmproductie-
bedrijf, maar de geproduceerde films
voldoen allerminst aan de normen,
welke daaraan redelijkerwijs gesteld
mogen worden, waarbij nog komt dat
hier met geld gesmeten is!
Over de drie na-oorlogse jaren werd
van Rijkswege aan de Stichting on
geveer één millioen gulden aan sub
sidie verstrekt, waarvoor slechts een
16-tal korte films werd vervaardigd.
Er zijn bedragen uitgegeven, waar
mede men met betrekking tot de toe
passing van de fiftn by het onder
wijs zeker beter werk had kunnen
doen.
TOPZWARE ORGANISATIE.
Dat deze films op het ogenblik
bezit de Stichting er 61, welke gedeel
telijk gekocht en gedeeltelijk zelf ver
vaardigd zijn naar het oordeel van
de vakwereld niet aan redelijk te stel
len eisen voldoen, moet geweten wor
den aan de omstandigheid dat als sce
narioschrijvers dilettanten fungeerden,
mensen, die het moeilijke filmvak niet
onder de knie hadden en uitgingen van
het langzamerhand verouderde stand
punt dat uitsluitend stomme films ver
vaardigd moesten worden, omdat het
zeluid bij het onderwijs afleidt, een op
vatting, welke In geen enkel ander land
sordt gehuldigd en waarmede vele on
derwijskrachten zich niet kunnen ver
enigen. Als een groot bezwaar wordt
gevoeld bovendien dat het aantal in
omloop zijnde copieën afhankelijk
van het aantal scholen dat lid is van
de Slichting, en van de wijze waarop
deze stichting, in overleg met de scho
len, de films distribuëert, aangepast
aan het onderwijs veel te gering is.
Het gevolg hiervan is dat wanneer een
school een bepaalde film, nodig by de
behandeling van het betreffende on
derwerp in de klas, aanvraagt, deze
vaak niet beschikbaar is. Daardoor gaat
veel van de waarde der film zo die
al aanwezig mocht zijn verloren,
daardoor óók kunnen bepaalde lessen
op school dikwijls niet tot haar recht
komen.
Overigens maken de films een ama
teuristische indruk en komt er al eens
weer een nieuwe uit, dan vertoont zij
veel overeenstemming met aan elkaar
geplakte plaatjes!
Maar met een grote mate van ondes
kundigheid, zonder begrip voor het
vak, is rustig verder gegaan, waarbij
de ene slordigheid zich op de andere
stapelde, dure installaties, kostbare
auto's en ondoelmatig materiaal wer
den aangeschaft en hoge salarissen
werden uitbetaald.
Dat kon allemaal gebeuren, omdat
deze topzware stichting zo in elkaar is
gezet, dat niemand er invloed op kon
uitoefenen. En zo kon men in de Riouw-
straat te Den Haag, waar de Stichting
over enige panden beschikt, rustig
doorgaan op de eenmaal ingeslagen
eg, welke ten slotte ook leidde in de
richting van decentralisatie: zeven
districtskantoren werden in het leven
geroepen, belast met de herdistributie
van films in bepaalde provincies, waar
door de organisatie nóg kostbaarder
werd.
ONTSTEMMING IN ONDER
WIJSKRINGEN.
Van de 8600 openbare en bijzondere
lagere scholen, welke ons land telt, zyn
er ongeveer 2400 aangesloten bij de
Stichting, waardoor zij eenmaal per
film kunnen doen vertonen. Alle leer
lingen der school dus ook diegenen,
die deze filmvertoning niet kunnen
meemaken, dat zyn de leerlingen der
le, 2e en 3e klasse moeten hiervoor
jaarlijks f. 0.25 betalen, hetgeen als een
grote onbillijkheid wordt beschouwd.
Niet ten onrechte zyn de hoofden van
scholen van mening dat de overheid
deze contributie behoort te betalen,
hetgeen ook tijdens de oorlog en in het
eerste jaar na de bevrijding geschied
de. Het gemeentebestuur van Den Haag
heeft dit wel ingezien en vergoedt, se
dert het begin van het vorige jaar 50%
van de contributie aan die scholen, wel
ke het benodigde' bedrag niet bijeen
kunnen brengen. Overigens zijn in Den
Haag rayons gevormd, waardoor 4 of
5 scholen gedurende een week over een
projectietoestel en een film kunnen be
schikken.
FILM IN HET LEERPLAN.
Ook is men in de kringen van hoof
den van scholen allerminst ingenomen
met de keuze van de onderwerpen, in
de laatste door de Stichting ver
vaardigde 16 films behandeld, en
is men van oordeel dat de film, ln ver
band met de modernisering van het'
onderwijs, in het leerplan dient te wor
den opgenomen, zulks in overleg met
de vakwereld.
Goede onderwijsfilms kunnen naar
hun mening beter en goedkoper ver
vaardigd worden door bestaande film-
speclallsten, die over een ruimere er
varing beschikken en zeker bereid zul
len zijn bij de productie van de advie
zen van onderwas-autoriteiten gebruik
te maken. Het particuliere initiatief
moet volgens hen niet worden uitge
schakeld.
EEN COMMISSIE.
Er zou een commissie dienen te wor
den ingesteld van vooraanstaande fi
guren, waarin ook de inspecteurs van
het onderwijs en de hoofden van scho
len vertegenwoordigd zouden kunnen
zyn en welke tot taak zou krijgen te
beoordelen of een stomme film. een ge
luidsfilm of een filmstrook nodig is. De
paedagogische en didactische vormen
dezer onderwysfilms kunnen dan vol
ledig bepaald worden door de Stichting,
welke het centrale punt moet zijn.
Op het ogenblik vraagt men zich in
vakkringen met verbazing af hoe het
mogelijk is dat de Stichting uitsluitend
stomme films uitbrengt daar het na
tuurlijk geluid toch een onmisbaar ele
ment is bij het onderwijs, hoe het mo
gelijk is dat de filmstrook ln het. ge
heel niet wordt toegepast, terwijl zulks
toch noodzakelijk is, omdat rekening
moet worden gehouden met de intelli
gentie der scholieren en waarom de
distributie der films, reeds uit finan
ciële overwegingen, niet centraal ge
schiedt.
FOUT NA DE BEVRIJDING.
Zowel in onderwijs-, als in vakkrin
gen beschouwt men het als een fout dat
na de bevrijding het Ministerie deze
Stichting heeft geaccepteerd, al ge
schiedde dat misschien alleen maar bij
wijze van experiment. Ook wordt be
treurd dat het ministerie geen enkele
invloed kan uitoefenen op de keuze der
films, welke voor het onderwijs geschikt
en nodig zyn.
Maar bovenal vindt men het bedroe
vend dat een knap en bekend paeda-
goog als prof. Kohnstamm, wiens
grote betekenis voor de wetenschap
onomstotelijk vast staat, als directeur
belast met de paedagogische en
didactische leiding in handen is
gevallen van een Stichting, waarin
hy naast zich personen had, die voor
de organisatorische, financiële en
technische leiding allerminst geschikt
gebleken te zyn en die grote bedragen
uitgaven voor producten, welke niet
kunnen tippen aan hetgeen het bui
tenland op dit gebied voortbrengt.
By de Stichting heeft zich een drama
afgespeeld, waarvan de ontknoping
eerstdaags aan het licht dient te komen.
Laten v/y slechts hopen dat, als deze
zaak eenmaal aangepakt wordt, dit zal
geschieden op een wijze, welke ons land
waardig zal zyn, in de geest van een
figuur als Jan Ligthart, die het aan
schouwelijk onderwijs propageerde.
TEGEN DE SATELLIET-STATEN.
Engeland en de Verenigde Staten j
hebben de regeringen van Hongarye, i
Bulgarije en Roemenië in nota's mee-
gedeeld, dat zy hun toevlucht zullen,
nemen tot de dwangmiddelen, waarin (Jlll'llSt OVM' llJSt Vail YTIJC gebrUlkSgOCtierCIl
Engeland houdt
het rechtsprincipe hoog
(Van onze Londense correspondent)
De vrijlating van de Duitse commu
nist Gerhard Eisler, die merkwaar
dig genoeg op verzoek van het Ame
rikaanse departement van justitie door
de Engelse politie aan boord van een
Pools schip werd gearresteerd, houdt
volgens politieke kringen te Londen een
les ln, zowel voor het communisme als
het anti-eommunisme. De Amerikaan
se opvattingen omtrent dit laatste wor
den in Engeland maar ten dele goedge
keurd. omdat men vindt, dat men daar
vaak te ver gaat. Niemand wordt uit
Britse regeringsdienst ontslagen, omdat
hij communist is, doch alleen verwijderd
van posities, waar hij gevaar kan ople
veren voor de veiligheid van de staat.
In dat geval volgt overplaatsing naar
meer „onschuldige" departementen. In
het Lagerhuis werd dezer dagen scher
pe afkeuring uitgesproken over het
voorstel van een particuliere handels
firma. een warenhuis, welks activiteit
niets met staatsgeheimen heeft te ma
ken, om communistisch gezinde leden
van het personeel te ontslaan.
Engeland neemt voorzorgsmaatregelen,
maar wil van een politieke vervolging
niets weten. Dat is ook de reden, waar
om de Britse fascisten een betrekke
lijke vrijheid genieten. Als de beste be
strijding van totalitaire opvattingen be
schouwen de Engelsen de zo groot mo
gelijke eerbiediging van de meningsvrij
heid. Engeland beschouwt zich terecht
als de politieke vluchtheuvel van Euro
pa en wie door Londen wandelt, ont-
maand in de drie hoogste klassen een moet dan ook een ware staalkaart van
nationaliteiten. Tienduizenden vreem
delingen vooral uit Oost-Europa heb
ben ln de loop der iaren hier een tehuis
gevonden. Karei Marx zelf kon onge
stoord ln de beroemde leeszaal van het
Britse museum ziin .Kapital" schrijven,
Lenin vond in Noord-Londen onderdak
en ook Stalin heeft hier enige tijd ge
woond. Toen waren de omstandigheden
natuurliik anders dan thans, doch niet
temin menen de Engelsen, dat het prin
cipe van aanbieden» van asyl voor po
litieke vluchtelingen ongerept dient te
worden gehandhaafd.
Omdat Eisler duidelijk een politiek
vervolgde was. heeft de rechtbank dan
ook de geëiste uitlevering geweigerd,
met het gevolg, dat er thans in Ame
rika een stroom van boze woorden over
de Engelsen wordt uitgestort. Er zijn
hier ook wel mensen, die menen dat m~t
communisten niet te. zachtzinnig dient
te worden omgesprongen, en dat het
geen kwaad kan, hen af en toe een lepel
van hun eigen medicijn te geven. Deze
opvatting staat echter lijnrecht tegen
over de officiële.
De overhaaste actie tegen Eisler
schijnt te moeten worden verklaard uit
het feit, dat deze uitging van plaatse
lijke autoriteiten, die over de regering
heen rechtstreeks door de Amerikaanse
de vredesverdragen met deze voorma
lige satellieten voorzien.
Tevens zyn nota's overhandigd aan de
Sovjetrussische ambassadeurs te Boeda
pest, Sofia en Boekarest, waarin deze
worden verzocht deel te nemen in het
besluit om de vredesverdragen af te
dwingen.
Engeland en de Verenigde Staten
hebben vorige maand reeds by deze lan
den geprotesteerd tegen schending van
de vredesverdragen en hierbij verklaard,
dat, tenzij de drie regeringen zich in het
vervolg strikt zouden houden aan de in
de vredesverdragen opgelegde politieke
verdraagzaamheid, de Westelijke mo
gendheden stappen zouden doen om de
ten uitvoerlegging van de bepalingen dei-
vredesverdragen te verzekeren.
Deze protesten werden echter door
Hongarije, Bulgarije en Roemenië als
ongegrond verworpen.
Als inbreuken op de vredesverdragen
werden genoemd het proces tegen kar
dinaal Mindszenty en anderen in Hon
garije, het proces tegen de 15 protes
tantse geestelijken, de terechtstelling van
de oppositieleider Petkof in Bulgarije en
de veroordeling tot levenslange gevan
genisstraf van de Roemeense oppositie
leider Maniu.
GENERAAL CLAY MET PENSIOEN.
Generaal Lucius Clay, ,de vroegere
Amerikaanse militaire gouverneur in
Duitsland, is met pensioen gegaan. Hij
heeft 31 dienstjaren en is 52 jaar oud.
DE FINANCIËLE STRIJD IN
FRANKRIJK.
De Franse Raad van de republiek
heeft met 169 tegen 135 stemmen het
door zijn financiële commissie geamen
deerde wetsontwerp betreffende de ben-
zine-prijzen verworpen. Petsche, de mi
nister van financiën, had de raad ver
zocht slechts de oorspronkelijke tekst
van het ontwerp, die door de Nationale
Vergadering was aangenomen, in be
schouwing te nemen.
De door de commissie geamendeerde
tekst werd „ter nadere beschouwing"
terug verwezen.
EISLER TE PRAAG.
Gerhard Eisler, Amerika's communist
no. een, wiens uitlevering aan de Ver
enigde Staten door de Londense ma
gistraat geweigerd is, is per Tsjechisch
vliegtuig te Praag aangekomen.
Eisler zelde, dat hij niet per schip
had durven reizen, omdat de Britse be
scherming niet verder dan de territori
ale wateren reikte. Hij was met een
Tsjechoslowaaks vliegtuig gegaan uit
vrees, dat vliegtuigen van andeie na
tionaliteit in de Amerikaanse zone van
Duitsland zouden landen.
Hij zal spoedig naar Leipzig gaan.
Eisler heeft verklaard, van de Ame
rikaanse regering een schadevergoeding
van 25.000 dollar te zullen eisen, als
schadeloosstelling voor de geconfls-
ceerde waarborgsom.
houding tegenover Eisler doet natuur
lijk niets af aan de Britse gevoelens te
genover het communisme. Het is geens
zins in overeenstemming met de waar
heid. dat Engeland, zoals „Prawda"
schrijft, gezwicht zou zijn voor de .we
reldopinie". Het rechtsprincioe heeft hier
overwonnen. Het is niet alleen een de
monstratieve waarschuwing voor over
dreven anti-communlsme. maar niet
minder voor de communisten zelf. die
dat principe met voeten plegen te tre-
ambassade waren benaderd. De Engelse 1 den.
(Van onze Brusselse correspondent'
Benelux doet voor tal ran influstriën en handelsbedrijven, transport,
havens, landbouw enz. de vraag rijzen: wat gebeurt cr als mijn Noorde
lijke of eventueel Zuidelijke partner mii, on miin tot nog toe vrijwel ex
clusieve binnenlandse markt, zal komen beconcurreren?
Enal naar gelang dit antwoord gunstig of ongunstig uitvalt
(volgens ieders subjectieve inter oretatie' is men pro of contra, ook al zal
men ziin verzet niet onenliik laten blijken en het verdoezelen onder de
hier vaak zehoorde uitspraak: „Dat de Benelux een goede zaak is, maar
dat het ou de wiize van toepassing aankomt".
Men vraagt zich echter nooit af: „Hoe wordt de Dositie van de Be-
nelux-verbruiker? Zal mynheer Jansen in Antwerpen ziin Hollandse
kaas goedkoper krifgen en zal het publiek in Holland nu wat Kongolese
bananen of Belgische textiel kunnen kopen?
Kortom, zal de verbrede binnenlands? markt een betere sortering, gun
stiger prijspeil en meer concurrentie, dus prijsdaling en verhoging van
de kwaliteit der aangeboden artikelen tot gevolg hebben?
Om op deze vragen te kunnen ant
woorden moeten wil vooreerst weten
hoever Benelux is eevorderd.
Ter verduide'ljklne van wat op 1 Juli
e.k werkelijkheid zal worden, n.l. de zo
genaamde Voor-Unie. zij hier herinnerd
aan de tekst van het officiële protocol
van de Haagse conferentie van 1013
Maart jl.. waarin het mechanisme van
dez* Voor-Unie wordt beschreven.
Het komt hierop neer:
„Dat er van 1 Juli af een lyst van
verbruiksgoederen komt. waarvoor tus
sen België cn Nederland vrije in- en
uitvoer zal mogelijk zyn.
Het zulleir voor het merendeel tex
tielproducten zyn. waardoor de distri
butie in Nederland van dc betreffende
producten zaj worden opgeheven. Waar
nodig, zal België voor de aankoop
daarvan francs voorschieten.
Welk belang dient men nu te hechten
aan de textiel-controverse, die in de
jongste weken in verband met de lijst
van 1 Juli is gerezen?
Welke ziin de beide standpunten?
Vooreerst: de lijst van 1 Juli is nog
niet klaar. Pas over enkele weken zullen
te Brussel de officiële besprekingen be-
beginnen met het doel: a. een nieuw
BelgischNederlands handelsaccoord
voor de duur van een jaar af te sluiten.
Dit accoord zal zo ruim worden opge
vat. dat na het verstriikpn er van op
1 Juli 1950, de goederenruil tussen beide
landen vrij zal ziin.
b, Als kop OD dit werk zal de lijst van
vrije ruil worden opgemaakt. Deze lijst
d.w.z. van de producten, welke zullen
worden vrijgegeven, zal noodzakelijker
wijs een vergelijk zyn tussen de Neder
landse en de Belgische lijst.
Reeds nu zyn tussen de Belgische en
Nederlandse ambtenaren daarover be
sprekingen aan de gang.
En hier zitten wii dan midden in de
controverse: de Nederlandse textiel
industrie is van oordeel dat ze een re
delijke kans moet hebben om op de
eigen markt op geiyke voorwaarden
met de Belgische textielindustrie te
concurreren, m.a.w.: ze moet over de
zelfde grondstoffenbevoorrading kun
nen beschikken en niet langer tot ex
porteren gedwongen worden; vooral
wat de kwaliteitsproducten betreft.
Daartoe, aldus de opvatting van Ne
derlandse textielindustriëlen, is het no
dig dat op do lijst van 1 Juli voor het
^SLA^SALATA'
Alleen
Duyvis
maakt
Salata
(Adv.)
FEUILLETON
door ANDRIES MACKENZIE,
vertaald uit het Engels.
45)
- Kun je morgen tegen een uur of
Degen klaar zijn?, vroeg hij. Ik neem
aan, dat je het slotbedrijf wilt mee
maken?
Ik had plotseling het gevoel, dat we
er naast waren.
Als 't het eind is, antwoordde ik
septisch.
Waarom zeg Je dat?
Ik had echter geen verklaring voor
deze opmerking. Misschien dacht ik
aan hetgeen Brannigan gezegd had
over de waarschijnlijkheid, dat de laat
ste acte van het drama bij het Huis
aan de Baai zelf gespeeld zou worden...
HOOFDSTUK XVII.
Brannigan was weinig spraakzaam,
toen we de volgende morgen naar Lon
den reden. Mijn depressie van de vori-
8e dag was iets minder geworden en ik
trachtte een gesprek met hem te be
ginnen, maar hij leunde achterover met
hall-gesloten ogen en schonk weinig
aandacht aan wat ik zei.
Toen. we de buitenwijken van Lon
den bereikten, ontdekte ik de auto van
de dominee een paar honderd meter
achter ons. Brannigan toonde echter
reinig interesse, toen ik hem dit me
dedeelde.
Je moet mijn intelligentie niet on
derschatten, Arlen, zei hij. Dominee
Barlow wordt al sinds enige dagen na
gegaan. Een politie-motorrijder, in bur
gerkleren natuurlijk, volgt hem. Van
avond zal ik een volledig verslag krij
gen van zijn doen en laten in Londen.
En de kolonel?
Die ging al om zeven uür vanmor
gen naar de stad. Hij vertelde me gis
teren, dat hij zou gaan, en ik heb ge
constateerd, dat hij inderdaad vertrok
ken is. Hij heeft me verzekerd, dat hij
ajn kantoor niet zal verlaten en nie
mand zal ontvangen, die hij niet kent.
Is heb een stel mannen bij het kantoor
wacht gezet, voor het geval er iets
mocht gebeuren.
Gravin Carirew wachtte in haar wo-
ning op ons. Ik had dikwijls een foto
")'an deze bekende gastvrouw van de
mondaine wereld gezien, maar dit was
de eerste keer, dat ik haar ontmoette
Eo nu besefte ik onmiddellijk hoe vol
komen onmogelijk het was, haar door
iemand anders te laten vervangen. Ze
ftas lang en koninklijk van gestalte,
met wit haar en had dezelfde onbe-
Ireesje blauwe ogen als haar zoon.
De gravin weerde mijn compliment
voor haar persoonlijke moed af.
Ik ben tot heden helemaal niet
moedig geweest, protesteerde ze. Als er
nü risico aan verbonden is, meet ik dat
aanvaarden, cpdat eindelijk die afschu
welijke misdadiger gepakt kan worden.
Ik dacht, dat ik het enige slachtoffer
was. Maar toen dat meisje me vertelde,
dat er andere slachtoffers waren, be
sefte ik, dat het mijn plicht was te
helpen om hem aan het gerecht over
te leveren. Zegt u me nu maar precies,
wat ik doen moet.
Brannigan haalde uit zijn zak een
klein pakje te voorschijn.
Dit bevat alleen maar bruin pak
papier, legde hij uit. U moest altijd in
biljetten van 1 pond betalen, en dit
pakje heeft ongeveer de juiste grootte en
het juiste gewicht. U rijdt in uw wagen
naar Regent Street en stapt uit bij de
hoofdingang van Austin Reed's, en van
daar wandelt u naar Piccadilly Circus.
Daar gaat u dan op en neer lopen
langs de Monopo'lis Magazijnen. Als een
man, die twee witte anjers in zijn
knoopsgat heeft, u benadert, zegt u:
„Hebt u de brieven?" Daarna geeft u
hem het pakje en wij zullen dan wel
voor de rest zorgen.
De gravin herhaalde deze instructies.
Uitstekend, zei de inspecteur. U
wordt bewaakt van het ogenblik af, dat
u uit uw auto stapt. Als er geschoten
zou worden en ik kan u verzekeren,
dat wij daar niet mee zullen beginnen
laat u zich dan onmiddellijk plat op
de grond vallen. Ik zeg u niet, wat
onze plannen zijn, want dat zou er mis
schien toe leiden, dat u om u heen
gaat kijken, of wij wel doen wat we
gezegd hebben. Het zal er veel natuur
lijker uitzien, als u nergens van weet
en u zioh alleen op uw eigen rol con
centreert.
Toen we het huis door een achter
uitgang verlieten, keek Brannigan snel
even de straat af.
Alles in orde, Arlen, merkte hy
op. Als die mysterieuze afperser ons
tot dusverre niet in de gaten heeft, heb
ik er zo'n idee van, dat we vandaag
een heel eind komen.
Ik begon me opgewonden te voelen.
Het was nu kwart over elf. Binnen een
uur zou dit bedrijf van het drama ge
speeld zijn. We parkeerden onze wa
gen in Dean Street. Brannigan geleid
de mij door de achteringang een re
staurant binnen, dat op Piccadilly uit
kwam, en waar door eindeloze gangen
kellners zwaarbeladen bladen balan
ceerden; vandaar kwamen we via een
verbindingsgang, op de vijfde etage en
langs nog vele trappen en gangen in
het kantoor van de directie van de
Monopolis Magazijnen.
We werden kennelijk verwacht, want
een chef, een lange zenuwachtige man.
in een zwarte geklede Jas, maakte on
middellijk aanstalten om het kantoor
te verlaten.
Bij de deur draaide hij zich even om.
Kunt u me verzekeren, inspecteur,
dat zich geen moeilijkheden zullen
voordoen? vroeg hij.
Brannigan haalde zijn massieve schou
ders op.
Dat kan ik onmogelijk zeggen. We
nemen alle voorzorgsmaatregelen, op
dat er niets gebeurt, dat kan ik u ver
zekeren. Maar de man, die we zoeken,
is een gevaarlijk misdadiger.
U kent. de reputatie vay onze zaak,
merkte de zenuwachtige chif op. Als er
iets onaangenaams zou voorvallen, zou
de directie mij dat zwaar aanrekenen.
Ik kende de reputatie van de Mono
polis Magazijnen heel goed. De prijzen
waren er hoger dan in welk ander
groot warenhuis in Londen, zelfs ho
ger dan die van de kleine- exclusieve
zaken in Mayfair. Ik kon me voorstel
len, hoe de reactie van de oudere da-
mes-cliëntèle zou zijn, als het een wil-
4). „Ja maarja maar zei
Panda verschrikt, toen Joris Goedbloed
hem zo-maar dfe rijksdaalder afpakte
maar dat mocht hem niet baten,
want Joris was buitengewoon welspre
kend.
„Een prachtig geldstuk, Inderdaad",
zei hy. „Het zou toch zonde zyn, niet
waar, om dat op een kermis te verbras
sen? Maar ja ik weet het. ge hoeft
het me niet te vertellen gij zijt nog
jong en een weinig plezier wilt ge toch
wel even hebben. Is het niet aardig, zo'n
kermis? Neen, ik neem het u niet kwa-
lyk. Maar ge moogt van geluk spreken,
dat ge mij nog tijdig hebt ontmoet,
want zodoende kan ik er op toezien.dat
ge uw rijkdom niet over de balk werpt".
En zo sprekend liep Joris met grote pas
sen voor Panda aan naar een kraampje,
waar heerlijke koeken en gebak werden
verkocht
..Geef my myn geld terug!" riepPan-
j da boos maar Joris deed net alsof hy
I niets had gehoord en bestelde een heer-
I ïyke slagroompunt.
„Niets gaat boven slagroom, manne
ke", zei hy, terwijl hy de koekebakker
met Panda's ryksdaalder betaalde. „Ge
hebt het getroffen met myn gezelschap.
Ik durf wedden, dat ge zelf niet op de
gelukkige gedachte gekomen zoudt zijn
om zo'n smeltend-fijne slagroomtaart
aan te schaffen!" Vervolgens nam hij
eer^ enorme hap van de taart, terwyl
hij met zyn linkerhand het wisselgeld
l van de koekebakker aannam Panda
schreeuwde van kwaadheid, maar het
hielp hem niets....
de achtervolging en schietparty zou
worden.
Brannigan wist tenslotte de angstige
chef kwyt te raken door hem te belo
ven, dat, wat er ook mocht gebeuren,
hy persoonlyk de directie van de zaak
er van zou overtuigen, dat ze haar ont
stemming niet op deze chef mooht koe
len. Zodra tye alleen waren, nam hy
me mee naar een bank, die langs het
raam van het kantoor stond.
Ga daarop staan en vertel me dan
wat Je ziet, beval hy. Ik wil me nog
niet laten zien.
Het raam bestond grotendeels uit
matglas, behalve het bovenste gedeelte,
dat van helder doo'rschynend glas was,
waardoor het zonlicht naar binnen viel.
Op de bank staande, kon ik de hoofd
ingang van het gebouw bekyken en te
vens het verkeer op Piccadilly Circus.
Het ziet er allemaal precies uit
als altyd, antwoordde ik. Vele bussen.
Het trottoir is vol mensen; Ik zie
slechts twee politieagenten en die staan
met hun rug ndar ons toe. Verder zyn
er de gewone leeglopers. Telkens stroomt
er een dichte menigte uit het station
van de ondergrondse.
De grote onbekende heeft het druk
ste plekje van Londen uitgekozen,
merkte Brannigan op. Ik heb die twee
politiemannen in uniform daar laten
staan, omdat het er vreemd uit zou
zien zonder die figuren op Piccadilly
Circus. Maar er is nog wel ëen do-
zyn politiemannen in de een of an
dere vermomming onder de mensen
daar op dat trottoir. Twee hebben zich
verkleed als Militaire Politie.
Ik zag inderdaad twee korporaals met
rode petten by de ingang van de zaak
staan. Terwijl lk daar stond te kijken,
zag ik hoe één van hen op een soldaat
afging, zyn papieren bekeek en hem
dadrna beduidde verder te lopen, Bran
nigan deed dit soort dingen Inderdaad
grondig. Langs Piccadilly Circus stroom
den de rode bussen, gevolgd door een
leger van taxi's. Maar er waren geen
privé-wagens. Ik wachtte tot het ver
keerslicht weer groen werd,
Wat wonderiyk, merkte ik op. Er
zyn helemaal geen particuliere wagens.
De grote man aan myn voeten gaf een
zucht van voldoening.
- Dat wilde lij», juist graag weten.
Alle privé-wagens 'worden namelijk van
kwart voor twaalf af omgeleid. Ik ben
niet van plan risico's te nemen met
gewapende kerels, die uit auto's schie
ten, zoals gebeurde, toen Billy de dood
vond. Hoe laat is het nu?
Tien minuten voor twaalf.
(Wordt vervolgd)
merendeel garens en andere textiel-
grondstoffen voorkomen.
De Belgische opvatting luidt: „Sedert
de bevryding is Benelux voor de Neder
landse textielindustrie practtech gerea
liseerd omdat Nederland in België alle
verbruiksartikelen vril kan verkopen. De
Be'gische textlel-export naar Nederland
wordt geremd door continzentering. de-
viezenschaarste, enz. Het laatste is bo
vendien een excuus, dat veel te vaak
wordt gebruikt Voor cement en machi
nes zyn er namelijk altijd Belgische
francs by de Nederlandse bank te krij
gen.
De staal- en machinecontingenten in
het Nederlands-Belgische verdrag zijn
zo belangryk. dat daarvoor geen nieuwe
credieten nodig zyn. De Nederlandse
markt schreeuwt om kwaliteits-onder-
kleding en om betere sorterlne in de
andere textielartikelen. De Belgische
textiel moet daarom, na al die jaren,
ook eens zyn kans krygen. En het moe
ten afgewerkte producten ziin omdat, ln
deze textielsectoren (weefsels onder
goed. confectie, breigoed) werkloosheid
heerst enomdat België het geld
voorschiet.
Men merkt al dadeiyk hoezeer senti
ment en eigenbelang deze controverse
doqrkruisen.
Od het Economisch Benelux-congves
te Luxemburg zei de heer Joseph Bech.
die sedert een kwart eeuw minister van
Buit. Zaken van dat e^g mooie Groot
hertogdom is. dat bil Benelux-besore-
klngen de ene partner op de andere
scheen te wachten om de zo hoog ge
roemde noodzaak van „offers te bren
gen" in de practyk toe te passen
Men hoede zich echter voor gevaar-
Hike algemeenheden. Deze textiel-cnn-
troverse is maar een toevallige uiting
van een dieper liggend conflict tussen
de economische opvattingen der beide
regeringen, een conflict daf wii in een
volgend artikel zullen trachten onder
de loupe te nemen.
Vanzelfsprekend geven wy irrdeze ar
tikelen ter Informatie van de Neder
landse lezers, hoofdzakelijk de Belgische
visie weer.
DE RAAD VAN EUROPA.
De plaatsvervangende Britse premier
Herbert Morrison, zal aan het hoofd
staan van de Britse delegatie naar de
Assemblee van de Raad van Europa,
die in Augustus voor de eerste maal te
Straatsburg bijeen zal komen.
De Britse regering zal 11 afgevaar
digden van de Labourparty, 6 conser
vatieven en een liberaal bevatten.
Men verwacht, dat Winston Churchill
tot eerste voorlopige voorzitter van de
Assemblee zal worden gekozen, of
schoon hy waarsohijniyk niet de ge
hele zitting zal bywonen.
VOOR DONDERDAG 2 JUNI.
Hilversum I (301 M.) AVRO 7.00:
nieuws; 7.15- ochtendgymnastiek; 7.30:
Gram.muziek," 7.50: (VPRO) dagopening
door dr A. Trouw; 8.00: nieuws; 8 15.
ochtendvarla; 8.55: korte gesprekken van
vrouw tot vrouw; 9.00: muziek om 1700;
9.30; „Soft and Sweet": 10.0: morgenwy.
ding prof.-dr A. R. Hulst. 10.15: arbeids
vitaminen; 10.50: kleutertje luister; 11.00
orgelconcert; 11.45; „Hoe komt een hoor
spel tot stand?"; 12,00: „Portugal in het
lied"; 12.30; mededelingen ten behoeve
van land- eri tuinbouw; 12.33: ln 't spion
netje: 12.38- De Papavers; 1.00: nieuws;
I,15: aansluiting B.B.C.; 2.00: van de hak
op de tak; 2.15: sollstenconcert; 3.00:
Klimop; 4.00; Assortlmento; 5.00: reizen
en trekken: 5.20: welk dier deze week?:
5.30: The Skymasters; 6 00: nieuws; 6.16:
sportpraatje; 6.30; voor de strUdkrach-
ten: 7.00: Kobus Kwint: 7.10: het Pro
menade-orkest, 7,45: De R.V.D. ant
woordt; 8.00: nieuws; 8.05: Johann.
Srauss Festival; 9.00: Wlm Sonneveld pre
senteert een cabaret-programma; 9.40: de
speeldoos; 10.00; Wlm Sonneveld (verv
10.35: Rndré Kostelanetz en orkest; 10.45;
oude en nieuwe problemen bij opvoeding
en onderwijs; 11.00: nieuws; 11.15: repor
tage bokswedstryden te Amsterdam; 11.30
Engelse en Amerikaanse dansplaatjes;
12.00: sluiting.
Hilversum II (415 M.) KRO 7.00:
nieuws; 7.15: lichte ochtendklanken; 7.45
morgengebed: 8.00: nieuws; 8.15: pluk de
dag; 9.00: voor de vrouw; 9.05; muziek
houdt fit!; 9.30: waterstanden; 9.35: Mlg-
nonse, Allons voir si la Rose. G. Costely;
9.40: schoolradio; NCRV 10.00; Sympho
nic No. 28 ln C, K.V. 200, W. A. Mozart;
10.15: morgendienst door ds J. Drost;
10.45: Neukölln Lehrer Gesang Vereln;
KRO 11.00: de Zonnebloem; 11.40 school
radio; 12.00: angelus; 12.03: Dlchterllebe,
R. Schumann; 12.30: mededelingen ten
behoeve van land- en tuinbouw; 12.33:
KRO amusementsorkest: 12.55: Zonnewij
zer; 1.00: nieuws; 1.20 KRO amusements
orkest; 1.45: Roeromme; NCRV 2.00: mld.
dagconcert; 2.40: even ander ons; 3.00:
Frankle Carle, plano: *15- kamerorkest:
4.00: bijbellezing door ds J. Gronloh; 4.45
Sonate No. 12 ln F K.V. 332, W. A. Mo
zart; 5.00: het radio jeugdjournaal; 5.30:
onze zingende en voordragende Jeugd: 5.50
correspondentieclub; 6.00: Leger des Hells
kwartier; 6.15- C.M.B.-kwartier; 6.30 klein
ormrobpkoor; 7.00: nieuws; 7 15: Neder
landse organisten spelen eigen werken;
7.30: het actueel geluld; 7.45: Gram -
muzlek; 7.55: een goed woord voor een
goede zaak: 8 00 nieuws: 8.05: pro
gramma proloog: 8.15: plaatvarla: 9.00:
ons volk en de voortgaande Industrialisa
tie; 9.20: planoduo: 9-35- Swe°llnck kwar
tet: 10.05: de vaart der volken; 10.25:
NCRV-kwartet; 10 45: avoudnverdenfclne;
11 on; nlauws: 11.15: haroèmde concerten;
II.40: cellosonate; 12.00; sluiting.
AGENDA
WOENSDAG;
Korevaarstraat 80' Verg. van verzekerden
NV. Verzekeringsmij „V<»orult" 7 30 uur
nam. Aandeelhoudersvergadering te 8 30
uur nam.
Rehoboth; Bazaar 2J10 uur nam.
