„Er wordt te Berlijn te lang onderhandeld"
Kwartet in een flat
Gereserveerdheid over besprekingen
met f'ikou gehandhaafd
PANDA EN DE OPSTAND
DE NIEUWE BONNEN
Bevin over Engeland's
buitenlandse politiek
Voor wie de lijd werkt, zal de loekomsf leren
«Ml
Officiële publicatie
Radio-programma
87ste Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD Donderdag 23 September 1948
Tweede Blad No. 2649?!
Van wijken geen sprake
Bevin. de Britse minister van Buiten
landse Zaken, heeft in het Lagerhuis
een verklaring over buitenlandse aange
legenheden afgelegd.
PALESTINA.
HU bracht waarme hulde aan graaf
Bernadotte en zeide: „de beste wijze
waarop wjj zijn dood kunnen herden
ken, is de voltooiing van zijn werk
op basis van de voorstellen, die hij
juist voor zijn dood opstelde".
Bevin zeide niet te venvachten, dat
beide partijen de voorstellen in hun
geheel zouden toejuichen, doch de we
reld kon niet eeuwig wachten totdat
de partijen het eens waren.
De regering had de voorstellen nauw
keurig bestudeerd en zij was tot de
slotsom gekomen, dat zij als één enkel
plan opgevat moesten worden, dat in
zijn geheel ten uitvoer gelegd diende te
worden.
„Wij staan pal achter de aanbeve
lingen van de bemiddelaar".
In antwood op gestelde vragen zeide
Bevin, dat bovenstaande verklaring niet
de erkenning van Israël inhield. Dit
hield verband met de politiek, die de
Britse delegatie ter V.N. moest volgen.
Men zou zien wat hieruit voortkwam
en de ontwikkelingen telkens bestude
ren.
BERLIJN.
Aangaande het Duitse vraagstuk ver
klaarde Bevin, dat Engeland bereid was
de Sovjet-mark als enige valuta in Ber
lijn te erkennen voorzover het Berlijnse
vraagstuk door de vier mogendheden
werd behandeld.
Indien wij dit vraagstuk op een an
dere wijze zouden behandelen zou dit
betekenen, dat wij aan pressie zouden
worden onderworpen, even ernstig, als
die, welke gevormd wordt door de blok
kade van Berlijn. Het zou mogelijk
worden ons werk en ons bestuursor
gaan aldaar te verlammen.
Betreffende de blokkade van Berlijn
zeide de minister, dat de Sovjet-Unie
had gemeend, „dat wij binnen enkele
weken in dergelijke moeilijkheden zou
den geraken, dat Wij Berlijn hadden
moeten verlaten." De Sovjet-Unie had
gemeend, dat honger en wanordelijkhe
den zo snel zouden komen, dat de po
sitie der Westelijke mogendheden on
houdbaar zou worden.
Bevin vergeleek daarop de prestatie
in vredestijd van de Britse en Ame
rikaanse luchtmacht met de grootste
inspanning gedurende de oorlog. In
dien de „zinloze blokkade" *^>lecf ge
handhaafd, vertrouwde hij er op, dat
de Britse en Amerikaanse luchtmacht
gezamenlijk ip staat zou zijn Berlijn
door de winter heen te helpen.
Over de besprekingen te Moskou zei
de de Britse minister: „Ik moet u
teleurstellen. Het stadium waarin de
besprekingen zich bevinden maakt
het niet mogelijk een verklaring hier
over af te leggen. Wij houden nauw
contact en wij zullen in de komende
week te Parijs overleg blijven plegen.
Wij beschouwen de opheffing der
blokkade van Berlijn als de essentiële
voorwaarde, waarop een regeling ge
baseerd moet zijn".
Over de geruchten over onenigheid
tussen de drie westelijke mogendheden
zeide hij: ,.wij zijn het niet slechts ge
heel eens over de ten opzichte van Ber
lijn te volgen politiek, doch ook over de
politiek, die wU gezamenlijk zouden
volgen, Indien onze politiek ten opzich
te van de Duitse hoofdstad zou falen".
„Hiermede zeg ik niet, dat oorlog voor
ons onvermijdelijk is. Dat stadium
hebben wij nog niet bereikt".
Het optreden der Sovjet-Unie ten op
zichte van Berlijn noemde Bevin een
..schamele dank voor de geallieerden,
die in de oorlog aan de zijde der Sovjet-
Unie stonden".
GOEDE GEVOLGEN GELD-
SANERING.
De uitgifte van nieuw geld in de
Westelijke zones van Duitsland was een
succes geworden. Er werd zoveel mo-
ge:i]k geproduceerd en de arbeider kon
van zijn loon meer dingen kopen die
hij nodig had. Het absenteïsme liep
achteruit en de zwarte handel had een
gevoelige klap gekregen.
De voedselsituatie werd beter en het
vertrouwen van het volk werd getoond
door toenemende bankstorlingen en de
wederopleving van het levensverzeke-
ringsptelSèl.
Wij trachten een gezond politiek le
ven in Duitsland aan te moedigen, zo-
vcrvolgde hij, en wij hopen steeds, dat
vroeg of laat een regering voor een ver
enigd Duitsland ingesteld zal worden.
Engeland zou nu en later niets doen
o-.n de vorming van een dergelijke rege
ring te verhinderen.
De toekomst der Duitse industrie
werd onderzocht in haar verband met
die van Europa als een geheel, in het
kader van het plan-Marshall.
Bevin zeide, dat er veel propaganda
gevoerd zou worden om de Westelijke
mogendheden te verwarren. „Wij zijn
echter vast besloten voort te gaan met
onze politiek en ik ben er van over
tuigd. dat wij de volledige steun van
de V.N. zullen ontvangen, want ik ge
loof, dat deze politiek essentieel is voor
de vreoe en onze veiligheid voor vele
jaren
Berlijn was thans een symbool van
weersrand, een soort vooruit geschoven
post. Toen de blokkade opgelegd werd.
moest er een ernstig besluit genomen
worden. Dit was genomen. Terugtrekken
zou betekend hebben naar een nieuw
Muenchen te gaan.
OOST EN WEST KUNNEN
SAMEN LEVEN.
„Ik geloof dat Oost en West samen
kunnen leven. Ik ben bereid dit te
verklaren en te zeggen leef in vre
de in het gebied dat gij hebt".
„Wij wensen tegen niemand te vech
ten Wij hebben misschien het grootste
offer gebracht van alle landen voor ons
herstel".
De gewone Engelsman had zich op
allerlei gebied veel ontzegd. Een volk.
dat zich zoveel ontzegd had, verdiende
te blijven bestaan. „Het zal voortleven,
wat er ook gebeurt".
HET DEBAT.
Nadat Bevin het woord had gevoerd,
sprak Butler voor de oppositie (con
servatief). Hij verklaarde naar aan
leiding van Bevin's uiteenzetting:
„Het gehele huis staat achter hem.
Als dat de politiek der regering, is,
kan hü naar Parijs terug gaan en
vertellen, dat we hem b\j de uitvoe
ring van zo'n politiek zullen steunen.
De Westelijke mogendheden moeten
volgens Butler hun politiek in West-
Duitsland voortzetten.
Butler was van mening, dat iets, dat
meer omvatte dan het „pact van Brus
sel" gesticht moest worden. „Het nieuwe
Italié" en Portugal moesten daarin op
genomen kunnen wyden. Degenen, die
zodanig pact zouden voorbereiden, zou
den ook rekening moeten houden ,,met
de strategische betekenis van het Ibe
risch schier-eiland". „Wij zouden een
omlijnde kracht in het Westen kunnen
vinden, waarvoor de Sovjet-Unie be
grip zou hebben".
Ter afsluiting van het debat stelde
Mayhew, onderminister van Buiten
landse Zaken, de volgende punten vast:
Berlijn: „De eenheid van het Lager
huis vindt haar weerga in het land. Ik
hoop, dat dit door waarnemers zowel
overzee als in eigen land opgemerkt zal
worden".
Palestina: „Engeland zou geen bijdra
ge leveren tot oplossing van het Pa
lestijnse vraagstuk, indien het de rege
ring van Israël thans zou erkennen".
Westelijke Unie: „Ik stel er prijs op
te verklaren, dat Bevin er niet tevreden,
mee is, de West-Europese samenwerking
in 't huidige stadium te laten. Hü be
schouwt haar als iets, dat groeit en
zich ontwikkelt.
Hij verwacht, dat nieuwe instellingen,
waaronder een parlement voor West-
Europa. vorm zullen krijgen, doch naar
zijn mening moeten deze voortspruiten
uit onze ervaring en ons gemeenschap
pelijk belang".
Verdediging: „Ik kan het huis ver
zekeren, dat in deze richting veel werk
is verricht".
(Van onze Berlijnse correspondent)
Hans Kapper, die in „Der Kurier" van
tijd tot.tijd met de politiek een loopje
neemt, vertelt van een droom, die hij
heeft gehad. „Ik liep door de straten
van Londen. Zij waren niet zoals an
ders, grauwer, kaler en er was iets on
heilspellends ip haar aanblik. Nog daar
over nadenkend zag ik plotseling tussen
de voorbijgangers, die schuw op- en
neerijlden, breed en welgedaan, solda
ten van het Rode Leger wandelen. Ik
hield een Engelsman aan z'n mouw
vast. „In hemelsnaam", vroeg ik, „hoe
kon dat nou gebeuren?"
„Ha," fluisterde hij schouderophalend,
.,men heeft te Berlin te lang onderhan
deld
Als Hans Kasper deze droom had be
schreven in de jaren vóór het uitbreken
van de Duits-Russische oorlog met be
trekking tot Berlijn, dan zouden Adolf
Hitler's onderdanen hem hebben uitge
lachen. Misschien zouden ze hem heb
ben gestenigd of voor een volksgerecht
gesleept wat vrijwel op hetzelfde was
neergekomen. De Britse bezetters te
Berlijn, die het bittere grapje van Kas
per lezen, lachen niet. Ze werden ook
niet boos en er is geen Engels gerechts
hof, dat zich over de cynische dromer
druk maakt. De Engelsen te Berlijn zeg
gen: „Ja, zo zou het kunnen komen!"
En dat is nog erger, tragischer, dan de
ruwe en aanmatigende reactie der Duit
sers van indertijd.
Er is te Berlijn te lang onderhandeld.
En niet alleen te Berlijn. Overal waar
over Duitse vraagstukken wordt gecon
fereerd en waar Sovjet-Russen aan de
beraadslagingen deelnemen, verstrijkt
veel kostbare tijd, zonder dat positieve
resultaten werden bereikt. De vertra-
gingspolitiek van Moskou is spreek
woordelijk geworden. Het stelt overdre
ven eisen of koppelt de bereidwilligheid
tot concessies aan onacceptabele vorde
ringen. En terwijl de gehele wereld in
de grootste spanning wacht op een ont
knoping van het drama, dat zich te
Berlijn afspeelt en dat wellicht beslis
send zal zijn voor de politieke ontwik
keling van heel Europa, wordt op Mos-
kou's voorstel als bestonden er geen
urgenter kwesties te Parijs geconfe
reerd over de status van de Italiaanse
koloniën. Het zal inderdaad menig
naief waarnemer voorkomen, alsof de
In hei Palais de Chaillot in Parijs wordt de Algemene Vergadering der Verenigde Naties gehouden. Ongeveer
drie maanden lang zullen de gedelegeerden uit 58 landen discussiëren over de 70 punten van de agenda.
Een overzicht van de de zaal tijdens de welkomstrede van Vincent Auriol, President der Franse Republiek.
grote mogendheden van het Westen zich
door de diplomaten uit Moskou bij de
neus laten nemen en voorat in het ge
plaagd Berlijn vindt men tal van lieden,
die, meewarig het hoofd schuddend, de
Amerikaanse en Engelse lankmoedig
heid als domheid uitleggen. De geal
lieerde „elastische verdediging" tegen
over de agressiviteit van het Oosten
duurt evenwel te lang en is te syste
matisch om haar alleen maar met
zwakheid en onbekwaamheid te ver
klaren.
VERDER DAN OOIT VAN
ACCOORD VERWIJDERD.
De Russen proberen op alle manieren
de besprekingen te rekken en tijd te
winnen. Te Moskou hebben zij er prin
cipieel in toegestemd, de blokkade van
Benfjn op te heffen op voorwaarde, dat
de Oostelijke valuta voor het gehele ge
bied van de stad geldig zou worden
Verklaard, maar klaarblijkelijk heeft
maarschalk Sokolowski, die te Berlijn
met de militaire gouverneurs der drie
Westelijke mogendheden over een rege
ling der technische bijzonderheden
moest beraadslagen, van zijn regering
opdracht gekregen, een vergelijk te ver
ijdelen door het aan de orde stellen van
geheel nieuwe Russische eisen. Soko
lowski verklaarde namelijk, dat de op
heffing van de blokkade gepaard zou
moeten gaan met een herziening van de
drie luchtcorridoren tussen het Westen
en Berlijn, een eis, die alle bereikte re
sultaten weer omver wierp en aanlei
ding gaf tot onderbreking der bespre
kingen De onderhandelaars zijn thans
verder van een accoord verwijderd, dan
ooit te voren en middelerwijl zetten
de Sovjets hun politiek voort, om met
behulp der Duitse communisten het ver
blijf der geallieerden te Berlijn ondra
gelijk te maken. Het geduld van het
Westen schijnt eindeloos te zijn.
OP ALLES VOORBEREID.
Uitlatingen van Russische woordvoer
ders en een ongewone activiteit der
Russische bezettingsstrijdkrachten langs
de demarcatielijn doen evenwel vermoe
den. dat de Sovjets zich bewust zijn van
het gevaarlijk spel. dat zij spelen en dat
zij wel degelijk rekening houden met de
mogelijkheid van een gewapend con-
FEUILLETON
door Elisabeth Margetson, vertaald uit
het Engels.
23)
Hij kon het gezicht van de man, die
met hem sprak, niet onderscheiden,
aangezien de man met zijn rug naar
het flauwe lichtschijnsel stond, maar
zijn stem klonk normaal en was haast
beschaafd te noemen.
We kunnen iemand als jij altijd
wel gebruiken, vervolgde de man. Op
dat moment gaf Bert hem een wenk,
en de deur van de schuur ging op een
kier open, waardoorheen zij beiden de
donkere nacht inglipten.
Wat doen we nu? vroeg Bill, en
Bert antwoordde snel: Sst., maak
geen lawaai, en volg mij maar.
Ze liepen het hek van de boerderij
uit en gingen linksaf. Er staan een
paar fietsen verborgen in de heg daar,
fluisterde Bert, toen ze een eindje van
de boerderij verwijderd waren. Daar
op rijden we terug.
Wat, 30 kilometer?
Het is niks, als je achterom rijdt.
Het lijkt dan niet meer dan een kilo
meter of 15. Voor twaalf uur ben je
thuis in bed. Hadaar zijn de
fietsen. Vooruit, laten we 'm eens even
raken.
Gedurende ruim een uur reden ze
voort langs achterafgelegen wegen, die
Bert uitstekend scheen te kennen. Bill
was venvonderd, toen hij opeens merk
te, dat ze Kingsea's lichten al vóór zich
zagen, Vlak voordat ze aan de stad
kwamen, stapte ze af en zetten ze de
fietsen in een kleine garage, die de hele
nacht open was en waar Bert een goede
bekende bleek te zijn. We laten ze
hier een poosje staan, zei Bert, terwijl
hij de man, die nachtdienst had, een
knipoog gaf. en Bill bij de arm ne
mend, liep hij de weg weer op.
Ik ga er hier dadelijk vandoor,
zei hij. Jij wandelt nog een eindje
verder en zult waarschijnlijk net de
laatste bus kunnen pakken. Ik zie je
dan morgen wel in het café, hè? Tegen
een uur of twaalf.
Goed, zei Bill en Bert was ver
dwenen als was hij een geestverschij-
Na een poosje zat Bill in de bus,
waarmee hij tot onder aan de Cliff
Road kon rijden. Toen hij de flat be
trad, voelde hij hoe blij hij was dat al
les in duisternis was gehuld en dat
iedereen al sliep. Hij was doodmoe en
al zijn spieren en botten deden hem
pijn, maar toen hij uitgekleed in zijn
bed lag, wilde de verlossende slaap niet
komen. De volgende morgen verscheen
hij met slaperige ogen en een vermoeid
gezicht aan bet ontbijt. Ruth en Glnet-
te zaten al aan tafel, leder met een
krant voor zich. Marianne had hoofd
pijn, vertelden ze hem, en bleef in bed.
Ruth was de eerste, die een uitroep
slaakte: Stel je voor, er zijn gang
sters in Klngsea bezig geweest. Er
schijnt en grote overval plaats gehad
te hebben gisteravond.
Waar? vroeg Ginette. Ze sloeg de
pagina's van haar krant om. Ik zie
er hier niets over.
O, ik heb hier het plaatselijk
blaadje. Het is natuurlijk niet belang
rijk genoeg voor de grote Londense
kranten. Maar het is ontzettend! Ik
denk, dat we voorlopig wel niet veel
meer te roken zullen krijgen
Bill stak zijn hand, die naar hij
hoopte, niet trilde, uit naar de krant.
Zijn hart bonsde tot verstikkens toe en
opnieuw voelde hij het klamme zweet
op zijn voorhoofd komen. Hij had er
niet aan gedacht, dat de kranten na
tuurlijk onmiddellijk met verslagen zou
den komen en mede zouden trachten
de daders te ontmaskeren. Laat me
eens kijken, zei hij zo normaal moge
lijk. Ruth overhandigde hem de krant
en stond op om weg te gaan.
Ja, inderdaad, daar stond het, op de
frontpagina van de Kingsea Herald,
met grote koppen: Brutale diefstal
van een vrachtwagen. Voor een waar
de van 1000 aan sigaretten gestolen
uit een geparkeerde vrachtauto.
Langzaam en met grote concentratie
las Bill het verslag door.
Het voorval werd in de krant zo dra
matisch mogelijk opgedist, maar het
verslag hield eigenlijk niet veel in. De
vrachtwagen-bestuurder had zijn ver
haal verteld evenals de eigenaar van
het café „Pat's Palace" en de politie
„volgde een speciale methode van on
derzoek", hetgeen meestal betekende
dat er weinig of geen aanwijzingen
waren.
Sigaretten hadden er dus in die wa
gen gezeten! Bill stak een sigarette op
en las het verslag nog eens over. 1000
pond aan sigaretten. Dèar zouden ze
achteraan zitten! Zijn wangen gloeiden,
hoewel hij een rilling langs zijn rug
voelde lopen. De rechtbank zou de dief
van een dergelijke lading waarschijnlijk
wel 'n behoorlijke gevangenisstraf op
leggen. Enige jaren misschien. Wat was
hij dwaas geweest om er aan mee te
doen. Gezien in het nuchtere grauwe
morgenlicht, leek het avontuur van de
vorige avond fantastisch onbezonnen en
misdadig lichtzinnig.
Snel gingen zijn gedachten terug naar
de gebeurtenissen van de vorige avond.
Er was geen enkele aanwijzing voor zijn
medeplichtigheid. Zelfs als de politie de
vrachtauto tot het boerderijtje na zou
kunnen gaan, was het dan nog niet
redelijk aan te nemen, dat de mannen
in de schuur hem. Bill Cornish, niet
zouden verraden? Wèèrom zouden ze
't doen? Wat hadden ze er mee te win
nen? Er bestond bovendien nog zo iets
als een „erecode tussen dieven". In
films en detectiveverhalen verrieden
bendeleden elkaar niet. En niemand in
de' stad zou ooit op het idee komen,
dat de zo goed-bekend staande en alge
meen geliefde Bill Cornish de hand in
een dergelijke diefstal had gehad. Hij
was volkomen veilig, hij móést volko
men veilig zijn. Maar dat beloofde
Bill zichzelf nóóit zou hij weer zo iets
ondernemen. Hij zou Bert Garnish van
morgen ontmoeten en zijn aandeel in
ontvangst nemen, en dan zou hij Bert
meteen vertellen, dat hij voortaan maar
iemand anders meest vinden om des
nachts vrachtwagens voor hem te rij
den. Hij, Bill, had er genoeg van. Het
spelletje was de prijs niet waard, dat
wist hij nu wel zeker, ook al was hij van
de grootte vam de prijs nog niet op de
hoogte.
Ru bh en Ginette vertrokken naar haar
werk en Bill hing rond in de flat, zat
tegen stoelpoten te schoppen, hetgeen
een slechte gewoonte van hem was, die
vooral tot uiting kwam, als hij zich er
gens zenuwachtig over maakte en ten
slotte klopte hij op de deur van Mari
anne's kamer.
Ik ben het, Manny, Bill.
O kom maar binnen.
(Wordt vervolgd)
12). En opstand Kost nu eenmaal
altijd geld en daarom had La Bandera
wel oren naar dit plannetje. Onmid
dellijk schreef hij een bevel tot vrijla
ting van Joris Goedbloed, die in ruil
daarvoor beloofde om binnen vierentwin
tig uur met het geld teA»g te zijn. Har
telijk schudden de booswichten elkaar
bij het afscheid de hand en opgelucht
maakte Joris zich uit de voeten.
Zijn eerste gang Was natuurlijk naar
het hotel, waar Panda een kamer had
gehad. Dit was gauw genoeg gevonden.
Hij knoopte eenp raatje aan met de
waard en die vertelde hem al spoedig
van de opschudding, die de vorige
nacht was veroorzaakt omdat een der
gasten op een geheimzinnige manier
door een troep bandieten was ontvoerd.
„Dat moet mijn vriend Panda ge
weest zijn", huichelde de sluwe Joris,
„en hij is natuurlijk vertrokken, zon
der U te betalen?" De waard knikte en
Joris sprak: „Maar beste vriend, het
spreekt vanzelf, dat ik U ruimschoots
zal schadeloos stellen. Die goede Panda
zou het niet anders gewild hebben. En
aangezien ik toch op zijn terugkeer
moet wachten, zal ik zolang zijn kamer
in gebruik nemen".
De waard vond dit uitstekend en even
later stonden ze voor de kamer, waar
uit Panda op zo'n vreemde wijze ver
dwenen was.
flict. In Zuid-Thuringen, binnen de
rechthoek Goth i-Arnstadt-Hildburg-
hausen-Meiningen en in Saksen-An-
halt, tussen Oschersleven-Wernigerode-
Blankenburg en de Saaie zijn omvang
rijke troepenbewegingen vastgesteld en
worden sterke contingenten pantserwa
gens geconcentreerd. Niet alleen de ma
noeuvres van het Russische luchtwapen,
maar ook de aanleg van militaire vlieg
velden en de vergroting van de be
staande voormalige Duitse vliegvelden
overal in de Oostzone, wijzen er even
eens op, dat de Sovjets met de even
tuele consequenties van hun agressieve
politiek terdege rekening houden. Al
lengs schijnt men in Russische militaire
kringen aan de Juistheid van het stand
punt der Moskouse politici, namelijk
dat tijdwinst voer Rusland voordelig is,
te twijfelen In militaire kringen te
Karlshorst vreest men. dat de Ameri
kanen en Engelsen in het komend
voorjaar hun militaire posities in West-
Europa, alsmede in West-Duitsland zo
danig zullen hebben versterkt, dat een
eventuele opmars van het Rode Leger
naar de kust geen wandeltochtje meer
zou betekenen. Men heeft er met be
zorgdheid van kennis genomen, dat
langs de Rijn versterkingen worden
aangelegd en men houdt het niet voor
uitgesloten, dat de Westerse geallieer
den in April van het volgend jaar in
het Westen over honderd, van alle hulp
middelen voorziene divisies zullen be
schikken.
Er bestaat Inderdaad een tegenstel
ling tussen de sceptisch oordelende mi
litairen en de nog altijd op tijdwinst
bedachte staatslieden der Sovjets, een
tegenstelling, die ons sterk doet herin
neren aan de situatie, die in het Derde
Rijk heerste aan de vooravond van de
jongste wereldoorlog Tot nu toe heb
ben de diplomaten in het Kremlin de
overhand en men zal niet kunnen ont
kennen, dat zij tot op heden hun koude
oorlog met handigheid en talent hebben
gevoerd.
ZUID-SLAVIË BLIJFT
BALKAN-COMMISSIE AFWIJZEN.
De Joegoslavische regering heeft ge
weigerd aan de speciale Balkan-com
missie der V. N. de verzochte inlichtin
gen over de recente gebeurtenissen aan
de Noordelijke grenzen van Griekenland
te verstrekken. De Joegoslavische dele
gatie bij de algemene vergadering der
V. N. verklaarde, dat zij de commissie
niet erkende, omdat zij niet in overeen
stemming was met „de letter en de geest
van het Handvest". De commissie werd
er van beschuldigd pogingen te hebben
gedaan „valse inlichtingen te geven be
treffende de werkelijke stand van za
ken in Griekenland". Het verzoek van
de commissie, dat Griekse guerlllastrij-
ders, die het gebied van Griekenlands
Noordelijke buren binnenkwamen, ont
wapend moesten worden, werd verwor
pen als „een poging om de Wereldopinie
er van te overtuigen, dat Joego-Slavië
zich niet aan het Handvest houdt".
De Griekse regering zelf en de inter
ventie van de Verenigde Staten veroor
zaakten in hoofdzaak de ongeregeldhe
den in Griekenland.
De Burgemeestei van Lelden orengt ter
openbare kennis. dat de gemeenteraad in
z(jn vergadering van 13 September 1948
heeft bepaald, dat de herziening van het
plan van uitbreiding van het deel der
gemeente, gelegen in de Rodenburgerpol
der. wordt voorbereid Bedoeld gebied
wordt ongeveer begrensd door de Kanaal-
weg. Franchlmontlaan. Van de Sande
Bakhuyzenlaan. Lorentzkade Burggra-
venlaan. Roomburgerlaan Dozijstraat.
Leiden, 23 September 1948
De Burgemeester voornoemd,
F. H. VAN KINSCHOT.
VOOR VRIJDAG 24 SEPTEMBER.
Hilversum 1 (301 M.) NRCV: 7.00:
nleuw6- 7.15: ochtendgymnastiek; 7.30:
fram.pl.; 7.45: een woord voor de dag;
.00: nieuws; 8.15: gewade muziek; 8.30:
plano; 8.40: opgewekt? morgenklanken;
9.15. ziekenbezoek; 9.30: Bach-Handel;
10.30: morgendienst; 11.00 gram.pl.; 11.30
Lody Laguna (vlooi)- 12.00: orkestwer
ken (gram.pl.)* 12.33: orgelconcert; 13.00
nieuws; 13.15: VrfJ en Blij; 13.45: Berlins
Phllh. Orkest (gram.pl.); J4.20: Van oude
en nieuwe schrijvers- 14.40: „Do varian
ten"; 15.10: „Planetensulte": 15.30: Ho-
landa Sextet: 16.00 voordracht Henny
Galis; 16.20: NCRV-ko-.r. 16.45: plano
duo: 17.05 Phil. Symph.orkest (gram.pl.);
17 30: De vijf Zapakara's; 17.45: Swce-
ltnck-kwartet: 18.15 Ned. Bijbelgenoot
schap; 18.30 strijdkrachten; 19 00 nieuws-
19.16 rgcestelUkt liederen; 19.30: actueel
geluld; 19.45. C.M.B-kwartier; 20.00:
nieuws e.a.; 20.15: Geref. Jeugdbeweging:
21.30: Radio Phllh. Orkest: 22.30: Negro
spirituals: 22.45: avondoverdenking: 23.00
nieuws: 24.15. avondklanken: 23.45: H6-
lene Ludolph (sopraan).
Hilversum II (415 M.) VARA 7.00:
nieuws; 7.15 fllm-melodlcën: 8 00 nieuws;
8.18: operette-programma; 8.50: voor de
hulsvrouw; 9.00: strijkkwartet (gr.pl.):
9.35 Alfred Cortot (plano): 10.00 (VPRO)
moragenwljdlng; 10.20 Jack Hylton (gr.-
pl.10.30: voor do vrouw. 10.45: Monte
verdi (gr.pl.); 11.05; voordracht; 11.25:
orkestconcert; AVRO 12 00 gr.pl.; 12.33:
causerie Tom Schreurs; 12.45: Pierre Pal-
la; 13.00 nieuws; 13.20: Les gars de Paris:
13.50: gr.pl.; 14.00: kookkunst; 14.20:
kamerorkest: 15.00: boekenschouw; 15.20:
kamerorkest Vara; 16 00: Johan Jongi
16.30: Tussen 12 en 16- 17.00: filmland;
7.20: causerie Plet Tiggers; 18.00 nieuws;
18 15: felicitaties; 18.40: a capella koor-
19.00: ..Denk om de bocht". 19.15: Appèl
N.V.E.P.G. VPRO; 1930: gesprekken over
de bergrede; 20.00: nieuws; 20.05: Nelly
Wagenaar (plano): 2u30: causerie prof.
dr Locher; Vara 21.00: Men vraagt, wij
draalen; 21.30' hoorspel; 22 00: buiten
lands overzicht: 22.15: Swingprogramma;
VPRO 22.40* causerie mej. dr Brulnlne;
22.45- avonaoverdenklng; Vara 23.00:
nieuws; 23.15: Sibelius (gr.pl.).
VOORMALIGE DUITSE STAFCHEF.
VRIJGESPROKEN.
Kolonel-generaal Franz Halder, voor
malig chef van de Duitse generale staf,
is door een zuiveringsrechtbank te
Muenchen vrijgesproken. De rechtbank
overwoog, dat Halder ofschoon formeel
door zfji1 rang aansprakelijk te stellen,
geen „persocnlijk aandeel had in de
Nazi-schuid".
De openbaie aanklager had confis
catie van dertig procent van zijn eigen
dommen geëist en drie jaar internering.
Gedurende het tijdvak van 26 Sep
tember t/m 9 October 1948 geeft elk
der volgende bonnen recht op het ko
pen van:
Bonnen voor brood:
247-1, 247-2 brood: 800 gram brood.
248 brood: 400 gram brood.
Alle bonkaarten:
249 algemeen: 400 gram brood.
250 algemeen: 250 gram boter of mar
garine of 200 gram vet.
251 algemeen: 200 gram bloem of zelf
rijzend bakmeel of kindermeel.
252 algemeen: 500 gram suiker, boter
hamstrooisel enz., of 1000 gram Jam,
stroop enz., of 500 gram versnape
ringen.
Bonkaarten KA, KB, KC 810:
255 algemeen: 250 gram boter of mar
garine of 200 gram vet.
256 algemeen: 200 gram kaas of 250
gram korstloze kaas.
257 algemeen: 375 gram zachte zeep -f
250 gram soda.
b 269, c271: 500 gram boter of marga
rine of 400 gram vet.
Bonkaarten KD. KE 810:
261 algemeen: 125 gram boter of mar
garine of 100 gram vet.
262 algemeen: 100 gram kaas of 125
gram korstloze kaas.
263 algemeen: 750 gram zachte zeep
500 gram soda.
e 275: 500 gram bloem of zelfrijzend
bakmeel of kindermeel of kinder
biscuits.
TABAK- EN VERSNAPERINGEN-
KAARTEN ENZ. QA, QB, QC 808:
111 versnaperingen: 200 gram versna
peringen of 200 gram suiker, boter
hamstrooisel enz., of 400 gram jam,
stroop enz.
114 versnaperingen: 100 gram versna
peringen of 100 gram suiker, boter
hamstrooisel enz., of 200 gram jam,
stroop enz.
BONKAARTEN ZA, ZB, ZC, ZD, ZE,
MD, MF, MH 811 (bijz. arbeid, a.s. moe
ders en zieken).
Geldig zijn de bonnen van de strook
R. Deze bonnen zijn 14 dagen geldig.
Bovenstaande bonnen kunnen reeds
op Vrijdag 24 September worden ge
bruikt. De nlet-aangewezen bonnen van
strook 2 kunnen worden vernietigd.
Ingezonden Mededeling
