sanatogen Hef Eeuwfeest van de Leidsche (aramelfabriek De snuifdoos van den Keizer PANDA EN DE MEESTERDIEF Minister Lieftinck sprak meer dan twee uur PALESTINA. Gromyko, de Sovjetrussische verte genwoordiger in de V. N.. beeft aan het •ecretariaat der V. N. meegedeeld, dat de Sovjet-Unie geen bezwaar heeft te gen het Britsche voorstel om het Pa- lestijnsche \Taagstuk in een algemeene vergadering der V. N. te bespreken. De voorzitter van het Joodsche bu reau. David Ben Goerion. heeft op een plenaire zitting van den Joodschen na- tionalen raad, een beroep op de Jood sche gemeenschap in Palestina gedaan om den strijd tegen de Joodsche „ter roristen" aan te binden. Ben Goerion zeide. dat slechts het huidige Palestijnsche regime voordeel trekt uit het „terrorisme, dat de politie blijkbaar niet wenscht te onderdruk ken" Hij beschuldigde Bevin er van, dat hi] Palestina onder het mom van internationaal beheerschap tot een tweede Malta wil maken. Ten slotte herhaalde Ben Goerion den eisch voor een Joodschen staat in Palestina. Dit jaar géén zomertijd (Van onzen Haagschen redacteur) Naar wij vernemen, is er voor dit jaar geen zomertijd vastgesteld. Onze landelijke bevolking zal nu wel lachen, maar de dringend noodlge be zuiniging is hiermede niet gediend. En geland kwam met een extra-vroege zo mertijdregeling. Besprekingen te Medan in aangename sfeer. MAAR BESLISSINGEN BLEVEN NOG UIT. De Ned. militaire woordvoerder te Batavia heeft o.m. medegedeeld: Op initiatief van den commandant van Noord-Sumatra. kolonel Scholten, heeft een bespreking plaats gehad tus- schen Nederlandsche en republikein- sche militaire en civiele autoriteiten, ten doel hebbend diverse plaatselijke vraagstukken door samenwerking tot oplossing te brengen in overeenstem ming met den opzet en den geest van Linggadjati. Om. werden naar voren gebracht de opheffing van de economi sche blokkade te Medan, het herstel van het telefoonradiocontact tusschen Medan en Siantar, de detacheering van verbindingsofficieren bij de wederzijd- sche staven, de evacuatie van de nog steeds in het kamp Lawasegalagala verblijfhoudende vrouwen en kinderen van KNIL-militairen. de verstrekking van informaties omtrent 13 gekidnapte Nederlanders ten einde hun familie leden te kunnen inlichten, de regeling van de werkzaamheden en den status van de politie Negara Repoeblik Indo- nese en de gezamenlijke verzorging van 5.000 verplaatste Indonesiërs in Wes telijk Medan. De besprekingen verliepen in een aangename sfeer Beslissingen konden echter niet worden genomen, aangezien de Indonesische gedelegeer den eerst ruggespraak wenschten te houden met het Republikeinsche be stuur te Siantar LORD KILLEARN OPTIMISTISCH. Lord Killearn verklaarde aan het slot van de maandelyksche voedsel-confe- rentie in Singapore, dat de verschepin gen bestemd voor Ned.-Indië op het oogenblik beter doorkomen, ofschoon gedurende Februari en Maart ernstige moeilijkheden optraden bij de voedsel voorziening rond Soerabaja en van het niet gerantsoeneerde gedeelte van Ba- tavia's bevolking. Over het geheel ge nomen, zoo ze die Lord Killearn, heeft Ned.-Indië echter zijn critiekste perio de doorgemaakt en van April af wordt verwacht, dat een verbetering zal op treden. Wij helpen het hem hopen JAPANSCH SCHRIKBEWIND TE MAKASSAR. Doodstraffen geëischt. Onder groote belangstelling heeft de auditeur-militair bij den temporairen krijgsraad te Makassar, mr. Emanuels. requisiteur genomen tegen een aantal Japansche oorlogsmisdadigers: den dood straf eischte hij tegen Nattajama, Ta- naka en Ino: vijf jaren tegen Takizawa en Kumura. Allen waren deelnemers aan het schrikbewind van de Japansche po litie te Makassar in de jaren 1943 en 1944. waarbij honderden personen ge arresteerd en gemarteld werden- Voor den inspecteur van politie Issimaru. die onschuldig werd geacht, werd vrijspraak gevraagd. Dagorder aan gedemobiliseerde oorlogsvrijwilligers. Op last van den Minister van Oorlog is de volgende dagorder door de com- handanten van regimenten c.q batal jons en overeenkomstige dan wel zelf standige kleiner onderdeelen, zoomede door hoofden van staven, inrichtingen, diensten enz. persoonlijk ter kennis ge bracht van de oorlogsvrijwilligers, die gisteren zijn gedemobiliseerd: „Op 1 April verlaat gij de gelederen der Koninklijke Landmacht om terug te keeren in de burgermaatschappij. Gij hebt ons vaderland goede dien sten bewezen door het in het moeilijk tijdperk mogelijk te maken een gewa pende macht te vormen, die de gealli eerden belangrijke diensten bewees in de laatste phase van den strijd om de vrijheid en vervolgens mede hielp orde en veiligheid te bewaren in een nog veelzins ontwrichte maatschappij Ik betuig u hiervoor mijn dank. Gij hebt het leger iets gegeven, maar naar ik hoop hebt gij in uw vrywilli- gen diensttijd ook iets ontvangen, dat u zal helpen een eervolle plaats in de maatschappij in te nemen. Het gaat u allen wel". ROEKELOOS AMERIKAANSCH ,,ZAKEN"-MAN. Hier doen we 't kalmer aan! De 35-j. importeur Joseph Stern uit New York, die voor een zakenreis in ons land vertoeft, was op het station D. P. op een rijdenden trein gespron gen. welke in de richting Dordrecht ging. Tijdens den sprong verloor hij echter zijn valies, dat op het perron terecht kwam. Dit voorval noopte hem ter hoogte van den Molenwaterweg uit den trein te springen. Deze had op dat moment reeds een aanzienlijke vaart. De man waagde het er echter op, doch kwam met zoo'n kracht met het hoofd tegen een seinpaal, dat hy be wusteloos neerviel, per auto van den GGD werd S. naar 't ziekenhuis Berg weg vervoerd, waar hy gisteravond nog niet bij bewustzijn was gekomen. TEEKEN VAN VERWILDERING Tijgers rond Medan. Als teeken van verwildering in het vroeger cultuurgebied van Deli meldt het te Medan verschijnende blad „Me- dan-Bulletin", dat aan de stadsrand van Medan in de omgeving van het vlieg veld een dezer dagen tijgers zijn waar genomen. BEGRAFENIS VAN OUD-MINISTER H. VAN BOE YEN. Het stoffelijk overschot van den oud- minister van Binnenlandsche Zaken, H. van Boeyen, zal morgenmiddag om 2 uur ter aarde worden besteld op de begraafplaats „Rustoord" te Amers foort. Voor deze plechtighed zal om 12.30 uur in de kapel van de stichting „Zon en Schild", eveneens te Amers foort. een rouwdienst worden gehouden. Ingezonden Mededeeling. Voorjaarsmoeheid In het voorjaar zijn velen niet opgewassen legen de moeite en zorgen van dngclijksche beslom meringen De winter heeft de reserves verbruikt en de zomer zon komt nog niet te hulp. Maar Sanatogen kan U helpen. Reeds na een kort maar regelmatig ge bruik van Sanatogen verdwijnen Uw moeheid en dat lusteloos gevoel. Ze maken plaats voor geestelijke frischheid en licha melijk welzijn. Begin nog heden Sanatogc-n te gebruiken en voor jaarsmoeheid zal voor U niet bestaan. He1 zooinnleekond roedtel. Nederlanders ter orienteering naar Djogja. ONDER HEN DE HEEREN VAN POLL EN PALAR. Heden is een gezelschap Nederlanders voor een korte oriëntatiereis uit Batavia naar Djogja vertrokken. Het gezelschap bestaat uit het lid der Commissie-Ge neraal. den heer M. van Poll, den secre taris- der Commissie-Generaal, mr. J. de Visser, mr. A. Bongaert van den R.V.D., den onlangs benoemden pers attaché te Canberra, den heer J. J. van der Laan, den directeur van .,Vry Ne derland", den heer C. de Koning, prof. dr. R. F. Beerling van de nood-univer siteit te Batavia, den heer R. Keule- mans van het Departement van Sociale Zaken en het Tweede Kamerlid, den heer L. N. Palar. Zondag a.s. zal het gezelschap weer terugkeeren. Aankomst van vier repatrieeringsschepen. TIJDENS DE PAASCHDAGEN. Tijdens de a.s. Paaschdagen kan de aankomst van niet minder dan vier schepen met repatrieerenden uit Indië, in ons land worden tegemoet gezien. Het eerste is de „Oranje", die Vrij dagavond te Amsterdam wordt ver wacht. De debarkatie zal dan volgenden dag plaatsvinden. Op Eersten Paaschdag volgt de de barkatie van de „Johan van Oldenbar- neveldt". die eveneens op Zaterdagavond te Amsterdam wordt verwacht. Het derde te Amsterdam aankomende schip de „Poeloe Laut" arriveert den Tweeden Paaschdag. terwijl de „Tosari" als vierde schip tet Rotterdam binnen loopt en vermoedelijk Dinsdag 8 April aldaar wordt gedebarkeerd. Onze Indische politiek HOE EEN VADER HAAR AAN ZIJN ZOONTJE UITEENZET. Een lezer, die momenteel in Batavia vertoeft, zond dezer dagen aan zijn zoontje hier te lande een door de Re publiek uitgegeven postzegel van „3 sen", waarop een afbeelding voorkomt van een karbouw, die zijn ketenen verbreekt. Hij geeft daarbij aan de hand van deze voorstelling een populaire toelichting op de politieke ontwikkeling in Indië. wel ke wij van wege haar merkwaardigheid hier laten volgen, zonder daarmede van onze onverdeelde instemming met zijn visie te willen doen blijken: „Waarom maakt die karbouw zijn ketting stuk? Het is erg dom van die karbouw, want nu moeten ze een smid heelemaal uit Holland sturen om die ketting weer te maken. Dat is natuurlijk wel leuk voor die smid, want nu mag hij heelemaal per Skymaster naar Indië, en misschien mag hij zijn kinderen wel meebrengen, om ook eens hier te kijken. Maar mis schien is de ketting wel zoo kapot, dat ook die smid uit Holland hem niet meer maken kan. Want een karbouw is heel sterk en die Hollandsche smid heeft de laatste jaren alleen maar kettingen vóór Hollandsche koeien gemaakt en voor Hollandsche koeien heb je geen sterke kettingen noodig die zijn zoo tam. En nu dacht je misschien, dat als die ket ting niet meer gemaakt kan worden, dat die karbouw dan zonder ketting mag blijven, mis hoor, een karbouw als op die postzegel staat, moet altijd aan een ketting Als de Hollandsche smid hem niet maken kan, dan komen er een En- gelsche en een Amerikaansche smid en die hebben samen een lange, dunne, maar heel erg sterke ketting gemaakt dan maken ze de karbouw daaraan vast. Die ketting is zoo dun. dat de karbouw hem bijna niet voelt, die ketting is zoo lang. dat die karbouw denkt overal heen te kunnen loopen. Maar die ketting is zoo sterk, dat die karbouw altijd bij die Amerikaansche en Engelsche smid moet blijven. Dat is natuurlijk er pret tig voor die 2 smeden want nu hebben ze een mooie karbouw, en het is natuur lijk erg jammer voor die Hollandsche smid. want hij had die mooie karboif? ook kunnen hebben, als hij maar ge leerd had hoe hij dunne lange maar sterke kettingen moest maken, maar dat hebben ze hem in Holland niet geleerd En hij heeft alleen maar een zaag en een nijptang meegekregen en daar kun je wel een kapotte ketting mee maken, maar geen -nieuwe kettingen. Dat is jammer, maar ook erg dom, dus denk er om, altijd wat nieuws te leeren als er wat nieuws te leeren is". LEIDSCH TRIBUNAAL GEEN BELANGRIJKE ZAKEN. De gisteren gehouden zitting van het Leidsche Tribunaal, welke onder presi dium stond van mr. M. G. A. M. v.d. Kamp. duurde niet lang en bracht geen gecompliceerde zaken aan de orde. De belangrijkste zaak was de zaak A- J. Buschman te Noordwijk, wien ten laste werd gelegd, dat hij aan de Orts- kommandantur had medegedeeld, dat een zekere V.. die reserve-officier was geweest, in zijn woning was ondergedo ken. Bovendien had hij als voorman diensten ten behoeve van de Dultschers verricht, welke werkzaamheden beston den in het contróleeren van arbeiders en het aangeven bij de Dultschers als ze niet doorwerkten Verd. had ook voordeel getrokken uit de door de be zetting geschapen toestanden door hoe veelheden hout en een ijskast, welke hem door de Dultschers waren aange boden, te accepteeren. Verd. ontkende, dat h ijschuldig was aan het oppakken van V. De getuigenverklaringen wierpen echter een ander licht op de zaak- Hier uit bleek, dat verd. wel een zeer onprin- cipieele en onsympathieke houding tij dens de bezetting heeft aangenomen door op alle mogelijke manleren van de Dultschers te profiteeren. J. J v.d. Weide te Leiden was sympa- thiseerend lid van de NSB geweest en lid van de NSNAP om zijn maatschap- pelijken toestand te verbeteren. Hij wist niet. wat deze organisaties beoogden, doch schroomde niet in zijn kamer het portret van Hitier op te hangen. De verdediger, mr F. J. J. Trapman, gaf toe. dat verd. grove fouten had be gaan. welke te wijten waren aan een weinige ontwikkeling en groote onna denkendheid. F. A. A. Bosch te Sassenheim was vrij willig gaan werken op het vliegveld Val kenburg en was ook als metselaar in Duitschland werkzaam geweest, had daar versterkingen tegen de geallieerden aangelegd en toezicht gehouden op Rus sische krijgsgevangenen, Verd. ontkende, dat hij gewapend was geweest met een geweer. De zaak C M. Grullemans te Leiden kwam niet aan de orde wegens ziekte van den beschuldigde. SCHEEPSBERICHTEN. Delfsha venRotterdamOasablanoa, pass. 29/3 Duaigeneas; Noordam, 31/3 van Rotterdam te New York; Onralo, Sout hamptonReykjavik, pass. 29/3 Spithead, Araik, 30/3 van Antwerpen te La-s Palmas; Rirmiiragham, 31/3 van Hamllnigen naar Goole; Borrvrlf, 29/3 van Port Talbot te Southampton1; De Ruyfcer, 30/3 van Lon den naar Emden; Fran ka, 31 Maart van Rotterdam te Gl-asson; Hout man. 31/3 van Portland! te Glasgow; Im port, 31/3 van Bordeaux vla La Palllce naar Rotterdam: Jacoba, 29/3 van Shore- ham te Londen-, Jnne, 31/3 van Bordeaux naar Antwerpen; Oranjepolder, 30/3 van van Rotterdam te Londen; Prima, 1/4 van Klngslynn naar Rotterdam; Qua Vadis, 29/3 van Shoreham naar Rouen; Van Gelder, 31/3 van Grangemouth n. Rotterdam; Viking, 31/3 van Boulogne te Swansea; Willem Barendsz, Gibraltar Antwerpen, 31/3 te Ferrol (Spanje), (Foto Van Vliet) De beide directeuren, de heeren N. G. en N Spaargaren met hun dames te midden van den ryken bloemenschat, welke zij ter gelegenheid van dit eeuw feest mochten ontvangen. Staande van links naar rechts de heer A. J. Spaar garen. oud-commissaris en ir- J. Leyh, adviseur der firma. Een onafgebroken stroom van bezoe kers heeft gistermiddag eenige uren lang in het in een bloemenkin her schapen „Gulden Vlies" wij telden ruim honderd bloemstukken - de ge legenheid aangegrepen om de directie van de Leidsche Caramelfabriek v/h Backer Co.. den heeren N. G. en N. Spaargaren, gelukwenschen aan te bie den in verband met het eeuwfeest van deze firma. Naast een zeer groot aantal zaken relaties en vrienden merkten wij hier o.m- op de heeren mr. F. J. J. Trapman en S. M. J, Wijtenburg. namens de Leidsche Vereeniging van Industrieelen, mr. M. B. Vos van het departement Lei den van de Mij. van Nijverheid en Han del en mr. A. Bueno en C. A. va.Krcon namens de ondervakgroep vin fabrie ken van Bakkerijgrondstoffen. Van het gemeentebestuur, dat verhinderd was aanwezig te zijn. was een schrijven van gelukwensch binnen gekomen. Wim. 29/3 van Swansea te Londen. K.N.S.M. Vulcanus, 31/3 van Malaga naar Gibraltar: Flnga. 1/4 v<an Amster dam naar AlexandriëOmen. 31/3 van Lelxoes naar Lissabon. Hercules, 31/3 te G&ndla; Borgfred, 30/3 van Trinidad n. Paramaribo; Hallingdal, 31/3 te Curaoao; Llsta, 31/3 te Curacao; Lobos, 31/3 te Paramaribo; Merleen, 31/3 van New York en te Paramaribo; Ariadne, 31/3 te Lis sabon. Mij. Nedenland Mapla, 26/3 van Madras naar Calcutta; Manoeran. 30/3 van San Francisco naar Batavia; Van der Waal, 30/3 van New Orleans naar Kaap stad; Tablon, 31/3 te Batavia; Tawall. 31/3 v. SLaln naar Los Angeles, Tarakan, 30/3 ran Batavia naar Amsterdam; Radja 31/3 te Durban. Mij Oceaan Polydorus, 29/3 van Batavia naar Amsterdam; Meleus, 30/3 van Colombo naar Amsterdam. Hij kreeg zijn Belastingvoorstellen er door (Van onzen parlementairen redacteur) De Tweede Kamer kwam gisteren bij een ter afdoening van de loopende agen da voor het Paasch-recès. met de drei ging op den achtergrond, dat er 's avonds moest worden teruggekomen. Daarom was het voor menigeen een ver rassing. dat begonnen werd met een in terpellatie-aanvrage. En nog wel door een lid van een der Regeeringspartyen. Maar haar inhoud stemde blijkbaar al len tot voldoening. De heer Joekes (Ar beid) vroeg n 1. verlof, om de ministers van Econ. Zaken. Landbouw enz Fi nancien en Justitie te interpelleeren over de fraude en knoeierijen bij den in- en uitvoer en bij de voortbrenging en verdeeling van goederen, waaraan ons volk dringend behoefte heeft. Na af handeling van de agenda zou over deze aanvrage worden beslist. Het werd 's avonds half acht, eer praeses v. Schaik kon voorstellen, haar toe te staan en te doen houden op een nader te bepalen dag. Aldus werd besloten. De lange uren daarvoor waren nauwe lijks voldoende voor de beraadslagingen over de beide voorstellen van minister Lieftinck. De bewindsman antwoordde de sprekers van de vorige week in een rede van meer dan twee uren. Veel van wat de Dultschers hier op belastingge bied hebben ingevoerd, blijft gehand haafd. aldus bekende hymeer dan hem lief is- Alleen de ergste belemmeringen voor het, economische leven waren weg gewerkt. Belastingherziening is een zaak van langen duur en kon thans niet ge schieden. Ons belastingstelsel zal ook meer en meer moeten worden aangepast aan dat van België en Luxemburg met het oog op de komende samenwerking. De minister geeft dan in het kort zijn inzichten in de belastingpolitiek. De uit eenzettingen van den heer Teulings (Kath.) had spr. zeer aantrekkelijk ge vonden en hy dankte hem voor zijn steun. Beiden staan zij niet aanvaar dend maar critisch tegenover het maat schappelijk bestel. De minister heeft de /"FEUILLETON" Vloor JOHN DICKSON CARR Vertaald door ALICE VAN ITERSON gezicht zou uitlachen, of een deuntje 2) Zij zat bij een groote tafel met een in drukwekkend inktstel. Ned legde zijn hand op de hare. Zij hadden Engelsch gesproken wat de kleine rechter niet verstond. Hij kuchte, draaide zich om en begon met hartstochtelijke belang stelling een schilderij te bekijken, dat boven de boekenkast hing. Eve vroeg zich opeens af, en Neds hand de hare stevig vasthield, of ze van plan waren haar wil te dwingen terug te gaan naar Ned. Wat Ned zei, was in zekeren zin waar. Met al zijn charme en zijn intelligentie was hij zoo weinig bewust van den wree- den trek in zijn karakter als een kind. Wreedheid zelfs de tragi-komische „geestelijke wreedheid, die Eve altijd had veracht als een schijnheilige halve maatregel zou op zichzelf voldoende reden tot scheiding zijn geweest. Maar de zaak was nu veel ernstiger en het moest uit zijn. „Het huwelijk", zei de rechter tegen het schilderij boven de boekenkast, „is de eenige staat van volkomen geluk, vóór man en vrouw". „Eve", zei Ned, „wil je me nog één kans geven?" Een liefhebberij-psycholoog op een partijtje had Eve eens gezegd, dat zij gevoeliger voor suggestie was dan de meeste menschen. Maar toch was zij niet. gevoelig genoeg voor deze sugges tie van Ned! De aanraking van zijn hand gaf haar geen enkele emotie, behalve, dat het haar min of meer irriteerde. Eén ding was waar: Ned hield van haar.... Op zijn manier. Een oogenblik aarzelde zij. Er was iets aanlokkelijks in om toe te geven, om al het gezeur en de herrie en de narigheid te vermijden, eenvoudig door ..ja" te zeggen. Maar ,ja" zeggen uit zwakheid, alleen om last te voorko men, daar werd je niet wijzer van. als het óók beteekende- terugkeeren naar Ned en de manieren van Ned en de vrienden van Ned en een leven, waar in je voortdurend het gevoel had. dat je vuile kleeren aan had. Eve wist niet of zij den rechter met zijn snor in zijn gaan huilen „Het spijt mij", zei ze toen ze opstond. De rechter draaide zich om en er was een vonkje van hoop in zijn blik. „Pardon, madame?" „Nee, het gaat niet door", zei Ned. Eén seconde lang was zij bang geweest dat hij iets kapot zou gooien in een aan val van woede, zooals zij wel meer had meegemaakt. Maar de bui dreef ook weer over. als hij al ooit van plan geweest was om te gaan smijten. Hij stond daar en keek haar recht aan. terwijl hij met wat los zilvergeld in zijn zakken rin kelde Hi) glimlachte, waardoor zijn sterke, witte tanden te zien kwamen. Om zijn oogen verschenen fijne, kleine rimpeltjes. „Je houdt nog altijd van mij en dat weet je heel goed ook", constateerde hij met een naïveteit, die bewees, dat hij het zelf geloofde. Eve nam haar handtasch van de tafel. „En ik zal het je bewijzen, dat beloof ik je", voegde hij er aan toe. Toen hij haar blik zag, werd zijn glimlach bree der. „O. ik bedoel niet nu! Je moet eerst een beetje bekoelen; of misschien opgewarmd wordenIk ga een tijdje naar het buitenland. Maar als ik terug kom Hij kwam niet terug. Vastbesloten de buren te trotseer en, maar in durenden angst voor hetgeen zij zouden kunnen zeggen, bleef Eve in La Bandelette wonen. Zij had zich geen zorgen behoeven te maken. Niemand be kommerde zich om hetgeen er gebeurde in villa „Miramar" in de Rue des An- ges. In badplaatsen zooals La Bande lette dat alleen maar leefde voor het korte seizoen, als de Engelsche en Ame- eenzaam, maar zij had toch geen lust rikaansche toeristen er hun geld in het Casino kwamen verliezen heerschte een soort nieuwsgierigheidsvacuum. Eve Neill kende niemand in de Rue des An- ges en niemand kende haar. Gedurende het voorjaar en nader hand. toen het zomer werd, wisselde het publiek, dat La Bandelette bezocht, voortdurend. Het plaatsje met zijn grap pige geveltjes en crimineel geschilder de huisjes leek op een stadje uit een film van Walt Disney. Het rook er heer lijk naar pijnboomen; open rijtuigjes reden met vlugge paardjes en rinkelend tuig langs de breede lanen. Dicht bij het Casino stonden twee groote hotels, „Donjon" en „Brittany" met hun vroo- lijke zonnetentjes, en staken hun nage maakt Gothische torentjes de blauwe lucht in. Eve vermeed het Casino en de bars- Na het leven met Ned. met al de hoofd pijn en de vermoeienis, was zij over spannen en tegelijkertijd verveeld: een gevaarlijke combinatie. Zij voelde zich 83). Héla! Joris!" riep Panda, achter den vos was aangehold. „Ach. mijn makkertje!" zei Joris. „Zijt ge daar? Ik vermoed, dat ge nu wel Uw ontslag zult willen hebben, niet waar? Welnu, ge kunt het krijgen! Ge hebt in mijn dienst veel geleerd dat hebt ge bewezen, door Uw toespraak tot den koning! Ge zult het ver bren gen! Onze wegen moeten zich echter scheiden en daarom zal ik U een zeer fraai getuigschrift uitreiken, wanneer ge de moeite wilt nemen om het te ko men halen!" „Dat getuigschrift kan je houden!" zei Panda. „Maar mijn ontslag neem ik wel! Ik hoop dat je je leven zult be teren, want anders kom je op een keer werkelijk eens aan de galg. En dan zal ik er niet zijn om je te redden. Het beste met je!" Panda draaide zich om en liep flui tend de weg af. „Vaart wel!" zei Joris, zijn hoed af nemend Toen wandelde hij verder. „Eer alleraardigst manneke!" prevel de hij peinzend „Het was mij een ge noegen hem te leren kennen! Inderdaad een genoegen! En nu: LectoriSalutem (Den lezer heil) zoals wij latinisten zeggen. in gezelschap. Soms speelde zij golf vroeg in den morgen, als er niemand anders op het veld te zien was of zij reed paard in de met laag kreupel hout bedekte duinen. En toen ontmoette zij Toby Lawes. De familie Lawes woonde nogal on aangenaam precies recht tegenover haar in de Rue des Anges. Het was een korte, smalle straat, met huizen van wit en rose steen, en ommuurde tuin tjes er omheen. Maar de straat was zoo onpleizirig nauw. dat je precies in de ramen van de huizen aan den overkant kon zien. En dat gaf dikwijls vervelende gedachten- Het was vaak voorgekomen, dat Eve, gedurende haar huwelijksleven met Ned, haar overburen had opgemerkt. Er was een oudere heer het bleek, dat hij Sir Maurice Lawes was. Toby's vader die een paar keer zeer opvallend naar hen had gekeken, alsof hij ergens ver baasd over was. Zijn vriendelijk, asce tisch gezicht was in Eve's herinnering gebleven. Dan was er een meisje met rood haar en een opgewekte oudere da me. Maar Eve had Toby zelf nooit ge zien vóór dien morgen op het golfveld. Het was een stille, warme ochtend in het midden van Juni. Er waren nog niet veel menschen wakker in La Ban delette. Het gras en de aarde waren be dekt met dauw en de rij pijnboomen, die de wacht hielden langs de kust, stonden als het ware in een kom van hitte en stilte. Eve speelde dien morgen slecht en zij kwam bovendien in een zandkuil terecht- Zij voelde zich ellen dig en opstandig na een slapeloos door- gebrachten nacht. Zy rukte de tasch met golf-clubs van haar schouders en gooide het ding neer. Op dat oogenblik haatte zy het spel. Zij ging op den rand van den kuil zitten en dacht. na. Op hetzelfde moment kwam er een bal aanvliegen, en kwam in het gras te recht. toen rolde hy verder en bleef in het zand liggen, een eindje van haar eigen bal vandaan. „Idioot!" zei Eve hardop. De bal werd een paar minuten later gevolgd door een jongeman, die op zijn gemak kwam aanwandelen en op haar neerkeek. „Goeie genade!", zei hy- „Ik wist niet. dat u hier was". (Wordt vervolgd) overtuiging, dat ook de Anti-Revolution- nairen het daarin principieel met hem eens zyn Als de heer v.d. Heuvel (A.R.) huiverig is om den minister op zyn fis calen treinreis verder te volgen dan het eerste station, dan ziet genoemde heer naar spr.'s meening toch het bescheiden kerktorentje van Voorburg aan voor de machtige contouren van de basiliek van het- Kremlin De minister is niet be reid om hier te zeggen of hij het eens is met het boek over de belastingpoli tiek van den heer Hofstra (Arbeid). Spr. staat hier niet als lid van de P. v d A. doch als raadsman der Kroon, zyn reisgidsen zijn sociale rechtvaardig heid en economische doelmatigheid. Waar hy daarmede uitkomt, laat hy gaarne aan hooger leiding over. De minister behandelde vervolgens uitvoerig de economische, sociale en fis cale aspecten van het wetsontwerp, wy stippen hieruit aan, dat Z. Exc. ook het betoog van den heer Hofstra onder- schryft behalve waar dat het karakter aannam van een requisitoir tegen de ondernemers: al gaf de geest van jaar verslagen als dat van de Robaver aan leiding tot bittere woorden- De onder nemingen dat is heel iets anders dan de ondernemers hebben verlichting van den belastingdruk noodig. Niet al leen voor reserveeringen, voor innerlijke versterking, maar ook ter verkryging van een behoorlyk rendement. Dit laat ste vooral om het buitenlandsch kapi taal tot investeering te brengen. Verge- ïyking met het Engelsche tarief van in komstenbelasting. speciaal wat betreft het belastingvrije minimum, gaat zonder meer niet op. Daar stijgt het tarief ver der met sprongen. Ook wordt den Ne derlander op sociaal gebied heel wat meer geboden dan den Engelschman. De minister besluit zyn rede met een verontschuldiging voor het dorre en technische karakter daarvan. Hetgeen voor ons een reden Is, om verder maar niet op de finesses in te gaan. De republieken werden althans eennigs- zins gekruid met verdere beeldspraak over den fiscalen trein, waarin de heer Teulings slechts tot Utrecht mee wilde reizen; de heer Joekes hoopte tot in stappen te verlokken door er op te wij zen. dat in elke coupé een noodrem aan wezig was De heer v.d. Heuvel bleef evenwel een ander vervoermiddel pre- fereeren. Toen volgde een urenlag debat over de ingediende amendementen. Dat van den heer Hofstra, om de naaml. vennootschappen op de verlaging van druk te laten wachten tot ook de natuuriyke personen die zouden krijgen, werd verworpen met 29 tegen 40 stem men Andere amendementen lokten nog spannender stemmingen uit. De voor zitter deed een beroep op de leden, om hun spreekbeurten te bekorten, en de Kamer kwam zichtbaar in een vacantie- stemming. maar de deskundigen gaven geen kamp en debatteerden con brio voort Het amendement-v.d. Feltz om den ongehuwden tegemoet te komen noemde de minister volstrekt onaanne- meiyk Het thans voorgestelde bracht den fiscus toch al ruim 20 millioen min der op dan het oorspronkelyke plan. De voorsteller trok het daarop in. Ook dat tot vermindering van de successierechten in rechte iy n werd verworpen. Slechts ee nige amendementen van redactioneelen aard, die geen financieele gevolgen mee brengen werden aanvaard Het wetsont werp werd ten slotte z.h.st. aangeno- munisten tegen zyn. men onder aanteekening dat de com- De wyziging Besluit Ondernemings belasting 1942 werd eveneens zh.st. aangenomen, na verwerping van een amendement ten gunste van den land bouw van den heer v.d. Heuvel (A.R.) Aan het eind passeerden eenige na turalisatie-ontwerpen den hamer en be sliste de Kamer over de interpellatie- aanvrage van den heer Joekes als bo ven vermeld. Toen ging de Kamer op Paasch-recès.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1947 | | pagina 2