Leiden vierde het 3 Octoberfeest
Gewijde zang in het Van der Werffpark
Duizenden keken vol belangstelling naar
10 eeuwen historie
Eérsf hulde aan Yan der Werff, dan feesten
D
Een dag van tradities en opgewekte (eestvreugde
De traditionele feestgave:
haring en wittebrood
Herdenkingsdienst in Pieterskerk
Fonkelende kleurenweelde onder gulden herfstzon
86e Jaargang
Zaterdag 4 October 1947 LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad No 2620Ï
Zo'n 3 Octoberdag in Leiden is toch een wonderlijke dag. Voor vele stad
genoten de dag der dagen voor iedere Leidenaar het feest der feesten
Zo was het ook in 1900 (waarom zullen wij verder teruggaan?)zo was het in
1935 en zo was het ook gisteren. Van heinde en ver wjj ontmoetten gisteren
zelfs een clubje vrolijke oud-stadgenoten uit Apeldoorn, die nog eens het Leidse
feest wilden medevieren komen de mensen naar de Sleutelstad. Het laat
zich dan ook moeilijk raden hoeveel vreemdelingen gisteren onze stad hebben
bezocht; hun aantal loopt in de tienduizenden. Per fiets, per auto, per bus, trein
of tram kwamen zij naar de stad van de Leidse kaas en dito wollen deken. Als
vanouds was de drukte tijdens de optocht het grootst, toen schuifelde een com- l
pacte mensenmenigte langs de hoofdstraten, maar ook het Schuttersveld slokte
deze dag zjjn duizenden naar binnen.
Drie October, dat behalve een dag van haring en wittebrood en hutspot
met klapstuk, ook een dag van tradities is, kent geen langslapers. De echte Lei
denaar en wie zou daar deze dag niet trots op gaan? heeft die dag geen
wekker nodig; hij ontwaakt omdat, ja omdat het feest is.
Een feest was het ook, dat „HJU." de Zon ons deze dag zo goed gezind was
en dat zij met haar koesterende gouden stralen het geheel in zulk een zonnig
licht plaatste.
Drie October reveille, koraalmu
ziek, uitreiking van haring 'en witte
brood sedert mensenheugenis de
traditionele inzet van het feest van Lei
den's ontzet. Ontegenzeggelijk gaat er
van deze eerste nummers een weldadige
rust uit, waarvoor in de middaguren nu
eenmaal geen plaats meer is.
De reveille.
De inzet van de dag vormde, te klókke
7 uur, de reveille van het balcon van
het Stadhuis op het Stadhuisplein, Een
vrij aanzienlijk aantal stadgenoten en
met hen de burgemeester en besuurs
leden van de 3 Occbervereniging, waar
onder vanzelfsprekend de voorzitter, de
heer W. v. d. Laan, luisterden hier naar
de .tonen, welke de mannen van het
Leids Politie-muziekgezelschap door de
prille ochtend over de Sleutelstad uit
strooiden. Plechtig schalden hier de
koperen stemmen der trompetten door
de ijle herfstlucht. De eerste feestklan
ken en stellig niet de minst welluidende,
welke onze trommelvliezen deze dag te
verwerken kregenHet programma
werd der traditie getrouw ingezet met
het Wilhelmus en besloten met het
„Wien Neerlands Bleed".
En nauwelijks had de heer B. Verweel,
onder wiens leiding dit programma werd
afgewerkt, de dirigeerstok laten zakken,
of het tot enige honderden personen
aangegroeide mensenkluwen flarde uit
een, de meesten in de richting van het
Van der Werff park. waar de koraal
muziek een ontelbaar aantal toehoorders
trok.
De Kon. Militaire Kapel
trekt door Leiden.
Dat aan dit Leidse feest ook de Kon.
Militaire Kapel uit Den Haag haar me
dewerking verleende, was een gebeurte
nis op zich zelf. Onder leiding van haar
directeur, kapelmeester R. van Yperen,
begeleidde dit corps de militaire mars,
welke het hier gelegerde garnizoen door
de druk bevlagde stad maakte. Te onge
veer 9 uur defileerden de manschappen
waarbij zich ook „Pro Patria" had ge
voegd, in perfecte houding langs de auto
riteiten, die zich voor deze gelegenheid
bü het Stadhuis hadden opgesteld. Ge
lijktijdig maakte het Tamboers- en pij
perscorps „Jubal", dat ook in de optocht
zulk een keurig figuur fnaakte, een
rondwandeling in weer een ander ge
deelte der stad. En zo was er feest
vreugde alom, welke zich voor de jeugd
concentreerde rond de poppenkast ver
toningen op het Stadhuisplein, de Bees
tenmarkt, het Kcoipark en op de Jan
van Houtkade.
ai i ijl... (Foto Van Vliet)
Als gewoonlijk brachten honderden in de vroege morgenuren van de
derde October een ontroerende zanghulde aan de voet van het stand
beeld van Van der Werff. Wie kan zich een 3 October zonder de
koraalmuziek indenken? Leo Mens in actie tijdens zijn zware taak om
die honderden „in het gelid" te houden.
De heer Leo J. Mens zag zich ook dit
jaar geconfronteerd met een groot koor
van enige henderden zangers en zange
ressen, m et als alles beheersend cen
trum 't standbeeld van Pieter Adriaans-
zoon van der Werff, de onvergetelijke
burgemeester uit Leidens meest be
narde, maar tevens meest roemrijke
tijd.
Plechtig klonk de gewijde zang in de
vroege ochtend onder het ruisend ge
boomte. Ingezet met twee verzen uit
Psalm' 89, volgden enkele, vaderlandse
liederen en het schone „O, ghij stad
van Leyden", waarna het - Wilhelmus
deze koraalzang, waaraan de Chr. Mu
ziekvereniging „Athalia" haar mede
werking verleende, besloot. Ook nu weer
kwamen wij onder de indruk van dit
wijdingsvolle nummer van onze viering
van Leiden's ontzet. Uit de aard der
zaak minder attractief dan een optocht
of een Lunapark, maar toch iets, wat
wij niet gaarne zouden prijs geven.
Tijdens deze plechtigheid heeft, de
heer H W. de Nie namens de zangers
aan de burgemeester een krans met
linten in de Leidse kleuren aangeboden,
met het verzoek deze aan het stand
beeld van zijn grote voorganger te doen
ophangen. De burgemeester voldeed aan
dit verzoek na het koor zijn dank te
hebben betuigd voor deze immer weer
treffende hulde.
Onder de vele honderden, die hier
aanwezig waren, merkten wij o.m. op de
rector-magnificus, prof. mr J. C. van
Oven, de garnizoenscommandant, kolo
nel Spaich, het Collegium van het L.S.C.,
en het bestuur der V.V.SL.
Nauwelijks waren de laatste tonen
weggestorven of de duizendkoppige
menigte verspreidde zich als een inkt
vlek op een vloeiblad over de stad, deels
in de richting van het Levendaal, waar
een wedstrijd- voor transport- en bak
fietsen werd gehouden, deetë naar het
Waaggebouw, waar de uitdeling van
haring en wittebrood plaats vond.
Hulde!
"Vele goede woorden zouden te schrij
ven zijn over het feest van Leiden,
waarmede de Sleutelstad andermaal
heeft laten zien dat. alle nieuw-gebo-
ren herinneringsdagen ten spijt, 3 Oc
tober de enige ware feestdag voor haar
is en blijven zal.
Het leeuwenaandeel van onze hulde
komt ongetwijfeld toe aan de 3 October -
vereniging, die gisteren haar maanden
lange voorbereiding zo schitterend zag
bekroond en waarvan toch altijd weer
de optocht één der hoogtepunten blijft.
Daarnaast willen wij ook de politie
niet vergeten, die van 's ochtends vroeg
totdat de laatste feestgangers zich ter
ruste hadden begeven, haar taak cor
rect en met eoepelheid uitvoerde.
Hulde ook aan de mannen van de
Reinigingsdienst, die hun nachtelijke
rust opofferden om de Sleutelstad haar
gebruikelijk, zindelijk aanzien te her
geven en ten slotte ook aan het publiek,.
De traditie getrouw ving de herden
king van het ontzet aan met een door
vele honderden gebrachte hulde aan de
onverschrokken exponent van het Leid
se verzet in die benarde dagen, burge
meester Van der Werff Omstreeks half
acht Donderdagavond zette de eindelo
ze stoet van alles, wat de Sleutelstad
aan verenigingen en organisaties op de
been kan brengen zich van de Kaas
markt af in beweging, kronkelend door
de Leidse straten, overgoten door de
warme gloed der honderden fakkels en
lampions die werden meegedragen
en door het felle, vrolijke licht van de
speciaal voor deze gelegenheid töefce.-
stane etalage verlichting langs de route
die de stoet volgde. Uiteraard schrefd
na de kapel die pittige marsmuziek
ten gehore bracht het bestuur van
de Drie-October-Vereniging voorop, ge
volgd door het collegium en de sub-
verenigingen van het Leids Studenten
corps en hfft bestuur en subverenigin
gen «van de V.V.S.L. Wat daarachter
volgde was de gebruikelijke mengeling
van sportverenigingen, buurtorganisa
ties. gezelligheidsgroeperingen, padvin
ders en padvindsters en, niet in het
minst de vereniging Koninginnedag en
zusterorganisaties, dat alles afgewisseld
met muziekcorpsen, die elkaar by tijd
en wijle overstemden en velen genoopt
moeten hebben als de keuze tussen
trommels vóór en achter te moeilijk
viel, al hinkende mee te komen in de
stoet. T
ONTVANGST DOOR HET
GEMEENTEBESTUUR.
Bij het stadhuis gekomen begaf de
„kopgroep zich naar de zaal, waar het
gemeentebestuur de gebruikelijke ont
vangst had georganiseerd, terwijl de
rest van de stoet verder trok. Burge
meester Van Kinschot merkte in een
korte toespraak op dat het een goede
gewoonte was om het stadhuis in zekere
zin tot middelpunt van de herdenking
te maken. Spr. ging de momenten na
in het beleg van Leiden, dat op dezelfde
plaats het beroemde stadhuis het cen
trum was peweest van wat zich in die
dagen afspeelde, van muiterij tot ver
lossende tijdingen, van dank aan de
vroede vaderen voor het standvastig
verzet en van vermaan tot de burgerij
wanneer gevaren dreigden.
Spreker hoopte dat ook £e viering
van dit jaar dank zij de goede leiding
van de Drie October-Vereniging mocht
beantwoorden aan de hooggestelde ver
wachtingen en bracht de dank over van
het gemeentebestuur voor de in dit op
zicht betoonde zorgen.
De voorzitter van het toegesproken
bestuur, de heer Van der Laan, beant
woordde deze dank en hulde met een
korte toespraak, waarin hij het aandeel
van de vrouw in het verzet tegen de
onderdrukker, zowel toentertijd als in
de jongsti Jaren van beproeving, in het
daglicht stelde, zich daarbij galant in
het bijzonder richtend tot het mede
aanwezige bestuur van de V.V.S.L. Ook
spr. verheugde zich over deze traditio
nele ontvangst en hoopte deze nog zeer
lang in stand gehouden te zien.
Na de gebruikelijke toast en nog een
kortstondig samenzijn arriveerde de kop
van de stoet wederom bij het stadhui*
waar de autoriteiten zich weer aan
sloten om verder te trekken naar het
Van der Werffpark. Daar baadde het
standbeeld in een gloed van licht,
staande temidden van de kleurige bloe
men en perken. De krans, die zelfs ge
durende de oorlogsjaren, zij het dan ook
clandestien, de grote burgervader eerde,
werd door de burgemeester en de heer
Van der Laan aan de voet neergelegd,
waarna de autoriteiten het langstrekken
van de honderden taptoegangers gade
sloegen.
Nog laat in de avond trokken ver
moeide groepen, al of niet met muziek,
her en derwaarts van 't Kaasmarktter
rein, waar de stoet ontbonden werd. de
stad in om met een der-gelijke nacht
rust voldoende krachten op te doen
voor een uitbundige, voor de deur
staande feestdag. De burgemeester
wachtte ten slotte nog een plechtigheid:
de ontsteking van de verlichting van
molen ..De Valk".
feestgave, de haring, uit kuipen visten
en het zeebanket in de meegebrachte
teilen, borden of stukken krantenpapier
deponeerden.
Als volbloed-Leidenaar en niemand
zal hem deze naam als niet-gebóren
Leidenaar betwisten had zich ditmaal
ook de populaire voorzitter der 3 Octo
rn arktz ij de met kussenslopen en tassen1 bervereniging. de heer Van der Laan,
vol brood en teilen en borden vol drui- zich voor deze feestgave laten lnschrij-
pende haring weer te verlaten. In het i ven, zodat hij deze pejsooniyk in ont-
gebouw zelf deelden hooggehoede heren vangst nam. Een voorbeeld, dat ter wille
brood uit, telden bonnen na, hielpen het I van de traditie zeker een volgend Jaar
kussensloop open vouwen en dirigeerden navolging verdient,
de stoet vervolgens naar de andere zijde, De heer Van der Laan kreeg evenwel
DiiiWiiniiOinuiiijiriRiiiüiiDinjiu)
De omgeving van de Aalmarkt leverde
gisteren de aanblik van ieder jaar op.
Op het Waaghoofd speelde het wakkere
korps van „T. en D." vrolijke wijsjes en
onderwijl stroomde een lange file gega
digden er waren er ditmaal ruim
700 de Mandenmakerssteeg uit, het
Waaggebouw in om dit aan de Aal-
waar tal van dames met hoog-opge-
stroopte mouwen de andere helft der
Op historische grond.
Als wij ons deze dag ergens op histo
rische grond hebben gevoeld, dan was
het wel in onze kathedrale Pieterskerk.
Hier toch waren gisteren voor 373 Jaar
onze uit nood en dood geredde voor
ouders saamgestroomd om God in woord
en lied te danken voor Zijn wonderlijke
uitredding. Plechtig klonken ook nu, als
in die tijd, door de hoge gewelven de
accoorden van Psalm 9 en zong de ge
meente het bekende vers „Ik zal met
al mijn hart den Heer, Blijmoedig geven
lof en eer: Mijn tong zal mijn gemoed
verzeilen, En al uw wonderen vertellen".
Waarschijnlijk toen met meer innerlijke
overtuiging en behoefte om Gode te
danken, maar voor hem, die Leiden en
zijn historie lief heeft, ook thans ont
roerend schoon
Ds. Swijnenburg, Ned. Herv. predkant
te dezer stede, die als tekst voor deze
overdenkingsure gekozen had 2 Samuel
23 8 „Dat zijn de namen der helden,
die David gehad heeft", wees ex aller
eerst cp, dat het volk der helden in de
meeste gevallen altijd een ruig en hard
volk is geweest. Bovendien, en dit was
het ook in 1574, is het- getal der helden
doorgaans maar zeer klein. De heldhaf
tigheid van Leiden in de dagen van 1574
is maar beperkt gebleven tot een kleine
schare. Er waren er in Leiden, die blaak
ten van geloofsijver en vrijheidszin en
die met de Prins wilden leven en ster
ven. Maar er waren er ook, die voor het
sterven terugdeinsden, die van het. Ie ven;
gaarne wat genoten, die de Prins wel(
wilden volgen, mjts het zonder al te
grote offers kon geschieden. En er waren
ten slotte de glit»pers en verraders, die'
het openlijk of in het geheim met de
vijand hielden. En tooh heeft de stad
Leiden ondanks al deze dingen ontvan
gen de eer van haar standvastig en vol
hardend geduld, de eer, dat ze de bittere
beproeving van de hongersnood en de
vrees, dat de vijand zijn doel toch be
reiken zou, heeft verdragen; tóch heeft
Leiden haar hogeschool gekregen tot
beloning van haar moed by het beleg
getoond.
Nadat spr. er vervolgens op gewezen
had, dat ook David zUn overwinning
naast God aan een klein getal helden
te danken had, stond hy uitvoerig stil
by de geschiedenis van Leiden's beleg
en ontzet en de mannen, die hierby een
belangryke rol hebben vervuld. Nadruk-
keiyk wees spr. hierby ook op het
standvastig geloof van de Prins van
Oranje in de bevryding van Lelden.
Ten slotte stelde ds. Swynenburg in
het licht, dat het in de eerste plaats
God is geweest, die Leiden heeft willen
verlossen. Gods ontferming is het, die
de geschiedenis haar werkeiyke zin
verleent en ons reden tot gedenken
geeft. Daarvoor heeft ons volk oog ge
kregen door het beleg en ontzet van
Leiden en daarom was het ook nodig,
dat de helden er waren en dat Lelden
behouden bleef en dódrom biyft deze
geen kans zyn feestgave ter plaatse te
verorberen, want zyn plichten riepen
hem al dra voor een zeer bijzonder ju
bileum. Het was mej. Pardon, die
deze dag voor de vyftigste maal aan het
Waaggebouw verscheen om -haar feest
maal" in ontvangst te nemen. Met een
hartéiyke toespraak, waarin hy- wees op
de ook door de 3 Octobervereniging aan
deze uitreiking zo strak vastgehouden
traditie, heeft de heer Van der Laan
haar een taart overhandigd.
Tydens de uitdeling kwam ook de
burgemeester wy zagen hem deze
ochtend reeds voor de derde maal, en
daar zou het niet by biyven zich
even van dit brood- en haringfeest op
de hoogte stellen.
gedenkwaardige dag het keerpunt in de
geschiedenis van de opstand der Neder
landen.
Met het zingen van drie coupletten
van ons volkslied werd deze indruk
wekkende dienst besloten.
Onder hen, die hier aanwezig waren,
merkten wy om. op de burgemeester,
de gemeente-secretaris, mr. J. Bool, de
wethouders Van der Kwaak, Van Schalk
en Menken, de Teotor-magnificus, prof.
mr. J. C. van Oven, de garnizoenscom
mandant, kolonel Van Spaich, de oud-
burgemeester, mr. A. v; <L Sande Bak-
huyzen, het bestuur der 3 Octoberver
eniging, het collegium van het L.S.C-,
bestuur der V.V.S.L., vertegenwoordigers
van de Ver. Koninginnedag en de Chr.
Oranjevereniging en tal van hoogleraren
en predikanten.
dat op voorbeeldige wyze tot zulk. een
ordelyk verloop vooral tydens het
voorbytrekken der optocht heeft by-
gedragen.
Tien eeuwen trokken voorbij
OPTOCHT: magisch woord, dat het hart van iedere rechtgeaarde Lei
denaar en van zUn vrouw, z\jn meisje of kind! doet trillen van
opgewondenheid. Hy mag nog zo'n nurks zijn, de optocht laat hy
niet voorbijgaan, zonder deze stoet van Hóogmogenden en hun eenvoudiger
comparanten te bekyken.
En góed te bekyken!
De zuigeling, te jong om naar het Schuttersveld gesleept te worden, het
bejaarde oudje, te rheumatisch om in het gewone doen een stap uit haar
leunstoel te zetten, de man, anders vast-genageld op zyn kantoorkruk: zy
allen willen er. by zyn!
Zij trekken naar het centrum van onze oude stad, evenals de duizenden an
dere Leidenaars, wier ronddwarrelen in de ochtenduren ten slotte toch op dat
éne mint gericht is: daar waar de 3 Octoberstoet voorby komt.
Zy allen zoeken zo tegen één uur hun plaatsje op, om te genieten van die
wemeling van historische costuums, die talrijke manhaftige krygers op hun
trappelende rossen, die nóg talrijker fleurige gratiën, wier lieflijkheid straalt
vooral onder dat stralende herfstlicht van gistermiddag!
(Foto F. W, J. v. d, Bos)
Ook de Molen De Valk vierde uit-
bundig het 3-0 ctob erf eestspeciaal
gedurende de avonduren. Een fraaie
opnome van het bijzondere schouw
speldat dit gewoonlijk reeds be
wonderenswaardige sieraad van de
Sleutelstad op deze avonden bood.
OPTOCHT: voor de eerste maal
sinds de bevryding onder een
blauwe hemel, by het luchtige
schynsel van een overmoedige lachen
de zon, waaronder de klederdrachten
fonkelden in alle denkbare, uiteenlo
pende pracht, een blijde kleurenweme-
ling, die de toeschouwers deed tintelen
van uitbundige bewondering en vreugd.
„Pluk deze dag": werd het parool,
tussen de zorgen van anders door en
laat ons genieten van het hier met
pracht en praal getoonde brokje der
eeuwigheid. Want wét betekenen tien
eeuwen tegen de achtergrond van de
niet eindigende stroom der tyden?
„Pluk deze dag": wie weet. wat mor
gen of overmorgen weer brengen zal en
ziet hier. wat achter ons ligt, reeds
voltooid werd.
De t.yd stoort zich niet aan Huxley's
woord: ..Time must have a stop".
Zy vliedt voort en zie hier het re
sultaat van duizend jaren vlieden en
van duizend jaar aankleden: -drachten
in bonte variatie, koetsen en karossen,
sjezen en praalwagens, oude mensen
en kinderen, mannen en vrouwen: dat
alles zó fraai uitkomend, als wy het
slechts zelden hier meemaakten.
TOEGEGEVEN: óók het onderwerp
leende zich by uitstek tot het ont
plooien van verscheidenheid. Daar
bij de deskundigheid van de heer Ver-
burgt, die ieder jasje, ieder stofje of
ieder pruikje uit vergane tyden op een
prik kent en ge zyt er zeker van, dat
er iets frappants uit zyn klere-kist
wordt voorgetoverd.
Of het nu aan ons gelegen heeft we
ten wfj niet, maar wy hadden het ge
voel, alsof iedereen er deze keer al
hèèl byzonder verzorgd uit zag.
We maakten wel eens optochten mee
met mèèr praalwagens. Maar die er nü
waren, maakten toch een al hèèl fleu
rige indruk.
Bepaald majesteitelijk was de im
pressie van de praalwagen der 3 Octo
bervereniging, met zyn fiere gierekop
vooraan en de machtige massa van
wit-rode bloemen daarachter, in har
monie met het goud en paars, dateven-
eens de beminnelyke jongedames, tro
nend in volle glorie, omhulde.
Wie .herinnert zich niet dat parman
tige schildknaapje uit de 12e eeuw, met
zijn wuivende veer op zyn hoed, tussen
de imposante kruisridders en de felge
kleurde „graaf en gravin", wier rood-
wit-paarse kledij schitterde in de zon?
Daarachter kwamen tal van groepen,
te veel om op te noemen, zy vormden
één golvende, artistieke étalage van
I fluweel, brocaat en zyde, waarby geen
enkele kleur van de regenboog ontbrak!
WAT hadden onze voorvaderen
toch véél meer gevoel voor een
kunstzinnig omhulsel van 't scha
mele lichaam dan wy, allangbly, wan-
I nee- ->"e nog ergens in de klerekast een
net-behoorlyk colbertje of een jurkje
van vóór de oorlog kunnen opscharre-
j len.
I Wót wisten zy van punten, zy, met
die lange mantels en nóg langer sle
penWat hadden zy in 's hemels
naam zonder punten moeten beginnen?
En hoe was 't mogeiyk, dat ze 't zon
der punten konden' stellen? Want de
blinkende harnassen, de zwaarden en
de degens wyzen er toch op. dat zy in
vroeger eeuwen ook wel met een oor
logje te kampen haddenMaar over
het Jange of korte rokken-probleem"
maakten ze zich niet druk.
Nee: ook wat dót betreft zyn we er
niet op vooruit gegaan
AT was maar zo een kleine, sen
timentele overpeinzing tussen de
bedryven van die wonderiyke stoet
door.
Intussen is de N.I.W.I.N.-wagen al
gepasseerd en daar komen ze met de
bussen en de vlsnetje's aan: niemand
vergeet onze jongens overzee. Daar zyn
er toch óók zo veel onder, die van dit
festjjn van „haring, wittebrood en
hutspot" hadden willen smullen. Het
geld klettert dan ook aan alle kanten!
Het volgend ogenblik zyn we alweer
in de Gouden Eeuw van Frederik Hen
drik gedompeld. Een gouden koets met
kostbare inhoud trekt voorby, op de
voet gevolgd door de onvergankelijk
Jeugdige „Kloris en Roosje" en wagens,
volgeladen met bekoorlijke jongemeis-
jes, omdat er voor „oude wyven" na
tuurlijk geen plaats is.
Geleerde heren van de Universiteit,
studenten en zelfs het groen .Kraak
man", dat heibeltjes en onrust op zyn
geweten heeft, zijn ook van de party.
Hoe kan' het anders in een stad, die
zoveel aan de Academie te danken
heeft?
Ten laatste, maar zeker niet als min
ste, die aardige groep vrouwelijke stu
denten in de mailcoach, ten tyde toen
de mode een allermiserabelste inzin
king vertoonde, maar die, dank zij de
charme der draagsters, toch de nodige
aantrekkingskracht voor de toenmalige
heren gehad schynt te hebben.
DE „pioniersters" van 1900, vonyden 1
het bekooriyke sluitstuk van een
stoet, die niet slechts de kunstzin- i
nige kleermaker, maar ook alle andere
j Sleutelstadbewoners als steeds met I
1 veel bewondering, ondersteund door
sappig commentaar voorby zagen trek- I
ken.
I Dat talryke plaatselijke muziek-
(Foto Van Vliet)
Dé, jubilaresse van de haring- en wittebrooduitdeling, die jaarlijks ge
durende een halve eeuw deze gave in ontvangst mocht nemen, tussen
burgemeester Van Kinschot (naast wien zijn echtgenote) en de heer
Van der Laan. die een taart ten geschenke aanbood
corpsen als steeds op hun post wa
ren, om.er de nodige moed in te hou
den, dat de yverige Bestuursleden
dèr 3 Octobervereniging weer vooraan
reden, om in hun vigelante onder het
gejuich van de omstanders van hun
voorbereidingen welverdiend uit te
rusten al behoefden zy daar by
geen:dutje te doen, dat de heer
De Koning als „Koning van het ge
heel"' de lakens uitdeelde: ach, dat
behoeven, we U eigeniyk.niet te ver
tellen. Maar het hoort er nu eenmaal
hy, geiyk zy allemaal er by horen,
als de peentjes in de hutspot.
En dat hun "af en toe onderweg een
hartige „dronk" zy Is er weer!
werd aangeboden, zal niemand kwalyk
nemen, die weet, hoe ver en hoe ver
moeiend zo'n tocht door de straten kan
zijn
TIEN eeuwen trokken voorbij!
Een, peuleschil in de oneindigheid.
Maar- belangrijk voor de 3 October-
vlerihg 1947. Want die „tien eeuwen"
vormden een hoogtepunt van deze vro-
ïyke dag, een hoogtepunt, waarover
ieder tevreden was, ook al omdat nie
mand op 3 October ontevreden mag
zyp. Zo'n optocht als van gisteren geeft
de burger-moed; om er nog eens tien
eeuwen aan vast te knopen, ^odat onze
nazaten er nog wat wonderiyke cos-
tuunis. by kunnen plakken.
We vrezen slechts, dat het niet veel
zaaks zal zyn.
Of -zullen, onze dierbare punten één-
njaal een roemloze dood sterven?
Prosit daarop
Avondfeest in de
Stadszaal.
Zoals het gehele feest: vroiyk en zon
nig. was ook het programma, dat ons
gisteravond in de geheel gevulde Stads
gehoorzaal werd voorgezet. Deze caba
retvoorstelling, georganiseerd door het
variété-gezelschap Faveur-Wagter. was
niet enkel een genoegiyke en rustige ont
spanning na een vermoeiende en lange
feestdag, zy was vooral ook de bron van
denderende vreugd a en hoogoplaaiend
enthousiasme, dat by tUd en wijle geen
grenzen meer kende. Uitstekende artis-
ten, waarvan wy vooral Rexis wlüen
noemen, fraaie balletten met de Cor-
dialgirls. goede muziek en zang en een
voortreffeiyke stemming hoe kon het
anders of ook dit nummer van de 3-
Octoberviering moest tot een voldongen
succes worden. Het bestuur van de 3
Octobervereniging was met de keuze vm
dit „feestmenu" uitstekend geslaagd. Er
bleef niets te wensen over
Ook in de Schouwburg was het. een
aardig feest, waar het ponulaire ra ',o-
ensemble van Jan Corduwener in sam-y"
werking met de zhigende optim's "s-
rend Barends en Celine de Vries als -c-
cordeonjste en de goochelaar Balsamo
veel succes oogstten.
Ten slotte vond deze avond ook nog
een feestelyk samenzyn plaats in hei
gebouw Prediker, waar vanwege de Chr
Oranje-vereniging een filmvoorstelling
werd gegeven.
