Nog onzekerheid over 25.000 Nederlanders
Jonge Nederlandse boeren in Amerika
£cftfa£on
rNaar Europa's economische éénwording
HEI HUIS AAN DE BAAI
Maandelijks 800 verhoren
Panda en de meester ©ntdekkings-reiziger
Kerkelijk Leven
Radio-programma
3ste Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Vrijdag 22 April 1949
Tweede Blad No. 26673
Aarzelend gaat men verder
mze Londense correspondent telefo
neert ons:
JEuropa heeft een nieuwe stap gezet
op het moeilijke pad dat uiteindelijk
naar eenheid zal moeten leiden. Het is
(nog de aarzelende stap van kinder
voetjes, die hun eerste schreden doen,
maar voor de ouders zijn zij een vreug-
'olle gebeurtenis.
eerste economische conferentie
de Europese beweging, welke alle
■fanisaties. die naar een verenigd
Europa streven, overkoepelt, wordt ge
houden in Church-house, het admi
nistratieve centrum van de Church of
England, gelegen aan het verstilde
plein achter de Westminster abbey, een
der schoonste plekjes van de Britse
ifdstad.
ier zijn honderden kopstukken uit
jt-Europa, inclusief West Duitsland
ook een aantal belangrijke figuren.
Ike vroeger een rol ln Oost-Europa
peeld hebben, bijeen gekomen, o.w
•lementsleden, industriëlen, vakbewe-
„gsfunctionarissen en vanzelfsprekend
l'rijke economische deskundigen.
i Nederlandse delegatie bestaat uit
minister dr P. Kerstens (voorzit-
P. R. Bentz van den Berg, direc-
ir van de hoogovens te IJmuiden,
i. van Cleef, adviseur van het plan
:eau, J. C. Kaars Sypesteyn, direc-
ir der Ned. linoleum industrie te
ommenie, C. A. Klaasse, directeur
Jh incassobank te Amsterdam, J. Lint
horst Homan. voorzitter van de rijks
dienst voor het nationale plan, oud-
minisfer J. Meynen, directeur der
AKW, C M. Nederhorst, rijksbemid-
jdelaar, D. V. Ormel, secretaris van het
Chr. Vakverbond, D. Roemers, hoofd
oer economische afdeling van het N.V.V.
Ij. J. Suurhoff, lid van de Tweede Ka
lmer en prof. J. Zeilstra, hoogleraar
aan de Vrije Universiteit te Amsterdam.
Dr Kerstens werd gekozen tot voorzit
ter van de sectie voor de economische
Itrekkingen met de overzeese gebieds-
ie conferentie kenmerkte zich van
de aanvang af door een groot realitelts-
[besef. Men begrijpt dat de problemen
iecn concrete oplossing vereisen en aan
|een hoera-stemming zal deze bijeen
komst zich derhalve niet schuldig ma-
ken. Daarvoor zijn de vraagstukken te
ingewikkeld.
Duidelijk tekenen zich twee hoofd
stromingen af. De Franse en de Engel-
jee standpunten lopen namelijk het
meest uiteen.
De Fransen met hun sterk radicalis
me willen de tariefmuren slopen, liever
[vandaag nog dan morgen. De Britten
[manen echter tot voorzichtigheid. Zij
villen geleidelijk te werk gaan, ook al
[omdat mislukken door ruw ingrijpen
het gehele plan van Europese aaneen
sluiting in discrediet zou brengen.
Ontwrichting, werkeloosheid en ver
laging van de levensstandaard zouden
[het gevolg kunnen zijn van ondoordach-
]te daden. Zij willen ook het belang van
het handelsverkeer niet overschatten.
^Men zal zijn krachten vooral op de in-
•atie van de industriële productie
ten concentreren.
let belangrijkste voorstel komt van
Bntse oud-minister Hore Belisha
vorming van een Europese econo-
•che raad als aanvulling op het ko
lde Europese parlement. Het zal de
imaamste taak van deze conferentie
dit plan in finesses uit te werken
'pmerkelijk was de uitspraak van de
inse socialist André Philippe, die
paarde de voorkeur te geven aan
ti liberaal verenigd Europa boven een
iropa, waarvan elke souvereine staat
[onderlijk socialistisch zou zijn!
'lgemeen werd er op aangedrongen,
het Europese experiment zich in
sfeer van vrijheid zou ontwikkelen,
grote betekenis is dat de Labour
ing zich voor het eerst achter de
m der Europese beweging schaarde,
zich tot dusverre officieel afzijdig
hebben gehouden. Minister Alexan-
rJr zat op één podium met Winston
JSpurchili.
Desniettemin uitte hij de bekende
reserve, dat economische initiatieven
van de regeringen dienen uit te gaan.
De Europese beweging gaat daarmede
volledig accoord.
Het is immers haar taak om inspire
rend op de regeringen te werken. Men
kan intussen op het congres niet ont
komen aan de indruk dat de voorberei
ding in veel opzichten is geïmprovi
seerd. De Nederlandse delegatie had
weinig tyd om een rapport uit te bren
gen. Het officiële rapport werd te Pa
rijs samengesteld, voordat de meeste
bijdragen ontvangen waren,
De Nederlanders staan in hun op
vattingen dichter bij de Engelsen dan
bij de Fransen. Ook zij gevoelen het
meest voor geleidelijke overgangsmaat
regelen. Men _zal zo menen zij
het economisch niveau der diverse lan
den niet plotseling moeten gelijk ma
ken, maar gedurende een lange periode
een economisch sluizenstelsél moeten
toepassen, waardoor aanpassing zonder
schokken mogelijk zal zijn. Zolang geen
multilateraal handelsverkeer mogelijk
is, dient men volgens het Nederlandse
rapport de diverse bi-laterale verdragen
te coördineren, zodat een zo gunstig
mogelijk effect kan worden bereikt.
Maatregelen, waarover reeds overeen
stemming bestaat, zijn de volgende:
1. geregelde bijeenkomst der ministers
van financiën.
2. een conferentie van hoofden der
centrale bankinstellingen.
3. geleidelijke tarievenvermindering.
4. Controle der sleutelindustriën.
5. Coördinatie der sleutelindustriën
in verband met bevoorrading en afzet.
6. Internationale verdeling van ar
beidskrachten.
7. Economische en sociale ontwikke
ling der koloniale gebieden.
Men erkende dat het 19e eeuwse lals-
sex-faire dood is, ook in Amerika. Het
probleem is evenwel, in hoeverre
„planning" zal moeten geschieden
door de overheid en in hoeverre door
de particuliere industrie.
Bij de Missie tot opsporing
(Van een speciale medewerker).
Op de grens van hoop en vrees leven vele duizenden Nederlanders. Bijna
geen dag gaat voorbij of ze denken aan de zoon, man of vader, die na de
oorlog nog niet is teruggekeerd en van wie en over wie nog geen enkel bericht
is binnengekomen. Sommigen hopen eigenlijk tegen beter weten in. maar het
is moeilijk en haast onmogelijk het harde en wrede van „het-nooit-meer-terug"
als onherroepelijk te aanvaarden. En de kamer van de vermiste blijft in
tact
Er zijn nog vele Nederlanders zoek en zo nu en dan duikt er één op. Aan
deze wetenschap klampen zich als aan een strohalm duizenden vast: „God
geve dat hij ook nog leeft". Raad en uitkomst uit een pijnigende onzekerheid
kan geen enkele instantie geven, het wèl te doen, alleen maar om uit de
onzekerheid te helpen, zou misdadig zyn en wordt ook niet overwogen.
EEN MOOIE TAAK.
Hoeveel mensen zijn er zoek?
We zitten op het kantoor van de Ne
derlandse missie tot opsporing van ver
miste personen uit de bezettingstijd. In
de wandeling kortweg „missie tot op
sporing".
Deze dienst, waarvan kolonel W. Ch.
J. M. van Lanschot het hoofd is. heeft
zijn vertakkingen in een groot deel van
West-Europa. Het doel is na te gaan
waar de nog niet teruggekeerde Neder
landers, die gedwongen of vrijwillig in
oorlogstijd naar het buitenland zijn ge
gaan, zijn gebleven, benevens om er
achter te komen wat er met de Neder
landse slachtoffers van het Hitler-re-
gime is gebeurd Een mooie maar verre
van eenvoudige taak, die bovendien een
duidelijk beeld geeft van de afschuwe
lijke wijze, waarop de Duitsers zich te-
tenover millioenen mensen hebben ge
dragen. Vermetele fantasie benadert
deze werkelijkheid niet!
OVERHEID WEET NIET ALLES
„Hoeveel mensen zijn nog zoek?"
„Deze vraag is niet zo eenvoudig te
beantwoorden, ook al schat men het
aantal op rond 25.000. Vorige maand
zijn nog enige honderden nieuwe aan
vragen binnengekomen van ménsen, die
een familielid missen".
„Hoe is het mogelijk dat die aanvra
gers nu pas iemand missen, zoveel jaren
na de oorlog?"
„De mensen denken dat de overheid
alles weet. Als Jan Jansen uit het dorp
weg is, dan weet daar iedereen dat en
daarom wordt verondersteld dat Den
Haag er ook van op de hoogte is. Dat
dit natuurlijk dwaasheid is, behoeft
geen betoog. Omdat die mensen nog
steeds niets gehoord hebben, komen ze
nu eindelijk met een verzoek tot op
sporing".
„Acht U het mogelijk dat er van de
25.000 vermisten nog wel 50 in
leven is?"
„Wij menen wel zeker van niet. De
meesten zullen wel overleden zijn,
hetzij tijdens de oorlog, hetzij daar
na, door ontbering of anderszins. Zo
zijn tijdens en na de bevrijding in het
kamp Bergen-Belsen nog 20.000 men
sen van allerlei nationaliteiten ge
storven".
ZIJ. DIE NIET TERUG
WILLEN.
In de verschillende zones van Duits
land leven nog Nederlanders, die niet
terug willen keren en zich daarom ook
niet melden. Zij zijn ondergedoken in
het Duitse volk. Zonder uitzondering
hebben zij óf een verkeerd politiek mis
dadig verleden, óf zij hebben daar een
vrouw en soms kinderen gekregen. Hoe
wel zij die ook dikwijls in ons land heb
ben, geven zy er de voorkeur aan om
in de chaos van Duitsland te blijven.
Van de missie tot opsporing waren
onlangs nog vertegenwoordigers werk
zaam in Polen, Tsjecho-Slowakije,
Oostenrijk, Italië en Frankrijk, terwijl
momenteel wegens inkrimping van
de verschillende zones van Duitsland
vertegenwoordigers bevinden.
Is er enerzijds veel medewerking van
de zijde der Nederlanders bij het geven
van gewenste inlichtingen, anderzijds
zijn er gevallen van personen die zich
niet melden, wanneer zij in ons land
zijn teruggekomen. Een der bedoelingen
daarvan is minder fraai: de vrouwen
blijven steun genieten, zodat het mes
van twee kanten gaat snijden, wanneer
de man weer aan het werk is. Het be
hoeft geen betoog dat deze steunrege
ling hiermede in gevaar wordt gebracht
en dat degenen, die zich aan dit feit
schuldig maken, bij ontdekking na
tuurlijk worden zij ontmaskerd een
straf verdienen, die niet mals is.
DIEPGAAND ONDERZOEK.
Het hoofd van de missie tot opsporing
negde er de nadruk op dat zijn dienst
geen openbare instantie is om ver
miste personen op te geven. Dat moet
bij het Informatiebureau van liet
VAANDEL-UITREIKING AAN HET
REGIMENT STOOTTROEPEN.
Gelijk gemeld, zal 29 April a.s. door
de Inspecteur-Generaal der Kon. Land
macht, Z.K.H. Prins Bernhard, ln naam
van H.M. de Koningin aan het Regi
ment Stoottroepen het vaandel worden
uitgereikt. De plechtige uitreiking zal
geschieden tijdens de parade te 's-Her-
togenbosch te 11.00 uur.
Het regiment dat thans zfjn vaandel
zal ontvangen, gaat zyn 5e verjaardag
tegemoet. 21 September 1944 is zijn op
richtingsdatum. Op die dag vond te
Eindhoven een bijeenkomst plaats van
enksle leidende figuren uit de verzets
organisaties in Brabant en Limburg
met de speciaal gevolmachtigde van de
bevelhebber der Nederlandse Strijd
krachten. Z.K, H; Prins Bernhard.
32 jonge Hollandse boeren zijn, gelijk
gemeld, met de „Edam" onlangs in
Amerika gearriveerd, om daar gedurende
zes maanden tijdens een verblijf op
verschillende boerderijen in de Ver. Sta
ten kennis op te doen omtrent de aldaar
gevoerde bedryfspolitiek en landbouw
methoden. Het waren boeren, die voor
deze studiereis zijn uitgekozen op grond
van hun geschiktheid tot onderricht,
waardoor zy hun kennis na terugkeer in
ons land deelachtig kunnen doen wor
den aan andere bedrijfsleiders en ar
beiders.
De begroeting in Amerika geschiedde
door de Nederlandse consul-generaal
Teixelra de Mattos, die daarbij dank
bracht aan de ECA-organisatie, welke
deze studiereis mogelijk heeft gemaakt.
Na de begroetingsrede was het woord
aan de jonge boerengenerale van de
oude en nieuwe wereld, die al spoedig
op goede voet met elkaar stonden. Leden,
van de „4-H-club", een jonge boeren-
organisatie. die krachtige medewerking
verleende bij de verwezenlijking van de
reis en als gastvrouwe optreedt, heetten
de Nederlanders welkom in hun midden.
De 18-jarige Barbara Hagen namens de
Amerikanen en de Hollander Hilbrand
van Veen eten een appeltje, dat nu eens
niet als symbool van tweedracht, maar
als teken van vruchtbare samenwerking
werd uitgedeeld en genuttigd door de
goedgemutste Amerikanen en opgetogen
Hollanders.
Ned. Rode Kruis gebeuren, Vlaming
straat 2, Den Haag, waarmede de
missie tot opsporing zeer nauw sa
menwerkt. Dit bureau gaat dzn na of
het iets ovc/ bedoelde personen weet.
Zo niet dan gaat de aanvraag door
naar de missie tot opsporing van ver
miste personen. Die geeft de opdracht
tot onderzoek. Een der officieren
brengt een bezoek bij degene, die de
aanvraag heeft ingediend, waarna al
le bronnen in binnen- en buitenland
worden geraadpleegd; die over de
vermiste min of meer belangrijke din
gen kunnen vertellen.
Alle gegevens worden zo byeen ge
bracht en een rapport opgesteld, waar
na het Informatiebureau van het Rode
Kruis over de stand van zaken wordt
ingelicht.
Dank zij het werk, dat in de loop der
jaren is verricht, beschikt deze dienst
over zoveel materiaal, dat de puzzles
waarvoor de missie werd gesteld voor
eep belangrijk deel zyn opgelost. De
gevallen, die nog niet „rond" zijn, wor
den net zolang onderzocht, totdat ook
daarin een oplossing is gevonden.
ONBETWISTBARE
CONCLUSIES.
Dit betekent dat met zekerheid het
lot Van talrijke Nederlanders is te be
palen, omdat er maar één conclusie is
te trekken- de persoon in kwestie is
overleden. Hebben om een enkel voor
beeld te noemen enkele personen A
in een bepaald transport gezien en die
man is hiet op de plaats gearriveerd,
waar de gehele troep is beland, dan
moet hij overleden zijn. Ontvluchten
was niet mogelijk en ieder, die achter
bleef, of uitviel, kreeg de kogel. Door
massa-documentatie is langzamerhand
bekend geworden wie in bepaalde kam
pen, gevangenissen, enz. heeft gezeten
en daar is gestorven.
OVERLIJDENSACTE AAN
TIENDUIZENDEN.
Op grond van bepaalde conclusies zal
binnenkort aan tienduizenden fami
lieleden een overlijdensacte worden
uitgereikt. De Eerste Kamer moet het
desbetreffende wetsontwerp nog goed
keuren. Voor de nabestaanden is een
dergelijke actie van groot belang,
zowel voor de uitkering van verzeke
ringsgelden, als voor de mogelijkheid
om weer te kunnen huwen.
De medewerkers van de missie komt
een pluim toe voor hun vele en accurate
werk. Er zijn maanden geweest dat
slechts door een zeer gering aantal per
sonen meer dan duizend verhoren zijn
afgenomen, en 7 k 800 verhoren zijn nu
nog normaal.
Helaas wenden vele nabestaanden zich
lot telepathen e.d. Hun inlichtingen
hebben op betrouwbaarheid ge
test in vrywel geen enkel geval een
oplossing kunnen brengen.
De missie tot opsporing van vermiste
personen heeft dus ontelbaar veel
Nederlanders aan zich verplicht.
De missie zal niet rusten, aldus be
sloot kolonel van Lanschot, voordat alle
problemen die dienaangaande nog be
staan zyn opgelost en zolang de rege
ring geiden hiervoor kan blijven ver
strekken.
25000 onzekerheden het Is toch ze
ker wel de moeite waard om te trachten
al deze gevallen tot klaarheid te bren
gen
FEUILLETON
door ANDREW MACKENZIE,
vertaald uit het Engels.
li)
dominee had voor een uitstekend
Mideten laten zorgen. Zijn huishoud-
diende seep op, die elk groot re-
rant in het West-End van Londen
aangedaan zou hebben, en daarna
koude kip, waarby we wyn
ïnxen, en biscuits met kaas.
jn gastheer wist op amusante wijze
[vertellen. Als men niet te veel aan
pot schonk aan zijn wat irritante
iwige giimlach, was hij niet als on-
dgenaam gezelsohap te beschouwen.
zijn slimme ogen achter de bril
laten keken bedachtzaam en ik had
Izo'n vermoeden van, dat zijn invi-
pe voor het avondeten niet geheel
bder eigenbelang was gedaan.
Jha het eten gingen we in luie stoe
len in zijn studeerkamer zitten meteen
glas port Een f el-brandend vuur
maakte de kamer haast benauwd warm.
|U( £reeg neiging om in te dommelen,
[wen opeens de stem van de dominee
me tot de werkelijkheid terugbracht.
-- Wat is jouw opinie over deze hele
Arlen? vroeg hij.
ik probeerde zo neutraal mogelijk te
antwoorden.
Het is moeilijk daarop een ant-
fd te geven. Ik heb deze mensen
r vandaag nooit ontmoet.
f „s~" Maar Je wilde ze graag ontmoeten,
Ofctwaar?
r- Waarom niet? U stelde me voor
om mee te gaan. En wat denkt van
nen.'*
Op het gezicht van de dominee kwam
een brede glimlach.
j Die arme juffrouw Edith is een
zwaar-beproeide vrouw. De kolonel is
net aoorsnee-officierstype. Wat valt er
te zeggen?
U zoudt me uw vogelstudies nader
jonnen toelichten, merkte ik op. En
nee men er tce kwam om op u te
«Spieten. Wat deed u op dat moment?
Maar dat heb ik al verteld. Ik
P611 bezig met een studie over onze in-
neemse uilen. We moeten te zijner tijd
hierover eens van gedachten wisselen.
J* wist, dat er verschillende uilennes-
ifib in net bos bij 't huis aan de Baai
j ggren. ik stond onder een boem in het
Lüpemerdonker en de vogels waren
st bezig in beweging te komen, teen
land op me schoot van een afstand
ongeveer 50 meter. Ik zag de
die het schot loste, niet. Mis-
hen was het niet zyn bedoeling mij
treilen. Het schot raakte de boom
boven mijn hoofd. Natuurlijk ging ik er
daarna vandoor.
En daarom greep u de gelegenheid
aan om vandaag de geweren van de
kolonel eens na te kijken?, grinnikte
ik.
Precies. Ik had er een vermoeden
van, dat het schot gegeven werd met
een ongewoon soort geweer.
Juist. U zult nu wel geen haast
hebben om nóg eens in dat bos te gaan
wandelen!
M'n beste kerel, waarom niet? Het
vogelleven fascineert me!
Ik stond op en stak hem mijn hand
ten afscheid toe.
u moet me meenemen op uw vol
gende toohten, dominee, zei ik. Twee
mensen zien meer dan één.
Geloof je dat werkelijk?
De stem van de dominee klonk nu
ernstig.
Arlen, ik ben van mening, dat er
in deze streek duistere en vreselijke
dingen gebeuren. Waar ben jy naar
aan het speuren? Ik voel, dat je hier
met een vooropgezet deel bent.
Eén enkel ogenblik kwam ik in de
verleiding om hem m vertrouwen te
nemen. De ernst in zijn stem was echt,
dat voelde ik duidedyk. Maar ik wist
dat ik mijn onderzoek alléén meest
volbrengen. En de hele figuur van de
dominee was tè twijfelachtig in ver
band met alles wat hier voorviel, dan
dat ik hem mijn vertrouwen kon
schenken.
Mijn c-cel hier? Niet anders als
mijn gezondheid terug te krijgen, ant
woordde ik dus.
Na deze woorden nam ik afscheid van
hem. Toen^ ik, het pad van de pastorie
afdalend, nog eens omkeek, zag ik hem
in de tuin me staan nakijken, 'n don
kere zware figuur, met brilleglazen, die
in het maanlicht glansden.
HOOFDSTUK VI.
Ik was van oordeel, dat 't tijd werd
dat lk naar Londen ging om Branni-
gan op te zoeken. Ho&wel ik nog maar
enkele dagen weg was, vond ik dat ik
hem genoeg te vertellen had* Boven
dien was ik het niet met me zelf eens
over de weg, die ik nu verder moest
volgen. Ik was er van overtuigd, dat
voortdurende bezoeken aan het Huis
aan de Baai en nachtelijke speurtoch
ten niet zouden leiden tot de oplossing
van het mysterie.
Burton reed na 't ontbijt mijn oude
sportwagen voor. Ik vond het een zon
derlinge combinatie: een chauffeur in
zó'n versleten auto, maar we hadden
nu eenmaal weinig gelegenheid cm on
gestoord te praten en verder zou
Brannigan hèm zeker ook willen zien.
Ik stopte in Ghelmsford om Branni
gan op te bellen. We hadden afgespro
ken, dat ik hem niet in de Yard zou
opzeoken, voor het geval we gevolgd
werden. De plaats van onze ontmoe
ting was een café ln een zijstraat van
Fleet-Street.
Burton was bezig met de motor, teen
ik mt het postkantoor terugkwam.
Raadt u eens, wie hier net langs
gekomen is. zei hij.
De kolonel.
Nee, de dominee.
Ik floot even. Het was niet in me
opgekomen, dat iemand uit het dorp
me had willen volgen.
Geloof je, dat hij jou zag?
Wis en waarachtig, meneer. Hij
keek in deze riohting. Hij zat ln een
Austin.
Vijf kilometer voorbij. Chelmsford
zag ik een Austin uit een zijweggetje
komen, nadat wij daar gepasseerd wa
ren, en achter ons blijven rijden opeen
afstand van een paar honderd meter,
hoe we onze -vaart ook beurtelings op-
BW
43). Dat was wat! Panda had heter
benauwd van! Aan de ene kant zaten
de dames Woesteling in haar bedstede,
zwaar met poken gewapend en aan de
andere kant stonden er achtervolgers
op de deur te bonzen en hier in het
midden stond hij mét Joris, die er
i in het nachthemd met de neepjesmuts
alleen maar raar uitzag en verder niets
deed! „Dat komt er van!" dacht hy
maar hij kon niet eens bedenken waar
het van kwam, want op dat ogenblik
vloog de deur al open en de boze aéh-
tervolgers kwamen naar binnen. Dat
waren danGeofridus Goudbakker
met Dop en nóg een trawant. Blijkbaar
hadden zij het gevecht met Beu Piep-
seh gewonnen, want dié was er niet hij.
„Handen omhoog!" brulde Geofridus.
„Waar is Goedbloed?" Maar nu werd
't de dames Woesteling toch werkelijk te
machtig en met gierende gillen sprongen
zij haar legerstede uit! En Joris wat
deed Joris? Vocht hij? Stelde hij zich
te weer? NeenJoris deed precies
wat de dames Woesteling deden dat
wil zeggen dat hij ook zyn armen in de
lucht stak en gilde. En toen zag Geo
fridus niets anders meer als gillende
dames in lange hemden met nette mut
sen op. „Trek ze die mutsen af!" riep
hij. „Eén van hen moet Goedbloed
zijn!" Maar de dames wilden haarmut-
i sen niet kwijt en stelden zich met po-
ken te weerEn Pandadie is er
niet meer. Die is op het tweede plaatje
onder Joris" rokken gesprongen, waar
i niemand hem meer ziet.
voerden en minderden. Zelfs in de
voorsteden van Londen konden we
onze achtervolger niet kwijt raken.
Toen we in het drukkere verkeer
kwamen, werd de afstand tussen ons
en hem kleiner, zodat we steeds voor
dezelfde verkeerslichten moesten wach
ten. Opeens zag ik mijn kans. Een ge
weldige tankauto kwam uit een zij
straat en belette ons bijna door te
rijden. Burton gaf echter snel gas en
zodoende waren we het laatste voer
tuig, dat nog net voor't grote gevaarte
heen kwam. Ik hoorde de wagen, die
ons achtervolgde, met geweld van de
remmen gebruik maken.
Laat mü er bij de verkeerslichten
uit, zei ik. Breng de wagen naar
Northumberland Avenue en kom te voet
naar" het afgesproken café.
Het plan werkte schitterend. Ik was
nog maar net in een portiek geschoten,
toen ik de Austin met de dominee over
het stuur gebogen achter Burton aan
zag racen. Ik nam de bus en zat enige
ogenblikken later tegenover Brannigan
in een aparte kamer op de afgesproken
plaats.
Burton arriveerde binnen niet al te
lange tijd eveneens.
De dommee bleef me achtervol
gen en parkeerde vlak achter me. rap
porteerde hy. En u had z'n gezicht
moeten zien, toen hij merkte, dat ik
alleen was. Hij nam zelfs niet de
moeite me te volgen.
Wie is die dominee? vroeg Bran
nigan.
In de vrij somoere kamer overheer
ste de geweldige gestalte van de In
specteur ons gezelschap. Zijn bruine
verweerde gezicht was onbewogen,
maar de kleine groeven bij zijn ogen
duidden meer ncz aan te voren op
grote vermoeidheid.
Ik vertelde hem alles wat er te ver
tellen viel. Brannigan Luisterde aan
dachtig. Hy liet me de gebeurtenissen
in het Huis aan de Baai, die culmi
neerden in de schietpartij, in detail
herhalen.
Uitstekend, merkte hij op. Ik heb
het gevoel, dat we in de goede richting
bezig zijn. Heb je de indruk, dat het
schot op jou gemunt was, of alleen op
het meisje?
Op het meisje, zou ik denken. Die
vent, wie het ook was, kon schieten,
dat staat vast. Als ze niet juist een
trede lager was geweest, zou de kogel
dwars door haar hoofd gegaan zijn.
Geloof je, dat er voldoende licht
was, om haar duidelijk waar te ne
men?
Ik dacht even na. voordat ik ant
woordde.
Ik ben er van overtuigd, dat het
i onmogelyk moet zyn geweest t meisje
daar op de stoep te identificeren. Het
licht uit. de deur kwam van aentcuvn.
I (Wurat vervuigai
Ned. Herv Kerk Aangenomen naar
Molkwerum A. J. Sohnelder, leger pred.
te Gllze-Rfjen die bedankte voor Maas
dam.
Bedankt voor Den Ham (toez.) A. Breuxe
te Glessen-Nieuwkerk voor Anael en voor
Hedel J. T. Doornenbal te Oene; voor
Broek op Langendfjk A. Makkenze te Tien
hoven.
Geref. Kerken Beroepen te Montfoort
J. W. v. Hoek te Zuillchem.
Geref. Kerken art. 31 K.O. Beroepen
Houwerzyi J. H. v. d. Hoeven te Meppel;
te Sappemeer H J. Mefjerlnk te Drogenam.
Bapt. Gemeenten Beroepen te Nleuw-
Weerdlnge J. Scholte te Virleschelo.
Was Uw wol veilig in
iTirjdi1
1^1
ALKALIVRIJ I
35 cl per pti
VOOR ZATERDAG 23 APRIL
Hilversum I (301 M.) VARA 7.00:
nieuws; 7.15: ochtendgymnastiek; 7.30:
musette-klanken; 8.00: nieuws; 8 15:
strydiled; 8.18: gram.muzlek; 9.00: muziek
van Mendelssohn en Brahms; VPRO 10.00:
„tijdelijk uitgeschakeld"; 10.05: morgen
wijding; VARA 10.20: voordracht; 10.35:
voor de arbeiders ln de continubedrijven:
11.35: muziek van Bach; 12.00: Jan Vogel
en zijn accordeon orkest; 12.30: mede
delingen; 12.33: Omroep-operakoor; 13 00:
Ned. strijdkrachten; 13.30: Omroep-opera-
koor; 14.00: als een bonte vogelvlucht;
14.20: Marinierskapel; 14.50: streekuitzen-
dlng; 15.16: Vlncentlno; 15.45: voetbal
reportage; 18.00: nieuws; 18.15: Roemeen
se dansen; 18.30: Ned strijdkrachten;
19.00: artistieke staalkaart; VPRO 19.30:
lezen ln de bijbel; 19.45: voor de Neder
landers ln Duitsland; VARA 20.00: nieuws;
20.05: dingen van de dag; 20 12: varia;
20.15: BelgiëNederland; 21.00: socialis
tisch commentaar; 21.15: BelgiëNeder
land; 22.00: Je moet maar pech hebben;
22.15: België—Nederland: 23.00: nieuws;
23.1524.00: operette-selecties.
Hilversum II (415 M.) KRO 7.00:
nieuws; 7.12: Inleiding; 7.15: Sint Jorls-
dag; 8.15: vlaggenparade te Purmerend;
8.30: nieuws; 8.45: wij gaan naar bulten;
9.00: voor de vrouw; 9.05: strijkkwartet;
9.30: waterstanden: 9.35: muziek van Ros
sini; 10.00: klein, klein kleutertje: 10 15:
muziek houdt fit; 11.00: de zonnebloem;
11.45: ouverture; 12.00: angelus: 12.03:
planorecital; 12.30: mededelingen; 12.33:
om en om; 12.55: zonnewijzer; 13.00:
nieuws; 13 20: om en om; 13.50: film en
toneel; 14.10: Jacques Pills zingt; 14.20:
Engelse les voor beginners; 14.40: George
Pormby; 14 50: boekennieuws; 15.00:
Reginald Dlxon, bioscooporgel; 15.10: naar
het wonderland der muziek; 15.30: dub-
belmannenkwartet; 16.00: volkshogeschool-
uitzendingen; 16.10: gram.muzlek; 18.15:
de schoonheid van het Gregoriaans; 16.45:
de wigwam; 17.45: reportage; 18.00: Pro
menade orkest: 18.30: Journalistiek week
overzicht; 18.45: Promenade orkest; 19 00:
nieuws; 19.15: St. Joris kampvuur; 19.30:
gram.muzlek; 19.45: kampvuren langs de
evenaar; 20 00: nieuws: 20.05: de gewone
man; 20.12: gram.muzlek; 20 20: licht
baken; 20.45: de stem van de week; 21.00:
negen helt de klok: 21.45: spelregelkennis;
22.00: weekend-serenade; 22 30: wij lulden
de Zondag ln; 23.00: nieuws; 23.15: strijk
kwartet; 23.452.30: de Paasnacht ln de
Slavisch-Byzantljn6e liturgie.
AGENDA
Noordelnde 2: K. en O Lezing lult. ter
zee Wolters over de Sociaal medische
dienst. 8 uur nam.
Schouwburg: „n Zomerzotheid" door
lemplum Musarum, 8 uur nam.
Stadszaal. The HaJle Orchestra, 8 uur
nam
ZATERDAG:
Casino K. en O. „Java's pracht en
praal" 2.30 ea 4.30 uur nam
Schouwburg: Gents» Toneelver. „Men
sen ln pension". 8 uur nam.
MAANDAG:
Hazerswoude t ZwaantJM 't
vergadering Coóp. Boerenleenbank.
