Indië-probleem in Eerste Kamer
Debatten in grootschen stijl!
(Van onzen parlementairen Redacteur)
In aanwezigheid van vele deskundi
gen op de gereserveerde tribune, doch
overigens zonder extra belangstel
ling van het publiek, maakte de
Eerste Kamer gistervoormiddag een
aanvang met de behandeling van
de begrooting van Overzeesche Gebieds-
deelen. Woordvoerders namens K.V.P.,
A.R., C.H. en Vrijheid lieten zich be
reids hooren en kwamen met weidoor -
wrochte beschouwingen, die stegen tot
het hoogste peil van parlementaire wel
sprekendheid.
Doch het meest werden wy getrof
fen door den ernst hunner betoogen
en de liefde, die daaruit sprak voor
Indië en Nederland. Een liefde, waar
in geen voor de anderen onderdeed.
Terwfjl by alle verschil van inzicht,
welke soms en met name in de pun
tige redevoering van den heer Polle-
ma (C.H.) tot scherpe critiek leidde,
de wil tot samenwerking °n nationa
le eenheid in dit nationale vraagstuk
als hoofdmotief tot uiting kwam.
De heer Pollema had dan ook de M.
v. A. niet door minister Jonkman alleen
geteekend willen zien, doch op zijn
minst ook door den minister-president.
En de heer Kerstens wenschte mede de
aanwezigheid achter de regeeringstafel
van de ministers van Buit. Zaken, Fi
nanciën en Econ. Zaken. Thans zat
daar alleen minister Jonkman, Na de
pauze kwam ook minister Beel, 'die zich
wegens ambtsbezigheden in den mor
gen had laten verontschuldigen; het
geen praeses Anema had verzuimd me
de te deelen, met het gevolg dat de heer
Pollema tevoren extra aanleiding daarin
vond om te fulmineeren over gebrek
aan deferentie bij de Regeering jegens
de Eerste Kamer.
De verleiding is groot, om uitvoerig
verslag te doen van de brillante rede
voeringen, waarin vaak met één streek
een heele situatie werd geteekend: „De
Repoeblik gaat in het rood gekleed" al
dus Pollema met den titel van een der
werken van Theun de Vries maar
het is niet doenlijk hier te treden in
alle beschouwingen over hetgeen ach
ter ons ligt. Hoe verhelderend menige
uiteenzetting ook was; gevolg van de
langduriger voorbereiding. Wij willen
ons voornamelijk bepalen tot wat zich
na de Tweede-Kamerdébatten afspeelde.
En dan critiseerde de heer Pollema
de toespraak bij de installatie van de
Commissie-Generaal door minister
Jonkman, als ware er slechts sprake
van een partij-politieke aangelegenheid.
Op het credit van de Regeering stelde
spr. het feit, dat zij in korten tijd een
uitstekend leger in Indië op de been
had gebracht, waardoor wij thans in
staat zijn veiligheid en orde te brengen.
Fel hekelde spr. de uitlatingen van
den minister in de Tweede Kamer over
de Indische paragraaf in de Grondwet,
die goed is en met zorg destijds door
regeering en parlement geredigeerd.
„Hoe kan een dienaar der Kroon zóó
denigreerend over de Grondwet spre
ken?" riep de heer Pollema uit.
Spr. wees voorts op het geringe ver
schil tusschen de moties van Schouten
en van de heeren Romme en v. d. Goes
van Naters. De standpunten loopen niet
ver uiteen. Maar de motie-Schouten
zei niets ten nadeele van Linggadjati;
constateerde slechts dat Linggadjati in
feite prejudicieert op de Rijksconferen
tie. De motie-Romme-v. d. Goes daar
entegen beperkte de 17 punten tot
„niets meer en niets minder" dan wat
Regeering en Kamer in Dec. uitspra
ken, Dat mag de minister in deze da
gen wèl bedenken. Hij weet precies, wat
de Tweede Kamer wil. Spr, wenschte,
ter beoordeeling van het komend ber
leid van den minister, een positief ant
woord op de vraag, of de heer Jonk
man aanvankelijk bereid was geweest,
om de 17 punten zonder eenig commen
taar te accepteeren?
Onus Dlstrifoutaehoekje
PETROLEUM VOOR KOOK-
DOELEINDEN EN VERLICHTING.
Het C.D.K. deelt mede, dat de onder
staande bonnen van de kaarten voor pe
troleum voor kookdoeleinden gedurende
de maand Maart 1947 elk recht geven
op het koopen van vier liter petroleum.
Kaarten UA 611: bon A 17 t/m, A 20,
Kaarten UB 611: bon B 09 en B 10,
Kaarten UC 611: bon C 05.
Voorts geeft bon D10 van de kaart
UD 611 voor verlichtingsdoeleinden
recht op 6 liter petroleum.
Maar de kern van het vraagstuk is,
volgens den heer Pollema. de positie der
Kroon. Hij wijst op de bewoordingen
daaromtrent in Grondwet en Basis
overeenkomst, en op den verschillenden
uitleg, daaraan door onderscheidene in
stanties b.v. in de M. v. A. en door
Romme gegeven. Is er verschil van in
zicht? Goed. Doch men formuleere
zulks dan. Als de minister het niet
doet, loopt hfj kans dat de Kamer het
zal doen. Spr. wenscht voortdurende
controle op de verdere onderhandelin
gen der Commissie-Generaal en oppert
de idee. om eenige loyale Inheemschen
tot minister zonder portefeuille te ma
ken.
De heer Stikker (P. v d. V.) wijst op
de nieuwe fase, die wij met Linggadjati
zijn ingegaan en beperkt zich tot de
realiteit van het oogenblik. Voorshands
kan hij het beleid der Regeering niet
als juist aanvaarden. Hij verhaalt van
zijn bevindingen in Indië gedurende een
recente reis. Er heerschen in het ge
bied der Repoeblik armoede, honger en
terreur. Nu blijkt juist te zijn, wat Van
Mook in 1945 in zijn advies aan Mount-
batten schreef, dat de republikeinsche
overheid een marionetten-regeering is.
In Indië spreekt iedereen over de on-
eenigheid in den boezem van de C.-G.
Het land wordt leeggezogen; de corrup
tie neemt hand over hand toe. Wij
kunnen de exhorbitante kosten aan' mili
taire uitgaven niet blijven dragen. De
economische nood van de inheemschen
dreigt tot een ineenstorting te leiden.
De schendingen van het Bestand zijn
niet te tolereeren. Het beleid voert tot
ondergang van de volken in Indië èn
in Nederland. De uitspraak der Tweede
Kamer is even definitief als de weige
ring ginds om te teekenen. Hoe de uit
komst ook moge wezen, de regeering zal
de economische omstandigheden derin-
heemsche bevolking moeten verbeteren
om een ineenstorting te voorkomen.
-
O
De heer Kerstens CK.V.P.) acht de
behandeling hier te lande te eenzijdig
staatkundig. Hij belicht de historisch-
politieke. de economische en financi-
eele aspecten. Ook cultureel is er te
weinig aandacht besteed. De Comm.-
Generaal dient met een cultureel lid te
worden uitgebreid; desnoods moet daar
voor de staatsrecht-expert verdwijnen.
Ook critiseert spr. het feit. dat thans
opnieuw leden in de C.-G. Vorden be
noemd, die geen Indische ervaring heb
ben. De economische vooruitzichten
kunnen niet in verdragen worden vast
gelegd. De C.-G. mag dat wel beden
ken. Or-2 doelstelling in Indië moet
zijn een New Deal. Linggadjati is het
eenige constructieve plan, dat wij ken
nen. Spr's fractie is het met Linggad
jati eens. Spr. vraagt, of de Regee-
ringsuitleg van het accoord door de C.-
G. te Batavia wel met de noodige zorg
en behoedzaamheid is bekendgemaakt?
De heer Kerstens besluit met te vra
gen, dat de Eerste Kamer zich aanslui-
te bij de Tweede en tegelijk een geluid
van goeden wil late hooren, van goede
trouw en van bemoedieend geloof in de
vrijheid van Indonesië.
De heer Algra (A.R.) brengt hulde
aan de ambtenaren buiten Batavia. Hij
vertrouwt, dat de regeering hun volko
men ohhoudbaren levensstandaard zal
verhoogen en hnn gezinnen naar Indië
zal laten vertrekken.
Spr. keert zich tegen zijn medeleden,
die „het primaat der buitenlandsche
politiek" voorstaan, en prijst het Ned.
volk gelukkig, dat de Regeering deze
stelling heeft afgewezen. Wij moeten
ons niet door Engeland laten leiden.
Waar haalt Engeland het moreele recht
vandaan, om de leiding te nemen in
onze interne aangelegenheden in Indië?
De AR,, willen met vreugde de alge-
heele ontvoogding bevorderen. Niet
omdat wij niet anders zouden kunnen,
doch wijl wij dat als onze taak en plicht
zien. De Regeering heeft zichzelve te
veel de handen gebonden, door te ver
klaren geen geweld te zullen gebruiken.
Het zal er toch eens van moeten ko
men, om orde en rust te herstellen.
Spr. eischt en blijft eischen de vrij
lating van de geïnterneerden. De demo
oratie dient in Indië gevestigd. Malino
is goed, is voortreffelijk; maar Ling
gadjati is de vijand van Malino. Spr.
noemt de verklaring van v. Poll over de
notulen verbijsterend; de rageeringmag
wel aan de C.-G. instructie geven, om
voortaan beter op haar notulen te let
ten. Publicatie der notulen blijft ge-
wenscht.
De heer Algra wijst dan op de ver
schillende interpretaties van Kamervo
tum en Regeeringsverklaring, o.a. op
de mededeeling van den heer v. d. Goes
Streng optreden tegen
luchtvaartovertredingen.
OPHEFFING
VLIEGER-VERBINTENIS MOGELIJK.
Bestonden reeds voorschriften en straf
maatregelen terzake van luchtvaartover
tredingen, verschillende feiten uit de
afgeloopen maanden hebben deze over
tredingen in de bijzondere belangstel
ling geplaatst. Vooral de ramp, begiri
October 1946 in Apeldoorn, waarbij een
laag vliegend militair vliegtuig op een
school neerstortte, verstigde er opnieuw
de aandacht op, dat tegen plegers van
dergelijke overtredingen effectiever moet
worden opgetreden.
De directeur der Rijksluchtvaart-
school heeft thans beslist, dat dege
nen onder zyn bevoegdheid^ die in
ernstige mate de luchtvaartwet over
treden, onherroepeUjk van hun ver
bintenis als vlieger zullen worden ont
heven.
Voorts zijn aan de ministers van Oor
log en van Marine voorstellen gedaan,
welke hierop neer komen, dat tegen mi
litaire overtreders soortgelijke maatre
gelen zullen worden getroffen.
Particulieren dienen van veronder
stelde overtredingen aangifte te doen bij
de plaatselijke politie, rijkspolitie of Ko
ninklijke marechaussee-
Prins Bernhard inspecteert
te Breda.
WIJST MANSCHAPPEN OP
INDISCHE TAAK.
Prins Bernhard bracht gisteren een
bezoek aan de SR.OI. te Breda, gele
gen in het kasteel, waarin voor den oor
log de K.M.A. was gevestigd, ter gele
genheid van de 'beëindiging van den zes-
maandelijksohen opleidingscursus van
een 500-tal leerlingen.
De Prins werd verwelkomd door den
commandant, der S.R.O.I., de «majoor J.
L. H. Antoni. Na de 'begroeting van bur
gerlijke en militaire autoriteiten, waar
bij wjj o.a. den burgemeester van Breda,
de heer B. van Slobbe, zagen, schalden
commando's over het plein en werd het
Wilhelmus gesipeeld door de militaire
kapel, „De Pofferts" van de territoriale
troepen. Vervolgens inspecteerde de
Prins de door majoor C. Zaaijer ge
melde aangetreden troep. Na deze in
spectie richtte de Prins zich in een
korte toespraak tot de manschappen. De
Prins wees hen op de komende taak in
Indië. „Wees steeds een voorbeeld in
alle opzichten en weet dat het handha
ven van orde en rust veel van u zal
eischen", aldus de Prins. In het En-
gelsch richtte Prins Bernhard zich
daarna tot de Engelsohe officieren, die
onder commando van major Fairless, als
raadgevers bij de instructies waren op
getreden. De Prins besloot met er op te
wijzen, dat het van het ontwikkelen en
uitdragen van het in de afgeloopen
maanden geleerde, zal afhangen of de
manschappen goede officieren zullen
worden.
Daarop onving de best geslaagde leer
ling serg. maj. J. Steentjes uit handen
van Pains Bernhard een fraai uitge
voerde officierskoppel. Serg. maj. Steen
tjes heeft met de Irene-Brigade de in
vasie en verdere veldslagen meegemaakt.
Ten slotte vond nog voor het stadhuis
van Breda een parade plaats.
dat de motie van hem en van den heer
Romme een stuk binnenlandsche poli
tiek was en de Regeeringsverklaring
slechts voor binnenlandsch gebruik be
stemd. Spr. besluit met te verklaren,
dat wij het liever met een zelfstandig
Indië kunnen wagen, dan te wachten
op de rijpheid van Indië tot zelfbestuur.
Als het waarachtig belang van Indië
zulks vordert, dan willen wij zelfs ar
moede lijden met Indië. Maar men solle
niet met overeenkomsten en geve aan
de Ind. volken werkelijk zelfbeschik
king; spr. denkt b.v. aan de Ambon -
neezen Het groote werk dat wij heb
ben te'doen, is het werk der gerechtig
heid.
De heer Kropman (K.V.P.) deed In
den aanvang der vergadering eenige
mededeelingen over het bezoek der par
lementaire commissie aan de West,
waarvan hij voorzitter was. Men was
daar hartelijk ontvangen en vond aller -
wege liefde voor hét Oranjehuis en
dankbaarheid jegens de Staten-Gene-
r^al. Er bestond geen uniformiteit in de
meeningen over aard en omvang der
hervormingen; maar wel een soort wan
trouwen, dat men no? lang zou moeten
wachten.
Praeses Anema ten slotte las nog een
danktelegram voor van het Prinselijk
Gezin voor de gelukwenschen bij de ge-
-"•te van Prinses Marijke.
Heden voortzetting>
XXV-
Het stond zoo doodnuchter in de
krant: „de overtocht over het ijs van
de groote rivieren is op sommige plaat
sen voor personenauto's mogelijk".
Dat is nu alweer een tijdje geleden,
en ik weet niet of het nóg zoo is. Dat
interesseert mij ook heelemaal niet en
ik raad U aan, lezer, er ook geen inter
esse voor te hebben, het althans niet
te gaan probeeren.
Werkelijk, doe het niet. Het is ge
vaarlijk. In ieder geval voor Uw hart!
O
Aleer Ik deze volstrekte zekerheid had
opgedaan heb ik het niet onverdeelde
genoegen gesmaakt in een vrij oud en
nogal open brikje langs de ingesneeuw
de en be-ijsde dijken te kruipen naar
een punt, waar ik dit stukje wintertoe-
risme niet alleen in gedachten in de
krant doch in werkelijkheid in een auto
zou kunnen uithalen.
Uren toeren door de witte eenzaam
heid, nauwelijks meer wetend wó,ér te
rijden, kwam ik eindelijk bij een bordje
„Overtocht personenauto's riïogelijk".
Niemand te bekennen.
Het had kort tevoren gesneeuwd en
er waren geen overtuigende auto-spo
ren. Vaag staken uit het bevroren ijs-
dek boomtakken overeind, op het eerste
gezicht doelloos verspreid tusschen
antarctische ijsbergen en sneeuwvelden.
Ik ben uit mijn wagen gestegen en heb
eens rondgeneusd, liep zelfs enkele
tientallen meters de rivier op, eigenlijk
met de stille hoop dat het zou kraken,
om met zelfrespect mijn verantwoorde
lijkheidsbesef als argument te kunnen
gebruiken om het waagstuk toch maar
niet uit te halen.
Maar het kraakte niet, en ik ben
weer in mijn auto gaan zitten.
Toen begon mijn hart.
Nu moet U weten dat mijn hart vol
gens mijn vrienden op een vrij goede
plaats zit, en dat ik mij niet ieder
oogenblik positief bewust ben van de
aanwezigheid van dit orgaan, zoodat
kennissen die niet myn vrienden zijn
mij wel eens harteloos noemen. Toen ik
m'n motor echter aanzette, was ik mij
zeer wel bewust, een hart te bezitten.
Het zat in m'n schoenen. En het klopte
in m'n keel. Aan den overkant lokte
een vriendelijk dorpje, waar wellicht
een hartig slokje te halen was en mis
schien zelfs een hartspecialist woonde.
Dus schakelde ik in en tufte angstvallig
den dijk af.
Het ijs kraakte niet.
Angstig schuifelde de auto van boom
tak tot boomtak, die naar ik slechts
vermoedde den weg moesten aange
ven. Ineens zag ik geen tak meer. Voor
mij: een ijsberg. Links: ijs en sneeuw.
Rechts: sneeuw en ijs. Ik stopte.
Toen stopte ook mijn hart.
Ik hoorde een gil, die mij in de ooren
klonk als een waarschuwing voor nabij
doodelijk gevaar. Ik durfde mij nauwe
lijks bewegen, draaide mij voorzichtig
om, teneinde naar achteren te kijken,
van waar het geluid geklonken had.
Iets kan in graden stilstaan. Mijn
hart bewees dat door nóg stiller .te gaan
staan, toen ik vijftig meter achter mijn
auto drie druk gesticuleerende mannen
zag komen aanrennen. Gillend alsof zij
mij wilden redden van een wissen dood.
Heel voorzichtig steeg ik uit, waarna
ik geen voet meer durfde verzetten uit
angst, onmiddellijk in een verborgen
wak te trappen.
Toen bereikten de mannen mij en
een van hen hijgde:
„Hé, je moet nog vyf en dertig cent
betalen voor den overtocht!"
Och, mijn hart is weer gaan kloppen.
Vooral toen ik een woedend gebaar
maakte zonder om den aard van mijn
ondergrond te denken, en daardoor te
vallen. Toen klopte mijn hart overal en
overtuigend- Bovendien produceerde het
enkele welgemeende verwenschingen.
Het zat ineens erg hoog. Ongeveer op
m'n tong.
Om het weer naar beneden te spoe
len heb ik aan de overzijde het voorge
nomen hartige slokje genuttigd, na in
driftige vaart om de ijsberg te zfjn ge
slingerd en zonder acht te slaan 'op
boomtakken den overkant te hebben
bereikt.
Werkelijk lezer, doe het niet.
Het is ongezond voor Uw hart.
De schijnbaar eeuwige vorst blijft ook
de internationale politiek verdringen uit
het middelpunt der publieke belangstel
ling.
Nu ja, er gebeurt ook niet zoo heel
veel, behoudens in de Londensche be
sprekingen over Duitschland. maar
daar hooren wij niet veel over.
Er zijn echter booze tongen die be
weren, dat zekere landen aan de Noord
zee een duivelsche straf hebben be
dacht voor onze Oosterburen:
Ze zouden hun koloniën terugkrijgen.
Maar Nederland heeft zich in d.e kou
behoudens warm te loopen over kolo
niale erfenissen ook nog kunnen war
men aan een feest dat klonk als de
klokken, die de geboorte in Soestdyk
verkondigden.
Amerika heeft bij die gelegenheid nog
weer eens getoond, het land der onbe
grensde mogelijkheden te zyn. Dinsdag
18 Februari werd Prinses Maryke ge
boren, docji Maandag 17 Februari zond
een Nederlander in Amerika reeds een
gelukstelegram naar Soestdyk. Toen de
PJC-zender het nieuws Dinsdagmorgen
om vyf uur omriep was het n.l. in Ame
rika Maandagavond.
Tóch een merkwaardig telegram én
tóch het land der onbegrensde moge-
ïykheden.
Tot slot willen wy U verklaren, waar
om deze rubriek vorige week niet ver
scheen. Dat komt omdat de meeste en
beste moppen bestemd zyn voor export
naar het buitenland. Wanneer U dus
een restantje hebt: U weet waar U het
kwyt kunt.
Maatregelen tegen veelvuldige
echtscheiding.
INSTELLING STAATSCOMMISSIE.
Eenige dagen geleden heeft de Minis
ter van Justitie te zijnen departemente
een commissie geïnstalleerd, die tot taak
heeft om de vraag te bestudeeren, welke
wettelyke maatregelen zouden kunnen
worden genomen, ten einde het euvel
der veelvuldige echtscheidingen tegen te
gaan.
Als voorzitter der commissie treedt op
mr. H. de Bie, president van de Arr.-
Rechtbank te Rotterdam; als leden de
heeren mr. J, A. L. M. Loeff, advocaat
en procureur te Rotterdam; mr. H.
Schadee, lid en plv. voorzitter van den
Voogdyraad te Rotterdam en mevrouw
mr. L. C. Schönfeld-Polano, raadadvi
seur in algemeenen dienst by het Mi
nisterie van Justitie. Het secretariaat
wordt waargenomen door mr, C. A. de
Meyere, werkzaam aan het Ministerie
van Justitie.
Inlijving dienstplichtigen
3, 5 en 8 R.I.
De chef van den generalen staf deelt
mede, dat de inlijving als dienstplich
tige op 3 Maart a.s. by het 3e regiment
Infanterie te Bergen op Zoom, het 5e
regiment Infanterie te Schalkhaar en
het 8e regiment infanterie te Amers
foort wegens byzondere omstandighe
den tot nader order is uitgesteld. De
datum van inhjving zal te zyner tijd
worden bekend gemaakt.
Ingezonden Mededeeling
Slapen ho-maar - Pijn des te meer!
Als ge slaapt voelt ge Uw rheumatische
pynen niet, maar juist die pynen ver
oorzaken Uw slapeloosheid. En zóó
verzwakt Uw gestel en weerstandsver
mogen nog méér. Begin daarom zoo
gauw mogelyk die weldadige kruschen-
kuur. K&ischen brengt Uw bloedzuive
rende organen tot krachtiger werking.
De pijnverwekkende onzuiverheden ver-
dwynen, omdat 't bloed krachtiger
stroomt. Pynen vallen van U af, luste
loosheid verdwynt, kortom ge wordt al
gauw weer veerkrachtig en fit. Kru-
schen Salts is verkrygb. by alle Apoth,
en Drog. Fabr. Griffiths Hughes Ltd.,
Manchester (Engeland).
Prins Bernhard begroet de
„Jan van Galen".
Hr. Ms. torpedojager „Jan van Galen"
is gistermiddag te Amsterdam binnenge-
loopen, na op 20 Januari uit Indonesië
vertrokken te zijn.
De commandant zeemacht, schout by
nacht J. A. Gauw, die in Hoek van Hol
land aan boord was gekomen, maakte
den tocht tot IJmuiden mede. Onderweg
sprak hij de bemanning toe.
Prins Bernhard was ter verwelkoming
aanwezig en inspecteerde de beman
ning. Daarna hield de Prins een korte
begroetingsrede. De Prins vertoefde een
halfuur aan boord van den torpedojager.
De aankomst werd opgeluisterd door de
marinekapel.
Het ongeluk met een
Ned.-Indisch vliegtuig.
In aansluiting op het bericht over
het verongelukken van een Ned.-Ind.
Dakota vliegtuig wordt nog vernomen:
Vacantiegangers aan de kust zagen,
hoe de machine op drie mijl buiten de
kust m brand vloog. Het toestel ver
loor snel hoogte, terwyl een vleugel
afbrak, waarna het vliegtuig brandend
neerstortte. Door de hooge zee kon men
er niet in slagen een reddingsboot in
zee te sturen. De Nederlandsche auto
riteiten in Brisbane hebben verklaard,
dat de machine een proefvlucht maak
te. 6 leden van de bemanning kwamen
om het leven.
NIJMEGEN'S WEDEROPBOUW.
Arbeiders- en montage woningen.
Binnenkort zal te Nymegen een begin
gemaakt worden met den bouw van 101
permanente arbeiderswoningen. In
Maart kan de aanbesteding verwacht
worden van 73 arbeiderswoningen, ter-
wyi aan de gemeente Nymegen nog 18
Oostenrijksche huizen zyn toegezegd.
Binnenkort zal met den bouw van een
groot aantal montagewoningen begonnen
worden. Ongeveer 250 van deze wonin
gen zullen op het Galgenveld komen.
De gemeenteraad van Nymegen heeft
een voorstel van B. en W. aangenomen
tot, het verleenen van een crediet van
f. 945.000 voor den aanleg van een ha
ven- en industriebedrijf aan het Maas-
en Waalkanaal, De kosten zullen voor
ruim 1/3 gedeelte ten rtste van het
Ryk komen.
FEUILLETON.
Roman door Winston Graham.
55)
zy keek my van opzy onder haar wim
pers aan. Zooals Engelsche vrouwen,
nietwaar?
Eerst lok je me op glad y's en dan
lach je me nog uit ook!
Nee, Robert, zoo meende ik het niet.
Ik zou het werkeiyk graag weten.
Ik voelde me een beetje rood worden.
Nu, goed dan, zooals Engelsche vrou
wen.
Aan mij is zeker niets rustigs, zei ze
peinzend, zelfs myn uiterlyk niet.
Wees toch alsjeblieft niet zoo
dwaas! Ener blyft je in een leven
als dit immers niets anders over dan je
uit te putten.
Zoo. zei ze koeltjes, vind flj, dat ik
my uitput?
Is dat soms niet zoo?
O. ja....
En je rookt ook te veel. En dan.
Ga verder. Het interesseert my
werkeiyk.
Ik dacht aan Andrews- Nee, de rest
gaat my niet aan.
Gaat myn leven je eigenlyk heele
maal wel iets aan?
Nee, Maar ik zou graag willen, dal
hetIk zweeg.
Spreek je nu als wetenschappelijk
mensch 'of als een vriend die het goed
met my meent?
Als geen van beiden.
Klopt, zei ze. zoo klonk het ook
heelemaal niet.
Ik bied je myn verontschuldiging
aan. voegde ik er aan toe. Als ik on
aardig ben. moet je dat maar aan die
hersenschudding van my toeschrijven
Bovendien zyn er menschen, die je beter
raad kunnen geven. Menschen. die er
het recht toe hebben.
Andere menschen?
Nuof vergis ik my?
Bijvoorbeeld?
Het gaat mfj immers niets aan. Je
zult zelf wel het beste weten, wat Je
doen moet.
Dat heb ik tot dusver ook altyd ge
meend. Over wien heb je het eigenlyk?
Ik gaf geen antwoord. Ik zag in haar
bruine oogen een verbaasden en bijna
vyandigen blik.
Denk je aan myn stiefvader?
Je begrijpt me opzettelyk verkeerd,
zei ik wanhopig. Denk alsjeblieft niet,
dat ik je er eenig verwijt van maken
zal. En je hoeft ook niet te gelooven, dat
ik my tusschen jullie zal dringen. Ik
bedoel natuurlyk Andrews-
Andrews?, zei ze met wyd open
gesperde oogen. waarom Andrews?
Haar onschuldig-doen werkte op mijn
zenuwen. Het heeft immers geen zin
er over te spreken. Laten we die kwestie
laten rusten. Vergeet maar, dat ik er
over begonnen ben.
Zy staarde my aan. Ik krijg van
Andrews opdrachten voor myn werk,
maar hij heeft in myn privé-leven
Toen zweeg zy plotseling.
Och, natuurlyk, wat dom van my!
Er kwam een lichte blos op haar wan
gen.
Maar Andrews heeft my toch beloofd,
je de kwestie uit te leggen. Dat is toch
al te gek
Je hoeft heelemaal geen moeite te
doen-
Ik heb alle reden, dat misverstand
op te helderen. Na de toespelingen, die
je hebt gemaaktRobert, het spyt
me, dat ik zoo langzaam van begrip ben
geweest. Toen we elkaar op dien mid
dag by Andrews voor het eerst ontmoet
ten. kwam ik in peignoir uit de slaap
kamer Maar ik heb Andrews toch
gevróAgd het je uit te leggen. En hy
heeft het me beloofd. Hij moet het ab
soluut vergeten hebben.
Die geschiedenis gaat my immers
niets aan, zei ik stug.
Maar het gaat m y aan. Een oogen
blik leek het alsof zy niet wist. of zy
boos of verlegen moest kyken- Ik kan
my niet voorstellen, dat hy het je met
opzet niet heeft verklaard. Wij hadden
immers geen enkele reden om iets te
verbergen. Luister eens. Robert, het zit
zoo: Ik koop altijd een massa japon
nen. Dat is werkeiyk een stokpaardje
van mij. Meestal koop ik ze by Lorenzo
Co. in Milaan. Af en toe breng ik een
bezoek aan den winkel om nieuwe mo
dellen te passen. Maar heel dikwyis zen
den zy my ook een collectie ter keuze
naar Venetië. Veel van de nieuwe mo
dellen, die ik ontvang, zijn aan den
zoom en de schouders geborduurd of
aan de halsuitsnyding hebben zy by-
voorbeeld een bloempatroon of iets der-
geiyks- Als ik de japonnen ontvangen
heb, trek ik ze dadelijk aan en ga naar
het huis van Andrews. Daar trek ik in
de zijkamer mijn japon uit en wacht,
in mijn peignoir, tot Andrews de codes
ontcyferd heeft, die er op geborduurd
zyn. Op die manier komen wy gewo'on-
lyk in het bezit van informaties over
de Italiaansche luchtmacht. En zoo kre
gen we ook het bericht over de confe
rentie
54). Panda liet zich in de schatkamer
zakken en keek rond „Vermoei U niet
met de grote kisten!" zei de vos aan de
andere kant van het vaam.
„Reik my de kleine kistjes toe. werp
verder losse munten en kleinodiën naar
buiten en verschaf my enkele zakken
die ge ginds gewis zult aantreffen!"
Panda deed zoals de vos hem zei en
>egon te werken. Al gauw rinkelden de
goudmunten en de diamanten om Joris
heen op de grond en de vos hoefde niets
anders te doen dan de schatten in zak
ken to scheppen.
„Bravo, aardig ventje! mompelde hy
tevreden. „Ga zo voort, dan zyn wy
over een half uurtje genoeg gevorderd.
Het is niet nodig, dat wy de ganse
schat van Koning Emmeric medevoe
ren. Wat wij behoeven, is een bewys
voor Zyne Majesteit, dat wy de vind
plaats van deze snuisterijen kennen!"
Ik keek naar de ry hooge populieren,
wier toppen zich scherp tegen de lucht
afteekenden. Maar ik drufde niet te
spreken.
Hij heeft my toch beloofd, het je te
vertellen, zei Jane weer, Waarschyniyk
heeft hy het dan doodgewoon vergeten,
omdat hij heelemaal geen waarde aan
het voorval heeft gehecht,
Haar wangen waren nog altyd een
beetje rood.
Ik dacht er over na. of ik haar zou
zeggen, hoeveel vreugde my haar woor
den gaven- Maar ik vertrouwde mijzelf
eigenlyk niet. Ik was zoo volkomen over
tuigd geweest van het denkbeeld, dat zy
een intiemere relatie met Andrews had,
een feit, dat ik haatte en steeds weer
poogde te vergeten dat haar verkla
ring my niet voldoende was. Als ik ech
ter had laten merken, dat ik twyfelde
aan haar woorden, zou dat gelyk ge
staan hebben met een beleediging. En
als ik dien twyfel niet tot. uiting bracht
en myn gedachten eenvoudig voor mij
hield, beleedigde ik haar nog meer.
Ik weet wel, ging zy met zachte
stem verder, dat Andrews zeer gevoelig
voor vrouwen is. Maar ik ben nu toe
vallig zyn type niet. Afgezien van het
feit. dat hy ook het miine niet is! En
wèt Andrews ook mag zyn, het zou nooit
in zyn hoofd opkomen om zyn werk niet
gescheiden te houden vanzyn ge
noegen.
Ik dacht weer terug aan dien middag.
Nu waren er een heele reeks dingen, die
my raadselachtig hadden geleken, opge
lost. Bijvoorbeeld de vraag, waarom
Andrews geen enkel bezwaar tegen mijn
groeiende genegenheid voor het meisje
scheen te hebben. Was zy hem dan vol
komen onverschillig? Ik wilde nu blies
weten!
Wat bedoelde Andrews vanmorgen,
vroeg ik. toen hy zei, dat hij er op
rekende, dat je zijn opdracht zou uit
voeren?
Nu. mocht.hij die opmerking niet
maken?
Ongetwyfeld. maar hy scheen by-
zonderen nadruk op de woorden te leg
gen. alsof hy dacht, dat je zijn bevel
misschien niet heelemaal tot zyn tevre
denheid zou opvolgen- Ik begreep dat
als
(Wordt vervolgd)
Herbeplanting Walcheren
thans onmogelijk.
RECORDWINTER IS DE SCHULDIGE
Naai* wy van het bestuur der Stich
ting „Nieuw Walcheren" vernemen zul
len ook in 1947 geen groene boome'n en
struiken op Walcheren te zien zyn. Als
de winter van 1946-^7 een normale
was geweest, zouden nu de spaden reeds
diep den grond in zyn gestoken en hon
derden nyvere handen bezig zijn de
terreinen, die het eerst in aanmerking
kwamen, plantryp te maken.
Tegen dezen recordwinter is echter
zelfs 't. schoonste plan niet opgewassen.
Reeds half December stond Zeeland
op de schaats. Thans staat Maart voor
de deur en de kanalen liggen nog altyd
in kluisters, de vorst zit diep in den
grond en zal er de eerste weken niet
uit zijn en zelfs als op groote schaal
extra werkkrachten zouden worden in
gezet. zou het niet mogelyk zyn om
voor den 8sten April den bodem plant
ryp te maken.
Thans is besloten om het begin der
herbeplanting van Walcheren uit te
stellen tot het najaar en eveneens de
tentoonstelling „Een jaar Walcheren"
naar dit tydstip te verschuiven.
Dat dit voor de geheele bevolking van
Walcheren een groote teleurstelling be-
teekent, spreekt vanzelf.
Nu zal het voorjaar 1948 worden, eer
er weer boomen botten op de plaatsen,
waar 18 maanden lang het water van
de Noordzee stroomde.
De boomen-actie verdient intusschen
nog veel steun. Het gironummer Is
371300.
De tuinbouw en de vorst
WIJZIGING VAN HET TEELTPLAN
NOODZAKELIJK.
(Van onzen Westlandschen
correspondent)
De hardnekkige en harde winter heeft
voor den tuinbouw wel ernstige gevol
gen. Reeds de eerste harde vorst-perlo-
de vernietigde in het Westland ongeveer
de helft van het plantmateriaal van sla
en bloemkool, doch men had nog hoop
door snellen nieuwen uitzaai, van die
teelt althans nog iets terecht te kunnen
brengen.
Na dien heeft de vorst zich her
haald, en opnieuw het nog aanwezige
plantmateriaal gehavend, zoodat er
vele bedryven zijn, die nu totaal geen
enkele voorraad meer bezitten.
Het wordt inmiddels te laat om nog
aan nieuwen uitzaai te denken, en het
feit dat minder kolen beschikbaar ko
men, dan aanvankeiyk werd toegezegd
veroorzaakt, dat van forceeren der cul
tuur niet zooveel zal komen.
Als gevolg van al die factoren, zyn
nu vele tuinders' besloten de heele voor
cultuur van sla en bloemkool te laten
vervallen, en meteen aan de tomaten
teelt te beginnen. Deze jonge planten
moeten langzamerhand „getrokken"
worden, hetgeen dus ook verwarming
van de kassen vraagt. Een steeds grooter
geworden probleem, het opzetten van
de eerste cultures, is door den winter
opgelost; zy het dan ook op een zeer
schadeiyke wijze. Immers de export van
vroege sla en bloemkool was altyd van
groote beteekenis voor ons land.
DE EEN VERRIED DEN ANDER.
Zoo liepen allen tegen de lamp.
De eerste inbraak, na den oorlog in
Rotterdam gepleegd, waarby bij den
kastelein F. een brandkast openge
scheurd en een bedrag van f. 50.000.—
ontvreemd werd, is thans opgehelderd.
De politie, die onmiddeliyk in de zaak
gemengd werd, nam de bezoekers van
het café van F. eens onder de loupe en
de verdenking viel daarbij op den 33-
jarlgen stamgast J. S. Aanvankeiyk
ontkende deze, maar toen hij hoorde
dat zijn kornuiten van zyn buit mooi
weer speelden, terwyl zyn vrouw en
kinderen armoe leden, bekende hy al
les. Met zijn vriend J. van I. was het
idee voor de inbraak gerypt en zy na
men tot uitvoering van hun voorne
mens nog twee andere zware jongens
in den arm. onder wie de bekende
„slappe Toon" uit Den Haag. alsook
twee experts, t.w de 56-j. J. c. H. K.
en de 39-j. D. van der M. Het heele stel
bestond uit Hagenaars, zy kregen on-
eenigheid, vooral toen bleek, dat de
„slappe" een groot deel van de buit
achterover had gedrukt De één is toen
den ander gaan verraden. Alle daders
zitten nu achter slot en grendel.
De heeren hebben er echter goed van
geleefd en van het geld is dan ook niet
veel over gebleven!
