Hoe de Republikeinen huishouden
in de internationale luchtvaart
De snuifdoos van den Keizer
Idee en belang
BOLLENVELDEN
De Van cler Stenggaat varen
Prachtig staal van Nederlandsche scheepsbouwkunsi
M
m A
EEN AMBACHT
DAT IN EERE BLEEF
MFFTYFTTGTTVIF
Voor de Jeugd
Brieven uit Indië.
Beestachtige terreur onder
eigen landgenooten!
Onze militaire briefschrijver P. schrijft
ons uit Soerabaja:
„Toen de Nederlandsche troepen eind
Januari Prambon bezetten, woonde ik
in de dessa Mergajoe". Mergajoe ligt
even ten Westen van Prambon, Juist
aan de republikeinsche zijde van den
perimeter.
„In den nacht van 25 op 26 Februari
3.1. kwam daar de Polisi Tentara.
M.P. van de Till.) Contróle op de
uitvoering van het evacuatiebevel, dat
aan alle dessa's in het frontgebied was
gegeven". De bewoners van Mergajoe
hadden er géén gevolg aan gegeven Zij
wisten, dat evacuatie gelijk stond aan
veel ellende en ontberingen. Zij wisten,
dat opvolgen van het republikeinsche
b°vel verlies van al hun eigendommen
beteekende.
Ze bleven in Mergajoe. En dan be
gint het drama. Over honderden dessa's
is gedurende de laatste weken de ver
schrikking van de evacuatie gegaan.
Van Mergajoe weten wij wat er gebeur
de. De bewoners van deze dessa hebben
nog min of meer gelul: gehad. On on
geveer 20 man na hebben zij kans ge
zien de Nederlandsche linies te berei
ken. Enkele hunner hebben wij gespro
ken. Hun namen zullen wij hier niet
noemen. Zij wonen nog steeds in de
frontzone. Het zou hun het leven kun
nen kosten. Namen zijn hier bovendien
niet van belang. Het gaat hier om het
groote leed, het groote onrecht, waar
thans weer duizenden onder lijder.
Toen tegen het einde van Januari het
Nederlandsche front ten Zuiden van
Soerabaja naar de Porongrivier was
verlegd en de in groote verwarring over
haast gevluchte republikeinsche strijd
groepen weer eenigszins van den groot
sten schrik bekomen waren, weiden
evacuatiebevelen voor de bewoners /an
de dessa's, die nu in de eerste linie wa
ren komen te liggen, uitgevaardigd.
Waarheen? Niemand wist het. Niets
mocht worden meegenomen. De Hiz-
^Doelah's en soortgelijke roemrijke strij
ders moeten ten slotte ook aan de kost
komen, en als de regeering er dan niet
voor zorgt, dan kunnen daar ook de
bezittingen van de evacueerende bevol
king voor dienen. Dus alles achterlaten.
De bevolking van Mergajoe evacueerde
niet. Ik vertelde het reeds. De Polisi
Tentara kwam. „Waarom zijn jullie
niet verhuisd?" Een antwoord werd
niet verlangd. De reden stond van te
voren al vast: samenwerking met de
Nederlanders Dus rampokken.
In allerijl 'werd een looper uit Mer
gajoe naar de dichtstbijzijnde Neder
landsche post gestuurd om bescherming
te vragen.
Een patrouille rukt uit. Maar Merga-
- joe ligt aan den anderen kant van de
demarcatielijn. Bestand. Staakt het
vuren. Halt. In Mergajoe wordt ge
moord, mishandeld en geplunderd.
Halt!!! We hebben een afspraak met
dit tuig, of behoort de Polisi Tentara
nu plotseling ook niet meer tot het
officieele republikeinsche leger?
De patrouille brengt een mitrailleur
in stelling. Er wordt geen schot gelost,
maar de hélden van Mergajoe schrikken
en gaan er van door. Negentien inwo
ners en enkele gewénden, slachtoffers
van hun wandaden voeren zij met zich
mee.
De andere bewoners van Mergajoe
trekken ook weg. Ze gaan naar de Ne
derlandsche stellingen. Twee gewonden
en één met bajonetsteken afgeslachte
vrouw brengen ze met zich mee. Te
genover me zit haar man. De Polisi
Tentara drong zijn huis binnen. „Waar
om wil je niet evacueeren?" Er komt
geen antwoord. De TJfc.I. vertelt hem
waarom hij niet is weggegaan. Hij
werkte met de Nederlanders samen!
De klewang flitst door de lucht, maar
mist haar doel: den nek van dezentani.
Het tafelblad vangt den slag op. Zijn
vrouw is niet zoo vlug in haar -bewe
gingen. Diep dringt een bajonet in haar
borst en nog eens en nog eens. Bloed
Als deze schoften hun wapens niet dur
ven gebruiken tegen de Nederlandsche
soldaten, door wie zij, zooals het on
langs in de Brantasdelta weer gebleken
is, al verslagen zijn vóór er nog een
schot is gelost, dan zullen zij hier hun
heldenmoed botvieren. Op weerlooze
landgenooten.
Alles zullen zij vernielen, het huis
raad en de menschen. „Mijn vrouw riep
me te hulp. toen drie 'menschen in mijn
huis alles stuk sloegen", vertelt een an
der. „Ik liep naar binnen en werd door
twee politiemannen gegrepen. De derde
wilde mijn hoofd afsaan met zijn kle
wang. Op het laatste moment liet ik me
door mijn knieën zakken en kreeg den
Slag op mijn hoofd. Ook met mijn arm
ving ik een klewanghouw op". Hoofd en
arm van dezen man zitten in het ver
band.
De tweede gewonde, dien wij spreken,
weigerde de deur van zijn huis te ope
nen. Door den achteruitgang drongen
de roovers toch binnen en vonden hun
slachtoffer, die nog steeds krampachtig
de balk voor de deur vast hield. Eén
klewangslag was voldoende om hem te
doen loslaten.
Drie inwoners van Mergajoe werden
op wreede wijze vermoord, verschillende
gewond. Negentien zijn er ontvoerd. De
anderen, ongeveer 300 wisten de Ne
derlandsche linies te bereiken en zijn
nu door het Militair Bestuur in een ver
laten dessa ondergebracht. Ze bewer
ken er de sawah's. Rust. veiligheid.
Eindelijk
Maar het kwellen gaat door. Maan
dagmorgen bezochten wij de kampong,
waar deze vluchtelingen nu wonen. Tij
dens ons bezoek kwam één hunner ver
tellen, dat de extremisten, de T.R.I., de
rampokkers (zoekt U zelf maar uit, wat
hier het beste past, van eenig belang is
het trouwens niet, in wezen is immers
alles wat in de republiek met een wa
pen loopt met hetzelfde misdadige sop
overgoten) net buiten den perimeter,
dus op rebublikeinsch gebied een dijk
hadden doorgestoken, waardoor nu een
dessa op Nederlandsch gebied onder
water liep. Spontaan werd door de be
volking aangeboden het gat te dichten.
Geef ons ter bescherming een patrouille
mee! Demarcatielijn Bestand. Halt.
Maar het water stijgt. Op Nederlandsch
gebied.
Ten Zuid-Westen van Porong, even
eens buiten het door ons gecontroleerde
gebied ligt de dessa Raos.
De inwoners van Raos zagen het ge
vaar van wegvoering naar het binnen
land tijdig aankomen. En niettegen
staande alle gruwelverhalen, welke men
haar opdischte over de ontzettende ter
reur, die de Nederlanders aan de over
zijde van de kali-Porong uitoefenden
eiken Javaan, die het waagde aan de
overzijde van de rivier te komen wer
den de oogen uitgestoken! verlieten
zij hun dessa en staken in den nacht
op pisangstammen de Porong-rivier
over, mannen, vrouwen en kinderen,-
Ook zij werden door het Militair Be
stuur in een verlaten dessa gehuisvest
en werken nu op de sawah's.
De verhalen, welke zij ons vertellen,
zün gelijk aan al die andere, die wij
telkens weer te hooren krijgen. Geen
distributie, geen kleeding. Af en toe een
lap jute. Maar Soetomo, zoo vertelt er
een onder groote instemming van alle
anderen, heeft zeventien uniformen!
Zondagavond sprak diezelfde Soeto
mo. zooals gebruikelijk voor de radio.
Hij had het niet over moorden door de
Polisi Tentara bedreven, hij sprak ook
niet over jute. waar 't volk in gekleed is en
nog minder repte hij over zijn 17 uni
formen. De groote held van Oost Java
was heel beminnelijk tegen zijn land
genooten en begon zijn toespraak aldus
„Broeders, pomboiontok-leiders, het ge
liefde, gewone volk in Indonesië, ik ben,
verheugd, ik uit mijn onbegrensden
dank aan den Almachtige
Maar in Mergajoe kleeft het bloed
aan de wanden en in Prambon en Ge-
dang wonen meer dan 600 uitgeweke
nen. Zij vertellen U van de de.ssa's Raos
en Mergajoe. In de frontlinie liggen
honderden dessa's. Zij moesten alle
evacueeren^.J. P.
Verminderende invloed van
rechtsgedachten op de
verhoudingen.
In het Groot Auditorium van de
Rijksuniversiteit hield prof. mr. D.
Goedhuis gistermiddag een rede over
„Idee en belang in de internationale
luchtvaart" ter aanvaarding van het
^mbt van buitengewoon hcogleeraar in
met luchtrecht.
Prof. Goedhuis memoreerde in den
aanvang de reactie op de atoombom,
volgens welke de eenlge oplossing van
het wereldprobleem thans overduidelijk
gelegen is in .het prijsgeven van een
déél der nationale souveremiteit.
Vreemd in tegenstelling daarmee lijkt
de aanvaarding door vertegenwoordi
gers van 53 landen op de luchtvaart
conferentie te Chicago in December
1944 van een artikel, waarin deze sta
ten erkenden dat elke staat de „volle
dige en uitsluitende" souvereiniteit over
het gebied boven zijn territoir bezit.
Ingezonden Mededeeling
dageli:ks naar de
cebuto - reisbureaux
leioen - Doezastraat 32 - tel.
25971 en inlichtingkantoren
der N.S.
Dezen zomer tochten door
heel het land.
(Speciale reportage)
Een slank gebouwd schip ligt- bijna
startklaar op een der hellingen van
Wilton-Feyenoord te Schiedam- Het
voert den naam „Van der Steng" op zijn
steven (symboliseerend den Nederland-
schen zeeman aller tijden) en van zijn
hoogsten mast wappert de vlag van het
comité „Onze Marine".
Met zün 237 ton is de Van der Steng
zee- en binnenschip tegelijk. Het is be
doeld om met practische middelen ons
ruk, de ntocht naar Indië kunnen af
leggen
Optimisme in oorlogstijd.
In een tijd, toen de Duitschers er vol
komen de baas waren, zijn in 1943
op de werf Wilton Feyenoord de plan
nen ontworpen voor dit fraaie vaartuig,
welks kosten geheel uit vrijwillige bij
dragen zijn verkregen. Lloyds en de
scheepvaartinspectie verleenden er in
1944 (clandestien) hun goedkeuring aan
en nog in datzelfde jaar gaven optimis
tische landgenooten aan Stork opdracht
tot den bouw der machines.
Het liep niet heelemaal zoo vlug als
zij zich hadden voorgesteld en het werd
Februari 1946 voordat het contract met
1 it
volk meer zeebewust te maken dan het
tot dusverre is geweest en tevens be
wondering te wekken voor" de prestaties
van onzen scheepsbouw. Maar terwijl
het straks kris kras door Nederland zal
kruisen, het publiek uitnoodigend tot
het maken van dagreizen, tot het bij
wonen van lezingen en het bezoeken van
exposities aan boord, alle op de scheep
vaart betrekking hebbende, zal het ook
de zeeën kunnen bevaren. Met zijn diep
gang van 1-90 meter zal het zich hoofd
zakelijk bepalen tot tochten langs de
kust. maar het kan ook naar Engeland
en de Oostzee, het zou zelfs de tank
installatie is daarop ingericht! in één
Wilton Feyenoord officieel en legaal kon
worden geteekend. maar niet minder dan
negentig Nederlandsche industrieën heb
ben zich daarna gezamenlijk beijverd
om het schip zoo spoedig mogelijk van
stapel te doen loopen.
Van alle snufjes voorzien.
Ondanks alle moeilijkheden met de
viezen en materiaal is de Van der Steng
een wonder geworden van scheepsbouw
kunst. dat van alle nieuwe snufjes is
voorzien. Wat op een modern schip aan
wezig is (radar uitgezonderd) vindt men
ook op dit schip van Onze Marine, en
dat is niet zonder bedoeling- Want de
Van der Steng moet contact leggen en
het contact versterken tusschen marine
en burgerij en belangstelling wekken
voor onze koopvaardij en de visscherij-
En als het straks het publiek zal invi
teeren tot het maken van instructieve
reizen (er zün steeds een aantal deskun
dige instructeurs aan boord) dan moet
het ook zoo zün ingericht dat het om
trent alles wat men wil tot volledige
voorlichting kan dienen.
Installaties en toestellen zullen den
bezoekers worden gedemonstreerd en de
23-koppige bemanning zal oefeningen
houden zooals die ook aan boord van
een groot schip regelmatig plaatsvinden.
De Van der Steng is ontworpen met
drie dekken; is 40 meter lang en 6,80
meter breed. In de büna 14 meter lange
zaal, waar o.m. ook geluidsfilms zullen
worden vertoond, zü'n wegneembare zit
plaatsen voor ruim 100 personen en dat
is dan ook het maximum aantal reizigers
dat men op een dagtocht zal meenemen-
De passagiers zullen van alle comfort
gebruik kunnen maken. Terwül in een
zeer ruime kombuis gevarieerde maal-
tüden voor groote groepen kunnen wor
den bereid en de dorstigen zich aan een
bar kunnen laven, vindt men moderne
luchtverversching aan boord en centrale
verwarming, warm en koud stroomend
water, drie badkamers, een film- en
fotocambine, een eigen postkantoor (met
een eigen poststempel), telefoonverbin
ding met den wal. radio en radio-tele-
fonie.
Om de vaart op onze rivieren te ver-
gemakkelüken zün de beide masten -
neerklapbaar gemaakt en is het anker
in de speciale kluisgaten volkomen ver
scholen. Het zal op deze wüze practisch
mogelük zün om het land ill zün hoe
ken te doorkruisen en al van verre zal
men dan al de luidsprekers hooren om
het, volk van stad en land büeen te roe
pen en zün interesse te vragen voor ons
zeewezen in al zün vormen en geledin
gen!
Langen tyd zal men op die gebeurte
nis, niet meer behoeven te wachten
want het ligt in het voornemen om be
gin Mei de eerste proefvaart te maken.
Deze zal gaan van Rotterdam naar Den
Helder en van daar naar Delfzül. waar
vermoedelük de meting zal plaats heb
ben.
Veertien dagen later wordt de Van
der Steng officieel in gebruik genomen.
Wie het schip doopen zal is nog niet be
kend. Wü kunnen slechts hopen, dat het
voor velen een blüde verrassing worden
zal
Dit schip, de Van der Steng, zal dezen
zomer heel het land doorreizen om pro
paganda te maken voor het zeewezen.
Op het gebied van het recht in de
internationale luchtvaart valt een ge-
stadigen teruggang te constateeren
in den invloed van de rechtsgcdach
ten op de luchtvaartverhoudingen.
Historisch valt de ontwikkeling in
drie tijdperken te verdeelen, n.l. van
1900—1919, van 1919—1939 en van 1939—
heden.
In de eerste periode was het interna
tionale luchtverkeer neg geen werke-
'-Ükheid geworden, ten gevolge waarvan
de staatsbelangen slechts een secun
daire rol speelden. Het was voor de
rechtsgeleerden dus niet noodig om
practische motieven der staatslieden in
Juridischen vorm te gieten, doch zü
.konden de idee van een breede inter
nationale rechtsordening, in de lucht
vrij en onbevangen ontwikkelen. De
rechtsgeleerden achtten in deze periode
vrijheid ncodzakelük en de staatslieden
meenden dat zulks politiek mogelük
was.
Het tweede tüdperk zag belangencon
flicten ontstaan, waarbü het machts
beginsel geleidelük op den voorgrond
kwam ten koste van het reohtsbeginsel.
Diverse sociale en politieke belangen
gingen met de internationale luchtvaart
verband houden; zco begon de handels-
luchtvloot een potentieel militair
machtselement te vertegenwoordigen.
Toch moet de beteekenis van die han
delsvloot voor militaire doeleinden niet
worden overschat.- Een belangrük mid
del tot militaire agressie is zü niet, en
luchtverkenning van militaire installa
ties door middel van civiele internatio
nale luchtverbindngen is niet noodza-
kelük Aan Japan werd een vergunning
tot vliegen naar en over Hawaii gewei
gerd, doch niettemin besdhlkte het voor
den aanval op Pearl Harbour over
luchtfoto's van alle militaire installa
ties van die basis.
In de eerste jaren van deze tweede
periode valt nog geen uitgesproken
nadeeligen invloed van de groeiende
problemen op de ontwikkeling waar
te nemen, grootendeels door de lei
dende rol van de over het algemeen
liberaal-gezinde West Europeesche
landen, voorts doordat de onderhan
delingen in dc Oude Wereld voorna
melijk gevoerd werden door de zich
van de onderlinge afhankelijkheid
bewuste luchtvaartmaatschappij zelve,
Ingezonden Mededeeling
50 jaar terug nam het ambacht
nog een belangrijke plaats in de
maatschappij in. Het handwerk
gaf ook kleur en fleur aan het
leven en schiep een vaak benij
de sfeer van romantiek. Zoo was
het ook met den kruidenier, die
in den winkel zelf zijn koffie
brandde. Het was gezellig hem
daarbij gade te slaan, terwijl de
heerlijke koffiegeur heel het buis
doortrok. Koffi^branden vereisch-
te een groote kennis en daarom
betrok men ook steeds zijn koffie
van hetzelfde adres, want de
kwaliteit van de koffie hangt voor
namelijk van het juiste branden af.
De ouderwetsche winkel met de
vele vakken en laadjes, de groote
handkoffiemolen op den toonbank
en de koffiebrander in een hoek
is verdwenen. De moderne De
Gruyter's winkel trad daarvoor in
de plaats. Het ambacht evenwel
bleef in eere bij De Gruyter
maar wordt in het groot beoefend
door ervaren boffiebranders in de
groote De Gruyter's fabrieken
met de meest geperfectionneerde
installaties Daarom voor vak
kundig gebrande koffie zooals
vroeger naar De Gruyter, de
koffie- en theezaak-
/"FEUILLETON"
^door JOHN DICKSON CARR
Vertaald door ALICE VAN ITERSON
15)
„Je hebt bloed op je gezicht! Heb je
een lucifer? Of een aansteker? Steek die
even aan!"
Het v/as even stil. „Dat bloed komt
uit mün neus- Ik voel het. Gek is dat.
Ik wist niet. dat ik op mün neus geval-'
len was. Doet ook geen pijn. O. hier is
mün aansteker".
Het vlammetje sprong op in de duis
ternis. Zij nam het hem uit de hand,
terwül hü bezig was naar een zakdoek
te zoeken, en hield het in de hoogte om
hem goed te kunnen bekijken. Er scheen
niets met hem aan de hand te zün. hoe
wel zün haar in de war zat en zün klee-
ren stoffig waren geworden. Zijn neus
had gebloed; Eve voelde een vleug van
afkeer tegen het bloed, dat aan haar
hand zat. Maar hij veegde het luchtig
af en stopte den zakdoek weer in zün
zak. Toen greep hij zün verfomfaaiden
hoed en zette dien op
Gedurende al deze manipulaties haa
Neds gezicht een eigenaardige dwaze en
verbaasde uitdrukking. Hü likte een paar
keer langs zün lippen en slikte dan hef
tig, alsof hü iets proefde, dat hij niet
goed kon thuisbrengen.. Hü schudde al
door zün hoofd en bewoog zün schou
ders als om te probeeren of alles nog
goed functionneerde. Zün gezicht was
wel bleek, de blauwe oogen verbaasd en
bezorgd, alsof hü zich sterk moest con-
centreeren.
.Ben je er zeker van, dat je je heele
maal in orde voelt?"
Ik voel me kiplekker, bedankt voor
de' belangstelling". Hü nam haar den
aansteker uit de hand en doofde hei
vlammetje. Hier was weer een glimp var
zijn woedend duivelsch humeur, zooal
zü zoo vaak had meegemaakt. „Gek
heel gek En nu je geprobeerd hebt nu
te vermoorden, wil je nu alsjeblieft zoo
goed zün me hier zoo gauw mogelük
uit te laten?"
Ja inderdaad. Dit was de oude Ned
Atwood. Het was als een spookverschij
ning die haar angst aanjoeg. Een oogen-
bi:' ri zij büna gedacht
L nd slopen zü door het donkere
huis naar de achterdeur in de keuken.
Eve ontsloot de deur. Hier vandaan leid
den een paar steenen treedjes naar een
kleinen tuin. omgeven door een muur.
Een poortje in dien muur gaf toegang
tot een laan. die op haar beurt weer uit
kwam op den Boulevard du Casino.
De achterdeur kraakte. De warme lucht
lag zwaar op de oogleden, zwaar van
den geur van vochtig gras en van ro
zen. Ver v/eg. boven de daken, zwiepte
telkens het licht van den grooten vuur
toren aan de kust; het flikkerde op en
doofde uit. om de twintig seconden. Een
oogenblik stonden zü onderaan het stee
nen trapje, dat naar den tuin leidde.
Eve kon nu aan den voorkant van het
huis een gedempt geluid van stemmen
hooren. hetgeen bewees, dat de politie
was gearriveerd.
Zü sprak dicht aan zün oor. in een
heftig gefluister. „Ned, wacht even. Je
zou me nog vertellen, wie
„Goeden nacht", zei de heer Atwood
hoffehjk.
Hü bukte zich iets en eenigszins ver
strooid en als uit gewoonte kuste hü
haar op den mond. Opnieuw voelde zü
iets van bloed op haar lippen. Hij tikte
even tegen zün hoecj, draaide zich om.
daalde de trappen eenigszins onzeker af,
maar hü liep volkomen recht door den
tuin naar het poortje.
Eve durfde hem niet na te roepen,
hoewel al haar angst en kracht zich
scheen same nte trekken tot een ge-
smoorden kreet. Zij vloog hem een paar
passen achterna; de ceintuur van haar
négligé was weer los geraakt; zü maakte
onbeheerschte gebaren, waarvan zü zich
niet bewust was. Daarom hoorde zü ook
niet het lichte klikje, waarmede de ach
terdeur dichtviel.
Als hü maar eenmaal het huis uit
was had zü gedacht zou het ge
vaar geweken zün. Dan kon zü weer
vrü ademhalen, zichzelf bevrüden van
dien wurgenden angst voor de ontdek
king.
Maar het leek alsof de dingen niet
meer normaal zouden worden. Eve was
zich bewust van een vage vrees, die wel
de uit een onbekende, naamlooze bron.
Maar het gevoel was verbonden met den
persoon van Ned Atwood. Van den grin
nikenden, luierenden jongen, dien zü
had gekend, was hü veranderd in een
hoffelüken vreemde, onverschillig en een
beetje griezelig. Hij zou des morgens
waarschijnlijk weer volkomen in orde
zün. Maar des morgens
Eve haalde diep adem. Zü sloop het
trapje weer op. Zü stak haar hand uit
naar de deur en bleef als aan den grond
genageld staan. De deur was in het slot
gesprongen.
Iedereen maakt wel eens mee. dat op
een kwaden dag letterlü'k alles verkeerd
gaat. zonder dat daarvoor een aanwüs-
bare oorzaak is. Vooral vrouwen over
komt dit vaak. Het begint er büvoor-
beeld mee. dat zü de eieren laten val
len. die.zü voor het ontbüt had willen
bakken; nu mag dat geen catastrophe
heeten, maar liet is vervelend. Dan gooit
zü iets om in den salon. En daarna volgt
de eene narigheid op de andere. Huis-
houdelüke ergernissen die weken lang
als slangen bü koud weer geslapen heb-
13). „Ik ga er toe over om deze knóp
op te rapen en mee te nemen!" zei de
heer Snufkens de daad bü het woord
voegende. Het is immer* niet uitgeslo
ten. dat dit d' gezocht-- iop is? In dat
geval zou het Raadsel n de Gestolen
Radiatorknop reeds zün opgelost! We
iaar. ïu rustig naai nuls en wacht*, net geronk van een motor en toen ze
op dt komst van den chauffeur, de vol- omkeken, zagen ze een motorfiets met
gende week. Zodoende grote snelheid wegrijden
Hü zweeg plotseling en staarde met „Dat is hem!" riep Panda. ,Dat is de
uitpuilende ogen naar zijn eigen radia- kerel, die de don gestolen heeft! Dat is
tor. De knop was er afgedraaid1 Op I de dief!"
het zelfde moment klonk er achter hem 1
ben. schijnen plotseling te ontwaken en
naar een prooi te zoeken- Als zelfs door
demonische geesten, is er geen andere
reactie voor haar boosheid en verdriet
dan de vraag: „Wat heb ik gedaan om
dit te verdienen?"
Zoo voelde Eve zich, terwül zij. hef tig
rukte aan den knop van de gesloten
deur.
En toch
Hoe kon die deur dichtgevallen zü'n?
Er stond geen zuchtje wind. Hoewel de
nacht killer was dan zü had veronder
steld. bewoog er niets onder de heldere
sterren en de boomen in den tuin.
Maar dat kwam er nu niet op aan.
Als er eenmaal geschreven stond, dat al
deze ellendige dingen moesten gebeuren,
dan hielp het niet om er over te tob
ben. Het gebeurde, en daarmee uit. Zü
moest er zich nu op concentreeren. hoe
zü weer in huis kon women. Ieder
oogenblik kon de politie komen snuffe
len en haar daar achter haar huis vin
den.
- Op de deur bonzen? En Yvette wak
ker maken? De gedachte aan Yvette's
krachtig, ongevoelig gezicht met de
kleine, zwarte, stekende oogjes en de
doorgegroeide wenkbrauwen, verwekte
een soort weerzin in haar, die büna op
woede leek. Eve moest toegeven, dat zü
eigenlijk bang was van Yvette, hoewel
zij in het geheel niet kon begrijpen
waarom. Maar hoe moest zü nu binnen
komen? Met de ramen was niets te'be
ginnen.' Op de benedenverdieping wer
den die iederen avond gesloten en aan
1e binnenzijde gegrendeld.
Eve legde haar handen tegen haar
/oorhoofd, maar op hetzelfde oogenblik
voelde ,zü weer. dat ze bebloed waren
en trok ze snel terug. Haar nachtklee-
ding zou er ook wel mee besmeurd zün,
lacht zij. Zü probeerde blekken te ont
lekken. maar het licht was nog te
Twak. Terwül zü over haar négligé
wreef en het met haar linkerhand, die
betrekkelijk schoon was een eindje van
3ich afhield, vond zü in het zakje van
daar pyama Ned Atwood's sleutel van
te voordeur.
Eerst dacht zü: de heele straat is vol
.net politiemenschen. Ik kan dus niet
naar den voorkant gaan. Maar toen:
de muur. waardoor de villa omringd
was beschermde haar en als zü zorgde
gee' ?eluid te maken, had zü misschien
een :ans ongezien door de voordeur
naa binnen te sluipen.
(Wordt vervolgd)
Toen echter op de luchtvaartconfe
rentie van Parü's in 1929 de vraag werd
behandeld of al dan niet toestemming
van de betrokken landen noodig vu
voor het openen van een dienst op het
buitenland, bleken slechts Nederland,
Engeland, de Vereenigde Staten en
Zweden het vrüheidsbeginsel voor te
staan, terwü'l de overige 27 landen het
restrictieve beginsel huldigden. In de
periode van 1929 tot 1939 valt op. dat
het continentale verkeer over het alge
meen in staat is geweest de obstakels
op zün weg te overwinnen, doch dat
het intercontinentale verkeer jarenlang
werd vertraagd niet door algemeen po
litieke doch door kortzichtige economi
sche motieven. Noch de Ver. Staten noch
Engeland bleken ernst te maken bij de
verwezenlijking der aangehangen vrü-
beldsgedachte, In Europa zelf werd een
rechtvaardig systeem van luchtlünen
samengesteld, terwül de verhouding
tusschen de maatschappijen merkwaar
dig goed kan worden genoemd.
Gedurende de oorlogsjaren, de lang
ste tüd van de derde periode, werden
de belanghebbenden tot de meest uit-
eenloopende denkbeelden over den toe-
komstigen status geïnspireerd. In die
sterk gedifferentieerde sfeer kwamen
in November 1944 53 landen in Chicago
büeen om deze materie te bespreken.
De verwachtingen waren hoog gespan
nen doch daarbü was geen rekening
gehouden met de omstandigheid, dat
de conferentie plaats vond op een mo
ment, waarop nog volkomen onzeker
heid bestond over het toekomstig ka
rakter der algemeene internationale
verhoudingen.
De oplossing der problemen werd
in drie richtingen gezocht, n.l. een
corporatieve exploitatie van alle in
ternationale lijnen tezamen, voorge
steld door Nieuw Zeeland en Australië,
vrijheid van de lucht in gelijken geest
ais de vrijheid der zeeën waarnaar
Amerika streefde, en verdeeling der
routes en vaststelling der frequenties
en tarieven door een internationaal
lichaam, waarvan Engeland voorstan
der bleek. Geen der voorstellen werd
aanvaard evenmin bereikte men een
compromis. Wat onder deze verdeeld
heid der meeningen geschiedde was
het vastleggen van een reeks bepa
lingen, waarvan de in de aanhef van
de rede genoemde de hoofdtoon
voerde. Het gevolg was dat het lucht
verkeer na den oorlog slechts zijn
vleugels kon uitslaan door middel van
bilaterale overeenkomsten.
In Montreal werd in Mei 1946 een
vergadering gehouden van de Provisio
nal International Civil Aviation Orga
nisation waarin een ontwerp-multilate-
rale overeenkomst tot regeling van het
luchtverkeer niet aanvaardbaar bleek.
Daarbü bleek echter dat Engeland was
teruggekeerd naar het idee van de vrü-
heid van de lucht, terwü'l Amerika juist
zwenkte naar de restrictieve politiek.
In Juli 1946 zegde Amerika voorts plot
seling in Chicago getroffen regelingen
op. Onder deze omstandigheden zullen
thans over eenige maanden wederom
vüftig landen voor de taak staan alge
meen aanvaardbare regelen te ontwer
pen en ihet is niet mogelük voorspellin
gen te doen, of er ditmaal in zal worden
geslaagd een multilateraal verdrag te
ontwerpen, dat zoowel voldoet aan den
eisch van een stimuleering van de
luchtvaart als aan den eisch van het
scheppen van vertrouwen, dat de spe
cifieke staatsbelangen zullen worden ge
respecteerd.
Tot slot wendde spreker zich op do
gebruikelü'ke wüze tot de aanwezigen,
waaronder zich behalve leden van de
universitaire gemeenschap oolk vele be
langstellenden uit luchtvaartkringen
bevonden.
voor allen om uit te kiezen; do
«roteren (11—16 Jaar) vi|f, de
kleineren (1—11 Jaar) drie goe
de oplossingen.
Naam, leeftild en adres onder de raadsels
Inzenden naar Bureau Leldsch Dagblad,
of naar Wasstraat 38. tot uiterlijk Dins
dagmorgen 9 uur.
I. (Ingezonden door Lily van Nierop).
Verborgen plaatsnamen. 1. Geef mil die
balk maar eens aan. 2. De politie liep
de straat op en neer. 3. De dief bezwoer
den rechter, dat htl onschuldig was. 4.
Niet lang geleden werd goud als betaal
middel gebruikt. 5. HU bracht in do
salon" de nacht door.
II (Ingezonden door Hans Colmjon)
Wat staat er ln het midden van Rotter
dam?
III (Ingezonden door Jaap van Riin.
Mijn geheel van 11 letters is een heel
kléin deel van Nederland. 1. 2, 3. 4 is
een telwoord. 10, 5 iets, wat op het land
veel gebruikt wordt, 6. 11 een voeg
woord. 7. 8. 9. 3, 6, 11 betekent aan
stonds.
IV. (Ingezonden door Mia Bckooy)
Veel tranen hebt gil al geschreid.
Bij zeurigheid bü treurigheid.
Bil narigheid, bij zwarigheid,
Maar welke traan werd nooit geschreid?
V. (Ingezonden door Johan Nleboer).
Mün geheel is een spreekwoord van 37
letters. 18, 26 is een persoonlllk voor
naamwoord. met 25. 36, 9. 15 schrijft
men. 28. 3. 3. 33 heeft leder mens. 30.
33. 21 3, 31. 11. 36 noemt een bioscoop
ln Lelden. 6. 3. 22 zit onder iedere
schoen. 5. 24. 2. 7. 10 is een meubelstuk.
8. 14. 34. 29, 4. 37 zijn stenen van het
trottoir, op 34. 3, 19 kookt men. 13. 29
ook een persoonlijk voornaamwoord. 1,
18. 32. 12 betekent niet gezond. 13. 29,
20 een meisjesnaam. 23. 35 een voorzet
sel. 16. 17. 27 kleine woning.
VI. (IngezonSen door Topie Wurzer).
Welke boer kan nooit zijn werk verrich
ten zonder veel lawaai temaken?
VII. (Ingezonden door Corrle Zand
bergen) Mijn eerste deel is een uit
roep. mijn tweede deel is niet dichtbij,
mijn derde deel niet klein, mijn vierde
en vijfde deel samen noemen een van
Je Ouders. Mijn geheel is een zeer oud
familielid
VIII. (Ingezonden door Netty Derks).
De le letters van onderstaande woorden
(elk 4 letters) .van boven naar beneden
gelezen, vormen samen een meisjesnaam.
De woorden betekenen: 1. een vrucht.
2. een viervoetig dier, 3. een deel van Je
voet, 4. wat de dominéé ln de kerk
draagt. 5 wat de smid verwerkt.
OPLOSSINGEN
der raadsels uit het vorige nummer:
1. Deventer. 2. Amersfoort, 3. Den Hel
der, 4. Rotterdam.
2. Een ezel.
3 Venlo; V vijf. en en. L vijf
tig. o o.
4 Twee. een binnen- en een buiten
kant.
5. Cornells; el. los. rol. Nel. Iris. cel.
6 Speer, peer, eer.
7. Vliegmachine; vlieg. maag. liegen.
Neel. China.
8. Noorwegen; 1. n. 2- mol. 3. Adolf,
4. kwartel (sperwer). 5. Noorwegen 6
Emmerik, 7. regen. 8. Lek. 9 n.
Beste raadselnichtjes en -neefjes.
Hier zijn de raadsels voor de laatste
ronde van onze prijsraadsels. Doe weer
goed je best. en zorg. dat je present
bent. Verder deze keer alleen een hart»»
lilk groetje!
Jullie Raadseltante.
Mevr. M. J. BOTERENBROOD.
