Naar nieuw „Burgerlijk Procesrecht?" Noord tegen Zuid in hei bloembollen-vak r GEEN „KAMPIOEN" JANSEN TILANUS PANDA EN HET GOUBV1ELB Sm Sm 8 van Altxandrle naai Beiroet: BREDA kwartet Jan Corduwener: 19 00: artistieke suisde en precies op zyn hoold terecht 4/8 te R'dam van AAntwerpen; DANAE staalkaart; VPRO 19.30: de Amsterdamse Zeer radicale voorstellen der nieuwe ministeriële Commissie De FATAJLE-INJECTIE Radio-programma 87ste Jaargang LE1DSCH DAGBLAD Vrijdag 6 Augustus 1948 Tweede Blad No. 26458 Aanneming leidt tot verruiming en vernieuwing van ons recht Onze stadgenoot, mr W. Hugenholtz, ichryft ons: Er wordt dit jaar in ons land hard gewerkt aan een grondige herziening van het privaatrecht. Zo wordt het Burgerlek Wetboek onder de loupe genomen door prof. mr Meyers. Uit diens rede, uitgesproken in de Rid derzaal te 's-Gravenhage op 8 Mei j.l. blijkt, dat het zijn bedoeling is 't oude Burgerlijk Wetboek van 1838 geheel te vernieuwen en om te zet ten in een nieuwe codex, welke te vens het handelsrecht zal omvatten, dat sinds 1838 voor het grootste ge deelte was opgenomen in het Wet boek van Koophandel. Gaat deze poging door, dan verdwij nen dus deze beide eerbiedwaardige Wetboeken om plaats te maken voor één geheel nieuw, hetwelk uit 7 boeken zal bestaan. Er moeten wel zeer ge wichtige redenen aanwezig zijn, indien men tot een dergelijke algehele revisie overgaat. Het is dan ook te hopen, dat de omwerking ons burgerlijk- en han delsrecht op doorslaggevende wijze ten goede zal komen, daar het belang rijk netwerk van Jurisprudentie en lit- teratuur, hetwelk om beide wetboeken I is gesponnen, vanzelfsprekend 'n zeer groot deel van zijn waarde inboet, in dien het vervreemd geraakt van de oorspronkelijke wettekst. Dit verlies moet in ruime mate op kunnen wegen tegen het meerdere nut, dat eventu eel wordt verkregen door een nieuwe codificatie. De geleerdheid van de ont werper is hier echter een hechte waar borg. Het derde onderdeel van ons civiele recht, 't Burgerlijk Procesrecht, neergelegd in het Wetboek van Burg. Rechtsvordering van 1838, wordt mo menteel herzien door een Commissie, die in September 1947 door de Minis ter van Justitie werd ingesteld en wel ke onlangs haar verslag heeft uitge foraoHt, hetwelk wij hieronder meer speciaal zij het in het kort wil len beschouwen: De Commissie somt als bezwaren te gen ons huidig civiel procesrecht op: een te streng formalisme; het feit, dat vaak het onderzoek naar de fei telijke grondslag van het geschil te wensen overlaat; de lange duur der processen en de kostbaarheid daar van. Er zullen weinigen gevonden worden die deze bezwaren ongegrond achten. Het is echter de vraag of verbetering nu per sé gevonden moet worden door algehele afschaffing van ons huidig wetboek en invoering van een geheel nieuw, dan wel of men 't wetboek kan behouden, doch voorzien van de nodige verbeterin gen. Ten onrechte kiest de Commissie m.i. de eerste weg, terwijl ook te veel en te roekeloos gewijzigd wordt. Wie te veel veranderen wil, verandert meestal niets! Het is voor onze rechtsbedeling dan ook werkelijk te hopen, dat het voorgestelde in zijn geheel het Staatsblad niet bereikt. Het verslag van de Commissie zegt niet, dat in ruime mate is geput uit •het Ontwerp-Gratama van 1920, het welk nooit wet is geworden en dat op zijn beurt weer zeer veel had overge nomen uit hetgeen in 1911 door een tweetal particuliere commissies uit de Ned. Juristen Ver. en uit de V.DJ3. was voorgesteld. De belangrijkste wijziging is deze, dat getracht is het proces te verkor ten door eigenlijk het gehele geding af te doen in één terechtzitting, wel ke in principe plaats heeft 3 maan den na de dagvaarding. In dat tijdvak hebben partijen hun schriftelijke conclusies^ kunnen nemen er toe zou kunnen leiden, dat niet de besten de éerste plaats innemen, het geen zeer te betreuren zou zijn. Het verslag der Commissie is. wij zeiden het reeds, zeer radicaal Het is ondoenlijk ln dit korte bestek alles te behandelen. Bepalen wy ons tot enige belangrijke punten. Zo wordt het wis selen der conclusies getermineerd; er d.w.z. meestal getuigen. De advocaten----- dragen het geschil voor, tenviil de 1 worden ernstige sancties verbonden rpohtpr Ha faUaiiii,» j. aan niet tiidiz concluderen: de stuk- rechter de feitelijke grondslag van de zaak vaststelt en mededeelt wie bewij zen moet en wat bewezen moet wor den. Dit kan dan meteen gebeuren. De rechter kan tevens deskundigen horen. Hij kan aan partijen, die zelfs door hem beëdigd kunnen worden, alle mo gelijke vragen stellen. Verschenen partijen niet, willen zjj niet beëdigd worden of antwoord geven of ontwij ken zij bepaalde vragen, dan kan de rechter daar gevolgtrekkingen in haar nadeel uit trekken. De rechter wordt dus de leider van het proces. Zijn te genwoordige lijdelijkheid wordt volko men over boord gezet. De instructie der civiele procedure wordt de advo caten ontnomen en aan de rechter ge geven. Dit is een grote fout. Des ree li aan niet tydig concluderen; de stuk ken worden niet meer ter rol-zitting overgelegd, doch op de griffie gedepo neerd: het beroep op onbevoegdheid des rechters wordt sterk beknot; par tijen moeten niet alleen tijdens het proces, doch ook daarvoor een rede lijke houding jegens elkander inne men, op straffe van veroordeling in bepaalde kosten; zy mogen ten allen tijde hun standpunt wijzigen, hetgeen zeer onzakelijk is, tot verwarring en tydsverspilling aanleiding geeft en de slordigheid in ae hand werkt. Dit laatste gebeurt ook, doordat de fouten in de dagvaarding hersteld mogen worden. De dagvaarding werd in prin cipe behouden. Dit geschiedde terecht. De aangevoerde gronden faalden ech- AMSTERDAMSE DAGBLADEN CONTRA BIOSCOOPBOND. Aantasting der vrije critiek. In de nummers van de gisteravond verschenen grote Amsterdamse dagbla den is niet de advertentie van de Am sterdamse biosooopprogramma's opgeno men, die daarin wekelijks op Donderdag een plaats vindt. De reden daarvan is, dat de afd. Amsterdam van de Neder landse Bioscoopbond in de toon van de filmrecensie van een dezer bladen aan leiding heeft gevonden aan dat blad de advertentie niet te verstrekken. De ove rige bladen hebben daarop besloten deze annonce evenmin in hun blad te publi ceren, wyl zy in de maatregel van de bioscoopbond een poging tot aantasting van de vrijheid der critiek zien. Wordt het saneringsprobleem aan de alg. vergadering van Bloembollencultuur onttrokken? (Van een bijzondere medewerker). Het conflict in de Algemene Vereni ging van Bloembollencultuur is niet simpel terug te leiden tot de kwestie der maatregelen en derzelver al of niet-handhaving. Dat deze verschillen tot een conflict konden leiden, is voor een niet gering deel te wijten aan de organisatie der Vereniging en de daar uit ontstane wrijving tussen „Noord" en „Zuid". ters onbevangenheid komt m gevaar, j*5 wl ?ehele be,SK'echt oozenomsn in hpt. mpitwp wpt,h<v>t ph opgenomen in het nieuwe wetboek en verdwijnt dus uit het Burgerlijk Wet boek. Het proces zal mi. niet korter worden t u -> u v. of sneller afgewikkeld worden dan nu Instructie en beshjsmg behoren metm het geval k geUjk reeds is uiteengezet, een hand te worden gelegd. In onze I jo waardoor een goede procesorde wordt bedreigd. Tenslotte wordt debeslissing gegeven door de rechter, die ook de instructie heeft geleid. Ook dit is fout. gelegd. In onze wetgeving is dat steeds een gulden rechtsregel geweest. Ook het feit. dat de zaak wordt be handeld, vóórdat een interlocutoir von nis is gewezen (na de schriftelijke conclusies), zal in de practyk grote moeilijkheden doen ontstaan. Hoe weet men welk bewijsmateriaal men mee moet brengen (welke getuigen, welke deskundigen enz.), indien men vóór de mondelinge behandeling er mede on bekend is wie volgens de rechter zal moeten bewijzen en wat bewezen moet worden? Daarenboven zal dit nieuwe proces niet veel sneller lopen, gezien de on telbaar vele ómstandigheden, die zich voor kunnen doen, b.v. nieuwe dag bepalingen in verband: met niet ver schenen getuigen, met andere te horen deskundigen, ziekte van partijen enz. Hier komt nog bij, dat de Commissie ook nog de nieuwigheid wil invoeren, dat partijen ten allen tyde hun dag vaarding mogen verbeteren of aanvul len. ja zelfs hun standpunt mogen wijzigen, zodat een gedaagde genood zaakt zal worden een geheel nieuw verweer te voeren, m.a.w. ook weer an dere getuigen en deskundigen te doen horen. Bij dit alles komt nog, dat de taak van de rechter in hoge mate wordt verzwaard. Hy wordt gerukt uit zijn onbevangenheid, onbewogenheid neutraliteit. Hij wordt opsporingsamb tenaar, inquisiteur, meester van het proces, hetgeen de rechtsbedeling zeker niet ten goede zal komen. De vele voorgestelde radicale nova zijn dus uiterst gevaarlijk. Men moet ons procesrecht niet blootstellen aan proefnemingen cn halsbrekende toe ren. Het is trouwens ook geheel overbodig. Met de bestaande wetge ving in de hand zijn de procedures zeer wel te bekorten en goedkoper te maken. b.v. door eenvoudig voor te schrijven, dat de conclusies aan een bepaalde termijn gebonden zijn, door vonnissen eveneens aan termijnen te binden, alsmede de dagbepalingen voor pleidooien e.a. Daarenboven kan de rechter sinds 1923 steeds (art. 143) verder uitstel weigeren, terwijl hij persoonlijk con tact met de partijen kan krijgen door gebruik te maken van zijn recht (art. 19a) hen te gelasten persoonlijk te verschijnen tot het geven van inlich tingen. Bij de pleidooien en bij het verhoor cp vraagpunten kan de rech ter ook nu al ambtshalve vragen stel len. Het Ontwerp bezwaart voorts in hoge mate de taak des rechters. De vraag rijst of iedere rechter wel een geboren leider is. De Commissie ziet dat zelf in en wil de bezoldiging aan merkelijk verhogen om knappe juris- Cvan antwoord, repliek en dupliek), i ten te" verlokt"JT" Op die terechtzitting wordt de gehele l Die verleiding is nipf ÏÏL n1?" zaak (dat is tenminste de bedoeling) j tende recK ziin ovS^I, JF* zit" afgehandeld. Beide partUen moetenbiteonder deskundie -bv-hS a ge™en zelf verscheen op die hoofdzitting en j niet ieder knap Slist ten^a^aidil kunnen bewijsmateriaal meebrengen, president van de straf2£i„,hetgeen Zal het goedkoper worden? Ook dat mag ernstig betwijfeld worden. De advocaat za) veel meer tyd no dig hebben voor de nieuwe proces gang daar hy zeer veel ter reentbank zal moeten zyn, alles gepaard gaande met het nodige tydsverlies o.a. als de zaak enige uren vertraagd wordt, het geen gemakkelijk kan voorkomen. Waar geen uitstel wordt gegeven (al thans heel moeilijk) zal de advocaat minder zaken kunnen aannemen dan op heden, hetgeen allicht tot verho ging van zyn salaris zal moeten leiden. In het ontwerp is alleenrechtspraak regel. Hoger Beroep wordt afgeschaft, doch de cassatie verruimd, doordat deze ook mogelijk wordt, indien het vonnis „niet redelijk gemotiveerd" is. Volgens het ontwerp opent dit de deur voor rui me cassatie-mogelijkheden. De bij cas satie zo befaamde tegenstelling tussen recht en feit zoü daartegen zelfs niet bestand zijn! Daardoor zou o.a. ook buitenlandserecht cassabel worden. Op vele gronden kunnen wy ons niet ver enigen met deze cassatie-uitbreiding, welke ln feite neerkomt op verkapt hoger beroep bij de Hoge Raad. Ten slotte zij nog vermeld, dat de kanton- gereohten worden afgeschaft. In eerste aanleg komen in principe alle zaken bij de rechtbanken, die uit alleenspre kende reohters bestaan. Alle vermo gensrechtelijke zaken, waarvan het be lang f. 1.000,— te boven gaat. komen echter bij de Gerechtshoven, alsmede bepaalde procedures oa. in octrooiza ken en die, betreffende onteigening. Zowel rechtbanken als hoven krijgen ambulante rechters c.q. raadsheren. Ook deze vrij willekeurige bevoegd- heidsindeling kan ons niet bekoren. Wanneer gaat een belang f. 1.000, te boven? Dit is zeer dubieus. Welk College is bevoegd: rechtbank of hof? 55 Soms zijn wij een beetje ja loers op al die Olympische kam pioenen, die gelijk wervelwinden lopen, zwemmen of hinkstap- pen We liggen er volkomen naast, al duiken we in deze Augustus maand iedere dag tweemaal te water, zonder bovendien op te zien tegen anderhalf uur fiet sen, omdat onze tenten op 't ogenblik ergens anders dan gewoonlijk opgeslagen zfjn Maai* aan recordprestatie's als van 'n Fanny Blankers-Koen nog wel moeder van twee schat tige kinderen en bovendien tweemaal Olympisch kampioene 'n Nel van Vliet, die 'n hand van Prins Bernhard kreeg en 'n Slijkhuis, die steeds voor raadsels zorgt, zijn we nog niet toe. Misschien komt dat met de Jaren, maar dan moeten we ons haasten! Want binnenkort gaat 't weer bergafwaarts en Olympische kampioenen zijn er tegenwoordig bliksems jong bi). Iedere keer worden de favo rieten jeugdiger: kijk naar Wies- Je Vaessen toen ze nog niet „populair" was, heette ze als 'n tfiknactrice „Mar ie-'Louise" of nog liever naar de 15-Jarige Ria van der Horst, nét voor haar tocht naar Londen bekroond met het M UL.O.-diploma Nog haast kinderenen zij nemen al resoluut de leiding over duizenden anderen! 't Is om er weemoedig van te worden, als je ziet, wat 'n voor sprong die jeugd tegenwoordig neemt! Wij ouderen hinken maar hin derlijk en kinderlijk achterna.... Soms heb ik de wind mee en vliegt m'n karretje langs Neer- land's asfaltwegen, zwem ik met stevige slag een extra-baan of maak een snelwandeling mèt schoenen aan en niet zónder ge lijk de Britsch-Indiër Sincha naar een lieflijk dorpje in de buurt. Maar als ik dan overpeins, dat daar in Londen èlles in 'n hon derd maal sneller tempo ge schiedt het échte tempo van de 20ste eeuw, terwyl wij maar doen „alsof" dan zinkt me de meed in die schoenen. Dan schaam ik mij voor pres- tatie's, waarom die hupse Olym piade jongens en -meisjes zich alleen maar zouden doodlachen... Nee: 't is niets gedaan met de 6portillusie's van een aan z'n bureau vastgenageld scribent. Hy strekt zuchtend z'n lamme benen maar eens dubbel-lui uit onder tafel, rekt z'n rug recht- achterover en troost zich met de gedachte, dat 't ratelen van zijn schrijfmachine de énige sportie ve prestatie is, waarin hij mis schien de geweldenaren van Londen kan overtreffen. Maar ook daarmee moet hij oppassen want Olympiade-kampioenen hebben „bij-baantjes" en 't kan best zijn, dat er een typist of 'n typiste onder hen schuilt zoals Maureen Gardner, felste concurrente van Fanny op de 80 meter horden die 140 let tergrepen in de minuut haalt. Wat ondergetekende beslist nog in geen „jaar-en-dag" doet! Ook déérom ziet hij voorlopig van deelneming aan de Olympi sche Spelen af.... FANTASIO. De Commissie is desondanks opti mistisch, maar men wryft zich toch de ogen uit ais men in het verslag leest: „Hoewel de grenzen van de bevoegdheid van rechtbank cn hof op deze wijze niet scherp getrokken worden, acht de Commissie aan deze vage onderscheidingen grotere voor delen verbonden dan aan een scherpe!" De slotsom van dit alles is dus dat het verslag van de Commissie onaan vaardbaar is. Waarschijnlijk heeft zij dit zelf gevoeld, daar zij niet de moeite genomen heeft het ontwerp in concre te wetsartikelen te formuleren. Aan neming zou leiden tot verruwing en deels tot vernieling van ons recht. Het zou zeker niet voeren tot verkorting of mindere kostbaarheid. Het eerbiedwaardige gebouw van ons tegenwoordig civiel procesrecht, ge schraagd door de ervaring van meer dan een eeuw, versierd door 'n meer dan honderdjarig sluitend netwerk van knappe jurisprudentie en gede gen vakliteratuur, moge behoed wor den voor ©en dergelijke afbraak. Ik wil eindigen met een woord van Planiol: „Ce serait folie de raser le chóteau pour changer quelques pou- tres et quelques ardoises." (Het zou dwaasheid zijn om het kasteel af te breken, teneinde enkele kleinigheden en tirlantijnen te wijzigen). Leiden, 30rJuli 1948. Mr W. HUGENHOLTZ. Afschaffing der distributie in België MAAR GEEN REDEN TOT VERHEUGENIS. Ingezonden Mededeling SEDERT 1869 VERMAARD OM DE VOORTREFFELIJKE KWALITEIT ONDERGOED FEUILLETON door Q. PATRICK. (Vertaald uit het Engels) 9) In de lange stilte, die daarop volgde, staarde haar broer haar enige tyd zwijgend aan. Eindelijk richtte hij zijn vaste blik op de directeur en zei: Kimt u ons daaromtrent enig licht ver schaffen, dr Broderick? Ik begrijp er niets van hele- j maal niets. Alles wat ik weet, is dat mijn vrouw vanmiddag naar het zie kenhuis kwam voor een neusbehande- ling. Zij is nog hier. Ik geloof, dat het veel beter zou zijn, als u de zaak met haar opnam. Hij belde zijn secretaresse en zei haar, om mevr. Broderick te vragen, zo spoedig mogelijk in zijn kamer te komen. Jim sloeg hem nog steeds een beet je sceptisch, maar nauwkeurig gade. Betekent dit werkelijk niets voor u, dr Broderick zelfs niet dr Knud- sen's uitlating, dat hij zijn standpunt inzake een zekere donatie op de be stuursvergadering zou uiteenzetten? Oh, ja, de donatie! Ik ben inder daad op de hoogte met het standpunt dat Knudsen ten aanzien daarvan in nam. Wij hadden daar meermalen over gesproken. Maar ik zie niet, hoe dat ook maar in het minst betrekking kan hebben op hetgeen er gebeurd is. Dr Broderick streek even met de hand over het haar. Ziet u, mijn vrouw heeft van zichzelf zeer veel geld. Verleden week bood zij edelmoe dig aan, om een kwart millioen dollar i aan het ziekenhuis te schenken, cm verdeeld te worden over een paar eh bepaalde afdelingen. Zou die aangelegenheid vanmid dag aan de bestuursvergadering wor den voorgelegd? Inderdaad. En Knudsen was van plan er te gen te opponeren? Ja, dat ls zo. Mijn zwager was in sommige opzichten een eigenaardig mens. Hij had een wel, een zeer strikte ethische code, Inspecteur. En Mijn vrouw had haar geld geërfd van haar eerste man, die een groot fortuin 'bijeen bracht als fabrikant van de Clint-Huismiddeltjes. Hoewel die pro ducten cp zichzelf onschadelijk zijn, kan men niet zeggen, dat zy overeen komen met de hoogste eisen der me dische wetenschap. Ofschoon hij Caro line's broer was, had Knudsen er be zwaar tegen, dat wij die donatie zou den aanvaarden, omdat door dit te doen wij de sohyn zouden kunnen wekken, om het zelfdokteren in ge vallen van ziekte te tolereren. U vindt, dat hij te scrupuleus was? Ik wel. Dr Broderick kuchte gewichtig. Een groot ziekenhuis zoals dit, kan zich nu eenmaal niet veroor loven, om in verband gebracht te wor den met de Clint-Huismiddeltjes. Maar wy hebben fondsen broodnodig en ik zie geen reden, om een donatie te wei geren, die van mijn vrouw als privé- persoon afkomstig is en gegeven wordt onder de naam van de Broderick-stich- ting. De ogen van de luitenant stonden zeer scherp, toen hij vroeg: Als de donatie aangenomen werd; hoe zou zij dan verdeeld worden. Het grootste deel zou naar eh mijn eigen kliniek voor gynaecolo gie en naar de Neurologische Kliniek van dr Ellsworth gaan. Dan is er nog bedrag OQ)l C een derde 'bestemming en wel in de af deling van mijn zwager zelf. Die was bestemd om de jonge Lord te assiste ren bij zijn thyroid-onderaoek. Rona verstijfde een ogenblik in haar stoel. Dus Oliver had toch gekregen, wat hij van mevr. Broderick had wil len hebben. Hij profiteerde dus wel van de donatie. Jim Heath vroeg: En als de do natie niet geaccepteerd was, zou dat een grote teleurstelling zijn voor hen, die er van zouden profiteren.... u, Ellsworth en de jonge Lord, nietwaar? Natuurlijk. En voor heel wat an deren ook. Dr Broderick was nogal beledigd. Maar het was niet de be doeling van mijn vrouw, om dat geld voor ons eigen gebruik te geven. Het was uitsluitend voor het algemeen wel zijn van het ziekenhuis. Maar Knudsen was toch van plan zich er tegen te verzetten. In zekere zin stond hij tussen sommige mensen en een hoop geld, nietwaar? Lord b.v. daar was hij nu in Knudsen's eigen afdeling, wetend, dat Knudsen zijn best zou doen, om hem een belangrijk bedrag voor onderzoekwerk door de neus te 'boren. Dat zou hem niet pre cies vriendelijk stemmen, wel? Rona's vingers drukten zich in haar handpalmen, terwijl zy op Dr Brode- rick's antwoord wachtte. Ik geloof, dat Knudsen's houding Lord evenveel zou treffen, als zij ons zou treffen, zei de directeur op koude toon. Maar ik kan u wel zeggen, dat ons bestuur reeds bekend was met de vaak te scrupuleuse opvattingen in financiële aangelegenheden, die mijn zwager er op nahield. Als één alleen staand lid van het bestuur zou hij nooit de andere elf tot zijn standpunt hebben kunnen overhalen. Bedoelt u daarmee, dat Knudsen de aanvaarding van de donatie nooit had kunnen tegenhouden? Onmogelijk. (Wordt vervolgd) Begin October van dit Jaar zullen de weinige producten, die thans nog gedistribueerd zijn in België, n.l. broed, ingevoerde boter, spijsolie en suiker eveneens van de bon zijn, waarmede België dan tot de weinige gelukkige landen van Europa zal be horen, waar de rantsoenering geheel is afgeschaft. Ongelukkigerwijze is het vrijgeven der gedistribueerde producten in de laatste twee jaar echter gepaard ge gaan met een algemene styging der kosten van levensonderhoud, die de 20 procent reeds overschrijdt. Vooral de arbeidersgezinnen, die slechts over een kleine beurs beschikken, hebben hier door grote moeite om rond te komen. Hoewel de regering getracht heelt door zgn. compensatie-uitkeringen aan de „economisch zwakkeren" (dat zijn die Belgen, welke minder dan fr 72.000 per jaar verdienen) alsmede door „stipt heidspremies", .aanwezigheidspremies en dubbele vacantiepremies" de loon stop enigszins te verlichten, hebben deze verkapte loonsverhogingen geens zins gelijke tred gehouden met de al gemene prijsstijging. Het gevolg hier van is dat het gres der aroeidende be volking sleohts weinig koopkrachtig is. Aan pogingen om de prijsstijging 'n halt toe te roepen heeft het intussen niet ontbroken en de campagne, die de regering in het afgelopen jaar heeft gevoerd, ligt nog in aller geheugen. Erkend dient te worden dat zij een mislukking is geweest en geen enkele invloed heeft kunnen uitoefenen op 't prijsverloop. Een veel voorkomend versohynsel I groter dan voor de oorlog ls dat van de werkende getrouwde vrouw. Slechts indien man en vrouw samen werken, is het een gezin uit de arbei dersklasse mogelijk zijn levensniveau te verhogen en iets aan te schaffen van de vele heerlijkheden, die de grote warenhuizen vullen. Om het gezinsin komen te vergroten ziet men zelfs vrij veel, dat de man een dubbele betrek king heeft en er dan niet tegen opziet vaak 14 uur per dag te werken. In het algemeen Kan men wel zeg gen, dat het feit dat in België de dis tributie binnenkort zal zijn opgeheven, nog geenszins betekent, dat hierdoor het levenspeil der bevolking zal verbe teren. Tot nu toe heeft men integen deel de slechte ervaring opgedaan, dat het vrijgeven van vroegere gedis tribueerde artikelen bijna automatisch tot een nieuwe prijsstijging leidde. Wanneer bloembollenkwekers spre ken van „De Zuid", dan bedoelen ze daarmee de oude Bloembollenstreek ten Zuiden van Haarlem. En sprekend over „De Noord" hebben ze het oog op die streken in de kop van Noord- Holland, waar men sinds geruime tijd met veel succes de teelt voornamelijk van tulpen, narcissen en gladiolen be oefent, voor een deel op zand, maar ook op klei. Het is opvallend, dat momenteel, dank zy de organisatie van de Vre- eniging, de „Noord" qua stemmen- aantal domineert. Opvallend, omdat de eigenlijke „Bloembollenstreek" ruim 3300 H.A. beteelt tenvUl alle districten van het Noorden tezamen het slechts brengen tot ruim 2300 H.A. Dit blykt uit een opgave van het Bedrijfschap voor Sierteeltpro ducten ln het jaarverslag over 1947. Daardoor ontstaat een zekere span ning tussen Noord en Zuid, voorat ook, omdat de belangen vaal beide lang niet altijd parallel lopen. In de Noord zijn vele kwekers, die naast de bloembollencultuur ook nog een andere cultuur (groenten e.a.) beoefenen. Daar zijn ook vele kleine bedrijven, terwyl juist in de Zuid de grote, van ouds gevestigde firma's gevonden wor den. Voorzover die dikwijls uiteenlopende belangen in de Algemene Vereniging behandeld worden, trekt nu de Noord, door haar stemmen-overwlcht, immer aan het langste eind. Dit wordt ver oorzaakt door de bepaling in de sta tuten der Vereniging, dat een afdeling stemrecht wordt verleend in verhou ding tot de door haar betaalde con tributie, maar nimmer meer dan 13 stemmen. Daardoor zijn de grote, ge concentreerde afdelingen in De Zuid verre in het nadeel bij de vele klei nere, verspreide afdelingen in de Noord. Velen zijn van oordeel, dat een uitspraak der vereniging niet immer parallel loopt met de mening van „Het Vak", omdat stemmenverhouding en beteeld areaal elkaar niet dekken. Wellioht. heeft zulks zelfs invloed uit geoefend op de houding van de Minis ter. die een uitspraak der algemene ledenvergadering waarbij tde maatrege len werden „afgeschaft"' (met een kleine stemmen-meerderheid genomenj naast zich neerlegde. De anti-saneer ders zijn, door hun overwicht in „Do Noord" zelfs in de gelegenheid straks het ganse Hoofdbestuur met hun aan hangers te bezetten, een manoeuvre, die, werd ze doorgevoerd, zeker 't con flict tot uitbarsting zou brengen. Nu heeft dezer dagen het Hoofdbe stuur der Algemene Vereniging do mogelijkheid besproken, de behande ling van vraagstukken als die betref fende de maatregelen voor te leggen aan de „groepen" in dc Alg. Vereni ging. De groepen zijn de speciaal-or- ganisaties van narcissen-, tulpen- of hyacinthenkwekers enz. binnen dc Alg. Vereniging. TerwUl lang niet alle kwekers lid zyn van de Alg. Vereniging, zyn zelfs lang niet alle leden der Alg. Vereniging lid van de groep, waarin ze bèhoren, en treft men daarin hoofdzakelijk die kwe kers aan, die van de teelt hun hoofdberoep maken. In die „groe pen" domineren de „Noorderlingen" en daarmee de anti-saneerders) lang niet in die mate als in de ledenver gadering. En het heeft er dus de schijn van, dat het Hoofdbestuur tracht, op deze wijze de ledenverga dering op een zijspoor te rangeren, en de behandeling van deze belang rijke kwesties te doen plaats vinden ln een rustiger sfeer. Reeds eerder heeft het Hoofdbestuur hiertoe een poging gewaagd, toen het een referendum over de handhaving of verwerping der maatregelen wenste uit te schrijven. Dat voornemen is ech ter gestrand op de verbitterde tegen werking der anti-saneerders. Het Hoofdbestuur wenste deze za ken niet tot een voorwerp van verga der in gspropaganda te maken, maar de Individuele verantwoordelijkheid der leden op de voorgrond te stellen. Wel licht zal het in de thans gedane po ging beter slagen. De groepen zouden dan hun adviezen uitbrengen aan het Hoofdbestuur, hetwelk dan als „com missie van vertrouwensmannen" zou fungeren, de verschillende meningen !n een centraal advies samenvatten en dit mededelen aan de betrokken in stanties. Ongetwijfeld zal met grote belang stelling worden afgewacht, of dit stre ven van het Hoofdbestuur succes heeft. Hét strijdpunt in de ledenverga dering der laatste jaren, de sanerings maatregelen, wordt zo weggenomen en wellicht de mogelijkheid geschapen, dat deze organisatie steeds meer Vak organisatie gaat worden. VOOR ZATERDAG 7 AUGUSTUS SCHEEPSBERICHTEN. AuuEDIJK 6/8 voorm. van Antwerpen te Rotterdam verwacht, ALBLASSER- DIJK, R'dam-Mexlco, 4/8 op 650 mijl v. Vera Cruz, alwaar 6/8 verwacht; ALcOR, R'dam-Porto Alegro, 4/8 van Bahia; AL- PHARD, R'dam-Buenos Aires, 4/8 te Santos: AMSTELDIJK 6/8 voorm. van Antwerpen te Rotterdam verwacht- DUI- VENDIJK, Vancouver-R'dam, 5/8 te Ant werpen; EDAM 4/8 van R dam te Boston; LOPPARSUM, Calcutta-R'dam, 4/8 te Ge nua, NIEUW AMSTERDAM 4/8 21.40 uur van Southampton. RIDDERKERK. Ja- pan-R'dam, 4/8 te Marseille; SUMATRA Batavla-A'dam, 3/8 te Suez- WINTERS WIJK, Gdynla-Llvornr pass. 5/8 Hoek v. Holland. Holl.-West-Air. Lijnen MELIS- KERK 3/8 van Pointe Nolre n. Freetown: MUIDERKERK 4/8 van Novoredondo n. Loblto. 16). „Onze kaart zit veilig en wel achter die tralies!" gromde Billy Bulk. „Hoe wil je die daar weg krijgen? Wil je hem soms aan de sheriff vragen? ik vrees, dat zijn veeleisende geweten Morgen zal de eigenaar van die gesto- af en toe wel eens in conflict kwam. j len auto ons herkennen en dan zitten imet wat ik beschouw als de practi- i wij in die ccl. Je zult aardig slim moe- sche belangen van onze instelling. I ten zijn, broer!" ,-Dat ben ik!" zei Joris fier. „Heb jij soms een vijl b(J Je, vriend? Intussen lagen Panaa en de oud® goudzoeker rustig in hun cel te slapen. Hun geweien was rust g en nu ze de kaart terug hadden, waren hun zorgen net zo groot meer. Maar uit deze rustige s-aap werd Ban de plotseling gewekt door een hard.sta- Hllversum I (301 M.) KRO 7.00; nieuws. 7.15: gram.muzlek; 7.20: Olym pische Spelen; 7.45: morgengebed en litur gische kalender; 8.00: nieuws; 8.15: opge wekte muziek; 9.00: voor de vrouw; 9.05: ochtendconcert; 10.00: voor de kleuters; 10.16: muziek houdt fit; 11.00: zieken bezoek; 11.45: strykorke8t Boyd Necl; 12.00: Angelus; 12.03: Klaas van Beeck; 12.55: zonnewijzer; 13.00: Ned. strijdkrachten; 13.30: T. Langendyk, plano; 13.50: film en toneel; 14.10: symphonlsch concert; 15.15: Metropole Orkest; 15.45: gram. muzlek; 16.00: zang en plano; 16.20: be drijfspensioenfonds ln land en tuinbouw: 16.30: de schoonheid van bet Gregoriaans; 17.00: wigwam; 18.00: gram.muzlek; 18.15; Journalistiek overzicht; 18.30: Ned. strijd krachten; 19.00: nieuws; 19.15: Olympische Spelen (hockey Ned.Afghanistan); 20.00: nieuws; 20.05: gram.muzlek; 20 20: licht baken; 20.50: Omroeporkest; 21.15: week end-serenade; 21.55: vacantle-cabaret; 22.15: avondgebed en liturgische kalender; 22.30: Olympische Spelen; 23.00: nieuws; 23.2024.00: Londens Phllh. Orkest. Hilversum II (415 M.) VARA 7.00J nieuws; 7,15: gram.muzlek; 8.00: nieuws; 8.15: strijdlied; 8.18: lichte klanken; 9.30: waterstanden; 9.35: muziek van Roussel; VPRO 10.00: morgenwijding door ds J. Zuurdeeg; VARA 10.20: feullletoö; 10.35: muziek van Brahms; 11.00: voor de con tlnubedrljven; 12.00: C. Steyn, orgel; 12.30: weerpraatje; 12.33: Olympische Spelen; 12.48; zang en orkest; 13.00: nieuws; 13.15: kalender; 13.20: orkest Frans Wouters; 14.00: Esperanto op school; 14.15: geva rieerd programma; 15 00: Olympische Soe- „v, len (Marathonloop, finale zwemmen Ö00 K.N.S.M. ARDEA 5/8 te Rdam-van meter heren, 400 meter vrije slag dames); len voorwero dat door het raanmle JJmulde?. naa*. Alexandrlé; BACCHUS 4/ is.oO: nieuws; 18.15: zang en orkest; 18.30: kwam. 4/8 van Tarragona naar Barcelona; HER-1 conferentie; 19.45: vijftig Jaar godsdlen- „W-wat is dat?" mompelde Panda CULES 5/8 van A'dam naar Lissabon; «tig leven; VARA 20.00: nieuws; 20.05: suf. Hij scharrelde overeind en staarde ILOS 4/8 Gibraltar gepasseerd, v. Flume dingen van de dag; 20.15: kleinigheden- verbaasd naar een grote, sterke vijl, die E^„iLA.bZ J,1-18' socl!,1L":sch co,mm(?nte?r: vvSnr hpm nn riln hriK lntr Fn viiir terdaam n- Topplla; ORNEN 4/8 van Am- 21.30: Vindobona Schrammeln; 22.00: Hm ïBPwSif 3ï?v«ï5i" |stcrdam naar IJmulden; ROELF 4/8 van sprookje „Dc wijze kater": 22.25: Zuid- riep Panda. „Hoe komt die hier?! Kopenhagen naar Hamburg; VULCANUS amerlkaanse klanken; 23.00: nieuws; 23.15 4/8 te Rotterdam van Algiers. I —24.00: graag gehoorde platen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1948 | | pagina 5