55Savoy Club Officieele publicatie Slechts vijf Hollanclsche vrouwen willen terug Een bom als cadeau Grepen uit het Radio-programma Leiden STADSNIEUWS DE BEZORGING Rood sabotage-complot in Italië? Het Italiaansche ministerie van oin- nenlandsche zaken onthulde, dat de po litie in geheel Italië ln alarmtoestand is tegen een terroristische organisatie, waarvan beweérd wordt, dat zij door de Russen wordt geleid. Deze organisatie wordt er van be schuldigd een sabotagecomplot te heb ben gesmeed tegen de geallieerde troe pen en de anti-communistische elemen ten in het land. Regeerings- en politie-autoriteiten be vestigen. dat de geheime order, waarbij de politie in den alarmtoestand wordt gebracht, op 19 September is uitgegeven. De geheime order had de politie er van op de hoogte gesteld, dat de terroristi sche organisatie den naam „Troika" droeg en dat zij duizend leden telde be nevens 28.000 „extremisten", die gereed waren zich bij hen te voegen op het oogenblik van handelen, „dat volgens de leden der organisatie" nabij is". Luigi Ferrari, directeur-generaal van de Italiaansche politie, verklaarde te genover United Press, dat, ofschoon hij de order reeds eenige maanden geleden heeft doorgegeven, deze nog steeds van kracht is en dat de organisatie nog steeds in functie is. Alle leden van de „Troika", zoo verklaarde Ferrari, krij gen hun orders van een Sovjet kolonel, Lebedijoff genaamd, die naar gezegd wordt een der leiders is van de „Ozna", de geheime politie van Joego-Slavië, en verondersteld wordt, dat hij zich op het oogenblik te Rome bevindt. Blijkens den inhoud van de geheime order bestaat de organisatie uit „Russen, Joegoslaven en Italiaansche elementen". De Troika,, zoo zegt de order, werkt in groepen van drie mannen (Troika be- teekent drie) en ieder heeft gezworen de hem toevertrouwde opdracht uit te voeren of anders zelfmoord te plegen. Het Italiaansche communistische blad „Unita" zet boven een artikel over de geheime order het opschrift „buraucra- tische waanzin of anti-communistische provocatie?" en weigert aan de onthul lingen waarde te hechten. STEMMINGEN IN HET DEENSCHE PARLEMENT. Het Deensche parlement heeft de motie van vertrouwen, ingediend door de sociaal-democraten tegen eersten minister Knud Christensen, met vier enzeventig tegen negentien Stemmen verworpen. Zevenenveertig sociaal de mocraten onthielden zich van stem ming. Daarentegen werd een door de con servatieven ingediende motie aangeno men, welke zei, dat de op 19 October j.l. door Denemarken aan de regeering 'van Groot-Brittannië overhandigde no ta inzake Zuid-Sleeswijk bindend is voor allen, die namens Denemarken spreken. ANTI-SEMITISME- IN POLEN. Volgens den correspondent van de Manchester Guardian te Warschau heeft een officieel woordvoerder van het Poolsche ministerie van Buitenlandsche zaken openlijke beschuldigingen geuit tegen zekere R.K geestelijken, die ver antwoordelijk zouden zijn voor anti-se- mitische propaganda door middel van „afbeeldingen en bedrog". De woordvoerder toonde den cor respondenten een glazen kist met het gemummificeerde lichaam van een klein kind, welke kist in een kerk te Lenxyzy- ca ten toon gesteld zou zijn geweest met bijschrift dat het kind in de ze ventiende eeuw door de Joden ritueel vermoord was. De Poolsche politie zou een onderzoek ingesteld hebben. BRITSCH MINISTER NAAR BEZETTINGSZONE? United Press meldt: In diplomatieke kringen verluidt dat Attlee- binnenkort een nieuwen minis ter zal benoemen, die verantwoordelijk zal zijn voor het bestuur in de Brit- sche bezettingszone van Duitschland. Deze nieuwe minister zou in Duitsch land zijn standplaats hebben, ten ein de toezicht te kunnen houden op het bestuur ter plaatse en de samenwerking te kunnen versterken met de Ameri kaansche autoriteiten in de zone, die weldra - economisch met de Britsche verbonden zal zijn. De definitieve beslissing van Attlee wordt verwacht, zoodra minister Bevin uit New York zal zijn teruggekeerd. Onder de candidaten voor deze nieuwe functie wordt genoemd: de procureur- generaal sir Hartley Shawcross. Zulk een benoeming zou het resul taat zijn van de scherpe critiek op de Britsche regeerlngspolitiek in de bezet tingszone, die den laatsten tijd wordt vernomen, en van de eischen van het Lagerhuis om een specialen vertegen woordiger met ministerieelen rang in Duitschland te hebben. Montage-woningen voor de geteisterde gebieden. MAAR ZIJ WORDEN NIET OVERAL GEWENSCHT. Op de opslagterreinen van de haven van Dordrecht ligt op het oogenblik een groote hoeveelheid materiaal voor montagewoningen. Het betreft hier de zg. „Maycre te "-woningen, waarvoor een aantal onderdeelen in Engeland is ge kocht, en die, zij het met een wijziging in de constructie, voor Nederlandsch gebruik geschikt zijn gemaakt. Reeds zijn 140 van deze Semi-permanente wo ningen gebouwd in den Wieringermeer. In Breda heeft men er 60 opgetrokken. Met den bouw van de fundeering voor nog 550 woningen elders in de geteister de gebieden wordt goeden voortgang gemaakt, zoodat ook deze woningen spoedig kunnen worden neergezet. Een herverdeeling van ruim 300 andere .Macrete"'-woningen is noodzakelijk ge worden, omdat een aantal gemeente besturen in de geteisterde gebieden geen belangstelling voor deze woningen, dje boven de hoeveelheid permanente wo ningen zijn toegewezen, heeft betoond. HOOFDZETEL „KONINKLIJKE" WEER NAAR 's-GRAVENHAGE. De directie der N.V. Kon. Nederl. Maatschappij tot exploitatie van petro- leumbronnen in Nederlandsch-Indië deelt mede, dat het voornemen bestaat om den zetel der vennootschap in den aanvang van 1947 naar 's-Gravenhage terug te brengen. DISTRIBUTIEKANTOOR LEIDEN. Uitreiking Bonkaarten. De uitreiking van bonkaarten K 701 aan nlet-zelfverzorgers vindt plaats te Oegstgeest op: Woensdag, 11 December, de letters A t.m. E, Vrijdag, 13 December, de letters F t.m. Ko, Zaterdag, 14 December, de let ters Kr t.m. M, Woensdag, 18 December, de letters N t.m. Sp, Vrijdag, 20 Decem ber, de letters St t.m. Z. de Rijsjes op; Maandag. 9 December, de Morsch op Dinsdag, 10 December, Leiderdorp op: Maandag. 9 December, de letters A t.m L, Dinsdag 10 Dec., de letters M t.m. Z. Warmond op: Donderdag, 12 December. De ultrelktljden zijn van 9 30 uur tot 12 uur en van 13 uur. 's Zaterdags van 9.30 uur tot 11.30 uur. De na-ultrelking voor de gemeenten Oegstgeeét, Leiderdorp en Warmond ls op Zaterdag, 21 December, te Oegstgeest. De „bruiden" in Canada Canada is zoo mooi. (Speciale G.P.Ö.-reportage) Een bericht in de bladen over den terugkeer van een aantal Engelsche sol datenvrouwen uit Canada naar Enge land, had ons nieuwsgierig gemaakt. Er zijn ook Hollandsche „bruiden" naar Canada gegaan. Hoe zouden zij het ma ken en hoe waren de omstandigheden, waaronder zij werden ontvangen? Wij hebben het gevraagd aan men- schen, die regelmatig met de betrokke nen correspondeeren en het antwoord klonk stellig niet onbevredigend. Het feit trouwens, dat slechts vijf van de on geveer duizend daar heen vertrokken bruidjes den wensch te kennen hebben gegeven naar Holland terug te keeren, is daarvoor in zekere mate ook al een graadmeter! Tal van Engelsche soldatenvrouwen zouden als het ware verjaagd zijn door lastige schoonmoeders, zoo heeft het eerder genoemde bericht ons gesugge reerd. Zij, die contact hebben met ca nada, lachen er wat om. De Hollandsche vrouwen klagen in ieder geval niet, en bovendienis het zoo vreemd dat er een 3 400 mislukte Engelsch-Canadeesche huwelijken zijn op een totaal dat de vijf tigduizend zeer dicht zal benaderen. DE „BRUID" MET VIJF KINDEREN. Per passagiersschip „Mauretanja" zijn de Hollandsche (en Engelsche) vróuwen in twee groote groepen op 'Canadeesche Staatskosten naar Canada vervoerd, een deel naar Halifax, een ander deel naar Toronto. In Halifax was de stad, ter gelegenheid van de aankomst der sol datenvrouwen (en kinderen) met eere- bogen en vlaggen versierd en aan de kade speelde een miliaire band o.m.: „O, Canada" en „Daar komt de bruid welk laatste nummer overi gens minder toepasselijk was dan men nier meenen zal, daar verschillende En gelsche vrouwen al lang getrouwd waren en sommigen zelfs vijf kinderen aan haar rokken hadden hangen! In groepen van ongeveer vijftig, werden de vrouwen naar een groote zaal vervoerd, waar zij haar man nen voor de eerste maal terug zou den zien. In Halifax traden de vrou wen één voor één voor een micro- Eén doode en vier gewonden in Den Haag. In het perceel Prinsegracht 266 te Den Haag is gisteravond een man bij een ontploffing gedood, terwijl vier vrou wen werden gewond. Omstreeks kwart voor zes is door een onbekende aan genoemd huis een pakje bezorgd. Een van de bewoners, wie is nog niet bekend, heeft dit pakje mee naar boven genomen. In de voor kamer van de eerste verdieping is het, terwijl alle in het huls aanwezige per sonen zich in de buurt bevonden, ont ploft. De 48-jarige heer F. G. J. de Boer, werd op slag gedood. Zijn kleeding, ter hoogte van de heupen, is ver schroeid. De echtgenoote van den heer de Boer, kon, hoewel zwaar ge wond, nog naar de achterkamer loopen, waar zy ineen zakte. Een in de kamer aanwezige schoondoch ter is met haar drie-jaiige kindje aan den achterkant van het huis op een platje gesprongen en vandaar in veiligheid gebracht door omwo nenden. BU het springen op het platje is de mouw gewond, het kind is ongedeerd. De 18-jarige dochter sprong aan den voorkant uit het raam, terwijl het dienstmeisje, dat zich op de Ze etage bevond, het huls langs den normalen weg heeft kunnen verlaten. Ook zij werd ech ter gewond. politie heeft ijzeren scherven ge vonden in plafond en muren van de voorkamer. Tot zelfs in het plafond van de achterkamer zijn scherven door gedrongen. De brandweer heeft een begin van brand in de voorkamer gebluscht. De materieele schade in het huis is groot. Een foto van het pand aan de Prinsegracht te Den Haag, waar gisteravond een pakje werd afgegeven dat een helsche machine bleek te bevatten. foon om haar naam te noemen, waarna uit een aangrenzend lokaal haar echtgenoot te voorschijn snel de om zich in de armen van zijn \touw te storten. In Toronto kreeg iedere vrouw een groote kaart met haar naam er op. Zy ging vervol gens naar een andere -zaal, waar de 50 bijpassende mannen achter een touw stonden opgesteld, gemakke lijk gekleed (het was warm zomer weer!) in een sportshirt, cn met bloemen en vlaggetjes in de hand! De kennismaking op deze wijze was ongetwijfeld ietw;at vreemd maar aan hartelijkheid ontbrak het niet. Ook niet van de zijde der schoonmoeders, die bijna zonder uitzondering buiten in de auto van zoonlief op de Hollandsche vrouwen zaten te wachten en haar van den aanvang af met alle mogelijke zor gen hebben omringd. SAMENWONEN EEN BEZWAAR. Een moeilijkheid is ongetwijfeld, dat de bruidjes bijna overal met de schoon ouders moeten samenwonen als gevolg van een tekort aan woningruimte! Er is in den oorlog niet gebouwd in Ca nada en het kan nog lang duren voor dat de achterstand is ingehaald. Maar gelukkig harmonieert het over het al gemeen, volgens de brieven, uitstekend, al valt niet te ontkennen dat menigeen een eigen woning ten zeerste op prijs zou hebben gesteld. Hoewel ook d&t kan tegenvallenEn dan denken wij b.v. aan dat „bruidje", dat heelemaal naar Alon- sa ging, 6 urpn reizen van Winnipeg, ver van de bewoon-ie wereld. In Alonsa schreef zij Lijn de wegen gelijk modderpoelen en er staan slechts 15 houten woningen en een winkel. Toen zij kwam moest haar man de kasten nog timmeren en het linoleum leggen (matten en vloerkleeden zijn onbekend). Of de man misschien op haar komst niét meer gerekend had, vertelt de hi storie niet, maar hoe dan ook: het vrouwtje schrijft desondanks enthou siast over haar nieuwe, landelijke le ven. „En over drie jaar komen ze al naar Holland Intusschen is er veel meer waar de Hollandsche „bruidjes" vol geestdrift over zijn. „Canda is zoo mooi", zeggen ze, „met zijn ravijnen en rotsen, met z'n groote wouden en rivieren, die rood zijn van leem. En je reist er zoo ge makkelijk, al zijn de afstanden groot-, want iedereen heeft er een auto of een jeep, zooals bij ons een fiets!" En de huizen met veel hout, dat in bonte kleu ren beschilderd is, ep veel glas, zijn zeer geriefbjk. De bruidjes zijn er voor de eerste maal door de echtgenooten op de armen over den drempel gedragen. En weldra voelden zij er zich al aardig thuis. Kan het trouwens ook anders in een woning met centrale verwarming, met een installatie voor warm water (voor den winter) en met een ijskast (voor den zomer)? Met de taal hebben de meesten geen overwegende moeilijkheden. Velen ken den al wat Engelsch toen zij aankwa men en de rest gaat heel snel. Geluk kig overigens, want de mannen waren hun mondje-vol Hollandsch zoo lang zamerhand al volkomen weer verge ten Een voordeel is, dat er in Ca nada altijd veel vreemdelingen zijn ge weest, waardoor men zich gemakkelijk aanpast. Zeg „Dutch" (Hollandsch) en men vliegt voor je. En men grijpt met een de gelegenheid aan om je te vragen hoe Prinses Juliana het maakt. Want onze Prinses, met de kleine prinsesjes Beatrix en Irene, heeft geruimen tijd in Canada ge woond (ergens in de buurt van Ot tawa, waar zij op 11 Juli 1940 arri veerde) en zy is er buitengewoon populair. „Uw prinses is zóó char mant", zeggen ze in Canada KOOPEN ZONDER BON. Een ongekende sensatie was het voor de Hollandsche vrouwen te kunnen gaan winkelen zonder bonnen en zon der punten! Het is er over het alge meen niet goedkoop in Canada, maar er Is alles te krijgen, behalvefcousen. Zelfs Nylonkousen vindt men er niet! De kleeren zijn in helle kleuren gehou den. Vrouwen en meisjes zijn in Canada veel meer „opgemaakt" dan bij ons en dragen typisch schrille kleuren, waar aan onze landgenooten toch wel even wennen moesten. Een donkerblauwe hoed was niet te krijgen, alle jurken zijn buitengewoon hel gekleurd en de mannen ziet men b.v. in een lichtblauw pak mee groene das en groen-geel- zwarte sokken! De bontjas is voor de vrouwen en meisjes in dtn winter (van November tot Mei) de meest gebruikelijke en on misbare dracht als zij buiten zijn. Thuis is het altijd warm en hebben ze zelfs geen wollen onderkleeding noodig, bui ten vriest het echter dikwijls 30 gra den. Waarbij men er ieder jaar weer op verdacht moet zijn, dat de zomer als het ware plotseling in den whiter overgaat. Van groote warmte dus (want het kan er 's zomers zeer heet zijn) ~tot aanzienlijke koude, ter wering waarvan je graag 200 dollars voor een goede bontjas uitgeeft! Een wollen doek om het hoofd en overschoenen aan de voe ten completeeren gewoonlijk de win- terkleedij. 500 SMACHTENDE MEISJES. Terwijl inmiddels een duizendtal Hol landsche meisjes al aardig op weg is in Canada ingeburgerd te geraken, wachten een vijfhonderd „verloofden" nu al maanden lang op vergunning voor den overtocht. De .jbruidjes'* mochten naar Canada, omdat zij door haar huwelijk Canadeesche staatsbur geressen waren geworden, maar de rest moet geduld hebben. Zij zün ver- eenigd in den Bond van Hollandsch- Canadeesche verloofden en het is de secretaresse, mej. Van der Lee, te Zeist, die ons vertelde hoe verontwaardigd al die smachtende meisjes zijn over dat langdurige uitstel. Week-in, week-uit. gaat er een protest naar Ottawa, zelfs premier Mackenzie King is als bemid delaar opgeroepen. Tevergeefs. De Ca nadeesche jongelui hebben verklaard, dat zij bereid zijn met de Hollandsche meisjes te trouwen, en zij hebben om teleurstelling te voorkomen op staatsbevel alle mogelijke bijzonderhe den verstrekt omtrent hun woonplaats, hun werkzaamheden, hun positie, hun inkomen Maar de Staat heeft minder haast dan de Jongelui en laat ze wachten tot op 1 Januari het Canadeesche emigra tiebureau hier te lande in werking treedt. Per dag zullen er dan 20 k 30 „gevallen" in orde worden gemaakt, zoodat het probleem voor eind Januari kan zijn opgelost VOOR ZATERDAG 7 DECEMBER. Hilversum I (301 M.) VARA: 915 —10.00: Symphonie in g. kl. t. v. Moe- ran; VPRO: 100010 20: morgenwij ding door ds D. Richards; VARA: 10.35 —11.45: voor de continu-bedrijven; 14.00 —14.30: concsrtgebouw-k^intet; 1445— 15.45: Radio Philharmonisch Orkest; 16.0016,25: huismuziek; 17.30—18.00: voor de rijpere jeugd; 19.00—19-30: Trio Van de PasVan de VegtVan Ister- dael; 20.20—21 30: En nu Oké; 2130 21.45: socialistisch-commentaar door K. Voskuil; 21.45—22 15: Ramblers; 22.1522.50: hoorspel „Jane Eyre"; 22.5023.00: Conchita Martinez zingt met orkest; 23.15—23 30: speur- en puzzlerubrlek; 23.30—24.00: filmmuziek. Hilversum n (415 M.) KRO: 8.15 —900 en 9059.30: Opgewekte muziek; 11.001145: radioziekenbezoek: 12.30 12.55: orkest Jaap Meyer; 13.15^-13.45: Metropole-Orkest18-00—1815 en 18.35 —18.50: Russisch Orkest Hawa; 18.15 18.35: Journalistisch weekoverzicht door Paul de Waart; 19.30—20.00: hoorspel .Buffalo Bill"; 20,1520.30: gramofoon- platen op verzoek; 20-3021.00licht baken; 21.00—22.00: programma ol.v. Benedict Silberman; 22.00—22.15: Mu zikale Tombola; 2230—22 45: Liturgi sche vereeniging; 22.4523.00: avond gebed en liturgische kalender; 23.20— 23.30: Maurice Maréchal. cello; 23.30 24.00: Klaas van Beeck. 99 Joyeuse Rentrée Le 7 Decembie FEUILLETON DE ZWARTE VOS door C. B. BOOTH. 47) „Polly", vervolgde hij, „zat beneden op het terras en heeft alles gehoord wat er tusschen Strawn en mij is voorge vallen. Toen ze enkele minuten later de trap opkwam, viel het schot. Tegen dat zij in de werkkamer kwam, was ik er al. Ik had het pistool toen in mijn hand. Wie zou nu niet geloofd hebben, dat ik den moord had gepleegd?" Polly keek naar zijn vertrokken, asch- grauw gezicht en geloofde hem met het blinde vertrouwen eener liefhebbende vrouw. Het gezonde verstand van Bakervllle zei hem, dat Dolliver slechts ten halve de waarheid vertelde; en de zaak ver toonde zooveel tegenstrijdige punten, dat hij nog geen oordeel durfde vormen. Alles wees Dolliver als den schuldige aan. Jaloezie was wel het onredelijkste, maar tevens krachtigste motief, dat zich denken liet. De cliché's waren verdwe nen uit een lade, waarvan alleen Strawn en Dolliver een sleutel hadden en Tom my had aangetoond, dat de moordenaar den sleutel niet uit den zak van Strawn kon gehaald hebben. Maar, als Dolliver schuldig was, wanneer had hij dan dat pistool van Jaggers in handen weten te krijgen? Gedurende de enkele minu ten, tusschen de ruzie en het schot ver- loopen, was Jaggers op zijn kamer ge weest en had Dolliver dus geen gele genheid gehad, het wapen weg te ha len. „Dolliver", zei Bakervllle scherp, „wan neer ben je naar de kamer van Jaggers gegaan om zijn pistool weg te halen?" Sheriff Edwards was nu genoeg van zijn verbazing bekomen, om zich met de zaak te bemoeien. „Nou weet ik, waarom jij je koffers gepakt hebt om er vandoor te gaan!" schreeuwde hü woest, met zijn vuist op tafel slaande. „Je was van plan, Strawn te vermoorden en je wilde klaar zijn, om er meteen vandoor te gaan". In zijn opwinding vergat hij totaal, dat hij reeds iemand gearresteerd had voor het zelfde misdrijf; hij stak zijn handen in zijn zak en bemerkte tot zijn schrik, dat hij zijn handboeien in Shoreham had achtergelaten. „Is me dat ook wat moois!" bromde hij in zichzelf. Zonder zijn handboeien voelde hij zich ambtelijk hulpeloos. Bakerville was echter nog lang niet klaar. Hij wilde juist een volgende vraag stellen, toen Tommy met van opwin ding uitpuilende oogen de kamer bin nenstormde. „Ze hebben hem gevonden!" schreeuw de hij naar adem snakkend, „ze hebben hem!" J- B keek verbaasd op. Om Tom my zoo op te winden, moest er wel iets heel bijzonders gebeurd zijn. „Wien gevonden?" vroeg hy. .Frank Drie vinger! Den drievingeri- gen man! Ze hebben hem!" „Wie heeft hem gevonden, Tommy? En waar?" „Een paar kerels in een boot. Ze heb ben hem in een grot gevonden". „In een grot? Waar dan toch?" „Vlak aan het water Ze hebben hem ei net uitgehaald. De man isdood vermoord!" XXIII. Een nieuw mysterie. Bakerville. hoewel gehard tegen on verwachte gebeurtenissen, was even verbaasd als de rest. Er heerschte ge- ruimen tijd stilte in de groote kamer. Ze werd verbroken door een hysterisch lachje van Polly..... een lachje zonder vreugde. Het was slechts een uiting van opluchting en ze pakte Dolliver bij zijn mouw beet. „Jij bent van blaam gezuiverd, Bob!" hijgde ze. „Nunu kunnen ze jou niet meer beschuldigen!" Daarvan ten minste niet. Jij bent den heelen morgen in huis geweest I" „Het bewijst zijn onschuld heelemaal met!" riep Edwards. „Denkelijk heeft hij hen allebei van kant gemaakt!" Niémand lette op hem. Bakerville wachtte op verdere verklaringen van Tommy. „Kom, jongen, vertel eens verder. Zei je, dat ze den drievingerigen man vermoord hebben gevonden?" „Ja, vermoord", zei Tommy met na druk. „Dat was met één oogopslag te zien. Zijn hoofd was kapotgeslagen. Drie mannen hebben hem uit het water in een grot aan de kust opgehaaldmet hun vischnet". 21. Zodra hij de trompetdoos zag, Kreeg hij het al te kwaad. Bij 't spelen ging zijn kop omhoog Hy huilde op de maat. Eens op een dag kon Timpie zün Trompet maar nergens vinden. Hü kwam terecht, met doos en al Uit 't tuintje, bü de linden! 22. Tim's vadei leerde hem muziek Met sleutels, kruis en mollen. En altijd zag je 'm op een draf Naast het muziekcorps hollen. Zo was Tim van muziek vervuld Het was zün lust en leven Om eenmaal muzikant te zün Dat was zün enig streven. „Wanneer is dat gebeurd, Tommy?" -Nun" net! Ik kwam uit het dorp terug met het telegram ran den chef. Daaruit wist ik, dat ze hem Frank Drie vinger noemden. Maar zün echte naam ls Padden. Maandag pas uit de gevan genis vrijgelaten. Hij was de celkame raad van den Zwarten Vos. Hier is het telegram". Bakerville nam het aan en stak het zonder het in te zien, in zijn zak „Ja. jongen, ga verderf' drong hij bij Tommy aan. ,.Ik kwam juist van den weg af, toen ik een paar kerels ln een boot hoorde schreeuwen. Een er van kwam mün kant uitgehold. Hü vertelde me, dat ze juist een man uit het water hadden opge haald. Ik er heen. Ik zag het op slag. Die man had maar drie vingers. Hij was vermoord". Natuurlü'k was er nu geen denken meer aan. Bob Dolliver te ondervragen Bakerville zette zijn hoed op en lieD naar de deur. ..Kom mee. dokter!" riep hy. Sheriff Edwards aarzelde een oogenblik. „Zeg eens!" schreeuwde hij hem na, „wat moet er met dezen arrestant?" ,.Ga uw eigen gang maar!" riep Ba kerville terug en holde verder. De she riff was niet van plan Dolliver een kans tot ontsnappen te geven en toch had hü ook geen zin. een deel van de tweede tragedie, die zich om het .Boevenhuis" had afgespeeld, te missen. „Verdraaid, waarom heb ik die hand boeien ook thuis laten liggen!" Hy greep Dolliver bü zün mouw. „Kom mee, jon geman", beval hü. „en ik waarschuw je, dat ik een revolver bü me heb, en dat ik nooit mis schiet!" Dolliver glimlachte triestig. ■■In orde", zei hü, ietwat sarcastisch, i.ïk zalvreedzaam met u meegaan!" De grot lag niet veel meer dan drie honderd meter van Pocket Cove af, maar Tommy voerde hen in een ietwat andere richting, iets meer oostwaarts. Op het strand stonden drie mannen en hun motorboot lag dichtbü voor anker. (Wordt vervolgd). Teraardebestelling H. W. Tielema*. Onder overweldigende belangstelling, in het bijzonder uit industrieelen kring, is gistermiddag op de begraafplaats „Rhijnhof" het stoffelijk overschot ter aarde besteld van den heer H. W. Tie- leman, in leven beheerend vennoot der C. V. Tieleman en Dros. Een schat van bloemen werd mede grafwaarts gedra gen. Als eerste spreker werd aan de groeve het woord gevoerd door den heer H. H. Tieleman. broeder en mede vennoot van den overledene, die in een gevoelig woord diens groote ver diensten schetste. Na een persoonhjk woord van hartelüken dank tot me vrouw Tieleman voor de wüze waarop zü haar echtgenoot vooral tüdens zün langdurig ziekbed met liefde heeft om ringd, wees spr. op zün langdurige sa menwerking met den nu overledene, waardoor hü heeft mogen ervaren zün onvermoeid streven om de zaak tot bloei te brengen, Waar hem vooral de export-belangen waren toevertrouwd, maakte hü o.m. twee reizen naar Ned.- Oost-Indië en vele andere buitenland sche reizen en overal stond bü hem het belang van de zaak voorop. Zyn groote werkzaamheid zal spr. nimmer verge ten. Een zoon, de heer C. W. Tieleman, sprak namens de kinderen woorden van afscheid, doch niet zonder dank te heb ben gebracht voor de vele liefdevolle zorgen, na het overlijden van hun moe der aan hen gewyd. Vervolgens bracht spr. zün vader dank voor de leiding, welke hü hem in het bedryf had ge geven en waarbij hij hem als eerste richtsnoer voor oogen stelde: eerlükte zijn en recht door zee te gaan. De heer G. Hennes, pres.-commissa- ris van de C.V. Tieleman en Dros. sprak mede namens de overige commissaris sen woorden van dank voor de wyze, waarop de heer H. W. Tieleman gedu rende zijn leven de belangen van T. en D. had waargenomen. Nimmer was hem iets te veel en in goede, maar evenzeer in slechte tijden heeft hü zich inge spannen om de zaak haar naam en faam te doen behouden. Nu is hü weg genomen op een tijd, dat men hem nog zoo heel erg noodig had. Spr. be sloot met woorden van dank voor het vele werk voor de firma. Namens het personeel werd het woord gevoerd door den procura tiehouder den heer J. I. Sloos, die er op wees, hoe de overledene gedu rende büna een halve eeuw de belan gen van de firma en dus ook van het personeel heeft voorgestaan. De vele moeilijkheden, waarvoor hü stond, zün menigmaal onderschat, maar op het werk terugblikkend, kon spr. niet an ders dan dank zeggen voor alles wat hü heeft gedaan. Dank bracht spr, ook namens de muziekvereeniging en de nog jonge voetbalvereniging van T. en D„ die van hem steeds grooten steun ondervonden. Een persoonlük woord sprak vervol gens de heer Hanrath, waarna de heer F. A. van Loenen, directeur, van de Be- verwyksche Conservenindustrie, na mens de vakgenooten in de Groenten- en Fruitverwerkende Industrie er aan herinnerde hoe een der besten onder hen thans is heengegaan. „Waren wij allen zooals hij", aldus spr„ en hij schetste hem als de onverzettelyke fi guur, die niet in de eerste plaats zün eigen belang of dat van zün firma zocht, wanneer het ging om de belan gen van heel de industrie. Zoo willen we aan hem blyven denken: eerlük, betrouwbaar en karaktervast. Na een persoonlük woord tot den overledene, wees spr. er op, dat er thans droefenis heerscht, maar ook vreugde, omdat spr. weet, dat wie zóó braaf en eerlük ge leefd heeft, zal ingaan in het ryk van rust en geluk, dat geen einde kent. Ten slotte sprak mr. v. d. Loo, mede namens mr. F. J. J. Trapman, beiden secretarissen van le Conserven-, vleesch- en fruitverwerkende Industrie, die den overledene schetste als een eerlük, op gewekt en minzaam man, maar onver- biddellük waar het ging om onrecht tegen te gaan. Nadat ds. P. Luca, Rem. predikant, een gedeelte van Psalm 90 had gele zen. ging hü in korte trekken het le ven van den overledene na, waarna de plechtigheid werd besloten met het strooien van bloemen in het graf. STADGENOOT GEDOOD BIJ AUTOBOTSING. Door de gladheid van den weg slipte Woensdagochtend een jeep van de ge meentepolitie te Leeuwarden op den Harlinger Straatweg. De wagen reed tegen een boom, sloeg over den kop en kwam in een langs den weg loopende sloot terecht. De 48-jarlge H. E. S., wonende in de Magdalena Moonstraat alhier, die op zün verzoek meereed, kwam liierbü om het leven. De beide politiemannen, die zich in den wagen bevonden, werden gewond en naar een ziekenhuis overgebracht. BONKAARTEN HALEN. Morgen van 8%—IOVj uur zün de letters Y en Z aan de beurt voor het afhalen van nieuwe bonkaarten. ACADEMISCHE EXAMENS. Geslaagd voor het doctoraal examen rechtsgeleerdheid de heeren: E. Strieker (Rotterdam); C. H. Geel ('s-Graven hage) en H. J. M. Jeukens ('s-Graven hage). WANDELSPORTVER. „DE VROOLIJKE MATROZEN". Bovengenoemde vereeniging hield een propaganda-büeenkomst in „Prediker". Na een welkomstwoord van den heer J. Janse, werd een afwisselend pro gramma van zang, voordrachten, - ziek en tooneel uitgevoerd, dat grooten bijval verwierf, al viel het te betreuren, dat enkele bezoekers hinderlük luid ruchtig waren. Bij K. B. is aan onzen oud-stad genoot jhr. dr. J. J, von Schmid, hoog leeraar aan de Brusselsche Universi teit, vergunning verleend tot het aan nemen van de hem door den Prins- Regent van België verleende onder scheiding van ridder in de Orde van Leopold van België. Wy verzoeken onzen abonné's, die niet over de wyze van bezorging van ons blad tevreden zijn, ons daar vooral onverwüld van in kennis te stellen, opdat de fouten zoo spoedig mogelük worden hersteld Men be wijst er ons en zichzelf een dienst mede.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1946 | | pagina 2