SIS m „Het moet uit zijn met de voetbalpools!" Kwartet in een flat Wereldraad der Kerken PANDA EN HET GOUDVELD Jubileumconcert in Hooglandse Kathedraal „Muziek en woord spraken verheven taal!" VRIJDAG 27 AUGUSTUS 32 verdachten stonden terecht Jat «yW-Mgg De kantonrechter te Rotterdam heeft j dat hy een systeem had, waarmee bij gistermiddag een aanvang gemaakt met de behandeling der voetbalpool affaires. In totaal stonden 32 ver dachten, allen hoofdagenten, agenten of subagenten van de Belgische zet- ters-pool terecht, terwijl ongeveer 25 getuigen werden gehoord. De ver dachten hadden zich te verantwoor den wegens het verspreiden der pool- formulleren; het verzamelen en In een pool van 13 wedstrijden bij het invullen van 1.594.323 vakjes raison van 5 cent per vakje hetgeen een bedrag van f. 79.16,15 vormt altijd een eerste prijs is te winnen, veel gro ter dan het ingelegde bedrag. Mr Van Buren, ambtenaar van het O.M., zelde in zijn requisitoir, dat het zenden daarvan aan de organisator deze voetbalaffaires om meer ging van (1/1 nnnl' hel i n Ti om on on in?on - 1 „...J „nn J. ,.F van de pool; het innemen en inzen den van de dcclnemingssommen en het uitkeren van de prijzen aan de winnaars. Tevens was voor deze lo terij geen toestemming gevraagd, zo als vereist bij de loterijwet van 1905. Uit het verloop der zitting bleek, dat de 44-j. W. Goes uit Rotterdam en de 38-j. P. F. A. Bertens uit Tilburg.de hoofdverdachten waren. Als getuige trad o.m. op hoofdinspec teur H. Lagendaal, oud-internationaal, die door het O.M. als voetbaldeskundi- ge was gedagvaard. H- verklaarde, dat niet van te voren is te bepalen welke club zal winnen, verliezen of gelijk spelen, daar er te veel omstandighe den kunnen zijn. die spelers of spel kunnen beïnvloeden. Mr G. de Bakker, verdediger van G. en B.. zeide, dat het o.m. een voetbal- pooldeskundige en niet een voetbaldes- kundige had moeten dagvaarden. Het ging hier niet om voetbal, doch om de pool. „Er zijn immers," zo betoogde nir De Bakker hetgeen ook verd. G. verklaarde vele systemen, die de speler een prijs kunnen garanderen. Deze systemen zijn zelfs in boekvorm uitgegeven." Ook verd. G. had een systeem uitge- Wat er in Indië gebeurt PLANTERS TE BUITENZORG BEZORGD. Planters uit de omgeving van Bui tenzorg hebben in een gisterochtend te Buitenzorg gehouden contact-vergade ring met militaire en civiele autoritei ten, aangedrongen op het nemen van m^atregcien, die grotere waarborgen bieden voor hun in de laatste tijd in toe) tmende mat» bedreigde veiligheid. Men besloot ove; te gaan tot 't om vormen van de planterskring Buiten zorg in een vereniging, die vooral do sociale belangen van de planten-werk- nemer kan behartigen. GROTE HOEVEELHEID OPIUM IN BESLAG GENOMEN. Hedennacht is een grote hoeveelheid opium in beslag genomen bij een beken de opiumschuiver te Batavia. De opium was van dezelfde kwaliteit en op de zelfde wijze verpakt als de uit de Re publiek gesmokkelde opium, die de poli tie de laatste weken heeft gevonden. Vier Chinezen zijn in verband hier mede gearresteerd. VERENIGDE VERGADERING DER STATEN-GENERAAL. Bij Kon. Besl. van 20 Augustus zijn, overeenkomstig art. 52 der Grondwet, de beide Kamers der Staten-Generaal tot een openbare en verenigde vergade ring bijeengeroepen voor de plechtige beëdiging en inhuldiging van HM. Ko ningin Juliana, welke vergadering in de Nieuwe Kerk binnen de stad Amsterdam op Maandag 6 September 1948 des v.m. te 10 uur 15 minuten zal worden ge houden. (Art. 52 der Grondwet luidt aldus: „De koning, de regering aanvaard heb bende, wordt zodra mogelijk plechtig be ëdigd en ingehuldigd binnen de stad Amsterdam, in ene openbare en ver enigde vergadering der Staten-Generaal) dan een overtreding van de loterijwet. Allereerst is daar een overtreding van het deviezenbesluit mee gemoeid. We kelijks gingen immers belangrijke be dragen naar België, terwijl zelfs, toen de verdachten G. en B. vastliepen, de spelers werden aangemoedigd hun in zetten regelrecht naar België te zen den. PAARD DOOR ZWERM BIJEN GEDOOD! Een paard van de landbouwer Th. M. te Bergen (Limburg) werd door een zwerm bijen zoda nig gestoken, dat het aan de gevolgen bezweek. HOCKEY Nederland en Pakistan speelden voor de tweede maal gelijk NA DE RUST KWAM DE SPANNING. Een record aantal toeschouwers, on geveer 20.000, was gisteravond naar het Haagse Houtrust-terrein getrok ken om getuige te zijn van de vierde ontmoeting deze zomer tussen de hockey-clftallen van Nederland Door middel van twee van muzikale schoonheid overryke uitingen van componisten, wier geloofsvertrouwen even onwrikbaar vast was als dat van H. M. de Koningin, nameiyk Bach en Diepenbrock, is onze jubilerende Lands vrouwe ln de prachtig bezette Hooglandse Kathedraal een hulde gebracht, welke Pakistan. Nieuwsgierig was men naar voorzeker een hoogtepunt betekende in de reeks festiviteiten ter Harcr ere. S.' an Vll.I^A ITA n r» aKa! A An n(!l JinffCKnllft A ll.l.n n.aamaa Ua( Al n. n n 1 het antwoord op de vraag naar welke Een hulde van nobele en wijdingsvolle allure, waaraan het Alma Mater- kant de balans, die na de drie Lon- k0°r- C<>n Amore, De Stem des Volks en Ex Animo medewerking verleenden doneo winctnnntpn 1 onder leiding van de dirigenten De Wolff en Willem Mizee voor wat respectie- dense wedstrijden, wat de winstpunten _T 3 m - betreft, ln evenwicht was, zou over- botreft de hemelse Cantate No 140 en het bruisende „Te Deun. Lauda- slain Het treffen van gisteravond mus Van hoe Srote verheffing was daarnevens het woord van prof. jhr mr heef"-„™ ontossfna kunnef brenren W. J, M. van Eysinga, waarmede deze de zang onderbrak, om getuigenis te geven van de gevoelens, die ons thans voor deze „zeer geeerbiedigdc en zeer beminde Koningin" bezielen. Voorts maakten de agenten zloh schuldig aan bedrog. Zij hielden hun klanten voor, dat het een nationale zaak was en dat zij met elkaar in de pool speelden. In werkelijkheid speel den z(j echter met een groot aantal Belgen, zodat de prijzen kleiner wer den, dan het geval zou zijn geweest als zij alleen speelden. Ook de systemenkwestle achtte hij hoogst bedenkelijk. „Het moet uit zijn." zo zeide hU, „en wanneer men ondanks de veroorde lingen van verleden jaar en die nu zullen vallen doorgaat, zal het O.M. ook alle spelers gaan en kun nen dagvaarden. Zij zal eventueel zelfs verder gaan en ook hen, die deze ongeoorloofde overtredingen van de loterijwet, b.v. door het houden van radiopraatjes, waarin men wordt Ingelicht over de sterkte van dc En gelse clubs, aanmoedigen, gaan ver volgen. Ook zij, die juridische bij stand verlenen, zullen eventueel ver volgd kunnen worden. Tegen de verdachte W. Goes eiste •hij een principale hechtenis van vijf maanden, waarvan maand voor waardelijk; tegen P. F. A. Bertens eveneens vijf maanden hechtenis, waarvan 3 maanden voorwaardelijk. Tegen drie verdachten eis'te hij ver volgens een boete van f. 750 subs, één maand hechtenis; tegen vijf verdach ten een boete van f. 500 eveneens subs 1 maand hechtenis en tegen de overi gen boeten variërend van f. 300 subs. 20 dagen hechtenis en f. 50 subs. 5 d. hechtenis, allen met 1 maand voor waardelijk en een proeftijd van twee jaar. Tegen de Belgische mej. Van Kastoren, die in het begin van dit jaar door de douane aan de Belgische grens werd gearresteerd omdat zij in het be zit was van geld en andere bescheiden, die op de pool betrekking hadden, eis- Heusden (ARC). heeft geen oplossing kunnen brengen. De strijd eindigde zoals hij was be gonnen, geen der partijen heeft het tot een doelpunt kunnen brengen. Het Nederlandse elftal was, evenals Zaterdag tegen India, in uitstekende vorm. Het is opvallend hoe homogeen het team thans is. Speciaal ln het ver- dedigingsblok klopte het bijzonder goed. Vooral de beide backs Drijver en Derckx waren er uitstekend in, waarbij het goede wegwerken opviel. Daarvoor stond spil en aanvoerder Loggere als heersen de figuur in het middenveld. In de voorhoede was het weer Bromberg, die het spel af en toe wat ophield. Hij deed ons gisteravond sterk aan hookey-moe- heid denken. Dat deze overigens uitsté kende linie met Boerstra en Kruize als doorzetters niet tot doelpunten kon ko men, is voor het grootste deel toe te sohrijven aan het prachtige verdedigen van Khan en Raszak. In de Pakistan- aanval vielen de buitenspelers Masuo en Thillashalkl, twee razend snelle man netjes, het meeste op. Wat de wedstrijd zelf betreft: de tweede helft heeft eigenlijk meer vol daan dan de eerste. Er was na rust meer spanning en belde doelen ontsnapten toen enkele malen op het nippertje aan een doorboring. Eenmaal moest Drijver de bal zelfs van de doellijn pushen, na dat Richter reeds was geslagen. Ook de doelman van Pakistan beleefde enkele i benauwde ogenblikken maar Boerstra, Kruize en Ésser hadden weinig geluk bij hun doorbraken. Eén minuut voor het einde zag het er nog even angstig uit, toen Pakistan voor de eerste maal een strafcorner kreeg te nemen. De bal werd echter verkeerd ge stopt en zo ging ook deze laatste kans voor de gasten verloren. Een laatste kans inderdaad, want enkele ogenblik ken later vt-erd het einde van deze enigs zins teleurstellende wedstrijd aangekon digd. ALPHENS ELFTAL—FEYENOORD COMB. Op Zaterdag 4 September des middags te 5 uur zal op het terrein der A.V.V. „Alphen" in het kader der feestelijkhe den een voetbalwedstrijd worden ge speeld tusen een Alphens Elftal en een sterke combinatie van de Rotterdamse vereniging „Feyenoord". Het Alphense Wanneer wij allereerst zeer in het kort onze indrukken samenvatten over de prestaties der koren, solisten en begeleidng van het Rotterdams Phil- harmonisch Orkest, dan kunnen zij niet dan zéér gunstig luiden. Rekening houdend met Bach's polyphoon ver fijnd stemmenweefsel en met Diepen. brock's vloeiende polymelodische tevens harmonisch prachtig gebonden schrijfwijze, waarin de invloeden van grote voorgangers als Palestrina, De bussy, Wagner en Mahler onmiskenbaar, doch grandioos en magistraal verwerkt zijn, heeft het ons getroffen, dat in beide werken gestreefd werd naar de vereiste uiterste precisie en het juiste evenwicht in de klankverhoudin gen. Méér nog in Diepenbrock dan in Bach werd dit streven benaderd, mede dank zij Mlzée's begrip voor zuivere nu anceringen. die overigens als vanzelf reeds in Diepenbrock's muziek besloten lijken. Bach's en Diepenbrock's geaardheden lopen sterk uiteen: hier het verlangen naar pure vergeestelijking, daar het brandende, bruisende zieleleven, de praal en de schittering, sterk geaccen tueerd door de stralende, machtige en effectvolle instrumentatie, waarin de glanzende pracht van het koper telkens hoogtij viert! Het is ons helaas onmogelijk gede tailleerd op de vertolkingen van deze composities, wier inhoud de eeuwigheid trotseren zal, in te gaan. Maar breed bezien, waren er géén in zinkingen, al zouden wij in Bach de koraaltempi liever wat sneller en pun tiger geaccentueerd en Diepenbrock's jubilerende climaxen kernachtiger en nog majestueuser uitgedrukt willen horen. Lof voor de solisten: de heldere sopraan van Dora van DoornLinde man overkoepelde het geheel en bracht de bas van Laurens Bogtman spe ciaal in de duetten wel eens in de verdrukking. Han le Fèvre's licht aan sprekende tenor schonk een weldadige steun en de donkere alt van Annie Her mes mengde zich voortreffelijk in het kwartet. Hans Schouwman cembalo-» en Hennie Schouten waren als steeds de partners, op wie de dirigenten bou- elftal Is voor deze gelegenheid door de wen konden en het R'dams Orkest deed Contactcommissie samengesteld en ziet er als volgt uit: Doel: A. v. Engelen (A. Boys); achter: D. Uithol (Alphla), A. Bergshoeff (ARC) midden: C. v. Heijningen (Alphen), E. ïdelenburg (Alphia), J. v. Greuningen iAlphen); voor: J. v. d. Linden (ARC), A, de Hoed (Alphia), F. Bahlmann (A. Boys), G. v. Leeuwen (Alpihen), P. v. te hij principale hechtenis van 1 week, 1 maand voorwaardelijk en 'n proef tijd van een jaar. Uitspraak over 14 dagen. Reserves: M Kramer, Ph. Egdom, B. de Hertog (Alphia), H. Dongelmans, J. Winkel, B. Haverkamp (Alphense B.), M. Dijkman (Alphen). zich van een uitstekende zijde kennen. Wat de koren betreft: zy hadden zich op deze ere-avond voor onze Koningin ïn grote eensgezindheid ge vonden en paarden een betrouwbaar kunnen aan harmonische en zuivere klankgeving. Piet Uiterlinden ten slotte hand haafde zijn reputatie als organist in onverwoestbare werken van Bach, Jam mer dat de inzet van het uitgebreide programma, het beroemde Praeludium I en Fuga in Es gr. t. af en toe hinderlijk Ingezonden Mededeling FEUILLETON door Elisabeth Margetson, vertaald uit het Engels. 2) Uit elkaar gaan, vroeg Bill, met een sombere blik naar Ruth. Waar om zouden we dat doen? Ik noem alleen maar even het ideezei Ruth vaag, verdiept in haar berekeningen. Een waanzinnig idee. We zijn ten slotte toch altijd samen geweest sinds onze prille jeugd. We kennen elkaar en zijn aan elkaar gewend. Bovendien, Bill zooht naar woordensteunen we min of meer op elkaar. Natuurlijk zullen er vroeger of later enige van ons weggaan, trouwen en zo. Maar ik zou het stom vinden, als we uit elkaar gingen, voordat er iets dergelijks ge beurt. Zoehzie ik het ten minste. Ik ook, viel Marianne hem prompt bij. Wat vind jij er van, Ginette? Gi nette!! Ginette ontwaakte met een schok uit haar dromerijen. Wat? Het spijt me. Ik luisterde •niet goed. Wat moet ik vinden? Marianne zuchtte ongeduldig. Je behoort te luisteren, als er zulke be langrijke dingen behandeld worden. Je lijkt wel in trance. We waren bezig te bespreken, of we als we het finan cieel kunnen redden, hier samen in deze flat zullen blijven wonen, gewoon zoals vroeger. Of dat het beter en goedkoper zou zijn, als we uit elkaar gaan en op ons zelf gaan wonen en leven. Ginette's donkere ogen gingen Iets meer open, en er kwam een veront waardigde blik in. Zijn jullie sta pelgek geworden. Wy uit elkaar gaan. Waarom? Natuurlijk blijven we bij elkaar! riep ze uit. f Ruth keek naar Bill's slordige hoofd en met een tedere blik in haar ogen zei ze: Jij bent de man van de fa milie, Bill. We zullen het erg zuinig krijgen. Voel je er heus voor om alles samen te blijven doen? Bill's stem was hees en nonchalant, maar hij sprak met klem, toen hij antwoordde: Ik heb mijn mening al duidelijk gezegd. Dan zijn we het daar dus over eens. We blijven in de flat wonen. We zullen nu dus het geld, dat overblijft, mceten gaan verdelen. Hiervoor was niet veel tijd nodig. Ruth maakte nog enige berekeningen en kwam tot de conclusie, dat met iets meer dan 300 pond per Jaar de zaken min of meer in stand waren te houden. Maar natuurlijk is het niet ge noeg om mij mijn medische studie te laten voortzetten. Marianne op de mu ziekschool haar lessen te laten volgen, en Bill zijn opleiding voor piloot in de burgerluchtvaart te bekostigen, ver volgde ze ernstig. Gelukkig ver dient Ginette een bescheiden inkomen. O. zei Ginette. Ik kan méér verdienen, als het werkelijk moet. Monsieur Henri heeft me een gewel dige salarisverhoging toegezegd, als ik het ontwerpen van modellen af wil wisselen met het optreden als manne quin in zijn showrooms. Er was even een stilte, die Bill ver brak: Dat kun je niet doen, Ginny, en dat weet je best! Waarom niet? Omdattenslotte een lid van de Cornish-familie niet in geleende pa rade-spullen ten aanschouwe van de hele stad zichzelf ten toon kan stel len. Dat is uitgesloten. Het kan heel goed, en het zal gebeuren ook! zei Ginette nadrukke lijk. Dit is niet het moment voor misplaatste familietrots. Ook al heb ben we behoord tot één van de voor aanstaande families in Kingsea, we moeten beseffen, dat we er nu niet meer toe behoren. We zullen niet meer naar danspartijtjes en tuinfeesten en dergelijke dingen gaan. Dat is afge lopen. We zijn nu een stel mensen zonder geld. rie hard moeten werken om hun dagelyks brood te verdienen. Tochmompelde Blil, die niet overtuigd was. Lieve help, Bill, doe niet zo an tiek! Je neemt de houding aan van een bekrompen papa uit de Victori aanse tlj<L Het is geen schande op een eerlijke manier je brood te verdienen in wat voor baantje ook! Het zal mij niets kunnen schelen of de hele stad en zelfs de hele omtrek komt om mij aan te gapen. ,vWat mij betreft, is de zaak dus bekeken. Wat moeten we echter voor Bill en Marianne bedenken? Voor hen is het niet zo eenvoudig. Over mij, zei Marianne luchtig, behoeven jullie je geen zorgen t-e ma ken. Ik ga ook een haantje zoeken. Ze zwaaide haar benen van de stoel leuning af, schudde haar krullen uit haar gezicht en stond op. De anderen keken haar vragend aan. Maar lieve Manny, wat wil je gaan deen? wat. kun je doen? En wat zal er van je zanglessen worden? Na hetgeen Professor Reanl over je stem gezegd heeft, zou het doodzonde zijn, als Je er niet mee doorging. Ik zal hem vragen, of hij me prl- véles wil geven, in mijn vrije tijd. Ik zal hem alles uitleggen en lk ben er vrijwel zeker van, dat hij me zal hel pen. Hij zal zijn toekomstige opera ster zeker niet ln de steek laten. gestoord werd door het heen en weer lopen van laatkomers, die zelfs op een avond als deze helaas te noteren vie len REDE VAN PROF. VAN EYSINGA. Met intense aandacht is eveneens geluisterd naar de spreker: jhr mr Van Eysinga. In een korte, doch boei. end samengevatte schets huldigde deze, na Bach's verheven muziek, de verheven Vrouwe, die onze Ko ningin is. Spr. belichtte de jeugd van Koningin Wilhelmina, daarbij wijzend op het jaar 1898, waarin zij haar mooie, zware en zelfverloochenende taak begon. „Men moet niet te licht over deze taak den ken", aldus spreker, die voorts uitvoerig wees op het zelfstandig oordeel, dat de Koningin zich steeds over alles vormde. „Partijen lopen het gevaar eenzijdig te worden Wanneer er dan naast die par tijen iemand is, die zich in Haar be sluit laat leiden door het algemeen be lang, dan is dat een groot geluk". Spr. herinnerde voorts o.a. aan de talrijke gespreken, welke de Koningin hield met Haar raadslieden en hoe zij steeds met Haar tijd is meegegaan. In dit ver band releveerde prof Van Eysinga mede de studie van Prinses Juliana te Lei den; er was indertijd moed toe nodig, Haar te laten studeren Ook herinnerde spr. aan de vooruitziende blik van de Konmgin, zulks in samenhang bren gend met de geestelijke houding der Leidse Academie gedurende de oorlogs jaren, waarvan de Koningin reeds in 1925 tydens de aanvaarding van Haar ere-doctoraat getuigde, dat Zij vóór zou blijven gaan op de weg, die recht en plicht wijzen. Steeds nam Koningin Wilhelmina op het juiste ogenblik het juiste besluit. Zo in 1940, toen Zij het land verliet en in Londen het bezielend middelpunt van Haar volk werd. Nooit ls de Koningin Haar volk méér nabij geweest dan toen. Nooit klonken zó bezielend de woorden: „Nederland èn Oranje", op welke „twee eenheid in ongebroken kracht" spreker uitvoerig inging. Prof Van Eysinga eindigde aldus: „Nu de Koningin na Haar smette loze regering besloten heeft in 's lands belang afstand te doen van de Troon, gaat onze diepste dank uit naar „onze zéér geëerbiedigde en zéér beminde Koningin!" Deze dank stond de ganse avond gc- grifj, in hoofd en hart der duizenden aanwezigen, wier gemoed ten slotte een uitlaat vond in het gezamenUik staande zingen van het al-oude Wil helmus 1ste en 6de couplet waarin de woorden „Mijn schilt ende betrouwen, sljt Ghy, o Godt mijn Heer, Op U soo wil lek bouwen, Verlaet mij nemmermeer" zozeer met onze schei dende Vorstin vereenzelvigd mogen worden! H. Martin NiemöIIer sprak Gisterochtend sprak op de bezoekers- conferentie Gordon Alfreed Sisco van de United Ohurch of Canada over de toestand en de taak der kerk in Cana da. Over de toestand en de taak van de kerk in de V.S. werd het woord ge voerd door Samuel Mccrea Cavert, lid van de Presbyteriaanse Kerk in New York. In de eerste sectie (de universele Kerk in Gods heilsplan) sprak Canon Leonard Hodgson van de Ohurch of England over: „De Kerk als schepping Gods". Over het getuigenis der Kerk van Gods heilsplan werd uitvoerig gedis cussieerd. waarbij prof. dr H. Kraemer, voorheen te Leiden, met nadruk be toogde, dat de enige wijze om de kerk een nieuwe basis te geven ls 'liet uit dragen van Gods woord ln de wereld. Bij het prediken van het evangelie moedigt men de toehoorders aan. toe te treden tot de kerk. Tot de kerk en niet tot een kerkelijk genootschap. De eenheid van de kerk niet de uni formiteit zal haar kracht moeten zijn. Daarom moet men bij het uit dragen van het evangelie in de eerste plaats Gods woord willen brengen en niet de eigen groeps-interpretatie. In de derde sectie (de kerk en de maatschappelijke verwarring) hield pasteur E. Lauriol van de Eglise Re- formée te Parijs een gloeiend betoog over de invloed van de techniek op de religie. In de vierde sectie (de kerk en de internationale verwarring) deed prof. Hromadka een beroep op het Westen wat meer zelfcritiek te ontwikkelen en de internationale situatie met meer verbeeldingskracht te bezien. In het algemeen was de sectie het er over eens, dat de kerk al haar in vloed moet Inzetten om tegen elke vorm van tyrannie te strijden. In de vierde sectie kwam de vraag ter sprake of er zoiets als een .recht vaardige oorlog" bestaat. Men kwam met algemene stemmen tot de conclu sie, dat gezien de verschrikkelijke wa- Dat is allemaal goed en wel, merk- Pens. thans in de oorlog gebruikt te Ruth op. Maar ik begrfjp niet i worden, van een „rechtvaardige" oor- goed, ln welke richting jij een baantje wil zoeken. Misschien kunnen we het, als we erg zuinig zijn, best voor elkaar krijgen, dat jij verder je lessen aan het conservatorium blijft volgen. Daar komt niets van in, antwoord de Marianne snel. Als we zuinig zijn en ieder dubbeltje omkeren, zal dat zijn om jou verder te laten stude ren. Daarover zijn we het allemaal eens. Tenslotte studeer jij al meer dan vijf Jaar en heb je nog maar één jaar nodig om je laatste examen te doen. log geen sprake meer kan zijn. De eerste spreker op de plenaire zit ting van gisteravond was prof. John Daillie uit Edinburgh, van de Church of Scotland, die sprak over de getuige nis van het christendom op de wereld. Philippe Maury uit Génève, lid van de Eglise reformée de France, zelde, dat hij geen reden had in optimistische geest te spieken. Met nadruk wees hy ziin toehoorders er op, dat de juiste houding zou zijn, die van berouw en nederigheid. Wij moeten ons wel bewust Dan zul je iets kunnen beginnen. Daar 1 getuigenis der kerk ver moeten we het dus op aanleggen. Ze keek naar Bill en Ginette, die prompt reageerden met „natuurlijk, Ruth, dat is punt één. Om Ruth's mond kwam even een warme vriendelijke glimlach, en met haar handen maakte ze een gebaar alsof ze zeggen wilde, dat ze hen allen in haar liefde en dankbaarheid betrok. Jullie zyn werkelijk engelen. Eens zal ik het allemaal goed maken, dat zweer ik. Jullie zullen ,er geen spijt van hebben." Onzin, zei Marianne kortaf. Er blijft nu dus Bill over. Wat moeten we met jou beginnen, lieve jongen? (Wofdt vervolgd) 34). Joris Goedbloed en Billy Bulk liepen over de kale vlakte temidden van de wirwar van uithollingen en Jo ris keek af en toe op de kaart. „Het is mij niet recht duidelijk, broeder", sprak hij. „Wij bevinden ons op de goede plaats, dat is bulten twijfel-Doch hier staat duidelijk dat het goud zich in een rivier moet bevinden, doch met de beste wil van de wereld kan ik hier geen water ontdekken". „Wat wil je", bromde Billy Bulk, „die rivier is natuurlijk opgedroogd. We moeten maar eens in een van die geu len gaan graven". „Het lijkt me een tamelijk omvang rijk werk", meende Joris Goedbloed, „doch ik vrees, dat er niets anders zal opzitten. Mij dunkt, ge moest hier maar meteen beginnen". En hij wees een plek in een der uithollingen aan. „Als je er maar aan denkt dat ik niet alles alleen opknap!" bromde Bulk. „jy kan ook je handen wel eens uitsteken, of ben je daar soms te voornaam voor". „Juist de voornamen is het.werken een vreugde", merkte Joris zuchtend op, terwijl hij zich op zijn knieën liet vallen en het voorbeeld volgde van Bulk, die al druk aan net graven was. Ondertussen keken Panda en Nick, die nog steeds aan de rots waren vast- zuimd hebben uit te dragen. Mej. Sarah Chakko van de Metho disten kerk in India zeide, dat haar er varing geheel verschilt van die der vo rige sprekers. Op het ogenblik leeft er in India, en misschien ook in andere Zuid-Aziati sche landen een combinatie van natio nalisme en een herleving van de cul turele elementen van het oude geloof. Hier is het evangelie intens gepredikt. In vele gebieden mochten de inwoners nieuwe hoop vinden en zich aansluiten bij de kerk ondanks de bittere vervol gingen, waaraan zij zich juist daardoor blootstelden. Voor de meesten echter is de christe lijke kerk geassocieerd met het Imperia lisme der Westerse machten. Als vierde spreker werd ten slotte het woord gevoerd door Martin NiemöIIer van de „Evangelische Klrche in Deutschland". In zijn toespraak tot het geheel gevulde Concertgebouw zeide hij, dat 23 Augustus van dit jaar lang in het geheugen zal blijven van de christelijke wereld. De stichting van de Wereld raad der Kerken is iets waarnaar de gehele wereld lang heeft uitgekéken en een ieder zal zich thans verheugen over de broederlijke eeenheid, die ten slotte is bereikt. „Hiermede", aldus spreker, „mogen wij echter geenszins tevreden zijn. Onze unie is niet op zichzelf een grote gebeurtenis, doch een stap in de richting, welke het ons mogelijk zal niaken onze taak nog beter te verrich ten dan tot dusverre. De wereld waarin wij leven is geheel ontwricht. Overal verspreidt zich de atmosfeer van ver val. niet in het minst in de „oude we reld". We weten niet of de moeilijkhe den, waarvoor wij ons geplaatst zien, ooit zullen worden overwonnen. Wij twijfelen er zelfs aan of zij ooit kunnen worden overwonnen. Men spreekt zelfs van een „na-christelijke periode" en wij zien hoe het verval zich zelfs in kerkelijke kringen openbaart". Volgens spreker ls het duidelijk, dat er iets verkeerd is met de wereld. In het christendom zelf is er iets, dat op ontwrichting gelijkt. Onze oren zijn niet open. Wij delen niet ln de wanhoop en ellende, die om ons heen heersen. Dit is een last die wij bevreesd zijn te dra gebonden, uit de verte machteloos toe.gen. WJj mogen niet zeggen: „de we reld oogst wat zij heeft gezaaid", doch wij moeten toegeven, dat wij christenen niet oogsten wat w ij hebben gezaaid. Sprekend over Duitsland gedurende de laatste 15 jaar zeide spr. dat de christe nen in de verklaring van Stuttgart zichzelf voor God en de wereld be schuldigd hebben niet moedig genoeg te zijn geweest in de getuigenis van het christendom. In vele plaatsen stemde men in met deze verklaring. „En als wij hier nu vergaderen", zo riep spreker uit, „in een lichaam dat representatief is voor alle christenen over de gehele wereld, om gezamenlijk een oplossing te zoeken voor de wan orde in de wereld, moeten wij het niet doen ten einde een nieuw plan te be denken. Wij moeten liever zoeken naar Gods heilplan. Als wij dat doen zal er een brede basis van overeenstemming tussen ons zijn. Wij allen staan voor Gods oordeel, dat zich thans over de gehele wereld openbaart. Wij kunnen nooit een duidelijke christelijke bood schap brengen, tenzij wij ons volledig bewust zijn. dat het Godsoordeel, over ons is uitgesproken. Wij kunnen ons niet eenvoudig van onze ellende afwenden en zeggen: „wij zullen opnieuw beginnen". Wij leven in deze wereld en als zij aan de chaos wordt overgeleverd, zullen wijzelf mede daarin verzinken. Wij mogen geen illu sies meer kweken. Het nihilisme heerst en vooralsnog is er geen middel tegen en een dodelijke ziekte maakt zich van ons meester. De christelijke wereld staat voor een bankroet. In vlammende bewoordingen waarschuwde NiemöIIer de christenheid, dat de tijd gekomen is als waarlijke christenen de wereld te redden. „Wij kunnen niet eenvoudig zeggen, dat wij iets nieuws gaan beginnen", zo zeide hy. „Wat zou het nieuwe kun nen zyn?" De wereld gaat te gronde voor onze ogen. De mensheid verliest haar waardigheid en zinkt langzaam weg in de afgrond". In doodse stilte hoorde het voltallige congres de pathetische uitroep van Niemöller's „Heer wat wilt gy dat wU zullen doen." Toch hebben de kerken volgens spre ker een boodschap voor de wereld. Niet een menseiyke, doch een goddeiyke boodschap. Zy moeten Gods boodschap brengen, de boodschap van het Kruis. Deze boodschap omvat de menselyke waardigheid maar niet de waardigheid, die wy menen te bezitten. God in Zijn onnavolgbare wysheid heeft ons een waardigheid verleend, waarop wy geenszins a&nspra ak mogen makenGod roept de kerk op haar taak te aan vaarden. De kerk hoeft nergens anders rekening mede te houden, dan met Christus, omdat hy de enig leve n- d e is. NiemöIIer eindigde met te zeggen, dat de mens vermoeid is van zyn eigen methoden. Allen hebben wy reden te twyfelen aan onze eigen kracht. Allen hebben wy reden te wanhopen. En juist daarom is het tijd God aan te roepen en de christelijke boodschap meer dan ooit uit te dragen in de wereld. KONINKLIJKE BELANGSTELLING. Dr W. A. Visser 't Hooft, algemeen secretaris heeft aan het congres mede gedeeld, van H.M. de Koningin het ver zoek te hebben ontvangen het congres er van in kennis te stellen, dat. als ge volg der omstandigheid, dat de con gresdagen samenvallen met de voorbe reidingen voor de viering van haar ju bileum, het haar onmogeiyk is op dit ogenblik die aandacht aan het congres te geven als zy wel had gewild, aange zien zy het werk van het congres met zulk een diepe belangstelling volgt. SCHAKEN. DE KNSB-COMPETITIE. Leids Schaakgenootschap in sterke afdeling van Hoofdklasse. De indeling van de 4 Hoofdklasse- groepen der competitie van de Kon. Ned. Schaakbond, waarvan de win naars uiteindelijk zullen strijden om het clubkampioenschap van Neder land 1948/'49, is zo juist bekend ge worden. Het Leids Schaakgenootschap is in gedeeld in groep B, en wel met Discendo Disclmus II (Den Haag), Spangen (Rot terdam), Haagse Chr. S.V., Nieuwe Rot terdamse S.V., VA..S. (Amsterdam) en V.V.V. (Alkmaar). Dit is een zeer sterke groep! Wij zyn benieuwd of onze stadgenoten in staat zullen zyn zioh hierin te handhaven. Vorig jaar eindigde L.S.G. weliswaar op de vierde plaats, maar de afdeling was toen gemiddeld zeker zwakker te achten, terwijl naar verluidt dit jaar de steun van de eerste bord-speler Van dea Berg, die naar Amsterdam is verhuisd, gemist zal moeten worden. In welke op stelling L.S.G. dit jaar aan de start zal verschynen, is nog niet bekend, maar wy hopen dtt Lz.t. te kunnen melden.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1948 | | pagina 2