SOLIDOX
Hoe een geroofde vissersvloot thuisvoer
PANDA EN DE MEESTER
Historisch kleuren-schouwspel in
Westminster Abbey
Een gelukkig echtpaar op huwelijksreis
Tanden wit en
zuiver als ivoor
TANDPASTA
Regeringsantwoord inzake het
Londense beheer
Het maken van fouten wordt niet betwist
De Vrouw
VAN DICK HERIOT
Kerkelijk Leven
86ste Jaargang
LEIDSCH DAQftLAD Vrjjtfeg ffl November 1947_
Tweede Blad No 26242
Onze correspondent te Londen tele
foneerde ons gisteravond:
Klokken beieren, de menigte jubelt,
machtige orgelklanken vullen de kerk
gewelven, klare knapenstemmen klinken
omhoog dit is het moment, waarop
een jeugdig zeeman een nog jongere
Koningsdochter naar het altaar leidt.
Niet minder dan zes Koningen en
7 Koninginnen zijn van deze grote ge
beurtenis getuige. Het is een schouw
spel van ontroerende schoonheid en
eenvoud tevens. De eeuwenoude West
minster Abbey, waar vorsten worden
gekroond en te ruste gelegd, tezamen
met staatslieden, dichters en denkers,
vormt vandaag opnieuw de omlijsting
van een van die zeldzame momenten in
het leven van een natie. Even wordt
datgene, wat wij historie noemen, tast
baar in een feest van kleur en klank.
Geen volk bezat als het Engelse het
vermogen, om het geschiedkundig ver
leden over te brengen naar het levende
heden, geen stad bezit daarvoor een
•betere achtergrond dan het zwart grij-
heidsbekleders leveren 'n boeiend kleu-
renschouwspel op. Onder de aanwezi
gen in.de kerk contrasteerde het stem
mige zwart met het sporadische wit
van hermelijn. Men zag de fonkeling
van een met. diamanten bezette Indi
sche hoofdtooi.
Het was vrij duister in de abdij door
de vele nog blinde vensters, die nog
niet van glas konden worden voorzien.
Alleen 't grote gebrandschilderde raam
in een der zijbeuken liet het toch al
schaarse licht van bulten door.
Ondanks de mensenmassa in en bui
ten de kerk ging er van de plechtig
heid een hoge mate van intimiteit uit.
Men is zich vóór alles bewust, dat het
hier in wezen een familiegebeurtenis
betreft. Diepgeworteld is het respect
voor de Eerste Familie des lands, die
steeds zulk een groot en inspirerend
voorbeeld is geweest.
Prinses Elizabeth, iets kleiner dan
Hertog Philip, straalt een en al lief
lij kheid uit. De schittering van Haar
Tiara en Haar met talloze paarlen en
stukjes kristal bezet bruidskleed wordt
Een zeeman en een Koningsdochter
zijn in de echt verbonden.
„Het doet er niet toe wie of ïy zijn,
voor allen is de dienst dezelfde", heeft
de aartsbisschop van York zoëven in
zijn korte .toespraak gezegd.
..Op de door hen gedane belofte komt
het aan
Honderdduizenden waren langs de
korte route samengepakt. Alleen al bij
de abdij stonden 25.000 mensen. Opval
lend was, dat onder die toeschouwers
de vrouwen ver in de meerderheid wa
ren. Het was dan ook een gewone
werkdag. Opvallend was ook de rust en
ordelijkheid van de menigte tijdens het
urenlange wachten.
Het hoogtepunt voor het publiek was
't passeren van de glazen koets, waar
in de Koning en de Bruid zich naar
de abdij begaven.
Het ietwat fêle witte figuurtje van
de Bruid in het grijzige licht maakte
een onvergetelijke indruk. Buiten ver
wachting hielp het weer mee, want het
was wel druilerig, doch erg zacht.
Buiten de weg. die de stoet volgde,
zag men nauwelijks vlaggen of versie
ringen. De café's blijven tot midder
nacht open, maar dat is dan ook alles.
Londen is vrolijk en voldaan. Uit
bundige feestvreugde blijft echter ach
terwege. De crisis sprak bij het huwe
lijk van een toekomstige vorstin het
beslissend woord.
Nadat het Paar door de menigte eni
ge malen op het balkon van Bucking
ham Palace was geroepen, begaf het
zich in een open door vier paarden ge
trokken rijtuig naar het Waterloo-sta
tion.
Een half uur later was de huwelijks-
De koets met Koning George en Kroonprinses Elisabeth op weg van Bucking
ham Palace naar Westminster Abbey. (Foto ANP)
ze Londen. Het silhouet van Kathedra
len, torens en transen, ietwat verwaasd
door laaghangende regenwolken en slui
ers van nevel, gelijkt vanochtend een
pastel, waarop heel voorzichtig hier en
daar wat kleur is ^mgebracht, alsof
men vreesde het op zflBzelf reeds unie
ke decoratieve karakter' van deze ver
trouwde omgeving te bezoedelen.
Des te beter springen daardoor in
het oog het rood en goud der galakoet
sen en de schittering der koperen ku
rassen, van de wit bepluimde lijfgarde
die op kleine zwarte paarden voor
waarts stormt.
De kleur der toiletten bleef voor de
toeschouwers op straat grotendeels ver
borgen, doch in de kerk loste de feeë
rieke verscheidenheid zich op tot een
harmonisch geheel van zachte tinten.
De Koningin in licht roze brocaat,
Queen Mary in het wit-groen en de
Hertogin van Gloucester met een licht
blauw gewaad vormen een prachtige
groep, die gecompleteerd wordt door de
schone slanke verschijning van de Her
togin van Kent, die in het wit is en
wier gedachten ongetwijfeld uitgingen
naar het vóórlaatste Koninklijk huwe
lijk in 1934, toen zij in de echt trad
met de tijdens de oorlog omgekomen
Hertog van Kent.
Ter rechterzijde van het door kaarsen
bestraalde sacrarium, de kleine met ta
pijten bedekte open ruimte, onmiddel
lijk grenzende aan het goud oplichten
de altaar, dat door witte lelies wordt
geflankeerd, neemt de Britse Konink
lijke Familie plaats en tegenover Haar
zitten de buitenlandse vorstelijke gas
ten, o.w. H.H.K.K.H.H. Prinses Juliana
en Prins Bernhard. Onze Prinses draagt
een kort bruin bontjasje over een lan
ge paarse japon en een hoed van bont,
gegarneerd met witte veren. De Prins
is In marine-uniform.
De prachtige historische gewaden van
kerkelijke en wereldlijke -hoogwaardig-
enigszins gedempt door de sluier, wel
ke, zoals gebruikelijk is, het gelaat on
bedekt laat. Toen zij naar de inleiden
de woorden van de deken van West-
minster luisterde, kon Zü niet nalaten
een vluchtige blik in het rond te wer
pen.
De huwelijksplechtigheid neemt be
trekkelijk korte tijd in beslag.
Elizabeth en Philip liggen voor het
sacrarium geknield. Na de op vlakke
toon en ietwat galmend uitgesproken
formules en gebeden breekt dan het
ogenblik aan, dat de aartsbisschop van
Canterbury de grote vraag stelt:
„Elizabeth AlexandraMary, wilt Gij
deze man tot echtgenoot nemen om
met hem volgens Godes gebod in de
heilige staat van het huwelijk te
leven?" .En de Britse troonopvolgster
antwoordt met zachte stem „I will".
Even later zegt- Zij met- ontroerde stem
de aartsbisschop de woorden na „Ik,
Elizabeth Alexandra Mary neem U,
Philip, tot mijn echtgenoot om met U
in voor- en tegenspoed lief te hebben
en te gehoorzamen tot de dood ons zal
scheiden."
Philip schuift de ring aan de vinger
van zijn Bruid. Zy zijn man en vrouw.
Het is een treffend moment als Bruid
en Bruidegom zich vervolgens naar het
hoge altaar met zijn gouden versierin
gen en sneeuwwitte kleden begeven, om
de zegen over zich te horen afsmeken.
De Koning bukt. zich om de twee
kleine bruidsjonkers Prins Michaël van
Kent en Prins William van Gloucester
behulpzaam te zijn bij het oplichten
van de zware sleep.
Prachtig klinken de psalmen en mo
tetten door de ruimte. Voortreffelijk is
het orgelspel.
Met een klaar, blank gelaat, waarin
de donkere ogen lachen, verlaat de
Prinses aan de hand van haar echtge
noot, de abdij, terwijl Mendelssohns
bruiloftsmars jubelend klinkt.
,rgjs. bzgpnnen. Eerst naar New Forest 1
^h lv?h .Zuiden, dan naar Schotlandi
7 <T m
*Nög wordt gemeld:
Naar schatting stonden 2 millioen
mensen opgesteld langs de route die
de stoet gevolgd heeft.
Meer dan 2000 personen vielen flauw,
37 moesten in een ziekenhuis worden
opgenomen, enkele wegens beenbreuk
als gevolg van gedrang. De menigte,
die tijdens' de huwelijksplechtigheid
buiten de Westminster Abbey wachtte,
kortte de tijd met zingen en telkens
weer hoorde men het refrein „Every
nice girl loves a sailor" (ieder aardig
meisje houdt van een zeeman).
Aan het. bruiloftsmaal hebben vijf
koningen en zes koninginnen mee aan
gezeten Het aantal gasten bedroeg hpn-
derdvyftig en de bruiloftstaart woog
vijfhonderd Engelse ponden. Bruid en
bruidegom sneden hem aan met de de
gen, die de bruidegom by de huwelijks
plechtigheid had gedragen.
Officieel wordt medegedeeld, dat de
volledige titel van de hertog van Edin
burgh luidt: „Zijne Koninklijke Hoog
heid prins Philip hertog van Edin
burgh" Hij zal behoren tot de Britse
prinsen. Prinses Elizabeth zal voortaan
officeel bekend staan als „Hare Ko
ninklijke Hoogheid prinses Elizabeth,
hertogin van Edinburgh."
Kort nadat bekend was geworden, dat
slechts -twee patiënten ontsnapt waren,
kwam het bericht, dat de politie in de
City op grote afstand van de route, die
de huwelyksstoet zou nemen, de beide
mannen heeft gevonden.
Ingezonden Mededeling
Door en door gezond
zijn ze. Nergens wor
den ze ontsierd door het
lelijke, gevaarlijke tand
steen. Solidox houdt ze
zo blank en gaal! Solidox
bevat sulforicinoleaat, het
unieke middel, dat tand
steen bestrijdt en voorkomt.
Solidox is voorlopig slechts beperkt verkrijgbaar.
TEGEN
Ad Jh JL
TANDSTEEN
SO 16-051-54
De regering heeft thans een ant
woord ingezonden op het verslag van
de Commissie voor de Rijksuitgaven
uit de Tweede Kamer inzake de ver
slagen van de buitengewone Algemene
Rekenkamer te Londen over de peri
ode 1 Juli 194131 December 1944.
Hierin wordt- o.a. verklaard, dat het
beleid te Londen er uiteraard op ge
richt was, om effectief mede te helpen
de oorlog te winnen en het Nederland
se volk uit zijn ellende te bevrijden,
alsmede de voorwaarden te scheppen,
om „zodra mogelijk na de bevrijding
materiële hulp.te kunnen verschaffen."
Aan deze taak werd alles dienstbaar
gemaakt. Daardoor konden financiële
overwegingen vaak een minder belang
rijke rol spelen dan voor de oorlog
daaraan werd toegekend.
Dat door de zeer moeilijke om
standigheden fouten zyn gemaakt
valt niet te betwisten, maar deze te
kortkomingen zullen veelal moeten
worden gezien als onvermijdelijke
consequenties, welke voortvloeiden uit
de reconstructie van het in werking
stellen van een regeringsapparaat op
vreemde bodem.
BUITENLANDSE ZAKEN.
De financiële adminstratie van de
gezantschappen en consulaten heeft,
vooral wanneer wordt gelet op het nij
pend gebrek ten departemenfe aan ge
schoold personeel, in het algemeen
geenszins onbevredigend gewerkt.
In een uitvoerige uiteenzetting heeft
de toenmalige minister van Buitenland
se Zaken aan de regering de nodige
inlichtingen verstrekt waaraan ook het
voorafgaande is ontleend. Hij meent
ernstig te moeten protesteren tegen de
voorstelling van zaken, als zou in de
eerste periode een va-banque mentali
teit hebben bestaan. Hiervan was noch
op zijn departement, noch op de diplo
matieke en consulaire posten sprake.
VERBLIJFSVERGOEDINGEN,
DUURTETOESLAGEN, SALA-
RISPOLITIEK.
Te dezen aanzien wordt opgemerkt,
dat btf de vaststelling der duurtetoesla-
■gen, mede rekening werd gehouden met
de volgende factoren:
a. de meeste ambtenaren waren zon
der gezin overgestoken en werden
verplicht tenminste 50 van hun
salaris te reserveren op een spaar
rekening, ter latere aanzuivering
van eventuele aan hun gezin uit
betaalde ondersteuningen.
b. deze tijdclyk buiten gezinsverband
levenden moesten, al naar hun
rang, onderkomen zoeken in pen
sions en hotels, waarmede aanmer
kelijk grotere bedragen gemoeid
waren dan zij 'in normaal gezins
leven voor zichzelf besteed zouden
hebben.
c. de directe kosten van levensonder
houd in Engeland, welke in norma
le tijden reeds hoger waren dan
in Nederland, stegen gedurende de
oorlog zeer aanzienlijk. De duurte-
toeslagen varieerden van 9 pond
sterling 18 shillings (f.75) per week
voor een adjunct-commies tot 19
pond sterling 10 shillings (f. 150)
per week voor een secretaris-gene
raal.
Teen na October 1942 geen inkom
stenbelasting meer werd geheven, wer
den de verblijfvergeedingen dienover
eenkomstig over de gehele linie ver
laagd.
HERSTELLINGSOORD DOG-
MERSFIELD PARK.
Exacte gegevens ten aanzien van de
ze inrichting zijn niet beschikbaar aan
gezien de personen, die gedurende de
Londense periode terzake verantwoor
delijkheid droegen niet meer-te berei
ken zijn.
REGERINGSVOORLICH
TINGSDIENST.
Wat de regeringsvoorlichtingsdienst
betreft, besliste de Minister-President
over de besteding der gelden, welke
wegens het ontbreken ener comptable
afdeling op diens bureau door het mi
nisterie van Buitenlandse Zaken wer
den beheerd. Inderdaad bestond in dat
apparaat niet altijd de nodige zin voor
zuinigheid en een juiste besteding van
's lands gelden.
VORDERING KOOPVAARDIJ
VLOOT.
In verband met de opmerking, ge
maakt ten aanzien van het late ver
schijnen van het Koninklijk Besluit en
de begroting, betreffende het scheep
vaartfonds, wordtf er op gewezen, dat
deze vertraging het gevolg was van het
uitvoerig en tijdrovend interdeparte
mentaal overleg, dat terzake moest
voorafgaan.
ALGEMEEN FINANCIEEL-
ADMINISTRATIEFBEHEER
'43 EN *44.
Reeds in 1940 werd door de Neder
landse regering te Londen het plan
opgevat om te zorgen voor een zekere
voorraad van de meest noodzakelijke
consumptie-artikelen, welke onmiddel
lijk na de bevrijding van het moeder
land onder de bevolking zou kunnen
worden verdeeld. Met name werd hier
gedacht aan belangrijke voedingsmid
delen, textiel, leder, zeep en tabak.
Daartoe werd in het begin van 1941 te
New York het „Netherlands Govern
ment Food Purchasing Bureau" opge
richt, dat de opdracht kreeg binnen een
bepaalde begroting voor de aankopen
van deze goederen zorg te dragen. In
derdaad lukte het dit bureau voor ruim
21,000,000,dollar aan goederen in te
slaan, deze te bewaren tot het moment
van de bevrijding en voor een snelle
verscheping naar Nederland zorg te
dragen.
Op het eerste gezicht lijkt het vreemd
dat de Nederlandse regering beschikte
over drie aankooporganen. Hierbij mag
niet uit het oog worden verloren, dat
historisch gezien, dit de meest eenvou
dige oplossing was, hetgeen nader uit
voerig uiteengezet wordt.
Een en ander houdt niet in dat ge
durende de oorlogsperiode steeds een
volledig doeltreffende organisatie van
de regeringsaankopen bestond. Wanneer
men echter met de bijzondere omstan
digheden rekening houdt waarbij
met name ook gelet moet worden op
de omstandigheid, dat het dikwijls on
mogelijk was aan goed personeel en
voldoende kantoorruimte te komen
is een voorzichtig oordeel hier wel zeer
op zijn plaats.
Overwogen dient voorts te worden,
dat de gemaakte fouten in het niet
vallen bij de zeer grote tekortkomin
gen, waaraan de regering in Londen
zich zou hebben schuldig gemaakt,
indien zij niet tot het verrichten van
aankopen zou zijn overgegaan. Ons
volk kan niet dankbaar genoeg zijn,
dat terstond na de bevrijding een
grote stroom goederen onmiddellijk
ter beschikking kwam. Het snelle her
stel is voor een niet onbelangrijk deel
hieraan te danken.
Zelfs garnalenscheepjes
Dat was een goed stuk werk!
(Van een onzer redacteuren)
Uit de eerste maanden na de be
vrijding. toen men zou het niet zeg
gen in Europa nog een veel gro
tere wanorde heerste dan nu, toen
Nederland als het ware voorzichtig op
stond van een lang, zwaar ziekbed,
uit die dagen stamt de merkwaardig
ste sleepdienst, die ons land ooit be
zeten heeft. Er moesten schepen te
rug, geroofde vissersschepen uit
Duitsland! We hadden ze broodnodig,
die honderden trawlers, loggers, kot
ters en botters, want er kon weer ge
rist worden door een vrij volk in een
vrije zee!
Hoe het merendeel onzer vissersvloot,
om precies te zijn 72 weer in Neder
land is teruggebracht, werd gistermid
dag in Diligentia te Den Haag aan een
groot aantal belangstellenden haarfijn
uitgelegd door de man. die maanden in
Duitsland schuit voor schuit heeft op
gespoord en geïdentificeerd, de heer A.
Thurmer. Zijn belangwekkende couse-
rie was op touw gezet door de afdeling
Visserij van het Ministerie van Land
bouw, Visserij en Voedselvoorziening en
werd ingeleid door drs. D. J. van Dijk,
directeur van de Bedrijfsschap Visserij
producten, die zijn gehoor wees op het
armzalig troepje schepen .dat na de oor
log van onze eens zo trotse vissersvloot
FEUILLETON
75).
vertaald uit het Engels
door SUSAN rNGLIS
Anne zag erg op tegen de koffietafel
en wenste, dat ze zonder ln het ooglo-
pend commentaar boven bij Kathryn zou
kunnen blijven en de hele kring van
mensen vermyden. Ze was Geoffrey
dankbaar voor zijn vriendelijkheid en
hartelijkheid, maar ze deinsde terug
voor de beslissing, die ze dat was
overduidelijk binnenkort zou moeten
nemen. Vrouwelijke intuïtie zei haar. dat
ze hem niet veel langer meer op een af
stand zou kunnen houden. En over lief
de viel nu eenmaal niet eenvoudigweg
verstandelijk te redeneren. Je kon aar
dig vinden niet zo maar veranderen in
houden van. Ze besefte met onbarm
hartige duidelijkheid, dat ze Geoffrey's
liefde niet wilde, en vroeg zich met neer
slachtigheid af. waarom ze niet alleen
goede vrienden konden blijven. Ze wens
te. dat ze het aanzoek, dat hij zeker bin
nenkort zou doen, kon tegenhouden.
Maar je kunt nu eenmaal een man niet
zeggen, dat je er geen zin in hebt met
hem te trouwen, vóórdat hij je gevraagd
heeft. En je kunt een man. die erg aar-
dri voor je is geweest, ook niet opeens
zo onheus bejegenen dat hy opkomende
huwelijksplannen laat varen. Al dit ge
pieker maakte haar hoofdpijnachtig, en
ze besloot een paar asperientjes te ne
men, iet-s dat ze praktisch nooit be
hoefde te doen.
Alan zou er straks ook zun. benacht
ze zich. aangezien het Zondaa was. Ze
was woedend op Alan. Hoe duifde y
zo tot haar te spreken als hij straks op
hrt portaal gedSan had? Ze had geen
excuses van hem gewild, maar nu wist
ze zeker, dat hü zich eerst «ten
excuseren tegenover haai, voordat ze
ooit. weer een woord tegen hem zou zeg
gen. En zelfs Kathryn s smeekbeden zou-
den haar nu niet meer tegen kannen
houden om Trant te verlaten. Zelfs a
zou hij zich verontschuldigen dan zou
ze toch nooit meer zo zwak zyn, dacht
ze koppig, dat ze hem - hoe weln g ook
maar aavdig zou vinden en z0"
lm vrijspreken. Dit keer was zijn gedrag
onvergeeflijk geweest! Ze ging naar be
neden voor de lunch met een gevoel, dat
ze stijf en ongenaakbaar was, als haar
smetteloze, krakende schort. Ze was met
opzet laat naar beneden gegaan. Ge
offrey was al aanwezig, maar mevrouw
Forbes gelukkig ook. Anne constateerde
de aanwezigheid van de oudere vrouw
met ongewoon genoegen. Geoffrey had
gezegd, dat hij onmiddellijk na de lunch
moest vertrekken en ze was vast beslo
ten ieder verder téte a tête met hem te
vermijden, althans voor vandaag. Me
vrouw Forbes groette Anne vormelijk en
keek met onverholen ontstemdheid op
haar polshorloge. Vijf minuten over
tijd. Wil je even bellen, Geoffrey. Als
Alan een koude maaltijd zal krijgen, is
dat zijn eigen schuld. Er is werkelijk
geen excuus voor hem aan te voeren op
een Zondag. Hij zou zich toch één dag
in de week wel eens als een normaal' be
schaafd mens kunnen gedragen!
Met een haast onmerkbaar lachje naar
Anne gehoorzaamde Geoffrey. U zult
dit keer de schuld aan Sheila Lambert
moeten geven, mevrouw Forbes zei
hij. Hij had beloofd een paard voor
haar te keuren en vanmorgen heeft ze
het bewuste paard hier laten brengen
O, kwam dat beest daar vandaan?
Ik zag hem wegrijden, maar hij moet
nu al meer dan een uur weg zijn. Ze
keek op. toen Sara de kamer binnen
kwam. Sara, je kunt een en ander
binnenbrengen, we wachten niet meer
op meneer Alan. En als de knecht van
juffrouw Lambert nog hier is. geef hem
dan wat bij jullie in de keuken te
eten.
Ja mevrouw zei Sara vorme
lijk. maar ze vertelde niet, hoe Bates
al lang in de keuken met een heerlijk
maal voor zich zat. Rose en zij wisten
heus wel wat ze moesten doen en had
den mevrouw Forbes niet nodig om haar
dat te vertellen.
Ik denk merkte Geoffrey lang
zaam op, dat het zo'n extra'tje voor
de brave Alan betekent, om weer eens
op een behoorlijk paard te rijden, dat
hy de hele lunch vergeet.
Nu zei mevrouw Forbes bits,
het is zijn eigen schuld. Hy had dat
oude paard hier niet behoeven te ver
kopen. zoals hij laatst heeft gedaan,
maar hij beweerde, dat het beest hem
de oren van het hoofd at, en dat hij
de oude auto wel voor transport kon
gebruiken. Als hy niet zo zelfzuchtig
was .zou hij het gehouden hebben en
een man aangesteld hebben om er mee
te rijden, dan had ik het kleine wa
gentje zo nu en dan ook eens kunnen
gebruiken, en het had heus niet zo veel
aan voer behoeven te kosten.
Ze strooide nijdig veel peper in haar
soep. En dan had hij een paard om
op te rijden gehad.
Geoffrey onderdrukte een grijnslach.
Ik weet niet veel van paarden af zei
hy voorzichtig. Maar ik stel me toch
wel voor, dat er enig verschil is tussen
een oud rijtuigpaard en een jacht
paard.
Wie beweerde, dat dat er niet zou-
zijn antwoordde mevrouw Forbes
scherp. „Als hij dat oude paard had ge-
4). „De naam Joris Goedbloed heb
ik afgelegd!" zei Joris. „Het was een
aardige naam, vol scherts en luim, als
ge me verstaat, maar niet geschikt voor
mijn nieuw beroep".
„Als ik geweten had, dat jij het was,
was ik niet gekomen!" zei Panda. „Ik
vertrouw je nog steeds niet!"
Joris zuchtte diep en keek Panda
treurig aan.
„Welkeen taal!" zei hij afkeurend.
„Ik zal het dit maal laten passeren,
maar de volgende keer zal ik U ernstig
moeten berispen! Kom eens hier-
ventje!"
Panda deed aarzelend een stap naar
voren en Joris stak zyn hand uit. Met
een eenvoudig gebaar begon hij een
lang, wit lint uit Panda's oor te trek
ken. Een lang lint was het waaraaft
geen einde scheen te komen.
„Vreemd!" mompelde Joris. „Waar
om hebt ge dit in Uw oor gestopt,
baasje?"
„Dat heb ik niet gedaan!" riep Pan
da verbaasd. „Ik heb geen lint in mijn
oor!"
„Dat weet ik wel!" zei Joris glim
lachend. „Het is slechts een klein voor-
fceeki van mijn toverkunst".
houden.en een man had genomen om
er mee te rijden.dan had hij er ook
nog best een paar jachtpaarden bij kun
nen nemen, en dan zou die man voor
al deze dieren tezamen hebben kunnen
zorgen.
Zelfs Anne voelde een glimlach op
komen bij het horen van deze logica
van Mevrouw Forbes.
De hemel weet deed mevrouw
Forbes nobel. dat ik Alan nooit
heb aangemoedigd om al zijn pleizie-
rige dingen op te geven en een klui
zenaar van zichzelf te maken. Ik was
dankbaar, dat hy naar die dansparty
ging gisteravond. Ik hoop nu alleen
maar, dat hy zich voortaan weer als
een normaal menselijk wezen zal ge
dragen.
Ze babbelde voort en Anne voelde
zich meer op haar gemak komen,
toen de maaltyd verliep zonder dat
Alan terugkwam. Hy zou natuurlyk
aan het avondeten komen, maar in de
tussentijd zou Geoffrey vertrokken
zyn en dat betekende één complicatie
minder voor haar. Ze voelde zich nu
in staat heel gewoon en ongedwongen
tegen hem te glimlachen, toen hy, na
een blik op zyn horloge, met een ver
ontschuldiging opstond om weg te gaan.
Wilt U Alan van my goedendag zeg
gen, Mevrouw Forbes? En hem zeggen,
dat ik erg graag binnenkort weer eens
voor een weekend hierheen zal komen,
als hij er mee accoord gaat. Ze knikte
en hy wendde zich tot Anne. Zou ik
je kunnen overreden om een eind met
my mee te wandelèn? Ik ga over de
Downs om de bus in het dorp te pak
ken.
Ik zou het dolgraag doen zei
ze, niet erg waarheidsgetrouw, en een
excuus zoekend, maarzou je het
héél erg vinden, als ik het niet doe? Ik
voel me vermoeiderdan ik dacht, pa
gisteravond
Zijn donkere ogen keken haar enigs
zins verwijtend aan, toen hij haar hand
schudde, en ze was opgelucht toen me
vrouw Forbes in de rede viel:
Geoffrey hy draaide zich om
ik kom waarschijnlyk één dezer dagen
in Londen en ik zou je dan graag even
spreken over een zakelijke aangelegen
heid....
Goed, zei hy beleefd. Zorgt
u ei* voor, dat het op een da gis. dat ik
geen lunchafspr* heb, en laat my
dan het genoeg** *-**»en u mee te mo
gen nemen.
(Wordt vervolgd)
was overgebleven. Daar zat maar één
ding op: terugvinden en terughalen!
Op verzoek van verschillende reders
zijn er aanvankeiyk commissies naar
het buitenland gestuurd, die echter wei
nig bevredigende resultaten bereikten.
Het werk werd hierna gelukkig ge
centraliseerd en kwam geleidelyk in
handen van de heer Thurmer, uit wiens
lezing wy het volgende voor u noteer
den.
Zyn opsporingswerk werd voorname-
iyk verricht volgens de rlchtiynen, in
overleg met de regering te Londen vast
gesteld door de geallieerde autoriteiten.
Gelukkig konden enkele der eerst-gevon-
den schepen op eigen kracht naar Delf-
zyi stomen, ze sleepten mee wat ze maar
trekken konden en ln minder dan geen
tyd lag de haven van Delfzyl zó prop
vol, dat er zelfs geen roeiboot meer by
konOp dat moment heerste er dus een
chaos; tot er eindeiyk orde op de zaken
kon worden gesteld, de haven binnen
2 maanden leeg was en IJmulden regel
matig grote partyen teruggevoerde sche
pen kon ontvangen, vissersvaartuigen,
die. toen het „Duizendjarig Rijk" een
maal op de knieën lag, daar dikwyls vol
komen omgebouwd of by na onherken
baar verminkt waren aangetroffen. Was
het terugvinden in Duitsland «liet een
voudig (de voornaamste kenmerken der
schepen waren angstvallig verwyderd),
de manier, waarop de vondelingen naar
huis werden gebracht, leverde enorme
problemen op.
Hoe dat dan wel gebeurde?
Zeeslepers waren toen niet ter be
schikking. Men richtte de eerste traw
lers, die op eigen kracht IJmuiden be
reikt hadden, provisorisch in tot sleep
boten, bemande ze met vissers, die toch
eigenlijk van de zeeslepery niet zo heel
veel wisten, en trok er op uit, naar de
Duitse havensteden.
Zó primitief moest het werk worden
uitgevoerd, dat er gewooniyk op de stoe
re zeemanschap der vissers, die in die
dagen armzalig geproviandeerd en zelfs
zonder een pruim tabak voor weken naar
zee trokken, dat niet één schip van al
de honderden, die ze door weer en wind
thuisbrachten, verloren is gegaan?
Onopgemerkt door de buitenwereld ls
daar prachtig werk verricht, vrijwel elk
vaartuig, dat niet op de bodem der zee
of in de Russische zone lag. werd thuis
gebracht, tot de kleinste schokkers of
mosselscheepjes toe. „Krleg 1st Krieg",
onder dit motto organiseerden de Duit
sers, maar het vorderen van deze boot
jes was zuiver roof geweest, niets meer
en niets minder.
Ten slotte wat cyfers: van het gro
tere type schepen zyn in totaal 315 stuks
gevorderd, 224 hiervan of 72 zyn te
ruggebracht. Die 224 schepen hebben
een hedendaagse waarde van liefst
40 millioen gulden!
Maar, de Nederlandse vissersvloot
mag dan wat gekrompen zUn. haar
capaciteit is vrywcl gelijk aan die van
voor de oorlog, kijkt u maar: ln '38
werd aangevoerd 76.000.000 kg. haring
en 40.000.000 kg. verse vis, in '46 be
droegen deze cyfers resp. 75.000.000 en
42.000.000!
Ned. Horv. Kerk Beroepen te Drogc-
ham J. v. d. Helde to Rhenen; ie Loplk
(toez.) H. A. v, Slooten tc Haaften die
bedankte voor Elburg; te Oosterzee-Ech
ten H. Bossenbroek te Ens (N.O.P.) Be
dankt voor Jaarsveld J. v. d. Haar te
Haar to Kamperveen.
Geref. Kerken Beroepen te Rotterdam
(vac. A. J. v. Sluys) A. S. Timmer to
Apeldoorn; te Hilversum (5e prcd.pl.) H.
J. Pllon to Haren (Gron.); te Hoogvliet J.
Koolstra te Krulnlngen; te Molenaars
graaf-Brandwijk J. Borger, cand. te Heem
stede. Tweetal te Rotterdam-Krallngen P.
D. Kuiper te Sassenhclm on A. v d. Weg
te Bussum.
Vrye Evang. Gemeenten Bedankt voot
Oldebrock H. Postma te Veendam.
