Het Levendaal in het teken van de Bakfiets PANDA EN DE MEESTER-VLIEGER Impressies van een niet-Leidenaar Tussen de haring van de Waag en de paling in Den Haag Het Ware Leven van de Witte Snor Adverteert in het Leidsch Dagblad Is uw Radio defect? Radio-programma De Vrouw VAN DICK HERIOT Zo werd het vijf uur, een gevaarlijke voor doen! De man met de kippenpoot tijd. Sindsdien is onze herinnering wat deed ons niets, totaaj niets, netzomin vervaagd. We moeten eerlijk blijven, we als de Haan van Annemarie, het Ge (Van een onzer redacteuren, buiten verantwoordelijkheid der hoofdredactie) Ons ,,neen" klonk ietwat schuld bewust op de vraag van onze hoofd redacteur of wy ooit een 3 October hadden beleefd. Hoe verrassend was zijn wederwoord: „Dan ga je fegst vieren, je kijkt rond, je doet maar wat je niet laten kunt, maar je schrijft er over!" Plichtsgetrouw wierpen we ons (mèt onze dame) in de armen van Leiden, we deden, wat we niet laten konden en hier zitten we nuOns hoofd is moe en het bonst. En we begonnen nog wel zo heerlijk helder, precies negentien uren geleden bij die stenen Pieter van der Werff. Daar werd schoon gezongen in de prille ochtend maar voor we dat aan hoorden, kregen we de eerstesensatie te verwerken: één onzer collega's, ons immer bekend als een vrolijke Jan Wel gemoed, torste een hoge hoed! We za gen eerst de hoed en later pas hem. daaronder, en dachten: „Dus dit moet 3 October worden, onze gezellige col lega gekleed in het Somber, drie maten te groot". Daarna pas constateerden we meer hoge hoeden, allemachtig veel hoge hoeden en als je daar even aan gewend bent, doen ze helemaal niet somber meer aan. Toen het goede zon licht zich blijmoedig op al dat glim mende vilt plenste. was het karakter van die hoeden veranderd, er straalde iets feestelijks van uit,' al bereiken ze natuurlijk nooit het effect van de Zui vere Feestpet, zoals wij die des avonds droegen toen wij onze dame kwijt wa renMaar dat komt straks. Wat niet meezong in dat park, luis terde. Je móet eenvoudig luisteren. Daar stond Van der Werff, groot en massief, zoals hij werkelijk geweest moet zijn. En aan zijn voet die honderden zingen de mensen, burgers van de stad, waar hij voor vallen wilde, eeuwen geleden. Kijk. dat deed ons, niet-Leidenaar, iets. We móesten luisteren, zoals alles luis terde. zelfs de wind liet het lover-zwij gen en luisterde, mèt de roerloze bo men. fitij drentelden we toen naar de Waag, trtiar -we (voor het eerst van ons leven) haring en wittebrood zagen uit delen. Dat mag voor een Leidenaar de moeite niet waard zijn. voor óns was het een belevenis, een der vele van deze merkwaardige dag. Omdat we (binnen bepaalde grenzen) .van de traditie houden en omdat dit zo'n ontroerende traditie is. Dirkje Pardon kwam voor de 50e maal haar spulletjes halen, kreeg een taart en vertelde ons, dat ze zich van de eerste keer niet veel meer herinneren kon, ..omdat ze tosn nog zo'n klein „meisje was". Leiden's goeden burgemeester (waar hebben we de burgemeester eigenlijk niet gezien vandaag) toonde een eindeloos geduld, toen hij in de Waag door de persfotografen ..behan deld" werd En. voor het geval U de soort niet kent. dat zijn me heren hoor! „Gaat U maar door. burgemees ter. toe maar, gooit U maar vol die em mer!" Zo ging het door, de ene haring na de andere, toen weer het Witte brood, toen weer de Weduwe Pardon met haar taart en haar kleinzoon. En de burgemeester berustte, want hij is een vriendelijk man. Geen haar op ons hoofd zou,er ooit "Over denken, om met een bakfiets zo hard we kunnen tien keer het Leven- daal op en af te fietsen, maar we kij- ken er graag naar. Er waren honderden, misschien een paar duizsnd mensen op het Levendaal en waarom moest die ene man de brui ne nicotinepunten van zijn overigens witte snor nu juist in óns rechteroor duwen om té fluisteren: „Dit is het Ware Leven. Ik ben olie-magnaat. Ik heb iets gedronken". Het eerste wisten wij. het tweede betwistten wij, het der de roken wij. Een oliemagnaat kan nooit op een konyrrenboer lijken. En deze man leek op een koniinenboer. Ook op deze derde dag van October. De wiel rennerij had onze intensieve aandacht (niet die van onze dame) en we trok ken verder, de stad in. „Dit is het Ware Leven", had de wit te snor gezegd en, gaande via de Bree- straat (U weet. wel, waar de Blauwe Tram door rijdt), Blauwpoortsbrug. Beestenmarkt naar de Stationsweg (dat is vlak bij het Station), werd zijn stel ling bewezen. Op Prinsjesdag of 31 Augustus zijn we in Den Haag als kind in huis. Je ziet dan wel aardige dingen. Maar niet het Ware Leven van de Ook de man, die alleen een orkest verving, dwong onze eerbied af. Accor deon, bellen, castagnetten, grote trom. middelgrote trom. kleine trom, bekkens en nóg meer bellen. Alles met tien tenen en tien vingers en hij zag nog kéns er een sigaar bij te roken ook! En dan het kind. Is deze dag ook niet het feest van het kind? De hand, die over twintig of dertig jaar de voor zittershamer der 3 Octobervereniging zal hanteren omvat nu. nat en kleverig van de zuurtjes, een gepluimde feest- toeter of het touw van eerf rood bal lonnetje, De optocht was een feest op zichzelf, zij het een feest met een enorme staart. Wij vo.elden veel voor Jaccba van Beieren die houdingmaar ze zag ons niet. Onze dame was wèg van een 31,luguber tournooiridder. (We kunnen dit best van elkaar velen, zó zijn we niet). Het was prachtig, maar één ding deed ons pijn: kauwgum kauwende geu zen. Daar had iets aan gedaan moeten worden. Van de andere kant snappen we wel, dat de verleiding tot dat ver gif groot is als je zo lang moet wach ten omdat de hoofdfiguren onderweg steeds maar gelaafd worden. Helemaal niet ridderlijk gedroeg zich in de stoet van Floris de Vijfde de Rid der, die er een sport van maakte met zijn spies ballonnetjes van kinderen langs de weg kapot te prikken. Hele maal niet lollig ook. Een kinderhand is gauw gevuld, maar een kinderhart is gauw gewond. De echte Floris zou vroe ger zo n kerel onthoofd hebben muzikanten, kaartleggers, nougattenten marskramers, palingboeren, boeienko- ningen, orgeldraaiers, krachtmensen, acrobaten, poppekasten en luchtballons vandaankomenWe zullen er een paar bekijken. Eerst dat verschrompelde oude mannetje met een miniatuur-orgel in een kinderwagen. De actie-radius van z'n simpele instrument reikte niet ver der dan Sarie Marijs en Piet Hein. maar Sarie en Piet gingen er in als koek. Iets verder lag een boeienkoning op een matje te sidderen met allemaal touwen om zich heen. „Dubbeltje van links, een dubbeltje van rechts en U ziet de grote tosr. Het kost hem z'n lichaam". Dat riep z'n assistent ten minste. Maar een dame achter ons riep: „Waarom doet zo'n sterke man liever niet iets anders?" En waarom stond die dame zo heerlijk te griezelen? Boven dien, er moeten boeienkoningen zijn, al prefereren wij persoonlijk een boeien- koning, die met kettingen werkt. Deze werkte slechts met touw en staaldraad. Onze dame moesten we gewoon wèg- trekken bij een figuur, die zich in een zak liet knopen, maar wij moesten voort, impressies opdoen. Bovendien kost het allemaal dubbeltjes en er komt een moment, dat je ze niet meer hebt. Zij (onze dame) kon een gevoel van stille bewondering niét onderdrukken voor het hygiënische zakeninstinct van de man. die op dé Beestenmarkt had opgesteld een gelegenheid, waar duizen den in de gelegenheid werden gesteld, van een tweezijdige gelegenheid gebruik te maken, waar je als niet-Leidenaar in deze stad natuurlijk niet zo gouw gele genheid voor vindt. Hoe kómt zo'n man erbij. Z'n zaak floreerde. heim van ae Boerderij, „zij bezit het 9e zintuig!Daphnia Daphne,N de „enige Vrouw ter Wereld, -die haar Geraamte laat zien", was oplichterij met licht gevende verf. „In tien minuten tijds ziet U de ernst van het leven" gilde een zakenman bij het geraamte. Wij ont- walk. Negentig van-de honderd knallen, die U tussen tien en één uur hoorde, was onze klap op het hoofd van Jut. We zijn anders zo gespierd niet, maar d« rozetten, bewijzen van onze spierballen- liggen hier naast de schrijfmachine. Het vuurwerk moet prachtig geweest zijn, maar onze feestneus verhinderde gro tendeels het uitzicht. We hadden onze handen vol met prijzen uit de schiet- zijn iets een tikkeltje maar over I de schreef gegaan. Heel weinig, maar we waren er over. We troffen namelijk esn collega, die niets meer te schrijven, dus niets meer te vrezen had en ons een 1 dronk aanbood ergens in een groot, ge zellig rookhol. Daar zijn we met die collega kameraad tot in de dood gewor den. *U kent dat wel, die stemming, je gaat dan jijen en jouwen tegen hoge mensen, „neem er een van me". Je wilt mee doen en je nsemt er een van hem. hij deed plezierig tegen onze dame, zij werd ook plezierig, alles werd plezierig trouwens. Met het oog op onze onkos- tennota, die niet te hoog mag worden. accepteerden" we nogal iets. Er begon0 weer een heer in ons rechteroor tefluis- i ren onszelf, ons rustize zelf niet meer. We hopen dat onze dame intussen bo- We probeerden hel feestniveau van de ven water is. We zullen straks eens op maar ach, die bellen. eenzame dekten in tien minuten tijds hoe. snel je tent. anders hadden we de neus wel je geld kwijt bent. In de tent van leven afgezet. dat geraamte zijn -we ook onze dóme1 We zijn weer in Den Haag gekomen, kwijtgeraakt, dat is wel meer gebeurd, I naar wij Aannemen per trein. De scheer- we maken ons daar nooit ongerust over.1 spiegel en een nieuwe dagtaak roept En toen. Leidenaars (het zij in oot moed erkend) zijn we alleen voortge gaan en kochten we een feestneus, een ons.~want het daagt in het Ocsten. Én we zouden zo graag naar bed willen. Maar we gaan de paling eten, die wè in mooie rode. Met U hebben we non- een onzsr binnenzakken vonden. Dan stop gehost rond de muziektent, we wa- het mes in de baard en dan de trein. teren. Hij had geen witte snor, hele- maal geen snor, maar hij deed wél zon- Lei denaar te benaderen, derling. waarmee we glashard onzestel- staat te dezer zake op ling aanton:n, dat met alleen Witte hoogte. Tarara-boemdiééë. typisch Lsids Katuurliik is dit artikel niet aan s™,™ on™,,. ?rji k n he^ lliet onde de knie. Het Qn2e aandacht ontenap.. Wij nemen de i- loot creTi-nrdpn vrwcrfll in /int. nofp i Snorren zonderling doen. Deze schoen maker, kennis nemende van het feit, dat wij niet-Leidenaar zijn, wilde ons per sé mee naar de Lakenhal hebben, want daar stond een pan. De pan van de hutspot in 1574. Wij merkten schuchter op, dat dit dan een zeer oude pan moest zijn. „Heel Leiden is een pan" riep de man. betaalde en ging weg. we vermoeden naar de Lakenhal. Het Ware Leven. Buiten deinde Leiden. Misschien omdat onze dame en wij er npgaj hongenjg uitzagen, nodigde onze collega ons uit tot een maal te zijnent. Wat denkt U, dat ze aten op zó'n feest dag? Hutspot! En wij eten alles, wat de pot schaft, behalve hutspot. Sinds daar straks willen we niet anders meer. want hutspot, bereid door Leidse vrouwen handen is in onze ogen geen hutspot, maar een feestdis, de derde October waardig! Tot Madame Lucienne' (de Zwaarste Vrouw van Frankrijk. 32 jaar, weegt 485 pond) voelden we ons al onmiddellijk aangetrokken. Haar knie zullen we nooit vergeten. Om voor twee kwartjes zó'n knie te zien, hoe kunnen ze het er is 'laat- geworden, vooral in dat hoge ronde ding, waar we steeds maai" im pressies op gingen doen, en in de cake verantwoordelijkheid op de kcop toe - Hoofdredactie. Tien keer heen en weer! In een enorme belangstelling mochten zich 's morgens vroeg de wielerwed strijden op bakfietsen cn transportfiet sen verheugen. Wat een drukte op het Levendaal! Vier, vyf ryen dik stonden de toe schouwers langs de route en de favo rieten werden aangemoedigdalsof het een wereldkampioenschap gold! De zwaarste wedstrijd was wel die voor bakfietsen op houten wieleri. Voor al dóér, waar het Levendaal heuvelach tige neigingen krijgt (bij de Geeregracht (Foto Van Vliet) Een van de fraaist met bloemen versierde wagen van de traditionele optocht. en de Wielmakerssteeg) is door de mannetjesputters, die voor deze race hadden durven inschrijven, getranspi reerd! Met. een indrukwekkende voor sprong werd H. J. van Dijk winnaar, gevolgd door 2. J. Preenen, 3. J. Gus- senhoven, 4. N. Koolmans en 5. K. Abrahams. De bakfietsruiters op luchtbanden hadden het evenmin gemakkelijk, doch reden 6 ronden, 2 ronder meer dan de „houten wielen'. Hier triomfeerde M. Riethoven de 400 meter loper, dus niet de wielrenner! met ruime voor. sprong. G. van Schagen werd 2, 3. M. Callenberg, 4. N. Dool, 5. P. Hollander, 6. J. Kalthof, 7. K. G. den Os. 8. J. C. Boelee, 9 „De Sleutels" an 10. W. Zwet sloot. Meer spanning bracht het laatste pro grammanummer, de transportfietsers. De sterksten dei- deelnemers een groep van ca. 8 renners, maakter zich al in de eerste ronde los van de zwakkere broe ders en bleven daarna angstvallig bij een. individuele ontvluchtingspogingen gezamenlijk de kop indrukkend! Th. Schröder voerde ronderilang het pele- ton aan, zeer onverstandig overigens, want in de eindsprint, die de zaak be slissen moest, was hij volkomen leeg en kwam niet meer in het stuk voor" Van der Poel ontsnapte in de laatste ronde met v. d. Fits. die zich tot dusverre zeer rustig gehouden had en in de laatste 100 meter, met een stijl la Schulte zijn concurrent voorbij vloog enbekijkt U maar de uitslag: 1. en ongekroond kampioen van Leiden en omstreken op de transportfiets: J. v. d. Fits, 2. K. v d. Poel. 3. M. Riethoven, 4. Th. Schröder. 5. J. Kastelein De prijzen werden uitgereikt door de heer A. L. A. van Unen, praeses van Arena Studioso- rum en voorzitter der Organisatiecom missie. geldprijzen wel te verstaan, want we hadden hier ten slotte met „beróepsrenner" té doen, nietwaar? Als van ouds de MEEST GELEZEN COURANT van Leiden en Omstreken (Foto Van Vliet) Burgemeester Van Kinschot in een enthousiaste bui op de bakfiets te zamen met de winnaars van de race. die onder grote belangstelling eff hilariteit op dit soort vervoermiddel werd gehouden. Op het Schuttersveld Terwijl honderden zich vermaakten in Stadsgehoorzaal. Schouwburg, of het gebouw Prediker, bezochten duizenden, om niet te zeggen tienduizenden het Lunapark op het Schuttersveld, waar men over de hoofden kon lopen en de exploitar^en dan ook enorme zakende den. Jammer dat de wet van vraag- en aanbod ook ditmaal weer in de entrée- prijzen tot uiting kwam. waardoor deze, in tal van établissement-en stegen naar mate de klok vorderde. Een ritje van enkele minuten in de grote luchtschom- mei kostte op het laatst liefst f. 1.25 en nóg dromden de liefhebbers voor de cassa! Klokke elf uur kondigden de eerste knallen en vuurpijlen het laatste nummer van het feestprogramma, hot vuurwerk aan. Dank zy het prachtige weer kwamen de diverse stukken voor treffelijk tot l>un recht, zodat ook dit onderdeel naar wens verliep. Na afloop trokken de meeste feest gangers naar huis; even nog werden de café's in de binnenstad voller dan vol, PAP EN YOGHURT 1 CENT PER LITER DUURDER. In verband met de verhoging van de omzetbelasting van 2 op 3 To op melkproducten zijn nieuw^maximum verkoopprijzen voor pap en yoghurt vastgesteldq. De nieuwe prijzen, welke heden ingaan, zijn een cent per liter hoger dan de tot nu toe geldende prij zen. De prijs van consumptiemelk blijft ongewijzigd. Ingezonden Mededeeling Bel 24244 DE RADIOTECHNISCHE DIENST I.E.M.C.O. N.V., - NIEUWE RIJN 32 Repareert vlug, betrouwbaar, vakkundig doch na enen was het ook hier tap (kraan)-toe, zodat geleidelijk de nach telijke rust over de voorheen zo roezige Sleutelstad daalde. VOOR ZONDAG 5 OCTOBER. Hilversum I (301 M.) VARA 8 00: nieuws,8 .15: strijdlied, 8.18: koperaccoor- den; 8.30: voor de tuin; 8.40: Barcarole; 9.12: sport: 9.15: verzoekprogramma: 9.45: geestelijk leven; 10.00: omroepkamerorkest; 10.30: correspondentie van Erasmus; 11.00: kunst na arbeid: AVRO 12.00: nieuwe Russische platen: 12.30: Zondagsclub: 12.40: zanglust; 13.00: nieuws; 13 15: orkest Nador Bela: 13.50: spoorwegen spreken: 14.00: Polonaise Brillante; 14.05: boekenhalfuur; 14.30: Residentie orkest: 18.^: A. Rubinstein .piano; 16.40: sport- reportage; VARA 17.00: morgenrood: 17.15: harmonie Apollo, 17.30: Ome Keesje: FEUILLETON 9 vertaald uit het Engels door SUSAN ENGLIS 34). Maar ik heb hem verteld, dat ilJ niet meer met hem verloofd wilde zijn! Uw David, zei Anne kalm is een veel te verstandig iemand om zich daar veel van aan te trekken. Gisteren ben ik zelf even naar beneden gegaan en heb ik met hem gesproken, nadat u ingedommeld was. en hij heeft mij toen alles verteld. En ik heb hem beloofd, dat ik hem op de hoogte zou stellen, zodra het. mysterie opgehelderd was. Kathryn's ogen glansden en kregen een zachte uitdrukking. Hebt u dat heus gedaan? Dat was .erg lief van u. Wat zoudt u er van zeggen .stelde Anne voor. als ik nu eens naar oe neden ging en hem opbelde, nu dade lijk om hem te vertellen, dat u hem zo spoedig mogelijk wilt zien. Zoudt u dat willen doen? Lieve engelzei Kathryn gretig. hij is waarschijnlijk 'op zijn kantoorik heb het nummer hier ergens. Ik heb het ook. vertelde Anne haar lachend. en ook zijn nummer thuisen het nummer van het res taurant vaar hij gewoonlijk luncht. Hij gaf me die allemaal gisteren. Zal ik maar direct gaan proberen? Kathryn knikte stralend. Anne ging snel de kamer uit en rende de trappen af op weinig conventionele wijze. Sara. die door de hall kwam. keek haar ver schrikt aan. totdat ze de uitdrukking van Anne's gezicht zag. Alles is in orde. Sara riep Anne triomfantelijk uit. Ga maar naar boven naar juffrouw Kathryn. ze zal je alles wel vertellen- We hebben het mysterie doorgrond en ze zal nu in minder dan geen tijd weer beter zijn. Terwyl .ze wachtte op het gesprek met Londen, overdacht ze. dat ze niet alleen zo blij was, omdat het probleem, dat baar als verpleegster zo ter harte pi"" nu was opgelost. Het gaf vooral VD,d',or,ing Kathryn zo volkomen jong en gelukkig te zien .om het masker van hardheid en cynisme van haar jonge gezichtje te zien wijken en om haar te horen spreken zonder de cynische toon, waarmee ze het verdriet in haar hart had trachten te verbergen. Het was iets wonderbaarlijks enontroerends. Uw gesprek met Londen meldde de centrale. Snel vroeg Anne. of meneer David Lorne aanwezig was. Neen, het betrof een persoonlijke aangelegenheidZe kon het met niemand anders behande len. De stem aan het andere einde van de lijn verklaarde dat meneer Lorne helaas die morgen uit de stad vertrok ken was. Voor zaken. Neen. hij zou vandaag niet terugkomen en ook mor gen niet Het zou misschien een week of tien dagen durenOf hij ergens te bereiken was? De kwestie, waar het om ging was zeer dringend. Misschien pou een telegram naar zijn hotel in Belfast hem bereiken, meende de stem aan de andere kant. Maar morgen zou hij weer vandaar vertrekken, en waar heen hij daarna zou gaan. was niet ze ker. Dat hing af, van wat in Belfast gebeurde.i Naderhand vroeg de telefoniste aan de andere kant zich af, waarom ze zoveel inlichtingen over meneer Lorne had gegeven in dit speciale telefoon gesprek. terwijl het een drukke morgen was en ze helemaal niet dergelijke, in lichtingen mocht verstrekken. Na tuurlijk had de vraagster gezegd, dat 't een zeer dringende persoonlijke aan gelegenheid betrof, maar dringende zaken betroffen meestal een sterfgeval of ernstige ziekte en deze stem had helemaal niet geklonken ^lsof er iets dergelijks aan te kondigen viel. Het leek er eerder op. dat nien opbelde om hem stel dat hij getrouwd was ge weest aan te kondigen, dat er een tweeling geboren was en dat vrouw en kinderen het goed maakten! Anne moest even moed verzamelen om Kathryn te vertellen, dat David Lorne niet 4n Londen was, en daar niet eerder dan over een week of tien dagen terug zou zijn. en dat het niet zeker was of ze hem telegrafisch zouden kun nen bereiken. Maar, Zei ze verstandig, als Kathryn nu een week of een dag of tien goed oppaste zou ze er ook des te beter uit zien op het moment, dat hij haar zou künnen komen opzoeken. Bij deze voorstelling van zaken kon Ka thryn haar vrolijkheid behouden, en toen moest het telegram opgesteld wor den. dat. naar ze hoopten. David in Belfast zou bereiken. Nadat ze het samen in elkaar gezet hadden, ging Anne weer naar beneden om het telefonisch door te geven. Sara. die bij Kathryn achterbleef, moest in tussen het hele wonderbaarlijke ver haal opnieuw horen. Kathryn bekende, dat een ziekelijke overtuiging zich van haar had meester gemaakt, dat ze vast en zeker zou sterven. En hoe ze zich zelf iedere nacht in slaap had gehuild. 63). De daling gelukte en daar ston den Panda en Oehoe dus voor de zo veelste maal op een onbekend stuk land ditmaal het strand van een klein Zuidzee-eiland. Moedeloos gingen ze op een verho ging van de bodem zitten en staarden voor zich uit. „Zo gaat het niet goed!" mompelde Oehoe. „Er is maar weinig kans, dat ik deze wedstrijd zal winnen! Ik heb te véél pech. Daar zitten we nu en weten niet eens waar!" „Myn schuld is het niet!" zei Panda. „Waarom is er geen extra-benzine0 Kompas! Wel ja! Alsof het niets is! Heb jy geld om die dingen te betalen0 Weet je wel, dat ik aan deze wedstrijd mee doe om iets te verdienen! Ik zou ook liever een middagdutje doen, ge loof dat maar!" „Wacht es even!" riep Panda. „Het kljnkt hol! Er zit hieronder een niimte!" Als u het my toch maar eens ver teld had. juffrouw Kay, zei Sara ik had u toch kunnen zeggen Maar ik was er zo van overtuigd, dat je me toch niet de waarheid zou zeggen. Sara. Alan, die zou het me wel vertellen, als ik het hem op de man af, vroeg, maar ik was bang het hem te vragen En dat ik er nooit een vermoeden van heb gèhad. dat y zo lag te pieke ren! Maar zuster Prescött diè heeft het dadelijk gezien, zodra ze hier kwam. Ze heeft er Rose en mij naar»gevraagd, en ik dacht dan wel esns aan dingen, waaraan ik tevoren nooit zozeer aan dacht had geschonken, maar nóch Rosè. nóch ik konden de waarheid vermoeden Maar de zuster, die was vastbeslo ten er achter te komen, en nu is dat haar gelukt! Sara veegde tranen van geluk weg en lachte tussen haar snikken door. Kathryn's ogen waren ook glanzend van tranen, terwyl ze teruglachte. Wat een stomme ezel ben ik geweest, hè Sara! Maar ik was er zo van over tuigd, omdat Dick Opeens schoot Kathryn iets te bin nen en haar ogen werden groot van verwondering. —Maar Sara! Ze wist het van Dick! Op het moment, dat ik zijn naam noemde, zei ze dadelyk, dat hij aan tuberculose gestorven was-*1 Maar natuurlijk wist ze dat juf frouw Kay. loog Sara snel en kalmweg. Ik heb haar op een dag in de keuken alles over meneer Dick verteld- Wat Sa ra betrof, mocht mevrouw Dick Heriot doorgaan dé maskerade van zuster Pres cött te spelen net zo lang als ze dat zelf verkoos. Ze had van nu af aan Sara's volledig vertrouwen en Sara zou haar in alles wat ze deed steunen. Rose zal er ook blij om zijn, dat we onze mond hielden over haar als ze dit hoort zei Sara tevreden tot zichzelf. HOOFDSTUK XII. Alan Heriot richtte zich op, haalde schouders op en. glimlachte tegen voorman bij de tractor, die stil stond. Daar zitten we nu, George, zei hii. de lagers zy'n kappt. Ja, stemde George toe. dat hebt u goed gezien. (Wordt vervolgd) 17.50: sport: 18.00: nieuws; 18.15: boek bespreking. 19.00: dienst Herv. Kapel Hilversum, voorg. ds. G. J, W. den Herder; AVRO 20.00: nieuws; 20.05: actualiteiten; 20.15: meesters der melodie; 21.00: hersen gymnastiek; 2130: le piano romantlque; 21.45: slot hoorspel „Bandjir": "22.30: waltztlme; 23.00: nieuws; 23.15: Skymas- ters; 23.4524.00: zigeunerorkest M. Imre. Hilversum II (415 M.) KRO 8 00: nieuws; 8.15: J. Paderewski. piano; 8.25: inleiding Hoogmis; 8.30: Hoogmis Parochie kerk H. Jozef te Hilversum; NCRV 9.30: nieuws; 9.45: NCRV-koor; 10 00: dienst Chr. Geref. Kerk Utrecht, voorg. ds B. J. Oosterhoff; 11.30: na de kerkdienst; KRO 12.15: boekbespreking; 12.30: Metropole- Orkest; 12.55: zonnewijzer; 13.00 nieuws; 13.15: over boeken; 13.20: Metropole Or kest; 13.40- apologie; 14 00 Radio Phllh. Sextet; 14.35: Helnrich Schlusnus. bariton; 14.45: R.K. middenstandsbond; 15.00: gra- mofoonmuziek15.15: cabaret; 15.45: Kath. thuisfront; 15.55: Vespergesang; 16.00: Vesper Augustljncrklooster Nijmegen; 16.35: verzoekprogramma; NCRV 17.00- de Jonge kerk hoort het oude woord19 00 de psalmen van Sweelinck. 19.15 kent gij uw bijbel; KRO 19.30: nieuws; 19.45: R. Dixon, orgel; 19.55: sportflitsen; 20.20: luisterspel, „De ijs-sfinx"; 21.15: V. Syl vester en orkest; 21.35: de zilvervloot; 22.10: de Van Rooyens; 22.15: avond gebeden liturgische kalender; 22.30: nieuws; 22.45: Kath. nieuws; 22.5024.00: kamermuziek.. VOOR MAANDAG 6 OCTOBER. nilvcrsum I (30r M.) VARA 7.00: nieuws; 7.15: ochtendgymnastiek; 7.30: musetteklanken; 8.00: nieuws; 8.1-5: strijd lied; 8.18: lichte klanken: 9.15: symphonle van Beethoven: VPRO 10.00: morgenwij ding door ds J J. Thomson; VARA 10.20: J. Mc. Cormack .zingt; 10.30: voor de vrouw; 10 45: ziekenbezoek. 1120: celloN en plano: 11.40: voordracht; 12.00: accor deonorkest; 12.30: weerpraatje; 12.33; voor het platteland; 12.38: orkest Carlo Car- cassola; 13.00: nieuws; 13 15: kalender; 13.20: Metropole Orkest; 14.00: plano recital E. Everts; 1430: voor de Jonge moeder, 14.45. operettemuziek; 15.30: hoorspel „De stad Wan-Lln"; 16.30 orgel opnamen; 17.00: de school is uit; 17 30: pianoduo; 17.45: Rijk Overzee, 18 00: nieuws; 18.15: orkest F. Hardley; 18.30: Ned strljdkr.; 19 00: Jan Corduwener; 19.15: Noord Hollands progr 19.45: appèl ex pol. gev. bez. tijd; 20 00: nieuws; 20 05: dingen vhn de dag; 20.15: Radio Phllh. Ork.; 21.00: GG cabaret; 21.30: Refiio Phllh. Orkest; 22.16: de vakbeweging in Engeland: 22.30: meestertrio; 23.00: nieuws; 23.15: Ramblers; 23 4524.00: llohte rustige klanken. Hilversum II (415 M.) NCRV 7.00: nieuws: 7.15: ochtendgymnastiek; 7.30: reveille: 7.45: woord voor de dag: 8.00: nieuws; 8.15: Sionsliederen 9 00: orkest Boyd Neel; 9.15: ziekenbezoek; 9.30: waterstanden; 9.33: grote orkesten; 10.30: morgendienst o. 1. v ds nir. G. A Alma; 11.00: tenor en klavier; 11.15: voordraoht; 11.40: muziek van Schubert. 12.00: staf- muziek A'damse politie; 12.30: tteerovor- zicht; 12.33: stafmuziek A'damse politie: 13.00: nieuws; 13.15: Mandollnata; 14.00: voor de scholen; 14.30: favorite songs; 15 00: discoverrassingen: 1530: sonate van Reger; 16.00: bijbellezing; 16.45: Soclété des concerts du conservatoire; 17.00. Bos ton Symphonle^}rkest; 18.15: sport; 18 30: bariton en clarecimbel; 19.00: nieuws: 19.15; boekbespreking; 19.30: actueel ge luid; 19.45: gram muziek. 20.00; nieuws: 20 05: proloog; 20.15: omroeporkest; 2100: Chr. Hist. Jongeren; 21.20: ensemble Lachman; 22.00: kerkelijk orgelspel; 22.30: nieuws; 22.45: avondoverdenking; 23.00: populaire klanken; 23.4024.00: slot» accoord.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1947 | | pagina 6